| aposperittis | Date: Σάββατο, 25-ΜΑ-2013, 3:13 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Οι άγνωστες Ελληνίδες της αρχαιότητος των οποίων το όνομα αρχίζει από Σίγμα . Είναι οι γυναίκες για τις οποίες, όπως έχουμε πει και στην Εισαγωγή μας, οικοδόμησαν με τον δικό τους τρόπο έναν άγνωστο κι αθέατο ελληνικό πολιτισμό.
1. ΣΑΒΒΗ. Θυγατέρα του Βηρώσου και της Ερυμάνθης, Σίβυλλα των Βαβυλωνίων. (Ίδε: Σίβυλλαι).
2. ΣΑΙΣΑΡΑ. Θυγατέρα του Κελεού, από της οποίας εκαλείτο πρότερον Σαισαρία η Σαλαμίς.
3. ΣΑΛΑΜΒΩ. Η θεά Αφροδίτη θρηνούσα τον Άδωνιν, όπως επίστευαν οι Βαβυλώνιοι.
4. ΣΑΛΑΜΙΣ. Θυγατέρα του Ασωπού, εκ του Ποσειδώνος μητέρα του Κυχρέως, εκ της οποίας και η ομώνυμος νήσος της Σαλαμίνος.
5. ΣΑΛΙΑ. Θυγατέρα του βασιλέως της Τυρρηνίας Αννίου, μητέρα του Σαλίου και του Λατίνου.
6. ΣΑΜΙΑ. Επώνυμον της Ήρας, από της νήσου Σάμης, εις την οποίαν εγεννήθη και όπου υπήρχε εκεί ο περίφημος ναός της.
7. ΣΑΜΙΑ. Θυγατέρα του ποταμίου θεού Μαιάνδρου, σύζυγος του Αγκαίου, μητέρα του Περιλάου, Σάμου και Αιθέρσου.
8. ΣΑΝΑΠΗ. Μία Αμαζόνα εκ της οποίας έλαβε το όνομά της η πόλις Σινώπη στην Μαύρη Θάλασσα.
9. ΣΑΝΔΑΥΚΗ. Αδελφή του Ξέρξου.
10. ΣΑΡΔΩ. Σύζυγος του Τυρρηνού, που μετανάστευσε από την Μικρά Ασία στην Ιταλία και έδωσε το όνομά της στην λυδική πόλη Σάρδεις, όπως το ίδιο έκανε και στο νησί Σαρδηνία.
11. ΣΑΤΥΡΙΑ. Κόρη του Μίνωος, που ερωτεύθηκε ο Ποσειδώνας και έκανε μαζί της τον Τάραντα, του επωνύμου ήρωος του Τάραντα. Η ίδια έδωσε το όνομά της σ’ ένα ακρωτήριο, γειτονικό σ’ αυτό το νησί, το Σατύριο. Κάποιοι λέγουν ότι ήτο μητέρα του Ιταλού.
12. ΣΑΩ. Όνομα Νηρηίδος ως σωτείρας των πλοίων.
13. ΣΕΙΛΗΝΗ. Κύριον όνομα γυναικών, που βρίσκουμε στην Ελληνική Ανθολογία.
14. ΣΕΙΡΗΝΕΣ. Θυγατέρες του Αχελώου ποταμού και της Μούσης Τερψιχόρης ή Μελπομένης. Για άλλους ήσαν δύο, η Αγλαοφήμη και η Θελξιέπεια, κατ’ άλλους τρεις, η Παρθενόπη, η Λίγεια και η Λευκωσία, και κατ’ άλλους τέσσαρες: η Μόλπη, η Λίγεια, η Αγλαοφήμη και η Θελξιέπεια, οι οποίες, κατά τον μύθον, μετεμορφώθησαν υπό της Δήμητρος σε θαλάσσια πτηνά, έχοντα πρόσωπα παρθένων, διότι ως οπαδοί της Περσεφόνης, δεν την εβοήθησαν όταν την άρπαζε ο Πλούτων. Κατοικούσαν δε στα παράλια της μεσημβρινής Ιταλίας και δια της μελωδικοτάτης φωνής των προσήλκυαν τους περιπλέοντες, οι οποίοι ξεχνούσαν τα πάντα και, καθώς τις επλησίαζαν, αυτές τους έτρωγαν. Από αυτές γλίτωσαν μόνον οι Αργοναύτες, λόγω της λύρας του Ορφέως που έπαιζε καλύτερα από αυτές, καθώς και ο Οδυσσεύς, που, για να τις ακούσει, είχε δεθεί σ’ ένα κατάρτι, ενώ ταυτόχρονα είχε βουλώσει τ’ αυτιά των συντρόφων του με κερί, αναγκάζοντας τις Σειρήνες απογοητευμένες να πέσουν εις την θάλασσαν και να πνιγούν.
