|
Η προδοσία του Ιούδα
|
|
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 0:27 AM | Message # 46 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Φίλη Μαργαρίτα,
(1)
Το θέμα του πατέρα του Ιησού δεν είναι απλό. Γενικά το θέμα Ιησούς δεν είναι απλό. Κατ’ αρχάς υπάρχει η αμφισβήτηση αν ο Ιησούς των Ευαγγελίων υπήρξε ιστορικά ή ήταν απλά ένα φανταστικό πρόσωπο. Αν υπήρξε ιστορικά το ερώτημα είναι αν ταυτίζεται με τον Ιησού Χριστό της Χριστιανικής θρησκείας.
Για τη ζωή του Χριστού, λοιπόν, οι πληροφορίες που έχουμε είναι από την Καινή Διαθήκη. Οι λιγοστές πληροφορίες από άλλες πηγές, όπως τα έργα των Σουητώνιου, Ιώσηπου, Τάκιτου και το Ταλμούδ, ΔΕΝ είναι σύγχρονες (ή γραμμένες από σύγχρονους συγγραφείς) του Ιησού και αναφέρονται έμμεσα σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες πληροφορίες, κυρίως όμως, η εγκυρότητά τους αμφισβητείται.
Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στους σύγχρονους του Ιησού συγγραφείς, αλλά και σε μεταγενέστερους για να έχουμε μια σφαιρική άποψη. Κατ’ αρχήν, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (30 π.Χ.- 54 μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον Ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά δεν αναφέρει τίποτα για το Χριστό και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του ακόμα και μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του.
Ο Φλάβιος Ιωσήφ ή Ιώσηπος επί το Ελληνικότερον (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην Παλαιστίνη, πήρε μέρος στον ιουδαϊκό πόλεμο μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) και αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους. Στα βιβλία του «Ιουδαϊκός πόλεμος» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ., δεν έχει όμως καμιά αναφορά σε «Χριστιανούς».
Σε κάποιο σημείο των «Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων» αναφέρεται όμως απρόσμενα χωρίς κανένα λόγο και μάλλον επαινετικά, στη δραστηριότητα και τα θαύματα του Ιησού(!), τον οποίο αποκαλεί Μεσσία. Οι ιστορικοί, κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν πιστός στην ιουδαϊκή θρησκεία και διέθετε βαθειά μόρφωση για θρησκευτικά και ιστορικά θέματα, συμπεραίνουν ότι η αναφορά του Ιώσηπου στο Χριστό οφείλεται σε μεταγενέστερη προσθήκη στο έργο του. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν «εγκυρότητα» στον Ιησού μέσω των έργων του Ιώσηπου!
Αυτό το σκεπτικό ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο Ωριγένης που έζησε τον 3ον αιώνα μ.Χ.), πατέρας της Χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν δέχεται πως ο Χριστός ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ον αιώνα μ.Χ., θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Χριστό ως Μεσσία. Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου έγινε εκείνο το χρονικό διάστημα, μεταξύ 4ου και 5ου αιώνα μ.Χ. και με προφανείς σκοπούς.
Το Ταλμούδ αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ον αιώνα μ.Χ. Τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά ή Μπεν Παντιρά και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια.
Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη εξάπλωση του Χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση. Πιθανολογείται, λοιπόν, ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες» Χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές «Χριστιανικές κοινότητες» που είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.
Ο διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας που έζησε τον 1ο χριστιανικό αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του καμιά αναφορά στο Χριστό και στους Χριστιανούς, παρ' ότι σχολιάζει τις επιπτώσεις που έχουν διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της εποχής στην πολιτική ζωή της Ρώμης. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως «χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς ακόμα αδιαμόρφωτες, Χριστιανικές απόψεις.
Ο ιστορικός Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus, 55 μ.Χ.- 115 μ.Χ.) αναφέρεται στα «Χρονικά» που γράφτηκαν το έτος 155, με εχθρικό ύφος στους Χριστιανούς, πράγμα που σημαίνει ότι κατά το δεύτερο χριστιανικό αιώνα είχαν ήδη συγκροτηθεί και ήταν υπολογίσιμες οι ομάδες οπαδών του Χριστιανισμού, οι οποίοι διαμόρφωσαν σταδιακά και την ιστορία του Χριστού. Μην ξεχνάτε ότι ομιλούμε για τον 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφερόμαστε στις πρώτες ιουδαϊκές αιρέσεις που ερμήνευαν διαφορετικά την παρουσία του Ιησού στη Γη απ’ ό,τι οι σημερινοί δογματικοί Χριστιανοί, που και πάλι έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους.
Ο Σουητώνιος (Gaius Tranquillus Suetonius) που ήταν σύγχρονος του Τάκιτου, περιγράφει διωγμούς χριστιανών από τον Νέρωνα και αναφέρεται στους Χριστιανούς περιφρονητικά ως «είδος ανθρώπων που είχαν προσηλωθεί σε κάποια καινούργια και βδελυρή δεισιδαιμονία». Επίσης στο έργο του «Κλαύδιος» αναφέρεται στην «...υποκίνηση των Εβραίων από κάποιον Χρηστό» (Προσέξτε την ορθογραφία: Χρηστό).
Αυτό δεν αποτελεί βέβαια μαρτυρία για την ιστορική παρουσία του Χριστού της Καινής Διαθήκης αλλά καταγραφή πληροφοριών. Το γεγονός όμως ότι ο άριστος γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και γραμματικής Σουητώνιος έγραψε «Χρηστός» (που τότε ήταν προσφώνηση δούλων, δηλαδή χρήσιμος, καλός) αντί του «Χριστός» (ο έχων το χρίσμα), δίνει την απάντηση ως προς το ότι αυτή η φράση προστέθηκε μεταγενέστερα από μη καλό γνώστη της Ελληνικής.
Πέρα από αυτές τις γενικόλογες και αμφισβητούμενες αναφορές, δεν υπάρχει κάποια ενιαία ιστορική περιγραφή της ζωής του Χριστού. Για τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη δημόσια εμφάνιση του Ιησού, η οποία τοποθετείται σύμφωνα με το κατά Λουκά Ευαγγέλιο περί τα έτη 28-29 μ.Χ., επίσης δεν υπάρχουν οποιαδήποτε ιστορικά στοιχεία.
