Κυριακή, 05-ΜΑ-2024, 5:06 PM
Welcome Ξωτικό | RSS


[ New messages · Members · Forum rules · Search · RSS ]
  • Page 1 of 2
  • 1
  • 2
  • »
Forum » Φαντάσματα » Εμπειρίες » Το στοιχειωμένο χωριό!
Το στοιχειωμένο χωριό!
senecaDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 3:00 AM | Message # 1
Μέλος φάντασμα
Group: Checked
Messages: 6
Awards: 0
Reputation: 0
Status: Offline
Καλώς ήρθα, νέος στη κοινότητα σας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες δικές μου αλλά και δικών μου ανθρώπων τις οποίες τις έμαθα μετά το περιστατικό που θα σας διηγηθώ.

Κατάγομαι από τη Χαλκιδική, ένα όμορφο ορεινό χωριό με 3000 μόνιμους κατοίκους.Δεν έχει σημασία αυτό,έτσι το γράφω για να ξεκινήσω κάπως! Κάθε καλοκαίρι πήγαινα στο χωριό έστω και για λίγες ημέρες αφού είναι ο παράδεισος μου. Ένα από αυτά τα καλοκαίρια το οποίο έτυχε να είναι -δυστυχώς- και η τελευταία φορά που το επισκέφθηκα, είχα μια πολύ περίεργη εμπειρία.

Ότι είχα φτάσει στο χωριό,γύρω στις 9-10 το πρωί αν θυμάμαι καλά και καθόμουν στην αυλή του σπιτιού μου,μαζί με άλλους συγγενείς που ήρθαν να με καλοσωρίσουν. Ακριβώς απέναντι υπήρχε ένα μεγάλο σπίτι εγκαταλειμμένο, που το θυμάμαι από μικρό παιδάκι και στο οποίο δεν έμενε ποτέ κανείς, εκτός από ένα δωματιάκι που έβλεπε από την πίσω πλευρά του σπιτιού μου και έμενε μια γιαγιάκα η οποία είχε πια πεθάνει. Ετσι λοιπόν που καθόμουν στην αυλή και έπινα τον καφέ μου, κοίταξα στο παράθυρο του σπιτιού και βλέπω τη μια άκρη από ένα σκουπόξυλο να κάνει την κίνηση του σκουπίσματος.Άνθρωπο δεν είδα,σκέφτηκα όμως ότι κάποιος θα είναι εκεί και θα σκουπίζει και εκείνη την ώρα που κοίταξα πιθανόν να ήταν σκυφτός μαζεύοντας τα σκουπίδια στο φαράσι.Δεν έδωσα σημασία συνεχίζοντας τη κουβέντα και τον καφέ.

Αργότερα, παρατηρώντας το σπίτι, σκέφτηκα: πως μπορεί να είναι κάποιος εκεί και να σκουπίζει, σε ένα σπίτι με σπασμένα παράθυρα και μια εξωτερική ξύλινη σκάλα,σαπισμένη και σπασμένη? συν ότι όλη την ημέρα δεν είδα κάποιο άλλο σημάδι οτι υπήρχε κάποιος άνθρωπος εκεί. Για ακόμη μια φορά το άφησα το θέμα εκεί,αφού ήταν η πρώτη μου μέρα στο χωριό και ήθελα να περάσω καλά. Δεν κρατήθηκα όμως το βραδάκι, ρώτησα τον ξάδερφο μου ποιός μένει εκεί. Μου απάντησε ότι δεν μένει κανείς και ούτε μπορούσε να μπει κανείς αφού η σκάλα όπως είπαμε ήταν διαλυμένη σχεδόν.Δεν του είπα τίποτα σχετικά με αυτό που είδα.Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό που είδα ήταν κάτι το μεταφυσικό,πανικοβλήθηκα αλλά προσπάθησα να παραμείνω ήρεμος.Όσο σκέφτομαι ότι όση ώρα παρατηρούσα το σπίτι, κάτι ήταν εκεί και με κοιτούσε...ακόμη ανατριχιάζω! Σε κάποιους μπορεί να φανεί αστείο ότι είδα μια σκούπα και τρόμαξα!Και 'μένα θα μου φαινόταν,αν δεν ήξερα!

