|
ΣΜΙΛΗ ΚΑΙ ΠΕΤΡΑ !
|
|
| Αθηναίος | Date: Δευτέρα, 29-ΟΚΤ-2012, 1:49 AM | Message # 31 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Μα είναι ορατές σε όποιον πάει και κάνει μια βόλτα στο χώρο ειδικά γύρω από το παλαιό Μουσείο. Οι κάμερες είναι ορατές και αν ξέρεις καταλαβαίνεις ότι είναι θερμικές. Φυσικά σου κάνει εντύπωση γιατί κοιτούν προς τον ουρανό και πάνω από το στάδιο!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| fouli79 | Date: Δευτέρα, 29-ΟΚΤ-2012, 9:02 AM | Message # 32 |
|
Μέλος που ξέρει πολλά
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 315
Status: Offline
| Quote (Αθηναίος) και στο Παγγαίο
εκει παιδια
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 05-ΑΥΓ-2013, 10:33 AM | Message # 33 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote (Αθηναίος) (πραγματικό δέρμα) σόλες.
Τα παλια παλια
γιατι τα τελευταιας γενιας εχουν ενα σκασμο αλουμινιο μεσα τους !!
Added (2012-10-29, 2:04 PM)
---------------------------------------------
Η ΣΠΕΙΡΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ
9:18 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο
Η Σπείρα είναι ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα και χρησιμοποιείται από την παλαιολιθική εποχή στον Ελλαδικό χώρο. Αυτό το περίπλοκο αλλά Πανίσχυρο σύμβολο το συναντάμε παντού καθώς και σε πάρα πολλούς αρχαίους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο.
Ειδικά όμως στη Ελλάδα υπήρξε σήμα και σύμβολο του πανταχού Αρχαίου Ελληνισμού και σύμβολο της Ζωτικής δύναμης. Θα αποτελέσει ένα από τα ισχυρότερα - ιστορικότερα σύμβολα του Ελληνικού Κόσμου και θα δηλώνει την Ελληνική καταγωγή όλων των πραγμάτων που τον φέρουν πάνω τους ειδικά πριν την κλασσική περίοδο του χρυσού αιώνα αλλά και μετά.Το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις Ελληνικές κατοικίες και στολίζει αρχιτεκτονικά όλα τα σπουδαία δημόσια και ιδιωτικά κτίρια και μνημεία μας.
Η στροβιλιστική περιέλιξη, η Σπείρα, η δίνη, η υπέρθεση δύο υλικών σωμάτων ή δύο ενεργειακών ρευμάτων, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο τρόπος που δημιουργείται η ζωή, πάνω από όλα είναι σύμβολο της Ζωτικής Δύναμης. Τη Σπειροειδή κίνηση την βλέπουμε παντού στη φύση. Από τα πανάρχαια οστρακόδερμα, έως το σχηματισμό των Γαλαξιών.
Το σχήμα του σπιράλ (spiral) το συναντάμε και στην φύση. Ζούμε σε έναν γαλαξία Σπειροειδή τύπου. Οι ανεμοστρόβιλοι, τα κελύφη μαλακίων, τα δαχτυλικά αποτυπώματα, ακόμα και το μόριο του DNA έχουν την μορφή της Σπείρας .
Αντιπροσωπεύει ποικιλοτρόπως τόσο τις ηλιακές όσο και τις σεληνιακές δυνάμεις, ο αέρας, τα ύδατα, ο κεραυνός και η αστραπή είναι επίσης μια δίνη, η μεγάλη δημιουργική δύναμη, η εκπόρευση.
Επισής διαστέλλεται και συστέλλεται απεικονίζει την αύξηση και τη μείωση του ήλιου ή της σελήνης, τη γέννηση. Συμβολίζει επίσης τη συνέχεια, τον περιστρεφόμενο ουρανό, την πορεία του ήλιου, τις κυκλικές εποχές, την περιφορά της γής.
Οι Σπείρες ή δίνες σχετίζονται με το γνέσιμο και το πλέξιμο του ιστού της ζωής και του πέπλου της Μητέρας Θεάς η οποία ελέγχει το πεπρωμένο και υφαίνει το πέπλο της πλάνης.
Η Σπέιρα επίσης έχει τον ίδιο συμβολισμό με τον Λαβύρινθο και το χορό ή το βάδισμά του.
Στο μεταφυσικό πεδίο συμβολίζει τις περιοχές της ύπαρξης, τους διάφορους τρόπους μιας ύπαρξης, τις περίπλανήσεις μιας ψυχής σε εκδήλωση καθώς και την τελική επιστροφή στο Κέντρο. Η σπείρα συνδέεται επίσης με τον αφαλό σαν κέντρο δύναμης και ζωής.
Ξετυλίγεται μέσα από μύθους, θρησκευτικές δοξασίες και θρύλους. Είναι χαραγμένη στα εδάφη πάνω σε βράχους, αλλά και σε προϊστορικά μεγαλιθικά μνημεία.
Σχηματίζεται με μύριους τρόπους στα έμβια όντα, από τα πανάρχαια όστρακα, στο μαγευτικό μπλε σπιράλ στις αποικίες των μεδουσών, στο σχηματισμό οργάνων ζώων και φυτών, έως το αίμα μας που κινείται, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, Σπειροειδώς.
Ζωγραφίζεται σε μικρά ή τεράστια καλλιτεχνήματα στους τοίχους από τη εποχή τής αρχαίας Θήρας, αλλά και σχεδόν σε κάθε αγγείο τής μινωικής εποχής στην Κρήτη και Σαντορίνη.
Αποτυπώνεται στα ιερά των ιερών, τα χρυσά αγγεία των Μυκηναίων, σαν να τονίζει ότι είναι το μοναδικό μήνυμα που πρέπει να υπάρχει πάνω τους, με στόχο την επικοινωνία με τη Δύναμη που το συνδέει και την εκπροσωπεί.
Η Σπείρα είναι το μοναδικό σύμβολο που υπάρχει εντός κι εκτός των ιερών χρυσών αγγείων των Μυκηναίων, μιας μεταβατικής ειρηνικής πατριαρχικής κοινωνίας, στο βασίλειο τού Νέστορα, που ακόμα γνώριζε ότι πρέπει να αποτυπώσει την ισχύ τού Αιθέρα σε ό,τι πιο ιερό διέθετε για να μπορεί να έχει τη “συμπάθεια” και ίσως ένα μικρό μέρος τής ισχύος του.
Η σπείρα αγγίζει απαλά και προστατεύει όλα τα κεφάλια των αρχαίων κορασίδων με τη δομή τού ιερού κόμπου, αλλά βρίσκεται και σε όλες τις κόμες των πανέμορφων Κούρων.
Τη βλέπουμε σκαλισμένη σε κρυφούς βράχους στο Ιερό των Θεών στη Σαμοθράκη.
Στην ουσία κατακλύζει, σχεδόν αόρατη, κάθε έκφραση της ύλης και της ζωής, από το σπιν του ηλεκτρονίου, έως το στροβιλισμό των
γαλαξιών.
Σχηματίζει τους κυκλώνες, τους τυφώνες, τα πανέμορφα βόρεια και νότια σέλαα, και εκφράζεται σχεδόν σε κάθε σχηματισμό στο Σύμπαν. Αν προσέξουμε τη δομή και το εύρος έκφρασης τής Σπείρας, ίσως τη συνδέσουμε με τον Αιθέρα.
Το Θείο έχει την Σπείρα ως κυριότερο εργαλείο σχηματισμού τής πλάσης, τη στροβιλιστική ενέργεα τής οργόνης και την οργή των αρχαίων Θεών προς τον Προμηθέα, ο οποίος τόλμησε να μειώσει την ισχύ τους επειδή έδωσε στους ανθρώπους – όχι τη φωτιά – αυτή μπορούσε να τη δώσει κι ένας καιόμενος κορμός δέντρου από κάποιο κεραυνό, αλλά τη γνώση τής στροβιλιζόμενης και πανταχού παρούσας ενέργειας μέσω της Σπείρας. Τους έδωσε τα μυστικά δημιουργίας και ύπαρξης τού φωταυγούντα αιθέρα. Πρόδωσε το απόλυτο μυστικό τους. Το αιθερικό εργαλείο χτισίματος τής πλάσης. Το αειφόρον φως μέσω της Σπείρας.
Η Σπείρα που συνδυάζει το σχήμα ενός κύκλου και την Δυναμική κίνησή του, συμβολίζει και τον Χρόνο. Ως μέρος της ομαλής ατελείωτης γραμμής συμβολίζει επίσης την ανάπτυξη, την συνέχεια, τον ρυθμό της αναπνοής και της ίδιας της ζωής. Όταν χρησιμοποιείτε ως προσωπικό φυλαχτό η Σπείρα βοηθά την συνείδηση μας να αποδεχθεί τις στροφές, τις αλλαγές και την εξέλιξη της ζωής.
Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Προμηθέας έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους και γι' αυτό προκάλεσε την οργή των θεών. Στην πραγματικότητα τους έδωσε τον Αιθέρα. Το εργαλείο που εκφράζεται η Θεία δύναμη. Ο Δημιουργός τής φύσης. Το Υπέρτατο σχέδιο η "Σπείρα".
Γ.Κατσουράκης
Πηγη , http://visaltis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_28.html
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:16 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:20 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:21 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:22 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:23 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:28 AM)
---------------------------------------------
Added (05-ΑΥΓ-2013, 10:33 AM)
---------------------------------------------
Οι τελευταιες 2 φωτο(η ιδια) ειναι απο το Διον .
Οι αλλες για μαντεψτε !
Εψαχνα και φωτο απο το τειχος του Διον (δεν εβγαλα @#$@!@) που φαινεται καθαρα ποσο πιο εξελιγμενο τεχνολογικα ειναι το κατω μερος του !!
Ασε πο ειναι μεγαληθικο θα ελεγα ενω δεν εχω ακουσει να το αναφερει κανενας !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
Message edited by Θνητος - Τρίτη, 06-ΑΥΓ-2013, 10:23 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 20-ΑΥΓ-2013, 1:03 AM | Message # 34 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Θνητος) Η ΣΠΕΙΡΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Added (20-ΑΥΓ-2013, 1:03 AM)
---------------------------------------------
ΕΝΙΠΕΑΣ ΠΟΤΑΜΟΣ (ΟΛΥΜΠΟΣ)
Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο Φαράγγι του Ενιπέα κατασπαράχθηκε από τις
Μαινάδες ο μουσικός Ορφέας, ενώ στα νερά του ποταμού λουζόταν και η
πανέμορφη Λητώ... Ο Ενιπέας σχηματίζει στη θέση Πριόνια καταρράκτες. Για
να τον διασχίσει κανείς περνά πάνω από 7 ξύλινες γέφυρες...
Για τους πιο πολλούς από εσάς εδώ, οι παρακάτω εικόνες είναι λίγο πολύ,
οικείες και γνώριμες. Δείχνουν την διαδρομή μέσα στο φαράγγι του Ενιπέα.
Νερά, πράσινο, ο επιβλητικός όγκος του Ολύμπου από πάνω, θερμοκρασία
βουνού και ήρεμα, χωρίς μεγάλες κλίσεις, μονοπάτια. Για όποιον
ακολουθήσει για πρώτη φορά το ποτάμι, μία συμβουλή: ο Όλυμπος πιο πάνω
δεν είναι τόσο ήρεμος όσο εδώ…
Ο Ενιπέας ως όμορφος άντρας, αποτέλεσε αντικείμενο πόθου για όλες τις θεές, αυτός όμως έδειξε την
προτίμησή του στη θεά του έρωτα, Αφροδίτη, προκαλώντας την οργή της
Ήρας. Για να τον εκδικηθεί, τον μεταμόρφωσε σε ποταμό και τον
καταράστηκε να έχει επώδυνο τέλος. Για αυτό και ο μοναδικός ποταμός του
Ολύμπου, δεν εκβάλλει πουθενά, παρά μόνο χάνεται άδοξα στα χωράφια της
Πιερίας…
Ο Ενιπέας σχηματίζει στη θέση Πριόνια καταρράκτες. Οι κολυμβήθρες κατά μήκος του ποταμού είναι φυσικές πισίνες. Για να τον
διασχίσει κανείς περνά πάνω από 7 ξύλινες γέφυρες.
 
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Τετάρτη, 28-ΑΥΓ-2013, 0:36 AM | Message # 35 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Αυστραλία: Έκθεση για την ομορφιά του σώματος στην αρχαία Ελλάδα
Σπάνια έκθεση με αντικείμενο την ομορφιά του αρχαίου ελληνικού σώματος θα παρουσιαστεί του χρόνου στο Bendigo Art Gallery. Όπως ανακοίνωσε ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Βικτώριας, Ντένις Νάπθαϊν,
πρόκειται για μια εντυπωσιακή συλλογή του Βρετανικού Μουσείου που θα
εκτεθεί για πρώτη φορά στο νότιο ημισφαίριο.
Όπως αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης «ο θαυμασμός για το σώμα δεν ήταν
κάτι το μοναδικό στην αρχαία Ελλάδα, αλλά κανένας άλλος πολιτισμός, δεν
του έδωσε τέτοια αξία όσο ο ελληνικός». Εξηγούν ακόμα ότι η ελληνική
τέχνη του γυμνού σώματος επικεντρώθηκε στην ανδρική μορφή, επειδή η
γυναίκα αυτού του τύπου «δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτή, και έτσι οι
γλύπτες προσπάθησαν να δείξουν το σώμα της γυναίκα, κυρίως μέσα από
πέπλα αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τον ερωτισμό».
 Όπως αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης «ο θαυμασμός για το σώμα δεν ήταν
κάτι το μοναδικό στην αρχαία Ελλάδα, αλλά κανένας άλλος πολιτισμός, δεν
του έδωσε τέτοια αξία όσο ο ελληνικός».
Στον ελληνικό πολιτισμό, λένε, γυμνές γυναίκες έχουμε στα πλαίσια της λατρείας, σαν σύμβολα της
γονιμότητας και της αναπαραγωγής. Επίσης έχουμε θεές (Αφροδίτη) και θεές
(νύμφες) γυμνές.
Οι ειδικοί αναφέρουν ακόμα ότι η εικόνα του γυμνού αθλητή, κομψή και
διαχρονική, που συλλαμβάνεται κατά τη στιγμή πριν από την απελευθέρωση
του δίσκου, συμβολίζει τη σύνθεση της ισορροπίας και του ρυθμού, τη
δύναμη και δράση, ως αιώνιο σύμβολο της ελληνικής τέχνης. Αυτό είναι το
γλυπτό του Δισκοβόλου του Μύρωνα, ένα από τα 100 κομμάτια στο κεντρικό
τμήμα των εκθεμάτων και της ομορφιάς του σώματος στην αρχαία Ελλάδα, που
θα παρουσιαστεί τον ερχόμενο Αύγουστο στο Bendigo Art Gallery.
«Η έκθεση αυτή κατέστη δυνατή μετά από διαπραγματεύσεις δυο χρόνων και
αποτελεί μεγάλη επιτυχία για τη Βικτώρια» είπε ο κ. Νάπθαϊν.
http://www.skai.gr/
http://irakleitos.blogspot.nl
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| margarita | Date: Τετάρτη, 28-ΑΥΓ-2013, 0:44 AM | Message # 36 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Πανδαιμονιον) Οι ειδικοί αναφέρουν ακόμα ότι η εικόνα του γυμνού αθλητή, κομψή και διαχρονική, που συλλαμβάνεται κατά τη στιγμή πριν από την απελευθέρωση
του δίσκου, συμβολίζει τη σύνθεση της ισορροπίας και του ρυθμού, τη
δύναμη και δράση, ως αιώνιο σύμβολο της ελληνικής τέχνης
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 09-ΔΕΚ-2013, 0:04 AM | Message # 37 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| ΟΙ ΚΙΚΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ9:08 μ.μ. | Αναρτήθηκε απόvisaltis.net Το συναπάντημα με τους Κίκονες
«Η επιλογή της αναφοράς στην ιστορία του θρακικού φύλου των Κικόνων
προέκυψε, όταν αντίκρισα πρωτόγνωρα στοιχεία, κατά την διερεύνηση των
πηγών για τη συγγραφή του βιβλίου μου, που έχει τίτλο «Κίρκη Έβρου η
μάγισσα ή μαγεία της φύσης». Σ’ αυτό το χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα
ποτέ δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι υπήρχε μια νεκρόπολη των Κικόνων,
ώσπου ο ερευνητής – ιστορικός και αρχαιολόγος του τμήματος Ιστορίας
Εθνολογίας του ΔΠΘ κ. Σταύρος Κιοτσέκογλου διερεύνησε και κατέγραψε
αυτόν τον χώρο με σαφήνεια στην έκδοσή του με τίτλο «Μια υδατόβρεχτη
κικονική νεκρόπολη στη γη του Ορφέα».