15. ΣΕΛΗΝΗ. Θυγατέρα του Υπερίωνος και της Θείας, αδελφή του Ηλίου, λατρευομένη ως θεά του νυκτερινού φωτός, μητέρα 50 θυγατέρων εκ του Ενδυμίωνος.
16. ΣΕΜΕΛΗ. Θυγατέρα του Κάδμου, βασιλέως των Θηβών, και της Αρμονίας, την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ζευς για το εξαίσιον κάλλος της. Ενώ δε ήτο έγκυος, παρεπείσθη υπό την Ήρας να δει τον Δία σε όλο το μεγαλείον του, με αποτέλεσμα να πεθάνη από τον τρόμον της. Λαβών δε ο Ζευς το αγέννητον ακόμη βρέφος της, το έρραψε εις την κνήμην του και έτσι γεννήθηκε ο Διόνυσος, που έφερε κατόπιν την μητέρα του στον Όλυμπο μετονομασθείσα εις Θυώνην.
17. ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ. Αρχαία βασίλισσα των Ασσυρίων περί το έτος 2182 π.Χ., γυνή του βασιλέως Νίνου, περί της γεννήσεως της οποίας υπάρχουν πολλοί θρύλοι.
18. ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ. Βασίλισσα της Βαβυλώνος, σύζυγος του Ναβονασσάρ, βασιλεύουσα από του έτους 743 μέχρι το έτος 733 π.Χ.
19. ΣΕΜΝΑΙ ΘΕΑΙ. Οι κατ’ ευφημισμόν Ερινύες, έτσι όπως τουλάχιστον τις είχαν ονομάσει οι αρχαίοι Αθηναίοι..
20. ΣΗΤΑΙΑ ή ΣΗΤΗ. Μία από τις αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες οι οποίες, στην διάρκεια του ταξιδίου, που θα τις οδηγούσε στην Ελλάδα, ρίχτηκαν με τα πλοία των κυρίων τους στην ακτή της Νοτίου Ιταλίας, κοντά στην τοποθεσία, όπου αργότερα θα κτιζόταν η πόλη Σύβαρη. Η Σήταια (ή Σηταία ή Σήτη) έπεισε τις συντρόφισσές της να κάψουν τα καράβια για να μη φθάσουν ποτέ στην Ελλάδα και γίνουν υποτακτικές των εντοπίων γυναικών και προς τιμωρίαν της οι Έλληνες την εσταύρωσαν στο μέρος που πήρε το όνομά της, το Σηταίον.
21. ΣΘΕΝΕΒΟΙΑ. Η και Άντεια ονομαζομένη. Θυγατέρα του Ιοβάτου, βασιλέως της Λυκίας, ή του Αμφιάνακτος, γυνή του Προίτου, η οποία συκοφάντησε τον Βελλερεφόντη προς τον άνδρα της και μεταμεληθείσα αυτοκτόνησε.
22. ΣΘΕΝΕΛΗ. Μία των Δαναΐδων. Για ορισμένους ήτο σύζυγος του Μενοιτίου και μητέρα του Πατρόκλου.
23. ΣΘΕΝΩ. Μία των Γοργόνων.
24. ΣΙΒΥΛΛΑ. Γυναίκα προφήτις. (Ίδε: Σίβυλλαι).
