Τρίτη, 07-ΜΑ-2024, 4:45 PM
Welcome Ξωτικό | RSS


[ New messages · Members · Forum rules · Search · RSS ]
  • Page 1 of 1
  • 1
Forum » Γενική συζήτηση για ανθρώπους και γεγονότα » Αρχαιότητα » νεκρικοί διάλογοι (ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ)
νεκρικοί διάλογοι
margaritaDate: Τετάρτη, 05-ΙΟΥ-2013, 7:30 PM | Message # 1
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
http://www.pare-dose.net/4483#ixzz2VM6lphoc

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
ΘνητοςDate: Τετάρτη, 05-ΙΟΥ-2013, 8:23 PM | Message # 2
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Awards: 16
Reputation: 45
Status: Offline
χαχαχαχα
ΩΡΑΙΟΟΟΟΣ !!


ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
 
margaritaDate: Τρίτη, 26-ΝΟΕ-2013, 11:14 PM | Message # 3
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
Από το πουθενά έρχομαι και στο πουθενά πηγαίνω! Τίποτα δεν ήμουν. Για τον θάνατο γεννήθηκα. Στο δευτερόλεπτο της αστραπής της εγκόσμιας
έκλαμψης μου, σηκώνω το κύπελλό μου και πίνω το κρασί της αντρειοσύνης
σαρκάζοντας τον τρομοποιό τον μόρο, που σκοτώνει ανθρώπους και Θεούς.
Αυτός ήν. Αυτός εστί. Αυτός έσεται. Αυτός είναι ο Ών. Νεφεληγερέτης,
υψιβρεμέτης, αρχαγέτης, μοιραγέτης. Ιερεύς θανόντων. Αλλά αυτόν που και ο
Δίας παρακαλάει να λυπηθεί τον γιό του τον αγαπημένο, τον Σαρπηδόνα, να
μήν του στερήσει το λαμπρό "αελίοιο φώς" στα πεδία της Τροίας. Εγώ ο
ημερόβιος άνθρωπος, στην φευγαλέα σκιά της στιγμής της ύπαρξής μου,
σηκώνω το κρασοπότηρό μου. Εγώ ο αντάρτης. Εγώ ο απροσκύνητος. Εγώ ο
νούς κατενώπιόν σου, Θάνατε, πίνω στο όνομα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ μου και σε
σαρκάζω. Όλα μπορεί να τα φοβίζεις... Τα δέντρα, τα πουλιά, τα ζώα, τα
σύννεφα, τα αστέρια και τα σύμπαντα! Μπορείς όλα τα Ά-λογα, έμψυχα και
άψυχα, να τα κάνεις να ριγούν στο πέρασμά σου. Όμως όχι εμένα! Εμένα,
τον Νού τον Ελεύθερο. Ευωχήσου με τις σάρκες μου. Σ' εσένα τις χαρίζω,
Σαρκοφάγε. Όχι όμως, την βούλησή μου. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ, δεν στην
παραδίδω! Δεν παραδίδομαι! Μολών λαβέ! Τις σάρκες μου... Δεν ήταν δικές
μου, δικές σου ήταν, σαρκοβόρε! Πάρε τον όβολό σου. Τόσο άξιζε το
χρησιδάνειο της ζωής που μου έδωσες. Ένα ευτελές, ευτελέστατο κέρμα. Φά'
το!

"ΟΥΚ ΕΣΧΟΝ ΤΟ ΖΗΝ ΙΔΙΟΝ, ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥΤΟ ΤΩ ΧΡΗΣΑΝΤΙ ΧΡΟΝΩ ΑΝΤΑΠΕΔΩΚΑ ΠΑΛΙΝ." G. VI, 1132.

Απόσπασμα από αναθηματική πλάκα της αρχαίας Ελλάδας. Άποψη για τον θάνατο με τα μάτια των προγόνων μας.


"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
Forum » Γενική συζήτηση για ανθρώπους και γεγονότα » Αρχαιότητα » νεκρικοί διάλογοι (ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ)
  • Page 1 of 1
  • 1
Search: