| aposperittis | Date: Σάββατο, 25-ΜΑ-2013, 3:30 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Οι άγνωστες Ελληνίδες της αρχαιότητος των οποίων το όνομα αρχίζει από Έψιλον. Είναι οι γυναίκες για τις οποίες, όπως έχουμε πει και στην Εισαγωγή μας, οικοδόμησαν με τον δικό τους τρόπο έναν άγνωστο κι αθέατο ελληνικό πολιτισμό.
1. ΕΓΧΕΣΙΜΑΡΓΟΣ. Μία των Αμαζόνων.
2. ΕΔΕΣΙΑ. Θεά του φαγητού κατά τους Ρωμαίους.
3. ΕΘΕΜΕΙΑ. Ίδε:: Εχέμεια.
4. ΕΘΟΔΑΪΑ. Μία των θυγατέρων της Νιόβης.
5. ΕΙΔΟΘΕΑ. Θυγατέρα του Πρωτέως, η οποία καθοδήγησε τον Μενέλαο πώς να επιστρέψη εις την Σπάρτην.
6. ΕΙΔΟΘΕΑ. Κόρη του βασιλιά της Καρίας Ευρύτου και γυναίκα του Μιλήτου. Ήταν μητέρα του Καύνου και της Βυβλίδος.
7. ΕΙΔΟΘΕΑ. Αδελφή του Κάδμου και δεύτερη γυναίκα του τυφλού βασιλέως Φινέως. Πολλές φορές φέρει το όνομα Ευρύτια ή Ιδαία.
8. ΕΙΛΕΒΙΗ. Κόρη του βασιλιά της Καύνου της Καρίας, που νυμφεύτηκε ένας από τους μνηστήρες της Ιούς, ο Λύρκος.
9. ΕΙΔΟΜΕΝΗ. Θυγατέρα του Φέρητος ή του Άβαντος, σύζυγος του Αμυθάονος και μητέρα του Βίαντος και του Μελάμποδος.
10. ΕΥΔΥΪΑ. Σύζυγος του Αιακού.
11. ΕΥΔΥΪΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Θέτιδος.
12. ΕΙΔΩ. Υποκοριστικόν της Ειδοθέας.
13. ΕΙΛΕΙΘΥΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Ήρας, θεά των τοκετών. Αργότερον οι αρχαίοι επίστευαν ότι ήτο η Άρτεμις.
14. ΕΙΟΝΗ. Μία των Νηρηίδων.
15. ΕΙΡΗΝΗ. Θυγατέρα του Διός και της Θέμιδος, μία των τριών Ωρών, θεά της ειρήνης, η οποία ελατρεύετο εις τας Αθήνας από του 449 π.Χ. και συνήθως φιλοτεχνηθείσα μετά κλάδου φοίνικος εις τα χέρια.
16. ΕΚΑΒΗ. Θυγατέρα του Δύμαντος βασιλέως της Φρυγίας και -κατά τον Ευριπίδην- δευτέρα γυνή του Πριάμου μετά του οποίου εγέννησε την Πολυξένην και 18 υιούς, μεταξύ των οποίων και τον Έκτορα. Μετά την άλωσιν της Τροίας αιχμαλωτισθείσα υπό του Οδυσσέως απέθανε εις την Θράκην.
17. ΕΚΑΒΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού.
18. ΕΚΑΕΡΓΗ. Θυγατέρα του Βορέου και αδελφή της Ούπιδος.
19. ΕΚΑΕΡΓΗ. Μία των δύο παρθένων τις οποίες, σύμφωνα με τον Ηρόδοτον, έστειλαν οι Υπερβόρειοι εις την Δήλον για να προσφέρουν θυσία εις τον Απόλλωνα. Κατά τον Παυσανία οι γυναίκες αυτές καλούνται Υπερόχη και Λαοδίκη.
20. ΕΚΑΕΡΓΗ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης.
21. ΕΚΑΕΡΓΗ. Επίθετον της θεάς Αρτέμιδος «εν Ιουλίδι της Κέω», όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο Άρης Κωνσταντινίδης στο Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας.
22. ΕΚΑΛΗ. Μία γραία της Αττικής η οποία εδέχθη φιλοφρόνως εις την οικίαν της τον νεαρόν τότε Θησέα.
23. ΕΚΑΜΗΔΗ. Θυγατέρα του Αρσινόου εις την Τένεδον, που έγινε δούλη του Νέστορος όταν ο Αχιλλεύς εκυρίευσε την νήσον.
24. ΕΚΑΤΗ. Θεότης καταχθόνιος η οποία παριστάνετο ως αρχαιότατον σύμβολον της Σελήνης και ως εκ τούτου συγχεομένη πολλές φορές με την Αρτέμιδα. Την ήθελαν θυγατέρα του Πέρσου και της Αστερίας ή της Νυκτός. Είναι αυτή, που έλαβε μέρος εις την Γιγαντομαχίαν υπέρ των θεών και ελατρεύετο ως έφορος των καθαρισμών, του πλούτου, της τιμής και πάσης ευδαιμονίας.
25. ΕΛΑΡΑ. Θυγατέρα του Μινύου και μητέρα του γίγαντος Τιτυού.
26. ΕΛΑΤΗ. Αδελφή του Εφιάλτου.
27. ΕΛΑΦΙΟΝ. Μία γυναίκα της Ήλιδος την οποίαν ενόμιζαν ως τροφόν της Αρτέμιδος.
28. ΕΛΕΓΗ. Θυγατέρα του Προίτου.
29. ΕΛΕΓΗΪΣ. Θυγατέρα του Νηλέως εξ Αττικής.
30. ΕΛΕΗΜΩΝ. Επώνυμον της Αφροδίτης εις την Κύπρον και εις την Χαλκηδόνα.
31. ΕΛΕΝΗ. Θυγατέρα του Διός και της Λήδας, γυναικός του Τυνδάρου, σύζυγος του Μενελάου και αδελφή της Κλυταιμνήστρας και των Διοσκούρων, η ωραιοτάτη τότε όλων των γυναικών (Ωραία Ελένη), η οποία, εις νεαράν ηλικίαν κατά πρώτον ηρπάγη από τον Θησέα και εκομίσθη εις Αφίδνας, όπου την ελευθέρωσαν οι αδελφοί της. Κατά δεύτερον, σύμφωνα με τον Όμηρον, ηρπάγη από τον Πάρι, και απετέλεσε αφορμήν του Τρωϊκού πολέμου, που διήρκεσε 10 ολόκληρα χρόνια.
32. ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Μία νύμφη της Λυκίας.
33. ΕΛΕΥΘΩ. Ίδε: Ειλείθυια.
34. ΕΛΕΦΑΝΤΙΣ. Μία των γυναικών του Δαναού.
35. ΕΛΙΚΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού.
36. ΕΛΙΚΗ. Θυγατέρα του Σελινούντος και εγγονή του Ποσειδώνος εξ Αχαΐας, γυνή του Ίωνος, εκ της οποίας και το όνομα της Αχαΐας.
37. ΕΛΙΚΩΝΙΑΔΕΣ: Επίθετον Μουσών παρά τον Ελικώνα.
38. ΕΛΙΚΩΝΙΣ. Μία των θυγατέρων του Θεσπίου η οποία εγέννησε τον Φαλίαν εκ του Ηρακλέους.
39. ΕΛΙΧΡΥΣΗ. Μία των Νυμφών.
40. ΕΛΛΑΜΕΝΗ. Μητέρα του Ανταίου.
41. ΕΛΛΑΣ. Μητέρα του Γοργίονος εκ της Ερετρίας.
42. ΕΛΛΗ. Θυγατέρα του Αθάμαντος και της πρώτης του γυναίκας Νεφέλης. Κατατρεχομένη υπό της μητρυιάς της Ιούς έφυγε μετά του αδελφού της Φρίξου επί χρυσομάλλου κριού για να πάη στην Κολχίδα, αλλά ζαλίστηκε και έπεσε στην θάλασσα όπου και επνίγη. Από τότε η θάλασσα αυτή ονομάσθηκε Ελλήσποντος.
43. ΕΛΛΩΤΙΣ. Επώνυμον της Ευρώπης που είχαν δώσει οι Κρήτες, προς τιμήν της οποίας επανηγυρίζοντο τα Ελλώτια.
44. ΕΛΠΗ. Θυγατέρα του Κύκλωπος Πολυφήμου.
45. ΕΛΠΙΝΙΚΗ. Αδελφή του Κίμωνος.
46. ΕΜΠΟΥΣΑ. Φανταστικόν τέρας του Ερέβους, της συνοδείας της θεάς Εκάτης. Ανήκει στον χθόνιο κόσμο και πολλαπλασιάζεται τις νύχτες του τρόμου, αφού έπαιρνε κάθε μορφή και είχε ένα μπρούτζινο πόδι, τρεφόμενη με ανθρώπινο κρέας, ενώ, για να παρασύρη τα παιδιά, ελάμβανε την μορφήν ωραιοτάτης γυναικός. Ήτο το φόβητρον των γυναικών και των παιδιών.
47. ΕΝΑΡΕΤΗ. Θυγατέρα του Δηϊμάχου, σύζυγος του Αιόλου και μητέρα του Σαλμονέως.
48. ΕΝΔΗΪΣ. Θυγατέρα του Χείρωνος και της Χαρικλούς, σύζυγος του Αιακού και μητέρα του Πηλέως και του Τελαμώνος, οι οποίοι, κατά προτροπήν αυτής, εφόνευσαν τον εκ Ψαμάθης ομοπάτριον αδελφόν τους Φώκον.
49. ΕΝΔΡΟΜΩ. Επίθετον της Δήμητρος εις την Αλικαρνασσόν.
50. ΕΝΙΠΩ. Δούλη, μητέρα του ποιητού Αρχιλόχου.
51. ΕΝΟΔΙΑ. Επίθετον της Εκάτης λατρευομένη εις τας τριόδους.
52. ΕΝΤΕΔΙΚΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Θεσπίου η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Μενιππίδην.
53. ΕΝΥΩ. Θεά του πολέμου, σύντροφος του Άρεως, η οποία περιποιείτο τους ίππους του και οδηγούσα η ίδια την πολεμικήν άμαξαν.
54. ΕΝΥΩ. Μία των Γραιών.
55. ΕΞΟΛΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Θεσπίου η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Ερύθραν.
56. ΕΠΙΔΙΑΙΤΑ. Επίθετον της Αρτέμιδος. (Ίδε: Μελίβοια 3).
57. ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ. Παλαιά λατινική θεότης μετά ναού.
58. ΕΠΙΚΑΣΤΗ. Η άλλως Ιοκάστη, θυγατέρα του Μενοικέως και σύζυγος του Λαΐου μετά του οποίου εγέννησε τον Οιδίποδα.
59. ΕΠΙΚΑΣΤΗ. Θυγατέρα του Καλυδώνος και σύζυγος του Αγήνορος.
60. ΕΠΙΚΑΣΤΗ. Θυγατέρα του Αυγείου η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Θέσταλον.
61. ΕΠΙΛΑΪΣ. Θυγατέρα του Θεσπίου η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Αστυάνακτα.
62. ΕΠΙΜΗΛΙΑΔΕΣ ή ΕΠΙΜΗΛΙΔΕΣ. Οι Νύμφες, που ήσαν προστάτριες των ποιμνίων. Κατά μίαν άλλην ερμηνείαν, οι γυναίκες αυτές ήσαν νύμφες των οπωροφόρων δένδρων.
63. ΕΠΙΠΥΡΓΙΔΙΑ. Επίθετον της Εκάτης η οποία ελατρεύετο στην Αθήνα ως προστάτρια των πύργων.
64. ΕΠΙΠΥΡΓΙΤΙΣ. Επίθετον της Αθηνάς κατά τους Αβδηρίτες.
65. ΕΠΙΤΑΛΑΡΙΟΣ. Επώνυμον της Αφροδίτης η οποία είχε και ναόν εις την Ρώμην με το όνομα αυτό.
66. ΕΠΟΝΙΝΗ. Γυναίκα Γαλάτις, περιώνυμος δια την αφοσίωσίν της προς τον σύζυγόν της Ιούλιον Σαβίνον και η οποία απέθανε το 78 μ.Χ.
67. ΕΠΤΑΠΟΡΗ. Θυγατέρα του Πιέρου και της νύμφης Πιμπληίδος.
68. ΕΠΥΑΞΑ. Σύζυγος του βασιλέως των Κιλίκων Συεννέσιου, η οποία ήλθε εις προϋπάντησιν του Κύρου του νεωτέρου όταν αυτός εξεστράτευε εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξου. (Ξενοφώντος, Ανάβασις)
69. ΕΡΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Φινέως, που λόγω της άτακτης ζωής της με την αδελφή της Αρπύρεια, εξολοθρεύθηκαν από τους γιους του Βορέα.
70. ΕΡΑΣΙΚΛΕΙΑ. Μία Αθηναία που μνημονεύει ο Λουκιανός.
71. ΕΡΑΤΑ. Μία των 50 θυγατέρων του Δανού.
72. ΕΡΑΤΩ. Θυγατέρα του Διός και της Μνημοσύνης, μία των εννέα Μουσών, θεά της λυρικής και της ερωτικής ποιήσεως.
73. ΕΡΑΤΩ. Μία των Νηρηίδων.
74. ΕΡΑΤΩ. Μία των Δρυάδων νυμφών η οποία εγέννησε εκ του Αρκάδος τον Αζάνην, τον Αφείδαντα και τον Έλατον.
75. ΕΡΑΤΩ. Θυγάτηρ του Ωκεανού.
76. ΕΡΑΤΩ. Μία των αδελφών του Μελεάγρου των μεταμορφωθεισών εις πτηνά.
77. ΕΡΑΤΩ. Μία των εννέα θυγατέρων του Μακεδονικού Πιέρου.
78. ΕΡΑΤΩ. Θεράπαινα του Περικλέους.
79. ΕΡΑΤΩ. Βασίλισσα της Αρμενίας, αδελφή του Τιγράνου Β΄.
80. ΕΡΓΑΝΗ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς, προστάτρια της εργασίας.
81. ΕΡΓΑΣΤΙΝΑΙ. Οι κόρες των Αθηνών που ύφαιναν το πέπλον της θεάς Αθηνάς κατά τα Παναθήναια. (Ίδε:: Η Πολιτιστική προσφορά των Αρχαίων Ελληνίδων μέσα στο βιβλίο μας: «Η Καρδιά της Ελλάδος»).
82. ΕΡΕΥΘΩ. Προμήτωρ του Βάκχου.
83. ΕΡΙΒΟΙΑ. Η άλλως καλουμένη Περίβοια, σύζυγος του Τελαμώνος.
84. ΕΡΙΒΟΙΑ. Μία των Αμαζόνων φονευθείσα υπό του Ηρακλέους.
85. ΕΡΙΓΟΝΑ. Μία κοπέλα από την Κύπρο, που με την αγνότητα και την σοφία της είχε προσελκύσει την φιλία της Αθηνάς και της Αρτέμιδος, που έτυχε πολλών βασάνων, δολοπλοκιών και ζηλοτυπιών των θεαινών, με αποτέλεσμα η Άρτεμις να την μεταμορφώση σε ένα παγώνι, που αργότερα πήρε ανθρώπινη μορφή, παντρεύοντάς την με τον αναστημένο Άδωνη, κάνοντας μαζί του τον Ταλέα (ή Τάλο). (Σέρβιος. Σχόλια στον Βιργίλιο, Εκλ. 19, 18).
86. ΕΡΙΘΑΚΙΣ. Μία ποιμενίς η οποία μνημονεύεται από τον Θεόκριτον.
87. ΕΡΙΚΗ. Θυγατέρα του Αναύρου.
88. ΕΡΙΜΗΔΑ. Θυγατέρα του Δαμασίκλου, σύζυγος του Ελεάτου.
89. ΕΡΙΝΥΕΣ. Οι κατ’ ευφημισμόν καλούμενες Ευμενίδε:ς, οι οποίες γεννήθηκαν εκ του αίματος του Ουρανού ακρωτηριασθέντος υπό του Κρόνου. Ήσαν τρεις και εθεωρούντο θεές του άδου οι οποίες τιμωρούσαν πάσαν ανάσιον πράξιν και κακούργημα. Είχαν ιερόν εις την Αθήνα επί του λόφου Κολωνού και σπήλαιον υπό τον Άρειον Πάγον.
90. ΕΡΙΣ. Αδελφή του Άρεως, θυγατέρα της Νυκτός, μητέρα πάντων των κακών, αφού η Έριδα εθεωρείτο η προσωποποίησις της διχονοίας.
91. ΕΡΙΣ Η ΑΓΑΘΗ. Προστάτρια των αγώνων. Ορισμένοι ιστορικοί την ταυτίζουν με την προηγουμένην, ως έχουσα διττήν προσωπικότητα (Σχόλια εις τον Ησίοδον 3.1).
92. ΕΡΙΣΘΕΝΕΙΑ. Θυγατέρα του Αριστοκράτους, μητέρα του τυράννου των Επιδαυρίων Προκλέους.
93. ΕΡΙΦΑ. Τροφός του Βάκχου.
94. ΕΡΙΦΥΛΗ. Θυγατέρα του Ταλαού και της Λυσιμάχης, σύζυγος του Αμφιαράου, φονευθείσα υπό του υιού της Αλκμαίωνος.
95. ΕΡΙΦΥΛΗ. Θυγατέρα του Κατρέως, σύζυγος του Πλεισθένους, μητέρα του Αγαμέμνονος.
96. ΕΡΙΩΠΙΣ. Θυγατέρα του Ιάσονος και της Μηδείας.
97. ΕΡΙΩΠΙΣ. Σύζυγος του βασιλέως των Λοκρών Οϊλέως και μητέρα του Αίαντος.
98. ΕΡΚΥΝΑ. Θυγατέρα του Τροφωνίου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πηγή της Βοιωτίας, μέσα εις την οποίαν λούζονταν όλοι οι πιστοί του Τροφωνείου μαντείου.
99. ΕΡΜΙΟΝΗ. Θυγατέρα του Μενελάου και της Ελένης, σύζυγος του Ορέστου.
100. ΕΡΜΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Βοιωτού, σύζυγος του Ορχομενού και μητέρα του Μινύου.
101. ΕΡΜΟΔΙΚΗ. Σύζυγος του Μίδα.
102. ΕΡΣΗ. Μία των γυναικών του Δαναού.
103. ΕΡΣΗ. Θυγατέρα του Κέκροπος και αδελφή του Αγραύλου και της Πανδρόσου, η οποία εγέννησε εκ του Ερμού τον Κέφαλον.
104. ΕΡΥΘΕΙΑ. Μία των Εσπερίδων.
105. ΕΡΥΘΕΙΑ. Θυγατέρα του Γηρυόνου εκ της οποίας και το όνομα της νήσου Ερυθείας.
106. ΕΡΥΘΡΑ. Θυγατέρα του Γίγαντος Πορφυρίωνος.
107. ΕΡΥΚΙΝΗ. Επώνυμον της Αφροδίτης από τον περίφημον ναόν της στην Ερύκη, την Σικελικήν πόλιν, που έκτισε ο Αινείας, δίπλα στον ομώνυμο ποταμό.
108. ΕΡΥΞΩ. Γυναίκα του Αρκεσιλάου Β΄ βασιλέως της Κυρήνης.
109. ΕΡΥΣΙΚΗ. Θυγατέρα του Αχελώου, εκ της οποίας προήλθε και το όνομα της πόλεως Ερυσίχη της Ακαρνανίας.
110. ΕΡΩΤΩ. Θυγατέρα του Δαναού.
111. ΕΣΠΕΡΑ. Μία των Εσπερίδων.
112. ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ ΝΥΜΦΑΙ. Θυγατέρες του Άτλαντος ή της Νυκτός οι οποίες εφύλασσον εντός κήπου ή άλσους τα λεγόμενα χρυσά μήλα, τα οποία άρπαξε ο Ηρακλής.
113. ΕΣΠΕΡΙΣ. Θυγατέρα του Εσπέρου, μετά της οποίας ο Άτλας εγέννησε τις Εσπερίδες.
114. ΕΣΤΙΑ. Θυγατέρα του Κρόνου και της Ρέας, η οποία ελατρεύετο ως θεά του πυρός και της οικογενειακής εστίας, προστάτρια του κοινωνικού βίου.
115. ΕΣΤΙΑΔΕΣ. Ιέρειες της Εστίας. (Ίδε: Η Πολιτιστική προσφορά των Αρχαίων Ελληνίδων, μέσα στο βιβλίο μας: «Η Καρδιά της Ελλάδος»).
116. ΕΤΑΖΕΤΑ. Γυνή του Νικομήδους Α΄, βασιλέως της Βιθυνίας.
117. ΕΤΑΙΡΑ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης στην Αθήνα.
118. ΕΤΕΟΚΛΥΜΕΝΗ. Θυγατέρα του Μινύου.
119. ΕΥΑΓΟΡΗ. Μία των Νηρηίδων.
120. ΕΥΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Ποσειδώνος και της Πιτάνης η οποία εγέννησε εκ του Απόλλωνος τον Ίαμον, που είχε «θνητόν» πατέρα τον Αίπυτον, βασιλέα της Αρκαδίας.
121. ΕΥΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Στρυμόνος και της Νεαίρας, συζύγου του ΄Αργου.
122. ΕΥΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Καπανέως, η οποία πρότερον ελέγετο Ιάνειρα. Κατ’ άλλους , κόρη του ΄Ιφη και γυνή του Καπανέως, η οποία, μόλις πέθανε ο άνδρας της, ερίφθη στις φλόγες της νεκρικής του πυράς!
123. ΕΥΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Πελίου, σύζυγος του Κάναντος, βασιλέως της Φωκίδος.
124. ΕΥΑΙΧΜΗ. Θυγατέρα του Ύλλου, σύζυγος του Λυκάονος.
125. ΕΥΑΙΧΜΗ. Θυγατέρα του Μεγαρέως, δευτέρα σύζυγος του Αλκάθου.
126. ΕΥΑΝΔΡΗ. Μία των Αμαζόνων.
127. ΕΥΑΡΕΤΗ. Θυγατέρα του Ακρισίου, σύζυγος του Οινομάου, μητέρα της Ιπποδαμείας.
128. ΕΥΑΡΝΗ. Μία των Νηρηίδων.
129. ΕΥΒΟΙΑ. Θυγατέρα του ποταμού Αστερίωνος, η οποία ανέθρεψε μετά των αδελφών αυτής την Ήραν.
130. ΕΥΒΟΙΑ Μία των Θεσπιάδων, η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Όλυμπον.
131. ΕΥΒΟΙΑ Θυγατέρα του Λαρύμνου, μητέρα του Πολύβου.
132. ΕΥΒΟΙΑ Θυγατέρα του Ασωπού εκ της οποίας ονομάσθηκε η νήσος Εύβοια.
133. ΕΥΒΟΥΛΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού φονεύσασα τον μνηστήρα της Δήμαρχον.
134. ΕΥΒΩΤΗ. Μία των Θεσπιάδων, μητέρα του Ευρυπύλου.
135. ΕΥΔΩΡΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
136. ΕΥΔΩΡΑ. Μία των Νηρηίδων.
137. ΕΥΔΩΡΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειώνης, μία των Υάδων.
138. ΕΥΔΩΣΩ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης στα Συρακούσες.
