Forum

[ New messages · Members · Forum rules · Search · RSS ]

Page 1 of 1
1

Κατ' ανθρώπων Κατάρες

aposperittis

Date: Κυριακή, 11-ΔΕΚ-2011, 11:09 PM | Message # 1

Ο βασιλιάς των μελών

Group: Administrators

Messages: 4719

Awards: 16

Reputation: 39

Status: Offline

Να σου σβυστή τ' όνομα !
Να εκλείψης δηλ. παντελώς και συ και ο οίκός σου και να εξαλειφθή εκ της βίβλου των ζώντων το οικογενειακόν όνομά σου. Παρλ. την αντιθέτου εννοίας ευχήν : Να ζήση τ' όνομά σου!

Να σε πιακ' η γιώρα σου, η να σε πιακ' η ζάλη !
Δηλ. να σου έλθη επιληπτική προσβολή, να προσβληθής υπό σεληνιασμού. Γιώρα=η ώρα, στιγμή κακή.

Θα σε ζυγιάσω !
Θα σε κρεμάσω (όπως κρεμούν τα βάρη εκ του σταθμού προς ζυγοστάθμησιν).

Να σου πάρη τη φασκιά !
(ως υποκείμ. εννοείται ο διάβολος) Να πας κατά διαβόλου, να καταστραφής εν τω λίκνω σου.
Η υπ' αριθ. 2 κατάρα και η υπ' αριθ. 3 απειλή αποτείνονται προς παιδία, η δε υπ' αριθ. 4 κατάρα προς νήπια εν τω λίκνω εισέτι
"Φασκιά" είναι το σχοινίον, ο επίδεσμος, δι'ου δένουσι τα νήπια εν τω λίκνω.

Να σε μελανιάση !
Δηλ. να σε πατήση ο διάβολος. Υπάρχει πρόληψις ότι το πάτημα του διαβόλου επί του σώματος του ανθρώπου προς τοις άλλοις κακοίς καταλείπει και ίχνη μέλανα.

Να σε καλλουπίση !
(Εννοείται ως υποκείμενον ο διάβολος) Να σε σκουπίση, να σε παρ'ο διάβολος.

Να σε παρ' εκείνος που δε σ'έχει !
(Και πάλιν ως υποκείμενο ο διάβολος). Η έννοια ως η ανωτέρω.

Να γένης κρώθα !
Να ξηρανθής να γείνης σκληρόν πτώμα.

Να σε βαρέσ' η πίκα !
Να πάθης μέγα και ανίατον κακόν.

Να σε βαρέσ' η αστραπή, η να σε μπουμπουνίση, η να σε μπουμπούναγε !
Να σε πλήξη ο κεραυνός, να σε κατακεραυνώση ο Θεός.

Να γείνης σύντριμμα, η να γείνης σιοντόρια !
Να γείνης κομμάτια, να συντριβής, να καταστραφής.

Να κόψης το λαιμό σου, η κοψ'το λαιμό σου !
Να φύγης απ' εμπρός μου.

Να τσακιστής, να γκρεμιστής από μπροστά μου !
Προφανής η σημασία των. Λέγονται αι υπ' αρ. 12 και 13 φράσεις προς τους σκαιώς και υβριστικώς αποπεμπομένους.

Να σκάσης, να πλαντάξης !
Γνωστή η σημασία του σκάνω (ακριβώς η του διαρρήγνυμι των αρχαίων, αμεταβάτως λαμβανομένου. Παρλ. το του Αριστοφάνη διαραγείης = σκάσε!) Το πλαντάζω έχει την αυτήν σημασίαν. Ίσως να ηνε παραφθορά του Τουρκ. πατλαμάκ έχοντος επίσης την σημασίαν του σκάνειν.

Να φύγης γλήγορα να μη σε χαρίσω !
(Υπονοείται: εις τον διάβολον). Να φύγης αμέσως, για να μη σε στείλω στο διάβολο.

Να σε φάη το φείδι, η να σ'έτρωγε το φείδι !
Προφανής η σημασία.

Λούφαξ' τη , Βουβάσου !
Σιώπα (περιφρονητικώς).

Μου φάνταξες !
Μου έγεινες φορτικός, μου είσαι απεχθής. Λέγουν επίσης: Φαντάξαμε και του Θεού ! δια των αμαρτωλών πράξεων μας κατέστημεν απεχθείς και παρ' αυτώ τω Υψίστω.

Αλλαμπελάβρε σου !
(κατά παρθ της Τουρκ. φρασ. Αλλάχ μπελανή βερσούν = Ο Θεός να σου δώση κακόν, δυστυχίαν). Ο Θεός να σε τιμωρήση, να χαθής απ' έδω.

Μη μου πέφτης στο λαιμό !
Μη μου γίνεσαι φορτικός, μη μ' ενοχλής, μη με στενοχωρής.

Μη μου ψήνης ψάρι στη γλώσσα !
Μη με βασανίζης, μη με τυραννής υπερμέτρως, μη παρατείνης την αγωνίαν μου.

Να σου ακούσω το ξόδιο !
(εξόδιον, αποδημίαν, θάνατον). Ν 'ακούσω τον θάνατόν σου, να λάβω την είδησιν του θανάτου σου.

Να σου φάω το σ'τάρι !
Ν' αποθάνης και να φάγω τα κόλλυβά σου.

Θα σου βράσω το σ'τάρι !
φρ. απειλητική, προελθούσα εκ του ότι ο σίτος εις την κηδείαν και τα μνημόσυνα έχει μέγα μέρος. Όθεν η άνω φρ. σημαίνει:θα σε φονεύσω.

Θα σου κάμω τα σ'χώρια !
Φρασ. απειλητική με την αυτήν ως η ανωτέρω έννοιαν.

Γριμαδιάσου !
Ξεκουμπίσου, χάσου απ'έδω, κρημνίσου.

Να σε φέρουν στο στρώμα, να σε φέρουν στο σακκί, η να σου φέρουν τα σιοντόργια !
Κατάρα κυρίως μεταξύ γυναικών σημαίνουσα : να κρημνισθής και κάκιστα ν'απολεσθής κατασυντριβομένη εις τα απότομα μέρη, οπού ξυλεύεσαι και οπόθεν να φέρουν το σώμα σου εις συντρίμματα.

Να πας πισ' από τον ήλιο !
Να χαθής, να πας κατά διαβόλου. Η φρ. αυτή πρόηλθεν εκ της λαικής αντιλήψεως περί ηλίου, ον φαντάζονται ως δίσκον υπερμεγέθη, έμπροσθεν λάμποντα και εκπέμποντα ακτίνας φωτός, όπισθεν δε έχοντα το έρεβος και τον ζόφον.

Θα σου πιώ το αίμα, η θα σου ρουφήσω το μελό (τον μυελόν)!
Φράσεις απειλητικαί ενδεικτικαί Καννιβαλικών διαθέσεων ! Εννοείται ότι οι εκστομούντες αυτάς ούτε εκ του αίματος των αντιπάλων θα πίωσιν, ούτε τον μυελόν του κρανίου των θα ροφήσωσι μετασχηματίζοντες τούτο εις ποτήριον κατά το απαίσιον παράδειγμα του αιμοχαρούς και βαρβάρου εκείνου βασιλέως των Βουλγάρων, όστις μετέβαλεν εις κύπελλον ατομικής του χρήσεως το κρανίον του υπ' αυτού ηττηθέντος Αυτοκράτορος του Βυζαντίου Νικηφόρου ! Ο ημέτερος Τσαμαντιώτης η Τσαμαντιώτισσα απαγγέλει τας άνω φράσεις εν τη οργή του, δηλών δι' αυτών ότι θα φονεύση τον εχθρόν του. Εννοείται ότι ουδέ τούτο θα πράξη, αλλά θα αρκεσθή μόνον να τον ξυλοκοπήση, αν τύχη να ήνε ισχυρότερός του και δια της ικανοποιήσεως αυτής θα παρέλθη η οργή του και θα εξατμισθή η Καννιβαλική του διάθεσις !

Να φάω τα κόκκαλα του πατέρα μου η της μάννας μου, αν δεν του πλερώσω με το παραπάνω αυτό που μώκαμε !
Φρικώδης όρκος μετ' απειλής φοβεράς περί εκδικήσεως δια προγενομένην υλικήν η ηθικήν βλάβην, υπομιμνήσκων πως την σκηνήν του Ουγολίνου εν τη Θεία Κωμωδία του Δάντου.

Θα γείνωμ' από δυό χωριά !
Φράσις εκστομιζομένη παρά του ευρισκομένου εν οργίλη διαθέσει και απειλούσα τον καθ' ου αποτείνεται δι' απειλής εκπολεμώσεως, αν δεν επέλθη συνεννόησις δι'υποχωρήσεως του τελευταίου.

Το λεκτικόν ιδίως των γυναικών είναι ποικιλώτατον εις βλασφημίας, αράς και ύβρεις. Τυγχάνει απολαυστικόν εν τη χυδαιότητί του ν' ακούη τις γυναίκας εριζούσας και διαπληκτιζομένας. Αι άραι και αι υβριστικαί φράσεις πίπτουσι βροχηδόν. Εκάστη θα παρατάξη κατά της αντιπάλου ότι αξιοκατάκριτον και δύσφημον λέγεται περί τε αυτής ατομικώς και περί της οικονενείας της, της τε πατρικής και της συζυγικής, αν η αντίπαλος ήνε έγγαμος. Όταν ερίζωσι γυναίκες, αφίπταται παντελώς η εις άλλας περιπτώσεις διακρίνουσα αυτάς αιδώς και σεμνότης εν τοις λόγοις. Απορεί δ' ο ακούων δια την ευχέρειαν μεθ' η ς αι αντερίζουσαι παρατάττουσι τους αμοιβαίους υβριστικούς χαρακτηρισμούς και τα πραγματικά η υποθετικά ελαττώματα αλλήλων. Νομίζει τις ότι τα έχουν γραμμένα και τα απαγγέλλουν από τετραδίου !
Αλλά και των ανδρών η γλώσσα κατά τας έριδας και τους διαπληκτισμούς των δεν είναι κοινοβουλευτικωτέρα. Ο ακούων και αυτούς φιλονεικούντας και αλληλουβριζομένους αναμιμνήσκεται των ηρώων του Ομήρου, όταν εν τη Ιλιάδι περιγράφωνται σκηναί αλληλουβρισμού, νομίζει τις ότι αναζώσιν αι μεταξύ Αγαμέμνονος, Αχιλέως, μάντεως Κάλχαντος, Θερσίτου κλπ. εριστικαί σκηναί.

Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!