|
Έλληνες στην Αμερική, χιλιάδες χρόνια πριν τον Κολόμβο!
|
|
| aposperittis | Date: Τετάρτη, 29-ΜΑ-2013, 5:28 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| 
H Aμερική σύμφωνα πάντα με την επίσημη άποψη ανακαλύφθηκε το 1492 από τον Χριστόφορο Κολόμβο,φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πολυετείς έρευνες και ανακάλυψη ευρημάτων από ερευνητές και επιστήμονες, δείχνουν ότι υπήρχε έντονη η παρουσία του Ελληνικού στοιχείου, καθώς και επηρεασμού της τέχνης των κατοίκων από την Ελληνική τεχνοτροπία. Το πλήθος Αρχαιολογικών και γλωσσολογικών ευρημάτων είχε σαν αποτέλεσμα την επίσημη αποστολή ομάδας από το Ε. Μ. Πολυτεχνείο Αθηνών στο Περού , προκειμένου να μελετήσουν την ομοιότητα των ευρημάτων με τα αντίστοιχα Ελληνικά.
Οι περιοχές βρίθουν από Ελλάδα, και ευρήματα με κλασικά θέματα, όπως κεφάλια μέδουσας, οικοδομήματα με Μυκηναϊκή τεχνοτροπία, μαιάνδρους, τον Ηρακλή με ρόπαλο και λεοντή, ελληνικά αγγεία και αμφορείς που έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη της Αμερικανικής ηπείρου και στο Περού.
Υπάρχουν και οι πόλεις Μόντε Αλμπάν και η Μίτλα με τις κιονοστοιχίες, που μας θυμίζουν την Τσίτσεν Ίτσα και εκείνες της Κνωσού και της Τίρυνθας. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα γλωσσολογικά ευρήματα, καθώς πλήθος από τοπικές διάλεκτοι, έχουν σαν βάση την Ελληνική γλώσσα με πάρα πολλές Ελληνικές λέξεις! Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο στα νησιά Χαβάη ευρέθησαν 1108 Ελληνογενείς λέξεις!
Palacio de las Grecas= Το παλάτι των Ελλήνων
Στην νοτιοανατολική Βενεζουέλα υπάρχει ένα από τα πιο αινιγματικά και εντυπωσιακά μνημεία της προϊστορικής Αμερικής: “την πέντρα πιντάδα ” (πέτρα με ζωγραφιές).Είναι ένα ογκώδες μνημείο μήκους 92 μέτρων, πλάτους 76 και μοιάζει σαν ένα τεράστιο αυγό.
Εκεί ανακαλύφθηκαν ντολμέν παρόμοια με εκείνα της Ευρώπης και της Αλγερίας, γραμμένα με Ελληνικά γράμματα”.Αυτά είναι ζωγραφισμένα πάντοτε σε προφίλ και είναι συχνά φτιαγμένα με μία ειδική μέθοδο, παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα την Τρίτη χιλιετία πΧ.
Επίσης υπάρχει μια νωπογραφία που παριστάνει έναν Ινδιάνο ευγενή από το Παλένκουε του Γιουκατάν στο Μεξικό και έχει εκπληκτική ομοιότητα με τον πρίγκιπα της Κνωσού της Κρήτης!
 Εντυπωσιακή είναι και η ομοιότητα που έχει το πυθάρι που ανακαλύφθηκε στην περιοχή Μπίμινι των νήσων Μπαχάμες (Δεξιά), με το Κρητικό πυθάρι που εκτίθεται στο Μουσείο του Ηρακλείου (Αριστερά).
Το 1867 μια σειρά άρθρων σε περιοδικό της Αργεντινής παρουσιάζει ότι η γλώσσα Κέτσουα των Περουβιανών των Άνδεων έχει βάση τα αρχαία Ελληνικά!
Δυστυχώς ο Fawcett σε μια ερευνά του οδηγούμενος από τους ιθαγενείς στην πανάρχαια ελληνική πόλη Xavante εξαφανίστηκε για πάντα στη ζούγκλα. Την πόλη την οποία έψαχνε την ονόμαζε πόλη “Ζ”.
Ένας ακόμη μεγάλος εξερευνητής ο Percy Harrison Fawcett ανακάλυψε τα απομεινάρια του πανάρχαιου ελληνικού πολιτισμού στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στην Χιλή καθώς και ιθαγενείς οι οποίοι υποστήριζαν την ελληνική τους καταγωγή, απόγονοι των Σπαρτιατών και μιλούσαν μια πανάρχαια ελληνική διάλεκτο.
Δεξιά δαχτυλίδι Μινωική περιόδου – Αριστερά αποτύπωμα σε βράχο της Αριζόνας
ΟΙ ΑΡΑΟΥΚΑΝΟΙ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ
Από εκεί κατέβηκαν προς την Χερσόνησο της Μαλαισίας – που στον χάρτη του Πτολεμαίου ονομάζεται απλώς Χερσόνησος – και από κει πέρασαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, που οι Έλληνες ονόμαζαν απλώς Ωκεανό, ως τον κατ’ εξοχήν Ωκεανό της Γης.