Γενικά λοιπόν, η μορφή που αναδύεται από τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης δεν υπάρχει στο ιστορικό στερέωμα. Πράγμα που σημαίνει ότι προφανώς θεωρούσαν σημαντικότερη τη διδασκαλία και το συμβολισμό από την ιστορικότητα του Ιησού.
Η γνώμη μου ή αν θέλετε, τα συμπεράσματά μου; Ο Ιησούς γεννήθηκε, περπάτησε, έδρασε και πέθανε στον τόπο που αναφέρουν οι Γραφές!
Συνεχίζεται…..
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 7:32 PM |
| |
| |
| Θνητος | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 0:53 AM | Message # 47 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Στον "τόπο" των γραφων δηλαδη !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 1:51 AM | Message # 48 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| αν ειχε δημιουργηθει τετοιος χαμος με την διδασκαλια του ,με τα πληθη να τον ακολουθουν με τους εβραιους να ταραζονται,με τα θαυματα του ,γιατι να μην αναφερεται απο ολους τους ιστορικους στη εποχη του?οτι υπαρχουν σκοτεινα σημεια σε αυτην την ιστορια ειναι γεγονος.οτι προσπαθησαν να επιβαλουν τον χριστιανισμο με φωτια και σιδερο ειναι γεγονος .οτι μεσω του χριστιανισμου προσπαθησαν να καταστρεψουν καθε τι ελληνικο ειναι γεγονος.ολους τους αρχαιους ναους μας τους καταστρεψαν γιατι ηθελαν να ξεχασουμε ολοι μας οτι μεσα σαυτους τουν ναους αναπτυσοταν το πνευμα και ο πολιτισμος μας. ο χριστιανισμος που μιλαει για την αγαπη ,γιατι ο θεος μονο αγαπη ειναι,κατεστρεψε τον πολιτισμο την παιδεια ,την φιλοσοφια και το μελλον των ελληνων.οποιος ελληνας τολμαει να μιλησει για το παρελθον του γεννους μας θεωρειται ειδωλολατρης και γραφικος. Added (2011-07-19, 1:51 Am)
---------------------------------------------
το μονο ιστορικο γεγονος ειναι οτι οι εβραιοι εμμεσα η αμμεσα μας κυνηγανε χρονια
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| alexandra | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 1:57 AM | Message # 49 |
 Ενεργό μέλος
Group: Special User
Messages: 212
Status: Offline
| Quote (margarita) οποιος ελληνας τολμαει να μιλησει για το παρελθον του γεννους μας θεωρειται ειδωλολατρης και γραφικος.
Και με τα σημερινά δεδομένα ΚΑΙ εθνικιστής! Και το λένε Έλληνες αυτό, η υπέρτατη ντροπή και αίσχος.
Message edited by alexandra - Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 1:58 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 4:32 PM | Message # 50 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| συμφωνω απολυτα
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 5:57 PM | Message # 51 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Quote (margarita) γιατι να μην αναφερεται απο ολους τους ιστορικους στη εποχη του
Θα το αναλύσουμε κι αυτό και θα καταλάβεις το λόγο στη συνέχεια της ιστορίας μας!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 6:12 PM | Message # 52 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ενταξει περιμενω
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 19-ΙΟΥ-2011, 10:28 PM | Message # 53 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| (2)
Για το ιστορικό πρόσωπο του Ιησού από τη Ναζαρέτ είδαμε ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή τεκμηρίωση! Η μετ’ έπειτα όμως βιβλιογραφία είναι απέραντη. Όλες σχεδόν οι σχολές ή οι τάσεις της Ιστορίας και της Θεολογίας έχουν ασχοληθεί επισταμένως με το πρόσωπο του Ιησού, ιδιαίτερα μετά τους αιώνες του Διαφωτισμού. Τα συμπεράσματά τους είναι πολλά και ποικίλα. Κυμαίνονται από την υποστήριξη της «ιστορικής ανυπαρξίας» μέχρι την αποδοχή του ως «θεανθρώπου». (Για περισσότερες πληροφορίες βλέπετε Albert Schweitzer, «Ιστορία της έρευνας του βίου του Ιησού», Αθήναι 1982, εκδόσεις «Άρτος Ζωής» - αν κυκλοφορεί ακόμα). Τρία πάντως είναι τα κοινώς αποδεκτά από τους περισσότερους ερευνητές συμπεράσματα:
1) Ο Ιησούς υπήρξε ιστορικό πρόσωπο που έζησε στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ., την εποχή που η Παλαιστίνη (κατεχόμενη έμμεσα, διά της Ηρωδιανής δυναστείας, ή άμεσα από τους Ρωμαίους) σπαρασσόταν από εμφύλιο πόλεμο (Ιώσηπος: «Ιουδαϊκός Πόλεμος» και «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία»).
2) Υπάρχει σαφής και καθοριστική διαφοροποίηση μεταξύ Ιησού και μετέπειτα Χριστιανισμού, μεγεθών τα οποία η ιστορική επιστήμη τα ξεχωρίζει, τα ερευνά αντικειμενικά και δεν τα συγχέει. (όπως και τον διαχωρισμό μεταξύ Σωκράτη – Πλατωνισμού, Μαρξ - Κομμουνισμού κ.λπ.).
3) Άλλο είναι το αντικείμενο της ιστορικής έρευνας στο πρόβλημα Ιησούς κι άλλο το αντικείμενο της Θεολογίας. Έχει λεχθεί, ότι άλλος ο Ιησούς της Ιστορίας και άλλος ο Χριστός της Θεολογίας, που φυσικά δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται (και σίγουρα κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν ταυτίζονται).
Συνεχίζουμε να ερευνούμε, λοιπόν, με αυστηρά επιστημονική άποψη, την ιστορική αλήθεια για την ταυτότητα του Ιησού (και όχι μόνο). Οδηγός μας είναι κυρίως όλα τα σχετικά με την εποχή αρχαία κείμενα, όπως η Καινή Διαθήκη, τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας, ο Ιώσηπος, ο Τάκιτος, ο Σουετώνιος, ο Λουκιανός, ο Πορφύριος, ο Κέλσος, Εβραϊκά κείμενα κ.λ.π.
Από τους νεότερους ερευνητές σημειώνω δύο, που προκάλεσαν επανάσταση στην έρευνα με τα έργα τους, που ακόμη συζητούνται. Ο ένας είναι ο Γερμανός θεολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μάρμπουργκ, Rudolf BuItmann, ο οποίος το 1941 προκάλεσε θύελλα με το έργο του «Neues Testament und Mythologie» (Καινή Διαθήκη και μυθολογία) ομιλώντας για τη μέθοδο της «απομύθευσης» (Entmythologisierung). Σύμφωνα με τον Bultmann τα Ευαγγέλια πέρα από τον αναμφισβήτητο ιστορικό πυρήνα τους είναι πλήρη μυθολογικών στοιχείων (θαύματα, ανάσταση κ.λπ.) και βασίζονται στο τριπλό «κοσμοείδωλο» της Ρωμαϊκής εποχής, Άδης-Χθων-Παράδεισος/Ουρανός. «Δεν δύναται να χρησιμοποιεί τις ηλεκτρικόν φως και ραδιόφωνον και συγχρόνως να πιστεύει εις τα θαύματα», τονίζει χαρακτηριστικά ο Bultmann και συνεχίζει: «Είναι άνευ νοήματος να λέγεται σήμερον, ότι ο Χριστός κατήλθεν εις τον Άδην ή ανήλθεν εις τους ουρανούς και εκάθισεν εν δεξιά του Θεού, εφ όσον μετεβλήθη το μυθικόν κοσμοείδωλον των τριών ορόφων»
Ο δεύτερος που προκάλεσε σάλο για τις μεγαλοφυείς εργασίες του είναι ο F. Baur, θεολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Τυβίγγης (Tubingen). Ο Baur εντόπισε τα δυο «στρώματα» της Καινής Διαθήκης το Εβραϊκό (Πέτρος) και το Ρωμαϊκό (Παύλος), που αν και στην αρχή αντιμάχονται, στη συνέχεια προχωρούν στην σύνθεση, στην γνωστή μας τελική μορφή της Καινής Διαθήκης. Ο Baur είναι ο ιδρυτής της περίφημης «Σχολής της Τυβίγγης», που «απομυθοποίησε» τον Ιησού και τον Χριστιανισμό, αυτή η σχολή, με την «ιστορικοφιλολογική» κριτική της (F. Baur: «Die christliche gnosis oder die christliche religion - philosophie in inhrer geschichichten entwicklung»).
Τελευταία, στην ογκωδέστατη παγκόσμια βιβλιογραφία προστέθηκαν κάποια ρηξικέλευθα όσο και «εύπεπτα» για το ευρύ κοινό έργα, τα ελληνικά: Νίκου Βεργίδη «Νέρων και Χριστός», Λιλής Ζωγράφου: «Αντιγνώση», και τα ξένα: J. Hick «The myth οf God Incarnate», J. Robinson: «Honest to God» κ.λ.π.
Το ότι τα Ευαγγέλια είναι γεμάτα από ιστορικές ανακρίβειες και αντιφάσεις είναι κοινά αποδεκτό. Ενδεικτικά αναφέρω τρεις χαρακτηριστικές αντιφάσεις και ιστορικές ανακρίβειες:
α) Γέννηση του Ιησού. Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον αναφέρεται, ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ επί της βασιλείας Ηρώδη του μεγάλου: «Του δε, Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως...» (Ματθαίος 2:1). είναι γνωστή άλλως τε η πληροφορία για την σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη. Ο Ηρώδης ο Μέγας, ως γνωστόν, πέθανε το 4 π.Χ. στην Ιεριχώ μετά από πολύμηνη βασανιστική ασθένεια (μάλλον υδρωπικία) σε ηλικία περίπου 70 ετών. Ο Ιώσηπος γράφει, ότι ο Ηρώδης ο μέγας απεβίωσε το 750 από κτίσεως Ρώμης («Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» ΧVΙΙ, 190-191), «...αφ ου υπό Ρωμαίων απεδείχθη βασιλεύς επτά και τριάκοντα.» (Ιουδαϊκός Πόλεμος», 1,665). Ο Ηρώδης πράγματι εχρίσθη «βασιλεύς» από τους Ρωμαίους το 37 π.Χ. και πέθανε το 4 π.Χ., την 1η Απριλίου του 750 από κτίσεως Ρώμης. Άρα, σύμφωνα με το «κατά Ματθαίον» ο Ιησούς πρέπει να γεννήθηκε οπωσδήποτε πριν το 4 π.Χ.
Όμως στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιον διαβάζουμε, ότι ο Ιησούς γεννήθηκε επί των ημερών της απογραφης του Κυρήνιου: «…Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην. Αυτή η απογραφή πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου...» (Λουκάς 2:1-2). Πότε έγινε η απογραφή του Κυρήνιου; Τα ιστορικά ντοκουμέντα λένε το 6 μ.Χ. Συγκεκριμένα, μετά το θάνατο του Ηρώδη του Μεγάλου ο αυτοκράτορας Οκταβιανός έδωσε την Ιουδαία στον γιό του Ηρώδη, τον Αρχέλαο. Ο άλλος γιος, ο Φίλιππος, έλαβε την Τραχωνίτιδα και ο τρίτος γιος, ο Ηρώδης Αντύπας, έλαβε τη Γαλιλαία (Ιώσηπου, «Ιουδαϊκός Πόλεμος» Ι, 93-95). Μετά από 9 χρόνια βασιλείας, όμως, ο Αρχέλαος καθαιρέθηκε από τους Ρωμαίους, ύστερα από διαβολές των άλλων αδελφών του προς τον αυτοκράτορα (Ιώσηπου, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» ΧVΙΙ, 355).
Η Ιουδαία τότε «παραχωρήθηκε» στην επαρχία της Συρίας, στην οποία ανθύπατος (Iegatus) ήταν ο Κυρήνιος. Ο Ρωμαίος διοικητής της Συρίας διέταξε τότε απογραφή της Ιουδαίας και της περιουσίας του καθαιρεθέντος Αρχελάου. «Κυρήνιος εις την Ιουδαίαν προσθήκην της Συρίας γενομένην αποτιμησόμενός τε αυτών τας ουσίας και αποδωσόμενος τα Αρχελάου χρήματα» ( Ιώσηπου, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» ΧVΙΙΙ, 2).
