Φίλε KronosII Είπες ότι ίσως βλέπεις επιφανειακά τα πράγματα και διαφώνησα κάθετα.
Πώς είναι δυνατόν να βλέπεις τα πράγματα επιφανειακά λέγοντας ότι απομακρυνόμαστε από τις ρίζες μας και γι' αυτό ευθύνονται αυτοί που μας κυβερνούν, οι οποίοι είναι μαριονέτες αυτών που είναι πάνω από αυτούς!
Υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια από αυτή;
Ένα απλό παράδειγμα:
Πες μου αν έχεις διδαχθεί στη διάρκεια των μαθητικών σου χρόνων (έστω και περιληπτικά) τα παρακάτω αποσπάσματα από ένα αρχαίο κείμενο . Παραθέτω το Αρχαίο κείμενο και αφού μου απαντήσεις (και όχι μόνο εσύ αλλά και όποιος άλλος γνωρίζει κάτι γι' αυτό το κείμενο) θα δώσω την απόδοση στην νεοελληνική γλώσσα και θα πούμε μερικές σημαντικότατες παρατηρήσεις για να καταλάβουν όλοι πώς μας απομακρύνουν από τις ρίζες μας αλλά και από την ΑΛΗΘΕΙΑ οι κυβερνώντες και οι κυβερνώντες τους κυβερνώντες!!!!!!
Περιμένω την απάντησή σου αλλά και τις απαντήσεις ή παρατηρήσεις οποιουδήποτε άλλου μέλους του φόρουμ που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στη συζήτηση.
Ας δούμε τι λέει το αρχαίο κείμενο και (για όσους ακόμα δεν κατανοούν τα αρχαία Ελληνικά) άντε... δίνω από τώρα και τη Νεοελληνική απόδοση:
«…Εισί δε πολλοί και θαυμαστοί της γης τόποι, και αυτή ούτε οία ούτε όση δοξάζεται υπό των περί γης ειωθότων λέγειν, ως εγώ υπό τινός πέπεισμαι…».
(…Υπάρχουν πολλοί και θαυμαστοί τόποι της γης, και αυτή (η Γη) δεν είναι ούτε τέτοια ούτε τόση όπως νομίζεται από αυτούς που περί της γης συνηθίζουν να ομιλούν, όπως εγώ από κάποιον έχω πεισθεί…)
«…Πέπεισμαι τοίνυν, η δ’ ος, εγώ ως πρώτον μεν, ει έστιν εν μέσω τω ουρανώ περιφερής ούσα, μηδέν αυτή δειν μήτε αέρος προς το μη πεσείν μήτε άλλης ανάγκης μηδεμιάς τοιαύτης…Πρώτον μεν, η δ’ ος, τούτο πέπεισμαι…».
(…Έχω πεισθεί από κάποιον, λοιπόν, εγώ ότι πρώτον μεν, εάν βρίσκεται (η Γη) στο μέσον του ουρανού όπως είναι σφαιρική, δεν έχει ανάγκη ούτε αέρος για να μην πέσει ούτε έχει ανάγκη άλλης τέτοιας υποστήριξης…Πρώτον μεν, λοιπόν, γι’ αυτό έχω πεισθεί…)
«…Έτι τοίνυν, έφη, πάμμεγά τι είναι αυτό, και ημάς οικείν τους μέχρι Ηρακλείων στηλών από Φάσιδος εν σμικρώ τινί μορίω, ώσπερ περί τέλμα μέρμηγκας ή βατράχους περί την θάλατταν οικούντας, και άλλους άλλοθι πολλούς εν πολλοίς τοιούτοις τόποις οικείν…».
(…Ακόμα (έχω πεισθεί) από κάποιον, είπε, ότι είναι τεράστιο πράγμα αυτό (η Γη), και εμείς που κατοικούμε από την Φάσιδα μέχρι τις Ηράκλειες στήλες, (κατοικούμε) σε κάποιο μικρό κομμάτι (της Γης), όπως γύρω από μια λιμνούλα τα μερμήγκια και οι βάτραχοι, γύρω από την (Μεσόγειο) θάλασσα κατοικούμε, (και υπάρχουν) και άλλοι (λαοί) κάπου αλλού πολλοί που σε πολλούς παρόμοιους τόπους κατοικούν…)