Χρησιμοποιώντας ως γέφυρα τα νησιωτικά συμπλέγματα της Ινδονησίας, Μικρονησίας, Μελανησίας και Πολυνησίας, έφθασαν τελικά ως τα νησιά Γαλάπαγος (Galapagos, σύνθετη λέξη εκ των γάλα και πάγος, που θα πει λευκοί βράχοι) και από εκεί πέρασαν στη αμερικανική ΄Ήπειρο (Περού). Όλα τα παραπάνω νησιωτικά συμπλέγματα φέρουν σύνθετα ελληνικά ονόματα: “Ινδο-νησία”, “Μικρο-νησία”, “Μελα-νησία”, “Πολυ-νησία”…
Όλα έχουν ως δεύτερο συνθετικό την λέξη -νησία, δηλαδή, “σύνολο νησιών”, “νησιωτικό σύμπλεγμα”, ενώ το πρώτο συνθετικό είναι δηλωτικό κυρίας ιδιότητος των νήσων αυτών ή των κατοίκων τους. Τα ονόματα αυτά δεν τους τα έδωσαν οι δυτικοί θαλασσοπόροι αλλά τα είχαν από πριν.
Οι Σπαρτιάτες, αναζητώντας κατάλληλο μέρος για εγκατάσταση της νέας αποικίας, οδηγήθηκαν τελικά σε ανάλογο γεωγραφικό πλάτος με αυτό της Ελλάδος, μεταξύ του 36ου και 40ου παραλλήλου, νοτίως του Ισημερινού. Εκεί θεμελίωσαν την καινούργια πολιτεία – κράτος και έδωσαν στην περιοχή το όνομα Φυλή, από παραφθορά του οποίου προέκυψε η σημερινή ονομασία της χώρας Χιλή (Chile).
Πράγματι, η ονομασία Φυλή υπήρχε ως τοπωνύμιο και στον ελλαδικό χώρο και είχε (εκτός της πρώτης σημασίας, από το ρήμα “φύω”) και μια δεύτερη σημασία αυτήν της φύλαξης, του φυλακίου (από το ρήμα “φυλάσσω”).
Ο αρχηγός στην Χιλή διατηρούσε, από παλιά το όνομα Άπο, αφού η εξουσία του προερχόταν ακριβώς από τον Απόλλωνα, αποκαλύπτει ο Λ. Κιλαπάν. Οι Αραουκάνοι, ως λακωνίζοντες, είχαν τη συνήθεια να συντέμνουν τα ονόματα• έτσι το Από-λλων γίνεται Άπο, το Προμηθεύς γίνεται Προμ, το Λυκούργος γίνεται Κούργο. κτλ.
Μάλιστα το όνομα Άπο ταυτίστηκε ευρύτερα με την έννοια του “κύριος, αρχηγός, επικεφαλής” στην αραουκανική γλώσσα, πράγμα το οποίο συμφωνεί απόλυτα με την προσωνυμία “Αρχαγέτας ή Αρχηγέτης” που έφερε ο Θεός στις Ελληνικές αποικίες…
Έξαλλου, ο Απόλλων εθεωρείτο κατ΄ εξοχήν ιδρυτής πόλεων και λέγεται ότι αυτός ήταν που θεμελίωσε και την πολιτεία τής Σπάρτης. Τα συνηθέστερα δε ονόματα των αποικιών ήταν επωνυμίες του θεού, όπως: Απολλωνία, Πυθόπολις, Φοίβη, Φοιβία… Στην αρχαιότητα αναφέρονται και είναι γνωστές τουλάχιστον είκοσι τέσσερις αποικίες με το όνομα Απολλωνία.
Το αριθμητικό σύστημα των Αραουκανών είναι αντιγραφή – μεταφορά του δεκαδικού συστήματος των Ελλήνων, αν και δεν έχουν διατηρηθεί οι ονομασίες των αριθμών.
Σύμφωνα με τα όσα παραδόθηκαν στον Λόνκο Κιλαπάν από τον δάσκαλο και προκάτοχό του Επεουτουβε Κανίο, όταν οι Έλληνες άποικοι έφτασαν από την Δύση, βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα να προσπαθήσουν να διδάξουν την γλώσσα τους στους ιθαγενείς με τους οποίους ήρθαν σε επιμιξία ή να μάθουν οι ίδιοι την ομιλούμενη γλώσσα εκείνης της χώρας, την μάπου-ντούγκου (mapudugu), έκλιναν κυρίως προς την δεύτερη επιλογή, αλλά εφαρμόζοντας τους γραμματικούς κανόνες της δικής τους γλώσσας.
Ταυτόχρονα δίδαξαν στους ντόπιους τις βασικές λέξεις της γλώσσας τους όπως Ζευς ή Ζαν (Ζεν), Γαία (Γούε) κτλ. Επίσης, πολλά τοπωνυμία που διατηρούνται ακόμη και σήμερα σε βουνά, ποταμιά, νησιά, χωριά και περιοχές της Χιλής, είναι ελληνικής προέλευσης, όπως Άνδεις (=αυτές που ευχαριστούν, που τέρπουν, από το ρήμα ανδάνω). Αιμόν (=αίμων, αιματώδης). Κορίκο (=Κώρυκος), Κίδο (=Κύδος), Ακουίλεο (= Αχιλλεύς) κ.α.
