| margarita | Date: Δευτέρα, 31-ΟΚΤ-2011, 7:41 PM | Message # 85 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Ο Σείριος (Σείριος Α΄) είναι ένα άστρο τεραστίων διαστάσεων, ήλιος-γίγαντας σε σχέση με τον ήλιο του ηλιακού μας συστήματος.
Γύρω του, περιστρέφεται ένα άλλο άστρο, ο Σείριος Β΄.
Ακόμη, υπάρχει και ο Σείριος Γ΄ ο οποίος αλληλεπιδρά με τον Β΄ και τον Γ΄.
Εκτός απο την ύπαρξη του Σείριου Α΄, ή ύπαρξη του Σείριου Β΄ και Γ΄ ήταν γνωστή σε αρχαίους πολιτισμούς,
ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ,
όπως μαρτυρούν αρχαία κείμενα και αρχαίες παραστάσεις.
Το « περίεργο » της όλης υπόθεσης, έγκειται στο οτι ο Σείριος Β΄ και ο Σείριος Γ΄ δεν φαίνονται με « γυμνό μάτι »,
γεγονός που προϋποθέτει την ύπαρξη φακού,
τηλεσκοπίου
ή κάποιου άλλου τεχνολογικού επιτεύγματος για να διαπιστωθεί η ύπαρξή τους, ή κάποια επαφή των αρχαίων προγόνων μας με εξωγήϊνους και -γιατί όχι;- την πιθανή καταγωγή τους απο αυτούς...
Ο Σείριος είναι το Aστρο της Δημιουργίας για τον Γαλαξία μας και ειδικότερα η
περιστροφική κίνηση-αλληλεπίδραση των τριών αυτών αστέρων μεταξύ τους,
του Σείριου Α’, Β’ και Γ’, προκαλεί την Δημιουργία στον Τοπικό Γαλαξία
( « Δημιουργία » είναι η « γέννηση » άστρων-συνεπώς και των πλανητών που
περιστρέφονται γύρω τους, οι οποίοι φιλοξενούν ζωή-που είναι συνέπεια
« θανάτου » άλλων αστέρων και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν κάθε
στιγμή ).
Τα τρία αυτά άστρα, που αληλεπιδρούν μεταξύ τους Δημιουργώντας άστρα και
πλανήτες, άρα ζωή, είναι η Εκδήλωση του Τρισυπόστατου Θεού-Δημιουργού
( Τριαδικού ), στην Συμπαντική μας περιοχή.
Eννοείται όμως, πως κάτι αντίστοιχο, δηλαδή κάποιο Τριπλό Αστρικό Σύστημα,
υπάρχει απο ένα τουλάχιστον, σε όλους τους Γαλαξίες, για να εκφράζει την
Δύναμη της Δημιουργίας, την οποία και προκαλεί, στη συγκεκριμένη
Συμπαντική περιοχή, στο συγκεκριμένο Γαλαξία.
Επιπρόσθετα, το Σύστημα του Σείριου αποτελεί και
Αστέρα-Πύλη-Πέρασμα-Δίοδο για όποιο ον επιθυμεί να μεταφερθεί απο κάποιον
άλλο γαλαξία -και απο το γαλαξία της Ανδρομέδας-, στον Γαλαξία οπου
βρισκόμαστε.
Με άλλα λόγια, οι Ολύμπιοι για να βρεθούν απο το Γαλαξία της Ανδρομέδας,
στον « δικό μας » και να αποικίσουν πλανήτες διαφόρων Aστρων του, έχουν
περάσει απο το Αστρικό Σύστημα του Σείριου, δημιουργώντας αποικίες.
Kλείνοντας, πρέπει να σημειωθεί οτι έχουν λάβει χώρα πολλές αποστολές
των Ολύμπιων ( που είναι βασικά Ανδρομέδιοι ) απο το αστρικό σύστημα του
Σείριου, κάτι που αναφέρεται:
1. αλληγορικά στη Μυθολογία μας,
2. σε κανονικά και κρυπτογραφημένα κείμενα φιλοσόφων, καθώς και
3. σε παραδόσεις άλλων λαών του παρόντος πλανήτη.
Είναι ένα πολύ λαμπερό αστέρι.
Έχει ακτίνα 1,5 φορά μεγαλύτερη από τον ήλιο, η μάζα του είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του ήλιου και είναι 35,5 φορές φωτεινότερος από αυτόν.
Έχει θερμοκρασία επιφάνειας 11.200C , τόση όση είναι σε χιλιόμετρα η απόσταση μεταξύ Πυραμίδων Χέοπος και Γιουκατάν Μεξικού, αλλά τόση είναι σε μέτρα ανά δευτερόλεπτο και η ταχύτητα διαφυγής των σωμάτων από την έλξη της γης.
Ο Σείριος αναφέρεται σε όλες τις θρησκείες του κόσμου με τα ονόματα Σείριος, Ζούρια, Σουρ, Σηειρ, Όσιρις κλπ.
Αλλά η πανίσχυρη χριστιανική θρησκεία, για να σβήσει κάθε συσχετισμό της γης με το ζωηφόρο άστρο, προσπάθησε να αφανίσει κάθε στοιχείο, καταστρέφοντας τις βιβλιοθήκες( Αλεξάνδρειας ).
Επίσης, ονόμασε το αστέρι διάβολο και απαγόρευε ακόμα και τη προφορά του ονόματος Εωσφόρος, χωρίς καν να ξέρει τι σημαίνει ( αυτός που φέρνει το φως ).
Εισήγαγε Επίσης μέσα στο δόγμα της πίστεως, την Αποκάλυψη, αιρετικό βιβλίο μη αποδεκτό αρχικά ως κανονικό, μέσα στο οποίο ο Χριστός αποκαλεί τον εαυτό του « Πρωινό αστέρι »,έτσι όπως αποκαλείται εδώ και 22.000 χρόνια ο Σείριος!! dottore@pathfinder.grAdded (2011-10-31, 7:35 PM)
---------------------------------------------
Έχει ακτίνα 1,5 φορά μεγαλύτερη από τον ήλιο, η μάζα του είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του ήλιου και είναι 35,5 φορές φωτεινότερος από αυτόν.
Έχει θερμοκρασία επιφάνειας 11.200C , τόση όση είναι σε χιλιόμετρα η απόσταση μεταξύ Πυραμίδων Χέοπος και Γιουκατάν Μεξικού, αλλά τόση είναι σε μέτρα ανά δευτερόλεπτο και η ταχύτητα διαφυγής των σωμάτων από την έλξη της γης.
Ο Σείριος αναφέρεται σε όλες τις θρησκείες του κόσμου με τα ονόματα Σείριος, Ζούρια, Σουρ, Σηειρ, Όσιρις κλπ.
Αλλά η πανίσχυρη χριστιανική θρησκεία, για να σβήσει κάθε συσχετισμό της γης με το ζωηφόρο άστρο, προσπάθησε να αφανίσει κάθε στοιχείο, καταστρέφοντας τις βιβλιοθήκες( Αλεξάνδρειας ).
Επίσης, ονόμασε το αστέρι διάβολο και απαγόρευε ακόμα και τη προφορά του ονόματος Εωσφόρος, χωρίς καν να ξέρει τι σημαίνει ( αυτός που φέρνει το φως ).
Εισήγαγε Επίσης μέσα στο δόγμα της πίστεως, την Αποκάλυψη, αιρετικό βιβλίο μη αποδεκτό αρχικά ως κανονικό, μέσα στο οποίο ο Χριστός αποκαλεί τον εαυτό του « Πρωινό αστέρι »,έτσι όπως αποκαλείται εδώ και 22.000 χρόνια ο Σείριος!! Added (2011-10-31, 7:36 PM)
---------------------------------------------
...αλλά και γιατί ο Σείριος Α' λέγεται "Σπορέας" ("πήρα το δρόμο της σποράς" που λέει κι ο Αρχάγγελος των Ελλήνων Ξυλούρης) και ο Σείρος Β' "Αποθήκη των ψυχών"; Όσον αφορά την ψυχή, διάβασε Φάλανθε τον "Φαίδωνα" του Πλάτωνος και το "Περί Ψυχής" του Αριστοτέλους (κατ' αρχάς) και θα καταλάβεις περί τίνος πρόκειται!!! ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩ!!! Added (2011-10-31, 7:37 PM)
---------------------------------------------
Το Σύστημα Των Δίδυμων ήλιων του Σείριου
Οι Ουράνιοι – Χθόνιοι Δίαυλοι, Αστρικές Πύλες
Μέρος Α'
Όπως είχε αναλύσει και ο μέγιστος αρχαίος ΕΛΛΗΝ
μαθηματικός – Αστρονόμος Έυδοξος ο Κνύδιος δια στόματος Του Παμέγηστου Έλληνος Πανεπιστήμονος ΑΡΙΣΤΟΤΈΛΟΥΣ στο βιβλίο του
«Τα Μετά τα Φυσικά 1073β, 15» οι πλανητικές αρμονικές «τροχιές» ανά ηλιακό σύστημα δεν δύνανται να υπερβαίνουν τις 12, και 12ος πλανήτης συνυπολογιζόμενων του «ΉΦΑΙΣΤΟΥ» και του «ΦΑΕΘΟΝΟΣ», ευρίσκεται πλησίον του «εσωτερικού πλανήτη Ερμή», και ΟΧΙ!!!!!
Έξωθεν του ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ.
Κατά την αρχαία Ελληνική αστρονομία (Θρόσκειν) έξωθεν του Πλούτωνος υπάρχουν Μόνον!!!!!
Πλανήτες «Ιποπεδικών» τροχιών.
«…Ο Εύδοξος (ο Κνύδιος) εξήρτα την κίνησιν του Ηλίου και της Σελήνης από τήν ύπαρξιν διά τό καθένα χωριστά τριών σφαιρών.
Εξ αυτών η πρώτη έχει τήν ιδίαν κίνησιν με τήν κίνησιν της σφαίρας των απλανών αστέρων η δευτέρα κινείται κατά την περιφέρειαν του κύκλου όστις διχοτομεί τα ζώδια, η τρίτη κινείται κατά την τροχιάν κύκλου ο οποίος τέμνει λοξώς τα ζώδια εις το πλάτος των.
Η λόξωσις του κύκλου της σεληνιακής τροχιάς σχηματίζει πλατυτέραν γωνίαν εκείνης που σχηματίζει η ηλιακή τροχιά.
Τήν κίνησιν εκάστου των πλανητών εξαρτούσε εκ της υπάρξεως τεσσάρων δι’ έκαστον σφαιρών εξ αυτών η πρώτη και η δευτέρα, είναι η αυτή με τας αντιστοίχους σφαίρας του Ηλίου και της Σελήνης.
(διότι και η σφαίρα των απλανών είναι αυτή που δίδει φοράν εις όλας , η δε τοποθετημένη κάτω απ’ αυτήν που κινείται κατά την περιφέρειαν του κύκλου που διχοτομεί τα ζώδια, είναι κοινή δια όλας τας σφαίρας)
Η τρίτη σφαίρα εκάστου πλανήτου, έχει τους πόλους της εις τον Κύκλον που διχοτομεί τα ζώδια, της δε τετάρτης η φορά ακολουθεί την περιφέρειαν κυκλου, ο οποίος τέμνει λοξώς τον μέσον κύκλον της τρίτης σφαίρας , ακόμη οι πόλοι της τρίτης σφαίρας των άλλων πλανητών είναι χωριστοί, της Αφροδίτης ομως και του Ερμού είναι οι αυτοί…»
Αριστοτέλης, βιβλίο «ΤΑ ΜΕΤΆ ΤΑ ΦΥΣΙΚΆ »1073Β,15
Αυτές οι «Ιποπεδικές» τροχιές περικλείουν ΚΑΙ τον δικό μας Ήλιο ύλης (Εκπομπής φωτός ) ΚΑΙ τον γειτνίζοντα δίδυμο Ήλιο Αντί – Ύλης (απορροφήσεως φωτός ), ενώ διέρχονται διαδοχικός από τον χώρο του κεντρικού
Υπέρ–Ήλιου (ουδετεροΎλης ) ευρισκομένου εις το κέντρο ης «Ιπποπέδης»
Επειδή αυτοί οι πλανήτες «Ιποπεδικών» τροχιών διέρχονται εναλλάξ από τρεις καταστάσεις «Ύλης»
(Αντί-Ύλης / Ουδέτερο–Ύλης / Ύλης),
δεν δύνανται να γίνουν κατοικία έμβιων όντων
Πιο αναλυτικά θα λέγαμε πως υπάρχουν δύο (2) Ήλιοι.
Ένας αριστερόστροφος εκπομπής Φωτός – Ενέργειας, βλέπε Σείριος Α’, Και ένας δεξιόστροφος απορροφήσεως Φωτός – Ενέργειας, βλέπε Σείριος Β’.
Έκαστος Ήλιος πλαισιώνετε από δώδεκα (12)
πλανήτες – Ήλιους Αριστερόστροφους και δεξιόστροφους αντιστοίχως, που και αυτοί με την σειρά τους έχουν δώδεκα (12) πλανήτες, και ούτω καθεξής.
Οι πρώτοι αποτελούν την Ύλη, και οι δεύτεροι την Αντί – Ύλη του συστήματος αυτού. Το όλο σύστημα, δηλαδή τα Έξη και Είκοσι + τρία και δέκα (26+13)
26 = 13+13 σώματα – πλανήτες –Ήλιους και
(13 του κεντρικού Υπέρ – Ήλιου ουδέτερο - Ύλης ευρισκόμενο εις το κέντρο της «Ιπποπέδης») το περικλείει ένας σφαιρικός «στέρεος» μανδύας Νετρονιακής –Νετρινιακής στέρεο Υφής.
