| margarita | Date: Τρίτη, 20-ΜΑΡ-2012, 8:51 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ο Όμηρος, στους στίχους 156 έως 164, μας λέγει …
«…Κι ακόμα εκείνο το μεγάλο θαύμα, που το κλέος του ποτέ δε θα χαθεί, οι δηλιάδες κόρες, οι θεραπαινίδες του εκατηβελίτη, αυτές που πρώτα αφού υμνήσουν τον Απόλλωνα και έπειτα τη Λητώ και την τοξότρια Άρτεμη, αρχαίους άνδρες και γυναίκες μνημονεύοντας ψάλουν ύμνο, και τα γένη των ανθρώπων θέλγουν.
Και όλων των ανθρώπων τις φωνές και το χοροκροτάλισμα ξέρουνε να μιμούνται και έτσι ο καθένας τους θα νόμιζε πως τραγουδάει ο ίδιος…»
Βλέπουμε λοιπόν από τα παραπάνω ότι κατά την γέννηση του Θεού Απόλλωνος παρίστατο και οι Δηλιάδες κόρες που είναι οι Πλειάδες.
Ο αστερισμός των Πλειάδων ή γνωστότερος σαν Πούλια.
Δηλαδή..
Η ΑΛΚΙΟΝΗ, Η ΜΑΙΑ, Η ΜΕΡΟΠΗ, Η ΗΛΕΚΤΡΑ, Η ΠΛΕΙΟΝΗ, Η ΚΕΛΑΙΝΩ, Η ΤΑΫΓΕΤΗ ΚΑΙ Η ΣΤΕΡΟΠΗ.
Η παρουσία των Πλειάδων σημαίνει ότι στην εναρμόνιση που αναφέρουμε πιο πάνω, συμβάλουν καθοριστικά και οι Πλειάδες
(ο αστερισμός των Πλειάδων) μιας και έχουν και αυτές χθόνια απόληξη – κομβικά σημεία επί τις χθονός.
Πιο συγκεκριμένα θα λέγαμε ότι συνέβαλαν και συμβάλουν στην δύιλισιν και επί της υπεργήινης και γήινης φασματόσφαιρας αέναου ροής και διαχύσεως των εκ του Σειρίου εκπεμπόμενων φωτομαγνητικών Ιόντων ατίνα δια της μείξεως των με τα της θερμόσφαιρας και υδατόσφαιρας του υπέρ τον πλανήτη μας περιβάλοντος και των επί αυτών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων πλάθουν και αναπλάθουν τους υπερούσιους, ουράνιους και με χθόνια απόληξη Διαύλους.
Το πιο πάνω φαίνετε από τις συγκεκριμένες λέξεις που ο ποιητής χρησιμοποιεί.
Συγκεκριμένα από τις λέξεις
«Υμνήσουν», «Ψάλουν Ύμνο», «Φωνές», «Μιμούνται»
Που δηλώνουν την αέναο ροή από τον Σείριο ηχοφασματικών κυμάτων και εικόνων, αλλά και την αέναος εναρμόνιση τους και την ανάπλαση και ανακύκλωση τους
Η χθόνια απόληξη που έχουν οι πλειάδες στην χθόνα βρίσκεται αν βρούμε στην ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ – ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ποιους αλλά κυρίως που!!! Απέκτησαν απογόνους οι Πλειάδες.
Ψάχνοντας λοιπόν στην Μυθολογία μας βρίσκουμε ότι…
Οι Πλειάδες επί της χθονός ήταν κόρες της Πλειόνης και του Τιτάνα Άτλα, κόρης του Ωκεανού και της Τιθύος, και Αδερφές των Υάδων.
Άξιον λόγου είναι και πρέπει να το αναφέρουμε το γεγονός ότι και οι Υάδες και οι Πλειάδες ανήκουν στον αστερισμό του Ταύρου.
Ακόμη ανάμεσα στον Αστερισμό των Υάδων και στον Αστερισμό των Πλειάδων βρίσκεται το περίφημο χάσμα για το οποίο κάνει λόγο ο Λουκιανός στο έργο του «Αληθούς Ιστορία», αλλά κυρίως ο Ακραγαντίνος φιλόσοφος Εμπεδοκλής.!
ΜΑΙΑ: Η πρώτη κόρη και η ωραιοτέρα όλων, την οποία αγάπησε ο Ζευς και γέννησε από αυτή, μέσα σε ένα σκοτεινό άντρο του Όρους Κυλλήνη που δεν σκεπάζεται ποτέ από σύννεφα και δεν φυσά ποτέ, τον Ερμή. Στο όρος αυτό φυτρώνει το φυτό «Μώλυ» που ο Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα για να προστατευθεί από τα μάγια της Κίρκης.
ΤΑΫΓΕΤΗ: Η οποία με την ένωση της με των πατέρα θεών τε ανθρώπων έφερε στον κόσμο τον Λακεδαίμονα ο οποίος είναι προπάτορας των Λακεδαιμονίων. Στο όρος Ταΰγετος
ΗΛΕΚΤΡΑ: Η κεχριμπαρένια, εκ της οποίας ο Ζευς γέννησε τον Δάρδανο και τον Ιασίωνα (σύμφωνα με τον Αθηνίωνα συγγραφέα του 1ου αι. μ. Χ. οι Κάβειροι ήταν δυο παραπάνω). Κατά κάποιον άλλο μύθο, μητέρα της «Αρμονίας» την οποία τεκνοποίησε με τον Δία στην Σαμοθράκη και την οποία Αρμονία, πήρε αργότερα για γυναίκα του ο Κάδμος.
Ακόμη Ηλέκτρα είναι και το όνομα μίας από τις επτά πύλες της Θήβας.
ΣΤΕΡΟΠΗ: Η ακτινοβόλος Σύζυγος του ήρωα Οινόμαου, βασιλιά της πόλης Πίσση στο όρος Όλυμπος. Όπου υπήρχε και ανδριάντας του Δία. Ο Οινόμαος θεωρείτε γιος του Άρη.
ΚΕΛΑΙΝΩ: Εκ της οποίας ο Ποσειδώνας γέννησε τον «Θηβαίο» ήρωα Λύκο. Ο οποίος μεταφέρθηκε στα νησιά των Μακάρων από τον πατέρα του
ΑΛΚΥΟΝΗ: Εκ της οποίας ο Ποσειδώνας γέννησε τον Υριεύς, ιδρυτή της πόλης Υρία στην Βοιωτία. Κατά κάποιον άλλο μύθο, η Αλκυόνη παντρεύτηκε τον «Κήυκα» τον γιο Εωσφόρου (του άστρου της αυγής). Από αυτήν προέρχονται και οι αλκυονίδες ημέρες (επτά ημέρες πριν από το χειμερινό ηλιοστάσιο και επτά ημέρες μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο)
ΜΕΡΟΠΗ: Η εύγλωττη, σύζυγος του Σίσυφου και μητέρα του Γλαύκου. Λιγότερο ορατή για αυτό και θεωρούταν θνητή.
Έχουμε λοιπόν μια αντιστοίχηση των πλειάδων (του αστερισμού) με κάποια σημεία επί της χθονός που βρίσκονται στο ευρύτερο Ελληνικό χώρο.
Συγκεκριμένα…
Μαία := Όρος Κυλλήνη (Αρκαδία)
Ταϋγέτη := Όρος Ταΰγετος (Λακωνία)
Ηλέκτρα := Όρος Σάος (Σαμοθράκη)
Στερόπη := Όρος Όλυμπος (Πόλη Πίσση)
Κελαινώ := Κυρήνη στην Λιβύη (Τριτωνίδα Λίμνη)
Αλκυόνη := Πόλη Ύρια (Βοιωτία)
Μερόπη := Πόλη Εφύρα (Κόρινθος)
Εκτός από τις Πλειάδες σημαντικό ρόλο παίζει και Σελήνη που είναι ο καθρέπτης και ο ρυθμιστής του ποτέ και πιες ακτινοβολίες θα φτάνουν στην χθόνα από συγκεκριμένους αστερισμούς και άστρα!! ), αλλά κύριος του Ηλιακού φωτός.
Σε αυτό συνηγορεί και η άποψη των Περσών, οι οποίοι πίστευαν ότι όλα τα Άστρα είναι οπές.
(Απλανείς και Πλανήτες σύμφωνα με τον ορφικό ύμνο εις άστρα, ύμνος VII(7) Άστρων Θυμίαμα, άρωμα)
Είναι οπές (Πύλες)
Οπές που από μέσα τους μπορούν να περάσουν φωτοχυσίες.
Μια τέτοια οπή έφερε «στην ζωή» και τον Ηρακλή.
Για την ακρίβεια η ΑΛΚ –ΜΗΝΗ = Φωτεινή - Ακτινοβόλος Μήνη
Δηλαδή η Πανσέληνος.
Μια τέτοια οπή είναι και η Σελήνη για το δικό μας τοπικό σύστημα Ήλιος – Σελήνη - Χθόνα .
Δηλαδή είναι ο τρόπος εισόδου
(κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες!!!)
φωτοχυσιών, δηλαδή νετρίνα, νετρόνια, φωτόνια αλλά και Δεδομένων.
(Μπορούμε να φανταστούμε το τοπικό σύστημα σαν μια φουσκάλα που με μια σύριγγα!!! της προσθέτουμε
αέρα – Δεδομένα.
Αυτό που προσθέτουμε θα το βλέπαμε σαν μια εσωτερική φουσκάλα, όπως ακριβώς είναι και η Σελήνη.
Με τα παραπάνω συμφωνεί και ο θειος Πλούταρχος
που στο έργο του
«Περί του Σωκράτους Δαιμόνιου »
( Από τον στίχος 590A έως τον στίχο 592F)
Περιγράφει την ελκτική διαμάχη μεταξύ Σελήνης και Ηλίου που θα υποστούν οι ψυχές.
Η έλξη αυτήν συμβαίνει γιατί σαν ενιαίο σύστημα , μεταξύ
(ηλίου – χθονός – σελήνης), έχουμε διείσδυση – είσοδο και έξοδο από το σύστημα μας , σαν ένας πελώριος συμπαντικός άβαξ.
Αυτή η διαδικασία κατά την «αρχαία» Ελληνική επιστήμη λέγεται Μέθεξης ανιόντων – κατιόντων.
Έχουμε Εκ – Πύρωση των Πόλων.
Δηλαδή τον δυο κοσμικών αντιθέτων του συστήματος,
ήτοι της Σελήνης και του Ήλιου, και δημιουργία ενός
Φακοειδούς ηλεκτρομαγνητικού πεδίου – Πύλης.
Έχουμε δηλαδή αυτό που ο Αείμνηστος Έλλην ΑΡΊΩΝ στο βιβλίο του
« Ε – ΤΟΠΙΑ» Αναφέρει σαν
«..ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΣΦΑΙΡΩΝ…»
Ιόν - οντος = άτομο / μόριο φέρον φορτίο ηλεκτρισμού και οδεύον προς τον ετερώνυμο ηλεκτρισμένων πόλο
Αν – ιον – όντος = Αρνητικώς πεφορτισμένον ιόν.
Κατ – ιόν – όντος = ουδέτερη μετοχή του Κάτειμι / θετικό ιόν.
Κατ – ειμί = κατέρχομαι / καταβαίνω / επανέρχομαι / επιστρέφω
Άβαξ = επίπεδη τετράπλευρη σανίδα / τετράγωνη πλάκα στο επάνω μέρος του κιονόκρανου όπου ακουμπά το επιστύλιο / μαθητική πλάκα για γραφή / αριθμητήριο με κινητά ξύλινα σφαιρίδια για εξάσκηση στον υπολογισμό μονάδων, δεκάδων κλπ
Σε κάποιο άλλο επίπεδο η Σελήνη είναι και η αντανάκλαση από κάποια…άλλη σελήνη-δορυφόρο…τον Σείριο Β΄!!.
Αλώστε οι παλαιοί ημών προγονοί πίστευαν ότι όπως πάνω έτσι και κάτω. Δηλαδή ότι υπάρχει εδώ στη χθόνα είναι αντανάκλαση-Καθρέπτισμα του τι υπάρχει εκεί πάνω στον έναστρο Ελληνικό ουρανό.
Ακόμη σε συνδυασμό με το ότι ο Απόλλων και η Άρτεμις κωδικοποιούν κατά κάποιο τρόπο το Φως- Πυρ της ημέρας και το νυχτερινό αντίστοιχα που προηγείται του ημερήσιου (το Λυκαυγές)
(Ότι ακριβώς συμβαίνει στην Δήλο την νύχτα)
Δηλαδή τις διό «όψεις – καταστάσεις» του φωτός –πυρ αλλά και την διπλή μορφή – φύση του Φώτος, όπως μας πληροφορεί η σύγχρονη φυσική, δηλαδή κύμα- ύλη.
Αλλά και με το γεγονός ότι ο Απόλλων είναι ο Σείριος ενώ η Άρτεμις ταυτίζεται με την ημισέληνο «(« και την μισή περιστροφή των 50 χρόνων του συνοδού του Σείριου Α΄. δηλαδή τον Σείριο Β΄.
Ακόμη όπως γνωρίζουμε από την επιστήμη της φυσικής μια ακτίνα φωτός μπορεί να επηρεάσει ένα «βαριτο- μαγνητικό» πεδίο και το αντίστροφο.
Έτσι.. ο ρόλος της Σελήνης είναι πολλαπλός.
Σαν αντανάκλαση του Σείριου Β΄, δηλαδή σαν ένα πολύ ισχυρό «βαριτο - μαγνητικό» πεδίο καθορίζει ποτέ και ποιες φωτοχυσίες (από άποψη φασματικής αναλύσεως) θα φτανουν στην χθόνα από τον Σείριο.
Ακομη από τον Θειο Πλουταρχο (Κατά την μυηση στο τροφόνει) μαθένουμε το ποσο σημαντικο ρολο παιζει η Σεληνη στο ταξιδι της ψυχής.
Απαιτούμενη Σημείωσης!!!
(Υπάρχουν δίαυλοι και φωτοχυσίες από κάποιους αστερισμούς και αστέρες που δεν έχουν καμία σχέση – επαφή με την Σελήνη και άρα δεν επιδέχονται κανενός είδους έλεγχο από αυτήν.
Τέτοιος είναι ο Υπερούσιος επουράνιος και μοναδικός επιχθόνιος δίαυλος που ενώνει την Σαμοθράκη (Σάυς,) με τον Ομφαλό (Θεναί, Κρήτη) και με την Αμωνιάς (Σίβα). Αφετηρία του είναι ο Σείριος, και αστερισμοί διελεύσεως είναι ο Ωρίον, ο Ταύρος και ο Κριός)
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