Η Αραουκανική Γλώσσα διαθέτει τόσο πλούσιο λεξιλόγιο που υπερβαίνει πολλές από τις λεγόμενες Σύγχρονες Γλώσσες. Βασιζόμενος σε μια αρχική εκτίμηση και τονίζοντας το γεγονός ότι η Αραουκανική δεν ήταν γραπτή γλώσσα ο Λόνκο Κιλαπάν βεβαιώνει ότι ένα 20% τουλάχιστον του λεξιλογίου που διατηρείται ακόμα και σήμερα εν χρήσει είναι ελληνικά.
Ορισμένες λέξεις διατηρούνται αυτούσιες και άλλες έχουν παραφθαρεί με την πάροδο τόσων χρόνων και πολλές ακολουθώντας τον γραμματικό κανόνα της συναίρεσης, ο οποίος υπάρχει και στις δύο γλώσσες έχουν συντμηθεί και δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμες.
Όταν αναφέρονται στη γη ως τόπο, χώμα, χρησιμοποιούν την λέξη μάπου (mapu), όταν όμως αναφέρονται στην Γη αυτή καθαυτή, ως γήινη σφαίρα, ως θηλυκή ζώσα οντότητα, χρησιμοποιούν λέξη Γούε (Gue) δηλαδή Γαία.
Τέλος ας δούμε ονόματα περιοχών και θεών που παραμένουν ακόμη και σήμερα Ελληνικά: Ντίον-Αν (Διόνυσος), Ηρακάν (Ηρακλής), Μελανονήσια(Μελανά Νησιά), Μικρονησία(Μικρά Νησιά), Πολυνησία(Πολλά νησιά) , Φιλλιπί-νες κ.λ.π. Στην Καραϊβική επίσης, υπάρχει νησί ‘Ανδρος και νησί Ρόδος και στην Χαβάι νησί Σάμος!
http://antistasi.org/?p=17186
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Λόνκο Κιλαπάν, που είναι ο Επεουτούβε της φυλής (Επεοτύπης, Επεοταγός = επίσημος ιστορικός των Αραουκανών, αφηγητής των επών – έπεου) γύρω στο 600 με 800 πΧ ξεκίνησε μια αποστολή αποίκισης από την Ελλάδα, συγκεκριμένα από την Σπάρτη, και περνώντας από την Μικρά Ασία ακολούθησε τον παραδοσιακό δρόμο προς την Άπω Ανατολή, περνώντας βορειοανατολικά της Ινδίας και έφτασε στην περιοχή του Λάος.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| margarita | Date: Πέμπτη, 30-ΜΑ-2013, 7:54 PM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| πολύ ωραίο αρθρο!!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| aposperittis | Date: Πέμπτη, 30-ΜΑ-2013, 11:21 PM | Message # 3 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Ξέρω ότι αγαπάς την αρχαιότητα και φροντίζω να σου βρίσκω τέτοια θεματάκια!
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Πέμπτη, 30-ΜΑ-2013, 11:47 PM | Message # 4 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Όλοι αγαπάμε τέτοια θέματα!!!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Παρασκευή, 31-ΜΑ-2013, 0:13 AM | Message # 5 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (aposperittis) Ξέρω ότι αγαπάς την αρχαιότητα και φροντίζω να σου βρίσκω τέτοια θεματάκια!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:22 AM | Message # 6 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Οι αρχαίοι Έλληνες στην χώρα των Ίνκας
Το 1850 έφτασε στο Περού ο Ιταλός ερευνητής-περιηγητής Αντόνιο Ραϊμόντι. Για σαράντα ολόκληρα
χρόνια έμεινε εκεί, ερευνώντας κάθε σπιθαμή της μακρινής και «περίεργης»
-ιστορικά- αυτής χώρας και είναι οι δικές του περιηγήσεις και έρευνες
πάνω στις οποίες βασίσθηκε ο φυσικομαθηματικός- ερευνητής συμπατριώτης
του Ενρίκο Μάτιεβιτς, ώστε να φτάσει στο συμπέρασμα ότι οι ναυτικοί του
Αιγαίου πολλές χιλιετίες προ του Κολόμβου έφτασαν στην Κεντρική και
Νότιο Αμερική.
Ο Μάτιεβιτς βεβαίως πρωτίστως παρακινημένος από τους αρχαίους Έλληνες
συγγραφείς, τόσο από τον Όμηρο όσο και από τον Απολλόδωρο έβλεπε ότι οι
γνώσεις που περιγράφονταν στους στίχους της Οδύσσειας και των
Αργοναυτικών, και είχαν να κάνουν με τόπους πολύ μακρινούς, πολύ πέρα
αυτού της Μεσογείου, δεν μπορούσε παρά να πιστεύει ότι ένα υπερατλαντικό
ταξίδι και η επίσκεψη στις μακρινές εκείνες χώρες της Νοτίου Αμερικής
ήταν τα πιθανότερα σημεία αναφοράς των συγγραφέων των μεγάλων επών,
«Οδύσσειας» και «Αργοναυτικών» αντίστοιχα.
Έτσι με οδηγό τις περιηγήσεις και έρευνες του συμπατριώτη του Ραϊμόντι, και με τα αρχαία
κείμενα στα χέρια περιδιάβηκε τις Άνδεις, και έκανε τις δικές του
ανακαλύψεις που έφεραν το αποτέλεσμα που μερικά χρόνια πριν η Ενριέτα
Μέρτζ έγραφε στην «Κρασάτη Θάλασσα». Δηλαδή ότι οι Έλληνες είχαν φτάσει
κατά τους πρώτους ιστορικούς χρόνους στην Νότιο Αμερική.
Η μελέτη του Μάτιεβιτς στηρίχθηκε στην συγκριτική αρχαιολογία και την
Μυθολογία. Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο γεωφυσικό αστεροσκοπείο του
Χουανγκάγιο της Λίμα και αυτό του έδωσε πολλά περιθώρια ώστε να κάνει
τις μελέτες του επί τόπου και να μείνει έκπληκτος από τις ανακαλύψεις
που βρήκε μπροστά του. Στις κεντρικές Άνδεις του Περού, στις παραστάσεις
ενός αρχαίου μαντείου ανακαλύπτει τις χθόνιες οντότητες που ο Ησίοδος
αναφέρει στην «Θεογονία» του.
Ο Κέρβερος, η Μέδουσα, η Λερναία Ύδρα, οι Άρπυιες, η Χίμαιρα είναι παραστάσεις τις οποίες ανακαλύπτει στα
ερείπια ναών και μαντείων της περιοχής. Οι θεότητες του Κάτω Κόσμου, τα
Τάρταρα όπως τα ονομάζει ο Ησίοδος φαίνεται να παίζουν πολύ σπουδαίο
ρόλο για τους πανάρχαιους κατοίκους της περιοχής, τους Ίνκας. Έναν λαό
που η ύπαρξή του και η εξαφάνισή του αποτελεί ένα μυστήριο, όπως και των
Ατζέκων στην Κεντρική και Νότιο Αμερική, ή των Σουμερίων και των
Χετταίων στην Μεσοποταμία.
Οι παραστάσεις που αφορούν τις θεότητες του Κάτω Κόσμου, οδηγούν τον Μάτιεβιτς να υποστηρίξει ότι εδώ,
στην Νότια Αμερική ήταν ο Άδης των αρχαίων Ελλήνων. Τα Τάρταρα όπου τους
φιλοξενούσαν και αποτελούσαν συνάμα το βασίλειό τους με πρωταγωνιστή
βεβαίως τον Θεό Πλούτωνα. Πίστευαν οι πανάρχαιοι πρόγονοί μας ότι ο Άδης
βρισκόταν στα έγκατα της Χθονός αλλά σε μία μακρινή τοποθεσία δυτικά
της γης. Ένα χρόνο ταξίδι χρειαζόταν για να φθάσουν εκεί. Και αν κανείς
υπολογίσει μία τέτοια απόσταση και με τα μέσα βεβαίως της εποχής εκείνης
μάλλον η αναφορά γίνεται για την πέρα του Ατλαντικού ήπειρο, αυτή της
Αμερικής, της Γης των Εσπερίδων όπως λεγόταν, εκεί όπου ο Άτλας
μεταμορφωμένος σε ένα τεράστιο βουνό υποβάσταζε στους ώμους του την Γη.
Η Κίρκη λέει στον Οδυσσέα πώς θα πάει στον Κάτω Κόσμο για να πάρει τις
οδηγίες που χρειαζόταν για την επιστροφή του στην πατρίδα,αλλά και για
να εξευμενίσει τους Θεούς που είχε προκαλέσει με την συμπεριφορά του
μετά την συμβολή του στην άλωση της Τροίας. Η περιγραφή της Κίρκης στην
«Οδύσσεια» που γίνεται με την γραφίδα του Μεγάλου Ομήρου, είναι ίσως η
περισσότερο άρτια περιγραφή που υπάρχει σε αρχαίο κείμενο. Αν κανείς
ακολουθήσει εκείνη την πορεία δεν μπορεί παρά να φθάσει στην Εσπερία,
την ήπειρο της Αμερικής. Αν και πολλοί γεωγράφοι το αμφισβητούν παρ’ όλα
αυτά δεν παύει να υφίσταται ως η πιο άρτια γεωγραφική περιγραφή.
Ο Μάτιεβιτς στην αναζήτηση της μυθολογικής κόλασης, αυτά τα Τάρταρα,
βλέπει να υπάρχει τέτοια ομοιότητα με την σημερινή περιοχή του
Αμαζονίου, ώστε μένει κυριολεκτικά κατάπληκτος. Οι διηγήσεις εκείνων των
πρώτων εξερευνητών στα μεταχριστιανικά χρόνια, αλλά και μερικές
χιλιετίες αργότερα από τους Αργοναύτες και τον Οδυσσέα, για το πέρασμα
του Μανσερίστε, που είναι το πρώτο πέρασμα που συναντά κανείς καθώς
ανεβαίνει τον Αμαζόνιο, θα μπορούσαν να είναι οι διηγήσεις των
μυθολογικών αναφορών για την κάθοδο στον Άδη. Όποιος διαπλέει τον
Αμαζόνιο καθώς έρχεται από το βόρειο ημισφαίριο, παρατηρώντας τα άστρα
έχει την εντύπωση ότι κατεβαίνει σε μία βαθιά άβυσσο. Έτσι το περιγράφει
και η Ενριέτα Μέρτζ, η οποία με οδηγό τους αστερισμούς και κυρίως αυτόν
της Μεγάλης Άρκτου, συμπεραίνει για το Ιασωνικό ταξίδι στην Αμερική!!!
Και είναι πράγματι άξιο θαυμασμού να βλέπει κανείς τέτοιες ανακαλύψεις
που κυριολεκτικά φέρνουν τα πάνω κάτω στην συμβατική ιστορία.
Παραβάλλοντας τον μυθικό ποταμό Αχέροντα και τους τρεις μικρότερους
παραποτάμους του, την Στύγα, τον Κυκωτό και τον Πυριφλεγέθοντα, με τον
Αμαζόνιο κατά τον Μάτιεβιτς, ο Οδυσσέας έπρεπε να εντοπίσει έναν ποταμό
που θα του επέτρεπε να διασχίσει τους βάλτους του Άδη. Έτσι η Στύγα
είναι ο ποταμός Μαρανιόν του Περού ο οποίος στην ουσία είναι τμήμα του
Αμαζονίου αλλά με άλλη ονομασία. Ο ποταμός Ουκαγιάλι ένας σημαντικός
ποταμός στην λεκάνη του Αμαζόνιου που πηγάζει από τις οροσειρές του
Κούζκο είναι ο Πυριφλεγέθων της Οδύσσειας.
Η παραμονή του Μάτιεβιτς στο Περού και οι διάφορες περιηγήσεις τις οποίες έκανε σχεδόν
σ’ ολόκληρη την περιοχή της Νοτίου Αμερικής, αλλά και τα συμπεράσματα
που έχει βγάλει μέσα από αυτή του την πολύχρονη έρευνα καταγράφονται στο
βιβλίο του «Ταξίδι στην Μυθολογική Κόλαση». Εδώ ο συγγραφέας λοιπόν
περιγράφει πως οι πανάρχαιοι θαλασσοπόροι του Αιγαίου έφθασαν στον
Αμαζόνιο, διασχίζοντας τον Ατλαντικό ωκεανό, και μέσω του τεράστιου
αυτού πλωτού ποταμού, του δεύτερου σε μέγεθος μετά τον Νείλο έπλευσαν
προς νότο μέχρι τις Άνδεις του Περού. Όπως έχουμε ξαναπεί σε παλιότερα
θέματα μαζί τους οι εξερευνητές εκείνοι έφερναν και ολόκληρο τον
πολιτισμό τους που ήταν η γλώσσα τους, οι θεοί τους, οι μύθοι τους, οι
παραδόσεις τους, οι συνήθειές τους…
Αυτά τα πέρασαν στους ιθαγενείς των περιοχών που βρέθηκαν και σαφώς είχαν την ανάλογη από
εκείνους αντιμετώπιση που τους αναβίβασαν τόσο ψηλά ώστε τους έκαναν
Θεούς. Τους λευκούς θεούς τους που ακόμη και σήμερα θυμούνται μέσα από
τις παραδόσεις τους και τις διάφορες γιορτές- μνήμες που διατηρούν.
ΠΗΓΗ
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:40 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:28 AM | Message # 7 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ !!!!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| aposperittis | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:28 AM | Message # 8 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Έτοιμο....
Πολύ ωραίο άρθρο απλά προσέξτε της φωτογραφίες που μπαίνουν να μην ξεπερνούν τα όρια του site μας γιατί το μονο που μπορω να κανω είναι να της αφαιρέσω!
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| margarita | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:29 AM | Message # 9 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΑΤΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΩΡΑ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:38 AM | Message # 10 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| 
το παλεψα και εγω αλλα δεν τα καταφερα....
θα το αφαιρεσω το δευτερο μερος να το επεξεργαστω....
οπως ειναι τωρα βγαζει ματια...
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 1:39 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 2:01 AM | Message # 11 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ !!! Added (20-ΙΟΥ-2013, 2:01 AM)
---------------------------------------------
ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΕΣ
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 2:16 AM | Message # 12 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Μινωικές αποικίες στην Αμερική;
Ακούγεται ότι οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που πέρασαν τον Ατλαντικό, δημιούργησαν αποικίες ως και
στον Καναδά και εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά ορυχεία χαλκού
Ξαναχτίζοντας την «Αργώ», ο Βασίλης Δελημήτρος και ο Tim Severin απέδειξαν το 1984
ότι μπορούσε να φτάσει στην Κολχίδα. Θα μπορούσε όμως να νικήσει τον
ωκεανό;
Ενώ το παρόν αυτού του τόπου μαστίζει η απογοήτευση, το παρελθόν του δεν παύει να μας εκπλήσσει γοητευτικά. Και είναι τόσο
πολλές οι εκπλήξεις ώστε να δυσπιστεί κανείς για οτιδήποτε, ακόμη κι αν
είναι σκαλισμένο σε γρανίτη. Κάτι τέτοιο, το ασύλληπτο, διηγούνται τα
βράχια Σκανδιναβίας και Β. Αμερικής: ότι οι πρόγονοι των Κρητών «έκοβαν
βόλτες» στον Ατλαντικό, αρμέγοντας τα πλούτη Βαλτικής και Αμερικής, 40
ολόκληρους αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών
Ινδιών»! Το πώς και υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι
κάτι που η κοινή λογική εύκολα θα κατέτασσε στην παραεπιστημονική
φιλολογία και στην εθνικιστική μυθοπλασία. Ομως, προτού υποκύψετε στο
εύκολο της απόρριψης, ρίξτε μια ματιά στα συσσωρευόμενα αποδεικτικά
στοιχεία. «Το Βήμα» τα ιχνηλάτησε για εσάς.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου πρωτάκουσα – από τον αείμνηστο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Αντώνη Κονταράτο, συγκεκριμένα – για το ενδεχόμενο αρχαίοι Ελληνες να είχαν φθάσει
στην... Αμερική, ψάχνοντας για νέες πηγές μετάλλων. Ομολογώ ότι
χαμογέλασα τότε, σκεπτόμενος όλα τα υπόλοιπα απίθανα που είχα διαβάσει
για αρχαίους Ελληνες στη Ν. Αμερική, την Αυστραλία ή την Ιαπωνία. Και θα
κρατούσα στο απωθημένο αυτή τη θεωρία αν δεν μάθαινα για ένα πρόσφατο
βιβλίο – το The Lost Empire of Atlantis του Gavin Menzies – που επανέφερε παταγωδώς το θέμα και ανακίνησε σωρεία συζητήσεων στο Διαδίκτυο.
Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στη
Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη – όπου τα
έπη Sangam των Tamil μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι...». Εκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον
Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας
που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες
εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν.
Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει
καν στις απαιτήσεις των Φαραώ. Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα
πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των
πυραμίδων τους... Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά
Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ.
κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία. Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο
εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε; Lasioderma serricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού! Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι
πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο.
Οπότε, ο Menzies στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο – και
πώς – εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις
Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.
Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού
Το αρχαιότερο πλοίο των ακτών των Βίκινγκς, το Hjortspring, έχει τη μορφή των πετρόγλυφων μινωικών καραβιών
Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος
πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν
πρωτόγνωρος: Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα
«Νέα» (βλ. www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4557236), ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν εξερευνήσει
τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας
ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία
και την Αμερική.
Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο (www.ekke.gr/estia/Cooper/Mariolakos/New_Mariolakos_greek.pdf).
Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος: «Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις
φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της
μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία
σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο
οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας,
έδειξε ότι (...) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και
φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές,
όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού». Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του
Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».
Τα «ύποπτα» ορυχείαΔύσπιστος ων, τον αναζήτησα για να μου δώσει «πειστήρια». Από τα όσα μου είπε
συνήγαγα ότι υπήρξαν δύο κλειδιά που ξεκλείδωσαν την υπόθεση των
«Ελλήνων στην Αμερική». Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι
αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν
απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Superior, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ
και Καναδά, απ’ όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 -
1050 π.Χ., που... κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν! Συγκεκριμένα, οι τότε
Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το
1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού – κι
αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και
πώς ήρθε;
Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε
ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί. Κατά
εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού
τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν
γύρω στο 1350 π.Χ. – την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη
μοίρα των Μινωιτών. Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί
Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που
διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος
και τις δυτικότερες ακτές.
Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων
ρευμάτων – των ρευμάτων του ωκεανού που ο Ομηρος περιέγραφε ως βαθύρροο και βαθυδίνη. Το ρεύμα του Κόλπου του Mεξικού, το περίφημο Gulf Stream, στριφογυρνά
στον Ατλαντικό και διακλαδίζεται σε βρόγχους που εισχωρούν στη Μεσόγειο
και στη Βαλτική. Οποιος γνωρίζει αυτές τις υδροτσουλήθρες και τοποθετεί
κατάλληλα το σκαρί του επάνω τους «πετάει». Για παράδειγμα – λέει ο κ.
Μαριολάκος – ο Πλούταρχος αποφαίνεται πως ένα σκαρί σαν την «Αργώ»
μπορούσε να διανύσει τα 900 χλμ. απόστασης Βρετανίας -Ισλανδίας σε 5
ημέρες (4-5 μίλια/ ώρα).
Μινωικές κρουαζιέρες στο Κρόνιο Πέλαγος
Μινωικές λέξεις και σκίτσα πλοίων περιμένουν την εξήγησή τους στα βράχια των ακτών της Βαλτικής
Τα επιχειρήματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά και μου
φαίνονταν λογικά. Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να
ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την
«Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά – πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα
μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα,
σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 -
1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη.
Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Kjell Aartun και τιμήθηκε γι’ αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά. Κατά τον
Aartun, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν «Μαλακός και καθαρός»,
αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν
εντοπίσει στο Kongsberg του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνηγοί θησαυρών.
Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους;
Ρώτησα σχετικά τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των
Μινωιτών. Κατά την επικοινωνία μας αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartun,
αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη
μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή
Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού. Μου είπε
συγκεκριμένα:
Ο Πλούταρχος περί... Καναδά
Μία από τις παράλιες φλέβες χαλκού στη λίμνη Superior των ΗΠΑ, με τα πανάρχαια ίχνη εξόρυξης
- «Ο Πλούταρχος γράφει: "Οσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε
κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα
πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (...) Από την
ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι
μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην
ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας". Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Baffin του Καναδά είναι περίπου 1.140
χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Baffin είναι περίπου 1.300 χλμ. Η
αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια
αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου.
Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες
είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη
Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο
μεγαλύτερος. Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην
ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Google Earth εύκολα
διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47ο, άρα στην ίδια ευθεία.
Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία
που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το
γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο
που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».
- Δηλαδή... τι;
- «Μας λέει: "Οταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ
εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού
προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία... (ξεκινούν το ταξίδι της
επιστροφής)". Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί.
Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά
από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο
Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (η Αφροδίτη),
Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη. Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικά
σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτούρος σημαίνει αυτόν
που είναι τελευταίος στη νύκτα. Με χρήση ειδικού προγράμματος
αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την
εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα
ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο
Ηλιος.
Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο. Επειτα, πάλι, ο
Πλούταρχος λέει: "Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί
τριάντα μέρες. Και η νύχτα εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που
φέγγει από τη δύση". Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται
λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες. Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την
εποχή του 1ου αι. π.Χ. στη
Γροιλανδία (60ο βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό
διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7. Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι
αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη
θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος. Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως
λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι. Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις
γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος,
καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος – από την Αμερική
στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. – όντως συνέβη.
Ο συλλογισμός ήταν συγκλονιστικός, αλλά με συγκρατούσε το ότι μετρούσαμε τα δεδομένα ενός
ταξιδιού στη ρωμαϊκή πλέον εποχή – μια εποχή που ίσως οι ταξιδιώτες να
είχαν και Μηχανισμό των Αντικυθήρων εν πλω». Τι στοιχεία είχαμε ότι
πλοία της μινωικής εποχής κατόρθωναν το ταξίδι; Οι εκπλήξεις από τη χώρα
των Βίκινγκς (βλ.ένθετο) έδωσαν ίσως την απάντηση.
Ιχνη και ίντριγκες στον Νέο Κόσμο
Απίστευτη συλλογή στρατιωτών και αρμάτων στο Ιλινόι, αλλά είναι αληθινή;
Απέμενε το να βρει κανένας αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές
του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης Superior για να δεχτεί ως πιθανό το
απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική. Ο Menzies ανέφερε ως τέτοια «1.200
περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη Superior». Βάλθηκα λοιπόν να
τα βρω.
Προέκυψε ότι ευρήματα υπάρχουν όντως πολλά: τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο
Keweenaw της λίμνης Superior – κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται...
Λαύριο (Laurium). Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού
μινωικού πλοίου (βλ. http://megalithicresearch.blogspot.com/2009/12/petroglyph-of-sailin...).
Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία
αγαλματίδια και μία πινακίδα με «περίεργη γραφή». Κανένας δεν μπορούσε
να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της
Κνωσού – το 1900 – έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική
Α.
Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα
περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά – χρυσά και
ασημένια – να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές
τους. Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις,
τον Orville Lowery, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.
Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί
αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω
τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους,
Μυκηναίους, Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και
αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται
κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και
ελληνικές λέξεις. Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον
αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Cleveland
του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη
τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο
της Κνωσού (1690 π.Χ.)!
Αυτόκλητοι αρχαιολόγοι - μεσσίες
Σιωπηλοί μάρτυρες αυτές οι πέτρες του Μίσιγκαν, με μινωικά και μυκηναϊκά πλοία χαραγμένα πάνω τους
To θέμα περιπλέχθηκε περισσότερο όταν τους «Ιντιάνα Τζόουνς του Χαλκού»
προσέγγισαν «στρατευμένοι αρχαιολόγοι», εκ μέρους της Εκκλησίας των
Μορμόνων, οι οποίοι πάσχιζαν να δικαιώσουν τα ρηθέντα υπό του προφήτη
τους ότι την Αμερική είχαν εποικίσει... Ιουδαίοι, γύρω στο 2000 π.Χ.
Εκτοτε έχει στηθεί ένα απίστευτο γαϊτανάκι, με κάθε είδους ερμηνείες των
ευρημάτων να ξεφυτρώνουν στο παραεπιστημονικό περιοδικό Ancient American (www.ancientamerican.com/), ενώ η επίσημη αρχαιολογία απέχει. Αυτή η παράδοξη κατάσταση έχει
οδηγήσει σε αδυναμία διασταύρωσης της αλήθειας των ισχυρισμών και στην
έκφραση ακραιφνών θεωριών. Για παράδειγμα, ένας επιγραφολόγος ονόματι Paul Schaffranke ισχυρίστηκε σε διάλεξη του 1995 (βλ. www.youtube.com/watch?v=ZO9OstWDAac) ότι αποκρυπτογράφησε τη σύμμεικτη γραφή των αρχαίων πινακίδων και ότι
αυτή διηγείται ένα απίστευτο ρέκβιεμ των πρώτων εκείνων αποίκων της
Αμερικής: ότι Ελληνες της Αλεξάνδρειας – φυγάδες της
χριστιανοκρατούμενης πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας – κατέφυγαν στο
τελευταίο προπύργιο των Φοινίκων, στη Μαυριτανία, κι από εκεί έφθασαν
όλοι μαζί στις Μεγάλες Λίμνες, για να χτίσουν το μεικτό και τελευταίο
τους βασίλειο!
Κρητικό DNA στους Ινδιάνους!
Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων
αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion
of mtDNA Haplogroup X», του 2003 (βλ. www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1180497/). Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχoνδριακό DNA haplogroup X2 που
απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2 απαντάται σε παρόμοια
υψηλό ποσοστό (ως 5 και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ
Αμερικής!
Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old
World sources of the first New World human inhabitants: a comparative
craniofacial view», του 2001 (βλ. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11481450). Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της
Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον
καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει
DNA ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την
Ανατολία – τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.
Και τότε θυμήθηκα ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα
των Κόλχων, Πασιφάη. Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των
εκπατρισμένων Μινωιτών; Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί
επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην
ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδας (βλ. www.tovima.gr/science/article/?aid=251116). Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα
όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη
Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της
αδελφής της Μήδειας, Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας...
Θα ξαναγράψουμε τα βιβλία;
Είναι όμως αυτά αρκετά για να γράψουμε ξανά τα βιβλία της Ιστορίας, να
ξεχάσουμε το «ο Κολόμβος ήταν Χιώτης» και να αποδυθούμε στο «ο
Τελευταίος των Μοϊκανών ήταν πατριωτάτσι»; Οχι ακόμα. Κάποιες μούμιες
που βρέθηκαν τόσο στην περιοχή «αποίκησης» της Αμερικής όσο και στη
γειτονιά του Stonehenge στην Αγγλία ίσως φωτίσουν καλύτερα την υπόθεση.
Αλλά σιγουριά θα έχουμε μόνον αν αποφανθούν επίσημα οι αρχαιολόγοι.
«Γιατί», ρώτησα τον καθηγητή Μαριολάκο, «εφόσον είστε και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), δεν στέλνετε μια αρχαιολογική αποστολή στη λίμνη Superior;». «Θα έπρεπε, καθόσον τώρα έχουν εντοπιστεί και βυθισμένα λιμενικά έργα στην περιοχή» μου απάντησε. «Από επιστημονική άποψη, οι έλληνες επιστήμονες μπορούν να φέρουν σε πέρας
το ερευνητικό έργο – και μέσα σε ένα με δύο χρόνια θα είχαμε τις
απαντήσεις. Ομως, το ΚΑΣ είναι ένα γνωμοδοτικό Συμβούλιο, που δεν
διαμορφώνει την ερευνητική πολιτική του υπουργείου και, συνεπώς, δεν
μπορεί να πάρει αυτό την απόφαση. Πέραν του υπουργείου, βέβαια, υπάρχουν
και τα αρχαιολογικά τμήματα του Πανεπιστημίου. Αλλά, για να γίνουν
αυτά, πρέπει αφενός να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι και αφετέρου να το
θέλουν και να το ζητήσουν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι μας» συμπλήρωσε με νόημα.
http://www.apocalypsejohn.com
Added (20-ΙΟΥ-2013, 2:16 AM)
---------------------------------------------
Quote (margarita) ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΕΣ
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 2:16 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 2:21 AM | Message # 13 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ΣΕ ΜΕΝΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΜΕΤΑ
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 2:41 AM | Message # 14 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) ΣΕ ΜΕΝΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΜΕΤΑ
Τωρα πιστευω να ειναι πιο ευαναγνωστο...
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| alkistis | Date: Σάββατο, 20-ΙΟΥ-2013, 10:10 AM | Message # 15 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Special User
Messages: 1316
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) Τωρα πιστευω να ειναι πιο ευαναγνωστο...
Πολυ ενδιαφερον αρθρο ~!
"Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η Αγάπη είναι το πλάτος του..."
|
| |
| |
