| aposperittis | Date: Παρασκευή, 23-ΔΕΚ-2011, 11:58 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| O Αθάμας, γιος του Αιόλου και της Εναρέτης, απόκτησε από τον πρώτο του γάμο με τη Νεφέλη (θεά των Νεφών) το Φρίξο και την Έλλη· ο δεύτερος του γάμος ήταν με την Ινώ, κόρη του Κάδμου, από την οποία απέκτησε την Ευρύκλεια, το Λέαρχο και το Μελικέρτη, ενώ ο τρίτος του γάμος, και πιο καρπερός, ήταν μαζί με τη Θεμιστώ, με την οποία γέννησε τον Ερύθιο, το Λεύκωνα, τον Πορφυρίονα, τον Πτώο και το Σχοινέα. Όταν η Νεφέλη πέθανε και ανέβηκε στους ουρανούς, η Ινώ, μητριά του Φρίξου και της Έλλης δεν συμπαθούσε τα παιδιά και προσπαθούσε να τα σκοτώσει. Έτσι, πολλές φορές είχε επιχειρήσει να τους βλάψει με διάφορους τρόπους. Ο Αθάμας, μετά απ’ αυτά, εγκατάλειψε τη Βοιωτία και κατέφυγε στη Φθιώτιδα, κτίζοντας τον Άλο και εκεί νυμφεύθηκε την κόρη του βασιλιά των Λαπήθων, Υψέα, τη Θεμιστώ.
Η Ινώ ήταν τροφός του Διόνυσου, γιου του Δία και της αδελφής της, Σεμέλης. Από το μίσος της Ήρας για την Ινώ, ο Αθάμας έχασε τα λογικά του και εξέλαβε την Ινώ και τα παιδιά του σαν λέαινα με τα νεογνά της. Έτσι άρπαξε το Λέαρχο και τον εκσφενδόνισε σε ένα παρακείμενο βράχο. Η Ινώ, μαζί με τον εναπομείναντα γιο στην αγκαλιά της, Μελικέρτη, έτρεξε για να γλιτώσει και έφτασε μέχρι τη Μεγαρίδα, όπου και έπεσε στη θάλασσα για να αποφύγει τη σύλληψή της από το σύζυγό της. Με τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης, η Ινώ μεταμορφώθηκε στη θαλάσσια θεότητα Λευκοθέα, ενώ ο Μελικέρτης σε θεό των νερών, με το όνομα Παλαίμων και λατρευόταν από τους ναυτικούς. Σώζονται αγάλματά της στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας, έτρεφε άγριο μίσος για τα παιδιά του συζύγου της από τον πρώτο του γάμο, Φρίξο και Έλλη· παράπεισε τον Αθάμα με ψευδή χρησμό να τα θυσιάσει για εξιλέωση των θεών και απαλλαγή της χώρας από συνεχή ξηρασία. Όταν ο Αθάμας ανακάλυψε την απάτη της, η Ινώ, για να αποφύγει την εκδίκησή του, κατάφυγε στη Μεγαρίδα, όπου και πήδηξε στη θάλασσα με το γιο της, Μελικέρτη. Το όνομά της φέρει ο αστεροειδής αρ. 173. Αφού μεσολάβησε η θεά Αφροδίτη, η Ινώ μεταμορφώθηκε στη θαλάσσια θεότητα Λευκοθέα, προστάτιδα των ναυτιλλομένων, όπως μας αναφέρει ο επικός ποιητής, Όμηρος, στην Οδύσσεια. Ο Μελικέρτης σώθηκε από ένα δελφίνι και έφτασε πάνω στην πλάτη του στον Ισθμό της Κορίνθου, όπου και λατρευόταν ως ήρωας, φέροντας το όνομα Παλαίμονας.