25. ΣΙΔΗ. Σύζυγος του Ωρίωνος, η οποία καυχήθηκε ότι ήταν ωραιότερη από την Ήρα, με αποτέλεσμα να ριφθή εις τον Τάρταρον.
26. ΣΙΔΗ. Η γυναίκα του Βήλου και μητέρα του Αιγύπτου και του Δαναού (συχνότερα η γυναίκα του Βήλου καλείται Αγχινόη).
27. ΣΙΔΗ. Μία των Δαναΐδων, εκ της οποίας και το όνομα της Λακωνίας.
28. ΣΙΔΗ. Κόρη του ήρωα Ταύρου και γυναίκα του Κίμωλου, που έδωσε το όνομά της στην πόλη Σίδη της Παμφυλίας.
29. ΣΙΔΗ. Μία κοπέλα, που για να ξεφύγη από την καταδίωξη του πατέρα της, αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο της μητέρας της και από το αίμα της οι θεοί έκαμαν να φυτρώση μία ροδιά. Ο πατέρας της μεταμορφώθηκε σε ένα είδος γερακιού, που όπως λένε, δεν κάθεται ποτέ πάνω σε ροδιά!
30. ΣΙΔΗΡΩ. Γυνή του Σαλμωνέως και σκληρή μητρυιά της Τυρούς, που σκοτώθηκε από τον Πελία, τον έναν από τους δύο γιους της Τυρώς, μέσα στο ιερό της Ήρας.
31. ΣΙΜΑΙΘΑ. Μία Σικελιώτις γυνή, που αναφέρει ο Θεόκριτος.
32. ΣΙΜΙΧΗ. Μία δούλη, που έγινε μητέρα του Αρχελάου, βασιλέως της Μακεδονίας.
33. ΣΙΝΟΗ. Μία Νύμφη η οποία ανέθρεψε τον Πάνα, ο οποίος – κατ’ αυτήν - είχε και άγαλμα υπό το επίθετον Σινόεις, πλησίον της Μεγαλοπόλεως.
34. ΣΙΝΩΠΗ. Θυγατέρα του Ασωπού και της Μεθώνης, γεννήσασα εκ του Απόλλωνος τον Σύρον.
35. ΣΙΡΙΣ. Κόρη του παλιού βασιλιά της Ιταλίας Μόργη, και άλλοτε πρώτη γυναίκα του βασιλιά Μετάποντου (άρα μία από τις Νηρηίδες). Επώνυμη ηρωίδα της ομωνύμου πόλεως στον κόλπο του Τάραντα. Ο Μετάποντος την έδιωξε για να πάρη γυναίκα του την ΄Αρνη, την κόρη του Αιόλου, η οποία έβαλε τους γιους της Βοιωτό και Αίολο να σκοτώσουν την Σίριδα.
36. ΣΙΣΥΓΑΜΒΙΣ. Μητέρα του Δαρείου του Κοδομανού, η οποία αιχμαλωτισθείσα υπό του Μεγάλου Αλεξάνδρου εις την μάχην της Ισσού, έτυχε παρ’ αυτού βασιλικών περιποιήσεων. Όταν δε πληροφορήθηκε τον θάνατον του Μακεδόνος βασιλέως, τόσο πολύ λυπήθηκε, που σταμάτησε να τρώη μέχρι που πέθανε!
37. ΣΙΤΩ. Επίθετον της Δήμητρος, που χρησιμοποιούσαν οι Συρακούσιοι.
38. ΣΚΑΙΑ. Θυγατέρα του Δαναού και της Ευρώπης.
39. ΣΚΥΘΑΙΝΑ. Μία δούλη, που μνημονεύει ο Αριστοφάνης.
40. ΣΚΥΛΛΑ. Θυγατέρα της Νύμφης Κραταΐδος, τέρας φρικτόν και απαίσιον το οποίον ωρύετο, με δώδεκα πόδια, έχον έξι μακρούς λαιμούς και φάρυγγες, μετά τριπλής σειράς οδόντων εις έκαστον στόμα. Ζούσε περί τον Σικελικόν πορθμόν επί βράχου υψηλού και απροσίτου και κατέπινε τους παραπλέοντες.
