Τα πάντα πιστεύω (άντε νομίζω... για να μην θεωρηθώ δογματικός) ξεκινούν από τις ανάγκες του ανθρώπου. Άλλες οι ανάγκες π.χ. μιας κοινωνίας χωρίς ηλεκτρισμό και άλλες οι ανάγκες με ηλεκτρισμό. Π.χ. χωρίς ηλεκτρισμό όλοι ανάβουν φωτιά για να βλέπουν και για να μαγειρεύουν. Δεν υπάρχει φωτιά πολυτελείας και φωτιά φτωχική! Καβαλάς το γάιδαρο και πας να κάνεις τη δουλειά σου. Ο γάιδαρος τρώει χορταράκι και χέζει όπου να 'ναι! Και όλοι οι γάιδαροι ίδιοι είναι. Άντε ο δικός μου να γκαρίζει λίγο παραπάνω!
Με ηλεκτρισμό όμως, αρχίζει ο ανταγωνισμός, η διαφήμιση, η πολυτέλεια. Καλύτερες και χειρότερες ηλεκτρικές συσκευές, καλά, καλύτερα και πολυτελή αυτοκίνητα κλπ κλπ.
Όσο δημιουργούμε ανάγκες για να εξυπηρετήσουμε διαφημίσεις, που εξυπηρετούν πολυεθνικές, που εξυπηρετούν βιομηχανίες, που εξυπηρετούν κράτη, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η ζωή μας.