Το ίδιο πρότυπο ισχύει προς τα άνω και προς τα κάτω.
Δηλαδή από τα υποατομικά σωματίδια έως τους Γαλαξίες και τελικά μέχρι τον νοήμονα ζωντανό παν – Συμπαντικό οργανισμό.
Έχουμε δηλαδή ένα «Διπολικό Ηλιακό σύστημα» δύο Ήλιων, ενός Αριστερόστροφου εκπομπής φωτός, ήτοι του Ήλιου μας, και ενός δεξιόστροφου απορροφήσεως φωτός (μαύρη οπή) ως ανθυλλίου, με δώδεκα (12) δεξιόστροφους πλανήτες δεξιόστροφων τροχιών και δώδεκα (12) αριστερόστροφους αριστερόστροφης τροχιάς αντίστοιχα.
Δηλαδή έχουμε τον δικό μας αριστερόστροφο Ήλιο – Ίωνα και τους λοιπούς έντεκα (11) αδελφούς Ήλιους που περιστρέφονται γύρο από των
Σείριο - Κύνα – ΥπέρΙωνα ως κέντρο περιστροφής
Σε πιο πάνω επίπεδο, έχουμε δώδεκα (12) Γαλαξίες-Πλανήτες να περιστρέφονται γύρω από τον Γαλαξία «ΑΝΔΡΟΜΈΔΑ».
Πιο πάνω έχουμε δεκατρείς (13) πρωτοβάθμιους Γαλαξίες ήτοι Γαλαξιακό σμήνος ύλης να περιστρέφεται γύρω από το Γαλαξιακό σμήνος δεκατριών (13) Γαλαξιών Υπέρ-Ανδρομέδας και ούτω καθεξής.
Το αντίστοιχο ισχύει και για τους έχοντες δεξιόστροφη τροχιά πλανήτες.
Έως το τελευταίο επίπεδο που είναι ο ίδιος ο Παν-Συμπαντικός Οργανισμός.
Από τα παραπάνω έχουμε επιβεβαίωση της πίστης των παλαιότερων Ελλήνων ότι… «Όπως πάνω έτσι και κάτω».
Αυτό επιτυγχάνεται μέσο «Νοητών» σφαιρών Νετρινιακής –Νετρονιακής στέρεο Υφής, τους γνωστούς από τα βιβλία του Αγαπητού κυρίου Φουράκη υπερούσιους-επουράνιους και με χθόνια απόληξη διαύλους. Added (2011-10-31, 7:38 PM)
---------------------------------------------
Το παραπάνω ενισχύεται από το γεγονός ότι υπάρχουν διάφορα επίπεδα ύπαρξης, διάφορες πραγματικότητες,…κόσμοι σε άλλες διαστάσεις.
Οι γνωστές μας παράλληλες διατάσεις ή παράλληλα Σύμπαντα που όλοι μας έχουμε δει μέσα από διάφορες ταινίες επιστημονικής φαντασίας (;;;).
Αλλά που η συμβατική επιστήμη μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε (;;) Να υποψιάζεται την ύπαρξη τους, βλέπε και τα σχετικά πειράματα- έρευνες που γίνονται στην Αργεντινή με στόχο να εντοπίσουν οι επιστήμονες(;;;)
Τις υπόλοιπες διαστάσεις-παράλληλα Σύμπαντα που υπάρχουν.
Υπάρχουν «Σημεία –Περιοχές» του «κόσμου μας –Σύμπαντος μας –Διάστασης μας» που η γεωμετρική τους απεικόνιση απαιτεί τουλάχιστον!! Τετρα - διάστατη γεωμετρία.
(η ανύπαρκτη κατά εμέ, χρονική διάσταση,
δεν συμπεριλαμβάνεται στον τρόπο γεωμετρικής απεικόνισης ενός χώρου – στερεού)
Μιας και δεν μας καλύπτει η τριασ-διάστατη γεωμετρία.
Είναι «Χωρικά σημεία» που η επιφάνεια είναι δωδεκάεδρο (12 έδρες) τα γνωστά από την κέλτικη παράδοση σαν «Εδάφη της περιπλάνησης», που μέσα τους οι έννοιες χρόνος και χώρος δεν είναι απλός «σχετικές» (μέσα στα όρια της θεωρίας της σχετικότητας;;), αλλά εντελώς αόριστες, ακαθόριστες.
Είναι τα κομβικά σημεία που τα κύτταρα – Γαλαξιακές δομές του Ζωντανού Νοήμονος Παν – Συμπαντικού Οργανισμού ταυτίζονται – εφάπτονται με τις ανώτερες και κατώτερες, από αυτά /αυτές (από Ιεραρχικής απόψεως, δηλαδή από την άποψη σε πια διάσταση – παράλληλο Σύμπαν βρίσκονται) μέσω.. «νοητών» «σφαιρών – μανδυών»
«Νετρινιακής – Νετρονιακής - ουδέτερονιακής» στέρεο Υφής.
Τέτοια σημεία είναι ο Παρνησός και η Πεντέλη.!!
Δηλαδή το σύστημα των δίδυμων Ήλιων του Σείριου
(Σείριος Α’ και Σείριος Β’) σχετίζεται – εφάπτεται με το αντίστοιχο σύστημα Ήλιου (Ίωνα) δικού μας Ήλιου, καθώς οι
Ήλιοι-Ίωνες =Λόγο-φόροι =Φέρω λόγο(Ήχο)-Αιτία –Ροή -Παλμό-Δημιουργία
(Όπου «Λόγος» εκ του ρήματος λέγω.
Όπου αναγραμματίζοντας μας δίνει «Γελ» που σημαίνει
«Φως –Λάμψη -Ακτινοβολία- Σπερματικό Φως »)
Ο Ήλιος μας (Ίωνας) Σχετίζεται – εφάπτεται με αντίστοιχους Ήλιους(Ίωνες) αρχηγούς άλλων ηλιακών συστημάτων, και δίνουν αναφορά στον κεντρικό Ήλιο – (Υπέρ –Ίωνα) Σείριο Όπως μας αναφέρει και ο Αείμνηστος ΕΛΛΗΝ Θεόδωρος Αξιώτης.
Όπου ο Σείριος (Υπέρ Ίων), είναι ο «Ηλιακός» Ήλιος ήτοι η κεντρική δέκατη τρίτη αρχή, προϊστάμενη βιολογικώς επί των δώδεκα (12) Πλανητικών Ήλιων (Ιώνων), όπου ένας εκ τον οποίον είναι και Ήλιος του δικού μας Συστήματος
------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------
Το παραπάνω συμβαίνει (;) στις 21 Ιουνίου καθώς η Σελήνη σαν
Εκάτη =100=πήρης περιστροφή σου Σειρίου Β΄ γύρω από τον Σείριο Α΄ (σύμφωνα με παραδόσεις της φυλής Ντόγκον που προέρχονται από τους Έλληνες Αργοναύτες όπως διαπιστώνει ο Συγγραφέας Ρόμπερτ Τέμπλ στο έγκυρο βιβλίο του <Ο άγνωστος Σείριος>),
Σαν Άρτεμης αλλά κυρίως σαν Αθηνά Παλλάδα «εφάπτεται» στον Παρθενώνα όταν ο Κύνας –Σείριος –Υπερίωνας Μεσουρανεί
------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------
Σε αυτόν των συσχετισμό - ταύτιση του Σειρίου
(Ήλιου Υπερίωνα) με τον δικό μας Ήλιο(Ίωνα), δηλαδή στο «Πλησίασμα» του Σειρίου στο Ηλιακό μας σύστημα και άρα και στον πλανήτη μας , οφείλονται και τα γνωστά «Κυνικά εγκαύματα» που συμβαίνουν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και συγκεκριμένα από τις τέσσερις (4) Ιουλίου έως τις τέσσερις και δέκα του Αυγούστου (14).
Τα οποία εγκαύματα μας τα αναφέρει ο Θειοφόρος Ησίοδος στο έργο του «Έργα και Ημέραι, 585»
«..Τότε οι Αίγες είναι παχύτατες και το κρασί θαυμάσιο, οι γυναίκες θερμότατες και οι άνδρες αποχαυνωμένοι, επειδή ο Σείριος τους καίει το κεφάλι και τα γόνατα, και το κορμί των είναι ψημένο από τον καύσωνα…»
Να σημειώσουμε εδώ η «Αίγες» ταυτίζεται εννοιολογικά και σημασιολογικά με τα «Μήλα» και αυτά με τους «Δαλούς» και αυτοί με τους Διάττοντες Αστέρες.
Το πλησίασμα αυτό του Σείριου στο Ηλιακό μας σύστημα μας το αναφέρει και ο Όμηρος
(Ο ομιλών Μηρός, Όπου Μηρός για τους παλαιοτέρους Έλληνες ήτο και είναι ο Σείριος που με τις φωτοχυσίες του μας αναζωογονεί και αφυπνίζει)
στον «Εις Απόλλωνα Ύμνο του» αναφέρει τα εξής…
«…Τον Μακροβόλο Απόλλωνα θα μνημονεύσω και ούτε θα λησμονήσω αυτόν που και οι Θεοί τον τρέμουνε όταν πηγαίνει ατού Διός τα ανάκτορο κι ευθείς ανασηκώνονται καθώς σιμά τους έρχεται όλοι από τα έδρανα, όταν τα αστραφτερά τεντώνει τόξα…»
Δηλαδή όταν οι ακτίνες – Φωτοχυσίες του Σείριου διαπερνούν τον δίσκο του δικού μας Ήλιου (ο Δίας) και φτάνουν σε εμάς και δημιουργούν τα κυνικά εγκαύματα.
Ακόμη πιο κάτω, στον στίχο 100, ο Όμηρος αναφέρει τα εξής…
«..Δυνατό και άψογο υιόν η ομορφοπλόκαμη Λητώ έμελλε να γεννήσει και τότε αυτές από την καλοκτισμένη νήσο, στείλανε την Ίριδα να φέρει την Ειλείθυια , υποσχόμενες μεγάλο περιδέραιο εννιάπηχο από χρυσές κλωστές αρμαθιασμένο…»
Δηλαδή μας λέει ότι..
Οι άλλες Θεές που παρευρίσκοντο στην γέννηση του Απόλλωνος, έστειλαν από την Αστερία, μετέπειτα Δήλον, την Ίριδα, που είναι το ουράνιο τόξο.
Δηλαδή το διαχοριζόμενο ως προς το Ηλεκτρομαγνητικό Φάσμα, στα επτά (7) χρώματα Λευκό Φως να φέρει την κόρη της Ήρας, την Ειλείθυια.
Ακόμη μας λέγει ότι….
Κατά την γέννηση του Απόλλωνος ( Σειρίου), δηλαδή το πλησίασμα του στο Ηλιακό μας σύστημα, η Ήρα, δηλαδή η Αερόσφαιρα του Ήλιου μας αποκτά μέσω της κόρης της, της Ειλείθυιας, την Ίριδα – Ίρις που είναι η χρωμόσφαιρα ήτοι το ουράνιο τόξο που δημιουργείτε δια της εντός των υδατοφόρων νεφών διαθλάσεως και αντανακλάσεως των ηλιακών ακτίνων που έχουν ενισχυθεί, ως προς την ένταση τους και από αυτές του Σείριου- Απόλλωνος.
*Εδώ ως κάποια παρένθεση να σημειώσουμε ότι..
κατά ανάγνωση του Ορφικού Ύμνου εις την Θεά Ήρα μαθαίνουμε ότι η θεά Ήρα
(Ήρα = Αήρ όπως λέγει ο Μέγιστος Πλάτων στο έργο του Κρατύλος
Δηλαδή ο Αήρ του Διός –Ήλιου μας, ήτοι η αερόσφαιρα του Ήλιο μας)
είναι αυτή που παρέχει στους ανθρώπους ήπιες αύρες που θρέφουν τας ψυχάς
«…Ψυχοτρόφους αύρας θνητοίς παρέχουσα προσηνείς…»
(Ορφικός ύμνος 16, XVI. ΗΡΑΣ θυμίαμα, αρώματα)
Με το παραπάνω συμφωνεί και η σημερινή συμβατική επιστήμη
Όταν μας λέγει ότι…Ενώ ο Ήλιος θεωρείται εξαιρετικά θερμός, η επιφάνειά του έχει θερμοκρασία μόλις 6000 βαθμούς Kelvin. Οι πραγματικά θερμές περιοχές στο εξωτερικό μέρος του Ήλιου βρίσκονται στην εξωτερική ατμόσφαιρά του, το στέμμα ή κορώνα, όπου εκεί η θερμοκρασία υπερβαίνει το 1.000.000 βαθμούς. Η εξήγηση της μεγάλης θερμοκρασίας του στέμματος παραμένει ένα μυστήριο για τους φυσικούς. Τώρα κάποιοι ηλιακοί φυσικοί προτείνουν ένα πρώτο βήμα για την εξήγησή του.
Η θεωρία τους που υποστηρίζεται από παρατηρήσεις δύο δορυφόρων εξηγεί τη δραματική αύξηση θερμοκρασίας που παρατηρείται σε ένα στενό στρώμα κάτω από το στέμμα. Σύμφωνα με την θεωρία, καταιγισμοί ωστικών κυμάτων εκτοξεύονται προς τα επάνω, μέσα από πυκνά αέρια της ηλιακής ατμόσφαιρας, και τα κύματα αυτά εκτοξεύονται και καμπυλώνονται από μαγνητικά πεδία, σα να τα εκσφενδονίζει μια γιγαντιαία σφεντόνα Added (2011-10-31, 7:39 PM)
---------------------------------------------
Σε αυτό συμφωνεί και Θείος Πλούταρχος που στο έργο του
«Περί Ίσιδος και Οσήριδος, 33» μας λέγει ότι…
«…Και από τους αστέρες τον Σείριο θεωρούν (Οι Αιγύπτιοι) ως άστρο της Ίσιδος, διότι έχει την ιδιότητα να προκαλεί το ύδωρ (την βροχή) ..Όταν ο Ήλιος κατά πρώτον συναντά τον αστερισμό του Λέοντος…»
Αλλά και ο Μέγιστος ΕΛΛΗΝ φιλόσοφος Εμπεδοκλής στο εργάτου «Περί Φύσεως, 51» μας λέγει αναφερόμενος στην «Ίρις»
«Ίρις δε εκ Πελάγους Άνεμον Φέρει ή Μέγαν Όμβρον.»
Δηλαδή ότι η «Ίρις» δημιουργεί νέφη και βροχοπτώσεις.
*** Βλέπε και τα καλοκαιρινά μελτέμια με επίκεντρο της Κυκλάδες.!!!
Ακόμη φυσικό επακόλουθο της επί της Δήλου γενέσεως του Θεού Απόλλωνος ήταν και η εναρμόνισης τον υπεργήινων – υπερούσιων ηλεκτρομαγνητικών και ηχοφασματικών ρευμάτων με τα επί τις χθονός αντίστοιχα.
Επακόλουθο αυτής της εναρμόνισης ήταν (και είναι) η εμφάνισης του ουράνιου τόξου.
Πιο κάτω ο Όμηρος, στους στίχους 156 έως 164, μας λέγει …
«…Κι ακόμα εκείνο το μεγάλο θαύμα, που το κλέος του ποτέ δε θα χαθεί, οι δηλιάδες κόρες, οι θεραπαινίδες του εκατηβελίτη, αυτές που πρώτα αφού υμνήσουν τον Απόλλωνα και έπειτα τη Λητώ και την τοξότρια Άρτεμη, αρχαίους άνδρες και γυναίκες μνημονεύοντας ψάλουν ύμνο, και τα γένη των ανθρώπων θέλγουν.
Και όλων των ανθρώπων τις φωνές και το χοροκροτάλισμα ξέρουνε να μιμούνται και έτσι ο καθένας τους θα νόμιζε πως τραγουδάει ο ίδιος…»
Βλέπουμε λοιπόν από τα παραπάνω ότι κατά την γέννηση του Θεού Απόλλωνος παρίστατο και οι Δηλιάδες κόρες που είναι οι Πλειάδες.
Ο αστερισμός των Πλειάδων ή γνωστότερος σαν Πούλια.
Δηλαδή..
Η ΑΛΚΙΟΝΗ, Η ΜΑΙΑ, Η ΜΕΡΟΠΗ, Η ΗΛΕΚΤΡΑ, Η ΠΛΕΙΟΝΗ, Η ΚΕΛΑΙΝΩ, Η ΤΑΫΓΕΤΗ ΚΑΙ Η ΣΤΕΡΟΠΗ.
Η παρουσία των Πλειάδων σημαίνει ότι στην εναρμόνιση που αναφέρουμε πιο πάνω, συμβάλουν καθοριστικά και οι Πλειάδες
(ο αστερισμός των Πλειάδων) μιας και έχουν και αυτές χθόνια απόληξη – κομβικά σημεία επί τις χθονός.
Πιο συγκεκριμένα θα λέγαμε ότι συνέβαλαν και συμβάλουν στην δύιλισιν και επί της υπεργήινης και γήινης φασματόσφαιρας αέναου ροής και διαχύσεως των εκ του Σειρίου εκπεμπόμενων φωτομαγνητικών Ιόντων ατίνα δια της μείξεως των με τα της θερμόσφαιρας και υδατόσφαιρας του υπέρ τον πλανήτη μας περιβάλοντος και των επί αυτών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων πλάθουν και αναπλάθουν τους υπερούσιους, ουράνιους και με χθόνια απόληξη Διαύλους.
Το πιο πάνω φαίνετε από τις συγκεκριμένες λέξεις που ο ποιητής χρησιμοποιεί.
Συγκεκριμένα από τις λέξεις
«Υμνήσουν», «Ψάλουν Ύμνο», «Φωνές», «Μιμούνται»
Που δηλώνουν την αέναο ροή από τον Σείριο ηχοφασματικών κυμάτων και εικόνων, αλλά και την αέναος εναρμόνιση τους και την ανάπλαση και ανακύκλωση τους
Η χθόνια απόληξη που έχουν οι πλειάδες στην χθόνα βρίσκεται αν βρούμε στην ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ – ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ποιους αλλά κυρίως που!!! Απέκτησαν απογόνους οι Πλειάδες.
Ψάχνοντας λοιπόν στην Μυθολογία μας βρίσκουμε ότι…
Οι Πλειάδες επί της χθονός ήταν κόρες της Πλειόνης και του Τιτάνα Άτλα, κόρης του Ωκεανού και της Τιθύος, και Αδερφές των Υάδων.
Άξιον λόγου είναι και πρέπει να το αναφέρουμε το γεγονός ότι και οι Υάδες και οι Πλειάδες ανήκουν στον αστερισμό του Ταύρου.
Ακόμη ανάμεσα στον Αστερισμό των Υάδων και στον Αστερισμό των Πλειάδων βρίσκεται το περίφημο χάσμα για το οποίο κάνει λόγο ο Λουκιανός στο έργο του «Αληθούς Ιστορία», αλλά κυρίως ο Ακραγαντίνος φιλόσοφος Εμπεδοκλής.!
ΜΑΙΑ: Η πρώτη κόρη και η ωραιοτέρα όλων, την οποία αγάπησε ο Ζευς και γέννησε από αυτή, μέσα σε ένα σκοτεινό άντρο του Όρους Κυλλήνη που δεν σκεπάζεται ποτέ από σύννεφα και δεν φυσά ποτέ, τον Ερμή. Στο όρος αυτό φυτρώνει το φυτό «Μώλυ» που ο Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα για να προστατευθεί από τα μάγια της Κίρκης.
ΤΑΫΓΕΤΗ: Η οποία με την ένωση της με των πατέρα θεών τε ανθρώπων έφερε στον κόσμο τον Λακεδαίμονα ο οποίος είναι προπάτορας των Λακεδαιμονίων. Στο όρος Ταΰγετος
ΗΛΕΚΤΡΑ: Η κεχριμπαρένια, εκ της οποίας ο Ζευς γέννησε τον Δάρδανο και τον Ιασίωνα (σύμφωνα με τον Αθηνίωνα συγγραφέα του 1ου αι. μ. Χ. οι Κάβειροι ήταν δυο παραπάνω). Κατά κάποιον άλλο μύθο, μητέρα της «Αρμονίας» την οποία τεκνοποίησε με τον Δία στην Σαμοθράκη και την οποία Αρμονία, πήρε αργότερα για γυναίκα του ο Κάδμος.
Ακόμη Ηλέκτρα είναι και το όνομα μίας από τις επτά πύλες της Θήβας.
ΣΤΕΡΟΠΗ: Η ακτινοβόλος Σύζυγος του ήρωα Οινόμαου, βασιλιά της πόλης Πίσση στο όρος Όλυμπος. Όπου υπήρχε και ανδριάντας του Δία. Ο Οινόμαος θεωρείτε γιος του Άρη.
ΚΕΛΑΙΝΩ: Εκ της οποίας ο Ποσειδώνας γέννησε τον «Θηβαίο» ήρωα Λύκο. Ο οποίος μεταφέρθηκε στα νησιά των Μακάρων από τον πατέρα του
ΑΛΚΥΟΝΗ: Εκ της οποίας ο Ποσειδώνας γέννησε τον Υριεύς, ιδρυτή της πόλης Υρία στην Βοιωτία. Κατά κάποιον άλλο μύθο, η Αλκυόνη παντρεύτηκε τον «Κήυκα» τον γιο Εωσφόρου (του άστρου της αυγής). Από αυτήν προέρχονται και οι αλκυονίδες ημέρες (επτά ημέρες πριν από το χειμερινό ηλιοστάσιο και επτά ημέρες μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο)
ΜΕΡΟΠΗ: Η εύγλωττη, σύζυγος του Σίσυφου και μητέρα του Γλαύκου. Λιγότερο ορατή για αυτό και θεωρούταν θνητή.
Έχουμε λοιπόν μια αντιστοίχηση των πλειάδων (του αστερισμού) με κάποια σημεία επί της χθονός που βρίσκονται στο ευρύτερο Ελληνικό χώρο.
Συγκεκριμένα…
Μαία := Όρος Κυλλήνη (Αρκαδία)
Ταϋγέτη := Όρος Ταΰγετος (Λακωνία)
Ηλέκτρα := Όρος Σάος (Σαμοθράκη)
Στερόπη := Όρος Όλυμπος (Πόλη Πίσση)
Κελαινώ := Κυρήνη στην Λιβύη (Τριτωνίδα Λίμνη)
Αλκυόνη := Πόλη Ύρια (Βοιωτία)
Μερόπη := Πόλη Εφύρα (Κόρινθος)
Εκτός από τις Πλειάδες σημαντικό ρόλο παίζει και Σελήνη που είναι ο καθρέπτης και ο ρυθμιστής του ποτέ και πιες ακτινοβολίες θα φτάνουν στην χθόνα από συγκεκριμένους αστερισμούς και άστρα!! ), αλλά κύριος του Ηλιακού φωτός.
Σε αυτό συνηγορεί και η άποψη των Περσών, οι οποίοι πίστευαν ότι όλα τα Άστρα είναι οπές.
(Απλανείς και Πλανήτες σύμφωνα με τον ορφικό ύμνο εις άστρα, ύμνος VII(7) Άστρων Θυμίαμα, άρωμα)
Είναι οπές (Πύλες)
Οπές που από μέσα τους μπορούν να περάσουν φωτοχυσίες.
Μια τέτοια οπή έφερε «στην ζωή» και τον Ηρακλή.
Για την ακρίβεια η ΑΛΚ –ΜΗΝΗ = Φωτεινή - Ακτινοβόλος Μήνη
Δηλαδή η Πανσέληνος.
Μια τέτοια οπή είναι και η Σελήνη για το δικό μας τοπικό σύστημα Ήλιος – Σελήνη - Χθόνα .
Δηλαδή είναι ο τρόπος εισόδου
(κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες!!!)
φωτοχυσιών, δηλαδή νετρίνα, νετρόνια, φωτόνια αλλά και Δεδομένων.
(Μπορούμε να φανταστούμε το τοπικό σύστημα σαν μια φουσκάλα που με μια σύριγγα!!! της προσθέτουμε
αέρα – Δεδομένα.
Αυτό που προσθέτουμε θα το βλέπαμε σαν μια εσωτερική φουσκάλα, όπως ακριβώς είναι και η Σελήνη.
Με τα παραπάνω συμφωνεί και ο θειος Πλούταρχος
που στο έργο του
«Περί του Σωκράτους Δαιμόνιου »
( Από τον στίχος 590A έως τον στίχο 592F)
Περιγράφει την ελκτική διαμάχη μεταξύ Σελήνης και Ηλίου που θα υποστούν οι ψυχές.
Η έλξη αυτήν συμβαίνει γιατί σαν ενιαίο σύστημα , μεταξύ
(ηλίου – χθονός – σελήνης), έχουμε διείσδυση – είσοδο και έξοδο από το σύστημα μας , σαν ένας πελώριος συμπαντικός άβαξ.
Αυτή η διαδικασία κατά την «αρχαία» Ελληνική επιστήμη λέγεται Μέθεξης ανιόντων – κατιόντων.
Έχουμε Εκ – Πύρωση των Πόλων.
Δηλαδή τον δυο κοσμικών αντιθέτων του συστήματος,
ήτοι της Σελήνης και του Ήλιου, και δημιουργία ενός
Φακοειδούς ηλεκτρομαγνητικού πεδίου – Πύλης.
Έχουμε δηλαδή αυτό που ο Αείμνηστος Έλλην ΑΡΊΩΝ στο βιβλίο του
« Ε – ΤΟΠΙΑ» Αναφέρει σαν
«..ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΣΦΑΙΡΩΝ…»
Ιόν - οντος = άτομο / μόριο φέρον φορτίο ηλεκτρισμού και οδεύον προς τον ετερώνυμο ηλεκτρισμένων πόλο
Αν – ιον – όντος = Αρνητικώς πεφορτισμένον ιόν.
Κατ – ιόν – όντος = ουδέτερη μετοχή του Κάτειμι / θετικό ιόν.
Κατ – ειμί = κατέρχομαι / καταβαίνω / επανέρχομαι / επιστρέφω
Άβαξ = επίπεδη τετράπλευρη σανίδα / τετράγωνη πλάκα στο επάνω μέρος του κιονόκρανου όπου ακουμπά το επιστύλιο / μαθητική πλάκα για γραφή / αριθμητήριο με κινητά ξύλινα σφαιρίδια για εξάσκηση στον υπολογισμό μονάδων, δεκάδων κλπ
Σε κάποιο άλλο επίπεδο η Σελήνη είναι και η αντανάκλαση από κάποια…άλλη σελήνη-δορυφόρο…τον Σείριο Β΄!!.
Αλώστε οι παλαιοί ημών προγονοί πίστευαν ότι όπως πάνω έτσι και κάτω. Δηλαδή ότι υπάρχει εδώ στη χθόνα είναι αντανάκλαση-Καθρέπτισμα του τι υπάρχει εκεί πάνω στον έναστρο Ελληνικό ουρανό.
Ακόμη σε συνδυασμό με το ότι ο Απόλλων και η Άρτεμις κωδικοποιούν κατά κάποιο τρόπο το Φως- Πυρ της ημέρας και το νυχτερινό αντίστοιχα που προηγείται του ημερήσιου (το Λυκαυγές)
(Ότι ακριβώς συμβαίνει στην Δήλο την νύχτα)
Δηλαδή τις διό «όψεις – καταστάσεις» του φωτός –πυρ αλλά και την διπλή μορφή – φύση του Φώτος, όπως μας πληροφορεί η σύγχρονη φυσική, δηλαδή κύμα- ύλη.