Όλα αυτά γίνονται μετά τον 9ο χρόνο της βασιλείας Αρχελάου, «...έν τριακοστώ και εβδόμω έτει μετά την Αντωνίου εν Ακτίω ήτταν υπό Καίσαρος…» (Ιώσηπου, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» ΧVΙΙΙ, 26). Η ναυμαχία του Ακτίου έγινε το 31 π.Χ. Ως γνωστόν η απογραφή του Κυρήνιου, μετά την καθαίρεση του Αρχέλαου, έγινε τριάντα επτά χρόνια μετά, δηλαδή το 6 μ.χ. (37-31 = 6). και τίθεται εδώ το ερώτημα: Πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός; Επί Ηρώδη του μεγάλου (δηλαδή πριν το 4 π.Χ.), όπως λέει ο Ματθαίος, ή επί απογραφής Κυρηνίου το 6 μ.Χ., όπως λέει ο Λουκάς;
Για την αμερόληπτη και αδέσμευτη ιστορική επιστήμη το σίγουρο είναι, ότι δεν γνωρίζουμε ποια χρονιά γεννήθηκε ο Ιησούς και ότι υπάρχει μια ιστορική ανυπέρβλητη αντίφαση στις ευαγγελικές διηγήσεις, που δείχνει ότι η σημερινή χρονολόγηση είναι λάθος. Αυτό βέβαια αποκαλύπτει και κάποια ιστορική άγνοια αυτών που (πραγματικά) έγραψαν τα Ευαγγέλια. Δεν είναι του παρόντος για το ποιοι, και πότε έγραψαν την Καινή Διαθήκη. Είναι κοινά αποδεκτό, όμως, στους ιστορικούς, ότι τα Ευαγγέλια με τη σημερινή τους μορφή είναι μεταγενέστερα κείμενα και αποτελούν συρραφή πολλών παλιών και μεταγενέστερων πηγών (D.E Strauss, «Leben Jesus», 1835 και Ε Baur «Die christliche gnosis…»).
β) Το δεύτερο σημείο χαρακτηριστικής αντίφασης των Ευαγγελίων είναι η διήγηση της γενεαλογίας του Ιησού. Στον Ματθαίο διαβάζουμε: «…Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός...» (Ματθαίος 1:15-16). Αντίθετα ο Λουκάς γράφει: «...και αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, του Ηλί, του Ματθάτ, του Λευί, του Μελχί...» (Λουκάς 3:23-24). Αν βάλουμε σε παράλληλες στήλες τα ονόματα των «προγόνων» του Ιησού σύμφωνα με το Ματθαίο και το Λουκά, είναι προφανείς οι διαφορές.
Ποια από τις δύο γενεαλογίες είναι η σωστή; Για την ιστορική επιστήμη πάντως η απάντηση δεν έχει νόημα, γιατί λόγω έλλειψης άλλων πηγών δεν μπορεί να υπάρξει διασταύρωση πληροφοριών. Πάντως δυο αρχαίες (μη χριστιανικές) πηγές, ο Έλληνας Κέλσος και το Ιουδαϊκό Toledoth Jesua, θεωρούν ως αληθινό πατέρα του Ιησού κάποιον Ρωμαίο στρατιώτη που τον έλεγαν Πανθήρα (Panthera), ο οποίος ήρθε σε σχέση με την αφιερωμένη στο Ναό «παίδα» Μαριάμ: «…η του Ιησού μήτηρ ως εξωσθείσα υπό του μνηστευσαμένου αυτήν τέκτονος, ελεγχθείσα επί μοιχεία και τίκτουσα από τινος στρατιώτου Πανθήρα τούνομα...» (Ωριγένους, Κατά Κέλσου ΧΧΧΙΙ). Σημειώνουμε, ότι οι σύγχρονοι του Ιησού Φαρισαίοι σύμφωνα με τα Ευαγγέλια του «πέταγαν» υπαινιγμούς: «...είπον ουν αυτώ, ημείς εκ πορνείας ου γεγεννήμεθα…» (Ιωάννης 8:41).
Από την πλευρά της ιστορικής επιστήμης όμως όλα αυτά είναι ανεξακρίβωτα και δεν μπορούν να τεκμηριωθούν τελεσίδικα. Για τον αντικειμενικό και έντιμο ιστορικό, όσο αντιεπιστημονική είναι η διήγηση περί θαυματουργικής «εκ παρθένου» γέννησης του Ιησού τόσο ατεκμηρίωτη είναι και η αποδιδόμενη καταγωγή του Ιησού από τον Ρωμαίο στρατιώτη Πανθήρα.
Οπωσδήποτε οι λύσεις στα προαναφερόμενα προβλήματα (γέννηση/καταγωγή/γενεαλογία, αλλά και του θανάτου του Ιησού που δεν αγγίξαμε ακόμα) δεν έχουν ακόμα βρεθεί, παρ’ όλες τις προσπάθειες να ερμηνευτούν οι αντιφάσεις και οι ιστορικές ανακρίβειες των ευαγγελικών διηγήσεων. Σκοπός όμως της έρευνας που κάνουμε τώρα δεν είναι μόνο η καταγραφή των αντιφάσεων των κειμένων της Καινής Διαθήκης (πράγμα που έχει απασχολήσει όγκους βιβλίων, αρκετούς αιώνες συγγραφικής δουλειάς και απέραντη βιβλιογραφία) αλλά και ο εντοπισμός της ιστορικής προσωπικότητας του Ιησού. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητη η γνώση μας για το ιστορικό πλαίσιο της εποχής του Ιησού, τον χώρο και το χρόνο δηλαδή της παρουσίας του και της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας» της ιστορικής περιόδου που έζησε.
Συνεχίζεται…..
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 1:47 AM | Message # 54 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Αφου συμφωνησαν οτι τα τεσσερα ευαγγελια θα ειναι τα επισημα βιβλια του χριστιανισμου γιατι δεν φροντισαν να λενε ολα τα ιδια πραγματα.φαντασου ποσο αφελη θεωρησαν τον εκαστοτε χριστιανο που πιστεψαν οτι δεν θα ανακαλυψει κανεις τις αντιφασεις που υπαρχουν στα βιβλια.εξ αλλου και αυτοι που τα εγραψαν μαλλον δεν συμφωνουσαν μεταξυ τους.αλλα ας υποθεσουμε οτι οχριστος υπηρξε ως ιστορικο προσωπο και οτι οι μαθητες του ειδαν με τα ματια τους οτι εκανε θαυματα και πιστεψαν οτι ειναι ο γυιος του θεου.πως τον αρνηθηκαν?πως δεν πιστεψαν οτι αναστηθηκε και επρεπε να δουν τις πληγες για να πιστεψουν ,πως δεν ορμησαν στην φωτια για να σωσουν τον χριστο και κρυφτηκαν για να γλυτωσουν?ανθρωπινη αδυναμια να το πεις η δεν ρισκαραν τη ζωη τους για κατι που δεν ηταν σιγουροι οτι ηταν αληθεια? Added (2011-07-20, 1:45 Am)
---------------------------------------------
εδω δεν μπορουμε να βρουμε τον πατερα του ιωσηφ ,σιγα μη βρουμε τον πατερα του χριστου.για τον θανατο και ιδιως την ανασταση του χριστου τη γνωμη εχεις?γιατι αν οντως αναστηθηκε ηξερε να μετατρεπεται σε φωτονιο.αρα ειχε γνωσεις που του επετρεπαν να κανει θαυματα για τους πιστους. πιστευεις οτι προσπαθησαν με μια νεα θρησκεια να επιβληθουν σε ολα τα κρατη ,δηλαδη η παγκοσμιποιηση ξεκιναει απο τοτε? Added (2011-07-20, 1:47 Am)
---------------------------------------------
καλα σε τρελανα στις ερωτησεις συγχωρα με
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 12:04 PM | Message # 55 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Σε όλα θα πάρεις απαντήσεις! Υπομονή όμως.
Η απορία σου με τα ευαγγέλια θα απαντηθεί όταν αναλύσουμε το πώς, πότε, ποιοι και για ποιο λόγο μαζεύτηκαν και αποφάσισαν τα της θρησκείας!
Ο Ιησούς υπήρξε και στην επόμενη συνέχεια της έρευνάς μας θα μάθεις και τον πατέρα του!
Προσπαθώ να βρώ ένα εδάφιο-κλειδί για τον πατέρα του Ιησού και ο Διάβολος δεν με αφήνει  Το έβρισκα με την πρώτη πάντα και τώρα... το έχω χάσει. Θα το βρω όμως, αλλά θα μου φάει λίγο χρόνο, γιατί δεν θυμάμαι σε ποιο Ευαγγέλιο το γράφει!
Διερωτάσαι γιατί οι μαθητές του έχουν αυτή τη συμπεριφορά, όταν είναι μάρτυρες τόσων θαυμάτων. Μα το ίδιο είχε συμβεί και με τον Μωυσή και τους Εβραίους! Άνοιξε η θάλασσα στα δύο και πέρασαν, χτύπαγε βράχους με το ραβδί του και έβγαινε νερό, έπεφτε τροφή από τον ουρανό, άκουγαν τη φωνή του θεού, αλλά αυτοί.... εκεί!! Να φτιάχνουν μοσχαράκια χρυσά και να προσκυνάνε και να λένε στον Μωυσή γιατί μας πήρες από την Αίγυπτο και τριγυρνάμε στις ερήμους! Όχι περίεργα πράγματα για τους πιστούς που παντού βλέπουν το δάκτυλο του διαβόλου, αλλά αγνοούν το μεσαίο δάκτυλο του Μωυσή! Για όλα υπάρχουν εξηγήσεις και θα πάρεις απάντηση!
Το ίδιο και με τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, αλλά ας δούμε πρώτα τα της γέννησης και θα φτάσουμε και στην... ανάσταση και ανάληψη του Ιησού! Ειδικά η ανάληψη έχει μεγάλη πλάκα!
Τέλος για την πανθρησκεία και την παγκοσμιοποίηση έπιασες το νόημα και έπεσες μέσα! Ναι, από τότε αυτό προσπαθούν να κάνουν!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 7:41 PM | Message # 56 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Αθηναίος) και ο Διάβολος δεν με αφήνει
ειδες τι σου ειναι οδιαβολος ,σου κανει κολπακια και γελαει!Added (2011-07-20, 7:41 PM)
---------------------------------------------
Quote (Αθηναίος) Τέλος για την πανθρησκεία και την παγκοσμιοποίηση έπιασες το νόημα και έπεσες μέσα! Ναι, από τότε αυτό προσπαθούν να κάνουν!
ειναι τρομαχτικο ομως αν σκεφτεις οτι τοσα χρονια αυτο προσπαθουν.παντως εχω την εντυπωση ,δεν ξερω αν κανω λαθος , οτι η παγκοσμιοποιηση εχει ξαναυπαρξει στο παρελθον,πολλες χιλιαδες χρονια πριν
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 8:26 PM | Message # 57 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Παντα η ιδια καστα "ανθρωπων" εκανε η προσπαθουσε να κανει κουμαντο !!
Τα ιδια δε συμβαινουν ΠΑΝΤΟΥ , επιστημες , πολιτικες , "κοινωνικα" συστηματα .
Προ-φητευουν και μετα θεριζουν !!
Τελος θα ξαναπω οτι κατα τη γνωμη μου ο χριστος ΔΕΝ ειπε ευθεως τιποτα υπερ της θρησκειας.
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| aposperittis | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 9:37 PM | Message # 58 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Quote (Θνητος) Τελος θα ξαναπω οτι κατα τη γνωμη μου ο χριστος ΔΕΝ ειπε ευθεως τιποτα υπερ της θρησκειας.
Και αυτά που έλεγε του στιλ "Όποιος πιστεύει στον πατέρα μου, στα λόγια μου, θα έχει μεταθανάτια αιωνιότητα κλπ κλπ" δεν είναι υπονοούμενα για θρησκεία?
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 10:59 PM | Message # 59 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| (3)
Βλέπουμε γενικά στις ταινίες θρησκευτικών θεμάτων του Hollywood, αλλά και ειδικά στις ταινίες με θέμα τη ζωή και τα πάθη του Ιησού, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και εντυπωσιαζόμαστε με την γαλήνη που επικρατεί. Με τα προβατάκια να βελάζουν χαρούμενα (ίσως γιατί κοντεύει το Πάσχα), τα παιδάκια (πολλά, μα πάρα πολλά παιδάκια) να παίζουν ανέμελα και χαρούμενα (αγοράκια φυσικά, κορίτσια σπάνια υπάρχουν…), γυναίκες να κουβαλούν νερό με τις στάμνες ήρεμες και γαλήνιες (πολλές γυναίκες, πάρα πολλές και μάλιστα ανύπανδρες, πράγμα που είναι μυστήριο άλυτο αφού ενώ απουσιάζουν τα κοριτσάκια, υπερτερούν οι γυναίκες στις μεγαλύτερες ηλικίες), γλέντια με χορούς και τραγούδια και άλλα πολλά και ωραία!
Τώρα που το σκέφτομαι, σύμφωνα και με την Βίβλο, τα τοπία είναι όλα πεδινά, χωρίς βουνά και λαγκάδια και τα μόνα βουνά που υπάρχουν είναι το όρος Σινά, ένα ακαθόριστο όρος στο οποίο ανεβαίνει συχνά ο Ιησούς και ο… Γολγοθάς!!!! Ειδικά οι περιγραφές στην Καινή Διαθήκη δείχνουν σαν να γράφτηκε το ιερό αυτό βιβλίο από ανθρώπους που δεν πήγαν ποτέ στην Παλαιστίνη!!! Μυστήριο (αλλά όχι άλυτο, όπως θα δούμε στη συνέχεια της έρευνάς μας)!!!
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;;; Για να δούμε!
Ο 1ος αιώνας μ.Χ. είναι η εποχή κατά την οποία η Παλαιστίνη βρίσκεται χωρισμένη στα δυο. Η Ιουδαία ανήκει στον ανθύπατο της Συρίας, δηλαδή διοικείται απευθείας από τους Ρωμαίους, ενώ η Γαλιλαία, η Τραχωνίτις κ.λ.π. ανήκουν στα παιδιά τού Ηρώδη τού Μεγάλου, στην Ηρωδιανή δυναστεία, που είναι «φίλη του Καίσαρα». Από τις μέρες όμως τού 4 π.Χ., που πέθανε ο Ηρώδης ο Μέγας, έχει ξεσπάσει εξέγερση των Εβραίων, που έχει καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των «φιλορωμαίων» (Ήρωδιανοί - Σαδδουκαίοι και κάποιοι Φαρισαίοι) και των «αντιρωμαίων» (Ζηλωτές - Εσσαίοι και κάποιοι Φαρισαίοι).
Η πιο επισφαλής θέση αυτή την εποχή είναι η θέση του αρχιερέα, και ανάλογα με το ποια παράταξη είναι «στα πάνω της» τοποθετείται «σύμμαχός» της αρχιερέας, ενώ ο «αντιφρονών» τις πιο πολλές φορές θανατώνεται. Είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο η μια παράταξη, η αντιρωμαϊκή, να εκτελεί ως προδότη τον ενα αρχιερέα και να τοποθετεί στον αρχιερατικό θρόνο τον αδελφό του (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκός Πόλεμος», ΙΙ, ΙΙΙ). Ο Ηρώδης ο Μέγας είχε καταφέρει με την βοήθεια των Ρωμαϊκών λεγεώνων να επιφέρει μια «Pax Romana» στην Παλαιστίνη, η οποία διήρκεσε μόλις μέχρι τον θάνατό του. Μάλιστα ο Ιώσηπος αναφέρει ένα χαρακτηριστικό γεγονός: Πριν ακόμα εκπνεύσει ο Ηρώδης ο Μέγας, βγήκε η φήμη ότι πέθανε, και τότε ξέσπασε εξέγερση, «δημοτική τίς επανάστασις», όπως λέει ο Ιώσηπος. «Δύο ήσαν σοφισταί κατά την πόλιν μάλιστα δοκούντες ακριβούν τα πάτρια και διά τούτο εν παντί τω έθνει μεγίστης ηξιωμένοι δόξης, Ιούδας τε υιός Σεπφωραίου και Ματθίας έτερος Μαργάλου...» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος, Ι,649).
Ο καθηγητής Η. Thackeray στις «εκδόσεις LOEB» εξηγεί τον όρο «σοφιστής» ως εξής: «...employed by Josephus αs the equivalent of the Jewish rabbi» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος, τόμος 2, εκδόσεων LOEB σελ. 307). Δηλαδή «σοφιστής» στον Ιώσηπο σημαίνει ό,τι και «ραβί» στα Εβραϊκά.
Τελικά οι δυο «σοφιστές» ξεσηκώνουν την νεολαία και με «ιδεολογία» το «αθέμιτον είναι κατά τον Ναόν ή εικόνας ή προτομάς... είναι» γκρεμίζουν από το «τέμπλο» του Ναού τον Ρωμαϊκό Χρυσό Αετό, σύμβολο του Διός, «μέσης γούν ημέρας και πολλών κατά το ιερόν αναστρεφομένων σχοίνοις παχείαις καθιμήσαντες σφας αυτούς από του τέγους τον χρυσούν αετόν εξέκοπτον πελέκεσιν» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος Ι, 651). Όμως η εξέγερση έληξε άδοξα, γιατί ο Ηρώδης ακόμα ζούσε και αφού συνέλαβε τους ενόχους, «...τους σοφιστάς κατέκαυσε ζώντας, τους λοιπούς δε των συλληφθέντων παρέδωκεν τοις υπηρέταις ανελείν...» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος, Ι,655).
Όταν τελικά πέθανε στην Ιεριχώ ο Ηρώδης ο Μέγας την 1η Απριλίου του 4 π.χ., ξεσπάνε παντού εξεγέρσεις. Από παντού ξεφυτρώνουν «Μεσσίες» και διεκδικητές του Δαυιδικού θρόνου που «εμίανε» ο Ιδουμαίος, ελληνίζων και φίλος του Ρωμαίου κατακτητή, Ηρώδης. Ο Ιώσηπος καταγράφει καμιά δεκαριά «Μεσσίες», άλλους αποκαλώντας «σοφιστάς» κι άλλους «ληστάς». Ο πιο σημαντικός υπήρξε «εν Σεπφώρει της Γαλιλαίας Ιούδας υιός Εζεκία του κατατρέχοντός ποτε την χώραν αρχιληστού και χειρωθέντος υπό Ηρώδου βασιλέως, συστήσας πλήθος ουκ ολίγον αναρρήγνυσιν τας βασιλικάς οπλοθήκας και τους περί αυτόν οπλίσας τοις την δυναστείαν ζηλούσιν επεχείρει» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος ΙΙ, 56).
Έτσι ξεκίνησε στην Παλαιστίνη ένας μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος, που κατέληξε στην γενική εξέγερση του 66 μ.Χ. με αποτέλεσμα την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού, το 70 μ.Χ., από το Τίτο, το γιο του Βεσπασιανού. Από το θάνατο του Ηρώδη το 4 π.Χ. μέχρι το 70 μ.Χ. «την Ιουδαίαν πάσαν ληστρικού πολέμου ενεπίμπλασαν» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκός Πόλεμος ΙΙ, 65). Ας σημειωθεί επίσης, ότι όταν ο Ιώσηπος ομιλεί για «ληστές», εννοεί «ακραίους» αντάρτες Ζηλωτές, τους «σικάριους» (μαχαιροφόροι, χιφοφόροι, sicae=μαχαίρια, απ’ όπου έλαβαν το όνομά τους).
Είναι προφανές λοιπόν το πολεμικό κλίμα που επικρατεί στην Παλαιστίνη τους χρόνους του Ιησού. Ένα κλίμα βίας, συνεχών αντιρωμαϊκών εξεγέρσεων και εμφυλίου πολέμου, που πολύ απέχει από την γαλήνια και αγγελική ατμόσφαιρα των Ευαγγελίων.
Ας δούμε όμως και μια άλλη επίσης σημαντική εξέγερση, λόγω της γενικής εξάπλωσής της και όχι μόνο!! Ήταν εκείνη του Ιούδα από τα Γάμαλα, τις ημέρες της απογραφής, το 6 μ.Χ., που απετέλεσε και την «γενέθλιο ημέρα» της ίδρυσης του κινήματος των Ζηλωτών. «Ιούδας δε Γαυλανίτης ανήρ εκ πόλεως όνομα Γάμαλα Σάδδωκον Φαρισαίον προσλαβόμενος, ηπείγετο επί αποστάσει, την τε αποτίμησιν ουδέν άλλο η άντικρυς δουλείαν επιφέρειν λέγοντες και της ελευθερίας επ’ αντιλήψει παρακαλούντες το έθνος...» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΧVΙΙΙ, 4-5).
Ο Ιούδας από τα Γάμαλα λοιπόν θεωρεί την απογραφή ως καταγραφή δουλείας και με σύνθημα το «μηδένα άνθρωπον προσαγορεύειν δεσπότην» ξεκινά εξέγερση κατά των Ρωμαίων και των ντόπιων εκπροσώπων τους, δημιουργώντας το Ζηλωτικό Κίνημα, την «τετάρτην φιλοσοφίαν» κατά τον Ιώσηπο (οι άλλες τρεις ήσαν: οι Φαρισαίοι, οι Σαδδουκαίοι και οι Εσσαίοι): «Tη δε τετάρτη των φιλοσοφιών ο Γαλιλαίος Ιούδας ηγεμών κατέστη, τα μεν λοιπά πάντα γνώμη των Φαρισαίων ομολογούσι, δυσνίκητος δε του ελευθέρου έρως εστίν αυτοίς μόνον ηγεμόνα και δεσπότην τον Θεόν υπειληφόσιν» (Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΧΥΙΙΙ, 23).
Και φθάνουμε στο ζουμί της υπόθεσης του βιολογικού πατέρα του Ιησού! Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ιούδας από τα Γάμαλα είχε το προσωνύμιο Ελεύθερος Άνθρωπος ή σκέτο Άνθρωπος και σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές θεωρείται ο βιολογικός πατέρας του Ιησού. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ιησούς δεν έλεγε ότι είναι Υιός Θεού, αλλά ο Υιός του Ανθρώπου (!!!) ή Υιός του Πατρός του (αυτό έλειπε να μην ήταν υιός του πατρός του).
Τώρα δικαίως θα ρωτήσετε που κολλά ο Ιούδας από τα Γάμαλα με τον Ιησού! Για να δούμε! Όλοι θα έχετε διαβάσει (αισιόδοξος που είμαι) ή έστω θα έχετε ακούσει ότι συχνά-πυκνά ο Ιησούς «ανέβηκε στο όρος» ή «κατέβηκε από το όρος». Ποιο όρος ΔΕΝ αναφέρεται από τους Ευαγγελιστές. Κουφό δεν είναι να ανεβοκατεβαίνει ένα βουνό χωρίς να αναφέρεται τί πάει και κάνει σ’ αυτό το βουνό τόσο συχνά;; Ποιος είναι ο λόγος που δεν υπάρχει αναφορά για κάποιο τόπο που πάει ο Ιησούς; Αυτός ο τόπος είναι ο μοναδικός που δεν τοποθετείται γεωγραφικά στην Καινή Διαθήκη!
Πριν πούμε ποιος είναι ο σκοπός της συχνής ορειβασίας του Ιησού σ’ ένα άγνωστο βουνό που βρίσκεται σε άγνωστο τόπο, ας ρίξουμε μια ματιά στην Καινή Διαθήκη:
(Λουκάς 4:16) Καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι…..
16. Και ήρθε στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε, όπως συνήθιζε, στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές….
Και αφού διαβάζει ένα εδάφιο από τις Γραφές που του έδωσαν, αρχίζει να λέει τα δικά του προσβάλλοντας τους συγχωριανούς του, οι οποίοι τα παίρνουν στο κρανίο και αφού τον βγάζουν σέρνοντας από τη συναγωγή τον πάνε στην άκρη του βουνού πάνω στο οποίο είναι κτισμένη η Ναζαρέτ και θέλουν να τον πετάξουν από το γκρεμό!
