| aposperittis | Date: Σάββατο, 25-ΜΑ-2013, 3:25 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Οι άγνωστες Ελληνίδες της αρχαιότητος των οποίων το όνομα αρχίζει από Μι. Είναι οι γυναίκες για τις οποίες, όπως έχουμε πει και στην Εισαγωγή μας, οικοδόμησαν με τον δικό τους τρόπο έναν άγνωστο κι αθέατο ελληνικό πολιτισμό.
1. ΜΑ, ΜΑΣ. Επίθετον της Ρέας, που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της Λυδίας.
2. ΜΑ, ΜΑΣ. Θεράπαινα της Ρέας, έτσι όπως επίστευαν τουλάχιστον στην Καρία.
3. ΜΑΖΑΙΑ. Θυγατέρα του Λευκάνορος, βασιλέως του Βοσπόρου.
4. ΜΑΙΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, εκ του Διός μητέρα του Ερμού.
5. ΜΑΙΑ. Μία γυναίκα εξ Αρκαδίας, η οποία ανέθρεψε τον Αρκάδα.
6. ΜΑΙΝΑΔΕΣ. Οι ιερές Βάκχες, συνοδοί του Διονύσου, που είχαν κυριευθεί από μανία. Τις παρασταίνουν γυμνές ή ντυμένες με ανάλαφρο πέπλο, φορώντας στεφάνι από κισσό, ενώ στο χέρι κρατούν θύρσο, ή και κάνθαρο και παραδίδονται σε έναν άγριο χορό παίζοντας δίαυλο ή χτυπώντας τύμπανο. Είναι η προσωποποίησις των οργιαστικών στοιχείων της φύσεως. Λέγεται, ότι ήσαν οι Νύμφες, που ανέθρεψαν τον μικρό Διόνυσο και πως αυτές κατεσπάραξαν τον Ορφέα.
7. ΜΑΙΡΑ. Μία των Νηρηίδων.
8. ΜΑΙΡΑ. Θυγατέρα του Προίτου και της Αντείας, η οποία εγέννησε εκ του Διός τον Λοκρόν.
9. ΜΑΙΡΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος και σύζυγος του Τεγεάτου.
10. ΜΑΙΣΑ. Η μητέρα του αυτοκράτορος Ηλιογαβάλου.
11. ΜΑΚΑΡΙΑ. Θυγατέρα του Ηρακλέους και της Δηϊάνειρας.
12. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Θυίας.
13. ΜΑΚΕΛΛΩ. Μαζί με την αδελφή της Δεξιθέα δέχθηκαν στο τραπέζι τους τον Απόλλωνα, τον Δία και ίσως και τον Ποσειδώνα.
14. ΜΑΚΚΩ. Μία γυναίκα παροιμιώδης για την μωρίαν της. Αυτός και ο λόγος που επλάσθη το γνωστό ρήμα μακκοάω: (μακκοά=ανοηταίνει, μωραίνει).
15. ΜΑΚΡΙΣ. Θυγατέρα του Αρισταίου, θρέψασα τον νεαρόν Διόνυσο με μέλι στην Εύβοια.
16. ΜΑΛΙΣ. Η δούλη της Ομφάλης.
17. ΜΑΜΜΑΙΑ. Μητέρα του Αυτοκράτορος Αλεξάνδρου Σεβήρου.
18. ΜΑΝΔΑΝΗ. Θυγατέρα του βασιλέως των Μήδων Αστυάγους, σύζυγος του Καμβύσου και μητέρα του μεγάλου Κύρου.
19. ΜΑΝΙΑ. Θηλυκόν του Μάνης.
20. ΜΑΝΙΑ. Γυναίκα του σατράπου της Δαρδανίας Ζήνιος.
