Σάββατο, 18-ΜΑ-2024, 8:54 AM
Welcome Ξωτικό | RSS


[ New messages · Members · Forum rules · Search · RSS ]
  • Page 1 of 1
  • 1
Forum » Ελληνική Μυθολογία-Ιστορία » Ιστορία » Μια παρθενομάρτυς της τουρκικής θηριωδίας του 1974
Μια παρθενομάρτυς της τουρκικής θηριωδίας του 1974
aposperittisDate: Τρίτη, 21-ΦΕΒ-2012, 3:22 AM | Message # 1
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Τις μέρες αυτές συμπληρώνονται 36 χρόνια από την εισβολή των τούρκων στην Κύπρο, η οποία έγινε με την εμφανή υποστήριξη των αγγλοαμερικάνων και την προδοσία δικών μας πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών , χουντικών και «δημοκρατών».

Εκείνες οι μαύρες μέρες έκρυψαν όμως ,εκτός από τον πόνο ,το δάκρυ και τον θρήνο, σελίδες ηρωισμού αλλά και πρωτοχριστιανικού μαρτυρικού φρονήματος.

Μια τέτοια σχεδόν απίστευτη ιστορία είναι και το μαρτύριο της παρθενομάρτυρος Ανδρούλας, μιας 17 χρονης κοπέλας που επέλεξε τον θάνατο από την ατίμωση όπως έκαναν και άλλες άγιες ψυχές στην ιστορία της Εκκλησίας μας.

21 Αυγούστου 1974. Νύχτα. Τούρκοι στρατιώτες φτάνουν στο σπίτι της κυρά-Ελένης. Να πειράξουν τις κόρες της θέλουν. Τό 'ξερε n μάνα. Όλοι τό 'ξεραν. Τέτοιος γίνεται ο άνθρωπος, όταν λείπει ο φόβος του Θεού. Τέτοιος ήταν ο πολιτισμός των γειτόνων. Κι είχαν ντύσει όλες τις νιες με ρούχα γεροντισσών και τις φύλαγαν καλά στα σπίτια. Θεριό n μάνα στην πόρτα. Πάνοπλοι οι Τούρκοι. Προτάσσουν τα όπλα. Δεν κάμπτεται n μάνα. Φωνάζει. Τους σπρώχνει μ' όλη τη δύναμη της ψυχής της. Μία εναντίον πολλών. Άοπλη εναντίον πάνοπλων. Γυναίκα αυτή, στρατιώτες εκείνοι. Κι έφυγαν οι Αττίλες ηττημένοι στο σκοτάδι της νύχτας.

22 Αυγούστου. Πρωί. Τούρκοι στρατιώτες ξαναφανήκαν στο χωριό. Τα κορίτσια κατέφυγαν στων γειτόνων" υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι εκεί. Κατά το μεσημέρι κάθε κίνηση νεκρώθηκε κι επέστρεψαν στο σπίτι τους. Τότε ακούστηκαν φωνές. Τρεις στρατιώτες παραβίασαν την πόρτα. Η οικογένεια ήταν στο ανώγι. Γάζωσαν τα πάντα με τ' αυτόματα, για να ακινητοποιήσουν τη μάνα. Ανέβηκαν πάνω. Διάλεξαν τις τρεις μεγαλύτερες κόρες. Εκείνες κρέμονταν πάνω στη μάνα τους. Τη μεγάλη τη χτύπησαν κατά πρόσωπο με τον υποκόπανο. Η μικρότερη έβαλε τα κλάματα. Την Αντρούλα την είχε κλείσει n μάνα στα χέρια της. Την απέσπασαν με τη βία και την έριξαν κάτω, μπροστά στα μάτια της μάνας της και των έξι αδελφών της. «Τούτον το πράγμα δεν το δέχομαι, τούτον το πράγμα δεν το μπορώ, προτιμώ να πεθάνω" μάνα μου, αδερφές μου, βοηθάτε με», πάλευε ψυχωμένα το δεκαεφτάχρονο κρίνο, αποδεικνύοντας ανίσχυρους τους πανίσχυρους Αττίλες. Κι εκείνοι, που Θεό δεν φοβήθηκαν κι άνθρωπο δεν ντράπηκαν, δεν σήκωσαν άλλο τον εξευτελισμό, στρατιώτες αυτοί να μην μπορούν να τσακίσουν την αντίσταση μιας κοπελίτσας. Τρεις σφαίρες στον κρόταφο ελευθέρωσαν την αγγελική ψυχή της Αντρούλας. Ζεστό το νεανικό αίμα κύλησε στο πάτωμα σφραγίζοντας την ανέγγιχτη τιμή της και την τιμή του νησιού της.

Τις παπαρούνες τις χαίρονταν τότε n Αντρούλα. Μαγγανοπήγαδο n μνήμη ...; Εκείνες ρίζωσαν στο χώμα που τις έθρεψε. Η οικογένεια, πέντε χρόνια εγκλωβισμένη στα κατεχόμενα, πήρε μετά το δρόμο της προσφυγιάς. Εξαφανίστηκαν τότε οι Τούρκοι και βιάστηκαν να θάψουν το μαρτυρικό σώμα, γιατί κατέφθασαν οι άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, ειδοποιημένοι απ' τον μικρό Σωτήρη, που το 'χε βάλει στα πόδια κι έπεσε πάνω τους τρέχοντας στους δρόμους του χωριού. Μα κρατούν ακόμη κρυφό τον τόπο της ταφής της, όνειδός τους ανεξίτηλο. Κι άθελά τους συνάμα, κρατούν την Αντρούλα να διαφεντεύει, ως που της πρέπει, τον τόπο της. Έφυγε n κυρά-Ελένη απ' τη ζωή με το παράπονο πως δεν αξιώθηκε να φιλήσει τον τάφο της κόρης της, να της ανάψει το καντήλι. Μα τ' αδέρφια ελπίζουν να περισυλλέξουν σύντομα τ' αγιασμένα της λείψανα. Κι ανάστησαν τ' όνομά της στα παιδιά τους. Τριάντα έξι χρόνια μετά, γέμισε Αντρούλες το σπιτικό.

« ...ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν τριγύρου του πετάσσουνται τριακόσια παραπούλια»


Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
margaritaDate: Τετάρτη, 22-ΦΕΒ-2012, 11:33 PM | Message # 2
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
Quote (aposperittis)
Τις παπαρούνες τις χαίρονταν τότε n Αντρούλα. Μαγγανοπήγαδο n μνήμη ...; Εκείνες ρίζωσαν στο χώμα που τις έθρεψε


"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
aposperittisDate: Πέμπτη, 23-ΦΕΒ-2012, 0:48 AM | Message # 3
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Μάνα γη που τρέφεις με αναμνήσεις τα παιδιά σου.

Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
ΑθηναίοςDate: Πέμπτη, 23-ΦΕΒ-2012, 1:28 AM | Message # 4
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Awards: 17
Reputation: 46
Status: Offline
Όχι μόνο για την Κύπρο αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα!



Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
 
aposperittisDate: Πέμπτη, 23-ΦΕΒ-2012, 1:36 AM | Message # 5
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Πολύ ωραίο βίντεο!

Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
Forum » Ελληνική Μυθολογία-Ιστορία » Ιστορία » Μια παρθενομάρτυς της τουρκικής θηριωδίας του 1974
  • Page 1 of 1
  • 1
Search: