| aposperittis | Date: Δευτέρα, 31-ΔΕΚ-2012, 4:47 AM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Προς τι οι περίεργες, παράξενες και παράδοξες ιστορίες της Ελληνικής Μυθολογίας;
Ο Κοιμώμενος Ερμαφρόδιτος του Μποργκέζε (Borghese), που βρίσκεται στο Μουσείο Λούβρου. Έχει μήκος: 169 εκ., πλάτος: 89 εκ. /100-150 μ.Χ. Απεικονίζει γυμνή, ερμαφρόδιτη μορφή ενώ κοιμάται. Η μορφή έχει αρσενικά και θηλυκά ανατομικά χαρακτηριστικά (γυναικείο στήθος, αρσενικά γεννητικά όργανα). Είναι ξαπλωμένος σε στρώμα καλυμμένο με ύφασμα, του οποίου η άκρη τυλίγεται στο αριστερό του πόδι. Το στρώμα προστέθηκε αργότερα, τον 17ο αιώνα και αποτελεί έργο του Μπερνίνι. Ενώ η πίσω όψη του δημιουργεί την εντύπωση μιας αισθησιακής γυναίκας που κοιμάται, η εμπρόσθια όψη αποκαλύπτει την αμφίσημη σεξουαλική ταυτότητα. Ο Κοιμώνενος Ερμαφρόδιτος σώζεται σε τέσσερα αντίγραφα (Παρίσι, Ρώμη, Φλωρεντία).
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία στην ελληνική μυθολογία ο Ερμαφρόδιτος (1) ήταν γιος του Ερμού και της Αφροδίτης. Ας διαβάσουμε, όμως, τι λέει για το συγκεκριμένο θεμα η Βικιπαίδεια και θα επανέλθουμε:
Σε ηλικία 15 ετών, ο Ερμαφρόδιτος, ως θεϊκό παιδί, ήταν ο ομορφότερος νέος στον κόσμο. Την ανατροφή του είχαν αναλάβει οι Ναϊάδες που κατοικούσαν στις σπηλιές του όρους Ίδητης Φρυγίας. Μία ημέρα, ο Ερμαφρόδιτος έφυγε από το βουνό για να ταξιδέψει ως την Καρία. Στον δρόμο κάθισε να ξαποστάσει σε ένα δασάκι κοντά στην Αλικαρνασσό. Εκεί κοντά έτρεχε μια γάργαρη πηγή, που σχημάτιζε και μια λιμνούλα. Ο νέος ξεδίψασε και μετά θέλησε και να πάρει το μπάνιο του για να καθαριστεί από τις σκόνες του δρόμου. Η Νύμφη της πηγής, η Σαλμακίδα, μόλις τον είδε τον ερωτεύθηκε αμέσως, έτρεξε κοντά του και τον αγκάλιασε σφιχτά. Ο Ερμαφρόδιτος αιφνιδιάσθηκε και την απώθησε. Δεν μπόρεσε όμως να ξεφύγει από το αγκάλιασμά της. Παρεκάλεσε τότε τους θεούς να τον ελευθερώσουν. Αλλά και η Σαλμακίς τους παρεκάλεσε θερμά να μην την εγκαταλείψει ποτέ ο αγαπημένος της. Οι θεοί εισάκουσαν τα παρακάλια της Νύμφης και έτσι ο Ερμαφρόδιτος με τη Σαλμακίδα έμειναν για πάντα ενωμένοι σε ένα πλάσμα, που είχε και τα δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Ακόμα και σήμερα, στη Βιολογία οι οργανισμοί που έχουν και τα δύο φύλα σε ένα άτομο ονομάζονται ερμαφρόδιτοι.
Ως αντάλλαγμα, ο Ερμαφρόδιτος ζήτησε άλλη χάρη από τους θεϊκούς γονείς του: όποιος στο εξής λουζόταν στη λιμνούλα αυτή να έχανε τον ανδρισμό του, πράγμα που έγινε. Ακόμα και κατά την ιστορική εποχή, στα χρόνια του Στράβωνα, υπήρχε η πεποίθηση ότι η συγκεκριμένη λιμνούλα εξακολουθούσε να επιδρά κατά τον τρόπο αυτό στους άνδρες που έμπαιναν μέσα της.
Τον μύθο ενός πλάσματος θεϊκού με διπλή φύση, οι Έλληνες τον αντέγραψαν από τη Μέση Ανατολή. Γνωστή ήταν η διπλή θεότητα Αστάρτη-Άδωνις
στους Φοίνικες και η Μύλλιτα-Σάνδωνας στους Βαβυλώνιους. Στην αρχαία Κύπρο, παράλληλα με τη λατρεία της Αφροδίτης είχαν και τη λατρεία του «Αφρόδιτου», ο οποίος στις αναπαραστάσεις του έφερε γενειάδα, φαλλό και γυναικεία ρούχα. Στην Ελλάδα, πολύ συχνά ο Ερμαφρόδιτος εικονίζεται ανάμεσα στους συντρόφους του θεού Διονύσου.
Ποια ήταν η Άγδιστη (΄Αγδιστις, εως)
Ο μύθος της Άγδιστης είναι μια ανατολίτικη ιστορία, που προέρχεται από την Πεσσινούντα, τη χώρα της Μεγάλης Μητέρας των θεών (της Κυβέλης)· μας την αφηγείται ο Παυσανίας. Αρχίζει με ένα όνειρο του Δία, κατά τη διάρκεια του οποίου άφησε να πέσει στη γη μέρος από το σπέρμα του. Το σπέρμα αυτό γέννησε ένα ερμαφρόδιτο πλάσμα, που ονομάστηκε Άγδιστη. Οι άλλοι θεοί το έπιασαν, το ευνούχισαν και από το κομμένο μέλος φύτρωσε μια αμυγδαλιά. Η κόρη του θεού-ποταμού Σαγγάριου έκοψε ένα αμύγδαλο από το δέντρο και το έβαλε στον κόρφο της. Έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο ένα παιδί, που ονομάστηκε Άττης και που το άφησε έκθετο. Το παιδί το φρόντισε και το ανέθρεψε ένας τράγος. Όταν αυτό μεγάλωσε, απέκτησε τέτοια υπερφυσική ομορφιά που η Άγδιστη (τότε ήταν μόνο γυναίκα) το αγάπησε. Οι γονείς όμως του Άττη, για να τον γλυτώσουν από το κυνηγητό της, τον έστειλαν στην Πεσσινούντα να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά. Είχε ήδη , ψαλεί ο Υμέναιος, όταν φάνηκε η Άγδιστη. Ο Άττης, βλέποντας την, τρελάθηκε και ευνουχίστηκε. Το ίδιο έκαμε και ο βασιλιάς της Πεσσινούντας, που του έδινε την κόρη του. Η Άγδιστη, μέσα στον πόνο της, ζήτησε και πέτυχε να μείνει αναλλοίωτο το σώμα του Άττη, που πέθανε από το τραύμα του.
Γνωρίζουμε και άλλη παραλλαγή του ίδιου μύθου· στα σύνορα της Φρυγίας υπήρχε ένας έρημος βράχος που λεγόταν Άγδος. Εκεί λάτρευαν την Κυβέλη με τη μορφή μιας πέτρας. Ο Δίας, ερωτευμένος με τη θεά, προσπάθησε να ενωθεί μαζί της. Επειδή όμως δεν το κατάφερνε, άφησε το σπέρμα του σε ένα διπλανό βράχο. Από αυτό γεννήθηκε η Άγδιστη, ένα ερμαφρόδιτο πλάσμα, που ο Διόνυσος το μέθυσε και το ευνούχισε. Από το αίμα του γεννήθηκε μια ροδιά' η Νάνα, η κόρη του θεού Σαγγάριου, έβαλε τον καρπό της ροδιάς στον κόρφο της και έτσι έμεινε έγκυος. Αυτή ήταν η προέλευση του Άττη. Ο Σαγγάριος διέταξε τότε να αφήσουν έκθετο το παιδί, το οποίο περισυνέλεξαν διαβάτες και το ανέθρεψαν με μέλι και «γάλα τράγου» (sic). Γι' αυτό πήρε το όνομα Άττης, που στα φρυγικά σημαίνει τράγος (attagus) ή ακόμα σημαίνει και «ο ωραίος». Καθώς η Άγδιστη και η Κυβέλη διεκδικούσαν το νέο, που έγινε πάρα πολύ όμορφος και που ο βασιλιάς της Πεσσι- Άττης και η ακολουθία του, με την επέμβαση της Άγδιστης, έχασαν τα λογικά τους· ο Άττης ευνουχίστηκε κάτω από ένα πεύκο και πέθανε. Η Κυβέλη έθαψε τα μέλη του, αλλά από το αίμα που κύλισε από την πληγή του φύτρωσαν μενεξέδες, που περικύκλωσαν το πεύκο. Η κόρη του Μίδα σκοτώθηκε από την απελπισία της και από το αίμα της φύτρωσαν επίσης μενεξέδες. Η Κυβέλη την έθαψε και αυτήν και πάνω στον τάφο της φύτρωσε μια αμυγδαλιά. Ο Δίας συγκινήθηκε από τις θερμές παρακλήσεις της Άγδιστης και συμφώνησε το σώμα του Άττη να μην αποσυντεθεί, τα μαλλιά του να συνεχίσουν να φυτρώνουν και το μικρό του δάχτυλο να κινείται. Η Άγδιστη μετέφερε τότε το σώμα στην Πεσσινούντα, όπου και το έθαψε. Εκεί ίδρυσε μια αδελφότητα ιερέων και καθιέρωσε γιορτή για να τον τιμήσει. (2)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. ερμαφρόδιτος -η, -ο (Α ἑρμαφρόδιτος, ό και ἑρμαφρόδιτος, -ον)· το άτομο στο οποίο συνυπάρχουν τα διακριτικά γνωρίσματα και τών δύο φύλων (κν. αρσενικοθήλυκος)· || (νεοελλ.) (μτφ.) αυτός που έχει αντιφατικές ιδιότητες, ο αμφίρροπος, ο ακαθόριστος· || (αρχ.) 1. Ἑρμαφρόδιτος· γιος τού Ερμή και τής Αφροδίτης που είχε αρσενικά και θηλυκά διακριτικά γνωρίσματα σε πλήρη ή σε ατροφική και υποτυπώδη κατάσταση· 2. (φρ.) «ἑρμαφρόδιτον πάθος»· ο ερμαφροδιτισμός· 3. άγαλμα με διπλή κεφαλή, Ερμή και Αφροδίτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. Ερμαφρόδιτος, μυθολογικό πρόσωπο, γιος τού Ερμή και της Αφροδίτης, που συγκέντρωνε τα χαρακτηριστικά και τών δύο φύλων. (Πάπυρος, Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας)
2. Παυσ. 7, 17, 9 κ.ε. Πρβ. 1, 4, 5. Αρνόβ., Adv. nat. 5, 5. 5, 12 κ.ε. Πρβ. τα άρθρα Άττης και Κυβέλη. (Paul Kroh).
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 31-ΔΕΚ-2012, 11:45 AM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| xm
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
