|
Αχιλλέας, ο επικός ήρωας
|
|
| aposperittis | Date: Παρασκευή, 23-ΔΕΚ-2011, 11:59 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Ο περιώνυμος Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και της Θέτιδας, λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα, αλλά κυρίως στα παράλια της Μικράς Ασίας και στο νησί Λευκή του Εύξεινου Πόντου, περίφημος για την ανδρεία του, αλλά και την ευγένεια και την ευσέβειά του, καθώς και για τα φιλόστοργα και πιστής αφοσίωσης αισθήματά του. Όταν γεννήθηκε, η Ωκεανίδα μητέρα του, θέλοντας να τον καταστήσει αθάνατο, τον βάπτισε στις φλόγες της ιερής φωτιάς ή στα νερά του Στύγα ποταμού, κρατώντας τον από τη φτέρνα του· βλέποντάς την, ο Πηλέας νόμισε πως ήθελε να τον πνίξει έτσι και την έδιωξε πίσω στον πατέρα της, δίνοντάς τον να τον αναθρέψει στον Κένταυρο Χείρωνα, που του δίδαξε ιατρική, μουσική, αλλά και την τέχνη του πολέμου και του κυνηγίου. Έτσι, η Θέτιδα κατάφερε να τον κάνει άτρωτο και αθάνατο, εκτός από ένα και μόνο σημείο, το σημείο απ’ όπου τον κρατούσε, την επονομαζόμενη «αχίλλειο πτέρνα».
Όταν άρχισε η τρωική εκστρατεία, γνωρίζοντας την προφητεία του μάντη Κάλχα, αναφορικά με την αναγκαιότητα της συμμετοχής του στην εκστρατεία, αν οι Έλληνες ήθελαν να κατακτήσουν την Τροία, τον έντυσε με γυναικεία ρούχα και τον παρέδωσε στο βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη, για να τον κρύψει ανάμεσα στις κόρες του· ο πολυμήχανος, όμως, βασιλιάς της Ιθάκης, Οδυσσέας, ντύθηκε πραματευτής και μπήκε στο παλάτι της Σκύρου, αφήνοντας στην άκρη της αυλής μια πανοπλία και μετά σήμανε στα όπλα για πόλεμο, αποκαλύπτοντας την ταυτότητα του Αχιλλέα, που ακούγοντας το σάλπισμα, πέταξε τα γυναικεία ρούχα και ανάλαβε τα όπλα. Αφού τον έφερε στο φιλότιμο, τον ακολούθησε στην Τροία. Στον πόλεμο ήταν ο ωραιότερος και γενναιότερος, αλλά και ταχύτερος Έλληνας πολεμιστής, ηγούμενος 50 πλοίων από Μυρμιδόνες και συνοδευόμενος από τον Πάτροκλο και το Φοίνικα.
Εκεί, κυρίεψε 12 πόλεις από τη θάλασσα και 11 πόλεις από τη στεριά, λαμβάνοντας ως αιχμάλωτη τη Βρισηίδα και ο Αγαμέμνονας τη Χρυσηίδα· όταν ο Αγαμέμνονας απώλεσε τη Χρυσηίδα και άρπαξε τη Βρισηίδα, ο Αχιλλέας, με πληγωμένη την περηφάνια του και εντονότατο το θυμό του, αποχώρησε από την εκστρατεία, αρνούμενος κάθε προτροπή να επανασυνταχθεί στο μέρος των Αχαιών, που τους θεωρούσε αχάριστους και αχρείους. Επέστρεψε μόνο μετά το θάνατο του αγαπημένου του φίλου, Πάτροκλου, στον οποίο παρέσχε την πανοπλία του, αφού τον θρήνησε και συμφιλιώθηκε με τον Αγαμέμνονα, έχοντας ως κίνητρό του την εκδίκηση για το σκοτωμό του. Έχοντας προστάτιδές του τη μητέρα του, αλλά και την ίδια τη θεά Αθηνά, προέλασε με μηδαμινή αντίσταση στην Τροία, όπου και μονομάχησε με τον Έκτορα, αρχηγό των Τρώων, και, αφού τον σκότωσε, έδεσε το νεκρό του σώμα πίσω από το άρμα του και το έσυρε γύρω από τα τείχη της Τροίας, που κτίστηκαν με τη βοήθεια του παππού του, Αιακού, μέχρι και το στρατόπεδο των Αχαιών, όπου και το έσυρε γύρω - γύρω από τον τάφο του Πάτροκλου. Τόσοι ήταν οι νεκροί που σκότωσε, που ο Άδης γέμισε ψυχές και ο Σκάμανδρος ποταμός γέμισε με τόσους πολλούς νεκρούς, που ο Σκάμανδρος ποταμός γέμισε από τα πτώματά του, μη μπορώντας να διοχετεύσει τα νερά του στη θάλασσα.
Επιστρέφοντας στην Τροία, αφού έκανε εξιλαστήριες θυσίες στην Ελλάδα, ο θεός Απόλλωνας, που γνώριζε το μόνο τρωτό σημείο του Αχιλλέα, βοήθησε τον όμορφο, αλλά δειλό, γιο του Πριάμου, Πάρη, να σαϊτέψει τον Αχιλλέα με φαρμακερό βέλος στην αχίλλειο πτέρνα, σκοτώνοντάς τον. Έτσι, ο περίφημος ήρωας σκοτώθηκε. Η Θέτιδα και οι υπόλοιπες Νηρηίδες τον θρηνούσαν για 17 ολόκληρες μέρες, όπου η θεά Αθηνά τον έλουσε με αμβροσία, για να μην αποσυντίθεται, και οι Νηρηίδες τον έλουζαν με αρωματικά έλαια και μυρωδιές. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σκύρο, ο Αχιλλέας ερωτεύτηκε τη Δηιδάμεια, κόρη του βασιλιά Λυκομήδη και, σε ηλικία 15 χρονών, ήρθε σε ερωτική επαφή μαζί της· από τον καρπό της συνουσίας τους γεννήθηκε ο Νεοπτόλεμος, που αφού μεγάλωσε, έλαβε μέρος κι αυτός στον τρωικό πόλεμο, μιας και, όταν δολοφονήθηκε ο Αχιλλέας, έπρεπε να λάβει μέρος στον πόλεμο, για να νικηθεί η Τροία και να πληρωθεί η προφητεία.
Έτσι εισήλθε στην πόλη μέσω του Δούρειου Ίππου, σκοτώνοντας τον Πρίαμο και τον Αστυάνακτα, γιο του Έκτορα και θυσιάζοντας την Πολυξένη στον τάφο του πατέρα του. Ο Νεοπτόλεμος νυμφεύτηκε την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου και της Ελένης, και κατέκτησε την Ήπειρο, γεννώντας πολλές κόρες, τις επονομαζόμενες Αιακίδες. Η Ωραία Ελένη ήταν κόρη του Δία και της Λήδας, η αφορμή του τρωικού πολέμου, ενώ ο Μενέλαος ήταν αδελφός του Αγαμέμνονα. Βασιλιάς της Σπάρτης. Από τους άθλους του και τα ηρωικά του κατορθώματα εμπνεύστηκαν πάμπολλοι ποιητές και καλλιτέχνες, ανάμεσά τους ο Ησίοδος, ο Όμηρος, ο Ντελακρουά, ο Πίνδαρος, ο Ρούμπενς, ο Σοφοκλής και ο Σκόπας.
Είναι το κύριο πρόσωπο της Ιλιάδας - που αρχίζει στο 10ο χρόνο της εκστρατείας - υπόδειγμα πολεμιστή και περήφανου ανθρώπου, αφού η μήνις του (οργή) και οι ηρωικοί του άθλοι προκάλεσαν το θαυμασμό θεών και ανθρώπων, στέλλοντας μυριάδες νεκρούς στον Άδη. Η Ιλιάδα αρχίζει με τους πιο κάτω στίχους:
Τη μήνη, θεά, τραγούδα μας, του ξακουστού Αχιλλέα, ανάθεμά τη, που έφερε περιττές πίκρες στους Αχαιούς και έστειλε πλήθος αντρειωμένες ψυχές παλικαριών στον Άδη κάτω, στους σκύλους ρίχνοντας να φάνε τα κορμιά τους και στα όρνια πανταχού - έτσι το θέλησε να γίνει τότε ο Δίας - απ’ τη στιγμή που πρωτοπιάστηκαν και χώρισαν οι δυο τους, του Ατρέα ο γιος ο στρατοκράτορας κι ο μέγας Αχιλλέας.
Η ξακουστή φιλία του με τον ήρωα Πάτροκλο έχει προβληματίσει αρκετά τους μελετητές της αρχαιότητας, κατά πόσο ήταν μια αγνή φιλία ή μια τεχνηέντως καλυμμένη ομοφυλοφιλική σχέση: ο Όμηρος (8ος αιώνας π.Χ.) την παρουσιάζει ως μια αθώα και καθαρή φιλία, ενώ ο Αισχύλος, στην τραγωδία του «Μυρμιδόνες», βάζει για πρώτη φορά, τα αιματοβαμμένα, πολεμοδόκα ροζ σύννεφα της ομοφυλοφιλίας στη σχέση τους, ακολουθούμενος από πολλούς, αρχαίους και νέους μελετητές· άποψη πολλών, αλλά και του γράφοντος, είναι ότι είναι αρκετά πιθανό, δεδομένου ότι η ομοφυλοφιλία (και ο λεσβιασμός, σε μικρότερο βαθμό) ήταν αρκετά διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα, ο Πάτροκλος και ο Αχιλλέας να είχαν μια πιο έντονη σχέση, από μια απλή φιλία, όσο κι αν αυτό ξενίζει μερικούς…
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 13-ΙΟΥ-2013, 3:55 PM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Μυρμηδονες ο λαος του Αχιλλεα...
ΟΙ ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥΣΞεκινοντας, θα αναφερω και εγω, το γνωστο αποσπασμα απο την ραψωδια Β της Ιλιαδος:...νυν αυ τους, οσσοι το Πελασγικον Αργος εναιον, οι τ' Αλον οι τ' Αλοπην οι τε Τρηχινα νεμοντο, οι τ'ειχον Φθιην ηδ'Ελλαδα καλλιγυναικα,
Μυρμιδονες δε καλευντο και Ελληνες και Αχαιοι, των αυ πεντηκοντα νεων ην
αρχος Αχιλλευς.
Ο μυθος στην πιο γνωστη του εκδοχη ειναι αυτος:Τοτε ηρθαν στον Αιακο συμφορες. Λοιμος επληξε το νησι και ρημαξε τον πληθυσμο του. Ο Αιακος ζητησε βοηθεια απο τον Δια. Ο Διας προσταξε τα
μυρμηγκια να γινουν ανθρωποι. Οι Μυρμιδονες αυτοι απλωθηκαν στη
Θεσσαλια, στη Σαλαμινα και στη Σαλαμινα της Κυπρου.Δεν ειναι ομως ακριβως ετσι, και ο μυθος στην πληρη μορφη του ειναι ο ακολουθος:
Με το περασμα του καιρου, η Ηρα ανακαλυψε οτι η Αιγινα γεννησε στον Δια ενα γυιο, τον Αιακο, και ετσι οργισμενη αποφασισε να εξολοθρευσει
καθε κατοικο της Οινονης(Οινοπια και αργοτερα Αιγινα), οπου βασιλευε ο
Αιακος. Εστειλε εναν φοβερο δρακο σε ενα απο τα ρεματα του νησιου, ο
οποιος μολυνε αμεσως τα νερα του, και εκκολαψε χιλιαδες αυγα. Ετσι που
πληθος απο ερπετα εξαπλωθηκαν στα χωραφια, στα ποταμια και στα ρεματα
του νησιου. Εν τω μεταξυ, πυκνο σκοταδι και ενας νοσηρος καυσωνας
απωνονταν και καλυπτε το νησι, το οποιο ο Αιακος ειχε μετωνομασει σε
Αιγινα πια, ενω ενας αρρωστιαρικος νοτιος ανεμος επνεε για πανω απο
τεσσερεις μηνες. Σπαρτα και βοσκοτοῖα ξεραθηκαν, και ενεκυψε λιμος, αλλα
οι νησιωτες υπεφεραν κυριως απο διψα, ετσι αφου σωθηκε και το κρασι
τους συρθηκαν απελπισμενοι στο κοντυνοτερο ρεμα, οπου και πεθαναν
πινωντας το μολυσμενο νερο.
Δεησεις στον Δια ηταν ματαιες, οι ισχνες προσφορες τους, και τα λιγοστα ιερα ζωα τους επεφταν νεκρα πριν καλα καλα πλησιασουν τον βωμο
της θυσιας μεχρις οτου δεν εμεινε κανενα εμψυχο ον.Καποια μερα οι ικεσιες του Αιακου εισακουστηκαν, και εκαντονταδες αστραπες και κεραυνοι συγκλονησαν τον ουρανο του νησιου. Ενθαρυμενος απο
τον οιωνο αυτον, παρακαλεσε τον Δια να αντικαταστηση τον πληθυσμο του
ερημου πια νησιου με τοσο κοσμο οσα και τα μυρμηγκια που
ανεβοκαταιβαιναν την ιερη δρυ μεταφεροντας σπορους. Το δεντρο αυτο
καταγωνταν απο την ιερη βελανιδια της Δωδωνης, αφιερωμενη στον Δια, και
κατα την διαρκεια των προσευχων του Αιακου, ετρεμε και τα φυλλα του στα
απλωμενα πελωρια κλαδια του θροιζαν χωρις να υπαρχει και παραμικρη πνοη
ανεμου. Στο μεταξυ ο Αιακος αν και τρομοκρατημενος δεν εφυγε αλλα
επανειλημενα φιλουσε τον κορμο του δεντρου και το χωμα κατω απο αυτο. Το
βραδυ καταπονειμενος πια, ονειρευτικε οτι μια βροχη απο μυρμηγκια
επεφτε απο την ιερη δρυ στο εδαφος, για να σηκωθουν αμεσως σαν ανθρωποι.
Οταν ξυπνησε την επομενη μερα, θεωρησε το ονειρο σαν αποτελεσμα της
ζωηρης φαντασιας του, και δεν εδωσε σημασια, εως οτου τον φωναξε ο γυιος
του ο Τελαμων να βγει εξω. Εκει εκπληκτος βλεπει ενα μεγαλο πληθος
κοσμου να ερχεται προς αυτους και αναγνωρισε αμεσως τα προσωπα τους αφου
τα ειχε ηδη ονειρευτει. Η πληγη του ερπετου ειχε εξαφαναστει, και ειχε
ερθει η ευλογια της βροχης.Ο Αιακος γεματος ευγνωμοσυνη μοιρασε κληρους στον καινουργιο πληθυσμο τοσο στην ερημη πολι οσο και στις γαιες του νησιου, και ονομασε τους
ανθρωπους Μυρμιδονες, που σημαινει μυρμηγκια, και των οποιων οι απογονοι
ακομη ειχαν της αρετες του μυρμηγκιου εργατικοτητα, επιμονη και
υπομονη. Αργοτερα αυτοι οι Μυρμιδονες ακολουθησαν τον Πηλεα στην εξορια
του απο το νησι, και πολεμησαν στο πλευρο του Αχιλλεα και του Πατροκλου
κατω απο τα τειχη της Τροιας.
Μερικοι, παλι, λενε οτι οι συμμαχοι του Αχιλλεα, Μυρμιδονες, ονομασθηκαν ετσι προς τιμην του βασιλια Μυρμιδων, του οποιου η κορη, η Ευρημεδουσα,
αποπλανηθηκε απο τον Δια ο οποιος ειχε παρει την μορφη ενος μυρμηγκιου,
γι αυτο και τα μυρμηγκια θεωρουντο ιερα στην Θεσσαλια.
 Και αλλοι, παλι, λενε απο την νυμφη Μερμηξ, ακολουθο της θεας Αθηνας, και οταν η θεα ανακαλυψε το αροτρο η Μερμηξ ισχυριστηκε οτι το βρηκε
αυτη, ετσι για τιμωρια η θεα την μεταμορφωσε σε μυρμηγκι.
Ο μυθος του Αιακου αφορα την κατακτηση της Αιγινης απο Φθιωτους Μυρμιδονες, των οποιων το φυλετικο εμβλημα ηταν το μυρμηγκι. Προφανως
στο νησι κατοικουσαν τοτε απο Πελασγους οι οποιοι ειχαν την λατρεια της
αιγας, και αυτο εξηγει την εχθρικη συμπεριφορα των ντοπιων εναντιων των
εισβολεων με τον μυθο της Ηρας και του ερπετου στο δηλητηριασμο των
ρεματων. Συμφωνα παλι με τον Στραβωνα, ο οποιος παντα ψαχνει για
λογικοφνεις εξηγησεις πισω απο τους μυθους, το εδαφος της Αιγινας ηταν
τοσο πολυ καλυμενο με πετρες που οι Αιγινητες, αποκαλουμενοι και
Μυρμιδονες γιατι και αυτοι σαν τα μυρμηγκια επρεπε να δουλευουν σκληρα
για να καθαρισουν το εδαφος και να το κανουν γονιμο, καθως επισης και
οτι ησαν τρωγλοδυτες(Στραβων 8. 6. 16).
 Ο θεσσαλικος μυθος της Μερμηγκος ειναι πιο απλος στην καταγωγη: οι Φθιωτοι Μυρμιδονεςισχυριζονται οτι ειναι αυτοχθονες, σαν μυρμηγκια, και
δειχνουν ετσι πιστη στους νομους τους και στην ιερεια τους, την
βασιλισσα μυρμηγκι, για την οποια ο Διας αντιπροσωπευοντας το πανελληνιο
πια για να ενωθει μαζι της παιρνει και αυτος την μορφη του ιερου
μυρμηγκιου.
Εαν η Μερμηξ ηταν, οντως, ενας ακομη τιτλος της Μητερας-θεας στη Βορεια Ελλαδα, μπορει ετσι να θεωρηθει οτι ανακαλυψε στα αληθεια το
αροτρο καλυτερευοντας ετσι την γεωργια.Οι Φθιωτοι αποικοι στην Αιγινα ανακατεψαν τους μυθους τους,αργοτερα, με αυτους νεοεισερχομενων εισβολεων, Αχαιων, απο την περιοχη της Φλειας
κοντα στον ποταμο Ασωπο, και αφου αυτοι οι Αχαιοι ειχαν διατηρησει την
πιστη τους στην λατρεια της ιερας δρυος στο μαντειο της Δωδωνης, εξηγει
γιατι τα μυρμηγκια που μετμορφωνονται σε ανθρωπους πεφτουν απο το δεντρο
αντι να αναφυονται απο την γη.Συμφωνα με εναν αλλο μυθο, παλι, γυριζοντας ο Πηλεας στη Ιολκο ζητωντας εκδικηση απο τον Ακαστο, ο Διας τον προμηθεψε με ενα στρατο απο
μεταμορφωμενα σε πολεμιστες μυρμηγκια, για να γινει γνωστος πια σαν
βασιλιας των Μυρμιδονων, και με αυτον τον στρατο καταφερε να κυριευεσει
την Ιολκο νασκοτωσει τον Ακαστο και την συζυγο του Κρηθηιδα, και να
εγκαταστηση στην πολι τους Μυρμιδονες του.
Σε επεξηγηματικο πλεον επιπεδο, ο μυθος του Αχιλλεα και των Μυρμιδονων, θελει τον Αχιλλεα να αντιπροσωπευει τον ηλιο τον οποιο κρυβουν τα
συννεφα και οι Μυρμιδονες τις ακτινες που τον περιβαλουν αλλα δεν
μπορουν πια να διαπερασουν τα συννεφα και να φανει η λαμψη του. Ο
Πατροκλος παλι ειναι η ισχνη λαμψη του ηλιου πισω απο τα συννεφα που τον
περιμενει και αυτον οπως και τον Φαεθωνα η ιδια μοιρα, ο πρωιμος
θανατος.
Ενας αλλος λαος ο οποιος λατρευει τα μυρμηγκια και τα θεωρει μερος της κοσμογονιας του ειναι οι Ινδιανοι Χοπι.
Ομηρου Ιλιας, εκδοσεις H.D.Tjeenk
Σαλαμινα πορεια στον χρονο, Θεανω Α. Παντελη
The Greek Myths, Roberet Graves
Mythen van Griekenland en Rome, H.A. Guerber
Mystery, τευχ.76 Νοεμβ. 2011
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Σάββατο, 13-ΙΟΥ-2013, 3:58 PM |
| |
| |
| Θνητος | Date: Σάββατο, 13-ΙΟΥ-2013, 4:28 PM | Message # 3 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Μυρμιδονας !
Παρων κι αξουριστος !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 13-ΙΟΥ-2013, 4:49 PM | Message # 4 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Χαχαχαχαχαχαχαχχα...
Πενθημερος κρατηση....
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 10:34 PM | Message # 5 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ωραίος μύθος
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 10:40 PM | Message # 6 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Ποιον μυθο να πρωτοθαυμασει κανεις...;
Τοσο πλουσια κληρονομια και να βλεπει ολη η Ελλαδα σουλεϊμαν!
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 11:06 PM | Message # 7 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| αυτο πάλι είναι κατάντια !!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 11:15 PM | Message # 8 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) αυτο πάλι είναι κατάντια !!!
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 11:50 PM | Message # 9 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| πόνος ψυχής !!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 11:54 PM | Message # 10 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) πόνος ψυχής !!!
Οντως, αλλα το θεμα ειναι να μην μενουμε στην κλαψα στην γκρινια και στην μιζερια, οσοι ζωντανοι ας κανουμε οτι μπορουμε να βγουμε απο το τελμα.
Ακομη και η απλη γνωση ενα τεραστιο βημα ειναι, απο κει και περα τροποι και μεθοδοι υπαρχουν...
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 15-ΙΟΥ-2013, 0:09 AM | Message # 11 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| εχεις δίκιο
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 15-ΙΟΥ-2013, 0:15 AM | Message # 12 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Αμ επος αμ εργον λοιπον...
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 15-ΙΟΥ-2013, 0:32 AM | Message # 13 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) Αμ επος αμ εργον λοιπον...
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 15-ΙΟΥ-2013, 0:39 AM | Message # 14 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (Θνητος) εμ ! τι κανουμε ;;!!
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 15-ΙΟΥ-2013, 0:45 AM | Message # 15 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| αλλα εν δυναμη Δον !
χεχεχεχε
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
