'Έτσι είναι όπως τα λες! Το βιβλίο για τον Παύλο δεν το έχει βάλει ακόμα ο Αποσπερίτης. Τρία είναι τα βιβλία του Αμπελέιν. Ο Γολγοθάς, ο Ιησούς και ο Παύλος. Ο Αμπελέιν περιγράφει τη ζωή του Παύλου, αλλά στην δική μου πραγματική Ιστορία του Ιησού, που θα δημοσιεύσω μετά τις 20 Αυγούστου (ήδη είναι πάνω από 35 σελίδες) θα δεις τον πραγματικό ρόλο του Παύλου σε σχέση με τον Ιησού! Ομιλούμε για την πλήρη ανατροπή των όσων διδάσκει η εκκλησία! Υπομονή γιατί έχει πάρα πολλές παραπομπές για τεκμηρίωση σε διάφορα κείμενα από περιοδικά, internet, θρησκευτικά κείμενα (ιστορικά, κανονικά, απόκρυφα, πατερικά κλπ). Πολύ ψάξιμο! Προς το παρόν αρκέσου στο τέλος της ιστορίας με βάση την Καινή διαθήκη!Added (2011-08-03, 10:47 PM)
---------------------------------------------
(10)
Πάμε τώρα να ρίξουμε μια ματιά στις μεταθανάτιες εμφανίσεις του Ιησού. Μελετώντας την Καινή Διαθήκη γρήγορα διαπιστώνει κανείς, όπως επανειλημμένα έχουμε πει, ότι είναι γεμάτη αντιφάσεις, αναχρονισμούς και κενά. Μέχρι τώρα έχουμε εξετάσει τις ασυμφωνίες των ευαγγελιστών σχετικά με την καταγωγή, την βάπτιση, τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού. Τώρα θα εξετάσουμε τα μετά την ανάσταση του Ιησού «γεγονότα», καθώς και τις προοπτικές για τη θρυλούμενη επιστροφή του κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
Πόσο καιρό έμεινε ο Ιησούς στη Γη μετά την ανάστασή του; Πότε αναλήφθηκε στον ουρανό; Ας εξετάσουμε τι περιγράφουν οι (φωτισθέντες με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, τα είπαμε αυτά!) ευαγγελιστές, ξεκινώντας από τον Ματθαίο:
(κατά Ματθαίον 18:10-20) «Τότε, ο Ιησούς λέει σ’ αυτές: Μη φοβάστε. Πηγαίνετε, αναγγείλατε προς τους αδελφούς μου, για να πάνε στη Γαλιλαία και εκεί θα με δουν. Και ενώ αυτές αναχωρούσαν, ξάφνου, μερικοί από τους φύλακες, καθώς ήρθαν στην πόλη, ανήγγειλαν στους αρχιερείς όλα όσα έγιναν και αφού συγκεντρώθηκαν μαζί με τους πρεσβύτερους και έκαναν συμβούλιο, έδωσαν στους στρατιώτες αρκετά αργύρια, λέγοντας: Πείτε ότι: Οι μαθητές του, που ήρθαν μέσα στη νύχτα, τον έκλεψαν ενώ εμείς κοιμόμασταν. Και αν αυτό ακουστεί μπροστά στον ηγεμόνα, εμείς θα τον πείσουμε, και εσάς θα σας απαλλάξουμε από την ευθύνη. Και εκείνοι, αφού πήραν τα αργύρια, έκαναν όπως τους δίδαξαν. Και η διάδοση αυτή απλώθηκε ανάμεσα στους Ιουδαίους μέχρι τη σημερινή ημέρα. Και οι έντεκα μαθητές πήγαν στη Γαλιλαία, στο βουνό, όπου τους είχε παραγγείλει ο Ιησούς. Και αφού τον είδαν, τον προσκύνησαν. Μερικοί, όμως, δίστασαν. Και καθώς ο Ιησούς τους πλησίασε, τους μίλησε, λέγοντας: Δόθηκε σε μένα κάθε εξουσία στον ουρανό και επάνω στη γη. Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας. Και δέστε, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του αιώνα. Αμήν».
Ο Ιησούς, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν αναλήφθηκε ποτέ σύμφωνα με το Ματθαίο, ο οποίος περιγράφει ότι την Κυριακή η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία συνάντησαν τον Ιησού φεύγοντας από το μνήμα. Αργότερα οι ένδεκα μαθητές έφυγαν για τη Γαλιλαία και σ’ ένα βουνό (το γνωστό άγνωστο βουνό) συνάντησαν τον Ιησού, ο οποίος τους είπε: «Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα ως τη συντέλεια του κόσμου». Σ’ αυτό το σημείο το ευαγγέλιο τελειώνει, χωρίς να κάνει λόγο για καμμία «ανάληψη». Επομένως, ο Ιησούς σύμφωνα με το Ματθαίο δεν έφυγε ποτέ από τη Γη, αλλά παρέμεινε περιμένοντας τη συντέλεια του κόσμου.
Τώρα, αν σκέπτεστε να ρωτήσετε ποια είναι η Μαρία η άλλη και περιμένετε σαφή απάντηση, τί να σας πω; Εδώ ο Ιησούς δεν αναλήφθηκε και περιμένει (πιθανολογώ) τη συντέλεια του κόσμου μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τον Ματθαίο, κι εσείς θέλετε να μάθετε ποια είναι η Μαρία η άλλη; Η Μαρία η Πενταγιώτισα! Γιαααα… να σοβαρευτούμε λιγάκι!!!
Όσο για το άλλο που αναφέρει ο Ματθαίος, ότι «και αφού τον είδαν, τον προσκύνησαν. Μερικοί, όμως, δίστασαν», Τι να πούμε; Οι μαθητές του Ιησού έχουν αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτός που έχουν απέναντί τους είναι ο αναστημένος Ιησούς και έχει την απαίτηση το παπαδαριό να πιστέψουμε εμείς ότι ο Ιησούς «πέθανε και αναστήθηκε»;
Πάμε τώρα και στον Μάρκο:
(κατά Μάρκον 16:6-20) «Και εκείνος λέει σ’ αυτές: Μη τρομάζετε, τον Ιησού ζητάτε τον Ναζαρηνό, τον σταυρωμένο. Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ. Δείτε, ο τόπος όπου τον είχαν βάλει. Αλλά, πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο, ότι πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία. Εκεί θα τον δείτε, όπως σας είχε πει. Και αφού βγήκαν γρήγορα έξω, έφυγαν από το μνήμα, αλλά τις κατείχε τρόμος και έκσταση και δεν είπαν τίποτε σε κανέναν επειδή φοβόνταν. Και αφού αναστήθηκε το πρωί της πρώτης ημέρας της εβδομάδας, φάνηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Εκείνη πήγε και το ανήγγειλε σ’ αυτούς που είχαν σταθεί μαζί του, ενώ πενθούσαν και έκλαιγαν. Και εκείνοι, όταν άκουσαν ότι ζει και ότι αυτή τον είδε, δεν πίστεψαν. Και μετά απ’ αυτά, φανερώθηκε με άλλη μορφή σε δύο απ’ αυτούς, ενώ περπατούσαν και πήγαιναν στο χωράφι. Και εκείνοι πήγαν και το ανήγγειλαν στους υπόλοιπους, αλλά, ούτε και σ’ εκείνους πίστεψαν. Ύστερα φανερώθηκε στους έντεκα, ενώ κάθονταν στο τραπέζι και επέπληξε την απιστία τους και τη σκληροκαρδία, επειδή δεν πίστεψαν σ’ εκείνους που τον είχαν δει αναστημένο. Και τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί. Όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί. Τούτα δε τα σημεία θα παρακολουθούν εκείνους που πίστεψαν: Στο όνομά μου θα βγάζουν δαιμόνια. θα ομιλούν καινούργιες γλώσσες, θα πιάνουν φίδια και αν κάτι θανάσιμο πιούν, δεν θα τους βλάψει, θα βάζουν τα χέρια επάνω σε αρρώστους και θα γιατρεύονται. Ο μεν Κύριος, λοιπόν, αφού τους μίλησε, αναλήφθηκε στον ουρανό, και κάθισε στα δεξιά τού Θεού. Και εκείνοι, αφού βγήκαν έξω, κήρυξαν παντού, ενώ ο Κύριος συνεργούσε και βεβαίωνε το κήρυγμα με τα θαύματα που επακολουθούσαν. Αμήν».
Ο Μάρκος κάνει λόγο για τρεις διαδοχικές εμφανίσεις του Ιησού την ημέρα της ανάστασης στο κεφάλαιο 16:9-14 και συμπληρώνει: «Αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού» (16:19). Επομένως, σύμφωνα με το Μάρκο ο Ιησούς αναλήφθηκε την Κυριακή. Ο τόπος δε που αναλήφθηκε είναι, κατά πάσα πιθανότητα, η Ιερουσαλήμ, γιατί «η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα τού Ιακώβου, και η Σαλώμη», οι οποίες συνάντησαν στον τάφο του Ιησού τον Άγγελο που τους είπε να πάνε στους μαθητές και να τους πουν ότι αναστήθηκε και να πάνε στην Γαλιλαία να τον συναντήσουν, φοβήθηκαν και δεν είπαν τίποτα. Άρα οι μαθητές βρίσκονταν μέσα σ’ ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ. Μέσα από αυτό το σπίτι αναλήφθηκε ο Ιησούς. Τώρα πώς ξέρει ο Μάρκος ότι κάθισε ο Ιησούς στα δεξιά τού Θεού και όχι στα αριστερά, θα σας γελάσω! Η επιστήμη ακόμα το ερευνά!
Παρατηρούμε ότι σύμφωνα και με τον Μάρκο οι μαθητές δυσπιστούν με την ανάσταση του Ιησού και αυτός τους επιπλήττει!
Όσον αφορά την αφεντιά μου, μάλλον δεν έχω πιστέψει στον Ιησού, γιατί όχι μόνο δεν ομιλώ καινούριες γλώσσες, αλλά ούτε στο φροντιστήριο μπόρεσα να μάθω έστω μία. Δεν μπορώ όχι να πιάσω, αλλά ούτε και να δω φίδια και αν πιω κάτι θανάσιμο είναι απολύτως βέβαιο ότι θα πεθάνω (δεν ξέρω τι θα κάνετε εσείς). Όσο δε για τους αρρώστους, ό,τι και να πω δεν θα με πιστέψετε! Δεν έχω θεραπεύσει κανέναν μέχρι σήμερα!!! Μάλλον στα μαύρα τάρταρα θα καταλήξω! Προσεύχεστε για μένα (που είπε και ο αείμνηστος… δεν θυμάμαι ποιος, τέλος πάντων) !!!
Πάμε τώρα να δούμε τι λέει και ο Λουκάς:
(κατά Λουκάν 24:33-53) «Και αφού σηκώθηκαν την ίδια εκείνη ώρα, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ, και βρήκαν τους έντεκα και εκείνους που ήσαν μαζί τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι έλεγαν ότι: Πραγματικά, ο Κύριος αναστήθηκε και φάνηκε στον Σίμωνα. Κι αυτοί διηγούνταν τα όσα συνέβηκαν καθ’ οδόν και πώς γνωρίστηκε σ’ αυτούς ενώ έκοβε το ψωμί. Και ενώ ομιλούσαν γι’ αυτά, ο ίδιος ο Ιησούς στάθηκε στο μέσον τους και λέει σ’ αυτούς: Ειρήνη σ’ εσάς. Και εκείνοι, ενώ εξεπλάγησαν και έγιναν έντρομοι, νόμιζαν ότι έβλεπαν πνεύμα. Και τους είπε: Γιατί είστε ταραγμένοι; Και γιατί ανεβαίνουν συλλογισμοί στις καρδιές σας; Δείτε τα χέρια μου και τα πόδια μου, ότι εγώ ο ίδιος είμαι, ψηλαφήστε με και δείτε, επειδή, ένα πνεύμα δεν έχει σάρκα και κόκαλα, όπως βλέπετε εμένα ότι έχω. Και αφού το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και τα πόδια. Και ενώ αυτοί, από τη χαρά, ακόμα απιστούσαν και απορούσαν, είπε σ’ αυτούς: Έχετε εδώ κάτι φαγώσιμο; Και εκείνοι έδωσαν σ’ αυτόν ένα μέρος από ψημένο ψάρι, και ένα μέρος κηρήθρας από μέλι. Και καθώς τα πήρε, έφαγε μπροστά τους. Και τους είπε: Αυτά είναι τα λόγια, που σας είχα ομιλήσει, όταν ακόμα ήμουν μαζί σας, ότι πρέπει να εκπληρωθούν όλα τα γραμμένα μέσα στον νόμο τού Μωυσή και στους προφήτες και στους ψαλμούς για μένα. Τότε, διάνοιξε τον νου τους, για να καταλάβουν τις γραφές. Και τους είπε: Έτσι είναι γραμμένο, και έτσι έπρεπε να πάθει ο Χριστός, και να αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα, και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη, ξεκινώντας από την Ιερουσαλήμ. Κι εσείς είστε μάρτυρες γι’ αυτά. Και δέστε, εγώ στέλνω την υπόσχεση του Πατέρα μου επάνω σας κι εσείς καθίστε στην πόλη, την Ιερουσαλήμ, μέχρι να ντυθείτε δύναμη από ψηλά. Και τους έφερε έξω, μέχρι τη Βηθανία και καθώς σήκωσε τα χέρια του ψηλά, τους ευλόγησε. Και ενώ τους ευλογούσε, αποχωρίστηκε απ’ αυτούς και ανυψωνόταν προς τον ουρανό. Κι αυτοί, αφού τον προσκύνησαν, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά. Και βρίσκονταν διαρκώς μέσα στο ιερό, δοξάζοντας και ευλογώντας τον Θεό. Αμήν».
Added (2011-08-03, 10:53 PM)
---------------------------------------------
Ο Λουκάς δίνει τη δική του εκδοχή για τα «γεγονότα» απο την ανάσταση έως την ανάληψη εκτενώς στο κεφάλαιο 24, μεγάλο απόσπασμα του οποίου παραθέσαμε (κι αν δεν βαρεθήκατε, πιθανώς να διαβάσατε). Τονίζει όμως ότι όλα αυτά έγιναν «την ίδια ημέρα (της ανάστασης)» (24:13), «όταν πλησίαζε το βράδυ» (24:29). «Κατόπιν τους οδήγησε (ο Ιησούς τους μαθητές) έξω από την πόλη ως την Βηθυνία, σήκωσε τα χέρια του και τους ευλόγησε. Καθώς τους ευλογούσε, άρχισε να απομακρύνεται απ’ αυτούς και να ανεβαίνει στον ουρανό» (24:50-51). Επομένως σύμφωνα με το Λουκά ο Ιησούς αναλήφθηκε το ίδιο βράδυ της Κυριακής, όχι μέσα σ’ ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ (όπως μας λέει ο Μάρκος) αλλά έξω στην ύπαιθρο στην Βηθυνία, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ.