Προς τιμήν του συστάθηκαν οι αγώνες «Ίσθμια». Ο Ευριπίδης έγραψε την ομώνυμη τραγωδία «Ινώ». Σύμφωνα με τον Όμηρο, ανασύρθηκε από τη θάλασσα κοντά στη χώρα των Φαιάκων, πλησίασε τον Οδυσσέα και του προσέφερε ένα ρούχο για να σκεπάσει τη γύμνια του. Κάποιες παραδόσεις την συνδέουν με τον Ποσειδώνα, αναφέροντάς την ως «Ποντιάδα Νηρηίδα». Η Λευκοθέα ή Ινώ λατρευόταν σε όλη, σχεδόν, την Ελλάδα, αλλά ιδιαίτερα στη Θήβα, τα Μέγαρα, την Αττική, την Επίδαυρο, την Κρήτη, τη Ρόδο και τη Δήλο, ενώ πολλές πόλεις είχαν ιερά αφιερωμένα στο όνομά της. Η Λευκωσία, πρωτεύουσα της Κύπρου, ονομαζόταν κάποτε Λευκοθέα, όχι όμως μετά από σχέση με τη θεότητα.
Η Έλλη, κόρη του Αθάμαντα και της Νεφέλης, για να αντιμετωπίσει την εχθρότητα της μητριάς της, Ινώς, διέφυγε από το πατρικό της με τον αδελφό της, Φρίξο, πάνω σε ένα χρυσόμαλλο κριό, που της παρασχέθηκε από τη μητέρα της και ο οποίος είχε το χάρισμα της ομιλίας και του πετάγματος. Ενώ, όμως, το κριάρι πετούσε πάνω από τα παράλια της ανατολικής Θράκης, η Έλλη γλίστρησε από το κριάρι και πνίγηκε στη θάλασσα, ενώ ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του στην Κολχίδα. Η θάλασσα που πνίγηκε η Έλλη ονομάστηκε «Έλλης Πόντος», ο σημερινός Ελλήσποντος, ενώ το ακριβές σημείο που πιστευόταν ότι τάφηκε ονομαζόταν «Έλλης Τάφος». Το όνομά της έφερε το θρυλικό ελληνικό καταδρομικό «Έλλη», το οποίο τορπιλίστηκε από τους Ιταλούς στις 15 Αυγούστου 1940, καθώς ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τήνου.
Ο Φρίξος έφτασε στην πόλη Αία της Κολχίδας και εκεί θυσίασε το χρυσόμαλλο κριάρι στο Φύξιο Δία, προστάτη των φυγάδων (όπως το λέει και τ’ όνομά του), ενώ το δέρας του το δώρισε στο βασιλιά Αιήτη, του οποίου την κόρη, Χαλκιόπη, νυμφεύτηκε. Το Χρυσόμαλλο Δέρας έγινε σύμβολο της βασιλείας της Κολχίδας, ενώ αργότερα έγινε ολόκληρη εκστρατεία για την αρπαγή του από τον Ιάσονα. Ο Φρίξος και η Χαλκιόπη απέκτησαν τον Άργο, το Κυτίσωρο, το Μέλανα και τη Φροντίδα.
Ο Άργος, γιος του Φρίξου, ήταν αυτός που ναυπήγησε το πλοίο των Αργοναυτών, το οποίο ονομάστηκε «Αργώ» προς τιμή του. Η εντολή του ήταν να ναυπηγήσει το πλοίο πλημμελώς, χρησιμοποιώντας ακατάλληλα ή σαθρά ξύλα και χωρίς καρφιά, ούτως ώστε κατά την πρώτη τρικυμία να διαλυθεί και να πνιγούν οι Αργοναύτες. Όμως, ο Άργος, μη ανεχόμενος την αδικία, όχι μόνο ναυπήγησε το πλοίο άριστα, αλλά και συνέπλευσε μαζί με τους Αργοναύτες, επικεφαλής τους, και με σκοπό να διορθώσει τυχόν φθορές εν πλω.
Ο Κυτίσωρος είναι γνωστός και με το όνομα Κύτωρος ή Κυτίσσωρος, ενώ φέρεται ως ο ιδρυτής της ομώνυμης πόλης στην Παφλαγονία. Τέλος, ο Μέλανας, σύζυγος της Ευρύκλειας, κόρης του Αθάμαντα και της Ινώς.
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
