|
Kατάρες
|
|
| Θνητος | Date: Σάββατο, 04-ΦΕΒ-2012, 9:28 PM | Message # 31 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Αυτο που εσυ θεωρεις κακο αυτοι μπορει να τον βλεπουν καλο !
Ισως τους κανεις καλο λοιπον !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
|
| Θνητος | Date: Σάββατο, 04-ΦΕΒ-2012, 9:42 PM | Message # 33 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| πχ. Οπως η λατρεια του Οριστικου Θανατου απ'οπυ ξεκινησε ο μυθος του Δράκουλα.
Αυτοι πιστευαν οτι τωρα ειναι νεκροι και οταν πεθανουν θα ζησουν.
Εδιναν δε στα θυματα τους τον Οριστικο Θανατο κρεμωντας τους αναποδα απο ενα δεντρο , γδαρμενους και χωρις εντοσθια (και χωρις αιμα) τα οποια αφαιρουσαν και εθαβαν σε μια τρυπα στη Γη κατω απο το δεντρο , ετσι πιστευαν οτι αφαιρουσαν την ζωη μετα (πραγματικη) του θυματος επειδη βεβηλωναν την κατοικια της ψυχης (στομαχι) το οποιο βεβαια ηταν ηδη βεβηλωμενο απο ιδιο το θυμα που μολυνε την ψυχη με ζωικης προελευσης τροφη.
Σας ανατριχιασα ?!
Added (2012-02-04, 9:42 PM)
---------------------------------------------
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι αυτοι περιμεναν πως και πως τον θανατο !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| margarita | Date: Σάββατο, 04-ΦΕΒ-2012, 9:51 PM | Message # 34 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| μας ανατρίχιασες
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| sandy | Date: Δευτέρα, 06-ΦΕΒ-2012, 2:10 PM | Message # 35 |
|
Παρατηρητής
Group: Special User
Messages: 28
Status: Offline
| πραγματικά μας ανατρίχιασες!!!!!! 
|
| |
| |
| aposperittis | Date: Δευτέρα, 06-ΦΕΒ-2012, 10:57 PM | Message # 36 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Να σας ξε ανατριχιάσω!
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Τρίτη, 07-ΦΕΒ-2012, 1:13 AM | Message # 37 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| χαχαχαχαχα
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| sandy | Date: Τρίτη, 07-ΦΕΒ-2012, 3:35 PM | Message # 38 |
|
Παρατηρητής
Group: Special User
Messages: 28
Status: Offline
| 
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τρίτη, 07-ΦΕΒ-2012, 10:51 PM | Message # 39 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| 
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Τετάρτη, 08-ΦΕΒ-2012, 10:20 PM | Message # 40 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| που να λοιώσουν στην απάνω γή και η ψυχή τους να μην βγαίνει ,τα παλιοκαθίκια
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Σάββατο, 13-ΙΟΥ-2013, 11:45 PM | Message # 41 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| ΚΑΤΑΡΕΣ—ΟΡΚΟΙ
Η πίστη στην επίδρασή τους εκτός από την παράδοση
ενισχυότανε κι’ από το γεγονός ότι κ’ η Εκκλησία τις
αναγνώριζε κ’ είχε θεσπισμένες τις γνωστές ευχές και τούς
εξορκισμούς.
ΚΑΤΑΡΕΣ
Οι συνηθισμένες κατάρες ήσαν: Να γαγγρούσαι, ή να
γαγγρούνταν ή να τοπατζούνταν τα χέρα-σ’ και τα ποδάρα-σ’=
να γίνουν παράλυτα, να ξεραθούν τα χέρια σου και τα πόδια
σου, ή και τοπάτς να ίνεσαι. Να κορούσαι ή στραβόν να
δουκαλεύνε σε = να στραβωθείς ή στραβό να σε σέρνουν με το
χαλινό. Κορώνα να ίνεσαι και να γαΐεις σ’ ορμάνα και σα
κλαδία =κάργα να γίνεις και να φωνάζεις στα δάση και στα
κλαδιά. Να τρως τα παιδία-σ’ κι’ άμον κορώνα να γαΐεις. Τα
τσίτα-μ’ να σκεπάεσαι =(Το λέγαν όσες πενθούσαν και φορούσαν
μαύρο φακιόλι)—τα φακιόλια μου να φορέσεις. Σην κοιλίαν να
έεις και σην αγκάλαν να μη έεις. Κουτούλα να ίνεσαι
=κασσιδιάρα να γίνεις. Κούκουδας να ίνεσαι =κουκουβάγια να
γίνεις. Κιντέας ή αχάντα και τριβόλα να φυτρών’νε σ’
οτζάκ’-ι-σ’ =τσουκνίδες ή αγκάθια και τριβόλια να φυτρώσουν
στ’ οτζάκι σου. Ο Θεός γιουλτουρούμ ή άψιμον να ρούζ’
απάν’-ι-σ’ = ό Θεός κεραυνό ή φωτιά να ρίξει πάνω σου. Ασ’
σον θεόν να ηυρίκ’ς-α =από τον Θεό να το ‘βρεις. Ασ’ σα
μυτία-σ’ να έρται το καλόν τ’ εποίκα-σε =από τις μύτες σου
να ‘ρθει το καλό πού σου έκανα. Το γαίμαν να βρέχ’ απάν-ι-σ’
=το αίμα να βρέξει πάνω σου. Να τσουρουκεύ’ς σα κρεββάτα, ή
σα κρεββάτα κιάν να τσουρουκεύ’ς =μέσα στα στρώματα να
σαπίσεις. Να μη αναπάεται εσέν π’ εγέννεσεν. Αν τη Χριστού
πλάσμαν είμαι να σύρτς να σύρτς κ’ η ψύσ’ να μη εβγαίν’ =να
υποφέρεις πολύ κ’ ή ψυχή σου να μη βγει. Να χαρχαρίεις, να
χαρχαρίεις κ’ ή ψύσ’ να μη εβγαίν’. Ο κύρ’-ι-μ’ ή ό πάππο-μ’
τ’ έφα’εν να τρως =να φας εκείνο πού έφαγε ό πατέρας μου ή ό
πάππος μου (αν ήταν πεθαμένοι—δηλ. να φας χώμα, να
πεθάνεις). Να σκωλεκάς και να τουρτουράς =να σκουληκιάσεις
και να τρέμεις. Να φτίζω σο στόμα-σ’ και να εβγαίν’ η
ψύ’-σ’. Το ταφί σ’ να τρομάζ’ =να τρέμει ό τάφος σου.
Χοτλάχς να ίνεσαι, ή χοτλάχ’ να ελέπω-σε =βρυκόλακας να
γίνεις βρυκόλακα να σε ιδώ.
Καταριόντανε κάποτε κ’ οι μαννάδες τα κακά κι’ άταχτα παιδιά
τους:
Καλόν να μη ελέπς’ και χορτάεις ή και φως να μη χορτάεις
=καλό να μη δεις, ή και φως να μη χορτάσεις. Να τρώγω-σε και
να κλαίγω-σε ή και να θάφτω-σε. Σιουρκιούμενον οφίδ’ να
ελέπω-σε =σερνάμενο φίδι να σε ιδώ. Σ’ εφτά-πηχας να
βάλω-σε. Να θάφτω-σε, σο μέρωμαν να μη εβγαίντς κ.τ.λ.
Συνήθως ξεστομίζοντας την κατάρα κάνανε ταυτόχρονα και το
σταυρό τους, χτυπώντας το στήθος ελαφρά με τη δεξιά γροθιά
και κοιτώντας ψηλά προς τον ουρανό. Οι κατάρες εκτοξευόντανε
κάποτε με πείσμα και με μορφασμούς πού έδιναν στο πρόσωπο
μιάν έκφραση μανιασμένης οργής.
Επικρατούσε η δοξασία ότι καμμιά φορά έπιαναν οι κατάρες,
όταν ήταν δίκαιες, και τα τυχόν δυστυχήματα τ’ απόδιναν σε
πρόσφατες τέτοιες κατάρες. Όσοι καταριόνταν ύστερα από
σοβαρούς λόγους, παρακολουθούσαν τον εχθρό τους και μόλις
πάθαινε το παραμικρό κακό λέγαν: η κατάρα-μ’ επίασεν ατον.
Κ’ εκείνος ακόμα ομολογούσε: η κατάρα-τ’ επίασε-με κ’ η
δουλεία-μ’ εμπροστά ‘κι πάει.
Επικρατούσε η αντίληψη ότι υπήρχαν ορισμένοι τύποι πού
έπιανε η κατάρα τους. Κυρίως ήσαν αναγνωρισμένοι κακοί και
μοχθηροί τύποι κι’ από γυναίκες κι’ από άντρες. Συνηθισμένη
ήταν η έκφραση: ό κακόν ό άνθρωπον η κατάρατ’ πιάν’ ή τη
καταραμέν’ η κατάρα πιάν’. Τούς τέτοιους τούς αποφεύγανε και
τούς φοβόνταν και φυλαγόντανε γενικά να τούς πειράξουν
οπωσδήποτε, μάλλον δε τούς καλόπιαναν, για να μη πέσουν στην
κατάρα τους. Ωστόσο υπήρχαν και μερικοί πού δε λογάριαζαν
γενικά τις κατάρες τις άδικες κι’ όταν ακόμα προερχόνταν από
παρόμοιους τύπους. Χαρακτηριστικό ήταν το ρητό: Τη γαϊδαρί’
ή τη σκυλί’ η λαλία σον ουρανόν ‘κι πάει. Επικρατούσε
άλλωστε κ η δοξασία ότι η άδικη κατάρα όχι μόνο δεν πιάνει,
αλλά βλάφτει και το νοικοκύρη της. Σχετικό είναι και το
ρητό: Τ’ άδικον η κατάρα πάει σον σααπήν•αθε, (σααπής =λ.τ.
νοικοκύρης).
Βαριά κ’ επικίνδυνη ήτανε η κατάρα των ιερωμένων από τούς
οποίους φυλαγόνταν όλοι, άσχετα και προς το μεγάλο σεβασμό
πού τούς είχαν : Τη ιερωμέν’ η κατάρα οτζάκ’ βζήν’ ή ό
ιερωμένον όσταν εβάλ’ το καμελάφκ’ και καταράται οτζάκ’
βζήν’. Την κατάρα των κληρικών γενικά την ονόμαζαν από
άγνοια μερικοί και αφορισμονήν =αφορισμό.
Πίστευαν ακόμα ότι η κατάρα μπορούσε να παρακολουθεί τον
άνθρωπο και στον τάφο. Γι’ αυτό όταν σκάβοντας στα
νεκροταφεία για ν’ ανοίξουν μνήματα βρίσκανε παλιούς
πεθαμένους πού δεν είχανε λυώσει, τ’ απόδιναν σε κατάρα.
Για ν’ απαλλαχτούν από τις κακές επιδράσεις και τις
συνέπειες πού νόμιζαν ότι προέρχονται από κατάρες, καλούσαν
τούς παπάδες να διαβάσουν τις σχετικές ευχές και τούς
εξορκισμούς. Στους πεθαμένους πού δεν είχανε λυώσει, τούς
σχετικούς εξορκισμούς έπρεπε να τούς διαβάσει ο Δεσπότης:
έβγαλαν τον Δεσπότ’ απάν’ ατ’ =ανέβασαν απάνω του το
Δεσπότη• (η έκφραση κυρίως προέρχεται από το γεγονός ότι ό
Δεσπότης διαβάζοντας τις ευχές γονατούσε στον τάφο του
πεθαμένου). Επίσης Δεσπότης έπρεπε να διαβάσει και όσους
τούς είχαν καταραστεί ιερωμένοι.
Συνηθισμένες εκφράσεις για τις κατάρες ήσαν: Εκατερέθα ή
εκατερέθεν-ατον. Εποίκεν-ατον άλυτον κουρίν. Ενέσκαψεν τον
κύρ’ν-ατ’ και την μάνναν-ατ (πεθαμένους εννοείται). Ο
κύρ’ς-ατ’ κ’ η μάννα-τ’ ανασκαφτέρ’ εγένταν κλπ.
Απαντώντας στην κατάρα οι απέναντι έλεγαν: Ασ’ σό στόμα-σ’
να εβναίν’ και σον κόλφο-σ’ να εμπαίν’• ή ασ’ σό στόμα-σ’
σον κόλφο-σ’. Κάποτε πάλι ανταπόδιναν τα ίδια και χειρότερα:
Εσύ να γαγγρούσαι, εσύ να τοπατζούσαι κλπ.
Όταν η μάννα καταριότανε το παιδί της, ή σπιτικός άλλον
σπιτικό, εκείνοι πού τούς άκουγαν έλεγαν: Δάκ’σον την γλώσσα
σ’ =δάγκασε τη γλώσσα σου.
Γενικά ό κόσμος κακοχαρακτήριζε εκείνους κ’ εκείνες πού
συνήθιζαν να καταριόνται. Γι’ αυτό υπήρχαν και αρκετοί πού
τις αποφεύγανε. Οι αγαθές γυναικούλες αρκούντανε στην
κατάρα: Να σπάν ό δάβολο-σ’, ή μαυράχαρε, κακόν να μη
ελέπ’ς, ναι. Ο Θεός κακόν να μη δειξίει-σε, ή ό Θεός τον
πόνο-σ’ να μη δειξείζ’-με.
ΟΡΚΟΙ
Ο συνηθισμένοι όρκοι ήσαν οι αντίστροφοι σχεδόν από τις
κατάρες, με αλλαγή τού αποδέκτη, όπως και η γενική τους
έννοια το δικαιολογεί και το λέγει: Μα τον Θεόν ή τον θεγόν.
Μα τον Ιησούν Χριστόν. Μα την Παναγίαν. Μα την πίστη μ’. Μα
την Κοινωνίαν. Αχά, μα τ’ αβούτο τον σταυρόν (με ταυτόχρονα
σταυροκόπημα). Να κορούμαι =να τυφλωθώ. Να στραβούμαι. Να
τοπατζούμαι. Να γαγγρούμαι. Να μη προφτάνω σο ξημέρωμαν.
Χαΐρ να μη ελέπω =να μην ιδώ προκοπή. Στραβόν να ελέπ’ς-με.
Γιουλτουρούμ να ρούζ’ απάν-ι-μ’. Κουρίν να ίνομαι• να μη
λύγομαι αν λέγω-σε ψέματα κλπ.
Επίσης ορκιζόντανε και στο ψωμί: Μα το ψωμίν, συνήθως στο
τραπέζι την ώρα τού φαγητού, και τότε παίρναν ένα κομματάκι
ψωμί το ’φερναν και τ’ άγγιζαν στο μέτωπο και το φιλούσαν.
Οι όρκοι συνοδευόντανε συνήθως με το σημείο τού σταυρού
(κάποτε έβγαζαν ταυτόχρονα και το φέσι), ή και με χειρονομία
ή νεύμα σχετικό με τον όρκο. Δηλαδή: όταν έλεγαν να
στραβούμαι, έκλειναν τα μάτια ή τα πίεζαν με τα δάκτυλα κλπ.
Συνήθως κοιτάζανε προς τον ουρανό, σαν να επικαλούντανε τη
μαρτυρία τού Θεού, τού Χριστού κλπ.
Οι όρκοι ήσαν πολύ συνηθισμένοι στα παιδιά προπάντων μεταξύ
τους κατά τα παιγνίδια. Προκαλούσε σε κάθε περίσταση ό ένας
τον άλλον: Το κρίμαν σην γούλας; Και απαντούσε ό δεύτερος:
Το κρίμαν σην γούλα-μ’, αέτς να ίνομαι =η αμαρτία στο λαιμό
μου, έτσι να γίνω (και σήκωνε ψηλά το δεύτερο δάχτυλο — τον
δείχτη — με λυγισμένες τις φάλαγγες). Όταν καταλάβαινε
κανείς ότι ό αντικρινός του ορκίζεται για να σκεπάσει ή να
στηρίξει ψευτιές του ‘λεγε: Τεγί υμνείς κέλα, να καίει σε το
ύμνισμαν (τεγί = λ. τ. δήθεν).
Γενικά οι μεγάλοι αποφεύγανε τούς όρκους γιατί το θεωρούσανε
κι’ αμαρτία και κακοχαρακτηριζόταν εκείνος πού τούς
χρησιμοποιούσε. Τούς μικρούς τούς απαγορεύανε και τούς
αποτρέπανε να ορκίζονται, και με... χειροτονίες και με τη
φοβέρα τής αμαρτίας: κρίμαν έν’, μ’ υμνείς.
Οι αθωότεροι όρκοι και για σχήμα λόγου στις καθημερινές
ομιλίες ήσαν: Μα το ναι• το κρίμαν σην γούλα-μ’• ήνταν λες
να ίνομαι κ.τ.τ
Γενικά πίστευαν ότι ό ψεύτικος όρκος μπορούσε να ‘χει
ολέθριες και βλαβερές συνέπειες και σε τούτο και στον άλλο
κόσμο, όπως κ’ οι κατάρες. Γι’ αυτό οι μεγάλοι τηρούσαν τον
όρκο τους.
Σχετικό είναι το παρακάτω ανέκδοτο από τα πολύ παλιά χρόνια:
Κάποιος πού είχε πάρει ψεύτικον όρκο: να μη λύγομαι κ.τ.λ.
πέθανε και δεν έλυωσε—εγόγγυζεν την νύχταν κ’ ετρόμαζεν το
ταφίν-ατ’. Άνοιξαν και τον βρήκαν άλυωτον. Κάλεσαν το
Δεσπότη να τού διαβάσει τον σχετικό ξορκισμό. Ο Δεσπότης
ζήτησε να τού φέρουν αφωρισμένον αλεύρ’• (έτσι το θέλει ό
μύθος κ’ έτσι φαίνεται χαρακτήριζαν στα πολύ παλιά χρόνια τ’
αλεύρι πού αλέστηκε την Κυριακή το πρωί την ώρα τής
εκκλησίας). Έκανε έπειτα τη δέηση, έχυσε πάνω στο μνήμα τ’
αλεύρι, κ’ έλυωσε έτσι ό πεθαμένος—εγέντον χόνα και νερόν.
Συνηθισμένες εκφράσεις για τούς όρκους ήσαν: Ύμνησον.
Ύμνησα. Επήρα όρκον. Επάτεσεν τον όρκον-ατ’. κ.τ.λ.
http://www.e-istoria.com/106.html
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 5:58 PM | Message # 42 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) Την κατάρα των κληρικών γενικά την ονόμαζαν απόάγνοια μερικοί και αφορισμονήν =αφορισμό. Added (14-ΙΟΥ-2013, 5:58 PM)
---------------------------------------------
πανδαιμονιο τι μερα εχεις γεννηθεί ???
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 9:20 PM | Message # 43 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote (margarita) μου θυμιζουν κακες αδελφές που ζηλεύουν  
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 10:44 PM | Message # 44 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) πανδαιμονιο τι μερα εχεις γεννηθεί ???
την ημερα των τρελλων λενε εδω που μενω...
χαχαχαχαχαχαχα
και μερα Σαββατο...
αρα η καταρα μου πιανει...
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 10:45 PM |
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 14-ΙΟΥ-2013, 10:53 PM | Message # 45 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| απαπαπαπα νομίζω τώρα ενώθηκε η τριάδα και εγω και ο αθηναίος σάββατο ,δεν ξέρω για αλλον !!!!
11/11 ?????τεσσερις ασσοι ??????δεν είσαι τυχαίος φίλε μου !!!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