21. ΜΑΝΙΑ. Η προσωποποίησις της τρέλας. Είναι ανάλογη με τις Ερινύες και με όλα τα πνεύματα του Κάτω Κόσμου, μισά θεότητες και μισά απλές αφηρημένες έννοιες, όπως η Άτη, ο Τρόμος κλπ. Την στέλνουν σε όσους δεν τηρούν τους ιερούς θεσμούς κι αυτή τους παίρνει το μυαλό, βουλιάζοντάς τους μέσα σε καταστροφές, φόνους και παραλογισμούς.
22. ΜΑΝΙΑΙ. Οι Ερινύες.
23. ΜΑΝΤΩ. Θυγατέρα του Πολυίδου, απογόνου του Μελάμποδος.
24. ΜΑΡΠΗΣΣΑ. Θυγατέρα του Ευήνου και γυναίκα του Ίδα.
25. ΜΑΡΣΗ. Μία των Θεσπιάδων, η οποία εγέννησε τον Βουκόλον εκ του Ηρακλέους.
26. ΜΑΣΣΑΓΕΤΙΣ. Το θηλυκόν του Μασσαγέτης.
27. ΜΑΣΤΕΙΡΑ. Σύζυγος του βασιλέως του Βοσπόρου Λευκάνορος.
28. ΜΕΓΑΙΡΑ. Μία των τριών Ερινύων.
29. ΜΕΓΑΚΛΕΙΑ. Σύζυγος του ποιητού Πινδάρου.
30. ΜΕΓΑΚΛΩ. Μία από τις κόρες του βασιλιά της Λέσβου Μάκαρα. Ο Μάκαρας βίαιος και κατηφής, κακομεταχειριζόταν συχνά την γυναίκα του και η Μεγακλώ σκέφθηκε να πάρη για δούλες τις Επτά Μούσες της Λέσβου, τις Επτά Λεσβιακές Παρθένες, στις οποίες εδίδαξε να τραγουδούν με την λύρα. Οι νέες έμαθαν το τραγούδι και έδωσαν συναυλίες στον Μάκαρα, που ο χαρακτήρας του άρχισε να μαλακώνη και στο τέλος μεταχειριζόταν την γυναίκα του με ανθρωπιά. (Κλήμης Αλεξανδρεύς, Προτρ. 11, 24).
31. ΜΕΓΑΜΗΔΗ. Θυγατέρα του Αρναίου και γυναίκα του Θεστίου.
32. ΜΕΓΑΝΕΙΡΑ. Θυγατέρα του Κρότωνος και σύζυγος του Αρκάδος.
33. ΜΕΓΑΡΗ. Θυγατέρα του Κρέοντος και σύζυγος του Ηρακλέους, την οποίαν ο ίδιος έδωσε αργότερα εις τον Ιόλαον.
34. ΜΕΓΙΣΤΩ. Θυγατέρα του Πελάγοντος στην Φωκίδα, αρπαγείσα υπό των Κιρραίων, με αποτέλεσμα να γίνη αιτία ενός μακροχρόνιου πολέμου, του λεγομένου Ιερού πολέμου.
35. ΜΕΔΟΥΣΑ. Η φρικωδεστέρα των Γοργόνων, της οποίας την κεφαλήν έφερεν η Αθηνά επί της ασπίδος της.
36. ΜΕΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ορσιλόχου και γυναίκα του βασιλέως της Κορίνθου Πολύβου.
37. ΜΕΔΟΥΣΑ. Μία των θυγατέρων του Πριάμου.
38. ΜΕΔΟΥΣΑ. Μία των θυγατέρων του Σθενέλου.
39. ΜΕΘΑΡΜΗ. Θυγατέρα του Πυγμαλίωνος, σύζυγος του Κινύρα και μητέρα του Αδώνιδος.
40. ΜΕΛΑΓΚΡΑΙΝΑ. Η «μαυροκέφαλη», είναι το παρατσούκλι της Σίβυλλας της Κυμαίας. (Ίδε: Σίβυλλες).
41. ΜΕΛΑΙΝΑ. Θυγατέρα του Κηφισού, μητέρα του Δελφού.
42. ΜΕΛΑΙΝΙΣ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης στην Κόρινθο.
43. ΜΕΛΑΝΘΩ. Θυγατέρα του Δολίου και αδελφή του Μελανθέως, θεράπαινα της Πηνελόπης, η οποία εφονεύθη κι αυτή μετά του αδελφού της από τον Οδυσσέα.
44. ΜΕΛΑΝΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Χείρωνος, η άλλως Ευίππη.
45. ΜΕΛΑΝΙΠΠΗ Βασίλισσα των Αμαζόνων της οποίας την ζώνην έφερεν εις τας Μυκήνας ο Ηρακλής. Κατ’ άλλους, η ζώνη αυτή ήτο της βασιλίσσης Ιππολύτης.
46. ΜΕΛΑΝΙΠΠΗ Μία Νύμφη η οποία εγέννησε εκ του Ίτωνος τον Βοιωτόν.
47. ΜΕΛΑΝΩΠΗ. Μητέρα του Ομήρου.
48. ΜΕΛΕΑΓΡΙΔΕΣ. Αδελφές του Μελεάγρου, η Γόργη, η Ευρυμήδη, η Δηϊάνειρα και η Μελανίππη, οι οποίες θρηνούσαν τον χαμό του και η Άρτεμις από συμπόνια τις μεταμόρφωσε στα ομώνυμα πτηνά (μελεαγρίδες = φραγκόκοτες).
49. ΜΕΛΕΤΗ. Μία των τριών αρχαίων Μουσών.
50. ΜΕΛΙΑ. Μία των Ωκεανίδων, κόρη του Ωκεανού και αδελφή του Ισμηνού, που γέννησε εκ του Απόλλωνος τον Ισμήνιο και τον Τήνερο. Την ελάτρευαν στο ιερό του Ισμηνίου Απόλλωνος κοντά στην Θήβα, όπου υπήρχε και πηγή με το όνομα αυτό.
51. ΜΕΛΙΑ. Μητέρα του Κενταύρου Φόλου.
52. ΜΕΛΙΑ. Θυγατέρα της Νιόβης. Κόρη του Ωκεανού, που παντρεύτηκε τον Ίναχο, στον οποίον έδωσε τρεις γιους, τον Αιγιαλέα, τον Φηγέα και τον Φορωνέα.
53. ΜΕΛΙΑΙ-ΜΕΛΙΑΔΕΣ. Ορισμένες Νύμφες της αρχαιότητος, οι οποίες εθεωρούντο θυγατέρες του Ουρανού και της Γης, οι οποίες γεννήθηκαν από τις σταγόνες του αίματος, που χύθηκαν από τον Ουρανό, όταν τον ακρωτηρίασε ο Κρόνος.
54. ΜΕΛΙΒΟΙΑ. Μία των Ωκεανίδων, μητέρα του Λυκάονος εκ του Πελασγού.
55. ΜΕΛΙΒΟΙΑ. Θυγατέρας της Νιόβης, η οποία ήτο η μόνη που δεν ετοξεύθη υπό της Αρτέμιδος. (Ίδε: Χλωρίς).
56. ΜΕΛΙΒΟΙΑ Η ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ. Μία ερωτευμένη νέα, που κατόπιν πολλών βασάνων και ταλαιπωριών, ανέβηκε σ’ ‘ένα πλοίο που τα πανιά άνοιξαν μόνα τους και βγήκε στο πέλαγος για να πάη να βρη τον αγαπημένο της Αλέξιδα έτοιμο για συμπόσιο, τον άνθρωπο που παντρεύτηκε, κτίζοντας από ευγνωμοσύνη στην Έφεσο ένα ιερό για να τιμήσουν την Αρτέμιδα, που το ονόμασαν ιερό της Αυτομάτου Αρτέμιδος και της Επιδιαίτης Αφροδίτης. Το πρώτο όνομα για να θυμούνται το πλοίο που άνοιξε μόνο του τα πανιά και το δεύτερο γιατί όταν έφτασε στον προορισμό της, βρήκε έτοιμο το τραπέζι.
57. ΜΕΛΙΓΟΥΝΙΣ. Θυγατέρα της θεάς Αφροδίτης.
58. ΜΕΛΙΝΗ. Μία των Θεσπιάδων, γεννήσασα εκ του Ηρακλέους τον Λαομέδοντα.
59. ΜΕΛΙΣΣΑ. Σύζυγος του τυράννου και σοφού της Κορίνθου Περιάνδρου.
60. ΜΕΛΙΣΣΑΙ. Νύμφες, θυγατέρες του Μελισσέως, οι οποίες ανέθρεψαν εις την Κρήτην τον Δία.
61. ΜΕΛΙΣΤΙΧΗ. Μία γυναίκα που μνημονεύει ο Αριστοφάνης,.
62. ΜΕΛΙΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Λυκομήδους.
63. ΜΕΛΙΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Φιλομήδους εκ της Κρήτης.
64. ΜΕΛΙΤΗ. Μία των Νηρηίδων.
65. ΜΕΛΙΤΗ. Θυγατέρα του ποταμίου θεού Αιγαίου, γεννήσασα εκ του Ηρακλέους τον Ύλλον.
66. ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ. Μία των Εννέα Μουσών, προστάτις της τραγωδίας.
67. ΜΕΜΦΙΣ. Μία των γυναικών του Δαναού.
68. ΜΕΜΦΙΣ. Θυγατέρα του Νείλου, σύζυγος του Επάφου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις της μέσης Αιγύπτου, η οποία εξηφανίσθη παρασυρόμενη από τα κατακλύζοντα νερά του Νείλου.
69. ΜΕΝΕΣΘΩ. Μία των Ωκεανίδων.
70. ΜΕΝΘΗ. Νύμφη του Κάτω Κόσμου, που την αγάπησε ο Άδης. Η Περσεφόνη από ζήλεια την μεταμόρφωσε στο φυτό μένθη (=μέντα)
71. ΜΕΝΙΠΠΗ. Μία των Νηρηίδων.
72. ΜΕΝΙΠΠΗ. Μία των Κορωνίδων, θυγατέρα του Ωρίωνος και αδελφή της Αστυόχης, μετά της οποίας είχε ιερόν εις την Αονίαν της Βοιωτίας. Κατ’ άλλους, αδελφή της ήτο η Μητιόχη (Ίδε: όνομα).
73. ΜΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, σύζυγος του Σισύφου και μητέρα του Γλαύκου
74. ΜΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Οινοπίωνος, βασιλέως της Χίου, και γυναίκα του Ωρίωνος.
75. ΜΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του βασιλέως της Αρκαδίας Κυψέλου και γυνή του Κρεσφόντου, κατόπιν του Πολυφόντου και μητέρα του Αιπύτου.
76. ΜΕΡΟΠΗ. Σύζυγος του βασιλέως της Κορίνθου Πολύβου, η οποία ανέθρεψε τον Οιδίποδα.
77. ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ. Κόρη μίας ιέρειας της Αφροδίτης και αδελφή του Τίγρη και του Ευφράτη, που η Αφροδίτη την προίκισε με μεγάλη ομορφιά. Έμεινε ανύπαντρη διότι οι νέοι που την διεκδίκησαν σε διαγωνισμό, με δικαστή τον Βόχορο, που φημιζόταν για την ευθυκρισία και την δικαιοσύνη του, σκοτώθηκαν μεταξύ τους.
78. ΜΕΣΣΗΝΗ. Θυγατέρα του Τρίοπος και γυνή του Πολυκάονος.
