|
Η προδοσία του Ιούδα
|
|
| Αθηναίος | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 1:51 AM | Message # 121 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Ο Κήπος είναι ο Παράδεισος, αλλά εδώ ίσως το εννοεί με μεταφορική έννοια!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 1:53 AM | Message # 122 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| εχω την εντυπωση οτι μιλαει για καποιο ειδος μυστικης μορφωσης
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 2:02 AM | Message # 123 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Ο κήπος είναι ο Παράδεισος, αλλά προφανώς εδώ έχει κάποια αλληγορική σημασία γιατί ομιλεί για μύηση.
Μετά το Γολγοθά διάβασε τον Ιησού που είναι και αυτό πολύ σπουδαίο βιβλίο. Αλλά και το τρίτο, ο Παύλος είναι πολύ καλό αλλά ο Αποσπερίτης δεν το ανέβασε στο site. Τού το έχω δώσει πάντως. Αν δεν μπορεί να το ανεβάσει, θα σου δώσω το site που μπορείς να το βρεις! Και στο τέλος διάβασε και λίγο Κέλσο!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 2:07 AM | Message # 124 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ενταξει, κοντευω να το τελειωσω αυτο .μα να ειναι και ανηψιος του ηρωδη!μηπως ο στοχος του αποσκοπουσε και στον ρωμαικο θρονο ?
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 12:55 PM | Message # 125 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Σκοπός του ήταν να γίνει Μίθρας στη θέση του Μίθρα!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 8:38 PM | Message # 126 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| μηπως ηταν λαλημενος ? Added (2011-07-31, 8:38 PM)
---------------------------------------------
αν αυτος ηταν ο σκοπος του, ειχε τρομερη αναγκη για να τον δοξαζουν και να τον λατρευουν,αρα δεν ηταν ισοροπημενος.διαβαζοντας το βιβλιο <τα βαρια μυστικα του γολγοθα >διαπιστωσα οτι η αποψη του για τις γυναικες δεν ηταν και η καλυτερη.πολλες φορες εμενε κοντα στους εσσαιους και για μεγαλα χρονικα διαστηματα, αρα ασπαζοταν και τις αποψεις τους ,ανεξαρτητα αν ο σκοπος του ηταν να τους χρησιμοποιησει ζουσε με ανθρωπους που τις γυναικες τις εχαν ολοι μαζι.δηλαδη τις χρησιμοποιουσαν σαν εξαρτηματα .
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Κυριακή, 31-ΙΟΥ-2011, 10:49 PM | Message # 127 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Λαλημένος δεν θα το έλεγα. Ξεφωνημένος ίσος! 
Στα σοβαρά τώρα: Έχεις έστω κι ένα παράδειγμα από την λατρεία των Αρχαίων Ελλήνων που να υποβιβάζει την γυναίκα;
Δεν υπάρχει ούτε ένα!
Γιατί λοιπόν να θεωρώ αληθινό θεό έναν θεό που δημιούργησε την γυναίκα σαν βοηθό του Αδάμ, όπως δημιούργησε και τα ζώα σαν βοηθούς του Αδάμ;; Και μην ακούς ότι την δημιούργησε από το πλευρό του Αδάμ για να δείξει την ισότητα. Μπούρδες!
Ακόμα και σήμερα μας διδάσκουν "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα"! Και το κοριτσάκι δεν μπαίνει μέσα στο Ιερό για να πάρει ευχή, μόνο τα αγοράκια μπαίνουν. Άστα να πάνε!
Εκείνο που μου τη δίνει είναι που οι εκκλησίες είναι γεμάτες από γυναίκες! Τί να πω! Ή έχουν υπαρξιακά προβλήματα ή πολλές ενοχές! 
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 01-ΑΥΓ-2011, 1:13 AM | Message # 128 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| αποκρυπτουν το γεγονος οτι ο χριστος δεν θεωρουσε τις γυναικες αξιες λογου και με το παραδειγμα της <φανταστικης> μαγδαληνης που ηταν πορνη και την πηρε κοντα του , οι γυναικες γεμιζουν τις εκκλησιες μηπως και συγχωρεθουν.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Δευτέρα, 01-ΑΥΓ-2011, 1:21 AM | Message # 129 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Κάπως έτσι αν και η Μαγδαλινή δεν ήταν φανταστική αλλά πραγματική και σπόνσορας του Ιησού
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 01-ΑΥΓ-2011, 4:28 PM | Message # 130 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Στα μυστικα του γολγοθα λεει οτι ειναι το ιδιο προσωπο με την μητερα του και επειδη η μανα του ηξερε ποιος ειναι ο πατερας του δεν πιστευε οτι ηταν θεος ,γι αυτο δημιουργησαν την μαγδαληνη η οποια θα πιστευε οτι ο χριστος ηταν θεος και οτι αναστηθηκε.Αν απο τα ΜΑΓΔΑΛΑ που ηταν η μαγδαληνη βγαλεις το Δ και αντιστρεψεις το Γ με το Μ γινονται ΓΑΜΑΛΑ διοτι λεει στο βιβλιο οτι δεν υπηρχαν τα μαγδαλα ως περιοχη.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Δευτέρα, 01-ΑΥΓ-2011, 11:49 PM | Message # 131 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Είναι κι αυτό μια άποψη που βασίζεται στο γεγονός ότι έχουμε ελάχιστες εμφανίσεις της μάνας του, αλλά πολλές Μαρίες, που μπερδεύουν την κατάσταση.
Σίγουρα Μάγδαλα και Ναζαρέτ δεν υπήρχαν τότε!
Added (2011-08-01, 11:26 PM)
---------------------------------------------
(7)
Αφού είδαμε τί συνέβη με την σύλληψη του Ιησού από τους Ρωμαίους, θα εξετασθούν στη συνέχεια δειγματοληπτικά ορισμένες από τις αναφορές των τεσσάρων ευαγγελιστών για την περίοδο της Σταύρωσης και της Ανάστασης του ιδρυτή της Χριστιανικής Θρησκείας (αν θεωρήσουμε ότι δεν είναι ο ιδρυτής ο Παύλος).
Πριν πάμε όμως στους ευαγγελιστές ας ρίξουμε μια ματιά στα της σταύρωσης. Από ποιους ξεκίνησε αυτό το είδος της θανατικής ποινής, για ποιο αδίκημα καταδικάζονταν σε σταύρωση οι άνθρωποι εκείνης της εποχής, κ.λ.π.
Η σταύρωση για τοις Ιουδαίους, Βαβυλώνιους, Καρχηδόνιους, Πέρσες κ.λ.π. εθεωρείτο η εσχάτη των ποινών, που επιβαλλόταν σε φονιάδες, κλέφτες, κακοποιούς, φυγάδες, προδότες, ταραχοποιούς, επαναστατημένους δούλους και επικίνδυνους πολιτικούς εγκληματίες, που διώκονταν για πολιτικά αδικήματα, δηλαδή σε ένοπλους στασιαστές, που εξεγείρονταν εναντίον της νόμιμης εξουσίας. Επιπλέον από τους Ιουδαίους εθεωρείτο ως η εσχάτη των ύβρεων, διότι προκαλούσε το εθνικό τους αίσθημα.
Ο θάνατος στον σταυρό ως ποινή των επαναστατών συνεχίσθηκε από τους Ρωμαίους, και είναι η ποινή που επέβαλαν στον αρχηγό της επανάστασης των δούλων Σπάρτακο, αλλά και στον Ιησού για ένοπλη στάση.
Όλοι οι κατάδικοι σταυρώνονταν γυμνοί, όπως μας πληροφορεί ο Αρτεμίδωρος: «γυμνοί γαρ σταυρούνται και τας σάρκας απολύουσιν οι σταυρωθέντες».
Ούτε στον Χριστό λοιπόν έγινε εξαίρεση ως προς την γύμνωσή του, ενώ το ύφασμα που εικονίζεται να τον περιβάλλει από την μέση μέχρι τα γόνατα είναι εφεύρεση των χριστιανών αγιογράφων. Ο καταδικασθείς εις θάνατον μαστιγωνόταν προηγουμένως.
Η τοποθέτηση ξύλινης επιγραφής, της λεγομένης titulus elogium, ήταν νομική υποχρέωση των Ρωμαίων προς όλους τους καταδίκους, όχι μόνο για την πληροφόρηση του κοινού αλλά και για τον ίδιο τον μελλοθάνατο, διότι, εάν κάποιος διαφωνούσε για την καταδίκη του, μπορούσε να προσφύγει στα ένδικα μέσα, υπό τον όρο να αποδείξει ότι ο κρατούμενος ήταν αθώος. Η κατηγορία περιφερόταν από ένα Ρωμαίο στρατιώτη, «όστις αναγίγνωσκε τα γραμμένα εις αυτήν δημοσία και γεγονυΐα τη φωνή». Πολλές φορές όμως «έφερεν αυτήν ο κατάδικος επί του στήθους ή όπισθεν επί των ώμων του κρεμαμένην» (Σουετώνιος: «Εις Δομιτιανόν», κεφ. 10: Δίωνος Κασσίου, βιβλ. IV και Ευσέβιος, Εκκλησιαστική Ιστορία 5:1).
Επιγραφή, φυσικά, είχε και ο Ιησούς. Αποκλείεται όμως η επιγραφή του Ιησού να έφερε το δεύτερο γράμμα Ν, δηλαδή Ναζωραίος, για τον απλούστατο λόγο, ότι η Ναζαρέτ ιδρύθηκε τον 8ον αιώνα μ.Χ. προς εξυπηρέτηση των προσκυνητών και του ταμείου της Εκκλησίας. Και οι ευαγγελιστές, άλλως τε, την αγνοούν. Μόνον ο Ιωάννης την αναφέρει.
• Ματθαίος: «ούτός εστιν Ιησούς, ο βασιλεύς των Ιουδαίων» (κατά Ματθαίον 27:37).
• Μάρκος: «ο βασιλεύς των Ιουδαίων» (κατά Μάρκον 15:26).
• Λουκάς: «ούτός εστιν ο βασιλεύς των Ιουδαίων» (κατά Λουκάν 23:38).
• Ιωάννης: «Ιησούς ο Ναζωραίος, ο βασιλεύς των Ιουδαίων» (κατά Ιωάννην 19:19).
Ομοίως, βέβαια, και οι άλλοι δύο κατάδικοι έφεραν τις ανάλογες επιγραφές με την αιτία της σταύρωσης, οι οποίες όμως εξαφανίσθηκαν, γιατί αποδείκνυαν ότι επρόκειτο για ένοπλους ζηλωτές και γνώριμους του Ιησού, αφού γνώριζε και τον ταραχοποιό Βαραββά, «...ην δε ο λεγόμενος Βαραββάς μετά των συσστασιαστών δεδεμένος, οίτινες εν τη στάσει φόνον πεποιήκεσαν…» (κατά Μάρκον 15:7). Πιθανόν να τους συλλάβανε την ημέρα που ο Ιησούς επετέθη στον ναό χτυπώντας αδιακρίτως προσκυνητές και εμπόρους.
Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να καίνε τους ματωμένους και μολυσμένους σταυρούς για λόγους υγιεινής, αλλά ξαφνικά (330 χρόνια μετά) η αγία Ελένη ανακάλυψε τρεις άθικτους σταυρούς, λες και μετά τον Ιησού δεν σταυρώθηκε άλλος ή ένα ευπαθές υλικό όπως το ξύλο, μετά από τρεις αιώνες θαμμένο, θα παρέμενε αδιάβρωτο! Για να στερεωθεί ο μύθος, σκάρωσαν και ένα «θαύμα», τοποθετώντας έναν νεκρό πάνω στους τρεις σταυρούς, αλλά στην επαφή με το «τίμιο ξύλο» ο πεθαμένος… αναστήθηκε!
Το ότι ο Ιησούς θάφτηκε στον Πανάγιο Τάφο έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με την ρωμαϊκή νομοθεσία, όπως αναφέρει ο Τάκιτος: «Εκτός από την κατάσχεση όλων των υπαρχόντων τους οι καταδικασμένοι σε θάνατο δεν είχαν δικαίωμα να θαφτούν σε τάφο. Αντίθετα, αυτοί που αυτοκτονούσαν κηδεύονταν επίσημα και ήταν σίγουροι πως οι διαθήκες τους θα τηρηθούν με σεβασμό» (Τάκιτος, «Χρονικά», VI, XXXV).
Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος πολύ πιο σοβαρός λόγος που αποδεικνύει ότι ο Πανάγιος Τάφος είναι παραμύθι, μούσι, ψέμα, πώς αλλιώς να το πω! Ο λόγος είναι απλός: Ουδέποτε ανεγείρονταν Ναός των Ελλήνων (και μάλιστα της Αφροδίτης!) επάνω σε μιασμένο έδαφος. Και τέτοιο θεωρούνταν σαφέστατα έδαφος όπου είχε υπάρξει τάφος ή τάφοι.
Αυτό σημαίνει ότι, πολύ απλά, σε εκείνο το σημείο ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΤΕ ΤΑΦΟΣ!! Αυτό το οποίο συνέβη είναι ότι οι ζηλωτές και οι θρησκόληπτοι εντολοδόχοι της «Αγίας» Ελένης, φορτωμένοι με εξουσίες και χρήμα, εντόπισαν ένα ενδιαφέρον σημείο στην Ιερουσαλήμ, ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΗΔΗ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, και με αυτή την γελοία δικαιολογία δηλαδή βάση του… «οράματος» που είδε η πρώην εταίρα αλλά και εταίρα του Κωνστάντιου Ελένη, κατεδάφισαν τον περικαλλή Ναό ώστε να… «εμφανιστεί» ως εκ θαύματος ο… Πανάγιος Τάφος!!
Να που όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και σύμφωνα τόσο με τις Εβραϊκές συνήθειες, αλλά όσο και με τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης, κανένας τάφος δεν υπήρχε ή ανεγείρονταν ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ!!!
Άξαφνα όμως, και ΜΕΤΑ ΑΠΟ 300 ΧΡΟΝΙΑ, εμφανίζεται το ψώνιο η Ελένη, μια πρώην εταίρα, πόρνη δηλαδή, η οποία δεν αξιώθηκε ούτε καν να παντρευτεί τον Κωνστάντιο, πατέρα του μετέπειτα χρισμένου «Μέγα Κωνσταντίνου» και έφερε στον κόσμο τον φρενοβλαβή δολοφόνο και νόθο Φλάβιο Βαλέριο.
Τόσο τραγελαφικά «βρέθηκε» ο δήθεν τάφος!! Από ένα… «όραμα» που δεν είδε ούτε κάποιος Απόστολος, ούτε κάποιος Άγιος, ούτε κάποιος Πατέρας, ούτε κάποιος Οσιομάρτυρας, ούτε καν ένας απλός Μάρτυρας, αλλά… η μητέρα του καθάρματος Φλάβιου Βαλέριου, του κατασκευαστή του άλλου αθλιότατου «θαύματος», του περίφημου παραμυθιού του ΕΝ ΤΟΥΤΟ ΝΙΚΑ!!
Τόσο ο δήθεν «τάφος» όσο και το δήθεν «τίμιο ξύλο», αποτελούν μια θλιβερή φάρσα με οικονομικά οφέλη, που τελείται στις καμπούρες των αδαών και πλανεμένων χριστιανών. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, και καλά θα κάνει το χριστεπώνυμο αφελές ποίμνιο να συμφιλιωθεί μ’ αυτήν!
Ανάμεσα στις φήμες για την ζωή του Ιησού, κυκλοφόρησε και αυτή που τον θέλει να είχε πουληθεί σαν δούλος στην Αίγυπτο και εκεί μυήθηκε στα «θαύματα». Ο αυτοκράτωρ Ιουλιανός τρεις αιώνες αργότερα γράφει στον Κύριλλο της Αλεξάνδρειας: «Ο άνθρωπος, που σταυρώθηκε κατά διαταγή του Ποντίου Πιλάτου, ήταν δούλος του Καίσαρα, και θα το αποδείξω…» (Κύριλλος της Αλεξάνδρειας, «Κατά Ιουλιανού»).
Επίσης το όνομα του Ποντίου Πιλάτου μας βάζει σε σκέψεις: Η λέξη Πόντιος μας δείχνει, ότι κατάγεται από τον Πόντο, ενώ η λέξη Πιλάτος σημαίνει ότι έφερε καπέλο (πίλο). Να ομιλούν για την περικεφαλαία (Λατινικά pilum); Μα ήταν συνηθισμένη στους Ρωμαίους. Τι το ξεχωριστό μπορούσε να έχει, ώστε να ξεχασθεί το ίδιο το όνομά του; Μήπως ήταν άλλος που σταύρωσε τον Ιησού;
Οι Ρωμαίοι δεν θα σταύρωναν ποτέ ανθρώπους που ομιλούσαν για «αγάπη». Αντίθετα χιλιάδες επαναστατών κατά του Ρωμαϊκού imperium πέθαναν καρφωμένοι σε σταυρούς. Το αδίκημα για το οποίο προβλεπόταν η ποινή της σταύρωσης ήταν η ένοπλη εξέγερση, η κλοπή και ο φόνος. Ο λεγόμενος Ιησούς υπηρέτησε πιστά την εβραϊκή φυλή, προετοιμάζοντας εξέγερση, για να υλοποιήσει το όραμά της, που ήταν η παγκόσμια κυριαρχία μέσω της βίαιης επιβολής της ιουδαϊκής-παγκόσμιας θρησκείας. Ο Κέλσος στον «Λόγον περί Αλήθειας» μας πληροφορεί: «Μα πώς να παραδεχτούμε για θεό αυτόν, που (…), αφού κατηγορήθηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, δραπέτευσε και ξαναπιάστηκε κάτω από τέλεια εξευτελιστικές συνθήκες, χάρη στην προδοσία αυτών των ιδίων, που ονόμαζε μαθητές κι οπαδούς του;» (Κέλσος, Λόγος περί Αληθείας, ΙΙ, 16.) Ώστε δύο φορές συνελήφθη λοιπόν ο Ιησούς;
Μετά απ’ όλ’ αυτά τα διαφωτιστικά για τη σταύρωση ως τιμωρία, ως καταδίκη, ήρθε η ώρα να δούμε τι μας λένε οι ευαγγελιστές.
Κατ’ αρχάς ας δούμε ποιος μετέφερε το σταυρό στο Γολγοθά:
(κατά Ματθαίον 27:32-33) «Καθώς έβγαιναν (οι στρατιώτες από το διοικητήριο), αντάμωσαν έναν άνθρωπο από την Κυρήνη, που λεγόταν Σίμωνας. Αυτόν αγγάρεψαν, για να μεταφέρει το σταυρό τού Ιησού. Έφτασαν στον τόπο που λέγεται Γολγοθάς, ο λεγόμενος Κρανίου τόπος».
(κατά Μάρκον 15:21-22) «Αγγαρεύουν τότε έναν περαστικό, που ερχόταν από το χωράφι, το Σίμωνα τον Κυρηναίο, τον πατέρα του Αλέξανδρου και του Ρούφου, για να μεταφέρει το σταυρό τού Ιησού. Τον φέρνουν στον τόπο που λέγεται Γολγοθάς, το οποίο ερμηνεύεται Κρανίου τόπος».
(κατά Λουκάν 23:26) «Μόλις τον παρέλαβαν, έπιασαν το Σίμωνα, έναν Κυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή και του φόρτωσαν το σταυρό να τον μεταφέρει, ακολουθώντας τον Ιησού».
(κατά Ιωάννην 19:17) «Τον παρέλαβαν τον Ιησού (οι στρατιώτες από τον Πιλάτο) κι αναχώρησαν. Μεταφέροντας ο ίδιος το σταυρό του βγήκε από την πόλη μέχρι τον λεγόμενο Κρανίου τόπο, ο οποίος στα Εβραϊκά λέγεται Γολγοθάς».
Ποιος τελικά μετέφερε το σταυρό; Ο Σίμωνας, όπως μας βεβαιώνουν οι τρεις πρώτοι, ή ο Ιησούς, όπως μας εξιστορεί ο τέταρτος, που ήταν και ο μόνος που παρακολούθησε όλη τη διαδικασία μέχρι τη σταύρωση;
Για να δούμε τώρα τι έγραφε η πινακίδα στο σταυρό:
(κατά Ματθαίον 27:35-37) «Αφού τον σταύρωσαν, μοιράστηκαν τα ρούχα του βάζοντάς τα σε κλήρωση. Κάθισαν κατόπιν εκεί και τον φύλαγαν. Επάνω από το κεφάλι του τοποθέτησαν γραπτή την αιτία της καταδίκης του: Ούτος έστιν Ιησούς ο βασιλεύς των Ιουδαίων».
(κατά Μάρκον 15:26) «Η αιτία επίσης της καταδίκης του ήταν διατυπωμένη σε επιγραφή, τοποθετημένη από πάνω του: Ο βασιλεύς των Ιουδαίων».
(κατά Λουκάν 23:38) «Υπήρχε και μία επιγραφή από πάνω του γραμμένη με γράμματα ελληνικά, ρωμαϊκά και εβραϊκά: Ούτος εστίν ο βασιλεύς των Ιουδαίων».
(κατά Ιωάννην 19:19-22) «Έγραψε και μία επιγραφή ο Πιλάτος και την τοποθέτησε πάνω στο σταυρό. Η επιγραφή έλεγε: Ο Ιησούς ο Ναζωραίος, ο βασιλεύς των Ιουδαίων. Την επιγραφή αυτή τη διάβασαν πολλοί από τους Ιουδαίους, γιατί ήταν κοντά στην πόλη ο τόπος όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς και ήταν γραμμένη στα Εβραϊκά, στα Ελληνικά και στα Ρωμαϊκά. Έλεγαν λοιπόν στον Πιλάτο οι αρχιερείς των Ιουδαίων: Μη γράφεις ο βασιλεύς των Ιουδαίων, αλλά γράψε ότι εκείνος είπε: Είμαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων. Ο Πιλάτος τους απάντησε: Ό,τι έγραψα, έγραψα».
Οι περιγραφές των αναγραφομένων στην πινακίδα δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Επί πλέον, ενώ οι τρεις ευαγγελιστές αναφέρουν ότι οι στρατιώτες τοποθέτησαν την πινακίδα στο σταυρό, ο Ιωάννης ισχυρίζεται ότι αυτό το έκανε ο ίδιος ο Πιλάτος.Added (2011-08-01, 11:49 PM)
---------------------------------------------
Μαζί με τον Ιησού σταυρώθηκαν άλλοι δύο άνθρωποι. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Ματθαίου και του Μάρκου ήταν ληστές, ο Λουκάς μας λέει ότι ήταν κακούργοι και ο Ιωάννης δεν αναφέρει τι είχαν κάνει. Πλήρης… συμφωνία!!! Τουλάχιστον οι τρεις πρώτοι αναφέρουν κάποια αιτία της σταύρωσης των δύο άλλων συνσταυρωθέντων με τον Ιησού. Ο Ιωάννης δεν λέει τίποτα. Προφανώς τους σταύρωσαν έτσι… για να έχει παρέα ο Ιησούς.
(κατά Ματθαίον 27:38) «Μαζί μ’ αυτόν σταυρώθηκαν τότε και δυο ληστές, ένας στα δεξιά του κι ένας στ’ αριστερά του».
(κατά Μάρκον 15:27-28) «Μαζί του σταύρωσαν επίσης και δυο ληστές, έναν από τα δεξιά κι έναν από τα’ αριστερά του. Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία που λέει: Μαζί με τους άνομους συγκαταλέχτηκε».
(κατά Λουκάν 23:33) «Έτσι, όταν έφτασαν στην τοποθεσία που ονομάζεται Κρανίον, σταύρωσαν εκεί αυτόν και τους κακούργους τον έναν στα δεξιά του και τον άλλο στ’ αριστερά».
(κατά Ιωάννην 19:18) «Εκεί τον σταύρωσαν και μαζί με αυτόν άλλους δύο, τον ένα από τη μια μεριά και τον άλλο από την άλλη και στη μέση τον Ιησού».
Πρόβλημα υπάρχει και με την συμπεριφορά του κόσμου προς τον σταυρωμένο Ιησού αλλά και αυτών των δύο ανθρώπων που σταυρώθηκαν μαζί του.
(κατά Ματθαίον 27:39-44) «Και οι περαστικοί τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και λέγοντας: Εσύ που γκρεμίζεις το ναό και τον ξαναχτίζεις μέσα σε τρεις μέρες, σώσε τον εαυτό σου. Αν είσαι Γιος του Θεού, κατέβα από το σταυρό! Παρόμοια και οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους και τους πρεσβυτέρους, έλεγαν κοροϊδευτικά: Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει! Αν είναι βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από το σταυρό και θα πιστέψουμε σ’ αυτόν. Έχει εμπιστευθεί το Θεό, ας τον γλιτώσει τώρα αν τον θέλει, γιατί είπε: Είμαι Γιος του Θεού. Το ίδιο κι οι ληστές που σταυρώθηκαν μαζί του, τον περιγελούσαν».
(κατά Μάρκον 15:29-32) «Και οι περαστικοί τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και λέγοντας: Μπα! Εσύ που γκρεμίζεις το ναό και σε τρεις μέρες τον ξαναχτίζεις, σώσε τον εαυτό σου και κατέβα από το σταυρό! Το ίδιο και οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους τον περιγελούσαν κι έλεγαν μεταξύ τους: Άλλους έσωσε. Τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει! O Χριστός!… O βασιλιάς του Ισραήλ!… Ας κατέβει τώρα από το σταυρό για να δούμε και να πιστέψουμε! Ακόμα κι εκείνοι που είχαν σταυρωθεί μαζί του, τον περιγελούσαν».
(κατά Λουκάν 23:35-37,39-43) «(…) ενώ ο λαός στεκόταν και κοιτούσε. Μαζί μ’ αυτούς τον χλεύαζαν και οι άρχοντες λέγοντας: Άλλους έσωσε, ας σώσει τώρα τον εαυτό του, αν είναι αυτός ο Χριστός, ο εκλεκτός του Θεού! Τον περιέπαιζαν επίσης και οι στρατιώτες πλησιάζοντάς τον και προσφέροντάς του ξίδι και λέγοντας: Αν είσαι εσύ ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου (…) Ακόμα κι από τους κακούργους που είχαν κρεμαστεί, ο ένας τον ειρωνευόταν λέγοντάς του: Αν είσαι εσύ ο Χριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς. Στράφηκε τότε ο άλλος και τον επέπληξε λέγοντάς του: Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ, όταν μάλιστα βρίσκεσαι κάτω από την ίδια καταδίκη; Κι όσο για μας, βέβαια, δίκαια καταδικαστήκαμε, γιατί ανταμειβόμαστε ανάλογα μ’ αυτά που πράξαμε. Αυτός όμως δεν έκανε κανένα αδίκημα. Κι έλεγε στον Ιησού: Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου. Τότε ο Ιησούς του είπε: Πραγματικά, σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».
(κατά Ιωάννην 19:25-27) «Εκεί κοντά στο σταυρό του Ιησού στέκονταν η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά, και η Μαρία η Μαγδαληνή. O Ιησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή που ιδιαίτερα αγαπούσε, να της συμπαραστέκεται, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να ο γιος σου. Έπειτα λέει στο μαθητή: Να η μητέρα σου. Και από εκείνη την ώρα, την πήρε ο μαθητής στο σπίτι του».
Κατά τον Ματθαίο και τον Μάρκο (που οι μαρτυρίες τους συμφωνούν σαν να έχει αντιγράψει ο ένας τον άλλον, δηλαδή… ο Ματθαίος τον Μάρκο) στη σταύρωση παραβρίσκονται οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους και τους πρεσβυτέρους που βλασφημούν τον Ιησού. Δεν υπήρχε συγκεντρωμένο πλήθος, αλλά άνθρωποι περαστικοί που περνώντας από τον τόπο της σταύρωσης γύριζαν και βλασφημούσαν τον σταυρωμένο Ιησού και τον κορόιδευαν. Το ίδιο έκαναν και οι δύο σταυρωμένοι, μαζί με τον Ιησού, ληστές. Τον Κορόιδευαν!!!
Κατά τον Λουκά είχε συγκεντρωθεί ο λαός στον τόπο της σταύρωσης αλλά δεν βλασφημούσε ούτε κορόιδευε τον Ιησού. Απλά στεκόταν και κοίταζε. Οι μόνοι που χλεύαζαν ήταν οι συγκεντρωμένοι άρχοντες και ο ένας από τους δύο κακούργους που είχαν σταυρωθεί μαζί με τον Ιησού. Ο άλλος θέλοντας να… αγιάσει πιάνει την κουβέντα με τον Ιησού και τον καλοπιάνει (τί είχε να χάσει;). Το κόλπο πιάνει και ο Ιησούς του τάζει μια θέση στον Παράδεισο!
Κατά τον Ιωάννη στη σταύρωση παραβρίσκονται μόνο… «οι συγγενείς και οι φίλοι» του Ιησού και ο μαθητής που ιδιαίτερα αγαπούσε ο Ιησούς (δηλαδή ο ίδιος ο Ιωάννης). Δεν χλευάζεται από κανέναν ο Ιησούς, αλλά πιάνει κουβέντα με τη μάνα του και τον μαθητή του.
Άντε τώρα ένας καλόπιστος άνθρωπος να βγάλει άκρη με το τι συνέβη στον τόπο της σταύρωσης. Ποιόν να πιστέψει; Τον παρόντα Ιωάννη ή τους απόντες Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά; Μα φυσικά και τους τέσσερεις!!! Τσιγκουνιές θα κάνουμε! Και κόσμος υπήρχε που χλεύαζε, και περαστικοί που σταματούσαν και κορόιδευαν, και αρχιερείς, και άρχοντες, και νομοδιδάσκαλοι, και «συγγενείς και φίλοι», και ο μαθητής «ον ο Ιησούς ηγάπα» (που τον υιοθετεί η Παναγιά), και ο ένας κακούργος σταυρωμένος ειρωνευόταν, και ο άλλος σταυρωμένος συμπονά και πάει στον παράδεισο, μέχρι και ο Πιλάτος ήταν παρών. Άρα σωστοί όλοι οι ευαγγελιστές σύμφωνα με το παπαδαριό. Όχι… θα κάτσουν σκάσουν!! Άλλως τε με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος τα έγραψαν όλ’ αυτά οι ευαγγελιστές. Κάνει λάθη το Άγιο Πνεύμα; Φυσικά και δεν κάνει!!! Πάμε παρακάτω.
Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στο σταυρό ο Ιησούς είπε τα τελευταία του λόγια. Ποια ήταν αυτά τα τελευταία λόγια του Ιησού επάνω στο σταυρό;
(κατά Ματθαίον 27:46-50) «Γύρω στις τρεις η ώρα αναφώνησε ο Ιησούς με δυνατή φωνή και είπε: Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί; Που σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες; Όταν το άκουσαν αυτό μερικοί απ’ αυτούς που στέκονταν εκεί, έλεγαν: Τον Ηλία φωνάζει αυτός. Τότε ένας απ’ αυτούς έτρεξε αμέσως, πήρε ένα σφουγγάρι, το γέμισε με ξύδι κι αφού το τοποθέτησε σ’ ένα καλάμι, του το έδωσε να πιει. Οι υπόλοιποι έλεγαν: Άσε να δούμε, αν θα έρθει ο Ηλίας να τον σώσει. O Ιησούς όμως, αφού έκραξε ξανά με δυνατή φωνή, άφησε το πνεύμα».
(κατά Μάρκον 15:34-37) «Στις τρεις η ώρα αναφώνησε ο Ιησούς με δυνατή φωνή: Ελωί, Ελωί, λαμά σαβαχθανί; Που σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες; Μόλις το άκουσαν μερικοί απ’ αυτούς που παρευρίσκονταν εκεί, έλεγαν: Δείτε, τον Ηλία φωνάζει. Έτρεξε τότε ένας και αφού γέμισε ένα σφουγγάρι με ξύδι και το περιτύλιξε σ’ ένα καλάμι, του το άπλωσε να πιει λέγοντας: Αφήστε να δούμε, αν έρχεται ο Ηλίας να τον κατεβάσει. Ο δε Ιησούς, αφού έβγαλε μία δυνατή φωνή, εξέπνευσε».
(κατά Λουκάν 23:46) «Τότε ο Ιησούς είπε με δυνατή φωνή: Πάτερ, εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου. Μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε».
(κατά Ιωάννην 19:30) «Είπε: Τετέλεσται κι αφού έγειρε το κεφάλι του, παρέδωσε το πνεύμα του».
Τα τέσσερα Ευαγγέλια και πάλι διαφωνούν μεταξύ τους. Φαίνεται να συμφωνούν περισσότερο ο Ματθαίος με το Μάρκο. Η μόνη διαφορά τους είναι το εάν είπε «Ηλί, Ηλί» η «Ελωί, Ελωί (λαμά σαβαχθανί)». Αν και η διαφορά φαίνεται ασήμαντη, είναι ίσως η πιο σημαντική απ’ όλες. Στη Βίβλο άλλες φορές ο Θεός αναφέρεται στον ενικό κι άλλες στον πληθυντικό αριθμό. Στην Γένεση για παράδειγμα 143 φορές αναφέρεται στον ενικό και 165 φορές στον πληθυντικό. Αυτό πρέπει να οφείλεται στη συρραφή διαφόρων προγενεστέρων παραδόσεων, εκ των οποίων η μία ήταν μονοθεϊστική κι η άλλη πολυθεϊστική. Το «Ηλί», που λέει ο Ιησούς στο «κατά Ματθαίον», είναι ο ενικός αριθμός της λέξης θεός. Το «Ελωί» όμως, που λέει στο «κατά Μάρκον», είναι ο πληθυντικός αριθμός της ίδιας λέξης. Εφ’ όσον ο Ιησούς απευθύνεται προς πολλούς θεούς, όπως περιγράφεται στο «κατά Μάρκον», φαίνεται πως είχε πολυθεϊστική θρησκευτική αντίληψη.
Πέραν αυτού όμως τη φράση προς τους θεούς ή τον θεό και πατέρα του, την απευθύνει ο Ιησούς στα Εβραϊκά. Η επισήμανση αυτη γίνεται, διότι οι ορθόδοξοι ελλαδέμποροι τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς δήθεν ομιλούσε Ελληνικά. Και αφού ο Ιησούς ομιλεί Εβραϊκά και λέει Ηλί ή Ελωί (δεν έχει σημασία) δηλαδή Θεέ ή Θεοί πώς οι εβραίοι που ακούν λένε ότι φωνάζει τον Ηλία; Στα Ελληνικά υπάρχει κάποια ηχητική ομοιότητα και θα μπορούσε κάποιος να δικαιολογήσει το μπέρδεμα! Στα Εβραϊκά όμως άλλο Ηλί, άλλο Ελωί και άλλο Ελγιάχ ή Ελγουάχ που είναι ο Ηλίας! Δεν μπορεί να υπήρχε μπέρδεμα!
Και κάτι ακόμα που το έχω μέσα μου και με τυραννά. Ο Ιησούς είπε όταν βρισκόταν πάνω στο σταυρό:
«Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί». Τουθ’ όπερ εστί μεθερμηνευόμενον «Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλειπες;».
Ολιγοπίστησε Εκείνος, και ζητούν οι θεόπνευστοι πίστη από εμένα; Και γιατί μου το ζητούν; Για να έχω δικαίωμα στην ανάσταση νεκρών; Προσέξτε, φίλοι μου, πιστοί δούλοι του Θεού: Γεννήθηκα, έζησα, είδα τον ήλιο, τον ουρανό τη θάλασσα. Έλαβα Γνώση. Εκεί που είμαστε όλοι, είμαι και εγώ. Αιώνιος. Δεν αξιώνω Ανάσταση. Από τι να αναστηθώ; Αναστημένος είμαι!... Άντε να χαθείτε παλιοτενεκέδες! Συγχύστηκα πάλι!
Συνεχίζεται……..
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Δευτέρα, 01-ΑΥΓ-2011, 11:45 PM |
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 02-ΑΥΓ-2011, 1:16 AM | Message # 132 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Αθηναίος) αφού κατηγορήθηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, δραπέτευσε και ξαναπιάστηκε κάτω από τέλεια εξευτελιστικές συνθήκες, χάρη στην προδοσία αυτών των ιδίων, που ονόμαζε μαθητές κι οπαδούς του;» (Κέλσος, Λόγος περί Αληθείας, ΙΙ, 16.) Ώστε δύο φορές συνελήφθη λοιπόν ο Ιησούς;
Quote (Αθηναίος) Μόλις τον παρέλαβαν, έπιασαν το Σίμωνα, έναν Κυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή και του φόρτωσαν το σταυρό να τον μεταφέρει, ακολουθώντας τον Ιησού».
στα τρια ευαγγελια βλεπουμε τον σιμωνα να σηκωνει τον σταυρο και στο τεταρτο < του ιωαννη > τον χριστο να σηκωνει τον σταυρο .Δεν εχουν συντονιστει να λενε τουλαχιστον τα ιδια! ο κελσος εγραψε τον λογο περι αληθειας στα πρωτα χρονια του χριστιανισμου ,αρα ειχε προσφατα τα γεγονοτα . το γεγονος οτι αναφερει πως δραπετευσε και ξαναπιαστηκε δεν αναφερεται πουθενα στην διδασκαλια του χριστιανισμου.το γεγονος οτι καηκαν ολα του τα βιβλια ειναι τουλαχιστον υποπτο!Added (2011-08-02, 1:16 Am)
---------------------------------------------
ο κελσος χρησιμοποιει την ελληνικη φιλοσοφια και την λογικη και πολυ γλαφυρα προσπαθει να αφυπνισει την τυφλη πιστη των οπαδων του χριστιανισμου λεγοντας τους να βαλουν το μυαλο τους να δουλεψει . Ματαια ομως.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 02-ΑΥΓ-2011, 3:48 PM | Message # 133 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| (8)
Λοιπόν. Πάμε παρακάτω. Μελετώντας τα ευαγγέλια έχουμε ήδη διαπιστώσει πόσες αντιφάσεις και διαφορές υπάρχουν μεταξύ των συγγραφέων τους, στις περιγραφές και στις εξιστορήσεις των γεγονότων που συνέβησαν «τον καιρό εκείνον». Υπάρχει ένα γεγονός, όμως, στο οποίο συμφωνούν απόλυτα και οι τρεις! Η ταφή του Ιησού και η ανάστασή του.
Συμφωνούν; Μόνο το παπαδαριό συμφωνεί ότι οι ευαγγελιστές «συμφωνούν» και έχουν πείσει και το «ποίμνιο» περί της απόλυτης συμφωνίας των ευαγγελιστών, αφού είναι θεόπνευστα τα ευαγγέλια. Βασίζονται, βέβαια στο γεγονός ότι οι πιστοί δεν έχουν διαβάσει ΠΟΤΕ τα ευαγγέλια (και φυσικά την Αγία Γραφή τους), είτε γιατί δεν καταλαβαίνουν τα γραφόμενα στο αρχαίο κείμενο, είτε γιατί τους βολεύει να υπάρχει κάποιος Μεγαλοδύναμος Θεός που αποφασίζει για όλα όσα τους αφορούν κι έτσι αυτοί δεν έχουν καμία ευθύνη για τις πράξεις τους, αφού για ο,τιδήποτε τους συμβαίνει (καλό ή κακό) είναι «θέλημα Θεού».
Αν, τώρα, κάποιος διαβάσει τα ευαγγέλια από κείμενα σε απόδοση στα νεοελληνικά (και όχι μετάφραση όπως συνηθίζεται να λέμε), υπάρχουν τόσες πολλές παρεμβολές και «ερμηνείες» του παπαδαριού για να «μπαλώσει» τα αμπάλωτα, που στην ουσία διαβάζει ένα άλλο κείμενο!
Ας δούμε, λοιπόν, τι μας λένε οι ευαγγελιστές για την ταφή του Ιησού και αργότερα θα αναφερθούμε και στην ανάσταση.
(κατά Ματθαίον 27:55-66) «Ήσαν μάλιστα εκεί πολλές γυναίκες που κοίταζαν από μακριά, οι οποίες ακολούθησαν τον Ιησού από τη Γαλιλαία και οι οποίες τον υπηρετούσαν, ανάμεσα στις οποίες ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και του Ιωσή, και η μητέρα των γιων του Ζεβεδαίου. Και όταν έγινε βράδυ, ήρθε ένας πλούσιος άνθρωπος από την Αριμαθαία, με το όνομα Ιωσήφ, που κι αυτός μαθήτευσε στον Ιησού. Αυτός, αφού ήρθε στον Πιλάτο, ζήτησε το σώμα του Ιησού. Τότε, ο Πιλάτος πρόσταξε να αποδοθεί το σώμα. Και ο Ιωσήφ, παίρνοντας το σώμα, το τύλιξε με καθαρό σεντόνι, και το έβαλε στο καινούργιο του μνήμα, που είχε λατομήσει μέσα στην πέτρα κι αφού κύλισε μια μεγάλη πέτρα προς τη θύρα του μνήματος αναχώρησε. Ήταν δε εκεί η Μαρία η Μαγδαληνή, και η άλλη Μαρία, καθισμένες απέναντι από τον τάφο. Και την επόμενη ημέρα, που είναι μετά την Παρασκευή, οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συγκεντρώθηκαν στον Πιλάτο, λέγοντας: Κύριε, θυμηθήκαμε ότι εκείνος ο πλάνος όταν ακόμα ζούσε είχε πει: Ύστερα από τρεις ημέρες θα αναστηθώ. Πρόσταξε, λοιπόν, να ασφαλιστεί ο τάφος μέχρι την τρίτη ημέρα, μήπως οι μαθητές του, ερχόμενοι μέσα στη νύχτα, τον κλέψουν και πουν στον λαό: Αναστήθηκε από τους νεκρούς. Και η τελευταία πλάνη θα είναι χειρότερη από την πρώτη. Και ο Πιλάτος είπε σ’ αυτούς: Έχετε φύλακες. Πηγαίνετε ασφαλίστε όπως ξέρετε. Και εκείνοι πήγαν και ασφάλισαν τον τάφο, σφραγίζοντας την πέτρα και βάζοντας τους φύλακες».
(κατά Μάρκον 15:40-47) «Ήσαν, μάλιστα, και μερικές γυναίκες από μακριά που παρατηρούσαν, ανάμεσα στις οποίες και η Μαρία η Μαγδαληνή, και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή και η Σαλώμη, οι οποίες και τον ακολουθούσαν και τον υπηρετούσαν, όταν ήταν στη Γαλιλαία και πολλές άλλες, που είχαν ανέβει μαζί μ’ αυτόν στα Ιεροσόλυμα. Και όταν έγινε ήδη βράδυ, επειδή ήταν Παρασκευή, δηλαδή πριν το Σάββατο, ήρθε ο Ιωσήφ, αυτός από την Αριμαθαία, ένας εκτιμώμενος βουλευτής, που κι αυτός περίμενε τη βασιλεία του Θεού και τολμώντας, μπήκε μέσα στον Πιλάτο, και ζήτησε το σώμα του Ιησού. Ο δε Πιλάτος απόρησε που είχε πεθάνει τόσο γρήγορα και αφού προσκάλεσε τον εκατόνταρχο, τον ρώτησε εάν είχε πολλή ώραν που πέθανε. Και μαθαίνοντας από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα του Ιησού στον Ιωσήφ. Κι αυτός, αγοράζοντας ένα σεντόνι και αφού τον κατέβασε, τον τύλιξε με το σεντόνι και τον έβαλε σε μνήμα, που ήταν λαξεμένο σε βράχο και επάνω στη θύρα του μνήματος κύλισε μια πέτρα. Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή, έβλεπαν πού τον έβαζαν».
(κατά Λουκάν 23:49-56) «Από μακριά, μάλιστα, στέκονταν όλοι οι γνωστοί του και οι γυναίκες, που τον είχαν ακολουθήσει μαζί από τη Γαλιλαία, και τα έβλεπαν αυτά. Και τότε, ένας άνδρας με το όνομα Ιωσήφ, που ήταν βουλευτής, άνδρας αγαθός και δίκαιος, που δεν ήταν σύμφωνος με την απόφαση και την πράξη τους (δηλ. τη σταύρωση του Ιησού), από την Αριμαθαία, πόλη των Ιουδαίων, ο οποίος περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού. Αυτός, αφού ήρθε στον Πιλάτο, ζήτησε το σώμα του Ιησού. Και όταν το κατέβασε, το τύλιξε με σεντόνι, και το έβαλε σε μνήμα, λαξεμένο σε βράχο, όπου δεν είχε ακόμα ενταφιαστεί κανένας. Και ήταν ημέρα Παρασκευή, και ξημέρωνε Σάββατο. Ακολούθησαν, μάλιστα, και γυναίκες που είχαν έρθει μαζί του από τη Γαλιλαία και είδαν το μνήμα, και πώς τέθηκε το σώμα του. Και αφού επέστρεψαν, ετοίμασαν αρώματα και μύρα και το μεν Σάββατο ησύχασαν, σύμφωνα με την εντολή».
(κατά Ιωάννην 19:31-42) «Και οι Ιουδαίοι, για να μη μείνουν τα σώματα επάνω στον σταυρό κατά το Σάββατο, επειδή ήταν Παρασκευή, για τον λόγο ότι εκείνη η ημέρα του Σαββάτου ήταν μεγάλη, παρακάλεσαν τον Πιλάτο να τους συντρίψουν τα σκέλη, και να τους σηκώσουν. Ήρθαν, λοιπόν, οι στρατιώτες και στον μεν πρώτο συνέτριψαν τα σκέλη του, και στον άλλον που σταυρώθηκε μαζί του. Όταν, όμως, ήρθαν στον Ιησού, καθώς τον είδαν να έχει ήδη πεθάνει, δεν του συνέτριψαν τα σκέλη, αλλά ένας από τους στρατιώτες διατρύπησε με τη λόγχη την πλευρά του κι αμέσως βγήκε αίμα και νερό. Και αυτός που το είδε δίνει μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή, και εκείνος ξέρει ότι λέει την αλήθεια, για να πιστέψετε εσείς. Επειδή, αυτά έγιναν, για να εκπληρωθεί η γραφή: «Κόκαλο δικό του δεν θα συντριφτεί». Και άλλη γραφή, πάλι, λέει: «Θα επιβλέψουν σ’ εκείνον τον οποίο λόγχισαν». Και ύστερα απ’ αυτά, ο Ιωσήφ, εκείνος από την Αριμαθαία, που ήταν μαθητής του Ιησού, κρυμμένος, όμως, εξαιτίας του φόβου των Ιουδαίων, παρακάλεσε τον Πιλάτο να σηκώσει το σώμα του Ιησού και ο Πιλάτος έδωσε την άδεια. Ήρθε, λοιπόν, και σήκωσε το σώμα του Ιησού. Ήρθε μάλιστα και ο Νικόδημος, που αρχικά είχε έρθει στον Ιησού μέσα στη νύχτα, φέρνοντας μίγμα από σμύρνα και αλόη 100 περίπου λίτρες. Πήραν, λοιπόν, το σώμα του Ιησού, και το έδεσαν με σάβανα μαζί με τα αρώματα, όπως είναι συνήθεια στους Ιουδαίους να ενταφιάζουν. Και στον τόπο, όπου σταυρώθηκε, ήταν ένας κήπος, και μέσα στον κήπο υπήρχε ένα καινούργιο μνήμα, στο οποίο κανένας δεν είχε ακόμα τοποθετηθεί. Εκεί, λοιπόν, έβαλαν τον Ιησού, εξαιτίας της Παρασκευής των Ιουδαίων, επειδή ήταν κοντά το μνήμα».
Ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς συμφωνούν ότι την όλη διαδικασία της αποκαθήλωσης και της ταφής του Ιησού την παρακολουθούν πολλές γυναίκες που ακολουθούσαν τον Ιησού και τον υπηρετούσαν. Ο Ματθαίος αναφέρει και δύο Μαρίες και τη γυναίκα του Ζεβεδαίου. Ο Μάρκος αναφέρει τις δύο Μαρίες και κάποια Σαλώμη. Ο Λουκάς δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά μας λέει ότι παρακολουθούσαν όλοι οι γνωστοί του Ιησού (και οι μαθητές του;).
Ματθαίος, Μάρκος και Λουκάς συμφωνούν ότι κάποιος Ιωσήφ από την Αριμαθαία ζήτησε από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού και αφού τον τύλιξε σε ένα σεντόνι τον έβαλε σ’ ένα τάφο λαξεμένο στον βράχο. Ο Ματθαίος μας πληροφορεί ότι ο Ιωσήφ είναι ένας πλούσιος, ο Μάρκος και ο Λουκάς τον κάνουν και βουλευτή. Ο Μάρκος μας δίνει και την πληροφορία ότι ο Πιλάτος είχε τις αμφιβολίες του για το αν ο Ιησούς πέθανε τόσο γρήγορα, αλλά πείσθηκε όταν του το επιβεβαίωσε ο εκατόνταρχος που ήταν προφανώς ο υπεύθυνος για την σταύρωση.
Ο Ματθαίος αναφέρει ότι οι Ιουδαίοι ζήτησαν από τον Πιλάτο να σφραγίσει τον τάφο και να βάλει φύλακες απ’ έξω (πράγμα που ο Πιλάτος έπραξε) για να μην πάνε οι μαθητές του Ιησού και κλέψουν το σώμα του κι έτσι παρουσιάσουν τον Ιησού ως αναστημένο. Ο Μάρκος και ο Λουκάς αγνοούν το γεγονός. Όπως και ο Ματθαίος με τον Μάρκο αγνοούν το γεγονός που αναφέρει ο Λουκάς, ότι οι γυναίκες που παρευρίσκονται στην ταφή πηγαίνουν να πάρουν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού την μεθεπόμενη ημέρα, γιατί η επόμενη είναι Σάββατο και ως γνωστόν οι Ιουδαίοι το Σάββατο δεν κάνουν καμία εργασία.
Ο Ιωάννης, τώρα, που ήταν και ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού, του κάνει μια κανονική κηδεία με αρώματα σάβανα και ότι άλλο γινόταν την εποχή εκείνη. Βοηθά δε την όλη διαδικασία και ο Νικόδημος που παραβρίσκεται στην ταφή, αλλά οι άλλοι τρεις ευαγγελιστές δεν… τον πρόσεξαν!!! Όπως δεν πρόσεξαν και τους διέφυγε το γεγονός ότι οι στρατιώτες έσπασαν τα πόδια των άλλων δύο συνσταυρωθέντων με τον Ιησού μετά από αίτημα των Ιουδαίων (για να συντομευτεί ο θάνατός τους), ενώ δεν συνέβη το ίδιο με τον Ιησού που είχε ήδη πεθάνει, αλλά για να επιβεβαιώσουν το θάνατό του οι στρατιώτες του τρύπησαν τα πλευρά με λόγχη.
Ο Ιωάννης, μάλιστα, καρφώνει τους άλλους τρεις ευαγγελιστές για τις αντιφάσεις και ανακρίβειές τους λέγοντας ότι αυτός ήταν παρών και ξέρει όλη την αλήθεια: «Και αυτός που το είδε δίνει μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή, και εκείνος ξέρει ότι λέει την αλήθεια, για να πιστέψετε εσείς».
Τελειώνοντας τα της ταφής θέλω να κάνω μια επισήμανση. Τον Ιησού τον κατέβασε από τον σταυρό και τον ενταφίασε, σύμφωνα και με τους τέσσερις ευαγγελιστές, κάποιος Ιωσήφ από την Αριμαθαία. Τα πρωτότυπα κείμενα των ευαγγελίων στα εβραϊκά δεν λένε «Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία», αλλά «ο Ιωσήφ ο Αριμάθιου». Τι θα σκεφτόσαστε αν σας έλεγα ότι στα εβραϊκά «Αριμάθιου» δεν σημαίνει περιοχή ή πόλη Αριμαθαία, αλλά ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ;
Μήπως τον Ιησού δεν τον κατέβασε από το σταυρό κανένας Ιωσήφ από την Αριμαθαία, αλλά, όπως ήταν φυσικό, Ο ΙΩΣΗΦ Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ;
Ε, ρε γλέντια!!!!Added (2011-08-02, 1:29 Am)
---------------------------------------------
Τελειώσαμε με τον θάνατο και την ταφή του Ιησού. Τελειώσαμε;;; Δεν νομίζω! Μία προσεκτική έρευνα στα Ευαγγέλια μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στο Σταυρό.
Για να το κατανοήσουμε αυτό (αλλά και τα όσα είπαμε μέχρι τώρα), πρέπει κατ’ αρχάς να δούμε πως μετρούσαν οι Εβραίοι εκείνη την εποχή τις ώρες της ημέρας:
1η ώρα Εβραϊκή = 06:00 σημερινή
3η ώρα Εβραϊκή = 09:00 σημερινή
6η ώρα Εβραϊκή = 12:00 σημερινή
9η ώρα Εβραϊκή = 15:00 σημερινή
12η ώρα Εβραϊκή = 18:00 σημερινή
Πρώτη ώρα γι’ αυτούς, λοιπόν, ήταν η 6η πρωϊνή σημερινή ώρα. Η τρίτη ώρα γι’ αυτούς, 9 το πρωί δική μας. Η έκτη ώρα γι’ αυτούς, 12 (μεσημέρι) δική μας. Η ενάτη γι’ αυτούς, ήταν 3 το απόγευμα δική μας και η δωδεκάτη γι’ αυτούς, 6 το απόγευμα (βραδάκι το χειμώνα) για μας. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να πούμε πως οι Εβραίοι την αλλαγή της ημέρας τη μετρούσαν από τις 6 το απόγευμα δική μας, πράξη που η Ορθόδοξη Εκκλησία τη διατηρεί μέχρι σήμερα, με το λεγόμενο Εσπερινό, που αποτελεί προοίμιο της επομένης ημέρας (το χειμώνα οι καμπάνες κτυπούν για Εσπερινό στις 6 και το καλοκαίρι, μετά την αλλαγή της ώρας, στις 7). Με Εβραϊκό ωράριο δουλεύει η Ελληνική Εκκλησία. Και μην ακούσω κανέναν να τους ξαναπεί Ιουδαιοχριστιαανούς! Εντάξει;;;
Τώρα, ξέροντας πώς μετρούσαν τις ώρες οι Εβραίοι, ας δούμε τι μας λένε οι Ευαγγελιστές για το πώς πέθανε ο Ιησούς. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος (15:25) αναφέρει: «Ην δε ώρα τρίτη και εσταύρωσαν αυτόν», που θα πει, πως στις εννιά το πρωί ο Ιησούς σταυρώθηκε και μετά από 6 ώρες επί σταυρού, κατά τον Μάρκο (15:33-37), την ενάτη ώρα, δηλαδή στις τρεις το απόγευμα, ο Ιησούς πέθανε. Οπότε αργά την Παρασκευή σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μάρκου (15:43) και κατά τον Λουκά (23:54) Σάββατο «επέφωσκε», δηλαδή πλησίαζε 6 η ώρα το απόγευμα, που φεύγει η Παρασκευή και μπαίνει το Σάββατο, που ήταν και Πάσχα μαζί, τρέχει στον Πιλάτο ο Ιωσήφ, να πάρει άδεια ταφής. Ποια ώρα πήγε; Πάντως μετά τις 3 το μεσημέρι και πριν τις 6 το απόγευμα.
Όμως όποτε κι αν πήγε, ο Πιλάτος εκ πείρας γνώριζε ότι ο χρόνος που έκανε ο Ιησούς επί του σταυρού δεν επαρκούσε να επιφέρει τον θάνατο. Διότι «ο Πιλάτος εθαύμασε, ει ήδη τέθνηκε» (ο Πιλάτος απόρησε, αμφέβαλε, εάν είχε ήδη πεθάνει) (κατά Μάρκον 15:44). Έτσι για τον έμπειρο Πιλάτο εκείνη την ώρα ο Ιησούς είναι ζωντανός. Είναι όμως ζωντανός; Ας ρωτήσουμε τον Ιωάννη, που ήταν και παρών στη σταύρωση. Λέει λοιπόν (κατά Ιωάννην 19:14), πως ο Ιησούς την έκτη ώρα (6η), δηλαδή δώδεκα το μεσημέρι, ακόμα βρισκόταν μπροστά στον Πιλάτο που τον ανέκρινε. Αν λοιπόν σταυρώθηκε μετά τις δώδεκα (12) το μεσημέρι, έφταναν οι ώρες να φέρουν τον θάνατο; Όχι βέβαια. Άρα είτε την απορία του Πιλάτου πάρουμε υπ’ όψην, αν σταυρώθηκε στις εννιά το πρωί, είτε την μετά το μεσημέρι σταύρωση, για την οποία ομιλεί ο Ιωάννης (που ήταν και παρών και τον αγάπαγε και ο Ιησούς), ο Ιησούς κατέβηκε από τον σταυρό ζωντανός.
Κοιτάξτε, ο Ιωσήφ κατά τον Ματθαίο (27:57) ήταν και κρυφός μαθητής του Ιησού και πολύ πλούσιος. Και συμπληρώνει ο Μάρκος (15:43-45, πως ο Ιωσήφ ήταν και βουλευτής. Και παρ’ ότι ήταν βουλευτής, «τολμήσας, εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού». Μα γιατί «τολμήσας»; Ο Ιησούς καταδικάστηκε ως πολιτικός εγκληματίας με την εσχάτη των ποινών. Διέπραξε κατά τον Ρωμαϊκό Ποινικό Κώδικα «εσχάτη προδοσία». «Τολμήσας», λοιπόν, γιατί ο Ιωσήφ ήταν κρυφός μαθητής αυτού του καταδικασθέντος επί εσχάτη προδοσία, και ακόμη «τολμήσας», γιατί γνώριζε πώς ο δάσκαλός του ήταν ακόμα ζωντανός και χρησιμοποιώντας τα χρήματά του κουβάλησε τον «κεντυρίωνα» (εκατόνταρχο), για να βεβαιώσει τον δήθεν θάνατο του Ιησού. Και αφού πήρε την άδεια αποκαθήλωσης και ταφής, έστειλε τις γυναίκες στην πόλη να φέρουν αρώματα, μα τις έπιασε Σάββατο, πέρασαν τις 6 το απόγευμα και «το μεν Σάββατον ησύχασαν κατά την εντολήν» (κατά Λουκάν 24:1). Έτσι στον Γολγοθά έμεινε ο Ιωσήφ με το «σώμα» του Ιησού. Οι γυναίκες γύρισαν ύστερα από είκοσι τέσσερις ώρες και βρήκαν, λένε, τον τάφο άδειο, χωρίς το σώμα του Ιησού. Λοιπόν; Τι λοιπόν;
Ο Ιωάννης (19:38-12) μάλιστα, προσπαθώντας να «μπαλώσει τ’ αμπάλωτα» των άλλων ευαγγελιστών και θέλοντας να παρουσιάσει μία παντοδύναμη ανάσταση του Ιησού, σχεδιάζει ένα τέλειο ενταφιασμό μ’ όλα τ’ αρώματα και τα σάβανα, δηλαδή έναν Ιησού φασκιωμένο χειροπόδαρα, «καθώς έθος έστιν τοις Ιουδαίοις ενταφιάζει». Αν όμως είναι έτσι, όπως μας τα λες Ιωάννη μου, τι πήγε να κάμει στο μνήμα η Μαγδαληνή, στ’ άγρια χαράματα, «σκοτίας έτι ούσης», αφού ήταν αδύνατο να δει το σώμα του Ιησού, αφού ο τάφος του ήταν ερμητικά κλειστός μ’ ένα τεράστιο λίθο; Όλα είχαν γίνει κανονικά και η πρόσβαση ήταν αδύνατη. Τι ζητούσε λοιπόν η Μαγδαληνή; Λες, Γιαννάκη μου, «σκοτίας έτι ούσης», άρα οι πύλες της πόλεως ήταν κλειστές κι ο τάφος ήταν έξω των τειχών. Αυτά, όταν τα έγραφες, δεν τα γνώριζες;
Καταλαβαίνουμε ότι η επίσκεψη των μυροφόρων σύμφωνα με τον Μάρκο (κατά Μάρκο 16:48) έχει μία λογική ακολουθία. Πήγαν πρωί. «Ανατείλοντος του ηλίου» και κουβαλούσαν τ’ αρώματα, για ν’ αποτελειώσουν τον πρόχειρο ενταφιασμό, αλλά βρήκαν τον τάφο άδειο. Η Ιερουσαλήμ, όμως, την εποχή του Ιησού ήταν ένα «χωριό». Οι «μυροφόρες» του Μάρκου δεν έμαθαν ότι φυλασσόταν ο τάφος; Ήξεραν μόνο ότι ήταν κλειστός με τεράστιο λίθο! Μπορούσε ένας άνθρωπος, ο Ιωσήφ κατά τους τρεις ευαγγελιστές ή δύο κατά τον Ιωάννη, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, να κυλίσουν τον λίθον; Διότι «Ην γάρ μέγας σφόδρα». Γιατί ν’ αναρωτιούνται οι φουκαριάρες, «τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου»; Μάρκο μου, πού τις στέλνεις μόνες τους; Γιατί ξέχασαν τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο; Θα μπορούσαν, όμως, να τις βοηθήσουν οι φύλακες. Αλλά, βλέπεις, ο τάφος δεν εφρουρείτο, γιατί ήταν αδύνατο να παραβιαστεί το Σάββατο, που ήταν και Πάσχα μάλιστα. Γι’ αυτό όπως θέλει ο Ματθαίος «Την επ’ αύριον ήτις έστι μετά την Παρασκευήν, συνήχθησαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι προς Πιλάτον» (κατά Ματθαίον 27:66) και του ζήτησαν να βάλει στρατιώτες για να φρουρείτε ο τάφος.
Αυτά σε γενικές γραμμές, για την ημερομηνία της σταύρωσης, «τον θάνατο» και την «ανάσταση» του Ιησού (θανάτω θάνατον πατήσας, για να μην ξεχνιόμαστε). Στην συνέχεια θα αναφερθούμε λίγο πιο αναλυτικά για όλ’ αυτά που συνέβησαν μετά την ταφή και την «ανάσταση» του Ιησού. Αλλά πριν προχωρήσουμε ας ρίξουμε μια ματιά στον άλλο «διάσημο» των βιβλικών γραφών που πέθανε και αναστήθηκε, τον Λάζαρο. Γι’ αυτόν δεν ισχύει βέβαια το «θανάτω θάνατον πατήσας» γιατί αναστήθηκε με την βοήθεια του Ιησού και όχι από μόνος του!
Όσον αφορά, λοιπόν, στην «ανάσταση του Λαζάρου», είναι ολοφάνερο, ότι προσβάλλει κάθε υγιή νοημοσύνη. Να τι μας λέει ο Ιωάννης και μόνο ο Ιωάννης:
(κατά Ιωάννην 11:1-44) «…Ο Ιησούς έρχεται εις το μνημείον. Ην δε σπήλαιον και λίθος επέκειτο επ’ αυτώ (…) και ταύτα ο Ιησούς ειπών, φωνή μεγάλη εκραύγασεν. Λάζαρε, δεύρο έξω. Εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις και όψις αυτού σουδαρίω περιεδέδετο. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς. Λύσατε αυτόν και άφετε αυτόν υπάγειν».
Δηλαδή ο Λάζαρος μέσα στη σπηλιά, «μνημείο», «μνήμα», «τάφο», εφ’ όσον ήταν νεκρός «τεταρταίος», τέσσερις ημέρες δηλαδή, ήταν «κοκαλιασμένος» και όχι μόνον, αλλά και περιτυλιγμένος «πατόκορφα», δεμένος χειροπόδαρα με τα σάβανα, και με τη φωνή του Ιησού «πετάχτηκε έξω»; Σοβαρολογούμε; Τι ήταν η σπηλιά, τσουλίθρα, που γλίστρησε ο Λάζαρος, και να ‘τος έξω; Ή καθόταν σε καρότσι με ράγες σιδηροδρόμου, που κύλισε με άνεση; Λύστε τον, φωνάζει ο Ιησούς και αφήστε τον να φύγει. Δεν ήταν δηλαδή ψευδαίσθηση. Ήταν «μπαγλαρωμένος». Και ύστερα από τόσο δάκρυ για το φίλο του προστάζει έτσι ψυχρά, «λύστε τον κι αφήστε τον να φύγει»; Ούτ’ έν’ αγκάλιασμα, ούτ’ ένα δάκρυ χαράς; Λοιπόν ποιόν πάνε να πείσουν;
Εμένα πάντως ΟΧΙ!!! ΕΣΑΣ;;;
Συνεχίζεται…….. Added (2011-08-02, 3:48 PM)
---------------------------------------------
Quote (margarita) Δεν εχουν συντονιστει να λενε τουλαχιστον τα ιδια!
Συντονισμένοι ήταν, αλλά το Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι το τελευταίο και όπως έχουμε δει προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Προφανώς επειδή είχε κυκλοφορήσει έντονα η εκτέλεση άλλου αντί του δραπέτη Ιησού, ο Ιωάννης (ή όποιος έγραψε αυτό το ευαγγέλιο) βάζει τον Ιησού να κουβαλά τον σταυρό για να δείξει ότι πράγματι σταυρώθηκε! Το γεγονός ότι τον βάζει να κουβαλά ολόκληρο το σταυρό (πράγμα που δεν συνέβαινε τότε), μας βάζει την υποψία ότι αυτό το κομμάτι έχει "πειραχθεί" πολύ αργότερα από την αρχική έκδοση (ή γράφτηκε ολόκληρο πολύ αργότερα), σε εποχή που είχε καταργηθεί η σταύρωση σαν ποινή πολύ καιρό πριν και δεν γνώριζε ο "παραποιητής" (ή ο συγγραφέας, αν γράφτηκε αργότερα) την όλη διαδικασία της σταύρωσης!
Μόνοι τους "καρφώνονται" από άγνοια και βλακεία!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 02-ΑΥΓ-2011, 9:23 PM | Message # 134 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| αν δεν ειχαν προσπαθησει να τον παρουσιασουν σαν θεο ,θα μπορουσαμε να πουμε οτι αγωνιστηκε ολη του την ζωη για να απελευθερωσει τους συμπατριωτες του.βεβαια δεν μπορουσε να ξεφυγει απο αυτο αφου προερχοταν απο οικογενεια αγωνιστων.ομως βλεπουμε οτι την μια τον δοξαζαν και την αλλη τον κατηγορουσαν.εδω κατι δεν πηγαινε καλα!τωρα οσο για την σταυρωση βλεπουμε οτι στο ευαγγελιο του ματθαιου ηταν κοντα λεει η μαρια η μητερα του ιακωβου και του ιωση. Αυτη η μαρια ηταν και η μητερα του χριστου νομιζω αφου ο ιακωβος και ο ιωσης ηταν αδελφια του χριστου .κι ας υποθεσουμε οτι θελουν να το κρυψουν η μητερα του χριστου γιατι δεν ηταν εκει? παντως ειναι λογικο να μην ειχε πεθανει πανω στον σταυρο αν εμφανιστηκε μετα στους μαθητες του. ΑΝ ΗΤΑΝ Ο ΘΕΟς ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ και ειχε ολοκληρωσει την σωτηρια των ανθρωπων για πιο λογο κρυφτηκε μετα την ανασταση του και δεν εμφανιστηκε μπροστα σε ολους?δεν ειχε να φοβηθει τιποτα ! Added (2011-08-02, 9:18 PM)
---------------------------------------------
η λειπουν ολοι διακοπες η μας θεωρουν βαρια κολασμενους για να μην σχολιαζουν οι φιλοι μας Added (2011-08-02, 9:23 PM)
---------------------------------------------
παντως αληθινα δεν πιστευω οτι ηταν κανενας απο τους μαθητες του κατω απο τον σταυρο κι ας ηταν οι πεντε αδελφια του, εξαφανιστηκαν για να γλυτωσουν, ουτε το αδελφικο αιμα δεν τους κρατησε κοντα του!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 02-ΑΥΓ-2011, 9:58 PM | Message # 135 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Quote (margarita) η λειπουν ολοι διακοπες η μας θεωρουν βαρια κολασμενους για να μην σχολιαζουν οι φιλοι μας
Μάλλον λείπουν σε διακοπές. Ο Θνητός π.χ. είναι σε διακοπές! Εγώ φεύγω Πέμπτη ξημερώματα και επιστρέφω 20 Αυγούστου! Νομίζω ότι από το τέλος Αυγούστου θα μαζευτούμε πάλι!Added (2011-08-02, 9:58 PM)
---------------------------------------------
(9)
Μετά την ταφή του ο Ιησούς, όπως όλοι γνωρίζουμε, «θανάτω θάνατον πατήσας», αναστήθηκε. Μετά την ανάσταση κόσμος και κοσμάκης πηγαινοερχόταν στον τάφο και πληροφορείτο για την ανάσταση του Ιησού. Ας δούμε, λοιπόν, λίγο πιο αναλυτικά ποιοι πήγαν στον τάφο του Ιησού, σύμφωνα πάντα με τα όσα έγραψαν οι τέσσερεις ευαγγελιστές (φυσικά μετά από την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, μην σας διαφεύγει αυτό).
(κατά Ματθαίον 28:1-3) «Η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, ήρθαν να δουν τον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά, τότε, έγινε μεγάλος σεισμός. Γιατί σταλμένος από τον Κύριο, ένας άγγελος, κατέβηκε από τον ουρανό και ήρθε και κύλισε την πέτρα από την είσοδο του τάφου και καθόταν πάνω της».
(κατά Μάρκον 16:1-5) «Η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία, η μητέρα του Ιάκωβου και η Σαλώμη αγόρασαν αρώματα, για να πάνε και να τον αλείψουν. Πολύ νωρίς το πρωί της πρώτης ημέρας μετά το Σάββατο έρχονται στο μνήμα, την ώρα που είχε ανατείλει ο ήλιος, κι έλεγαν μεταξύ τους: Ποιος θα κυλίσει, για μας την πέτρα από τη θύρα του μνήματος; Μα όταν κοίταξαν, βλέπουν ότι η πέτρα είχε κυλιστεί μακριά από τη θέση της. Ήταν η πέτρα αυτή πάρα πολύ μεγάλη. Όταν μπήκαν στο μνήμα, είδαν έναν νέο που καθόταν στα δεξιά, ντυμένο με λευκά ενδύματα».
(κατά Λουκάν 23:27,55-56 και 24:1-4) «Στο μεταξύ από κοντά τον ακολούθησαν και οι γυναίκες που είχαν έρθει με τον Ιησού από τη Γαλιλαία (δεν αναφέρονται ονόματα, αλλά πιο πριν αναφέρεται ότι ήταν «πολλές γυναίκες») και είδαν το μνήμα και ότι τοποθετήθηκε εκεί το σώμα του. Επέστρεψαν τότε και ετοίμασαν αρώματα και μύρα. Το Σάββατο βέβαια δεν έκαναν τίποτε, όπως ορίζει ο νόμος. Την επόμενη ημέρα όμως, από τα βαθιά κιόλας χαράματα, ήρθαν στο μνήμα μαζί με μερικές άλλες, έχοντας μαζί τους τα αρώματα που είχαν ετοιμάσει. Εκεί βρήκαν την πέτρα μετατοπισμένη από το μνήμα, κι όταν μπήκαν μέσα, δεν βρήκαν το σώμα τού Κυρίου. Κι ενώ έμεναν εκεί απορώντας γι’ αυτό, παρουσιάστηκαν ξαφνικά μπροστά τους δύο άντρες με αστραφτερά ενδύματα».
(κατά Ιωάννην 20:1-12)ΚΑΙ την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, η Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται το πρωί στο μνήμα, ενώ ακόμα ήταν σκοτάδι, και βλέπει την πέτρα σηκωμένη από το μνήμα. Τρέχει, λοιπόν, και έρχεται στον Σίμωνα Πέτρο, και στον άλλον μαθητή, τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς, και τους λέει: Σήκωσαν τον Κύριο από το μνήμα, και δεν ξέρουμε πού τον έβαλαν. Βγήκε, λοιπόν, έξω ο Πέτρος και ο άλλος μαθητής, και έρχονταν στο μνήμα. Έτρεχαν δε και οι δύο μαζί και ο άλλος μαθητής έτρεξε ταχύτερα μπροστά από τον Πέτρο, και ήρθε πρώτος στο μνήμα και αφού έσκυψε προς τα μέσα, βλέπει να κείτονται τα σάβανα καταγής όμως, δεν μπήκε μέσα. Έρχεται, λοιπόν, ο Σίμωνας Πέτρος ακολουθώντας τον, και μπήκε μέσα στο μνήμα, και κοιτάζει τα σάβανα να κείτονται καταγής, και το σουδάριο, που ήταν επάνω στο κεφάλι του, να μη κείτεται μαζί με τα σάβανα, αλλά τυλιγμένο χωριστά σε ένα μέρος. Τότε, λοιπόν, μπήκε μέσα και ο άλλος μαθητής, που είχε έρθει πρώτος στο μνήμα, και είδε, και πίστεψε (ότι κάποιοι τον πήραν τον Ιησού) επειδή, δεν καταλάβαιναν ακόμα τη γραφή, ότι αυτός πρέπει να αναστηθεί από τους νεκρούς. Οι μαθητές, λοιπόν, αναχώρησαν ξανά στα δικά τους. Η δε Μαρία στεκόταν έξω, κοντά στο μνήμα, κλαίγοντας. Ενώ, λοιπόν, έκλαιγε, έσκυψε στο μνημείο και βλέπει δύο αγγέλους λευκοντυμένους, καθισμένους, έναν κοντά στο κεφάλι, και έναν κοντά στα πόδια, εκεί όπου είχε τοποθετηθεί το σώμα τού Ιησού».
Τι να πιστέψει ο έρμος ο πιστός; Ο καλοπροαίρετος πιστός; Τον Ματθαίο (δύο γυναίκες και ένας άγγελος έξω από τον τάφο που κάθεται επάνω στην πέτρα που έφραζε την είσοδο), το Μάρκο (τρεις γυναίκες και ένας νέος μέσα στον τάφο να κάθεται δεξιά), το Λουκά (πολλές γυναίκες και δύο άντρες που παρουσιάστηκαν ξαφνικά έξω από τον τάφο) ή τον Ιωάννη (μόνη κατ’ αρχάς η Μαρία η Μαγδαληνή η οποία πιστεύει ότι κάποιοι πήραν το σώμα του Ιησού και γι’ αυτό φεύγει και επανέρχεται μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη, που κι αυτοί πιστεύουν ότι κάποιοι πήραν το σώμα του Ιησού, γιατί δεν είχαν καταλάβει (ακόμα!!!!!!) ότι έπρεπε να αναστηθεί, φεύγουν και μένει μόνη πάλι η Μαγδαληνή, που σκύβοντας μέσα στον τάφο βλέπει δύο αγγέλους να κάθονται ο ένας εκεί που ήταν το κεφάλι του Ιησού και ο άλλος εκεί που ήταν τα πόδια του); Αχ, αυτό το Άγιο Πνεύμα άλλα έλεγε στον ένα ευαγγελιστή κι άλλα στον άλλο! Πλάκα τους έκανε ή οι θεόπνευστοι δουλεύουν ψιλό γαζί εμάς;
Πώς, όμως, να αφήσει κανείς ασχολίαστο το γεγονός ότι ο υπαρχηγός Πέτρος που πάνω του θα κτιζόταν η εκκλησία και ο μαθητής που αγάπαγε ο Ιησούς (αλήθεια τους άλλους δεν τους αγάπαγε, έκανε διακρίσεις ο Ιησούς ή κάτι ΑΛΛΟ συνέβαινε;), μετά από τόσα που τους έχει πει ο Ιησούς, μετά από τόσα θαύματα που έχει κάνει ο Ιησούς, μετά την μεταμόρφωση του Ιησού που έχουν δει και μαζί με τον Ιησού είδαν τον Μωυσή(!) και τον Ηλία(!) που είχαν πεθάνει προ πολλού, μετά από τα ψωμιά και τα ψάρια που “ανέβλυζαν” από τα καλάθια και έφαγαν δύο «κωμοπόλεις» (5.000 άτομα) μετά… μετά… μετά… ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ότι ο Ιησούς αναστήθηκε αλλά νόμισαν ότι κάποιοι πήραν το πτώμα του;;;;; Τόσο ντουβάρια μαθητές ήταν; Τσάμπα πήγαν τόσα ιδιαίτερα «μαθήματα» που τους έκανε ο Ιησούς;
Στην εποχή μας ακούμε ότι «δάκρυσε» μια εικόνα και τρέχουν κόσμος και κοσμάκης να προσκυνήσουν πιστεύοντας ένα θαύμα που ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑΝ οι ίδιοι και οι μαθητές που είχαν δει τόσα, που τους φώτισε το Άγιο Πνεύμα και τους ορμήνευε ο ίδιος ο Θεός ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑΝ;;;; Μήπως γι αυτό τους ξαναέστειλε το Άγιο Πνεύμα για να πιάσει καλύτερα η φώτιση;;; Ή μήπως σήμερα εμείς ως Έλληνες έχουμε λιγότερο μυαλό από τους παροικούντας την Ιερουσαλήμ πριν 2.000 χρόνια;;;
Ααααχχχχ βρε έρμε Έλληνα πώς σε κατάντησαν!!!!! Added (2011-08-02, 9:58 PM)
---------------------------------------------
Τέλος πάντων. Για να δούμε την συνέχεια. Ας εξετάσουμε τώρα (πάντα σύμφωνα με τα θεόπνευστα κείμενα των ευαγγελίων, μην ξεχνιόμαστε!!!) σε ποιον εμφανίστηκε πρώτα ο Ιησούς μετά την ανάσταση.
(κατά Ματθαίον 28:1-10) «Και αφού πέρασε το Σάββατο, κατά τα χαράματα της πρώτης ημέρας τής εβδομάδας, ήρθε η Μαρία η Μαγδαληνή, και η άλλη Μαρία, για να δουν τον τάφο. Και ξάφνου, έγινε μεγάλος σεισμός• επειδή, ένας άγγελος του Κυρίου κατεβαίνοντας από τον ουρανό, ήρθε και αποκύλισε την πέτρα από τη θύρα, και καθόταν επάνω σ' αυτή. Η δε όψη του ήταν σαν αστραπή, και το ένδυμά του λευκό σαν χιόνι. Και από τον φόβο τους οι φύλακες ταράχτηκαν, και έγιναν σαν νεκροί. Και αποκρινόμενος ο άγγελος, είπε στις γυναίκες: Εσείς, μη φοβάστε• επειδή, ξέρω, ότι ζητάτε τον Ιησού τον σταυρωμένο. Δεν είναι εδώ, επειδή αναστήθηκε όπως το είχε πει. Ελάτε, δείτε τον τόπο όπου ήταν τοποθετημένος ο Κύριος και πηγαίνετε γρήγορα, και πείτε στους μαθητές του ότι, αναστήθηκε από τους νεκρούς και δέστε, πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία• εκεί θα τον δείτε. Προσέξτε, σας το είπα. Οι γυναίκες τότε βγήκαν γρήγορα από το μνήμα με φόβο αλλά και χαρά μεγάλη κι έτρεξαν να το αναγγείλουν στους μαθητές του. Και καθώς πήγαιναν να το αναγγείλουν στους μαθητές του, τις αντάμωσε ξαφνικά ο Ιησούς, λέγοντας: Χαίρετε! Κι εκείνες, αφού τον πλησίασαν, αγκάλιασαν τα πόδια του και τον προσκύνησαν. Τότε λέει σ’ αυτές ο Ιησούς: Μη φοβάστε, πηγαίνετε να το αναγγείλετε στους αδελφούς μου να πάνε στη Γαλιλαία κι εκεί θα με συναντήσουν».
(κατά Μάρκον 16:1-9) «Και αφού πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα τού Ιακώβου, και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα, για να έρθουν να τον αλείψουν. Και πολύ πρωί, την πρώτη ημέρα τής εβδομάδας, έρχονται στον τάφο, όταν ανέτειλε ο ήλιος. Και αναμεταξύ τους έλεγαν: Ποιος θα αποκυλίσει σε μας την πέτρα από τη θύρα τού μνήματος; Και, καθώς σήκωσαν το βλέμμα τους, παρατηρούν ότι η πέτρα ήταν ήδη αποκυλισμένη• επειδή, ήταν υπερβολικά μεγάλη. Και όταν μπήκαν στο μνήμα, είδαν έναν νεανία να κάθεται στα δεξιά, ντυμένο με άσπρη στολή και τρόμαξαν. Και εκείνος λέει σ’ αυτές: Μη τρομάζετε. Τον Ιησού ζητάτε, τον Ναζαρηνό, τον σταυρωμένο; Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ. Δέστε, ο τόπος όπου τον είχαν βάλει. Αλλά, πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του, και στον Πέτρο, ότι πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία. Εκεί θα τον δείτε, όπως σας είχε πει. Και αφού βγήκαν γρήγορα έξω, έφυγαν από το μνήμα• αλλά τις κατείχε τρόμος και έκσταση και δεν είπαν τίποτε σε κανέναν επειδή φοβόνταν. Έτσι λοιπόν, μετά που αναστήθηκε, το πρωί της πρώτης ημέρας μετά το Σάββατο, εμφανίστηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει εφτά δαιμόνια».
(κατά Λουκάν 24:1-31) «Και την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, ενώ ακόμα ήταν βαθιά χαράματα, ήρθαν στο μνήμα, φέρνοντας τα αρώματα που ετοίμασαν και μερικές άλλες γυναίκες ήσαν μαζί τους. Βρήκαν, όμως, την πέτρα αποκυλισμένη από το μνήμα. Και όταν μπήκαν μέσα δεν βρήκαν το σώμα του Κυρίου Ιησού. Και ενώ ήσαν σε απορία για τούτο, ξάφνου, δύο άνδρες με ιμάτια αστραφτερά στάθηκαν μπροστά τους. Και καθώς εκείνες φοβήθηκαν, και έσκυψαν το πρόσωπο στη γη, είπαν σ' αυτές: Γιατί ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ, αλλά αναστήθηκε. Θυμηθείτε πώς σας είχε μιλήσει, ενώ βρισκόταν ακόμα στη Γαλιλαία, λέγοντας, ότι: Ο Υιός τού ανθρώπου πρέπει να παραδοθεί σε χέρια αμαρτωλών ανθρώπων, και να σταυρωθεί, και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί. Και θυμήθηκαν τα λόγια του. Και αφού επέστρεψαν από το μνήμα, ανήγγειλαν όλα αυτά στους έντεκα και σε όλους τους υπόλοιπους. Κι αυτές ήσαν η Μαρία Μαγδαληνή και η Ιωάννα και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου, και οι υπόλοιπες μαζί μ' αυτές, που έλεγαν αυτά στους αποστόλους. Και τα λόγια τους φάνηκαν μπροστά τους σαν φλυαρία, και δεν τις πίστευαν. Ο Πέτρος, όμως, έτρεξε στο μνήμα, και, καθώς έσκυψε μέσα, βλέπει τα σάβανα να κείτονται μόνα τους και αναχώρησε θαυμάζοντας από μέσα του για το γεγονός. Την ίδια εκείνη μέρα δύο από τους μαθητές του πήγαιναν σ’ ένα χωριό που ονομάζεται Εμμαούς, το οποίο απέχει εξήντα στάδια από την Ιερουσαλήμ. Αυτοί λοιπόν ομιλούσαν μεταξύ τους για όλα αυτά που συνέβησαν. Μα καθώς αυτοί ομιλούσαν και αντάλλαζαν σκέψεις, τους πλησίασε ο Ιησούς ο ίδιος και βάδιζε μαζί τους. Αλλά, τα μάτια τους κρατιόνταν, για να μη τον γνωρίσουν. Και τους είπε: Ποια είναι αυτά τα λόγια, που συνομιλείτε αναμεταξύ σας, καθώς περπατάτε, και είστε σκυθρωποί; Και αποκρινόμενος ο ένας, που ονομαζόταν Κλεόπας, του είπε: Εσύ μονάχος παροικείς στην Ιερουσαλήμ, και δεν έμαθες τα όσα έγιναν σ' αυτή κατά τις ημέρες αυτές; Και τους είπε: Ποια; Και εκείνοι είπαν σ' αυτόν: Αυτά για τον Ιησού τον Ναζωραίο, που στάθηκε ένας άνδρας προφήτης, δυνατός σε έργο και λόγο μπροστά στον Θεό και σε ολόκληρο τον λαό. Και πώς οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας τον παρέδωσαν σε καταδίκη θανάτου, και τον σταύρωσαν. Εμείς, όμως, ελπίζαμε ότι αυτός είναι εκείνος που επρόκειτο να λυτρώσει τον Ισραήλ. Αλλά, και σε όλα τούτα, σήμερα αυτή είναι η τρίτη ημέρα, αφότου έγιναν αυτά. Εκτός δε αυτών, μερικές γυναίκες από μας, μας εξέπληξαν, οι οποίες είχαν πάει πολύ πρωί στο μνήμα και καθώς δεν βρήκαν το σώμα του, ήρθαν, λέγοντας ότι είδαν και οπτασία αγγέλων, οι οποίοι λένε ότι αυτός ζει. Και μερικοί από τους δικούς μας πήγαν στο μνήμα, και τα βρήκαν έτσι, όπως μας είχαν πει οι γυναίκες. Αυτόν, όμως, δεν τον είδαν. Κι αυτός είπε σ' αυτούς: Ω, ανόητοι και βραδείς στην καρδιά στο να πιστεύετε σε όλα όσα μίλησαν οι προφήτες, δεν έπρεπε ο Χριστός να τα πάθει αυτά, και να μπει μέσα στη δόξα του; Και αφού άρχισε από τον Μωυσή και από όλους τούς προφήτες, τους εξηγούσε τα γραμμένα για τον εαυτό του σε όλες τις γραφές. Και πλησίασαν στην κωμόπολη, όπου πορεύονταν κι αυτός προσποιούταν ότι πηγαίνει πιο μακριά. Και τον παρακάλεσαν επίμονα, λέγοντας: Μείνε μαζί μας, επειδή πλησιάζει το βράδυ και έκλινε η ημέρα. Και μπήκε μέσα για να μείνει μαζί τους. Και όταν κάθισε μαζί τους στο τραπέζι, παίρνοντας το ψωμί, ευλόγησε, και αφού έκοψε, έδινε σ' αυτούς. Και διανοίχτηκαν σ' εκείνους τα μάτια, και τον γνώρισαν. Κι αυτός έγινε άφαντος απ' αυτούς».
(κατά Ιωάννην 20:11-17) «H Μαρία λοιπόν στεκόταν έξω, κοντά στο μνήμα, κι έκλαιγε. Καθώς έκλαιγε, έσκυψε να δει μέσα στο μνήμα και βλέπει δύο αγγέλους με λευκά ενδύματα να κάθονται εκεί που ήταν τοποθετημένο το σώμα του Ιησού, ο ένας προς το σημείο που βρισκόταν το κεφάλι του κι ο άλλος προς το σημείο που βρίσκονταν τα πόδια του. Της λένε τότε εκείνοι: Γυναίκα, γιατί κλαις; τους απαντάει: Πήραν τον Κύριό μου και δεν ξέρω που τον έβαλαν. Και καθώς τα είπε αυτά, γύρισε προς τα πίσω και βλέπει να στέκεται ο Ιησούς και δεν ήξερε ότι είναι ο Ιησούς. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Γυναίκα, γιατί κλαις; Ποιον ζητάς; Εκείνη, νομίζοντας ότι είναι ο κηπουρός, λέει σ’ αυτόν: Κύριε, αν εσύ τον σήκωσες, πες μου, πού τον έβαλες, και εγώ θα τον σηκώσω. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μαρία. Εκείνη, αφού στράφηκε, λέει σ’ αυτόν: Ραββουνί! (που σημαίνει: Δάσκαλε). Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μη με αγγίζεις επειδή δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου, αλλά, πήγαινε στους αδελφούς μου και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας».
Θα τρελαθούμε τελείως! Θα μας σαλέψει! Ή μήπως το Άγιο Πνεύμα τα έχει τελείως χαμένα; Διότι εξακολουθεί να μπερδεύει και εμάς και τους ευαγγελιστές, γιατί άλλα λέει στον έναν κι άλλα στον άλλον!
Σύμφωνα με τον Ματθαίο η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η άλλη βλέπουν πρώτες τον Ιησού και του αγκαλιάζουν τα πόδια.
Ο Μάρκος, χωρίς να αναφέρει το πού και πότε, λέει έτσι ξεκάρφωτα ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή.
Ο Λουκάς μας πληροφορεί ότι στον τάφο του Ιησού πήγαν πολλές γυναίκες (η Μαρία η Μαγδαληνή, κάποια Ιωάννα(;), η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και οι υπόλοιπες γυναίκες που ακολουθούσαν τον Ιησού), δεν βρήκαν τον Ιησού, αλλά δύο άγγελοι τους λένε ότι αναστήθηκε και αυτές πάνε να το πουν στους μαθητές, οι οποίοι δεν πιστεύουν στην ανάσταση του Ιησού, αλλά δύο από τους μαθητές που πηγαίνουν σε μια άλλη πόλη συναντούν κάποιον, που είναι ο Ιησούς αλλά δεν τον αναγνωρίζουν(;), κάνουν μια μεγάλη κουβέντα μαζί του και αφού κάθονται να φάνε τότε τον αναγνωρίζουν και αυτός εξαφανίζεται!!
Ο Ιωάννης (ο θεωρητικός της παρέας) λέει ότι αφού ο ίδιος και ο Πέτρος πήγαν στον τάφο μαζί με τη Μαγδαληνή και δεν βρήκαν τον Ιησού, πίστεψαν ότι κάποιοι πήραν το σώμα του και έφυγαν. Η Μαγδαληνή που έμεινε στον τάφο σκύβει και βλέπει μέσα στον τάφο δύο αγγέλους οι οποίοι την ρωτούν γιατί κλαίει και αυτή τους απαντά ότι κάποιοι πήραν τον Ιησού και δεν ξέρει που τον έχουν πάει. Τότε βλέπει πίσω της τον Ιησού, αλλά δεν τον αναγνωρίζει(;) και νομίζει ότι είναι ο κηπουρός. Μόλις όμως ο Ιησούς την προσφωνεί με το όνομά της, τον αναγνωρίζει και πάει να του αγκαλιάσει τα πόδια, αλλά αυτός της λέει να μην τον αγγίξει γιατί δεν έχει πάει ακόμα στον πατέρα ρου στον ουρανό. Πλήρης «συμφωνία» με τα λεγόμενα του Ματθαίου, κατά τον οποίο οι δύο Μαρίες αγκάλιασαν τα πόδια του Ιησού και τον προσκύνησαν!!!
Θεόπνευστα τα ευαγγέλια ή μήπως χάλασε το σήμα του GPRS και δεν είχαν καλή επικοινωνία οι ευαγγελιστές με τον Μεγάλο στον ουρανό;
Για ένα σκεπτόμενο, έλλογο άνθρωπο αποτελεί χάσιμο χρόνου η ανάγνωση κι η μελέτη κειμένων με τόσες πολλές αντιφάσεις. Ο Χριστιανισμός όμως είναι η θρησκεία που μας επιβλήθηκε όχι διά της έλλογης επικοινωνίας αλλά βιαίως και με αυτοκρατορικά διατάγματα των κατακτητών κι επιβιώνει εις βάρος του Πολιτισμού και του Ελληνισμού τα τελευταία 1.700 χρόνια, οπότε είμαστε, δυστυχώς, υποχρεωμένοι να εξετάζουμε την κάθε φράση, που μας παρουσιάζεται σαν θεόπνευστο ιερό μας κείμενο.
Συνεχίζεται…..
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
