| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 0:50 AM | Message # 31 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) "ή καλά να ζει, ή καλά πρέπει να πεθαίνει οευγενής".
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 0:53 AM | Message # 32 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) ή καλά να ζει, ή καλά πρέπει να πεθαίνει οευγενής".
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 0:55 AM | Message # 33 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| εκει που υπερτερούν οι αξίες ...
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 1:03 AM | Message # 34 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Ακριβως, αλλος κοσμος, ισως σκληρος θα πει, καποιος, αλλα και πότε δεν ηταν σκληρος ο κοσμος(οι ανθρωποι)...;
Δεν ονομαστηκε, τυχαια, ο κοσμος αυτος ηρωϊκος...
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 1:11 AM | Message # 35 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) πότε δεν ηταν σκληρος ο κοσμος
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 1:20 AM | Message # 36 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Τυδεύς
Επτά επί Θήβας , Άδραστος Πολυνείκης, Καπανέας, Παρθενοπαίος, Αμφιάραος, Ιππομέδοντας και Τυδέας, J. Flaxman Ο Τυδέας (Τυδεύς) ήταν μυθικός ήρωας, γιος του Οινέως, βασιλέα της Καλυδώνας. Εξόριστος από την πατρίδα του, γιατί σύμφωνα με μια παράδοση σκότωσε χωρίς να το θέλει στο κυνήγι το θείο του Αλκάθοο ή σύμφωνα με άλλη τους γιους του Μέλανος, ο Τυδέας πήγε στο Άργος. Εκεί παντρεύτηκε την κόρη του βασιλέα του Άργους Άδραστου, Δηιπύλη και απέκτησε από αυτήν το Διομήδη. Στην εκστρατεία του Άδραστου εναντίον των Θηβών διακρίθηκε για την ανδρεία του, αλλά σε κάποια μάχη πληγώθηκε θανάσιμα από το Θηβαίο Μελάνιππο.  Τυδέας και Ισμήνη. Κορινθιακή μελανόμορφη Αμφόρα, 560 π.χ., Λούβρο (E 640) Σύμφωνα με ένα μύθο, η Αθηνά ήθελε να κάνει τον Τυδέα αθάνατο και για αυτό ζήτησε αυτή τη χάρη από το Δία. Όμως ο εχθρός
του Αμφιάραος έκοψε την κεφαλή του Μελάνιππου και το παρέδωσε στον
Τυδέα. Ο Τυδέας έφαγε τον εγκέφαλο και έτσι η Αθηνά τον μίσησε και δεν
τον έκανε αθάνατο.
Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr
http://www.hellenicaworld.com/Greece/Mythology/gr/Tydeus.html
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 1:33 AM | Message # 37 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| πολύ ωραίος ο μύθος !!!
στη φώτο δειχνει εφτά ανδρες που εχουν θυσιασει ενα ταυρο !!εχουν τα χερια ψηλά και ξεχωρίζουν τα τρια δάχτυλα, η ασπίδα του ενός δείχνει 11 πλανήτες γύρω απο τον ήλιο .
ο θεός στη δευτερη ασπίδα είναι ο αίολος????
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 8:37 AM | Message # 38 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Quote (margarita) πολύ ωραίος ο μύθος !!!στη φώτο δειχνει εφτά ανδρες που εχουν θυσιασει ενα ταυρο !!εχουν τα χερια ψηλά και ξεχωρίζουν τα τρια δάχτυλα, η ασπίδα του ενός δείχνει 11 πλανήτες γύρω απο τον ήλιο .
ο θεός στη δευτερη ασπίδα είναι ο αίολος????
Μια ιστορια στην ουσια, που δεν εχει την ιδια προσοχη με τα Τρωωϊκα...
Τα εμβληματα των ηρωων εχουν μεγαλη σημασια υπαρχουν σχετικες μελετες...
Δυσκολο να πει κανεις αν ειναι ο Αιολος, η μορφη ισως να καταληγη σε ουρα φιδιου η ψαριου...
Δηλωνει ανεμο παντως...
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 12:32 PM | Message # 39 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) η μορφη ισως να καταληγη σε ουρα φιδιου η ψαριου...
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 7:10 PM | Message # 40 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| ΠΩ !!
πολυ πραμα βαλάτε !!
Εγω παντως ειχα μια αδυναμια στον Αιαντα απο παλια !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 7:14 PM | Message # 41 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| 
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Δευτέρα, 19-ΑΥΓ-2013, 8:27 PM | Message # 42 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Quote (margarita) η ασπίδα του ενός δείχνει 11 πλανήτες γύρω απο τον ήλιο
1. Ερμής
2. Αφροδίτη
3. Γη
4. Άρης
5. Ένας πλανήτης που διαλύθηκε (για άνωστο λόγο) και τα κομμάτια του αποτελούν την ζώνη των αστεροειδών
6. Δίας
7. Κρόνος
8. Ουρανός
9. Ποσειδώνας
10. Πλούτωνας
11. Πλανήτης Χ (ή 12ος πλανήτης αν υπολογίσουμε και τη Σελήνη)
Σημειώνω ότι η Γη είναι με την Σελήνη μαζί!
Φυσικά όλα αυτά αν η ασπίδα δείχνει αυτό που φανταζόμαστε!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Τετάρτη, 21-ΑΥΓ-2013, 0:02 AM | Message # 43 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Φιλοκτήτης - Ο επί χρόνια εξόριστος και προδομένος ήρωας του Τρωικού πολέμου
Ο μύθος είναι από τους ωραιότερους της ελληνικής μυθολογίας. Σύμφωνα με
την αρχαία ελληνική μυθολογία ο Φιλοκτήτης, γιος του βοσκού Ποίαντος και
της Δημωνάσσας, κατά άλλους, Μεθώνης, ήταν βασιλιάς των πόλεων
Μελιβοίας, Ολιζώνας, Μεθώνης και Θαυμακίας, ονομαστός για την τοξευτική
του δεινότητα.και η τύχη του ορίζεται πρώτα πρώτα από τη συνάντησή του
με τον ημίθεο Ηρακλή.Αυτός είναι που θα οδηγήσει τους Έλληνες στη
νικηφόρα έκβαση του 10ετούς πολέμου... Ο Φιλοκτήτης έτυχε να περνά από την Οίτη όταν ο Ηρακλής, μη αντέχοντας τον πόνο, εξαιτίας του δηλητηριασμένου, από αίμα κενταύρου, χιτώνα, που
του έδωσε να φορέσει η Δηιάνειρα, ζητούσε από το γιο του Ύλλο να ανάψει
την πυρά για να τον κάψει και να λυτρωθεί, αλλά εκείνος δίσταζε. Κανείς
από όσους βρίσκονται εκεί δεν τολμάει να το κάνει. Μόνον ο Φιλοκτήτης.
Γι’ αυτό και ο ήρωας του έδωσε ως αντάλλαγμα το τόξο του και τα
δηλητηριασμένα βέλη του.
Όταν οι Δωριείς αποφάσισαν να αποπλεύσουν για την Τροία, ο Φιλοκτήτης, κάτοχος του τόξου του Ηρακλή, εκστράτευσε μαζί με τους άλλους Έλληνες,
επικεφαλής επτά πλοίων με Θεσσαλούς πολεμιστές, στο καθένα από τα οποία
επέβαιναν 50 κωπηλάτες και έμπειροι τοξότες.
Μία εκδοχή του μύθου λέει ότι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τον
ερωτεύεται η Θεά Χρυσή. Εκείνος, όμως, αρνείται τον έρωτα της, αφού η
μοίρα τον στέλνει στην Τροία. Η Θεά θυμωμένη και αποφασισμένη να
εκδικηθεί, στέλνει το ιερό της φίδι που τον δαγκώνει στο πόδι. Η πληγή
του, όμως, κακοφόρμισε και ανέδιδε τόση δυσοσμία, που δεν ήταν δυνατόν
για κανέναν να την ανεχτεί. Με προτροπή του Οδυσσέα, οι Έλληνες αρχηγοί
αποφασίζουν, ενώ εκείνος κοιμόταν, να τον βγάλουν στη Λήμνο και να τον
εγκαταλείψουν εκεί.
Μια δεύτερη εκδοχή του μύθου αναφέρει ότι, ενώ ο στόλος των Ελλήνων
έπλεε για την Τροία ο Φιλοκτήτης ανέλαβε να τους οδηγήσει στο νησί της
θεάς Χρύσης, τη Λήμνο, που μόνο εκείνος γνώριζε πού βρισκόταν, για να
πραγματοποιήσουν εκεί θυσία στο όνομα της θεάς, όπως πρόσταζε σχετικός
χρησμός. Εκεί ο Φιλοκτήτης, σπρωγμένος από την Ήρα, που ήθελε να τον
εκδικηθεί, γιατί είχε βοηθήσει τον Ηρακλή, νόθο γιο του συζύγου της Δία,
πλησίασε τόσο κοντά στον ιερό χώρο που του επιτέθηκε μια Ύδρα, φύλακας
του ιερού. Το φοβερό δηλητηριώδες ερπετό τον δάγκωσε στο πόδι. Η
αθεράπευτη πληγή ανέδυε φοβερή δυσωδία, προκαλώντας του αφόρητους
πόνους, ενώ οι κραυγές του τάραζαν τόσο τον στρατό, που οι σύντροφοί του
δε δίστασαν, με την προτροπή του Οδυσσέα και των Ατρειδών να τον
εγκαταλείψουν στο νησί.
Δέκα ολόκληρα χρόνια, όσο κράτησε ο Τρωικός πόλεμος, ο Φιλοκτήτης
παρέμεινε στη Λήμνο, μόνος κι έρημος, υπομένοντας την άθλια ζωή στην
οποία τον είχε καταδικάσει η μοίρα, με την πληγή πάντα να τον βασανίζει.
Θα ερχόταν, όμως, η μέρα που οι Έλληνες θα θυμούνταν τον Φιλοκτήτη.
Πράγματι, δίνεται χρησμός πως το Ίλιον δεν θα πέσει, αν δεν βοηθήσει το
ανίκητο τόξο του Ηρακλή, το οποίο ο ημίθεος πεθαίνοντας είχε χαρίσει
στον Φιλοκτήτη – τον μόνο άνθρωπο που διέθετε τέχνη και δύναμη αρκετή να
το τανύσει – και αν ο Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα, έρθει από τη Σκύρο
και φορέσει τη σφυρηλατημένη από τον Ήφαιστο πανοπλία του πατέρα του.
Αφού πρώτα ο Οδυσσέας φέρνει το Νεοπτόλεμο στην Τροία, μαζί αναχωρούν
για τη Λήμνο για να φέρουν τον πληγωμένο Φιλοκτήτη με το ηράκλειο τόξο
και τα βέλη του. Εκείνος, όμως, αρνείται να τα δώσει, αφού δεν θέλει να
συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους που άλλοτε του έδειξαν τόση σκληρότητα.
Η παρέμβαση όμως του θεοποιημένου Ηρακλή θα πείσει το Φιλοκτήτη και θα
οδηγήσει τους Έλληνες στη νικηφόρα έκβαση του 10ετούς πολέμου..Έτσι, ο
Φιλοκτήτης επανέρχεται στο προσκήνιο του μύθου. Αφήνοντας πίσω του τον
θυμό και την πίκρα από την εγκατάλειψή του στη Λήμνο και ξεχνώντας αυτά
που είχε υποφέρει επί εννέα ολόκληρα χρόνια για την άρνηση ενός έρωτα,
ξαναβρίσκεται να πολεμά στο πλευρό των Ελλήνων κάτω από τα τείχη της
Τροίας. Κατορθώνει μάλιστα να γίνει ήρωας, όταν σκοτώνει τον Πάρη, κύριο
υπεύθυνο για την φυγή της ωραίας Ελένης από την Ελλάδα, παίρνοντας
εκδίκηση για την ατιμία που είχε συντελεστεί σε βάρος των Ελλήνων.
Ο Φιλοκτήτης ενέπνευσε τον Σοφοκλή να γράψει την ομώνυμη τραγωδία που
αποτελείται από 1.471 στίχους, με κεντρικό πρόσωπο τον ομώνυμο ομηρικό
ήρωα. Το έργο πραγματεύεται το θέμα της σύγκρουσης του συναισθήματος του
πατριωτισμού με τον ανθρωπισμό. Παρουσιάστηκε στα Διονύσια το 409 π.Χ.
και κέρδισε το πρώτο βραβείο.Απόσπασμα του θρήνου της εγκάταλειωης από
τους συμπολέμιστές του ακολουθεί:
"Λέει ο Οδυσσέας:
Ξέρω καλά, παιδί μου, πως είσαι έτσι πλασμένος από τη φύση σου, που ούτε
θές να λες ούτε να κάνεις ατιμίες, αλλά πρέπει να τολμήσεις. Γιατί θα
είναι πολύ γλυκό το αντίτιμο της Νίκης.
Πούλα μου για την ώρα για λίγο την ψυχή σου (κι άμα τα καταφέρεις), θα
κερδίσεις και μεγαλείο και πολλές τιμές απ' όλους.
Και παρακάτω:
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ:Μα πάλι, δεν είν' αισχρό το αδιάντροπο το ψέμα;
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:Όχι, αν με το ψέμα μπορείς να φτάσεις στο σκοπό σου.
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ:Και με τι μούτρα να το τολμήσει αυτό κανείς;
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:Όμως για τέτοιο κέρδος, πρέπει να είσαι αδίστακτος.
και η σπαρακτική περιγραφή του δράματος του Φιλοκτήτη:
" Αχ, ο θεόπικρος εγώ, ο πολυβασανισμένος, ούτε είδηση δεν πήρε ο κόσμος
κι η Ελλάδα πως λιώνω εδώ στην εξορία!
Κι αυτοί που με παραπέταξαν κρυφογελούνε κι εμένα η αρρώστια όλο και
πάει προς στο χειρότερο και με λιώνει. Παιδί μου, γιε του Αχιλλέα, εγώ
είμ' αυτός - κι αυτό θα το 'χεις ακουστά -που κρατάει στα χέρια του τα
όπλα του Ηρακλή, ο γιός του Ποίαντα, ο Φιλοκτήτης, που οι δυό
αρχιστράτηγοι κι ο βασιλιάς των Κεφαλλήνων αδιάντροπα μ' εγκαταλείψαν
εδώ να με ρημάζει η αρρώστια από την άγια της οχιάς δαγκωματιά, με το
ποδάρι τούμπανο, κι έφυγαν απ' το νησί της Χρύσας με το στόλο. Σαν είδαν
πως με νάρκωσε το κύμα, ξένοιασαν, και μ' αφήσαν κοιμισμένον σε τούτη δω
την κώχη και λακίσαν αφού μου πέταξαν λίγα κουρέλια και για παρηγοριά,
ξερό ψωμί, τον άμοιρο, που μακάρι η ίδια μοίρα να τους βρει. Τώρα
καταλαβαίνεις τι ένιωσα, παιδί μου σαν ξύπνησα απ' το λήθαργο και δεν
τους είδα. Τι πίκρα, τι δάκρυα έχυσα και τι βαριές κατάρες βγήκαν απ' το
στόμα μου. Φώναζα. Να βλέπω τα πλοία μου και το στόλο να ξεμακραίνουν,
να μη βλέπω άνθρωπο κοντά να με γιατρέψει. Σαν το συλλογιζόμουνα, παιδί
μου, μ' έπιανε θλίψη, μ' έπαιρνε το παράπονο, πολύ πικρό παράπονο! Κι οι
πονεμένες μέρες του δόλιου εμένα, μου βαριά κυλούσαν, στην έρημη σπηλιά.
Και για προσφάι είχα πετροπερίστερα που κάρφωνα με τη σαΐτα.
Έσερνα το σάπιο μου ποδάρι κι ολόκληρος σα φίδι τανυζόμουνα για να φτάσω
τα λαβωμένα αγριοπούλια.
Ακόμα και για το νερό στα τέσσερα σερνόμουν και μεσ' στο καταχείμωνο,
μέσα στους πάγους να σπάσω κάνα ξύλο για φωτιά, ο κακομοίρης. Τρίβοντας
τις πέτρες έσκαγε η φωτιά για το προσάναμμα. Ψευτοβολεύτηκα στη ζέστα
της σπηλιάς, υπόφερα το κρύο, μα ο πόνος μου ήταν ανυπόφορος. Τώρα είναι
καιρός να μάθεις και για το νησί.
Κανένας ναυτικός δεν αποκότησε ν' αράξει εδώ. Ούτε λιμάνι, ούτ' εμπόριο,
ούτε φιλοξενία υπάρχουν. ʼνθρωποι μυαλωμένοι δεν το πλησιάζουν, εκτός αν
ξεπέσουν. Γιατί μεσ' στη μακρόσυρτη ζωή πολλά συμβαίνουν. Αν άτυχος
καραβοκύρης ξεστρατήσει προς τα εδώ, με σπλαχνίζεται και δίνει κάνα
ρούχο ή ψωμί. Όμως, σαν τους παρακαλέσω να με πάρουν στην πατρίδα, μου
τ' αρνιούνται.
Κι έτσι ο ταλαίπωρος χάνομαι δέκα χρόνια τώρα, μέσα στην πείνα, το
μαράζι και στον πόνο της πληγής μου. Αυτά μου κάναν οι Ατρείδες και του
η πέτρινη καρδιά Οδυσσέα.
Που να τους δώσουν οι Ολύμπιοι θεοί την ίδια τύχη με τα δικά μου πάθη!"
arxaia-ellinika
ΠΗΓΗ
http://www.apocalypsejohn.com
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Τετάρτη, 21-ΑΥΓ-2013, 0:03 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Τετάρτη, 21-ΑΥΓ-2013, 0:11 AM | Message # 44 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) Ξέρω καλά, παιδί μου, πως είσαι έτσι πλασμένος από τη φύση σου, που ούτεθές να λες ούτε να κάνεις ατιμίες, αλλά πρέπει να τολμήσεις. Γιατί θα
είναι πολύ γλυκό το αντίτιμο της Νίκης. Quote (Πανδαιμονιον) Πούλα μου για την ώρα για λίγο την ψυχή σου (κι άμα τα καταφέρεις), θακερδίσεις και μεγαλείο και πολλές τιμές απ' όλους. Quote (Πανδαιμονιον) ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ:Μα πάλι, δεν είν' αισχρό το αδιάντροπο το ψέμα;ΟΔΥΣΣΕΑΣ:Όχι, αν με το ψέμα μπορείς να φτάσεις στο σκοπό σου.
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ:Και με τι μούτρα να το τολμήσει αυτό κανείς;
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:Όμως για τέτοιο κέρδος, πρέπει να είσαι αδίστακτος.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τετάρτη, 21-ΑΥΓ-2013, 0:17 AM | Message # 45 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Πολύ καλή αναφορά!!!! Added (21-ΑΥΓ-2013, 0:17 AM)
---------------------------------------------
Πολύ καλή και η τραγωδία του Σοφοκλή!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