79. ΜΕΤΑΝΕΙΡΑ. Σύζυγος του Κελεού και μητέρα του Τριπτολέμου, όπου κατέλυσεν η Δήμητρα όταν ήλθε στην Ελευσίνα προς αναζήτησιν της Περσεφόνης.
80. ΜΕΤΩΠΗ. Θυγατέρα του ποταμού Λάδωνος και γυνή του ποταμού Ασωπού.
81. ΜΕΤΩΠΗ. Μετώπη γυνή του ποταμού Σαγγαρίου και μητέρα της Εκάβης.
82. ΜΗΔΑ. Γυνή του Ιδομενέως.
83. ΜΗΔΑ. Θυγατέρα του Φύλαντος. Θυγατέρα του βασιλέως των Θρακών Κοθήλα, μία των γυναικών του Φιλίππου του Μακεδόνος.
84. ΜΗΔΕΙΑ. Θυγατέρα του Αιήτου, βασιλέως της Κολχίδος και γυναίκα του Ιάσονος, που έμεινε στην ιστορία ως περιβόητος φαρμακίς και μάγισσα.
85. ΜΗΔΕΣΙΚΑΣΤΗ. Νόθος θυγατέρα του Πριάμου, γυνή του Ιμβρίου.
86. ΜΗΘΥΜΝΑ. Θυγατέρα του Μακαρέως, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις της Λέσβου.
87. ΜΗΛΙΑΔΕΣ. Νύμφες των μηλεών και άλλων οπωροφόρων δένδρων ή των ποιμνίων.
88. ΜΗΛΙΑΔΕΣ. Νύμφες της θεσσαλικής χώρας Μηλίδος.
89. ΜΗΣΤΡΑ. Θυγατέρα του Ερυσίχθονος και γυναίκα του Αυτολύκου.
90. ΜΗΤΑ. Θυγατέρα του Όπλητος και σύζυγος του Αιγέως.
91. ΜΗΤΙΑΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ευπαλάμου, γυναίκα του Κέκροπος Β΄ και μητέρα του Πανδίονος.
92. ΜΗΤΙΟΧΗ. Μία από τις Κορωνίδες. (Ίδε: Κορωνίδες).
93. ΜΗΤΙΣ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, πρώτη σύζυγος του Διός, την οποίαν έγκυον ούσαν, καταπίνοντας εγέννησε εκ της κεφαλής την Αθηνάν.
94. ΜΙΔΕΑ. Παλλακίδα του Ηλεκτρύονος και μητέρα του Λικυμνίου.
95. ΜΙΔΕΙΑ. Θυγατέρα του Φύλαντος, γεννήσασα εκ του Ηρακλέους, τον Αντίοχον.
96. ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣ. Θυγατέρα του Μιθριδάτου του Ευπάτορος.
97. ΜΙΚΑ. Όνομα κορασίδος, που αναφέρει ο Αριστοφάνης.
98. ΜΙΛΤΩ. Επώνυμον της νεωτέρας Ασπασίας, της ερωμένης του Κύρου του νεωτέρου. Το όνομα σημαίνει κυρίως το πρόσωπο που είναι αλειμμένο δια μίλτου.
99. ΜΙΝΘΗ. Νύμφη του Κωκυτού, ερωμένη του Πλούτωνος, υπό της Δήμητρος ή της Περσεφόνης μεταμορφωθείσα εις το ομώνυμον φυτόν. Εξ αυτής το όνομα του όρους Μίνθη (που σήμερον καλείται Άλβαινα), ανατολικώς της Πύλου, έχοντας εις τους πρόποδες ναόν του άδου και άλσος της Δήμητρος.
100. ΜΙΝΥΑΔΕΣ. Οι τρεις κόρες του βασιλιά Μινύα, που βασίλευε στον Ορχομενό. Τα ονόματά τους ήσαν Λευκίππη, Αρσίππη και Αλκιθόη (ή Αλκαθόη). Γύρω από αυτές ξετυλίγονται πολλοί μύθοι.
