| aposperittis | Date: Πέμπτη, 14-ΙΟΥ-2012, 9:57 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Είναι γνωστό πως η χρήση των ονομάτων στις ανθρώπινες, στις διακρατικές αλλά και τις διεθνείς σχέσεις παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Παράδειγμα η προσπάθεια ιδιοποιήσεως του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, από τους Σκοπιανούς που λίγο έλειψε να προκαλέσει ακόμη και πολεμική σύρραξη μαζί τους.
Επίσης είναι κοινή η διαπίστωση πως οι άνθρωποι πάντοτε επιδιώκουν να χρησιμοποιούν ονόματα της γλώσσας των χωρών τους ή να τα μετατρέπουν στη γλωσσική τους προφορά όταν κυριεύουν κάποια άλλη χώρα ή όταν προσπαθούν να επιβάλουν τις διεκδικήσεις τους σε μία άλλη γειτονική τους, π.χ. η Τουρκία την Άγκυρα ονόμασε Ancara, την Πάνορμο Bandirma, το Παλαιόκαστρο Balikeser, το Ικόνιο konya, την Άμιδα Diyarbakir, την πανάρχαια Ορρόη (μεταγενέστερη Έδεσσα) σε Urfa και γενικά τις πόλεις της Μ. Ασίας (που σχεδόν στο σύνολό τους είναι Ελληνικές) στην τουρκική, ενώ πρόσφατα τις νησίδες Ίμια (ή Λιμιά) αποκαλεί Καρντάκ.
Αυτή η τακτική, που είναι επιστημονικά μελετημένη, εφαρμόζεται από τον επιτιθέμενο για να πετύχει την ψυχολογική προετοιμασία του αμυνόμενου να δεχθεί πιο εύκολα μία εις βάρος του κατάσταση. Βασικό στοιχείο που διαμορφώνει το αποτέλεσμα είναι συνήθως η επιμονή των αντιπαραβαλλόμενων στις θέσεις τους που πολλές φορές φθάνει στο επίπεδο του «σπασίματος των νεύρων» και δεν είναι λίγες οι φορές που η πείσμων αντίδραση έχει φέρει ανέλπιστα αποτελέσματα. Υπάρχουν πάμπολλα απλά παραδείγματα που συνάδελφοι με την επιμονή τους ανάγκασαν νατοϊκούς συναδέλφους μας να αλλάξουν, να διορθώσουν και να υιοθετήσουν την ονομασία FYROM για το γειτονικό μας κρατίδιο όταν το όνομα Μακεδονία μονοπωλούσε στις επίσημες και ανεπίσημες συνομιλίες τους (συμπεριφορά που πρέπει να συνεχίζουμε όλοι μας ακόμα και αν μείνουμε μόνοι στον κόσμο).
Ακόμη και η αναφορά σε λέξεις της καθημερινής ομιλίας, όταν τονίζεται η προέλευσή τους, πολλές φορές λειτουργεί επικουρικά σε άλλο κύριο σκοπό μας και δε θα πρέπει να αποφεύγεται ο τονισμός της προέλευσής τους σε τρίτο κοινό, γιατί δημιουργεί εντυπωσιασμό που επηρεάζει τους ανθρώπους έκδηλο ή άδηλο.
Πχ πρέπει σε ανύποπτο χρόνο να τονίζονται λέξεις που πήραν από εμάς οι γείτονες και προσπαθούν σήμερα να αποκρύπτουν, όπως είναι το τεφτέρι (εκ του διφθέρα), ο μπακλαβάς (εκ του βάκλα), το καλντερίμι (εκ του καλλιδρόμειον), το φλιτζάνι (εκ του φιαλίδιον), το τσιμπούσι (εκ του συμπόσιο), το δράμι (εκ του δραχμή), το αγάς (εκ του αγός), το αχούρι (εκ του άχυρο, αχυρών), το μπούζι (εκ του πάγος), το μπαρούτι (εκ του πυρίτις), το μπουντρούμι (εκ του ιπποδρόμιον), το μπουλούκι (εκ του πλεός, πλήρης), το χατήρι (εκ του ήτορ, ηγήτωρ,[αγάτωρ δωριστί]), αφέντης (εκ του αυθέντης), ο αχαΐρευτος ([χαΐρι] εκ του χάρις). Ακόμη υπάρχουν και άλλες λέξεις του λεξιλογίου των γειτόνων μας που θεωρούνται τουρκικές πλην όμως αποτελούν κακόηχη μεταποίηση ελληνικών όπως είναι: belah = ενόχληση (εκ του βέλιον = ατυχές), turun = εγγονός (εκ του θορός = σπέρμα), jok = όχι (εκ του ουχί, όσκε), jale = όχθη (εκ του αιγιαλός), arsez = αυθάδης (εκ του άρσεν), bir = πηγάδι (εκ του φρέαρ), dzivi = καρφί (εκ του ζιβήνη = λόγχη), hali (χαλί) = τάπης, τάπητας (εκ του χήλιον = πλεκτό).
Γενικά μεγάλο ποσοστό των λέξεων του τουρκικού λεξιλογίου προέρχεται από την ελληνική, (Ανδρέα Δενιόζου «Ελληνικό Λεξιλόγιο στην Τουρκική Γλώσσα») ενώ όσες τουρκικές λέξεις έχουν περαστεί στην καθημερινή γλώσσα των νεοελλήνων είτε αποτελούν αντιδάνεια είτε διαστρέβλωση της έννοιας που προσαρμόστηκε στα τουρκικά δεδομένα. Π.χ το αρχαίο μουσικό όργανο των Ελλήνων, η πανδουρίς (ή θαμπούρα ή ταμπούρα ή ταμπουράς) ονομάστηκε μπουζούκι στην νεοελληνική (από την τουρκική λέξη μπουζούκ = ξεκούρδιστο), επειδή έτσι το αποκάλεσαν οι γείτονες που στερούντο παντός είδους μουσική παιδεία και ικανότητα περί την χόρδιση (κούρντισμα) του οργάνου. Ακούγοντας το γεγονός αυτό κάποιος τρίτος, τότε αυτός είτε το δείξει είτε όχι επηρεάζεται θετικά υπέρ ημών. Ακόμη συνέβη σε συνάδελφο να προκαλέσει το θαυμασμό τρίτων συσπουδαστών του σε νατοϊκό σχολείο, όταν σε μία πολιτισμένη συζήτηση-αντιπαράθεσή του με Τούρκο Αξ/κό για την ονομασία της Πόλης, (Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπούλ), παρέθεσε στο ακροατήριο ως ορθή (όπως πράγματι είναι) και την τουρκική άποψη ως προερχόμενη από την έκφραση των Ελλήνων «εις την Πόλη».
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την ετυμολογία των λέξεων και να χρησιμοποιούμε κατά προτεραιότητα την Ελληνική μας γλώσσα όπου μπορούμε, αποφεύγοντας τη χρήση ξενικών όρων, που δυστυχώς βρίθουν στην καθημερινή μας ομιλία. Έτσι λειτουργούσε από νεαρός και ο Ξενοφών Ζολώτας που έφθασε στο σημείο με δύο ομιλίες του να προκαλέσει τον παγκόσμιο θαυμασμό για τις γνώσεις του, και για την πατρίδα μας.
Είναι όμως σχήμα οξύμωρο να κάνουμε αυτή την προσπάθεια και να παρουσιάζεται το λυπηρό φαινόμενο στις φόρμες των ιπταμένων (χειριστών και μηχανικών) να αναγράφονται ονοματεπώνυμο και βαθμός στην αγγλική γλώσσα ή με λατινικά στοιχεία. Το αιτιολογικό ότι θα πρέπει να είναι δυνατή η ανάγνωσή του από νατοϊκούς συναδέλφους, κυρίως στο εξωτερικό, θα ευσταθούσε αν το ίδιο έκαναν και αυτοί όταν επισκέπτονταν εμάς. Όπως όμως είναι αδιανόητο για έναν Ιταλό, Ισπανό, Γερμανό ή Γάλλο να γράφει σε άλλη γλώσσα πλην της δικής του ότι έχει πιο προσωπικό, το όνομά του, σε όποιο μέρος του κόσμου και να μεταβεί, έτσι θα πρέπει και εμείς, όπως είπε ο Οδυσσέας Ελύτης να «…Μη ξεχνάτε την Πατρίδα και προπαντός μη ξεχνάτε τη γλώσσα μας. Πρέπει νάσαστε περήφανοι, νάμαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη γλώσσα μας».(Από ομιλία του, προς τους Έλληνες της Σουηδίας μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ το 1979).
Πέραν της τουρκικής και το λεξιλόγιο των πέντε κυριοτέρων Ευρωπαϊκών γλωσσών (Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Ιταλική και Γερμανική), καθώς και των Λατινικών προέρχεται από το αντίστοιχο Ελληνικό, σε ποσοστό 80%, όπως απέδειξε με το δίτομο έργο της «Πως η Ελληνική γονιμοποίησε τον Ευρωπαϊκό λόγο» (Εκδ. ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ), η φιλόλογος Άννα Τζιροπούλου Ευσταθίου. Το δε Αγγλικό αλφάβητο των 26 γραμμάτων είναι Ελληνική επινόηση που χρησιμοποιείτο από τους Χαλκιδείς κατοίκους της Κύμης, (Κυμαϊκό αλφάβητο). Γιατί όπως σήμερα έχει γίνει γνωστό και είναι παραδεκτό από τους εγκυρότερους ανά τον κόσμο γλωσσολόγους και εγκυκλοπαίδειες:
«Οι αλφαβητικοί κατάλογοι που βρέθηκαν στην Τοσκάνη (και απετέλεσαν την βάση της Λατινικής γλώσσας) δεν είναι ετρουσκικοί, αλλά ελληνικοί... που καταστρώθηκαν αρχικά στην Κύμη και επομένως το ετρουσκικό αλφάβητο προήλθε από το Κυμαίο (Κύμη της Τυρρηνίας, στη Δ. Ιταλία, αποικία του Θ΄ αι. Πχ των Κυμαίων της Εύβοιας)».
UNESCO (Ιστορία της Ανθρωπότητας 1963).
Έχοντας γνώση όλων των παραπάνω, ο καθηγητής της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενδοκρινολόγος Μενέλαος Μπατρίνος, δημιούργησε μία μέθοδο εκμαθήσεως της Ελληνικής Γλώσσας για αγγλομαθείς σε ένα τόμο. Το «MathemodernGreek» (Εκδ. Πασχαλίδης) ήταν προϊόν μετά από μία πολύχρονη προσπάθεια του εν λόγω καθηγητή σε Διεθνή Ιατρικά Συνέδρια, να πείθει τους συναδέλφους του ότι μιλούσαν Ελληνικά χωρίς να το καταλαβαίνουν. Σε αυτό βοήθησε και η επιστήμη της Ιατρικής που εξελίσσεται με αποκλειστικά ελληνικούς όρους. Η παρουσίαση του βιβλίου προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού μεταξύ των ξένων κυρίως, σε σημείο που του ζητήθηκε να δημιουργήσει μία αντίστοιχη μέθοδο για γερμανομαθείς. (Την όλη φιλοσοφία της μεθόδου του εξηγεί στο περιοδικό ΔΑΥΛΟΣ τεύχος 195 Μαρτίου ’98).
Μέσα στον όλο προβληματισμό που μπορεί να φέρει το παρόν, πρέπει να προσθέσουμε και έναν (από τους πάρα πολλούς) μεγάλο Ελληνιστή που πρόσφατα απεβίωσε (15Νοε 98), τον πρύτανη της «Βασιλικής Ακαδημίας των Βάσκων» (DECANO DE LA REAL ACADEMIA BASKA) και ιδρυτή της «Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας», (την «Καλιά της Γνώσεως» όπως την ονόμασαν) τον γλωσσολόγο FEDERICO KRUTWIG SAGREDO που γνώριζε 20 γλώσσες, και εν τούτοις υπέγραφε και αλληλογραφούσε με το ελληνικό όνομα Αρίστων Άμμων. Υπήρξε ο εμπνευστής και πρωτεργάτης της ιδέας για καθιέρωση της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ως μόνης επίσημης γλώσσας της Ε.Ε θεωρώντας ότι με «…τη μορφολογία και το πλούσιο λεξιλόγιό της είναι η μόνη που μπορεί να συνεισφέρει τα μέγιστα στην διανοητική εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου».
Βλέπουμε λοιπόν πως γνωστοί και άγνωστοι άνθρωποι γύρω μας καταβάλουν μία μεγάλη προσπάθεια να προαγάγουν το κύρος της πατρίδος μας στο εσωτερικό και το εξωτερικό και το πετυχαίνουν πολύ καλά. Εμείς θα τους βοηθήσουμε ή θα δολιοφθείρουμε (σαμποτάρουμε) αυτή τους την προσπάθεια; Θα είναι προς όφελος ή προς ζημία μας;
«Για τη μητέρα γλώσσα μας τα λάβαρα κρατείστε ». Κωστής Παλαμάς
Τη γλώσσα (και το αλφάβητο) επειδή ακριβώς είναι το ύψιστο μνημείο πολιτισμού, χωρίς το οποίο θα ήταν αδύνατη κάθε εξέλιξη στις υπόλοιπες πολιτιστικές, πνευματικές και τεχνικές δραστηριότητες του ανθρώπου, κάθε λαός καταβάλλει προσπάθεια να τη προστατεύσει από την πρόσμιξη ξένων λέξεων. Π.χ. στη Γαλλία ψηφίστηκε ο νόμος ΤΟΥΜΠΟΝ το 1994, (όπως διαβάζουμε στην εφ. ΒΗΜΑ 4/2/96), βάσει του οποίου απαγορεύεται η χρήση της παραμικρής μη Γαλλικής λέξεως, όχι μόνο στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση αλλά και στην συσκευασία οποιουδήποτε προϊόντος με πρόστιμα που μπορούν να φθάσουν τα 25000 φράγκα (2,5 εκατ. δρχ). Η πρώτη ποινή για παράβαση του νόμου έπεσε στη γνωστή εταιρεία καλλυντικών Body Shop γιατί σε ορισμένες συσκευασίες της, είχε λέξεις που δεν ήταν μεταφρασμένες στη γλώσσα του Μολιέρου.
Αν λοιπόν δίδεται τόση σημασία στην προστασία της γλώσσας, από άλλους λαούς, τι πρέπει να κάνουμε εμείς που έχουμε την ΓΛΩΣΣΑ για την οποία ο Λατίνος Κικέρων είπε «Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται». Δηλ. εάν μιλάνε οι Θεοί σίγουρα την Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούν.
Ο τρόπος προστασίας της γλώσσας μας είναι απλός, θέλει όμως προσοχή και επιμονή στην προσπάθεια.
α. Πρέπει να εντοπίζουμε τις ξένες ονομασίες και να επαναφέρουμε τις πρώτες, τις αρχαίες Ελληνικές. Π.χ. είναι απαράδεκτο την Δεκέλεια να ονομάζουμε Τατόϊ, τα Αιγόσθενα Πόρτο Γερμενό, τις Αφίδνες Κιούρκα, το όρος Βόρρα Καϊμακτσαλάν κ.λ.π.
β. Το αυτό πρέπει να εφαρμοσθεί και για όλα τα ανά τον κόσμο τοπωνύμια. Είμαστε ελεύθερο κράτος και ελεύθεροι άνθρωποι για να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να προστατεύουμε, όπως έχουμε υποχρέωση, την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησαν εκείνοι που μας γέννησαν. Γιατί Ακχισάρ και όχι Αξάριον ή Θυάτειρα; Γιατί Ισπάρτα και όχι Σπάρτη; Γιατί Ούρφα και όχι Ορρόη ή Έδεσσα; Παράδειγμα πρέπει να μας γίνει η χρήση ονομασίας Καρντάκ αντί Ίμια, που με πείσμα προσπαθούν να περάσουν στην διεθνή κοινή γνώμη οι γείτονές μας.
γ. Η καθημερινή μας ομιλία επίσης πρέπει να καθαρισθεί από ξένους όρους που είναι δυσνόητοι στο πλατύ κοινό. Όχι λοιπόν P/C αλλά ηλεκτρονικός υπολογιστής (Η/Υ η συντετμημένη γραφή του). Όχι σκάνερ αλλά σαρωτής. Τηλεομοιότυπος, όχι φαξ. Στάθμευση, όχι παρκάρισμα. Ακόμη υπερκατάστημα (ή παντοπωλείο)όχι σούπερ μάρκετ (σούπερ είναι η ελληνική δασεινόμενη λέξη υπέρ με την προφορά της δασείας).Ακόμη οι κακόηχες λέ-ξεις σάντουιτς και φαστ φουντ που κυριάρχησαν στη ζωή μας είναι οι αμφί-ψωμο και ταχυφαγείο. Δυστυχώς στην καθημερινή επαγγελματική ή ιδιωτική συνομιλία μας χρησιμοποιούμε, χωρίς κανείς να μας το επιβάλει, τόσους ξενικούς όρους, που σε λίγο για να μας καταλαβαίνουν οι γονείς μας θα χρειάζονται λεξικό.(Και δεν είμαστε οι μόνοι, το ίδιο συμβαίνει πχ με τους γιατρούς κ.α. ) Δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να αναφέρουμε το loop - ανακύκλωση, το briefing - ενημέρωση κλπ. και δε πάνε πολλά χρόνια που λεγόταν το γκολ, τέρμα, το κόρνερ, γωνιακό λάκτισμα, ενώ ευτυχώς πολλοί ακόμα εκφωνητές αναφέρουν το μπάσκετ, καλαθόσφαιρα, χωρίς να είναι δυσνόητοι. (Βέβαια ακόμα η διευκόλυνση λέγεται assist, η διαδοχή follow, το παράπτωμα foul, το παιγνίδι game, ο ρυθμιστής, συντονιστής play-maker, η ανάπαυλα time out, το αποτέλεσμα, η έκβαση score, ο προφύλακας guard, και τόσοι ακόμα εύηχοι και κατανοητοί ελληνικοί όροι αναφέρονται με ξενική ορολογία).
Πολλοί νομίζοντας ότι θα θεωρηθούν μορφωμένοι αναφέρουν πλήθος λέξεων κυρίως στην αγγλική όπως practice αντί εξάσκηση, coffee αντί για καφέ (εκ του Κηφέως), drink αντί για ποτό και τόσα άλλα που δείχνουν την έλλειψη ικανότητας στην χρήση καθαρής Ελληνικής γλώσσας και ένα χαμηλό μορφωτικό επίπεδο που από πολλούς πολίτες είναι παρεξηγήσιμο. Διότι οι πραγματικά μορφωμένοι δεν θεωρούν ως όμοιό τους έναν που γνωρίζει πέντε γλώσσες και μιλώντας την μία χρησιμοποιεί λέξεις και των άλλων, άλλά εκείνον που γνωρίζει δύο και κάθε μία από αυτές την ομιλεί καθαρή, με τους δικούς της όρους. Έτσι γίνεται πλήρως κατανοητός από όλους ενώ ο άλλος της πρώτης περιπτώσεως δυσνόητος στην καλύτερη περίπτωση (ή και τελείως ακατανόητος), σχεδόν απ’ όλους.
δ. Καθαρισμός των ξένων λέξεων πρέπει να γίνει και στους χώρους εργασίας και διαβίωσης. Στις λέσχες και στα θέρετρα η Reception να γίνει υποδοχή, το menu, εδέσματα, το briefing, ενημέρωση (ή αίθουσα ενημερώσεως). Για τα ονόματα στις φόρμες των ιπταμένων που αναφερθήκαμε προηγουμένως, θα πρέπει να προσθέσουμε και την Ελληνική Σημαία στο αριστερό μπράτσο που θα πρέπει να αναγράφει ΕΛΛΑΣ και όχι HELLAS ή GREECE, και εκείνο το «please hold a line» στα τηλεφωνικά μας κέντρα αν γίνει «παρακαλώ αναμείνατε στο ακουστικό σας» όχι μόνο θα προσθέσει ελληνικό χρώμα στη Μονάδα αλλά και θα είναι κατανοητό από τους στη συντριπτική πλειοψηφία Έλληνες καλούντες το κέντρο που δε γνωρίζουν την αγγλική, όπως είναι γονείς στρατευμένων και άλλοι.
ε. Ακόμη οι επίσημες ομιλίες από τους Αξ/κούς που μεταβαίνουν με τις ανταλλαγές Μοιρών ή άλλες αποστολές στο εξωτερικό, θα πρέπει να προετοιμάζονται και να εκφωνούνται στην ελληνική, όσο καλά και αν είναι γνωστή η γλώσσα του φιλοξενούντος κράτους από τον ομιλητή. Βέβαια πρέπει να υπάρχει και ο ανάλογος μεταφραστής. Όταν αυτό εφαρμόστηκε από κάποιον Δ/κτή Μοίρας στη Βρετανία, πολλοί Άγγλοι συνάδελφοι εκπλάγηκαν με την (μοναδική στον κόσμο) μουσικότητα της γλώσσης μας, γεγονός που και ο κράτιστος ποιητής και διανοητής Ι. ΓΚΑΙΤΕ είχε διαπιστώσει:
«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η ελληνική αντήχησε, ως άστρο λαμπερό μέσα στη νύκτα»
και ο Νικ. Βρεττάκος συμπλήρωσε:
« Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως ένα ρυάκι που μουρμουρίζει. Και αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική ».
στ. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα ονόματα, τα δικά μας και των παιδιών μας. Όταν τον Αθανάσιο τον κάνουμε Θανάση (ή ακόμα χειρότερα Σάκη) θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι του δίνουμε «επί τα χείρω» άλλο όνομα και τον κάνουμε θνητό από αθάνατο. Αθανασία λοιπόν και όχι Νάνση. Βασίλης και Αποστόλης όχι όμως Λάκης. Δημοσθένης και όχι Ντένις. Διονυσία και όχι Ντενίζ. Αγησίλαος και όχι Άκης και τόσα πολλά ακόμη ονόματα που η έλλειψη προσοχής και η ξενομανία, μας κάνουν να τροποποιούμε και να δίνουμε στα παιδιά μας, νομίζοντας ότι έτσι θα ανέβει το κοινωνικό μας «prestige» και η «κουλτούρα» (που μας ενοχλεί να τα αναφέρουμε ως «προβολή» και «καλλιέργεια»). Και είναι η ίδια αμάθεια αυτή που μας οδηγεί για αγορές ρούχων στις «Μπουτίκ» και δεν μας άφησε να μάθουμε ότι η λέξη αυτή προέρχεται από την ελληνικότατη λέξη αποθήκη.
ζ. Τέλος ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην σημασία των λέξεων που χρησιμοποιούμε και οι οποίες μπορεί να είναι προσβλητικές ή να θίγουν καταστάσεις, άτομα, ή ομάδες ατόμων. Μία τέτοια είναι η λέξη αποστρατεία (= η κατάσταση του απομακρυσμένου Αξκού), αποστράτευση (= απόλυση εφεδρειών, αντίθετο = επιστράτευση), αποστρατεύω (= απομακρύνω Αξιωματικό από την στρατιωτική υπηρεσία για λόγους ηλικίας, ανικανότητας,…., υπηρεσιακών αναγκών), απόστρατος κλπ. (Ελληνικό λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη 1993). Έχει παρατηρηθεί ότι πολλούς συναδέλφους τους ενοχλεί αυτή η λέξη και άλλοι θεωρούν ότι τους προσβάλλει. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα να αντικατασταθεί η λέξη απόστρατος από τη λέξη έφεδρος (= ο έτοιμος να χρησιμοποιηθεί σε ώρα ανάγκης, κατά το ίδιο λεξικό), για να ξεχωρίζουν και τα αρχικά Ε.Ε. αντί του Ε.Α. (που μπορεί κάποιος να συγχύσει με τον Ελεγκτή Αεραμύνης).
Για την υποστήριξη όλων που προαναφέρθηκαν θα μπορούσαν να παρατεθούν δεκάδες αποφθέγματα προσωπικοτήτων από Ελλάδα και εξωτερικό. Αντ’ αυτών όμως θα παρατεθεί ο γλωσσικός άθλος του Ξενοφώντος Ζολώτα, οι δύο ομιλίες στις 26/9/57 και 2/10/57 στη συνέλευση του Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον όπου χρησιμοποίησε λέξεις με ελληνική ρίζα που έχουν πολιτογραφηθεί στην αγγλική γλώσσα. Όλες οι λέξεις είναι ελληνικές εκτός από τα άρθρα και τις προθέσεις. (Ελήφθησαν από το δίτομο έργο της φιλολόγου Άννας Τζιροπούλου Ευσταθίου «Πως η Ελληνική γονιμοποίησε τον Ευρωπαϊκό λόγο»Εκδ. ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, του οποίου αποτελούν Παράρτημα). Επίσης στη 10η Διεθνή Συνάντηση Καρδιολογίας (27-29/4/95) ίδια ομιλία έκανε ο καθηγητής Ν.Γ.Κούνη αποδεικνύοντας ότι όπου υπάρχει θέληση και γνώσεις δεν υπάρχουν εμπόδια στη προβολή του μεγαλείου της πατρίδας.
ΕΙΣ ΕΛΛΗΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Π. Α.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Σάββατο, 07-ΙΟΥ-2012, 7:36 PM | Message # 4 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ →
>Ι< Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλωσσα
07 Ιου 2012
Χωρίς Σχόλια
Πηγασος ταυτοτητα.jpg
Η Ελληνική Γλώσσα
τροφός όλων των γλωσσών
Η Ομηρική (Ελληνική) γλώσσα που αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών, δεν υπήρξε αρχή μιας εποχής στη γλωσσική ιστορία , αλλά το μόνο ακέραιο μνημείο μιας μακράς, προγενέστερης περιόδου κατά την οποία συντέθηκε, για να «ονοματίσει» τα επιτεύγματα και τις γνωστικές κατακτήσεις του μεγάλου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της «Χρυσής Εποχής». Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη. Γι' αυτό οι σκοταδιστές κάνουν το παν να την εξαφανίσουν. Περιττόν να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαικές γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Οποια λέξη κι' αν εξετάσετε θα δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται απο κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση ταύτης.
love, λατινικό:love εκ του ''λάFω'' το διγαμμα F που είναι κανονικα το εκτο γραμμα του Ελληνικού αλφαβήτου γινεται αυ σημαίνει ''θέλω πολύ''
no, λατινικο:non,ne εκ του εκ του νη:αρνητικόν μόριον ''νέ τρώει, νέ πίνει'', νηπενθής=απενθής, νηνεμία=έλλειψις ανέμου
money, λατινικο:moneta εκ του μονία=μόνη επωνυμια της θεας Ηρας :''Ηρα μονία'', στο προαύλιο του ναου της στην Ρώμη βρισκόταν το νομισματοκοπείο, Τα νομισματα εφεραν την παρασταση της, (monetae)
I εκ του εγώ ή ίω στην Βοιωτική διάλεκτο
yes εκ του γέ=βεβαίως kiss me εκ του κύσον με= φιλησε με, λογια του Οδυσσεα στην Πηνελόπη.
move εκ του Ομηρικού αμείβου=κουνήσου!!!!!!
After εκ του Ομηρικου αυτάρ=μετά, ο Ομηρος μας λέγει''θα σας διηγηθω τι εγινε αυτάρ''
me εκ του :με
matrix εκ του:μητρα
model εκ του:μήδος=σχέδιο
disaster εκ του:δυσοίωνος+αστήρ!!!!!
Humor εκ του χυμόρ=χυμός (Στην διάλεκτο των Ευβοέων οπως αναφερεται και στον Κρατυλο του Πλάτωνοςτο τελικό σ προφερεται ως ρ. Π.χ.σκληρότηρ αντί σκληρότης)
Colonie εκ του κολώνεια =αποικιακη πόλις
Karat εκ του κεράτιον, μικρόν κέρας χρησιμεύον εις στάθμισιν βάρους
ιs εκ του είς
Heart,core εκ τού κέαρ=καρδιά
Pause εκ του παύση
exit εκ του έξιτε=εξέλθετε
exist λατινικά ex+sisto εκ του έξ+ίστημι=εξέχω, προέχω
serpent λατινικά:serpo έκ του έρπω, ερπετόν, ή δασεία προφέρεται ως σ:σερπετό, αντιδάνειον σερπαντίνα.
simple εκ του απλούς(δασύνεται)
Sponsor εκ του σπένδω=προσφέρω σπονδή.
care εκ του καρέζω.
day δία έλεγαν οι Κρήτες τήν ημέρα, ευδιάθετος=βρίσκεται σε καλή μέρα
medicine λατινικά:medeor εκ του μέδομαι,μήδομαι=σκέπτομαι πράττω επιδεξίως, μέδω=φροντίζω, μεδέων=προστάτης
restoration λατινικα:restauro εκ του ρά+ίστημι, οπου το ρά δεικνύει συνάρτησιν,ακολουθίαν, επίτασιν π.χ. ρά-θυμος, καί ίστημι=στήνομαι
restaurant εκ του ρά+ίσταμαι=έφαγα καί στηλώθηκα
resistance εκ του ρά + ίστημι
illusion εκ του λίζει=παίζει
flower λατινικά flos εκ του φλόος
brother λατινικα frater εκ του φράτωρ
space εκ του σπίζω =εκτείνω διαρκώς
marmelade λατινικα melimelum εκ του μελίμηλον =κυδωνι
menace εκ του μήνις
mentor εκ του μέντωρ
mother εκ του μάτηρ, μήτηρ
father εκ του πάτερ,πατήρ
maturity λατινικά:maturus εκ τού μαδαρός=υγρός
mow εκ του αμάω=θεριζω
moke εκ τού μώκος=αυτός που χλευάζει
Frapper μέσω του φραγκικού hrappan εκ του (F)ραπίζω =κτυπώ (F=το αρχαίο Ελληνικό δίγαμμα)
GLAMOYR λατινικο:GRAMOYR εκ του γραμμαριο!!! Η εξήγηση απλη.Οι ανθρωποι της τοτε εποχης εβλεπαν τους διάφορους μαγους και γόητες να παρασκευαζουν τις συνταγές τους με συστατικα μετρημενα σε γραμμαρια, και επειδη η ολη διαδικασια και η παρουσια αυτων των ατομων ηταν γοητευτικη και με κυρος το GRAMOYR-GLAMOYR πηρε την εννοια που του αποδίδουμε σημερα.
turbo εκ του τύρβη=κυκλικη ταραχώδης κινηση
night εκ του....νυχτα τι αλλo
transfer εκ του:τρύω(διαπερνώ)+φέρω, για παραδειγμα transatlantic=διαπερνω τον Ατλαντικο
eyes εκ του:φάεα=ματια
sex εκ του:έξiς, η λέξη δασύνεται και η δασεια κανονικα πρεπει να προφερεται μονο που εχουμε ξεχάσει το πως..... στην Αγγλικη διάλεκτο και για την συγκεκριμενη λέξη προφέρεται ως σιγμα. Σε άλλο παραδειγμα τo ύδωρ που επισης δασύνεται και με αλλαγη του δ σε τ εχουμε το βαρβαρικο water.............
maximum λατινικα:maximum εκ του μέγιστος
minor λατινικα:minor εκ του μινύς =μικρός. Προσεξτε τωρα το καταπληκτικό, στα επισημα γεύματα ειχαν το μινύθες γραμμάτιον ενα μικρο κειμενο δηλαδη στο οποίο αναγραφόταν τι περιελαμβανε το γεύμα. Απο εδω οι λοιποί βάρβαροι οταν σταματησαν να τρωνε ο ενας τον αλλο πηραν το ......MENU
mayonnaise εκ της πόλεως Mayon, Η πολις αυτη ελαβε το όνομά της εκ του Μάχωνος, αδελφού του Αννιβα, ο οποιος ειχε το Ελληνικο όνομα Μάχων
mine εκ του Μινώαι =λιμενες ονομασθεντες εκ του γνωστου Μίνωος! Κρητων λιμενες, Μίνωαι καλούμεναι (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2) οπου γινοταν εμπορεία μεταλλευματων
boss εκ του πόσσις =ο αφεντης του σπιτιού
lord εκ του λάρς, οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης......
bar λατινικα:barra εκ του μάρα =εργαλείον σιδηρουργού
bank λατινικα pango εκ του παγιώ, πήγνυμι οι τραπεζες πηραν την ονομασια τους απο τα πρωτα "τραπεζια" (παγκους) που στηνονταν στην αγορα.
banjo λατινικα: pandura εκ του πανδούρα =μουσικο οργανο
double εκ του:διπλούς
dolllar εκ του τάλλαρον=καλαθι το οποιο χρησιμοποιούταν ως μοναδα μετρησης στις ανταλλαγες, π.χ δωσε μου 5 τάλλαρα σταρι να σου δωσω 3 αλευρι. Σε μας εχει μεινει ως τάλληρο αλλα και ως το γνωστό μας τελλάρo!!!
amen λατινικα:amen, ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΜΗΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΒΡΑΙΚΟ ΕΙΝΑΙ. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΥ ή μήν =ΑΛΗΘΩΣ, (ΙΛΙΑΔΑ ΟΜΗΡΟΥ Β291) , ημέν , Η 301. ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΟΥ ημέν ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ αμέ!!
Best regards,
Anastasia Goneou
Business Organization DeptAdded (2012-07-07, 7:36 PM)
---------------------------------------------
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Σάββατο, 07-ΙΟΥ-2012, 8:57 PM | Message # 5 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Κι αυτή είναι η απάντηση του Νίκου Σαραντάκου που πιστεύει στην Ινδοευρωπαϊκή θεωρία(!) και θεωρεί τον εαυτό του Ψαγμένο γλωσσικά Έλληνα(!!!) Ινδοευρωπαϊστή!!!!!!!!! Διαβάστε για να καταλάβετε πώς κάποιοι καταστρέφουν την ιστορία της Ελλάδος και τη γλώσσα των Ελλήνων (έστω και χωρίς να το καταλαβαίνουν, που λέει ο λόγος). Και όλα αυτά που λέει για το ότι καμία λέξη δεν προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα, τα στηρίζει στα Αγγλικά ετυμολογικά λεξικά!!!!!! Έλεος ρε "πατριώτη"
Ομηρικά αγγλικά και καταπράσινα άλογα
Στα μέσα του 2006 κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο ένα κείμενο «βασισμένο σε εργασία της ομογενούς καθηγήτριας κ. Αναστασίας Γονέου», το οποίο πρότεινε ελληνικές ετυμολογήσεις για ορισμένες κοινότατες αγγλικές λέξεις. Δείγμα υγείας είναι ότι το κείμενο αυτό αντιμετωπίστηκε συνήθως με άκρα επιφύλαξη από τους ίδιους τους κυκλοφορητές του, δηλαδή είχε την αντιμετώπιση που του άξιζε. Σε μένα το έστειλε τακτικός επισκέπτης των σελίδων μου, ζητώντας μου τη γνώμη του, διότι του φαινόταν αναξιόπιστο. Ήταν, και του το είπα, αλλά δεν είχα τότε καιρό να ασχοληθώ περισσότερο.
Το κείμενο αυτό, το οποίο αλλού εμφανίζεται με τον μετριόφρονα τίτλο «Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών» ενώ σε άλλες του αναδημοσιεύσεις τιτλοφορείται «Ομηρικά αγγλικά», ξεκινάει με μια σύντομη εισαγωγή στην οποία κατορθώνει να χωρέσει αρκετές βαρύγδουπες μπαρούφες για τον «μεγάλο προκατακλυσμιαίο πολιτισμό της Χρυσής Εποχής» και την ελληνική γλώσσα στην οποία είναι εμφυτευμένη όλη η ανθρώπινη γνώση γι’ αυτό προσπαθούν οι σκοταδιστές να την εξαφανίσουν. Ο πρόλογος καταλήγει σε έναν ισχυρισμό αντάξιο του ομογενούς εστιάτορα Γκας Πορτοκάλος: «Περιττόν να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Όποια λέξη κι' αν εξετάσετε θα δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται από κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση ταύτης».
Στη συνέχεια, περνάμε στο ψητό, δηλαδή σε περίπου 60 αγγλικές λέξεις, πολλές από αυτές κοινότατες, οι οποίες σύμφωνα με την κ. Γονέου και τους επιγόνους της έχουν ελληνική αρχή και δη ομηρική. Δεν θα παρουσιάσω όλα τα γονικά ευρήματα, παρά μια ανθολόγηση των πιο διασκεδαστικών ή χαρακτηριστικών περιπτώσεων:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
GLAMOUR = λατινικό gramour από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramour -glamour , πήρε την σημερινή έννοια.
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και 'λάF ω ' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.
Αρκεί νομίζω αυτό το μπουκέτο για να καταλάβουμε ότι η εργασία της κ. Γονέου είναι άξια μόνο για να δίνει υλικό στις προπόσεις του συμπαθέστατου κ. Πορτοκάλος. Αρκεί να ανοίξουμε ένα λεξικό (και όσοι δεν έχουν πρόχειρο, ας ανατρέξουν στο www.etymonline.com ) για να δούμε ότι όλες σχεδόν οι γονικές προτάσεις δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, το after, προφανώς δεν είναι απόγονος του ομηρικού αυτάρ, αλλά προέρχεται από το παλαιοαγγλικό æfter "μετά, στη συνέχεια" που είναι συγκριτικός βαθμός του παλαιοαγγλικού of "μακριά" (πρβλ. αγγλ. off) και αρχικά σήμαινε «ακόμα πιο μακριά (με χρονική έννοια)».
Σε άλλες περιπτώσεις, όπως στο water, η αγγλική λέξη και η ελληνική (ύδωρ) συνδέονται βέβαια, αφού ανάγονται και οι δυο σε ινδοευρωπαϊκή ρίζα, αλλά σχέση δανεισμού δεν υπάρχει. Βέβαια, κάποιος που πιστεύει ότι η ελληνική γλώσσα είναι τροφός όλων των γλωσσών, υποθέτω ότι θα απορρίπτει μετά βδελυγμίας την ινδοευρωπαϊκή και κάθε άλλη επιστημονική θεωρία.
Το κείμενο προσπερνάει αγέρωχα λεπτομέρειες όπως η χρονολογική σειρά ή η ετυμολογική διαδρομή μιας λέξης. Για παράδειγμα, το κολώνεια πράγματι σήμαινε αποικιακή πόλη, αλλά η λέξη αυτή δεν είναι καθόλου ομηρική, αλλά της ύστερης αρχαιότητας, δάνειο από το λατινικό colonia –άλλωστε οι ρωμαίοι καθιέρωσαν τον θεσμό των αποίκων (colonus) που φύλαγαν τα σύνορα της αυτοκρατορίας τους. Εξίσου διασκεδαστικά, το dollar δεν μπορεί να προέρχεται από το ομηρικό τάλαρος (το δεύτερο λάμδα στο κείμενο της κ. Γονέου μπήκε προφανώς για στολίδι) αφού προέρχεται από την ονομασία ασημένιων νομισμάτων που κόπηκαν το 1519 από το μεταλλείο της κοιλάδας του Αγίου Ιωακείμ, που στη γερμανοκρατούμενη Βοημία λεγόταν Joachimsthal, και που ονομάστηκαν Joachimsthaler και σε σύντμηση thaler, taler, εξ ου το ιταλικό tallero, το δικό μας τάλιρο αλλά και το dollar, δολάριο. Παρόμοια, το amen έχει προφανώς την αρχή του στα εβραϊκά, όπου σημαίνει «αληθώς», από τη σημιτική ρίζα a-m-n.
Το πιο γουστόζικο είναι ότι ακόμα και σε αγγλικές λέξεις που όντως έχουν ελληνική αρχή, δηλαδή είναι αντιδάνεια, το γονικό κείμενο κατορθώνει να εφεύρει άλλη, δική του ετυμολογία που είναι φυσικά για τα πανηγύρια. Για παράδειγμα, το bravo πράγματι προέρχεται από τα ελληνικά, και συγκεκριμένα από το βάρβαρος (μέσω του λατινικού bravus, με διολίσθηση σημασίας από το 'άγριος' στο 'θαρραλέος'), αλλά η κ. Γονέου το θέλει να παράγεται από το βραβείο, επειδή ηχητικά μοιάζει περισσότερο και επειδή είναι αμαρτία να ανοίξει κανείς λεξικό. Πιο κωμικά, το glamour δεν προέρχεται βεβαίως από το γραμμάριο, για τον απλούστατο λόγο ότι το συγκεκριμένο μέτρο βάρους καθιερώθηκε από τη γαλλική επανάσταση το 1799 ενώ το glamour είναι μεσαιωνικό: η αρχή της λέξης βρίσκεται στη γραμματική (gramarye στα παλιότερα αγγλικά) που θεωρήθηκε σε μια εποχή αγραμματοσύνης (ή, κρίνοντας από τα παραπάνω, διαφορετικής αγραμματοσύνης) ότι συγγενεύει με τη μαγεία (για την ιστορία της λέξης αυτής, έχω γράψει αναλυτικά εδώ).
Το πιο περίεργο απ’ όλα ίσως να είναι ότι μέσα σε αυτό τον αχταρμά των παραδοξολογιών υπάρχουν και τρεις περιπτώσεις (στις εξήντα) όπου πράγματι η αγγλική λέξη έχει ελληνική την απώτερη αρχή· πράγματι, το pause προέρχεται (τελικά) από το παύσις, το carat (και όχι karat) από το κεράτιον, και το marmelade από το μελίμηλον. Ακόμα κι εκεί όμως, το γονικό κείμενο, αυτές τις γοητευτικές ιστορίες λέξεων που τις μεταβιβάζει και τις δανείζει η μια γλώσσα στην άλλη, κι ύστερα παλιννοστούν αλλαγμένες και πλουτισμένες, καταφέρνει να τις αποχυμώσει και να τις παρουσιάσει ξερές και απεχθείς. Για να γίνει το κεράτιον καράτι χρειάστηκε ταξίδι αιώνων μέσα από τα ελληνικά, τα αραβικά, τα λατινικά και τα αγγλικά –αυτό το γοητευτικό γλωσσικό αλισβερίσι (ή νταραβέρι ή πάρε-δώσε αν προτιμάτε) μπορεί κανείς να επιλέξει να το δει σαν μια εξιστόρηση του πανανθρώπινου πολιτισμού ή μπορεί να συμπεριφερθεί σαν εξηνταβελόνης δανειστής που έρχεται να ζητήσει τα χρωστούμενα, χρησιμοποιώντας τον υπαρκτό ή ανύπαρκτο γλωσσικό δανεισμό σαν βιάγκρα για το φρόνημα.ρα για το φρόνημα.
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Σάββατο, 07-ΙΟΥ-2012, 8:59 PM |
| |
| |