(Λουκάς 4:28) καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα,
29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ’ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν·
30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.
31 Καὶ κατῆλθεν εἰς Καπερναοὺμ πόλιν τῆς Γαλιλαίας…..
28 Όλοι μέσα στη συναγωγή ακούγοντάς τα αυτά εξοργίστηκαν
29 και σηκώθηκαν και τον έβγαλαν έξω από την πόλη. Τον έφεραν ως την άκρη του βουνού, πάνω στο οποίο ήταν χτισμένη η πόλη τους, για να τον ρίξουν στον γκρεμό.
30 Αυτός όμως πέρασε από ανάμεσά τους και έφυγε.
31 Και κατέβηκε στην Καπερναούμ πόλη της Γαλιλαίας…
Όπως βλέπουμε στο τέλος τη γλύτωσε αφού πέρασε ανάμεσά τους έφυγε (μάλλον τρέχοντας) και κατέβηκε στην Καπερναούμ μια πόλη της Γαλιλαίας!
Μετά απ’ όλα αυτά αρχίζουν τα ερωτήματα για όποιον γνωρίζει κατ’ αρχάς την γεωγραφία της περιοχής αλλά είναι και λίγο “υποψιασμένος”!
1. Στο χάρτη που παραθέτω βλέπουμε ότι η Ναζαρέτ είναι στη Γαλιλαία, άρα δεν χρειαζόταν η επεξήγηση ότι πήγε στην Καπερναούμ, μια πόλη της Γαλιλαίας. Δεν λέμε πήγα από την Αθήνα στη Λάρισα μια πόλη της Ελλάδος! Λέμε όμως, πήγα από την Αθήνα στην Ρώμη μια πόλη της Ιταλίας, έτσι δεν είναι;
2. Η Ναζαρέτ που όλοι γνωρίζουμε σήμερα είναι στην ίδια θέση που (υποτίθεται) υπήρχε και τον καιρό του Ιησού (αν υπήρχε, δηλαδή, που ΔΕΝ υπήρχε, γιατί κανένας ιστορικός δεν την αναφέρει)! Ρωτήστε έναν Εβραίο να σας πει σε ποιο βουνό είναι κτισμένη η Ναζαρέτ. Αν δεν βρείτε πρόχειρο κανένα Εβραίο, τότε ρωτήστε κάποιον ιερέα ή κάποιον προσκυνητή που έχει επισκεφθεί τους Άγιους Τόπους να σας πει πόσο ανηφορικός ήταν ο δρόμος για τη Ναζαρέτ! ΣΕ ΠΕΔΙΑΔΑ ή μάλλον ΣΕ ΚΟΙΛΑΔΑ είναι κτισμένη η Ναζαρέτ!!!!
3. Τα Γάμαλα είναι κτισμένα πάνω σε βουνό (νάτο το βουνόοοο!) και έξω από τη Γαλιλαία, αλλά όχι μακριά, στην απέναντι όχθη της θάλασσας της Γαλιλαίας από την Καπερναούν (που έκανε τα περισσότερα θαύματα ο Ιησούς)!!
Συμπέρασμα: Όταν αποφεύγουν οι θεόπνευστοι να βάλουν στους χάρτες της Καινής Διαθήκης την πόλη Γάμαλα, έχουμε ένα βουνό που αποφεύγουν να προσδιορίσουν, έχουν κάνει σαλάτα την γενεαλογία του Ιησού, κρύβουν τα αδέλφια του και τα κάνουν ξαδέλφια του, θολώνουν την ημερομηνία γέννησής του, εξαφανίζουν τον Ιωσήφ (πότε πέθανε;;;;;), παρουσιάζουν την Παλαιστίνη ήρεμη κι ωραία ενώ σπαράσσεται από εξεγέρσεις, για να αποκρύψουν τα ονόματα των επαναστατών και ειδικά το Ιούδα από τα Γάμαλα που έχει το προσωνύμιο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, τότε η μεγαλύτερη πιθανότητα (αν όχι βεβαιότητα) είναι ο Ιούδας από τα Γάμαλα να είναι ο πατέρας του Ιησού!
Έτσι εξηγείται και η προστασία του Ιωσήφ, αφού ο φυσικός πατέρας ήταν επαναστάτης. Εξηγείται και το ενδιαφέρον του Ηρώδη του Μεγάλου για την ανακάλυψη του Ιησού (ίσος για να εκβιάσει τον πατέρα του και όχι γιατί φοβόταν τον Ιησού όπως γράφει ο παραμυθάς Ματθαίος), όπως και η φυγή από τα Γάμαλα και η μετοίκηση στην Βηθλεέμ (και όχι στην Αίγυπτο όπως φαντάζεται ο Ματθαίος).
Τώρα, όμως, μετά την “ανακάλυψη” του βιολογικού πατέρα του Ιησού προκύπτει ένα άλλο ερώτημα: Τί μας ενδιαφέρει ποιον είχε πατέρα ο Ιησούς; Γιατί να μην δεχθούμε ό,τι γράφει η Καινή Διαθήκη και να τελειώνει το θέμα; Κι όμως, μας ενδιαφέρει! Και όχι μόνο εμάς αλλά και όλα τα Ιερατεία των Χριστιανικών δογμάτων, όπως και το Ιερατείο των Εβραίων!
Συνεχίζεται…..
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Τετάρτη, 20-ΙΟΥ-2011, 11:27 PM | Message # 60 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote (aposperittis) Και αυτά που έλεγε του στιλ "Όποιος πιστεύει στον πατέρα μου, στα λόγια μου, θα έχει μεταθανάτια αιωνιότητα κλπ κλπ" δεν είναι υπονοούμενα για θρησκεία?
Υπονοουμενα για τον πατερα του ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ !! Added (2011-07-20, 11:27 PM)
---------------------------------------------
Ασχετο με τον ανθρωπο του Αθηναιου (αυτο δεν το ηξερα).
Πω Πω , οσο παει και χειροτερευει η κατασταση !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