Δεν μπορώ, όμως, να αντισταθώ στον πειρασμό (θεέ μου, συγχώρα με, κολάστηκα) και σας ερωτώ: Εάν εσείς ήσασταν μαθητές του Ιησού (άρα είχατε πιστέψει ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας, ο Χριστός), είχατε ακούσει όλες τις «διδασκαλίες» του, σας είχε πιπιλήσει το μυαλό ότι θα σταυρωθεί, θα πεθάνει και θα αναστηθεί, θα αντιδρούσατε με τον ίδιο τρόπο που αντέδρασαν οι μαθητές του όταν τον είδαν αναστημένο; Διότι όπως μας λέει ο Λουκάς (και όπως ήδη έχουμε δει και ο Ματθαίος και ο Μάρκος) και δεν έχουμε κανένα λόγο να τον αμφισβητήσουμε, γιατί όσα γράφει είναι «θεόπνευστα», «ακόμα απιστούσαν και απορούσαν», κι έπρεπε ο Ιησούς να φάει κάτι, για να αποδείξει ότι δεν είναι μια οπτασία, ένα πνεύμα, αλλά είναι πραγματικά αναστημένος. Και «τότε, διάνοιξε τον νου τους, για να καταλάβουν τις γραφές». Δηλαδή, όσα τους είχε πει τόσο καιρό που ήταν μαζί τους πήγαιναν στον βρόντο; Τίποτα δεν είχαν καταλάβει; Τότε γιατί τον ακολουθούσαν και τί σόι «μαθητές» ήταν; Τούβλα; Γιατί δεν είχε φροντίσει ο Ιησούς να διανοίξει το νου τους νωρίτερα;
Μη μου πείτε, λοιπόν, ότι θα είχατε τις ίδιες αντιδράσεις, όταν σήμερα, 2000 χρόνια μετά την «Ανάσταση» του Ιησού και χωρίς ποτέ να είχατε άμεση επαφή και συνομιλία με τον Χριστό (ή μήπως είχατε), τρέχετε και δημιουργείτε ατελείωτες ουρές για να προσκυνήσετε μια εικόνα της Παναγιάς που δακρύζει ή έχει «ματώσει» ή είναι «θαυματουργή»!!! Ή μήπως ο Ιησούς διάνοιξε τον νου σας και καταλάβατε τις γραφές; Γιατί αν είχε διανοίξει τον νου σας, θα παίρνατε με τις πέτρες το παπαδαριό!!
Δεν θα σχολιάσουμε την τελευταία πρόταση του ευαγγελίου του Λουκά που λέει ότι οι μαθητές «βρίσκονταν διαρκώς μέσα στο ιερό, δοξάζοντας και ευλογώντας τον Θεό», γιατί μόνο γέλιο θα βγάλει και θα κολαστούμε πάλι!!!
Δεν μπορώ, όμως, να μην σχολιάσω το τί έφαγε ο Ιησούς! Ψάρι ψητό με μέλι! Προχωρημένο το μενού των μαθητών! Ευρωπαϊκό. Μάλλον Γαλλικό! Ή μήπως οι Γάλλοι πήραν τη συνταγή από τους Ιουδαίους; Μπορεί!
Ας πάμε τώρα και στον θεωρητικό της παρέας, τον Ιωάννη που το τέλος είναι κάπως μεγαλύτερο από τα άλλα ευαγγέλια:
(κατά Ιωάννην 20:18-31, 21:1-25) «Η Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται και αναγγέλλει στους μαθητές ότι είδε τον Κύριο και ότι της είπε αυτά. Το βράδυ, λοιπόν, εκείνης της ημέρας, την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι μαθητές εξαιτίας του φόβου των Ιουδαίων, ο Ιησούς ήρθε, και στάθηκε στο μέσον και τους λέει: Ειρήνη σε σας. Και όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν, λοιπόν, οι μαθητές που είδαν τον Κύριο. Και ξανά ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς: Ειρήνη σε σας. Όπως με απέστειλε ο Πατέρας και εγώ αποστέλλω εσάς. Και μόλις το είπε αυτό, φύσηξε προς αυτούς και τους λέει: Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Αν τις αμαρτίες κάποιων συγχωρήσετε, είναι σ’ αυτούς συγχωρεμένες. Αν κάποιων τις κρατάτε, είναι κρατημένες. Ο Θωμάς, όμως, ένας από τους 12, που λέγεται Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. Του έλεγαν, λοιπόν, οι άλλοι μαθητές: Είδαμε τον Κύριο. Και εκείνος είπε σ’ αυτούς: Αν δεν δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δεν θα πιστέψω.
Και έπειτα από οκτώ ημέρες, οι μαθητές του ήσαν πάλι μέσα στο σπίτι και ο Θωμάς μαζί τους. Ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες, έρχεται ο Ιησούς και στάθηκε στο μέσον και είπε: Ειρήνη σε σας. Έπειτα, λέει στον Θωμά: Φέρε εδώ το δάχτυλό σου και δες τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε στην πλευρά μου και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός. Και ο Θωμάς αποκρίθηκε, και είπε σ’ αυτόν: Ο Κύριός μου, και ο Θεός μου. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Θωμά, επειδή με είδες, πίστεψες. Μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν. Και πολλά άλλα θαύματα έκανε ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σε τούτο το βιβλίο. Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
Ύστερα απ’ αυτά, ο Ιησούς φανέρωσε ξανά τον εαυτό του στους μαθητές του κοντά στη θάλασσα της Τιβεριάδας. Φανέρωσε δε τον εαυτό του ως εξής. Ήσαν μαζί ο Σίμωνας Πέτρος και ο Θωμάς, που λέγεται Δίδυμος και ο Ναθαναήλ, αυτός από την Κανά τής Γαλιλαίας και οι γιοι τού Ζεβεδαίου και άλλοι δύο από τους μαθητές του. Ο Σίμωνας Πέτρος λέει σ’ αυτούς: Πηγαίνω να ψαρέψω. Του λένε: Ερχόμαστε και εμείς μαζί σου. Βγήκαν έξω και ανέβηκαν αμέσως στο πλοίο και κατά τη νύχτα εκείνη δεν έπιασαν τίποτε. Και όταν έγινε ήδη πρωί, ο Ιησούς στάθηκε στον γιαλό, οι μαθητές, όμως, δεν γνώριζαν ότι είναι ο Ιησούς. Ο Ιησούς, λοιπόν, λέει σ’ αυτούς: Παιδάκια, μήπως έχετε κάτι για προσφάι; Του αποκρίθηκαν: Όχι. Και εκείνος είπε σ’ αυτούς: Ρίξτε το δίχτυ στα δεξιά μέρη του πλοίου και θα βρείτε. Έριξαν, λοιπόν και δεν μπόρεσαν πλέον να το τραβήξουν εξαιτίας του πλήθους των ψαριών. Λέει, λοιπόν, στον Πέτρο ο μαθητής εκείνος, τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς: Ο Κύριος είναι. Και ο Σίμωνας Πέτρος, μόλις άκουσε ότι είναι ο Κύριος, ζώστηκε ολόγυρα τον επενδύτη, επειδή ήταν γυμνός, και έπεσε στη θάλασσα. Οι άλλοι μαθητές, όμως, ήρθαν με το μικρό πλοίο επειδή, δεν ήσαν μακριά από την ξηρά, αλλά περίπου 200 πήχες, τραβώντας το δίχτυ των ψαριών. Καθώς, λοιπόν, βγήκαν στην ξηρά, βλέπουν να υπάρχει μια ανθρακιά και ένα ψάρι να βρίσκεται επάνω της και ψωμί. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτούς: Φέρτε από τα ψάρια, που τώρα πιάσατε. Ο Σίμωνας Πέτρος ανέβηκε και τράβηξε το δίχτυ επάνω στην ξηρά, που ήταν γεμάτο με 153 μεγάλα ψάρια. Και ενώ ήσαν τόσα, το δίχτυ δεν σκίστηκε. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτούς: Ελάτε, γευματίστε. Κανένας, όμως, από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον εξετάσει: Εσύ, ποιος είσαι; Ξέροντας ότι είναι ο Κύριος. Ο Ιησούς, λοιπόν, έρχεται και παίρνει το ψωμί και τους το δίνει, παρόμοια και το ψάρι. Αυτή ήταν κιόλας η τρίτη φορά κατά την οποία ο Ιησούς φανερώθηκε στους μαθητές του, αφότου αναστήθηκε από τους νεκρούς. Αφού, λοιπόν, γευμάτισαν, ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα Πέτρο: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου. Του λέει ξανά για δεύτερη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Του λέει: Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Ποίμαινε τα πρόβατά μου. Λέει σ’ αυτόν την τρίτη φορά: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς; Ο Πέτρος λυπήθηκε που του είπε την τρίτη φορά: Με αγαπάς; Και είπε σ’ αυτόν: Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα, εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Του λέει ο Ιησούς: Βόσκε τα πρόβατά μου. Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, όταν ήσουν νεότερος, έζωνες τον εαυτό σου και περπατούσες όπου ήθελες. Αφού γεράσεις, όμως, θα απλώσεις τα χέρια σου και άλλος θα σε ζώσει και θα σε φέρει όπου δεν θέλεις. Και τούτο το είπε, δείχνοντας με ποιον θάνατο πρόκειται να δοξάσει τον Θεό. Και αφού το είπε αυτό, του λέει: Ακολούθα με. Και ο Πέτρος, καθώς στράφηκε προς τα πίσω, βλέπει να ακολουθεί ο μαθητής, τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς, που κατά το δείπνο είχε γείρει επάνω στο στήθος του, και είχε πει: Κύριε, ποιος είναι αυτός που σε παραδίνει; Βλέποντας ο Πέτρος τούτον, λέει στον Ιησού: Κύριε, και αυτός τι; Ο Ιησούς λέει σ’ αυτόν: Αν θέλω αυτόν να μένει μέχρι να έρθω, τι σε νοιάζει εσένα; Εσύ, ακολούθα με. Διαδόθηκε, λοιπόν, αυτός ο λόγος στους αδελφούς, ότι εκείνος ο μαθητής δεν πεθαίνει. Ο Ιησούς, όμως, δεν του είπε ότι, δεν πεθαίνει, αλλά: Αν θέλω αυτός να μένει μέχρι να έρθω, τι ως προς εσένα; Αυτός είναι ο μαθητής, ο οποίος δίνει μαρτυρία γι’ αυτά και τα έγραψε. Και ξέρουμε ότι η μαρτυρία του είναι αληθινή. Είναι δε και πολλά άλλα, όσα έκανε ο Ιησούς, τα οποία αν γραφούν ένα προς ένα, ούτε ολόκληρος ο κόσμος, νομίζω, θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν. Αμήν».
Added (2011-08-03, 10:54 PM)
---------------------------------------------
Ούτε ο Ιωάννης (όπως και ο Ματθαίος) περιγράφει καμμία ανάληψη, αλλά μόνον κάποιες απροσδιόριστες χρονικά εμφανίσεις του Ιησού, μετά την ανάσταση, στους μαθητές του (από το 20:19 έως το τέλος). Ο Ιησούς περπατούσε με τον Πέτρο και ο Ιωάννης ακολουθούσε! Πού πήγαιναν, πότε χώρισαν και που πήγε ο Ιησούς δεν γνωρίζουμε! Ούτε μπορούμε να υποθέσουμε ότι ακόμα περπατάνε…
ΚΑΙ ο Ιωάννης μας αναφέρει τις αμφιβολίες των μαθητών για το αν αναστήθηκε ο Ιησούς. Και μάλιστα όχι μία μόνο φορά! Όταν εμφανίστηκε σε μερικούς μαθητές στην θάλασσα της Τιβεριάδας και στάθηκε στο γιαλό, οι μαθητές δεν τον αναγνώρισαν: «οι μαθητές, όμως, δεν γνώριζαν ότι είναι ο Ιησούς». Ύστερα από λίγο τους καλεί σε μπάρμπεκιου (έχει ανάψει φωτιά και ψήνει ψάρι), αλλά και πάλι δεν τον αναγνωρίζουν: «Ελάτε, γευματίστε. Κανένας, όμως, από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον εξετάσει: Εσύ, ποιος είσαι;». Δηλαδή, όχι μόνο δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε, συνεχίζοντας κανονικά τη ζωή τους όπως πριν γίνουν μαθητές του Ιησού, αλλά ούτε καν τον αναγνωρίζουν.
Στα γραφόμενα του Ιωάννη βλέπουμε και την μεγάλη «αγάπη» που υπάρχει μεταξύ των μαθητών, όταν ο Ιησούς επιπλήττει τον Πέτρο γιατί ζηλεύει τον Ιωάννη επειδή, όπως ισχυρίζεται ο Ιωάννης και μόνο ο Ιωάννης από τους τέσσερις ευαγγελιστές (γιατί υπάρχουν κι άλλοι ευαγγελιστές των απόκρυφων ευαγγελίων που λένε ΑΛΛΑ) είναι ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού: «Αν θέλω αυτόν να μένει μέχρι να έρθω, τι σε νοιάζει εσένα;».
Όλοι γνωρίζουμε ότι 40 ημέρες μετά την ανάσταση του Ιησού έγινε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές. Σύμφωνα όμως με τον Ιωάννη, όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους μαθητές, τους εμφύσησε το Άγιο Πνεύμα: «Όπως με απέστειλε ο Πατέρας και εγώ αποστέλλω εσάς. Και μόλις το είπε αυτό, φύσηξε προς αυτούς και τους λέει: Λάβετε Πνεύμα Άγιο». Μάλλον δεν έπιασε το… «μαγικό» του Ιησού, έλειπε κι ο Θωμάς…
Έχω όμως μια απορία. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που τα ψάρια που έπιασαν (με τη βοήθεια του Ιησού) ήταν 153; Γιατί όχι 154 ή 152; Και τι νόημα έχει μέσα σ’ ένα θεόπνευστο κείμενο η αναφορά στην ποσότητα των ψαριών; Και γιατί δεν αναφέρεται και το μέγεθος των ψαριών; Άλλο 153 γαύροι και άλλο 153 τσιπούρες του κιλού! Θέλει ψάξιμο η δουλειά!
Πάμε παρακάτω. Ο Παύλος δεν διευκρινίζει το χρόνο, που έμεινε ο Ιησούς στη Γη. Αναφέρει όμως, στην «Α΄ προς Κορινθίους» επιστολή του ότι εμφανίστηκε πολλές φορές: στον Κηφά, στους δώδεκα (δηλαδή και στον Ιούδα;), σε περισσότερους από 500 «αδελφούς» συγχρόνως, στον Ιάκωβο, στους αποστόλους και τέλος στον Παύλο σαν έκτρωμα (15:1-8). Ούτε ο Παύλος κάνει λόγο για ανάληψη.
Οι «Πράξεις» δίνουν τη δική τους (διαφορετική επίσης) εκδοχή: «μετά το θάνατό του (ο Ιησούς) παρουσιάστηκε σ’ αυτούς (στους αποστόλους) ζωντανός με πολλά τεκμήρια επί 40 ημέρες» (1:3). «μόλις τα είπε αυτά κι ενώ εκείνοι (οι μαθητές) τον κοίταζαν, ανυψώθηκε προς τον ουρανό, και μία νεφέλη τον έκρυψε από τα μάτια τους. Και καθώς τον κοίταζαν να ανεβαίνει προς τον ουρανό, δύο άντρες με άσπρο ένδυμα παρουσιάστηκαν εμπρός τους και τους είπαν: Γαλιλαίοι, τι στηθήκατε και κοιτάτε στον ουρανό; Αυτός, ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, έτσι θα έρθει πάλι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει στον ουρανό. Τότε αυτοί γύρισαν στην Ιερουσαλήμ από το όρος των Ελαιών, που ήταν κοντά στην Ιερουσαλήμ» (1:9-12). Επισημαίνεται, ότι, ενώ η συγγραφή των «Πράξεων» αποδίδεται στον ευαγγελιστή Λουκά, η περιγραφή της ανάληψης στις «Πράξεις» είναι τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη στο ομώνυμο ευαγγέλιο. Φαίνεται δε ότι ο Λουκάς δεν έχει καταλήξει από ποιο μέρος αναλήφθηκε ο Ιησούς. Από την Βηθυνία ή από το όρος των Ελαιών!
Το συμπέρασμα για το αν αναλήφθηκε ή όχι ο Ιησούς είναι δική σας υπόθεση. Για να σας βοηθήσω, όμως, σας υπενθυμίζω ότι οι δυο από τους τέσσερις ευαγγελιστές που ήταν «ορίντζιναλ» μαθητές του Ιησού, ο Ματθαίος και ο Ιωάννης, δεν γνωρίζουν ή μάλλον για να είμαστε πιο δίκαιοι, δεν αναφέρουν καμιά ανάληψη!!!
Δεν αντέχω μωρέ αδέρφια! Θα την πω την απορία μου κι ας κολαστώ πάλι! Ανυψώνεται ο Ιησούς από τη Γη και ανεβαίνει στον ουρανό και (προφανώς) εξαφανίζεται από τα μάτια των μαθητών και ο Ιωάννης, ο θεωρητικός της παρέας, δεν έχει καμιά αναφορά σ’ αυτό το εντυπωσιακό γεγονός, αλλά εντυπωσιάζεται και αναφέρει τα 153 ψάρια;;; Τι να πω!! Ίσως οι «αναλήψεις» την εποχή του Ιωάννη να ήταν ένα συνηθισμένο γεγονός!!! 153 ψάρια;; Άκου, ρε!! 153!!!
Συνεχίζεται……
Added (2011-08-03, 11:00 PM)
---------------------------------------------
(11)
Ανεξάρτητα όμως του αν, πότε και που αναλήφθηκε ο Ιησούς, αναμένεται από τους χριστιανούς να επιστρέψει κατά τη Δευτέρα Παρουσία του. Πότε θα γίνει αυτό; «Κανείς δεν ξέρει, ούτε οι άγγελοι στον ουρανό ούτε ο Υιός, αλλά μόνο ο Πατήρ. Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, γιατί δεν ξέρετε πότε θα έρθει ο καιρός» (κατά Μάρκον 13:32-33).
Μπορεί κανείς να μην γνώριζε τον ακριβή χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού, πουθενά όμως δεν αναφέρεται, ότι θα καθυστερούσε επί χιλιετίες. Σύμφωνα με αυτά που κατ’ επανάληψη αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη, την επιστροφή του Ιησού θα έπρεπε να την αναμένουν οι άνθρωποι σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα από την εποχή του. Ας δούμε τι λέει σε αρκετά σημεία ο ίδιος ο Ιησούς:
«Σας βεβαιώνω, πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ’ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν τον Υιό του Ανθρώπου να έρχεται στη Βασιλεία του» (κατά Ματθαίον 16:28, κατά Μάρκον 9:1 και κατά Λουκάν 9:27).
«Σας βεβαιώνω, ότι δεν θα παρέλθει η γενιά αυτή, ώσπου να γίνουν όλα αυτά (η Δευτέρα Παρουσία)» (κατά Ματθαίον 24:34).
«Σάς βεβαιώνω, πως όλα αυτά θα γίνουν, όσο ακόμη ζουν οι άνθρωποι αυτής της γενιάς» (κατά Μάρκον 13:30, κατά Λουκάν 21:32 και κατά Ματθαίον 23:36).
Παρατηρούμε ότι ο Ιωάννης (σε αντίθεση με τους άλλους τρεις ευαγγελιστές) πάνω σ’ αυτό το θέμα δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση. Κρατά μια… πισινή!!!
Το θέμα αυτό τα πρώτα χριστιανικά χρόνια δημιούργησε μεγάλο θεολογικό κενό. Τα λόγια του ίδιου του Ιησού είχαν αποδειχθεί ασυνεπή. Υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε και δεν το έπραξε. Συνήλθε, λοιπόν, η Α΄ Οικουμενικη Σύνοδος το 325 μ.Χ. στη Νίκαια και στην προσπάθειά της να διορθώσει την κατάσταση (και να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα) συνέταξε το «Σύμβολον της Πίστεως», στο οποίο αναφέρεται, ότι ο Ιησούς θα επανέλθει κάποτε, σε απροσδιόριστο όμως χρόνο στο μέλλον («πάλιν ερχόμενος μετά δόξης»). Οι αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων έχουν ληφθεί (σύμφωνα με τους χριστιανούς) με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ο Γιαχβέ, ο οποίος συνίσταται από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, παρουσιάζεται με διχασμένη προσωπικότητα, καθ’ όσον άλλα λέει ως Υιός κι άλλα ως Άγιο Πνεύμα, ενώ ως Πατήρ σιωπά.
Η συνεχής, επί 17 αιώνες, χριστιανική προπαγάνδα αποπροσανατολίζει τους Έλληνες έτσι ώστε να μην διαπιστώνουν πολλοί, ότι δεν πρόκειται για θείες πράξεις και διδάγματα, ή να υφίστανται μία «πλύση εγκεφάλου» με στόχο την καπήλευση των μεταφυσικών τους ανησυχιών.
Χρήσιμο είναι να ρίξουμε και μια ματιά στις παραδόσεις και στους μύθους άλλων λαών σχετικά με την Γέννηση, τον Θάνατο, την Ανάσταση και την Ανάληψη διαφόρων θεοτήτων.
Ο Τζόζεφ Κάμπελ επισημαίνει ότι σήμερα, που γίνεται συστηματική εξέταση και ανάλυση των μύθων και των δογμάτων των διαφόρων λαών, διαπιστώνεται ότι μύθοι παρθένων που γέννησαν ήρωες, οι οποίοι πέθαναν και στην συνέχεια αναστήθηκαν, υπάρχουν παντού, σ’ όλη τη γη και σ’ όλους τους λαούς.
Οι Αζτέκοι του Μεξικού, οι βουδιστές και οι τζαϊνιστές, οι Αιγύπτιοι (που πίστευαν στην ανάσταση του Όσιρι), οι Σύριοι (Άδωνις), οι μεσοποτάμιοι (Ταμμούζ) απετέλεσαν μοντέλα για τους πρώτους χριστιανούς. Η ιδέα της ανάστασης έχει τις ρίζες της στο απώτατο παρελθόν, όταν οι πρώτοι άνθρωποι παρατηρούσαν τις αλλαγές των εποχών, τον μαρασμό και την αναγέννηση της βλάστησης. Ο Αιγύπτιος θεός Όσιρις, του οποίου ο θάνατος και η ανάσταση γιορτάζονταν από το 1.500 π.Χ. ήταν ο θεός του ήλιου, της γονιμότητας, της βλάστησης και κυρίως της σποράς. Ο Έλληνας θεός Διόνυσος ήταν ο θεός της αμπέλου. Η ανάστασή του εορταζόταν με ξεφάντωμα και οινοποσία. Η Περσεφόνη ήταν η κόρη της Δήμητρας, της θεάς της γεωργίας και κάθε άνοιξη άφηνε τον Άδη και ανέβαινε στη γη για να ξαναζήσει. Ο Άδωνις ήταν θεός της βλάστησης, ο οποίος λατρευόταν στην Ελλάδα. Κάθε φθινόπωρο τελούνταν εορτές για τον θάνατό του και κάθε άνοιξη για την ανάστασή του. Η ανάσταση του Άττιδος, θεού της βλάστησης επίσης, εθεωρείτο ότι έγινε το 200 π.Χ. και η τελετουργία που ακολουθούσαν οι Ρωμαίοι προς τιμήν του περιελάμβανε μία περίοδο πένθους, την οποία ακολουθούσε ξέφρενη γιορτή.
Απ’ ότι βλέπουμε δεν διαφέρουν και πολύ οι θρησκευτικές τελετές των χριστιανών των τελευταίων ετών από αυτές των «ειδωλολατρών». Σημειωτέον, ότι ο Άττις συνεδύαζε τον θεό-πατέρα και τον θεό-υιό στο πρόσωπό του. Η εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στην ανάσταση του Άττιδος και εκείνη του Χριστού δεν πέρασε απαρατήρητη. Οι Χριστιανοί υπεστήριξαν ότι όλα ωφείλονταν στην πανουργία του Σατανά. Οι οπαδοί του Χριστού απαιτούσαν απ’ αυτόν να είναι ικανός να ξαναζήσει, να αναστηθεί. Αυτό θα εξασφάλιζε την θέση του ως θεού ανάμεσα σε θεούς. Πράγματι το μόνο που έμενε, για ν’ αποδειχθεί η θεότητα του Ιησού, ήταν η ανάληψή του στους ουρανούς.
Η ανάβαση στους ουρανούς θεών ή μεγάλων ανθρώπων αντιπροσώπευε το πέρασμά τους στην τάξη των πνευμάτων. Και εφ’ όσον στην μυθολογία ο μακρινός ουρανός εθεωρείτο η κατοικία των θεών, έ, όπως και να το κάνουμε, μια ανάβαση σ’ αυτόν προκαλούσε ανάταση!
Μετά την ανάστασή του ο μεγάλος θεός Όσιρις επέλεξε να μην ασχοληθεί πλέον με τα γήινα καθήκοντά του, αλλά ν’ ανέλθει εις τους Ουρανούς. Η ανάβαση της ψυχής του Μίθρα μέσα από τις επτά σφαίρες εδιδάσκετο στα Μιθραϊκά μυστήρια. Δυστυχώς, μετά την ανάστασή του, ο Άττις μετετράπη σε πεύκο κι έτσι δεν μπόρεσε να ανέλθει στους ουρανούς.
Λέγεται ότι πολλοί άγιοι μεταφέρθηκαν στον άλλο κόσμο, ενώ ήταν ακόμη ζωντανοί. Ο μύθος λέει ότι ο Ενώχ μεταφέρθηκε από αγγέλους στον Ουρανό, όπου και τον υποδέχθηκε ο Κύριος. Ο Ηλίας λέγεται ότι πήγε στον Ουρανό με άρμα φωτιάς, αν και σύμφωνα με προγενέστερο μύθο τον πήγε εκεί ένας ανεμοστρόβιλος. Ο Ηρακλής οδηγήθηκε στον Ουρανό με άρμα, το οποίο έσερναν τέσσερα άλογα, μια και η γη δεν ήταν ο κατάλληλος τόπος ανάπαυσης για έναν θεϊκό ήρωα σαν κι αυτόν. Ίδια αιτιολογία χρησιμοποιήθηκε για την ανάληψη της Παρθένου Μαρίας. Η Εκκλησία περίμενε μέχρι τον 7ο αιώνα για να μας πει ότι συνέβη κι αυτό, ότι ανελήφθη και αυτη δηλαδή. Τι άλλο λοιπόν θα μπορούσε να ειπωθεί για τον Ιησού; Φυσικά ότι ανελήφθη.
Μια πρώιμη απεικόνιση παρουσιάζει τον Χριστό να στέκεται πάνω σ’ ένα λόφο και το χέρι του Κυρίου να βγαίνει από ένα σύννεφο και να τον τραβά προς τα επάνω. Ίσως η τελευταία λέξη για την ανάληψή του να ανήκει στον Τζόζεφ Κάμπελ, ο οποίος σε μια διάλεξή του κάποτε, τόνισε ότι ακόμη κι αν ο Ιησούς ανέβαινε προς τους Ουρανούς με την ταχύτητα του φωτός, δεν θα είχε βγει από τον γαλαξία μας ούτε το 2000.
Βέβαια πρέπει να παραδεχθούμε ότι όλες αυτές οι μυθολογικές αναλήψεις, προσέφεραν το αρμόζον τέλος σε ζωές που υπήρξαν θαυματουργές από κάθε άποψη.