101. ΜΙΤΡΑ. Η ουρανία Αφροδίτη, έτσι όπως επίστευαν οι Πέρσες.
102. ΜΝΗΜΗ. Θυγατέρα του Διός, η οποία ήταν μεταξύ των Μουσών.
103. ΜΝΗΜΟΝΗ. Ίδε: Μνημοσύνη.
104. ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του Ουρανού και της Γης, γεννήσασα μετά του Διός τις Εννέα Μούσες.
105. ΜΝΗΣΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Δεξαμενού στον Ωλενό, την οποίαν ελευθέρωσε ο Ηρακλής από της βίας του μνηστήρος αυτής Ευρυτίωνος.
106. ΜΝΗΣΙΝΟΗ. Αρχαιότερον όνομα της Λήδας.
107. ΜΝΗΣΙΠΟΛΕΜΑ. Θυγατέρα του Θεμιστοκλέους.
108. ΜΝΗΣΤΡΑ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού, φονεύσασα τον μνηστήρα αυτής Αίγιον.
109. ΜΟΘΩΝΗ. Θυγατέρα του Οινέως.
110. ΜΟΙΡΑΙ. Θυγατέρες της Νυκτός ή του Διός και της Θέμιδος, η Κλωθώ, η Λάχεσις και η Άτροπος.
111. ΜΟΛΙΟΝΗ. Γυναίκα του Άκτορος, γεννήσασα εκ του Ποσειδώνος τον Κτέατον και τον Εύρυτον.
112. ΜΟΛΠΑΔΙΑ. Μία των Αμαζόνων.
113. ΜΟΛΠΑΔΙΑ. Μία των τριών θυγατέρων του Σταφύλου και της Χρυσοθέμιδος, οι οποίες κατεκρημνίσθησαν εις την θάλασσαν διότι ενώ εκοιμώντο ανέτρεψαν οι χοίροι τους πλήρεις οίνου πίθους του πατρός των.
114. ΜΟΛΠΙΑ. Η ετέρα των θυγατέρων του Σκεδάσου.
115. ΜΟΝΙΜΗ. Μία των γυναικών του Μιθριδάτου, Μιλησία.
116. ΜΟΡΙΑ. Γυναίκα της Λυδίας που ανέστησε τον αδελφό της Τύλο, όταν δαγκώθηκε από φίδι και πέθανε αμέσως, βάζοντας στα ρουθούνια του ένα ειδικό χόρτο, που είχε την ονομασία βάλλις και το οποίο ήταν αντίδοτο στο δηλητήριο των φιδιών.
117. ΜΟΡΜΟΛΥΚΗ. Η «λύκαινα-Μορμώ», όπως και πιο κάτω η Μορμώ, ήταν ένα πνεύμα το οποίο προκαλούσε τρόμο και φοβέριζε τα παιδιά. Την θεωρούσαν τροφό του Αχέροντος, σχετίζοντάς την με τον κόσμο των νεκρών και των φαντασμάτων.
118. ΜΟΡΜΩ. Θηλυκός δαίμων και μυθικό φάντασμα το οποίον ανέφεραν ως φόβητρον των παιδιών για να σιωπούν.
119. ΜΟΡΦΩ. Επίθετον με το οποίον ελατρεύετο η Αφροδίτη εις τον ναόν της οποίας είχε εις την Σπάρτην, όπου υπήρχε και ένα άγαλμά της με δεσμά εις τα πόδια.
120. ΜΟΤΥΗ. Γυναίκα της Ιταλίας η οποία διεμήνυσε εις τον Ηρακλή τον κλέπτην των βοδιών αυτού, προς ανάμνησιν της οποίας έκτισε την πόλιν Μοτύην.