Ωστόσο,αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε εκείνα που έγιναν το ίδιο βράδυ! Δεν μπορώ να τα πω όλα με τη μια και μόνο που τα γράφω αυτά ,μου σηκώνεται η τρίχα :-)

Θα επανέλθω αργότερα με την συνέχεια..

Καλώς ήρθα και Καλώς με βρήκατε :-)
 
margaritaDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 4:39 PM | Message # 2
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
καλώς ηρθες seneca στην παρέα μας ! περιμένω με αγωνία την συνέχεια της ιστορίας σου !!!!!

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
ΑθηναίοςDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 5:33 PM | Message # 3
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Awards: 17
Reputation: 46
Status: Offline
Καλωσόρισες στην παρέα μας Σενέκα. Περιμένουμε την συνέχεια.

Added (2012-07-24, 5:33 PM)
---------------------------------------------
Φίλε Σενέκα μου έδωσες μια ιδέα. Εδώ στο φόρουμ τα μέλη έχουμε το ψώνιο του ποιητή και του συγγραφέα. έχουμε ξεκινήσει και φτιάχνουμε συλλογικά ένα βιβλίο με ποιήματα των μελών, ένα βιβλίο με την συγγραφή μιας αλλόκοτης θεωρίας της δημιουργίας, ένα μέλος ο luminated γράφει ένα διήγημα και το ποστάρει σε συνέχειες και πάει λέγοντας.

Η ιδέα που μου έδωσες είναι να φτιάξουμε ένα βιβλίο e-book για τη βιβλιοθήκη μας με ιστορίες των μελών για φαντάσματα κλπ. Τί λέτε γι' αυτό;;;


Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
 
ΘνητοςDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 7:17 PM | Message # 4
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Awards: 16
Reputation: 45
Status: Offline
Καλως τον !
Δεν σχολιαζω τπτ ακόμα !
cool


ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
 
ΑθηναίοςDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 8:31 PM | Message # 5
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Awards: 17
Reputation: 46
Status: Offline
Για το βιβλίο που θα συγκεντρώσουμε ιστορίες και βιώματα των μελών μας (που είσαι ρε spide από την κατεχόμενη Κύπρο) με θέματα φαντασμάτων, στοιχειωμένων τόπων κλπ, τι λες Θνητέ; Πώς σου φαίνεται σαν ιδέα;

Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
 
aposperittisDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 8:41 PM | Message # 6
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Καλώς όρισες στην παρέα μας Seneca! Αναμένουμε και την συνέχεια!

Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
margaritaDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 10:42 PM | Message # 7
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
εγώ οπως ξέρετε συμφωνώ !!!!!!!!

Added (2012-07-24, 10:42 PM)
---------------------------------------------

Quote (Αθηναίος)
Εδώ στο φόρουμ τα μέλη έχουμε το ψώνιο του ποιητή και του συγγραφέα

surprised surprised surprised surprised


"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
ΑθηναίοςDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 10:44 PM | Message # 8
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Awards: 17
Reputation: 46
Status: Offline
Ψέματα;;;;;;; biggrin biggrin biggrin biggrin biggrin biggrin biggrin

Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
 
margaritaDate: Τρίτη, 24-ΙΟΥ-2012, 10:47 PM | Message # 9
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
happy happy happy happy

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
senecaDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 1:17 AM | Message # 10
Μέλος φάντασμα
Group: Checked
Messages: 6
Awards: 0
Reputation: 0
Status: Offline
Ευχαριστώ για την θερμή υποδοχή :-) και ξανά στην ιστορία μας!