41. ΣΚΥΛΛΑ Θυγατέρα του Νίσου, βασιλέως των Μεγάρων, η οποία ερωτεύθηκε τον Μίνωα όταν αυτός πολιορκούσε την πόλιν και η οποία έκοψε την χρυσήν τρίχαν του πατρός της εκ της οποίας εξηρτάτο η δύναμίς του, θυμίζοντάς μας παρομοίαν ιστορίαν με τον Σαμψών και την Δαλιδά, της Παλαιάς Διαθήκης. Αλλά ο Μίνως, μετά την άλωσιν των Μεγάρων, πήρε μαζί του την Σκύλλαν και την έπνιξε εις την θάλασσαν.
42. ΣΜΥΡΝΑ. Η άλλως Μύρρα, θυγατέρα του Θείαντος, η οποία εγέννησε εκ του πατρός της τον Άδωνιν, μεταμορφωθείσα υπό της Αφροδίτης εις μυρσίνην.
43. ΣΜΥΡΝΑ. Μία των Αμαζόνων, εκ της οποίας και η ονομασία της πόλεως Σμύρνας ή Σμύρνη της Ιωνίας.
44. ΣΠΑΡΤΑ ή ΣΠΑΡΤΗ. Θυγατέρα του Ευρώτα και γυνή του Λακεδαίμονος, εκ της οποίας και η ονομασία της Σπάρτης.
45. ΣΠΕΙΩ. Μία των Νηρηίδων.
46. ΣΤΑΤΕΙΡΑ. Αδελφή και γυνή του Δαρείου του Κοδομανού, συλληφθείσα αιχμάλωτος εις την μάχην της Ισσού και αποθανούσα μετ’ ολίγον.
47. ΣΤΑΤΕΙΡΑ. Η μεγαλύτερη των θυγατέρων του Δαρείου του Κοδομανού, την οποίαν ενυμφεύθη ο Μέγας Αλέξανδρος εις τα Σούσα το 324 π.Χ.
48. ΣΤΑΤΕΙΡΑ. Σύζυγος του Αρταξέρξου Β΄ του Μνήμονος, δηλητηριασθείσα υπό της μητρός αυτού Παρυσάτιδος ή οποία την μισούσε και την φθονούσε.
49. ΣΤΑΤΕΙΡΑ. Αδελφή του Μιθριδάτου του μεγάλου, θανατωθείσα κατά διαταγήν αυτού μετ’ άλλων, ώστε να μην περιπέσουν στα χέρια του Λουκούλλου.
50. ΣΤΕΡΟΠΗ. Μία των Πλειάδων, κατ’ άλλους μητέρα ή σύζυγος του Οινομάου.
51. ΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Πλευρώνος και της Ξανθίππης.
52. ΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Κηφέως, βασιλέως της Αρκαδίας, η οποία – κατά τον Παυσανία - ελέγετο Αερόπη.
53. ΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Ακάστου. Θυγατέρα του Πορθάονος και εκ του Αχελώου μητέρα των Σειρήνων.
54. ΣΤΙΛΒΗ. Θυγατέρα του Πηνειού και της νύμφης Κρεούσης, εκ του Απόλλωνος μητέρα του Λαπίθου και του Κενταύρου.
55. ΣΤΡΑΤΙΑ. Θυγατέρα του Φενεού, εκ της οποίας και η ονομασία της πόλεως.
56. ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ. Θυγατέρα του Πλευρώνος και της Ξανθίππης.
57. ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ. Μία των Θεσπιάδων, μητέρα του Ατρόμου εκ του Ηρακλέους.
58. ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ. Αδελφή του Περδίκκου και γυναίκα του Σεύθου, βασιλέως των Θρακών.
59. ΣΤΡΥΒΗΛΗ. Βαρβαρικόν όνομα μίας παιδίσκης, εις την οποίαν ανεφέρθη ο Δημοσθένης.
60. ΣΤΡΥΜΩ. Θυγατέρα του Σκαμάδρου, γυναίκα του Λαομέδοντος και μητέρα του Πριάμου.
61. ΣΤΥΓΝΗ. Μία των Δαναΐδων, φονεύσασα τον μνηστήρα της Πολύκτορα.
62. ΣΤΥΞ, ΣΤΥΓΟΣ. Μία των Ωκεανίδων, η οποία εγέννησε εκ του Πάλλαντος τον Ζήλον, το Κράτος, την Νίκην και την Βίαν, διατρίβουσα εις τον Τάρταρον. Προς τιμήν της ονομάσθησαν και τα (πολύ ψυχρά μέχρι θανατηφόρα) ύδατα της Στυγός εις το όρος του Χελμού, όπου κατά την παράδοσιν εβαπτίσθη ο Αχιλλεύς υπό την μητρός του Θέτιδος.
63. ΣΥΒΑΡΙΣ. Τέρας φοβερόν και απαίσιον, ανθρωποφάγον, που κατοικούσε σ’ ένα σπήλαιον του Παρνασσού και θανατωθέν υπό του Ευρυβάτου.
64. ΣΥΒΑΡΙΣ. Θυγατέρα του Θεμιστοκλέους.
65. ΣΥΛΕΑ. Θυγατέρα του Κορίνθου, σύζυγος του Πολυπήμονος και μητέρα του ληστού Σίνιδος.
66. ΣΥΛΛΙΣ. Νύμφη, μητέρα του Ζευξίππου εκ του Απόλλωνος.
67. ΣΥΜΗ. Μία Νύμφη, μητέρα του Χθονίου εκ του Ποσειδώνος.
68. ΣΥΜΗ Θυγατέρα του Ιαλυσού, εκ της οποίας και η ονομασία της νήσου Σύμης.
69. ΣΥΡΑ. Κύριον όνομα δούλης, που μνημονεύει ο Αριστοφάνης.
70. ΣΥΡΑΚΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Αρχίου, ιδρυτού των Συρακουσών, που εχάρισε το όνομα αυτό προς τιμήν της .
71. ΣΥΡΙΓΞ, ΣΥΡΙΓΓΟΣ. Νύμφη της Αρκαδίας, η οποία καταδιωχθείσα υπό του Πανός, κατέφυγεν εις τον ποταμόν Λάδωνα και μετεμορφώθη κατόπιν αιτήματός του εις κάλαμον, εκ του οποίου ο Παν κατασκεύασε την σύριγγά του (ένα είδος αυλού).
72. ΣΦΙΓΞ, ΣΦΙΓΓΟΣ. Τέρας φοβερόν της Ελληνικής Μυθολογίας, που είχε κεφαλήν και στήθος παρθένου, σώμα και πόδες λέοντος, και πτέρυγες αετού, πεμφθέν υπό της Ήρας προς τιμωρίαν των Θηβαίων διότι περιεφρόνησαν την λατρείαν της, ή υπό του Άρεως δια τον υπό του Κάδμου φόνον του εις αυτόν ανήκοντος δράκου. Το τέρας αυτό, καθήμενον επί βράχου, προ των Θηβών, κατεσπάραζε κάθε άνθρωπο, που αδυνατούσε να λύση το περίφημο αίνιγμα, που έλυσε μόνον ο Οιδίποδας, με αποτέλεσμα αυτή να γκρεμισθή σε ένα βράχο και να θανατωθή.
73. ΣΩΣΑΝΔΡΑ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς, κατ’ άλλους μία ορχήστρια των Αθηνών, για την οποίαν κατασκευάσθηκε άγαλμα υπό του Καλάμιδος εις την Ακρόπολιν (Ίδε: ορχήστριες).
74. ΣΩΣΑΝΗ. Θυγατέρα του Νίνου.
75. ΣΩΣΤΡΑΤΗ. Μία γυναίκα, που μνημονεύει ο Αριστοφάνης.
76. ΣΩΣΩ. Μία γυνή την οποίαν αναφέρει ο Σιμωνίδης.
77. ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του Διονυσίου του πρεσβυτέρου.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