121. ΜΟΥΣΑΙ. Οι εννέα θυγατέρες του Διός και της Μνημοσύνης, έφοροι των ελευθερίων τεχνών και πάσης νοεράς ενασχολήσεως υπό την οδηγίαν του Απόλλωνος, ο οποίος εκ του λόγου αυτού ελέγετο Μουσαγέτης. Κατά τον Παυσανίαν οι Μούσες της αρχαιότητος ήσαν τρεις: η Μελέτη, η Μνήμη και η Αοιδή. ΄Επειτα δε έγιναν τέσσαρες, η Θελξινόη, η Αοιδή, η Αρχή και η Μελέτη. Αργότερον έγιναν εννέα: 1) Η Κλειώ (το κλέος διαφημίζουσα), 2) η Ευτέρπη (η της τέρψεως χορηγός), 3) η Θάλεια (η θάλλουσα), 4) η Μελπομένη (η ψάλτρια), 5) η Τερψιχόρη («η επί χοροίς ορχήσει, τερπομένη»), 6) η Ερατώ (η ερασμία), 7) η Πολύμνια (η υμνούσα), 8) η Ουρανία (η αστρονόμος) και 9) η Καλλιόπη (η καλλίφωνος). (Ίδε: ειδικό κεφάλαιο στο βιβλίο μας).
122. ΜΥΚΗΝΗ. Θυγατέρα του Ινάχου, εκ της οποίας ονομάσθηκε η πόλις των Μυκηνών.
123. ΜΥΛΙΤΤΑ. Η Ουρανία Αφροδίτη, όπως επίστευαν οι Ασσύριοι.
124. ΜΥΡΙΚΗ. Κόρη του βασιλιά της Κύπρου Κινύρα, που μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο δενδρύλιο, θυμίζοντάς μας τον μύθον της Μύρρας ή Σμύρνας που και αυτή ήταν κόρη του Κινύρα,
125. ΜΥΡΙΝΑ. Θυγατέρα του Τεύκρου και γυνή του Δαρδάνου, η άλλως Βάτεια ονομαζομένη.
126. ΜΥΡΙΝΑ. Μία των Αμαζόνων.
127. ΜΥΡΙΝΑ. Θυγατέρα του Κρηθέως και σύζυγος του Θόαντος, εκ της οποίας το όνομα της πόλεως της Λήμνου.
128. ΜΥΡΜΙΔΟΝΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού, φονεύσασα τον μνηστήρα της Μενέα.
129. ΜΥΡΡΑ. Θυγατέρα του Κινύρα ή του Θείαντος, μητέρα του Αδώνιδος, που οι ένοχοι έρωτές της την μεταμόρφωσαν στο δένδρο σμύρνα.
130. ΜΥΡΡΙΝΗ. Αθηναία, θυγατέρα του Καλλίου, γυναίκα του τυράννου Ιππίου.
131. ΜΥΡΡΙΝΗ. Όνομα εταιρών (Ίδε: σχετικά ονόματα στο βιβλίο μας).
132. ΜΥΡΤΙΑ. Μία Αθηναία οπωροπώλις, που αναφέρει ο Αριστοφάνης.
133. ΜΥΡΤΟΕΣΣΑ. Μία των Νυμφών, οι οποίες ανέθρεψαν τον Δία στην Αρκαδία.
134. ΜΥΡΤΩ. Μία των Αμαζόνων.
135. ΜΥΡΤΩ. Η δευτέρα σύζυγος του Σωκράτους.
136. ΜΥΡΤΩ. Κόρη του Μενοιτίου και, κατά συνέπειαν, αδελφή του Πατρόκλου. Απέκτησε με τον Ηρακλή μία κόρη, την Εύκλεια, που πέθανε παρθένα και συχνά σε πολλά ιερά της Βοιωτίας και της Λοκρίδος σχετιζόταν με την Αρτέμιδα.
137. ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Θυγατέρα του Μακαρέως ή του Πέλοπος.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