Το ίδιο βράδυ λοιπόν,αφού βγήκα για ποτό κτλ επέστρεψα στο σπίτι μου. Διώροφο σπίτι,με 4 δωμάτια,δυο στο ισόγειο και δυο στον όροφο.
Το δικό μου δωμάτιο είναι στον όροφο, που βλέπει και την εξώπορτα.Στο δίπλα δωμάτιο ήταν ο αδερφός μου.Κάποια στιγμή,ακούω από τον κήπο έναν θόρυβο,κάπως σαν μεταλλικό κάτι τέτοιο.Σκέφτηκα ότι θα ήταν καμιά γάτα που αλώνιζε και κάπου την έκανε τη ζημιά της.Ο αδερφός μου,κοίταξε από το παράθυρο να δει τι ήταν,αλλά δεν μπόρεσε να δει κάτι. Α, σημειωτέων, ότι μετά τη 1:00 το βράδυ, κυκλοφορούν μόνο οι...ξενύχτηδες που επιστρέφουν σιγά σιγά στα σπίτια τους! Χωριό είπαμε,λογικό.Έκλεισα και εγώ τα φώτα και είχα μόνο την τηλεόραση να χαζεύω,αφού τόσο νωρίς δεν κοιμάμαι ποτε!

Το κλειδί της εξώπορτας το είχα αφήσει απ'την έξω μεριά σε περίπτωση που ήθελε να ανέβει κάποιος, να μην χρειάζεται να ξυπνήσει κανέναν,άλλωστε δεν υπήρχε ο παραμικρός φόβος. Κι εκεί λοιπόν που γλάρωνα και ήμουν σε φάση να κλείσω την τηλεόραση και να την πέσω,ακούω βήματα στην σκάλα( εξωτερική η σκάλα). Κάποιος ανεβαίνει σκέφτηκα και περίμενα να δω ποιος θα ανοίξει. Τσάμπα περίμενα,αφού τα βήματα σταμάτησαν έξω από την πόρτα.Σηκώνομαι κι εγώ,ανοίγω τα φώτα και ανοίγω τη πόρτα...Κανείς!Τίποτα! Ίσως και να ήταν από δίπλα σκέφτομαι,αν και δεν μου κόλλαγε αφού ακούστηκαν στην δική μου σκάλα τα βήματα. Ξανά έκλεισα τα φώτα,ξαγρύπνησα όμως και συνέχιζα να βλέπω τηλεόραση.

Ξανά τα ίδια!Βήματα να ανεβαίνουν τη σκάλα! Αυτή τη φορά δεν περίμενα να "ανέβει" μέχρι επάνω, σηκώνομαι και ανοίγω να δω, αλλά και πάλι δεν ήταν κανείς!
Καλού κακού,έβαλα μέσα το κλειδί και κλείδωσα τη πόρτα.Προβληματίστηκα.Γιατί δεν άκουσα τα ίδια βήματα να κατεβαίνουν μέχρι να ανοίξω τη πόρτα?Άρα,δεν έφυγε κανείς!

Μετά από λίγο,πάλι τα βήματα και πάλι σταματήσαν έξω από τη πόρτα. Αυτή τη φορά πάγωσα.Δεν άνοιξα,αλλά κοίταξα από το παράθυρο και πάλι δεν υπήρχε κανείς!Άφησα τα παραθυρόφυλλα ανοιχτά για να έχω ορατότητα χωρίς να χρειαστεί να παω κοντά. Άνοιξα και τα φώτα,μέσα έξω,πήγα στο δωμάτιο του αδερφού μου να δω αν άκουσε τίποτα,αλλά κοιμόταν του καλού καιρού.
Για να μην κουράζω,μετά από λίγη ώρα ακούω πάλι τα ίδια βήματα,στρέφω αμέσως το κεφάλι προς το παράθυρο,για να μην χάσω τίποτα...αυτός ή αυτό που ανέβαινε έφτασε πάλι στη πόρτα,σύμφωνα με την ακουστική μου,γιατί από το παράθυρο δεν είδα κανέναν ούτε καν σκιά! Για κάποια ώρα σταμάτησε αυτό και ηρέμησα.Κλείνω πάλι φώτα,τηλεόραση και γυρίζω πλευρό για να κοιμηθώ.

Έτσι,μέσα στην απόλυτη ησυχία κι ενώ σκεφτόμουν ότι όλο αυτό ήταν ιδέα μου,ακούω έναν θόρυβο πολύ δυνατό,μέσα από το σπίτι και συγκεκριμένα σαν να χτύπησε κάποιος με π.χ σκουπόξυλο τα ντουλάπια που ήταν δίπλα μου,αλλά ήταν τόσο δυνατό το χτύπημα που πετάχτηκα επάνω,όχι απλά τρόμαξα,έτοιμος ήμουν για καρδιακή προσβολή!
Έτσι όπως πετάχτηκα φεύγω κατ'ευθείαν για το δωμάτιο του αδερφού μου,λογικά θα είχε τρομάξει κι εκείνος από τον θόρυβο. Ναι,οκ. Το μόνο που άκουσε ήταν ο θόρυβος που έκανα εγώ,με το να κατέβω από το κρεβάτι και να ανοίγω την πόρτα του δωματίου με βία!Ξυπνάει και μου λέει..τι έπαθες?δεν έχεις ύπνο? Του πετάω ένα μεγαλοπρεπέστατο ΤΙ? Του λέω δεν άκουσες τίποτα? Όχι μου λέει με μια απάθεια...Βγαίνω από το δωμάτιο,ανοίγω τα ντουλάπια να δω αν έπεσε τίποτα,σιγά να μη. Πρώτη μέρα ήμουν στον χωριό και δεν είχα βάλει τίποτα μέσα,ούτε και είχα σκοπό να βάλω.
Τρομαγμένος, κλείνω τα παραθυρόφυλλα και περίμενα υπομονετικά με ανοιχτά φώτα τηλεόραση -φυσικά χωρίς φωνή για να πιάνω όλους τους ήχους- τον επόμενο ήχο ή τέλος πάντων το επόμενο σημάδι ότι δεν ήμουν μόνος στο δωμάτιο!Δεν άκουσα πάλι κάτι,ούτε καν τα βήματα απ'έξω, ώσπου άρχιζε να χαράζει και ακουγόντουσαν τα κουδούνια από τα πρόβατα. Μόνο τότε ηρέμησα και κοιμήθηκα!

Αυτή είναι η ιστορία μου,δεν ξέρω τι ποιος και γιατί, το μόνο που ξέρω είναι ότι ποτέ στη ζωή μου δεν έχω τρομάξει τόσο πολύ και φυσικά ποτε μα ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω εκείνη την ημέρα.Κάθε φορά που το σκέφτομαι...
Το έχω πει μόνο στον πατέρα μου και αυτό αφού φύγαμε από το χωριό και πέρασε και λίγος καιρός.

Τον τίτλο του thread δεν τον έβαλα τυχαία,εν καιρώ θα τα καλύψουμε όλα. :-)
 
margaritaDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 1:52 AM | Message # 11
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
φοβερή η ιστορία σου !!! κάτι πολύ θυμωμένο σου εκανε επίσκεψη !!! ταράχτηκα πολύ γιατι αυτό με τον θόρυβο τον τρομαχτικό εχει συμβεί σε πολύ δικό μου ατομο και εκανε δυο μήνες να συνέλθει απο το ξάφνιασμα .Κάθε μέρα μας εκανε αναπαράσταση του κρότου για να το ξεπεράσει !!! φαντάζομαι πόσο θα τρόμαξες !!!! αυτό που πιστευω εγω οτι ηταν είναι εγκλωβισμένη ψυχή που εχει μετατραπεί σε μόνιμο κάτοικο του σπιτιού !!!!! είναι ακίνδυνο σε κάθε περίπτωση !!! πέθανε κάποιος βίαια σε αυτό το σπίτι ??????? αν ναι ,δεν το εχει εντοπίσει οτι εχει πεθάνει !!!

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
ΑθηναίοςDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 2:18 AM | Message # 12
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Awards: 17
Reputation: 46
Status: Offline
Η ιστορία αυτή μου θυμίζει (και μοιάζει ως προς τα βήματα στη σκάλα) όσα μας έλεγε ο spid από την Κύπρο (από τα κατεχόμενα)!

Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.


Message edited by Αθηναίος - Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 2:25 AM
 
KronosIIDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 9:44 AM | Message # 13
Μέλος που ξέρει πολλά
Group: Special User
Messages: 342
Awards: 2
Reputation: 2
Status: Offline
Ειναι κατι το πραγματικο η απλα ειναι μια ιστορια τρομου?

απο τους πιθηκους στους υπερπιθηκους..
Ακομα πιθηκια ομως..
 
margaritaDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 11:09 AM | Message # 14
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
νομίζω οτι αναφέρεται σε προσωπική εμπειρία !!!

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
senecaDate: Σάββατο, 28-ΙΟΥ-2012, 3:26 PM | Message # 15
Μέλος φάντασμα
Group: Checked
Messages: 6
Awards: 0
Reputation: 0
Status: Offline
Φίλε κρόνος, δεν είναι μυθοπλασία,είναι η προσωπική μου εμπειρία.

Η Αλήθεια είναι ότι, ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει κι ας έχουν περάσει χρόνια από τότε. Βίαιος θάνατος δεν υπήρξε, ο παππούς μου "έφυγε" σε αυτό το σπίτι,αλλά "έφυγε" ήρεμα. Αυτό που με προβληματίζει, είναι γιατί τον θόρυβο δεν τον άκουσε κανείς άλλος εκτός από εμένα! Ήταν δυνατό το χτύπημα και μέσα στην ησυχία του χωριού θα έπρεπε να τον είχαν ακούσει και άλλοι!

Όταν το είπα στον πατέρα μου μετά από καιρό,με αφορμή μια εκπομπή που βλέπαμε περί πνευμάτων κτλ μου είπε κι εκείνος μια κάπως παρόμοια ιστορία,όταν ακόμη ήταν νέος και ζούσε στο χωριό.

Γύρω στα 50 μέτρα μακριά από το σπίτι μου, υπάρχει ένα άλλο σπίτι, στο οποίο ζούσε μια θεία του πατέρα μου. Εκείνη κάθε βράδυ, άκουγε από την οροφή θόρυβο. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να φύγουν και για ένα διάστημα το σπίτι ήταν κλειστό.
Ένα βράδυ που πέρναγε ο πατέρας μου από εκεί,ένοιωσε κάποιον να τον ακολουθεί,ακόμη άκουγε και τον βηματισμό του. Σταμάτησε και κοίταξε πίσω του να δει ποιος ήταν και δεν είδε κανένα. Μόλις ξεκίνησε πάλι τον δρόμο του,άκουσε και πάλι τον βηματισμό, ξανασταμάτησε ο πατέρας μου,σταμάτησαν πάλι και τα βήματα. Στη γωνία, 10 μέτρα πριν από το σπίτι, κοιμόταν ένας σκύλος ο οποίος, όταν πέρασε ο πατέρας μου από εκεί αγρίεψε και άρχισε να γαβγίζει κοιτώντας το κενό. Μπήκε ο πατέρας μου στο σπίτι και πήρε ένα φανάρι για να δει τι συμβαίνει,αφού την εποχή τότε δεν υπήρχε ρεύμα στο δρόμο και όταν γύρισε ο σκύλος σταμάτησε να γαβγίζει αλλά να κοιτάει στο κενό σε φάση ετοιμότητας!

Ότι και να είναι, πρέπει να είναι παντού! Δεν εξηγείται αλλιώς εκτός κι αν το 'χει το σόι μας! Τι να πω

Το χωριό, πέρασε δύσκολα χρόνια ειδικά στον εμφύλιο, όπου σίγουρα κάποιος βίαιος θάνατος ίσως και να ήταν στην ημερήσια διάταξη
 
Forum » Φαντάσματα » Εμπειρίες » Το στοιχειωμένο χωριό!
  • Page 1 of 2
  • 1
  • 2
  • »
Search: