Τρίτη, 30-ΑΠΡ-2024, 11:34 AM
Welcome Ξωτικό | RSS


[ New messages · Members · Forum rules · Search · RSS ]
  • Page 1 of 1
  • 1
Forum » H. P. Lovecraft » Τα έργα του » Λίγα λόγια για τα έργα του
Λίγα λόγια για τα έργα του
aposperittisDate: Παρασκευή, 01-ΙΟΥ-2011, 8:58 PM | Message # 1
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Συγγραφικές περίοδοι

Ο Λάβκραφτ συνέγραψε σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες μυθιστορήματος κατά την διάρκεια της ζωής του. Παρά το ότι διηγήματα που ανήκουν σε μία κατηγορία γράφτηκαν σε περιόδους που γράφτηκαν και διηγήματα άλλων κατηγοριών, υπάρχουν περίοδοι κατά την διάρκεια των οποίων όλες οι συγγραφές του Λάβκραφτ μπορούν να αποδοθούν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες. Σημειωτέον ότι η διαφοροποίηση αυτή έχει γίνει από άλλους και όχι από τον ίδιο τον Λάβκραφτ.

Διηγήματα φρίκης (περ. 1905–1920)
Ονειροχώρες (περ. 1920–1927)
Διηγήματα Μυθολογίας Κθούλου (περ. 1925–1935)

Εργογραφία
Παρά το ότι ο Λάβκραφτ είναι περισσότερο γνωστός για τα διηγήματα φαντασίας του, το μεγαλύτερο μέρος των συγγραφών του απαρτίζεται από μακροσκελείς επιστολές που αναφέρονται σε διάφορα ζητήματα - από την φανταστική λογοτεχνία μέχρι την πολιτική και την ιστορία. Ο S.T. Joshi εκτιμά ότι ο Λάβκραφτ συνέγραψε περίπου 87.500 επιστολές από το 1912 μέχρι τον θάνατό του το 1937. Μία φημισμένη επιστολή του στον Woodburn Harris με ημερομηνία 9 Νοεμβρίου έχει μέγεθος 70 σελίδων.

Ο Λάβκραφτ δεν ήταν μανιώδης επιστολογράφος από νεαρή ηλικία. Το 1931 παραδέχθηκε: «Όταν ήμουν νέος δεν έγραφα σχεδόν καθόλου επιστολές. Ακόμη και το να γράψω μία ευχαριστήρια κάρτα για ένα δώρο που λάβαινα ήταν τόσο μεγάλο βάρος για εμένα που θα προτιμούσα να γράψω μία κατήχηση ή μία εικοσασέλιδη διατριβή για τους δακτύλιους του Κρόνου» (SL 3.369–70). Άρχισε να ενδιαφέρεται περισσότερο για την επιστολογραφία όταν ξεκίνησε αλληλογραφία με τον εξάδελφό του Phillips Gamwell, ενώ τελικά η ενασχόλησή του με το κίνημα ερασιτεχνικής δημοσιογραφία ήταν η αιτία για τις υπεράριθμες επιστολές του.

Ο Λάβκραφτ δηλώνει ξεκάθαρα ότι η επαφή του με πολλά διαφορετικά άτομα μέσω της επιστολογραφίας ήταν το μέσο με το οποίο διεύρυνε την αντίληψή του για τον κόσμο: «Βρέθηκα εκτεθειμένος σε δεκάδες διαφορετικές απόψεις, τις οποίες υπό άλλες συνθήκες δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσω. Τόσο η κατανόησή μου όσο και οι προτιμήσεις μου διευρύνθηκαν και πολλές από τις αντιλήψεις μου σε ζητήματα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα διαφοροποιήθηκαν επειδή αυξήθηκαν οι αντίστοιχες γνώσεις μου» (SL 4.389).

Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί μεταφρασμένες επιλεγμένες επιστολές του Λάβκραφτ από τις εκδόσεις Αίολος.

Τάξη, Φύλο και Εθνικότητα
Πολλοί σύγχρονοι αναγνώστες συγκλονίζονται από τις ρατσιστικές, ταξικές και σχετικές με την διαφορά των δύο φύλων αναφορές που απαντούν σε πολλά από τα συγγράμματα του Λάβκραφτ. Ο Λάβκραφτ ήταν φανατικός αγγλόφιλος και θεωρούσε την αγγλική κουλτούρα κολοφώνα του πολιτισμού, ενώ έβλεπε τους απογόνους των Άγγλων αποίκων στην Αμερική ως κατώτερης ποιότητας παρακλάδια· όλοι δεν οι υπόλοιποι ήταν κατώτεροι και από αυτούς (παράβαλε ο ποίημά του Ένας Αμερικανός προς την Μητέρα Αγγλία). Τα συγγράμματα του Λάβκραφτ παρουσιάζουν ξεκάθαρα μία αρνητική στάση ως προς την επιμειξία των φυλών και των εθνικοτήτων, σεβασμό στον θεσμό της κληρονομικότητας της κοινωνικής θέσης, ενώ υποστηρίζουν τον περιορισμό των γυναικών στους παραδοσιακούς κοινωνικούς ρόλους τους.

Στο έργο του Λάβκραφτ απαντούν συχνά, τόσο φυλετικά όσο και ρατσιστικά και ταξικά στερεότυπα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ονομασία μιας μαύρης γάτας ως «Nigger-man» (αράπης) στο διήγημά του «Ποντίκια μέσα στους Τοίχους». Ο αφηγητής αυτής της ιστορίας εκφράζει συναισθήματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν εχθρικά προς τους Εβραίους (αν και πολλοί από τους φίλους και αλληλογράφους του Λάβκραφτ ήταν Εβραίοι), τους Ιταλούς και τους Πολωνούς. Ρατσιστικές αναφορές βρίσκονται και στην ποίησή του, όπως στο ποίημα «Περί δημιουργίας των νέγρων» και «Έκπτωτη Νέα Αγγλία» που έγραψε το 1912.

Κάποιοι σύγχρονοι κριτικοί έχουν επικρίνει την υποτιθέμενη αντίληψη του Λάβκραφτ περί «λευκής ανωτερότητας», ειδικότερα όσον αφορά τους μετανάστες και τους Αφροαμερικανούς. Ωστόσο, από αυτόν τον καταιγισμό αρνητικών φυλετικών στερεοτύπων, ο Λάβκραφτ δεν εξαιρεί ούτε και κάποιους βορειοευρωπαϊκούς λαούς. Σύνηθεις στόχοι είναι, επί παραδείγματι, οι εκφυλισμένοι απόγονοι των Ολλανδών αποίκων στα Όρη Κάτσκιλ, «που αντιστοιχούν τέλεια στο έκφυλο στοιχείο των 'λευκών σκουπιδιών' στις Νότιες Ηνωμένες Πολιτείες» («Πέρα από τα όρια του Ύπνου», 1919). Στο διήγημα Ο Ναός παρουσιάζεται η στερεότυπη εικόνα του ψυχρού δολοφόνου και αλαζόνα πρώσσου αριστοκράτη, ο οποίος είναι κυβερνήτης υποβρυχίου κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ο οποίος συχνά αναφέρεται στην «ατσάλινη γερμανική θέληση», στην ύψιστη διαλεκτική πρωσσική διανόηση και στην ασημαντότητα της ανθρώπινης ζωής μπροστά στην ανάγκη να δοξαστεί η πατρίδα.

Το τυπικότερο παράδειγμα των απόψεων του Λάβκραφτ περί ταξικών διαφορών ίσως αποτελεί το διήγημα Ψυχρός Αέρας (1926), όπου ο (προφανώς Αγγλοσάξονας) αφηγητής κάνει υποτιμητικές αναφορές στους άπορους λατινοαμερικανούς της γειτονιάς του, ενώ σέβεται ευλαβικά τον πλούσιο Ισπανό αριστοκράτη, Δρα Muñoz, «άνθρωπο με καταγωγή, καλλιέργεια και διάκριση».

Ο Λάβκραφτ βασίστηκε στην ιστορία της εθνικότητάς του για να χτίσει το περιβάλλον σε πολλά από τα έργα του και η αγάπη του για την αγγλοσαξονική ιστορία και κουλτούρα επαναλαμβάνεται συχνά μέσα σε αυτά (όπως με την νοσταλγία του Βασιλιά Κερέινς για την Αγγλία στην Ονειρική Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ). Η γενικότερη άποψη για αυτό το μυθιστόρημα είναι μάλλον ειρωνική.

Συχνότατο μοτίβο στον Λάβκραφτ είναι ο ήρωας που ανακαλύπτει ότι η οικογένεια του φέρει κάποια κατάρα ή ότι η καταγωγή του είναι μολυσμένη με μη ανθρώπινο αίμα. Παραδείγματα τέτοιων έργων αποτελούν τα Γεγονότα γύρω από τον εκλιπόντα Άρθουρ Τζέρμυν και την Οικογένειά του (1920), Ποντίκια μέσα στους Τοίχους (1923) και Η Σκιά πάνω από το Ίνσμουθ (1931). Το μοτίβο αυτό ίσως αποτελεί αντίκτυπο της ανησυχίας του Λάβκραφτ, σχετικά με το ιστορικό της ίδιας του της οικογένειας, ειδικότερα μετά τον θάνατο του πατέρα του από σύφιλη, όπως υποψιαζόταν ο Λάβκραφτ.

Ο Λάβκραφτ εξέφρασε τις ρατσιστικές και εθνικοκεντρικές αντιλήψεις του στην αλληλογραφία που αντάλλασσε και μία λεπτομερής περίληψη των αντιλήψεών του μπορεί να βρεθεί στην επιστολή που έστειλε στον J. Vernon Shea, με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 1933. (Γράμμα υπ' αριθμόν 648, Επιλεγμένες επιστολές, Arkham House).

Στο έργο του Λάβκραφτ εμφανίζονται ελάχιστες γυναίκες, ενώ όταν εμφανίζονται αποτελούν πράκτορες κάποιας μοχθηρής, εξωγήινης δύναμης. Όλως παραδόξως, ο Λάβκραφτ παντρεύτηκε μία Εβραία ουκρανικής καταγωγής, την Sonia Greene. Ο γάμος τους δεν κράτησε και κάποιοι σχολιαστές πιστεύουν ότι αιτία για τον χωρισμό ήταν η ντροπή που ένιωθε ο Λάβκραφτ γιατί η σύζυγός του ήταν ουσιαστικά αυτή που τους συντηρούσε.

Παρά το ότι η τραχιά ευθύτητα με την οποία εκφράζεται ο Λάβκραφτ αναφορικά με ζητήματα ρατσιστικά, ταξικά και ισότητας των φύλων ίσως σοκάρει τους αναγνώστες του 21ου αιώνα, ο σύγχρονος αναγνώστης πρέπει να λαβαίνει υπόψη του ότι αυτές οι αντιλήψεις δεν ήταν διόλου ασυνήθιστες στις ημέρες του Λάβκραφτ. Για παράδειγμα, το κίνημα του ευγονισμού αποτελούσε καθολικό ρεύμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε, μάλιστα, σε αρκετές πολιτείες, αυστηρές πολιτικές ευγονισμού είχαν ψηφιστεί ως νόμοι. Η φυλετική απομόνωση ήταν νομικά παγιωμένη στο μεγαλύτερο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών και πολλές σημαίνουσες και ισχυρές προσωπικότητες πρέσβευαν απόψεις παρόμοιες με αυτές του Λάβκραφτ ή και εντονότερες.


Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
ARMAGEDONDate: Σάββατο, 10-ΜΑΡ-2012, 8:53 PM | Message # 2
Ενεργό μέλος
Group: Special User
Messages: 122
Awards: 0
Reputation: 0
Status: Offline
Quote (aposperittis)
ήταν νομικά παγιωμένη στο μεγαλύτερο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών και πολλές σημαίνουσες και ισχυρές προσωπικότητες πρέσβευαν απόψεις παρόμοιες με αυτές του Λάβκραφτ ή και εντονότερες.

Καλά οι Αμερικανοί είναι ή οι πιο βαρεμένοι ή οι πιο παραπλανημένοι παγκοσμίως.
 
margaritaDate: Κυριακή, 11-ΜΑΡ-2012, 3:53 AM | Message # 3
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
είμαι σίγουρη οτι ισχύει το πρώτο

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
aposperittisDate: Κυριακή, 11-ΜΑΡ-2012, 4:36 PM | Message # 4
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Awards: 16
Reputation: 39
Status: Offline
Και το δεύτερο και το δεύτερο....

Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
 
margaritaDate: Κυριακή, 11-ΜΑΡ-2012, 8:27 PM | Message # 5
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
δεν θα διαφωνήσουμε !!!! smile smile smile smile

"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
ΠανδαιμονιονDate: Σάββατο, 03-ΑΥΓ-2013, 1:23 AM | Message # 6
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Awards: 2
Reputation: 6
Status: Offline
Ο Χ.Φ. Λάβκραφτ, ο Α. Μάχεν, η Χρυσή Αυγή…και Μη Πραγματικές, Πραγματικότητες

Ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ ήταν ως άτομο αυτό που θα περίμενε κανείς διαβάζοντας τα έργα του και το μόνο που δε φαίνεται να ταιριάζει στην
όλη εικόνα ήταν μια ιδιάζουσα μορφή ρατσισμού, που οι θαυμαστές του τη
βρίσκουν παθολογική. Τρομερά εσωστρεφής, είχε μια απέχθεια προς όλους
τους ξένους και ζούσε κλεισμένος στον εαυτό του. Όπως θα το περίμενε
κανείς, είχε δύσκολη παιδική ηλικία, ήταν φιλάσθενος, ευαίσθητος και
βιβλιοφάγος. Απέφευγε τις παρέες των νεαρών της ηλικίας του και από
μικρός έδειχνε μια πρόωρη ωριμότητα. Δύο ετών γνώριζε το αλφάβητο.
Τεσσάρων ετών διάβαζε κανονικά, και δεκαπέντε ετών ήταν ήδη συγγραφέας.
Φυσικά, απέτυχε στο γάμο του…Ο Χ.Φ. Λάβκραφτ ήταν ένα από τα λίγα άτομα που στράφηκε 180 μοίρες από την καθημερινή πραγματικότητα και μας έδειξε την άλλη
πραγματικότητα, στην οποία ο άνθρωπος λίγο διαφέρει από τους θεούς του.
Μας έδειξε ένα δρόμο που, αν και δε νομίζω ότι κανείς αναγνώστης μου θα
τολμήσει να τον ακολουθήσει, οδηγεί πέρα, πολύ πέρα από το Χρόνο. Δες
και  O Άλλος Κόσμος, Σκοτεινή ΥληΤο βασικό θεμέλιο των ιδεών του είναι παλιό, τουλάχιστον από την εποχή του Τσουάνγκ Τσε (…). Είναι η παλιά ιδέα ότι κάποιο λάθος υπάρχει
στη διάκριση των κόσμων που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος σε πραγματικούς
και φανταστικούς. Ο διαχωρισμός είναι αυθαίρετος και τίποτα περισσότερο
από τη γνώμη της πλειοψηφίας.  Κι αν όλοι οι κόσμοι, που γίνονται κατά
οποιονδήποτε τρόπο αντιληπτοί, είναι πραγματικοί; Αν το πραγματικό είναι
αυτό και μόνο που θεωρούμε πραγματικό, και όχι από μόνο του πραγματικό,
τότε… η πραγματικότητα είναι ρευστή και πραγματικό είναι ό,τι θέλουμε
να είναι πραγματικό. Διάβασε και  Η Επανάσταση του ΠαλιμπαιδισμούΜπορούμε να φτιάξουμε ο καθένας μια πραγματικότητα όπως την θέλουμε, και να την αλλάξουμε όταν θέλουμε. Είναι το Σύμπαν των Άπειρων Χρόνων.
Ένα Σύμπαν χωρίς καμία ουσιαστική σταθερή μορφή. Ένα Σύμπαν που μπορεί
να πάρει όποια μορφή θέλουμε να του δώσουμε. Διάβασε επίσης Φανταστική πραγματικότητα ή πραγματική φαντασία;Κάνε κλικ στις εικόνες να τις δεις μεγάλες

 

 



Ο κλασικός συγγραφέας Λευκάδιος Χερν είπε κάτι που ή πέρασε απαρατήρητο ή θεωρήθηκε απλώς ως μια λογοτεχνική πρόταση:  «Μπορεί να
χρειαστεί να μάθουμε ότι το άπειρο στροβίλισμα του θανάτου και της
γέννησης, απ’ όπου δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε, είναι δική μας
δημιουργία, δική μας αναζήτηση.»Εμείς διαλέξαμε ώστε η λεγόμενη πραγματικότητα να είναι αυτό που είναι. Μπορούμε να διαλέξουμε κάτι άλλο. Ως άτομα ή ως σύνολο…  Αυτό
φαίνεται να πέτυχε ο Λάβκραφτ, μέχρις ένα σημείο. Τα διηγήματά του είναι
φανταστικά, αλλά όχι με το κοινό νόημα της λέξης. Θα πρέπει να
γυρίσουμε πίσω στη συνηθισμένη μας πραγματικότητα για να καταλάβουμε τη
διαδικασία της αλλαγής της, όπως μας την παρουσιάζει ο Λάβκραφτ. Η
βασική ιδέα που είναι διάχυτη σ’ όλα τα διηγήματά του ήταν κάτι που
Λάβκραφτ το ζούσε, το γνώριζε. Για τον ίδιο τουλάχιστον, ήταν μια
φανταστική υπόθεση σε πραγματικό φόντο – πραγματικό, ακόμη και με το
συνηθισμένο νόημα της λέξης.Πίστευε στους κόσμους του:  Τα πρόσωπα και τα γεγονότα μπορεί να είναι φανταστικά –αν και όχι πάντα– αλλά οι κόσμοι του είναι
πραγματικοί. Ίσως γι’ αυτό τα πρόσωπα και τα γεγονότα στα διηγήματά του
δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. (…) Διάβασε κι εδώ  “Η σκιά πάνω από το Ίνσμουθ” (Χ. Φ. Λάβκραφτ)Μου είναι πολύ δύσκολο να σας δώσω την όλη εικόνα του τι φαίνεται να κρύβεται πίσω από αθώα διηγήματα. Ο Λάβκραφτ δεν είναι το μόνο στοιχείο,
αλλά ένα από τα βασικότερα. Αλλά θα πρέπει να γίνουν παρεμβολές στην
εικόνα και με στοιχεία από άλλους συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το ίδιο
θέμα, τις Άλλες Πραγματικότητες. Ο Άρθουρ Μάχεν είναι χαρακτηριστική
περίπτωση. Για τον Μάχεν (186-1947) ο κριτικός Φιλλπ βαν Ντόρεν Στερν
έγραφε ότι: «Οι φανταστικές ιστορίες του Α. Μάχεν περιέχουν, ίσως πιο στοιχειώδεις αλήθειες απ’ όλα τα διαγράμματα και τις στατιστικές του κόσμου.»Ο Μάχεν, όπως και ο Λάβκραφτ, χρησιμοποιούν τον ίδιο ισχυρισμό. Ότι, δηλαδή, υπάρχει μια πραγματικότητα τόσο ξένη προς τον άνθρωπο, ώστε να
λειτουργούν οι ψυχολογικοί αμυντικοί μηχανισμοί που καταλήγουν στην
απόρριψή της από τη συνειδητή μνήμη. Ανάμεσα στους θαυμαστές του υπήρχαν
άνθρωποι όπως ο Μπέρναρντ Σω και ο Τόμας Σ. Έλλιοτ.Ο Μάχεν δεν ήταν γνωστός πέρα από έναν κλειστό κύκλο, ώσπου ένα περίεργο γεγονός, στα 1914, τον έκανε διάσημο. Στις 29 Σεπτεμβρίου
δημοσιεύθηκε σ’ εφημερίδα το διήγημά του «Οι Τοξότες», όπου ένα όραμα
του Αγ. Γεωργίου με αγγέλους τοξότες παρουσιάζεται για να σώσει τους
Άγγλους στρατιώτες. Πριν ένα μήνα περίπου, στις 27 και 28 Αυγούστου,
χιλιάδες αξιωματικοί και στρατιώτες και των δύο παρατάξεων είχαν ζήσει
τα γεγονότα στο Μον– όπως τα περιέγραψε ο Μάχεν– χωρίς όμως να έχει
γίνει γνωστό αυτό. Μετά τη δημοσίευση άρχισαν να φτάνουν σωρηδόν οι
μαρτυρίες. (…)Το αίνιγμα του Μάχεν, σε συσχετισμό με τον Λάβκραφτ, με είχε ήδη απασχολήσει, όταν το ξαναβρήκα στην «Αυγή των Μάγων» των Πάουελς και
Μπερζιέ. Συμπτωματικά, φαινόταν ότι είχαμε διαβάσει τα ίδια βιβλία και
είχαμε παρόμοιες υποψίες. Το πρώτο έργο του Μάχεν που είχα διαβάσει ήταν
«Ο Μεγάλος Θεός Παν», που με είχε εντυπωσιάσει. Ο Μάχεν είχε
εξομολογηθεί ότι δεν πολυπίστευε σε μια πραγματικότητα σαν αυτή που
περιέγραφε αρχικά, αλλά προσθέτει:«… είχα ορισμένες εμπειρίες στη ζωή μου που μου άλλαξαν τις απόψεις μου στα θέματα αυτά … καμιά από τις εμπειρίες που είχα δεν είχε
καμιά σχέση με απάτες σαν τον πνευματισμό ή τη θεοσοφία. Αλλά πιστεύω
ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο του μεγαλύτερου μυστηρίου, γεμάτο από
απροσδόκητα κι εντελώς εκπληκτικά πράγματα.»
Ο Μάχεν ήταν μέλος σε μια περίεργη οργάνωση που ιδρύθηκε το 1897 στην Αγγλία, τη Χρυσή Αυγή. Μέλη της ήταν ο διάσημος συγγραφέας Έντουαρντ
Μπούλβερ-Λύττον, «τελευταίος μαθητής του Ελιφάς Λεβί», ο Άρθρου
Έντουαρντ Ουέιτ, ο Μπραμ Στόουκερ, συγγραφέας του «Δράκουλα», ο Σαξ Ρόμερ, δημιουργός του Φου Μαντσού, ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ, και αργότερα ο Άλειστερ Κρόουλυ.Ο Ουέιτ, βαθύς μελετητής, κάθισε και μετέφρασε χειρόγραφα που μούχλιαζαν στις βιβλιοθήκες και τα εξέδωσε σε βιβλίο. Σκοπός του; Να
δείξει ότι τα μαγικά μεσαιωνικά βιβλία είναι ένα ανόητο συνονθύλευμα από
βλακείες και τίποτε άλλο. Αυτό περίπου ισχυρίζεται στον πρόλογο, αλλά
αφήνει να εννοηθεί και κάτι άλλο. Αυτό που βλέπουμε στον Μάχεν, τον
Λάβκραφτ και τους άλλους: Είναι, πράγματι, βλακείες, αλλά γιατί
μεσολάβησε ο ανθρώπινος παράγοντας. Αλλά, κάτι φαίνεται να υπάρχει πίσω
και πέρα από τα μαγικά παραμύθια.(…) διάβασε επίσης  Cthulhu στα Κάρβουνα με σώς Μυημένων!Είδαμε το παράδοξο υπόβαθρο των ανθρώπων που άνοιξαν το δρόμο, που ο Χ.Φ. Λάβκραφτ θα οδηγούσε πιο πέρα. Ποιος είναι, όμως, αυτός ο δρόμος
και γιατί μας οδηγεί πέρα από το Χρόνο; Μόνο μέσα από προσωπική έρευνα
μπορείτε να βρείτε αυτές τις άλλες πραγματικότητες. Έρευνα και Δράση. Οι
συγγραφείς του Φανταστικού σας δείχνουν τον δρόμο, σκαλίζουν την
φαντασία σας, και σας σπρώχνουν, αλλά μόνοι σας θα ανοίξετε την πόρτα
και … θα την περάσετε;
© Γ. Μπαλάνος

 



Μαγεία και Σαμανισμός: Αυτοί οι “ειδικοί” λένε οι ιθαγενείς λαοί, ζούνε σε ένα κόσμο μύθων και φαντασίας και ότι αυτοί ζούνε στον κόσμο
της Αλήθειας’ και της Πραγματικότητας’. Αληθινά τώρα ποιός ζει σε ένα
κόσμο φαντασίας; Η ανθρώπινη ιστορία βρίθει από εκπληκτικές και
φανταστικές ιστορίες ατόμων που είχαν ιστορίες με πνεύματα, θεούς,
αγγέλους και όντα από το διάστημα. Και τι ξέρουμε αλήθεια για αυτούς
τους θεούς και τις θεές; Διάβασε τα καμώματα τους  γίγαντες, θεοί και άνθρωποι  και τους φόβους τους Περιχώρισις, το κλασσικό τεράστιο πρόβλημα της σφαγής των “θεών”Αυτοί οι θεοί και οι θεές αλληλεπιδρούσαν με τον κόσμο μας με ένα τρόπο που δεν ήταν φανερός (εννοώντας τα θαύματα και την μαγεία), ήταν
εδώ όταν γεννιόντουσαν οι Γαλαξίες, σύμφωνα με όλες τις θρησκείες, και
δεν φθείρονται, είναι αιώνιοι. Όλες αυτές οι περιγραφές ταιριάζουν με τα
χαρακτηριστικά που αποδίδονται στην «Σκοτεινή Υλη» όπως περιγράφτηκε
νωρίτερα. Διάβασε Ο ρόλος της Σελήνης στον ΠλούταρχοΚάθε μεγάλη θρησκεία στον κόσμο σήμερα, βασίζεται με τον ένα η τον άλλο τρόπο στην διαδραστικότητα των ανθρώπων με θεούς και θεές και στην
σοφία η οποία μεταδόθηκε από στην ανθρωπότητα από αυτές τις θεϊκές
υπάρξεις. Κοσμογονίες- Θεογονίες, Οι Επικρατούσες Θεωρήσεις !Οι ενδιάμεσοι μεταξύ των όντων από τα άστρα και των ανθρώπων είναι γνωστοί σήμερα στις θρησκείες, σαν ιερείς, ή στις πνευματικές ομάδες ως
σαμάνοι. Τα θαύματα και η μαγεία ήταν η τέχνη τους. Σήμερα οι μοντέρνοι
ανθρωπολόγοι αδυνατούν να εξηγήσουν αυτά που παρατηρούν να κάνουν οι
σαμάνοι. Τελικά θα έλεγα ότι αυτοί οι ανθρωπολόγοι έχουν επιβάλει έναν
περιορισμό στον εαυτό τους που τους κρατά μακριά από τις απαντήσεις. Οι πραγματικές εξηγήσεις για την μαγεία και τον σαμανισμό Δεν βρίσκονται
στον «Αληθινό Κόσμο’ του 4% αλλά στον Άλλο Κόσμο του 96% !

http://www.terrapapers.com


Elke gek zijn gebrek

Message edited by Πανδαιμονιον - Σάββατο, 03-ΑΥΓ-2013, 1:25 AM
 
ΘνητοςDate: Σάββατο, 03-ΑΥΓ-2013, 8:31 AM | Message # 7
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Awards: 16
Reputation: 45
Status: Offline
Quote (Πανδαιμονιον)
στην Αγγλία, τη Χρυσή Αυγή. Μέλη της ήταν ο διάσημος συγγραφέας ΈντουαρντΜπούλβερ-Λύττον, «τελευταίος μαθητής του Ελιφάς Λεβί», ο Άρθρου
Έντουαρντ Ουέιτ, ο Μπραμ Στόουκερ, συγγραφέας του «Δράκουλα», ο Σαξ Ρόμερ, δημιουργός του Φου Μαντσού, ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ, και αργότερα ο Άλειστερ Κρόουλυ.Ο Ουέιτ, βαθύς μελετητής, κάθισε και μετέφρασε χειρόγραφα που μούχλιαζαν στις βιβλιοθήκες και τα εξέδωσε σε βιβλίο.
Kαι η dion fortune !

Added (03-ΑΥΓ-2013, 8:31 AM)
---------------------------------------------

Quote (Πανδαιμονιον)
Σήμερα οι μοντέρνοιανθρωπολόγοι αδυνατούν να εξηγήσουν αυτά που παρατηρούν να κάνουν οι
σαμάνοι. Τελικά θα έλεγα ότι αυτοί οι ανθρωπολόγοι έχουν επιβάλει έναν
περιορισμό στον εαυτό τους που τους κρατά μακριά από τις απαντήσεις. Οι πραγματικές εξηγήσεις για την μαγεία και τον σαμανισμό Δεν βρίσκονται
στον «Αληθινό Κόσμο’ του 4% αλλά στον Άλλο Κόσμο του 96% !


ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
 
margaritaDate: Σάββατο, 03-ΑΥΓ-2013, 7:13 PM | Message # 8
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Awards: 15
Reputation: 44
Status: Offline
Quote (Πανδαιμονιον)
Οι πραγματικές εξηγήσεις για την μαγεία και τον σαμανισμό Δεν βρίσκονταιστον «Αληθινό Κόσμο’ του 4% αλλά στον Άλλο Κόσμο του 96% !


"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
 
Forum » H. P. Lovecraft » Τα έργα του » Λίγα λόγια για τα έργα του
  • Page 1 of 1
  • 1
Search: