| Αθηναίος | Date: Τετάρτη, 13-ΙΟΥ-2011, 9:39 PM | Message # 22 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Όπως είχα πει η συνέχεια στο VIP Secrion, τομέας Βίβλος, στο θέμα: Τι ήταν ο Ιησούς για εσάς?
.
.
.
.
Added (2011-07-13, 9:39 PM)
---------------------------------------------
Αναφερθήκαμε στον Ιούδα και την προδοσία του και η κουβέντα μας έφερε στον… Θωμά… τον λεγόμενο και δίδυμο. Με αυτή την ευκαιρία θα σας δώσω ορισμένες πληροφορίες για την… οικογενειακή κατάσταση της Αγίας Οικογένειας και του Ιησού!
Για να μην γίνεται κουραστικό το κείμενο δεν θα αναφέρω αναλυτικά τα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης, αλλά όποιος έχει αμφιβολίες εδώ είμαστε για αναλυτικότερη ενημέρωση! Και πάλι όμως θα βγει μεγάλο κείμενο αλλά δεν γίνεται διαφορετικά!
Είναι γνωστό ότι ο Ιησούς είχε αδέλφια. Το ότι είχε αδελφούς μας το αποκαλύπτουν και οι Ευαγγελιστές και το ομολογούν όλα τα γραπτά των Χριστιανών. Το θέμα είναι τί είδους αδέλφια είχε: Γνήσια, ετεροθαλή, ή απλά παιδιά του Ιωσήφ από άλλο γάμο;
Ο πιο γνωστός αδελφός του Ιησού είναι ο Ιάκωβος, ο λεγόμενος και αδελφόθεος και ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού! Μεταξύ των μαθητών τού Ιησού αδελφός του δεν ήταν μόνον ο Ιάκωβος. Ο Ευσέβιος Καισαρείας (Ευσεβίου, «Εκκλησιαστική Ιστορία» βιβλίο 1, 13:11,3) μας αποκαλύπτει ότι το πραγματικό όνομα του Θωμά ήταν Ιούδας. Αλλά και ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφερόμενος στον Θωμά πιστοποιεί και αυτός την πληροφορία του Ευσέβιου. Ότι δηλαδή εκτός από τον Ισκαριώτη υπήρχε κι άλλος μαθητής με το όνομα Ιούδας: «λέγει αυτώ Ιούδας, ουχ ο Ισκαριώτης…» (Ιωάννης 14:22).
Και πραγματικά, μαθητές με το όνομα Ιούδας υπήρξαν δύο. Ένας ήταν ο Ιούδας ο Ισκαριώτης και ένας δεύτερος ο Ιούδας ο αδελφός του Ιάκωβου (Λουκάς 6:16). Ποιος ήταν όμως ο άλλος Ιούδας, ο αδελφός του Ιάκωβου; Μα φυσικά ο Θωμάς. Απλά οι ευαγγελιστές είτε από παραδρομή είτε σκόπιμα, προσμετρούν τον Θωμά δύο φορές. μια φορά σαν Θωμά και μια σαν Ιούδα.
Διαβάζουμε στο ευαγγέλιο του Ιωάννου: «είπεν ουν ο Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος…» (Ιωάννης 11:16) και πιο κάτω: «Θωμάς δε εις εκ των δώδεκα, ο λεγόμενος Δίδυμος» (Ιωάννης 20:24). Κατά τα λεγόμενα δηλαδή του Ιωάνου ο Θωμάς είχε το παρατσούκλι «Δίδυμος». Όμως στα Εβραϊκά η λέξη «Δίδυμος» λέγεται “ταομά”. Οπότε Θωμάς δεν είναι το πραγματικό του όνομα, αλλά η Ελληνική απόδοση της λέξης “ταομά”. Ένας επιθετικός προσδιορισμός, που υποδηλώνει πως αυτός είναι ο Δίδυμος αδελφός κάποιου. Ποιου όμως;
Εκτός από τον Ευσέβιο και ο μέγας Χριστιανός απολογητής Tατιανός υποστηρίζει ότι ο Θωμάς ονομαζόταν Ιούδας. Μάλιστα επιμένει ότι ήταν Δίδυμος αδελφός του Ιησού. Το ίδιο υποστηρίζει και στους ύμνους του και ο Εφραίμ ο Σύρος, ενώ το «Ευαγγέλιον του Βαρθολομαίου» εμφανίζει τον Ιησού να χαιρετά τον Ιούδα ως εξής: «Xαίρε και συ, δίδυμε αδελφέ μου, δεύτερε Χριστέ». Εξ άλλου στο περιστατικό του κηρύγματος του Ιησού στο χωριό του, όπου ο Ματθαίος αναφέρει τα ονόματα των αδελφών του, στα ονόματα εκείνα συμπεριλαμβάνεται και ο Ιούδας (Θωμάς).
Όμως ο Ιούδας ο Δίδυμος αναφέρεται και σαν αδελφός του Ιάκωβου (του μικρού) (Λουκάς, 6:16). Ο Ιάκωβος όμως, απ’ ό,τι είδαμε, ήταν «αδελφόθεος», αδελφός του Ιησού. Ο Ευσέβειος μάλιστα μας μεταφέρει τον πληροφορία ότι ο διώκτης των χριστιανών Δομετιανός, γνωρίζοντας ότι ο Ιούδας (Θωμάς) είναι ο Δίδυμος αδελφός του Ιησού, διέταξε να εξοντώσουν τα παιδιά του για να εξαλειφθεί το αίμα των απογόνων του: «του δ’ αυτού Δομετιανού τους απογόνους Δαυίδ αναιρείσθαι προστάξαντος, παλαιός κατέχει λόγος των αιρετικών τινάς κατηγορήσαι των απογόνων Ιούδαν (τούτον δ’ είναι αδελφόν κατά σάρκαν του σωτήρος), ως από γένους τυγχανόντων Δαυίδ και ως αυτού συγγένειαν του Xριστού φερόντων» (Ευσεβίου, «Εκκλησιαστική Ιστορία», βιβλίο 3, 19).
Σώζονται μέχρι σήμερα και οι «Πράξεις του αγίου αποστόλου Θωμά», κείμενο το οποίο βρίθει από ομολογίες του ίδιου του Θωμά, πως είναι Δίδυμος αδελφός του Ιησού: «Ιούδα Θωμά τω και Διδύμω» (1:9). «Εγώ ειμί Ιούδας ο και Θωμάς, αδελφός δε αυτού ειμί» (11:10). «Μνημονεύετε τέκνα μου, ων ο αδελφός μου ελάλησεν υμίν» (12:1).
Το ενδεχόμενο αυτό, ότι δηλαδή ο Θωμάς ήταν Δίδυμος αδελφός του Ιησού, επιβεβαιώνεται και από την ανακάλυψη το 1945 στην κωμόπολη Nαγκ Xαμαντί της Άνω Αιγύπτου ενός μοναδικής αξίας παπύρου, ο πρόλογος του οποίου λέγει: «Αυτά είναι τα μυστικά λόγια που είπε ο ζωντανός Ιησούς και κατέγραψε ο Δίδυμος Ιούδας Θωμάς». Στο βιβλιαράκι εκείνο περιέχονται 114 ρήσεις, που αποδίδονται στον Ιησού και αναγνωρίσθηκε ως το «Ευαγγέλιον του Θωμά».
Είδαμε πιο πάνω ότι ο Ιούδας ο Δίδυμος ήταν αδελφός του Ιάκωβου. Όμως και πάλι υπήρχαν δύο μαθητές του Ιησού με το όνομα Ιάκωβος. Ένας ήταν ο υιός του Zευεδαίου κι ο άλλος ήταν ο υιός του Αλφαίου (Λουκάς 6:14,15). Ποιος όμως από τους δύο Ιάκωβους είναι ο μικρός; Ο υιός του Ζεβεδαίου ή ο υιός του Αλφαίου; Να επαναλάβουμε ότι ένας από τους δύο ήταν αδελφός του Ιησού. Που σημαίνει ότι η Μαρία έκανε και παιδιά ή με τον Ζεβεδαίο ή με τον Αλφαίο.
Για να βοηθηθούμε λίγο, διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, ότι εκτός από τον Ιάκωβο αναφέρεται σαν αδελφός του Ιησού και ο Σίμων. Όμως εδώ γεννιέται ένα νέο ερώτημα: Ποιος Σίμων; Αυτός που ο Ιησούς μετονόμασε Πέτρο (Λουκάς 6:14) ή ο καλούμενος Ζηλωτής; O Ιώσηπος (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», βιβλίο 20, 5:2) λέει πως ο Σίμων ο Ζηλωτής σταυρώθηκε το 47 μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο στα Ιεροσόλυμα με διάταγμα του Τιβέριου Αλεξάνδρου. Αδελφός όμως του Ιακώβου, υιού του Ζεβεδαίου, ήταν ο Ιωάννης (Λουκάς 6:14) και όχι ο Σίμων. Επί πλέον ο Λουκάς στο 6ο κεφάλαιο του ευαγγελίου του αποκαλεί Zηλωτήν όχι τον Σίμωνα-Πέτρο, αλλά τον άλλο Σίμωνα, τον «Bαριωνά» (Ματθαίος 16:17).
Ο συνδυασμός όλων αυτών των πληροφοριών μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι εκείνοι που σταυρώθηκαν με διάταγμα του Τιβερίου ήταν τα παιδιά του Αλφαίου. Οπότε αδελφός του Ιησού ήταν ο άλλος Ιάκωβος (ο αποκαλούμενος μικρός), ο υιός του Ζεβεδαίου. Που σημαίνει ότι η Μαρία έκανε παιδιά και με τον Ζεβεδαίο (και όχι με τον Αλφαίο), τα οποία είναι ετεροθαλή αδέλφια του Ιησού.
Υιός του Ζεβεδαίου όμως ήταν και ο Ιωάννης. Άρα και ο Ιωάννης ήταν αδελφός του Ιησού. Γεγονός που τεκμαίρεται και από το περιώνυμο περιστατικό της σταύρωσης, όπου: «Ιησούς ουν ιδών την μητέρα και τον μαθητήν παρεστώτα ον ηγάπα (τον Ιωάννη), λέγει τη μητρή, γύναι, ίδε ο υιός σου, είτα λέγει τω μαθητή, ιδού η μήτηρ σου» (Ιωάννης 19:26).
Όμως αδελφός του Ιησού ήταν και ο Σίμων: «ουχ ούτος έστιν ο τέκτων, ο υιός της Μαρίας, αδελφός δε Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος;» (Μάρκος 6:3). Ο Σίμων ο Ζηλωτής, είπαμε, ήταν υιός του Αλφαίου. Άρα αδελφός του Ιησού ήταν ο άλλος Σίμων, ο μετονομασθείς Πέτρος. Όμως ο Πέτρος ήταν αδελφός του Ανδρέα: «Σίμωνα, ον και ονόμασε Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού» (Λουκάς 6:14). Οπότε και ο Ανδρέας, που ήταν αδελφός του Πέτρου, ήταν επίσης αδελφός του Ιησού!
Έτσι πέντε από τους μαθητές του Ιησού ήταν αδέλφια του. Ο Ιούδας-Θωμάς ο οποίος μάλιστα ήταν Δίδυμος αδελφός του (πολύ ευλογία έδωσε ο Γιαχβέ στην Μαριάμ-Μαρία και του προέκυψαν δίδυμα!!!!), ο Ανδρέας και ο Πέτρος, καθώς επίσης και οι ετεροθαλείς αδελφοί του (από άλλο πατέρα, τον Ζεβεδαίο) Ιάκωβος και Ιωάννης.
Η Παναγία Μαριάμ-Μαρία ήταν παρθένος (Παναγιά Παρθένα μου) με 6 αγόρια και αδιευκρίνιστο αριθμό κοριτσιών από δύο άνδρες!!! Αυτό κι αν είναι Θαύμα!!!!
Για το ζήτημα των αδελφών του Ιησού η επίσημη χριστιανική εκκλησία, προκειμένου να διαφυλάξη το δόγμα της «αειπάρθενου», ισχυρίζεται εντελώς αβάσιμα και αυθαίρετα ότι οι αδελφοί του Ιησού προέρχονται από τον πρώτο γάμο του Ιωσήφ. Δηλαδή από άλλη μητέρα. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν βγαίνει καθόλου από τα προαναφερθέντα χριστιανικά κείμενα. Πολύ περισσότερο δε επειδή ο Ιωσήφ τέλεσε την «θυσίαν των πρωτοτόκων» (αρχαίο Εβραϊκό έθιμο), όταν γεννήθηκε ο Ιησούς (Λουκάς 2:22-24), κάτι που δεν θα έκανε, αν είχε κι άλλα παιδιά πριν απ’ αυτόν. Ο Εβραϊκός νόμος επιβάλλει αυτήν την τελετή μόνο για τον πρωτότοκο υιό. Άρα ο Ιησούς ήταν ο πρωτότοκος υιός του Ιωσήφ.
Αλήθεια πώς γίνεται ο Ιησούς να έχει αδελφούς και αδελφές (μας το αποκαλύπτουν ακόμα και τα ευαγγέλια αυτό) και οι ιεράρχες μας να μας παρουσιάζουν την μητέρα του σαν «αειπάρθενο»; Δηλαδή ότι παρέμεινε παρθένα και μετά τον γέννηση του Ιησού; Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το κλειδί της υπόθεσης. Απλά, όταν οι ιεράρχες του χριστιανισμού αποφάσισαν να καθιερώσουν το δόγμα της «αειπάρθενου», φρόντισαν να αποσιωπήσουν κάθε τεκμήριο για τα υπόλοιπα παιδιά της.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Καινή διαθήκη ΔΕΝ βρίσκεται μέσα στους Ναούς όπως οι τηλεφωνικοί κατάλογοι στον ΟΤΕ για να παίρνει όποιος θέλει και να διαβάζει! Διαβάζετε τας Γραφάς για να καταλάβετε την ΑΠΑΤΗ που έχει στήσει το παπαδαριό!
Αυτός είναι και ο λόγος που δίνουν οι ιεράρχες μεταφρασμένη την Καινή διαθήκη με σωρεία παραφράσεων και συμπερασμάτων που αλλοιώνουν τα κείμενα και τα νοήματα!
Αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούν (και τα έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό) να μας αποξενώσουν από την μητρική μας γλώσσα, την οποία ονομάζουν Αρχαία Ελληνική, για να μην μπορούμε να διαβάσουμε τα πρωτότυπα (όσο μπορεί κανείς να τα ονομάσει πρωτότυπα) κείμενα!
Αν κάνετε κέφι (και αντέχετε) πέστε μου να σας πω την εκδοχή για το πώς έμεινε έγκυος η Παναγία!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Τετάρτη, 13-ΙΟΥ-2011, 9:40 PM |
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Πέμπτη, 14-ΙΟΥ-2011, 2:56 PM | Message # 25 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Φίλε Θνητέ,
Για τους γονείς της Παναγίας η μόνη αναφορά που έχουμε είναι από το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου του Αδελφοθέου. Τώρα είμαι στην δουλειά και τα ευαγγέλια τα έχω στο σπίτι, άρα το απόγευμα θα δώσω και το απόσπασμα από το ευαγγέλιο που το αναφέρει!
Εδώ φαίνεται η ιερατική παραφροσύνη σ' όλο της το μεγαλείο! Κράτησαν από αυτό το ευαγγέλιο την αναφορά στους γονείς της Παναγίας, αλλά το ευαγγέλιο δεν αναγνωρίστηκε ως Κανονικό! Δεν μπήκε στον Κανόνα δηλαδή! Και όποιος δεν γνωρίζει τί είναι ο "Κανόνας" ας το αναφέρει για να τον κατατοπίσουμε! Αν δεν γνωρίζει και είναι Χριστιανός... Ντροπή του!!! 
Quote (aposperittis) Έπρεπε ο Ιησούς να τους συστήσει? Δεν γνώριζαν ότι ήταν οικογένεια?
Αυτό το γράφει ΜΟΝΟ το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και κανένα άλλο! Έτσι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Ιωάννης έχρισε τον εαυτό του προστάτη της Παναγίας για να δείξει ότι ο Ιησούς τον αγαπούσε περισσότερο από τους άλλους μαθητές (πράγμα που κάνει συνέχεια)! Ίσως και για να τη "βγει" στον Πέτρο που συνεχώς μαλώνει με τους υπόλοιπους γιατί θεωρεί τον εαυτό του "ριγμένο" από τον Ιησού! Αργότερα ο Πέτρος πλακώνεται με τον Παύλο και τρώγονται σαν τα κοκόρια!
Αλλά ο τρόπος που απευθύνεται στην μητέρα του ο Ιησούς κάθε άλλο παρά Θεϊκός είναι! Δεν την αποκαλεί μητέρα αλλά "γύναι" έτσι απλά, ξερά, προσβλητικά, σαν να δείχνει ότι είναι ζοχαδιασμένος με τις κλάψες της μάνας του! Ίσως να του έλεγε (όπως κάθε μάνα) "και στο έλεγα εγώ παιδάκι μου, μην ανακατεύεσαι με τέτοια θέματα γιατί θα φας το κεφάλι σου" και να τα πήρε στο κρανίο ο Ιησούς, που ως Θεός ήξερε ότι θα αναστηθεί! Εντάξει, πλάκα κάνω! 
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Παρασκευή, 15-ΙΟΥ-2011, 1:58 AM | Message # 28 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Quote (margarita) πολυ θα ηθελα να μαθω την εκδοχη σου αθηναιε για το πως εμεινε εγκυος η παναγια
Φίλη Μαργαρίτα,
Αφού ενδιαφέρεσαι θα σου πω πώς έμεινε έγκυος η Παναγία! Πρίν μπούμε στο κυρίως θέμα θέλω να επαναλάβω ότι γίνονται παραποιήσεις στα κείμενα της Βίβλου. Ότι δηλαδή, έχουν γίνει προσθέσεις στα διάφορα αρχαία κείμενα, στα πρωτότυπα κατά κάποιο λόγο κείμενα (λέω «κατά κάποιο λόγο» γιατί κι αυτά αντιγραφές είναι τα περισσότερα από την αρχαία Ελληνική γραμματεία, αλλά και από την αρχαία κληρονομιά άλλων λαών και πολιτισμών, αλλά δεν είναι του παρόντος να το αναλύσουμε αυτό, ίσως το κάνουμε άλλη φορά), κακοτεχνίες, συρραφές επί συρραφών για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως επίσης έχουν γίνει και ερμηνείες των διαφόρων χωρίων κατά το δοκούν των Αγίων Πατέρων.
Οι θεόπνευστοι, όμως, δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτά, αλλά πολλές φορές κάνουν κι άλλες αλχημείες. Μεταφράζουν τα αρχαία κείμενα κατά το δοκούν για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δηλαδή παραφράζουν. Γιατί αν μετέφραζαν σωστά, τότε το κείμενο θα έλεγε άλλα πράγματα από αυτά που μας σερβίρουν. Χωρίς, φυσικά, να παραλείπουν τις ιστορικές και χρονολογικές ανακρίβειες γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε συνάφεια και δεν θα έβγαινε κανένα νόημα από αυτά που μας λένε!!!
Όπως μπορείτε να καταλάβετε (αν καταλάβατε όχι γιατί δεν μπορείτε, αλλά γιατί δεν θέλετε) με τα όσα θα πούμε θα δείτε ότι η Βίβλος κάθε άλλο παρά θεόπνευστη είναι.
Ξεκινάμε, λοιπόν, πιάνοντας την ιστορία από την αρχή, δηλαδή από τη στιγμή που ξεκινά η εγκυμοσύνη της μητέρας του Ιησού, εξετάζοντας μέσα από τις γραφές της Καινής Διαθήκης πώς έμεινε έγκυος η Παναγιά η Παρθένα(!), η Μαριάμ, ή Μαρία κατά την ελληνοποιημένη εκδοχή του ονόματός της. Η παράθεση των γεγονότων θα είναι καταλυτική για το παραμύθι της επίσημης χριστιανικής εκδοχής, για τον τρόπο που έμεινε έγκυος η Παναγία.
Ας δούμε λοιπόν, τι συμβαίνει διαβάζοντας την περικοπή από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, που αναφέρεται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (1:26-35) και κατά πόσον το κείμενο αυτό ‘παριστάνει το νοούμενον” δηλαδή την άμωμο σύλληψη:
Εν δε τω μηνί έκτω απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού εις πόλιν της Γαλιλαίας, η όνομα Ναζαρέτ, προς παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ώ όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ. Και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε, «χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξίν». Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος. Και είπεν ο άγγελος αυτή, «μη φοβού Μαριάμ, εύρες γάρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος. Είπε δε η Μαριάμ προς τον άγγελον, «πως έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω;» και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή, «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού».
Το πρώτο επίμαχο σημείο της περικοπής είναι ο στίχος 28 «και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε...». Η λέξη «εισελθών» είναι μετοχή αορίστου του ρήματος εισέρχομαι, το οποίο σημαίνει: μπαίνω μέσα, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Στη δευτερεύουσα αυτή χρονική πρόταση λοιπόν έχουμε τη μετοχή εισελθών, το υποκείμενο ο άγγελος και το αντικείμενο προς αυτήν, η οποία δεν είναι άλλη από την Μαριάμ. Και εδώ είναι που δημιουργείται η πρώτη «ιερόσυλη» απορία. Η πρόταση είναι σαφέστατη και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας, ότι δηλαδή ο άγγελος μπήκε προς αυτήν. Εάν επρόκειτο περί απλής προσέγγισης, οπότε δεν θα υπήρχε τίποτε το μεμπτόν, ο ευαγγελιστής Λουκάς θα έγραφε «και προσελθών ο άγγελος προς αυτήν».
Μπορεί κανείς να μας πει, τι θα του στοίχιζε του Λουκά, εάν αντί εισελθών έγραφε προσελθών; Θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς, ότι η επίμαχη φράση, κατά την εποχή που γράφτηκε, δεν είχε τίποτε το μεμπτόν. Διαβάστε τώρα, πως την αποδίδει ο Π. Ν. Τρεμπέλας: «Και αφού εμβήκεν ο άγγελος εις το δωμάτιόν της, της είπε...». Παρατηρήσατε, τι άλλαξε στην απόδοση; Μα το αντικείμενο της πρότασης: η Μαριάμ έγινε δωμάτιο! Γιατί άρα γε;
Ο Π. Ν. Τρεμπέλας δεν ήταν ένα τυχαίο άτομο αλλά θεολόγος, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ένας άνθρωπος, κατά τεκμήριο, πάρα πολύ μορφωμένος. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να του καταλογίσουμε άγνοια ή οποιαδήποτε αδυναμία στο χειρισμό του λόγου και της γραφής. Υπέπεσε λοιπόν εν αγνοία του σ’ αυτό το ατόπημα ή όχι; Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει, ότι η επίμαχη φράση του Ευαγγελίου, όπως είναι διατυπωμένη, αναφέρεται ευθέως και πέραν πάσης αμφιβολίας σε σεξουαλική πράξη; Αυτός να ήταν άρα γε ο λόγος, που ανάγκασε τον Π. Ν. Τρεμπέλα να κάνη αυτήν την παράφραση; Μήπως γνώριζε τι σημαίνει ακριβώς αυτή η φράση και αν ναι, από πού το γνώριζε; Αυτός ήταν ο λόγος, που προσπάθησε να αποφύγει το «σκόπελο» της πιστής απόδοσης της φράσης αυτής;
Για να δούμε, λοιπόν, τι σημαίνει «εισέρχομαι» στην Αγία Γραφή. Την φράση αυτή την συναντάμε και στην Παλαιά Διαθήκη. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, που δεν είναι και λίγες, η συγκεκριμένη και επίμαχη φράση υποδηλώνει σαφέστατα, πέραν πάσης αμφιβολίας, σεξουαλική πράξη. Ας παραθέσουμε ενδεικτικά ορισμένες. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Εκεί που ο Δαυίδ από το δωμάτιό του παίρνει μάτι τη γυναίκα ενός στρατηγού του (που μετά τον έστειλε στην πρώτη γραμμή του πολέμου για να σκοτωθεί και να του πάρει τη γυναίκα, πράγμα που τελικά έγινε έτσι) που κάνει μπάνιο απέναντι και η οποία (βάσει της περιγραφής του κειμένου) είναι θεογκόμενα, του «σηκώνεται» και θέλει να την πηδήξει (συγνώμη για την διατύπωση αλλά πώς αλλιώς να το περιγράψεις, όταν κατ’ εμέ δεν υπάρχουν βρώμικες λέξεις αλλά βρώμικα μυαλά;):
Και εγένετο προς εσπέραν και ανέστη Δαβίδ από της κοίτης αυτού και περιεπάτει επί του δώματος του οίκου του βασιλέως και είδε γυναίκα λουομένην από του δώματος, και η γυναίκα καλή τω είδει σφόδρα, και απέστειλε Δαβίδ και εζήτησε την γυναίκα και είπεν «ουχί αύτη Βηρσαβεέ, θυγάτηρ Ελιάβ, γυνή Ουρίου του Χετταίου;». Και απέστειλε Δαβίδ αγγέλους και έλαβεν αυτήν και εισήλθε προς αυτήν, και εκοιμήθη μετ’ αυτής, και αυτή αγιαζομένη από ακαθαρσίας αυτής, και επέστρεψεν εις τον οίκον αυτής, και εν γαστρί έλαβεν η γυνή και αποστείλασα απήγγειλε τω Δαβίδ και είπεν «εγώ ειμί, εν γαστρί έχω... (Σαμουήλ Β΄ 11:2- 21).
2. Στην περίπτωση κατά την οποία η Ραχήλ έκανε τη μαστροπό στη δούλη της Βαλλάν και την πάσαρε στον άνδρα της, τον Ιακώβ, για να την πηδήξει:
Και έδωκεν αυτώ Βαλλάν, την παιδίσκην αυτής αυτώ γυναίκα, και εισήλθε προς αυτήν Ιακώβ (Γένεσης 30:4 ).
3. Εκεί όπου η Σάρα εξωθεί τον Αβραάμ σε μοιχεία, ζητώντας ταυτόχρονα και τα ρέστα:
Είπε δε Σάρα προς Άβραμ «Ιδού συνέκλεισέ με Κύριος του μη τίκτειν» είσελθε ούν προς την παιδίσκην μου, ίνα τεκνοποιήσωμεν εξ αυτής, υπήκουσε δε Άβραμ της φωνής Σάρας, και λαβούσα Σάρα η γυνή Άβραμ Άγαρ την Αιγυπτίαν την εαυτής παιδίσκην, μετά δέκα έτη του οικήσαι Άβραμ εν γη Χαναάν, έδωκεν αυτήν τω Άβραμ ανδρί αυτής γυναίκα. Και εισήλθε προς Άγαρ, και συνέλαβε, και είδεν ότι εν γαστρί έχει, και ητιμάσθη η κυρία εναντίον αυτής,... (Γένεσης 16:2).Added (2011-07-15, 1:58 Am)
---------------------------------------------
4. Εκεί όπου ο Αυνάν συνουσιάζεται με τη γυναίκα του πονηρού αδελφού του Ήρ, τον οποίον απέκτεινεν (σκότωσε που λέμε κι εμείς οι αγράμματοι) ο «Θεός» και εκδπερματώνει έξω από αυτήν πάνω στην γη (από εδώ προέρχεται η λέξη αυνανισμός):
Είπε δε Ιούδας τω Αυνάν «είσελθε προς την γυναίκα του αδελφού σου και επιγάμβρευσαι αυτήν και ανάστησον σπέρμα τω αδελφώ σου», γνούς δε Αυνάν ότι ουκ αυτώ έσται το σπέρμα, όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού του, εξέχεεν επί της γης του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού (Γένεσις 38:8-9.)
Εύκολα, λοιπόν, μπορεί να συμπεράνει κανείς, ότι ο Τρεμπέλας γνώριζε, ότι η φράση αυτή στην Παλαιά Διαθήκη αναφερόταν σε σεξουαλική πράξη και ότι εν γνώσει του προέβη στην παραποίηση αυτή κάνοντας την Μαριάμ «δωμάτιο». Γράφει πουθενά το Ευαγγέλιο, ότι την ώρα που ήρθε ο άγγελος Γαβριήλ, η Μαριάμ βρισκόταν σε ένα δωμάτιο; Δεν θα μπορούσε να βρισκόταν κάπου αλλού π.χ. στην αυλή ή στον κήπο; Από πού έβγαλε το συμπέρασμα ο Τρεμπέλας, ότι η Μαριάμ βρισκόταν εκείνη τη στιγμή μέσα στο δωμάτιό της; Μήπως το επινόησε, επειδή δεν μπορούσε να δικαιολογήσει διαφορετικά εκείνο το «εισελθών», καθώς γνώριζε πάρα πολύ καλά, ότι η έκφραση «εισήλθε προς αυτήν» στην Παλαιά Διαθήκη σήμαινε πέραν πάσης αμφιβολίας σεξουαλική πράξη; Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, πως θα απέδιδε ο Τρεμπέλας τα συγκεκριμένα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης, αν ανελάμβανε να τα «ερμηνεύσει» και αυτά; Μήπως όλες αυτές οι γυναίκες που αναφέραμε θα ήταν έγκυος κι αυτές αλλά παρθένες και θα είχαν γεννήσει από ένα Χριστό η κάθε μία;
Όλα αυτά τα ερωτήματα παύουν να είναι μετέωρα, σε συνδυασμό με την επόμενη επίμαχη φράση, στην παραποίηση της οποίας «δίνει πλέον τα ρέστα του» ο Π. Ν. Τρεμπέλας. Όταν ψεύδεται κάποιος, πρέπει να πει κι άλλα ψέματα, για να καλύψει το πρώτο. Μας λέει λοιπόν ο ευαγγελιστής Λουκάς: «...και διελογίζετο αυτη, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος...»! Και μεταφράζει ο Π. Ν. Τρεμπέλας: «…και σκεφτόταν αυτή προς τι αυτός ο χαιρετισμός…». Για κάποιον, που γνωρίζει στοιχειωδώς την καθαρεύουσα και ελάχιστα αρχαία Ελληνικά, «ποταπός ασπασμός» σημαίνει ένα αισχρό φίλημα, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται η αισχρότητα ενός τέτοιου φιλιού (έβαλε και γλωσσίτσα;).
Για να είμαστε όμως και ακριβοδίκαιοι, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη, ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις κάποιες λέξεις και φράσεις εκείνης της εποχής χρησιμοποιούνται με διαφορετική έννοια από σήμερα. Έλα όμως που όλα τα σύγχρονα λεξικά αποδίδουν στη λέξη «ποταπός» την έννοια του τιποτένιου, του χυδαίου, του αισχρού. Παλαιότερα λεξικά, όπως του Σουίδα, επεξηγούν τη λέξη πότερον ως άρα, ποίον, ποταπόν. Το λεξικό Δημητράκου τη μία φορά μάς παραπέμπει και στη λέξη ποδαπός, που έχει την έννοια: από που, από ποια χώρα, ποιας καταγωγής, ποιου είδους, τι λογής, και την άλλη την αποδίδει με τις προαναφερθείσες μειωτικές έννοες. Η λέξη ασπασμός, και τότε και σήμερα, σημαίνει το φίλημα. Ποτέ και σε καμιά περίπτωση δεν σήμαινε «χαιρετισμό».
Ο ευαγγελιστής, ο δεχθείς και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, δεν βρήκε να χρησιμοποιήσει μία άλλη λέξη από το πλουσιότατο ελληνικό λεξιλόγιο αντί της λέξεως «ποταπός»; Υπήρχε το «πότερον», το «ως», το «άρα», το «ποίον». Καμιά από αυτές τις λέξεις δεν τον ικανοποιούσε και διάλεξε τον «ποταπό»; Παρ’ όλ’ αυτά ας υποθέσουμε, ότι για τον ευαγγελιστή Λουκά ήταν αθώα και σήμαινε π.χ. «τι είδους», «τι λογής». Ο ασπασμός όμως πού και πώς «κολλά» στο περιστατικό; Όπως σήμερα έτσι και τότε εξακολουθεί να σημαίνει «φίλημα», με την επίμαχη φράση να συνεχίζει να μένει μετέωρη, κυρίως από την ολοφάνερη προσπάθεια συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού των καλοπροαίρετων αναγνωστών της Καινής Διαθήκης.
Εδώ θέλω να διευκρινίσω κάτι. Τον Π. Ν. Τρεμπέλα δεν τον γνώριζα (έχει εγκαταλείψει άλλως τε τα εγκόσμια) ούτε έχω κάτι προσωπικό εναντίον του. Απλώς χρησιμοποιώ τις μεταφράσεις του (που είναι αποδεκτές από την εκκλησία και μάλιστα ως πολύ καλές) επειδή είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που με τη μετάφρασή του προσπαθεί να διορθώσει τα αδιόρθωτα! Όποια μετάφραση, όμως, και αν χρησιμοποιήσουμε τα ίδια περίπου μαγειρέματα γίνονται.
Τέλος πάτων, ό,τι κι αν σημαίνει το «ποταπός», ο ασπασμός (το φιλάκι με ή χωρίς γλωσσίτσα) δόθηκε και ο Γαβρήλης την κουτούπωσε (Θεέ μου συγχώρα με)!!! Τώρα αν το σπέρμα ήταν Άγιο γιατί ο Γαβριήλ ήταν άγγελος είναι άλλο θέμα. Πάντως ότι “εισήλθε” δεν υπάρχει αμφιβολία! Εισήλθε.
Τώρα, μετά απ’ όλ’ αυτά γεννάται ένα θέμα: Αφού σύμφωνα με τους Θεόπνευστους οι Άγγελοι είναι άφυλα όντα πώς “εισήλθε” ο Γαβριήλ;; Μήπως ως αγγελιοφόρος του Θεού μετέφερε το σπέρμα το Άγιο του Θεού και το «εισήλθε» αφορά μόνο στο σπέρμα; Εξ ου και η Παναγία Παρθένος;
Ρε, μπας και ο Ιησούς ήταν παιδί του σωλήνα;;;;
Και δεν συζητώ τώρα αν ο Θεός έχει σπέρμα, γιατί τότε θα προκύψει και το αν είχε τσίμπλες ή πιτυρίδα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που αφορά στο “κατ’ εικόνα και ομοίωση” και ίσως αν θέλετε το εξετάζουμε κι αυτό!
Κάθε αντίρρηση δεκτή να τη συζητήσουμε, αλλά ότι…. εισήλθε, εισήλθε ό,τι κι αν λέει το παπαδαριό!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Παρασκευή, 15-ΙΟΥ-2011, 1:57 AM |
| |
| |