Αλλά και με το γεγονός ότι ο Απόλλων είναι ο Σείριος ενώ η Άρτεμις ταυτίζεται με την ημισέληνο «(« και την μισή περιστροφή των 50 χρόνων του συνοδού του Σείριου Α΄. δηλαδή τον Σείριο Β΄.
Ακόμη όπως γνωρίζουμε από την επιστήμη της φυσικής μια ακτίνα φωτός μπορεί να επηρεάσει ένα «βαριτο- μαγνητικό» πεδίο και το αντίστροφο.
Έτσι.. ο ρόλος της Σελήνης είναι πολλαπλός.
Σαν αντανάκλαση του Σείριου Β΄, δηλαδή σαν ένα πολύ ισχυρό «βαριτο - μαγνητικό» πεδίο καθορίζει ποτέ και ποιες φωτοχυσίες (από άποψη φασματικής αναλύσεως) θα φτανουν στην χθόνα από τον Σείριο.
Ακομη από τον Θειο Πλουταρχο (Κατά την μυηση στο τροφόνει) μαθένουμε το ποσο σημαντικο ρολο παιζει η Σεληνη στο ταξιδι της ψυχής.
Απαιτούμενη Σημείωσης!!!
(Υπάρχουν δίαυλοι και φωτοχυσίες από κάποιους αστερισμούς και αστέρες που δεν έχουν καμία σχέση – επαφή με την Σελήνη και άρα δεν επιδέχονται κανενός είδους έλεγχο από αυτήν.
Τέτοιος είναι ο Υπερούσιος επουράνιος και μοναδικός επιχθόνιος δίαυλος που ενώνει την Σαμοθράκη (Σάυς,) με τον Ομφαλό (Θεναί, Κρήτη) και με την Αμωνιάς (Σίβα). Αφετηρία του είναι ο Σείριος, και αστερισμοί διελεύσεως είναι ο Ωρίον, ο Ταύρος και ο Κριός) Added (2011-10-31, 7:41 PM)
---------------------------------------------
Περί Σελήνης και Ήλιου ο Λόγος
Ο Θείος Πλούταρχος στο έργο του «Περί Ίσιδος και Οσίριδος , Κεφάλαιο 52»
αναφέρει ότι κατά την τριακοστή ημέρα του μηνός Επιφί, όταν ο Ήλιος και η Σελήνη διατελούν επί μιας νοητής ευθείας, οι Αιγύπτιοι εορτάζουν την γέννηση του οφθαλμού του Ώρους.
«..και τη τριακάδι του επιφί μηνός εορτάζουσι οφθαλμών Ώρου γενέθλιον, ότε σελήνη και Ήλιος επί μίας ευθείας γεγόνασιν, ως ού μόνον την Σελήνην αλλά και τον Ήλιον όμμα του Ώρου και φώς ηγούμενοι...»
Πιο κάτω ο Πλούταρχος (Στο ίδιο κεφάλαιο) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι λέγουν πως
Ο « Όσιρις » είναι ο Ήλιος και ότι ονομάζεται από τους Έλληνες …Σείριος!!! (Ο – Σιρις).
Ενώ η « Ίσις » (Ίσιδα - Αθηνά) είναι η Σελήνη!!!.
«..Εισί γάρ οι τον Όσιριν άντικρυς Ήλιον είναι και ονομάζεσθαι Σείριον
υφ’ Ελλήνων λέγοντες, ει και παρ’ Αιγυπίοις η πρόθεσις του άρθρου τούνομα πεποίηκεν αμφιγνοείσθαι, την δ’ Ίσιν ούχ ετέραν της Σελήνης αποαίνοντες όθεν και των αγαλματων αυτής τα μεν καερασοφόρα του μηνοειδούς γεγονεναι μιμήματα, τοις δε μελανοστόλοις εμφαίνεσθαι τας κρύψεις και τους περισκιασμούς εν οίς διώκει ποθούσα τον ήλιον…»
Στο κεφάλαιο 61 (376F) του ιδίου έργου ο Πλούταρχος μας αναφέρει ότι σε βιβλία τον αιγυπτίων που από τις προφορικές παραδόσεις φέρονται ως του Ερμού , έχει γραφεί ότι την μεν επί παγίως καθορισμένης περιφερειακής διαδρομής του Ήλιου (κυριαρχούσα) δύναμη καλούσιν οι αιγύπτιοι Ώρον, οι δε Έλληνες Απόλλωνα.
«..Εν δε ταις Ερμού λεγομέναις βίβλοις ιστορούσι γεγράφθαι περί των ιερών ονομάτων, ότι την μέν επί της του Ηλίου περιφοράς τεταγμένης δύναμιν Ώρος, Έλληνες δ’ Απόλλωνα…»
Στο κεφάλαιο 19 (του ίδιου έργου) ο θείος Πλούταρχος αναφέρει ότι μετά την νίκη του Ώρους επί του Τυφώνος η Ίσιδα παρέλαβε τον Τυφώνα , προς φρούρηση, αλλά αυτή δεν τον φονεύσει αλλά τον άφησε ελεύθερο και τότε ο Ωρους, που δεν ανέχθηκε την πράξη αυτήν, της αφήρεσε από την κεφαλή το βασιλικό στέμμα αλλά…
ο Ερμής τοποθέτησε στην κεφάλι της κράνος από κεφαλήν Βοός.!!!
«…Την μέν ούν μάχην επί πολλάς ημέρας γνέσθαι και κρατήσαι τον Ώρον τον Τφώνα δε την Ίσιν δεδεμένον παραλαβούσα ούκ ανελείν, αλλά και λυσαι και μεθαίναι τον δ’ Ώρον ου με τρίως ένεγκειν, αλλ’ επιβαλόντα τη μητρί τας χείρας αποσπάσαι της κεφαλής το βασίλειον
Ερμήν δε περιθαίναι βούκρανον αυτή κράνος…»
Βλέπουμε λοιπών ότι η << Ίσις >> είναι η << Σελήνη >>
ή Πιο σωστά η δικέρατος <<Μήνη >> κάτι που φαίνεται
και στον Ορφικό ύμνο προς την Σελήνη.
«…Ταυρόκερως μήνη…» και «…νυκτός άγαλμα…»
(Ορφικός Ύμνος ΙΧ (Ύμνος 9 Σελήνης θυμίαμα, αρώματα - στίχος 2 και στίχος 9 αντίστοιχα)
Από όλα τα παραπάνω Βλέπουμε ότι λοιπόν ότι η σελήνη και ο ήλιος (Ίωνας κατά την «Αρχαία»Ελληνική Επιστήμη) αποτελούν το << Όμμα >> (οφθαλμός) του Όρους. Όπου ο Ώρους είναι ο Θεός Απόλλων –Υπερίων – Σείριος.
(ο Όλυμπος - η << Τετάρτη διάσταση >>κατά τον αείμνηστο Θεόδωρο Αξιώτη)
Ακόμη (ο Πλούταρχος),
στο έργο του «Περί του Σωκράτους Δαιμόνιου » ( Από τον στίχος 590A έως τον στίχο 592F)
Περιγράφει την ελκτική διαμάχη μεταξύ Σελήνης και Ηλίου που θα υποστούν οι ψυχές.
Η έλξη αυτήν συμβαίνει γιατί σαν ενιαίο σύστημα , μεταξύ (ηλίου – χθονός – σελήνης), έχουμε διείσδυση – είσοδο και έξοδο από το σύστημα μας ,
σαν ένας πελώριος συμπαντικός άβαξ.
Αυτή η διαδικασία κατά την «αρχαία» Ελληνική επιστήμη λέγεται Μέθεξις ανιόντων – κατιόντων.
Έχουμε Εκ – Πύρωση των Πόλων.
Δηλαδή των δυο κοσμικών αντίθετων του συστήματος ήτοι της Σελήνης και του Ήλιου και δημιουργία ενός φακοειδούς ηλεκτρομαγνητικού πεδίου – Πύλης.
Έχουμε δηλαδή αυτό που ο Αείμνηστος ΑΡΊΩΝ στο βιβλίο του << Ε – ΤΟΠΙΑ >> Αναφέρει σαν
«..ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΙΚΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΣΦΑΙΡΩΝ…»
Ιόν - οντος = άτομο / μόριο φέρον φορτίο ηλεκτρισμού και οδεύον προς τον ετερώνυμο ηλεκτρισμένων πόλο
Αν – ιον – όντος = Αρνητικώς πεφορτισμένον ιόν.
Κατ – ιόν – όντος = ουδέτερη μετοχή του Κάτειμι / θετικό ιόν.
Κατ – ειμί = κατέρχομαι / καταβαίνω / επανέρχομαι / επιστρέφω
Άβαξ = επίπεδη τετράπλευρη σανίδα / τετράγωνη πλάκα στο επάνω μέρος του κιονόκρανου όπου ακουμπά το επιστύλιο / μαθητική πλάκα για γραφή / αριθμητήριο με κινητά ξύλινα σφαιρίδια για εξάσκηση στον υπολογισμό μονάδων, δεκάδων κλπ
Ο Εμπεδοκλής στο έργο του «Περί Φύσεως» ( απόσπασμα 43)
Αναφερόμενος στην σελήνη μας λέγει ότι η σελήνη έχει λαμπερά μάτια.
Και όταν γίνεται έκλειψη Ηλίου δηλαδή ευθυγράμμιση του συστήματος ήλιος – χθόνα – μήνη χθόνα σκοτεινιάζει τόσον όσο το εύρος της σκιάς της μήνης που πέφτει πάνω στη χθόνα.
«Απασκέδασεν δε οί αυγάς, έστ’ άν ίηκαθύπερθεν, απεσκνίφωσε δέ γαίης τόσσον όσον τ’ευρος γλαυκώπιδος ‘επλετο μήνης»
* Ησύχιος : Γλαυκώπις = Λαμπρόφθαλμος
Στο κεφάλαιο 47 (του ιδίου έργου) ο Πλούταρχος μας λέει πως ο Ωρομάζης δηλαδή ο Ώρος των Αιγυπτίων , τριπλασιάσας το μέγεθος του απεμακρύνθη από τον Ήλιον τόσον, όσον απέχει έκπαλαι ο Ήλιος από την γη, και εστόλισε τον ουρανό με τα άστρα , ετοποθέτησε δε υπεράνω όλων, τρόπον τινά ως φύλακα και επόπτης , ένα αστέρι , τον Σείριο και αφού εδημιούργισε και άλλους 24 θεούς, ενέκλεισε αυτούς μέσα εις ένα ωό.!!!!
«..Είθ’ ο μέν Ωρομάζης τρίς εαυτόν αυξήσας απέστησε του Ηλίου τοσουτον, όσον η Ήλιος της γής αφέστηκε, και τον ουρανόν άστροις εκόσμησε ένα δ’ αστέρα προ πάντων οίον φύλακα και προόπτην εγκατέστησε, τον Σείριον .Άλλους δε ποιήσας τέσσαρας και είκοσι θεούς εις ωόν έθηκεν.. »
Βλέποντας τα παραπάνω με μια πιο αιθεροβαμονική ματιά Βλέπουμε ότι το σύστημα σελήνη – ήλιος είναι τα μάτια της 13η βιολογικός – ιεραρχικός προϊστάμενης αρχής δηλαδή του Σείριου στο τοπικό μας ηλιακό σύστημα.
Και πιο γενικά του παν – συμπαντικού ζώντος Νοήμονος Οργανισμού.
Ακόμη…
Ο αείμνηστος Έλλην Θεόδωρος Αξιώτης, αναφερόμενος στο « Γοργόνειον » μας λέγει ότι
Οι Ορφικοί χρησιμοποιούσαν την λέξη Γοργονειον για την όψη της ... Σελήνης!!!.
Όσο για το Γοργόνειον μας λέγει ότι είναι η μάσκα της κεφαλής της μέδουσας
(ή και το κεφάλι της Μέδουσας).
Που όπως ξέρουμε όλοι από την Ελληνική Ιστορία ο Περσέας έκοψε …Κτλ. Κτλ.
Αλλά που τελικά κατέληξε στη Θεά Αθηνάς η Οποία το έφερε στο στήθος της. Από το αίμα την μέδουσας, που έσταξε στην θάλασσα, δημιουργήθηκαν τα κόκκινα κοράλλια που για τους ορφικούς συμβόλιζαν το γοργονειον. (Καθόλου τυχαίο δεν πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι τα μάτια τον αγαλμάτων στα νησιά του Πάσχα ήταν από κόκκινο κοράλλι!!!).
Όποιος κοιτούσε το γοργόνειο…Πέτρωνε!!.
Δηλαδή …όποιος έφερε το γοργόνειο μπορούσε να ελέγχει την ροή του χρόνου άρα μπορούσε να κινείτε μέσα στο χωροχρονικό συνεχές ανενόχλητος , δίχως κανένα φυσικό φραγμό. Μπορούσε να ..θέει.!!!
(θέω σημαίνει κινούμαι πολύ γρήγορα, εξού και Θεός= αυτός που κινείτε πολύ γρήγορα)
Μπορούσε να γίνει αθάνατος, μπορούσε να …..να…
Το γοργόνειο το φέρει η Θεά Αθηνά. Εδώ θα πρέπει να …<< σημειόσουμε >> ότι δεν έχει βρεθεί άγαλμα της Θεάς Αθηνάς που να είναι άοπλη, αντιθέτως πάντα είναι Πάνοπλη. Αυτό γιατί ακόμη Η θεά είναι σε εμπόλεμη κατάσταση.!!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