139. ΕΥΗΝΙΑ. Θυγατέρα του βασιλέως της Κολχίδος Αιήτου, σύζυγος του Φρίξου, η οποία εκαλείτο και Χαλκιόπη ή Οφιούσα.
140. ΕΥΘΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Μιλτιάδου.
141. ΕΥΘΥΜΙΑ. Θεότης της χαράς και της ευφροσύνης των αρχαίων Ελλήνων, προς τιμήν της οποίας ήγειρε ανδριάντα ο τύραννος Διονύσιος.
142. ΕΥΪΠΠΗ. Όνομα δύο θυγατέρων του Δαναού.
143. ΕΥΪΠΠΗ. Θυγατέρα του Χείρωνος, η οποία εκαλείτο και Μελανίππη, μεταμορφωθείσα, σύμφωνα με τον μύθο, εις ίππον.
144. ΕΥΪΠΠΗ. Θυγατέρα του Λεύκωνος, σύζυγος του Ανδρέως και μητέρα του Ετεοκλέους.
145. ΕΥΚΛΕΙΑ. Επίθετον της Αρτέμιδος, την οποίαν τιμούσαν οι Αθηναίοι, οι Θηβαίοι και οι Πλαταιείς, όπου και τα Εύκλεια, μία εορτή προς τιμήν της.
146. ΕΥΚΡΑΝΤΗ. Μϊα των Νηρηίδων.
147. ΕΥΛΙΜΕΝΗ. Μία των Νηρηίδων.
148. ΕΥΛΙΜΕΝΗ. Μία κοπέλα από την Κρήτη, κόρη του Κύδωνα, του βασιλιά της χώρας, που θυσιάσθηκε κατόπιν χρησμού, για τους ήρωες της χώρας, ως παρθένα, καίτοι ήτο έγκυος. (Παρθένιος, Περί Ερωτικών Παθημάτων).
149. ΕΥΜΕΙΔΗ. Μία των Θεσπιάδων.
150. ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ. Οι κατ’ ευφημισμόν καλούμενες Ερινύες.
151. ΕΥΜΗΤΙΣ. Μητέρα του Ομήρου.
152. ΕΥΜΗΤΙΣ. Θυγατέρα του Πινδάρου.
153. ΕΥΜΟΛΠΗ. Μία των Νηρηίδων.
154. ΕΥΝΙΚΗ. Μία των Νηρηίδων.
155. ΕΥΝΟΗ. Μία νύμφη, μητέρα της Εκάβης.
156. ΕΥΝΟΗ. Μία δούλη, που μνημονεύει ο Θεόκριτος.
157. ΕΥΝΟΜΙΑ. Μία των τριών Ωρών.
158. ΕΥΝΟΣΤΑ. Νύμφη και μητέρα του Ευνόστου στην Τανάγρα.
159. ΕΥΝΟΣΤΟΣ. Θεά επιμύλιος, της οποίας το άγαλμα ίστατο εις τους μύλους.
160. ΕΥΠΑΤΡΑ. Θυγατέρα του Μιθριδάτου.
161. ΕΥΠΛΟΙΑ. Επίθετον της Κνιδίας Αφροδίτης, ως δοτείρας της ευπλοίας.
162. ΕΥΠΟΛΕΜΕΙΑ. Θυγατέρα του Μυρμιδόνου εκ Φθίας, μητέρα του Αιθαλίδου.
163. ΕΥΠΟΜΠΗ. Μία των Νηρηίδων.
164. ΕΥΡΥΑΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Αδράστου.
165. ΕΥΡΥΑΛΗ. Μία των Γοργόνων, θυγατέρα του Φόρκυνος και της Κητούς.
166. ΕΥΡΥΑΛΗ. Θυγατέρα του Μίνωος, η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Ωρίωνα.
167. ΕΥΡΥΑΝΑΣΣΑ. Θυγατέρα του Πακτωλού εκ της οποίας ο Τάνταλος εγέννησε τον Πέλοπα.
168. ΕΥΡΥΒΙΑ. Θυγατέρα του Πόντου και της Γης, σύζυγος του Τιτάνος Κρίου.
169. ΕΥΡΥΒΙΑ. Μία των Θεσπιάδων, γεννήσασα εκ του Ηρακλέους τον Πολύλαον.
170. ΕΥΡΥΒΙΑ. Μία των γενναιοτέρων Αμαζόνων που εφόνευσε ο Ηρακλής.
171. ΕΥΡΥΓΑΝΕΙΑ ή ΕΥΡΥΓΑΝΗ. Τα ονόματα της γυναικός του Οιδίποδος, στις πιο αρχαίες παραλλαγές, που αγνοούν την αιμομιξία με την Ιοκάστη. Μ’ αυτήν έκανε ο Οιδίποδας τα παιδιά του Ετεοκλή, Πολυνείκη, Αντιγόνη και Ισμήνη.
172. ΕΥΡΥΓΑΝΕΙΑ ή ΕΥΡΥΓΑΝΗ. Θυγατέρα του Υπέρφαντος, δευτέρα σύζυγος του Οιδίποδος μετά τον θάνατον της Ιοκάστης.
173. ΕΥΡΥΔΑΜΕΙΑ. Θυγατέρα του Φυλέως, γυνή του Πολυίδου.
174. ΕΥΡΥΔΑΜΗ. Θυγατέρα του Διακτορίδου, σύζυγος του βασιλέως της Σπάρτης Λεωτυχίδου.
175. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Μία των Δρυάδων, σύζυγος του Ορφέως για χάρη της οποίας κατέβηκε στον Άδη.
176. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού φονεύσασα τον μνηστήρα της Κάνθον.
177. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αδράστου, σύζυγος του Ίλου και μητέρα του Λαομέδοντος.
178. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Λακεδαίμονος, σύζυγος του Ακρισίου και μητέρα της Δανάης.
179. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Κλυμένου, σύζυγος του Νέστορος.
180. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Γυναίκα του Λυκούργου εκ Νεμέας και μητέρα του Αρχεμόρου.
181. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Άκτορος και μητέρα της Πολυδώρας.
182. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αμφιαράου και αδελφή του Αλκμαίονος.
183. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Πέλοπος και μητέρα της Αλκμήνης.
184. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Σύζυγος του Αινείου.
185. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Γυναίκα του βασιλέως Κρέοντος των Θηβών.
186. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Πλουτάρχου.
187. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Σύζυγος του Φιλίππου, μετά την αποπομπήν της Ολυμπιάδος.
188. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Αθηναία, χήρα του Οφέλτου, σύζυγος του Δημητρίου του Πολιορκητού.
189. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αμύντα και γυναίκα του Φιλίππου του Αρριδαίου.
190. ΕΥΡΥΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αντιπάτρου, σύζυγος του Πτολεμαίου του Λάγου.
191. ΕΥΡΥΘΕΜΙΣ. Θυγατέρα της Κλεοβίας και γυναίκα του Αιτωλού του Θεστίου.
192. ΕΥΡΥΘΟΗ. Θυγατέρα του Δαναού, σύζυγος του Οινομάου και μητέρα της Ιπποδαμείας.
193. ΕΥΡΥΚΗ. Μία των Θεσπιάδων και μητέρα του Τελευταγόρου.
194. ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ. Τροφός του Τηλεμάχου.
195. ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Αθάμαντος και της Θεμιστούς.
196. ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ. Μητέρα του Οιδίποδος.
197. ΕΥΡΥΚΥΔΗ. Θυγατέρα του Ενδυμίωνος, που γέννησε τον Ελέα εκ του Ποσειδώνος.
198. ΕΥΡΥΛΟΦΗ. Μία των Αμαζόνων.
199. ΕΥΡΥΛΥΤΗ. Γυναίκα του Αιήτου.
200. ΕΥΡΥΜΕΔΗ. Γυναίκα του Γλαύκου και μητέρα του Βελλερεφόντου.
201. ΕΥΡΥΜΕΔΗ. Θυγατέρα του Οινέως και της Αλθαίας.
202. ΕΥΡΥΜΕΔΟΥΣΑ. Δούλη της Ναυσικάς.
203. ΕΥΡΥΝΟΗ. Σύζυγος του βασιλέως των Χύτρων.
204. ΕΥΡΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, γεννήσασα εκ του Διός τις Τρεις Χάριτες.
205. ΕΥΡΥΝΟΜΗ. Σύζυγος του Λυκούργου της Θράκης.
206. ΕΥΡΥΝΟΜΗ. Θαλαμηπόλος του Οδυσσέως.
207. ΕΥΡΥΝΟΜΗ. Γυναίκα του Ταλαού και μητέρα του Αδράστου.
208. ΕΥΡΥΝΟΜΗ Θεράπαινα της Αρμονίας.
209. ΕΥΡΥΝΟΜΗ Μία των Βακχών.
210. ΕΥΡΥΝΟΜΗ Μητέρα του Ασωπού ποταμού εκ του Διός.
211. ΕΥΡΥΟΠΗ. Μία των Θεσπιάδων.
212. ΕΥΡΥΟΠΗ. Θυγατέρα του Νείλου και σύζυγος του Αιγύπτου.
213. ΕΥΡΥΠΥΛΗ. Μία των Θεσπιάδων, που γέννησε τον Αρχέδικον εκ του Ηρακλέους.
214. ΕΥΡΥΠΥΛΗ. Ίδε: Ευρυδίκη.
215. ΕΥΡΥΠΥΛΗ. Μία των Αμαζόνων.
216. ΕΥΡΥΠΥΛΗ. Ερωμένη του Ανακρέοντος.
217. ΕΥΡΥΤΕΛΗ. Μία των Θεσπιάδων, που γέννησε εκ του Ηρακλέους τον Λεύκιππον.
218. ΕΥΡΥΤΗ. Θυγατέρα του Ιπποδάμαντος και γυναίκα του Πορθάονος.
219. ΕΥΡΥΤΗ. Νύμφη, μητέρα του Αλιρροθίου.
220. ΕΥΡΥΤΙΑ. Γυναίκα του Φινέως.
221. ΕΥΡΥΦΑΕΣΣΑ. Αδελφή και γυναίκα του Υπερίωνος, μητέρα του Ηλίου, της Σελήνης και της Ηούς.
222. ΕΥΡΩΠΗ. Θυγατέρα του Τιτυού, γεννήσασα εκ του Ποσειδώνος τον Εύφημον.
223. ΕΥΡΩΠΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
224. ΕΥΡΩΠΗ. Θυγατέρα του Φοίνικος ή του Αγήνορος και της Τηλεφάσσης, την οποίαν ήρπασεν ο Ζευς και μετέφερεν εις Κρήτην όπου, υπανδρευθείσα τον Αστερίωνα, εγέννησε τον Μίνωα, τον Σαρπηδόνα και τον Ραδάμανθυν. Είναι η γυναίκα που εδάνεισε το όνομά της στην γηραιά μας ήπειρο, την Ευρώπη.
225. ΕΥΡΩΤΩ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού, τουλάχιστον όπως αναφέρει ο Άρης Κωνσταντινίδης στο Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας.
226. ΕΥΤΕΡΠΗ. Θυγατέρα του Διός και της Μνημοσύνης, μία των εννέα Μουσών η οποία εγέννησε εκ του Ασωπού ποταμού τον Ρήσον.
227. ΕΥΤΕΡΠΗ. Η μητέρα του Θεμιστοκλέους η οποία κατήγετο από την Αλικαρνασσό.
228. ΕΥΤΡΟΠΙΑ. Αδελφή του Μ. Κωνσταντίνου.
229. ΕΥΤΥΧΙΣ. Δούλη της Γοργούς.
230. ΕΥΦΗΜΗ. Η τροφός των Μουσών.
231. ΕΥΦΗΝΩ. Θυγατέρα του Δαναού, κατ’ άλλους Κελαινώ.
232. ΕΥΦΡΟΝΙΟΝ. Αδελφή της εταίρας Γλυκέρας, φίλης του κωμωδιογράφου Μενάδρου. (Αλκίφρονος Επιστολαί Δ΄ 19, 1)
233. ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του Διός και της Ευρυνόμης, μία των Τριών Χαρίτων.
234. ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του Ερέβους και της Νυκτός.
235. ΕΥΦΡΩ. Υφάντρια από την Σάμο.
236. ΕΥΧΑΡΙΤΟΣ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης σε άγαλμα, που στήθηκε προς τιμήν της από τον περίφημον γλύπτην Σκόπαν στην Αίγινα, με πρότυπον το σώμα της Λαΐδος της Κορίνθου, που τότε ήτο μικρό κορίτσι.
237. ΕΥΧΛΟΟΣ. Ίδε:: Χλόη.
238. ΕΥΩΝΥΜΗ. Η μητέρα των Ευμενίδων.
239. ΕΥΩΠΙΣ. Θυγατέρα του Τροιζήνος, που ερωτεύθηκε τον ίδιον τον αδελφόν της και απαγχονίσθηκε.
240. ΕΦΥΔΑΤΙΑ. Μία των Νυμφών οι οποίες απήγαγαν τον Ύλλαν.
241. ΕΦΥΡΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού.
242. ΕΧΕΜΕΙΑ ή ΕΘΕΜΕΙΑ. Μία των Νυμφών, σύζυγος του Μέροπος, βασιλέως της Κω, που μόλις την έχασε, βυθίσθηκε σε λύπη και θέλησε ν’ αυτοκτονήση. Η Ήρα, όμως, τον λυπήθηκε και τον μεταμόρφωσε σε αετό, έπειτα τον έβαλε μεταξύ των άστρων, για να ξεχάση τους ανθρώπινους πόνους, αλλάζοντάς του μορφή.
243. ΕΧΙΔΝΑ. Θυγατέρα του Χρυσάορος και της Καλλιρρόης, ή του Φόρκυος και της Κητούς, ή του Ταρτάρου και της Γης, τέρας αποτρόπαιον και αρπακτικόν, κατά το ήμισυ γυναίκα και κατά το ήμισυ όφις (φίδι). Μετά του Τυφώνος εγέννησε πολλά άλλα τέρατα της Ελληνικής Μυθολογίας.
244. ΕΨΑΝΔΡΑ. Κωμικόν επίθετον της Μηδείας.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