Αρχαίοι Κίκονες
Δίνοντας ιστορικά στοιχεία ο κ. Αλέξανδρος Καζαντζής για τους αρχαίους
Κίκονες, τόνισε ότι «η ονομασία “Κίκονες” σχετίζεται, ενδεχομένως,
ετυμολογικά με τις λέξεις: «Σίκινος», «Κύκνος», «Καύκωνες», «Σικανοί»,
«Σιγύνες». Οι Κίκονες ήταν Θρακικός λαός που κατοικούσε στην περιοχή
ανάμεσα στη Βιστωνίδα Λίμνη και τις εκβολές του ποταμού Έβρου. Για πρώτη
φορά οι Κίκονες αναφέρονται από τον Όμηρο. Στην «Ιλιάδα» (Β 846)
μνημονεύονται ως σύμμαχοι των Τρώων, που είχαν εκστρατεύσει με τον
αρχηγό τους Εύφημο. Στην «Οδύσσεια» (ι 39) αναφέρονται οι Κίκονες ως το
πρώτο «επεισόδιο» στις περιπλανήσεις του Οδυσσέα, αφού έφυγε από την
Τροία. Κατά τη σχετική εξιστόρηση, οι Κίκονες ήταν πολυάριθμοι και
ικανοί πολεμιστές. Εκδικήθηκαν τον Οδυσσέα και τους πολεμιστές του, οι
οποίοι είχαν καταστρέψει την πόλη τους Ίσμαρο, σκοτώνοντας πολλούς από
αυτούς και αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να φύγουν νύκτα από τη χώρα
τους.
Ο Ηρόδοτος κάνει επίσης λόγο για τους Κίκονες, αναφέροντάς τους ως έθνος
που (κατά τον 5ο αιώνα π.Χ.) κατοικούσε στην παραθαλάσσια ζώνη δυτικά
των εκβολών του Έβρου, όπου βρίσκονταν οι πόλεις Σούλη και Ζώνη. Εκεί
προσορμίσθηκε ο στόλος του Ξέρξη όταν αυτός απαριθμούσε τους πεζούς του
στον Δορίσκο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Κίκονες ακολούθησαν τον Ξέρξη
στην εκστρατεία του κατά της Ελλάδας. Ο Στράβων, τέλος, αναφέρει τις
εξής Κικονικές πόλεις: Ξάνθεια, Μαρώνεια, Ίσμαρος ή Ισμάρα, στην
Ισμαρίδα λίμνη.
Σύμφωνα με την μυθολογία ύστερα από μια επίσκεψη στην
Αίγυπτο, ο Ορφέας κατατάχθηκε στους Αργοναύτες, ταξίδεψε μαζί τους στην
Κολχίδα, και η μουσική του τούς βοήθησε να ξεπεράσουν πολλές δυσκολίες,
και όταν επέστρεψε, παντρεύτηκε την Ευρυδίκη, που μερικοί την αποκαλούν
Αγριόπη, και εγκαταστάθηκε ανάμεσα στους άγριους Κίκονες της Θράκης».
Νεκρόπολη της φυλής των Κικόνων
Ο ερευνητής ιστορικός-αρχαιολόγος Σταύρος Κιοτσέκογλου, σημειώνει:
«Βορειοανατολικά του χωριού Κίρκη και σε απόσταση 1300 μέτρων από το
ομώνυμο χωριό σε μία εκτεταμένη βραχώδη έξαρση βρίσκεται μια
χαρακτηριστική θρακική νεκρόπολη της φυλής των Κικόνων. Δύο ρυάκια με
κατεύθυνση Βορρά-Νότου, που τροφοδοτούνται με το νερό των πηγών που ρέει
από τις πλαγιές του όρους Πανηγύρι, διασχίζουν τη βραχώδη έξαρση και
χύνονται σε κοντινό χείμαρρο. Στην ανατολική και δυτική πλευρά της
βραχώδους έξαρσης έχουν λαξευτεί τάφοι-κόγχες και κοιλότητες πάνω και
γύρω από τους τάφους, που χρησίμευαν για τοποθέτηση προσφορών στους
ενταφιασμένους νεκρούς».
Σ’ ένα άλλο άρθρο, του σπηλαιοερευνητή Κώστα Ατακτίδη, που έχει συνδέσει
το όνομά του με τις βραχογραφίες, διαβάζουμε: «Οι πολιτισμοί που
εξαφανίζονται αφήνουν πίσω τους ίχνη που προκαλούν την περιέργειά μας.
Στην περιοχή Μοναστήρι Κίρκης-Άβαντα βρέθηκε ένας βράχος δύο τόνων που
παρουσίαζε διάφορες εγχαράξεις και απεικονίζουν αστερισμούς όπως αυτόν
της Μεγάλης Άρκτου”. Ήταν γνωστή η λατρεία του Ήλιου στη ζωή των
Κικόνων. Στην έκδοση δίνεται μια σαφής εικόνα για την ιστορικότητα του
χωριού της Κίρκης στους μυθικούς χρόνους με τη «Νεκρόπολη» της αρχαίας
θρακικής φυλής των Κικόνων, που χρονολογείται από τον 11ο έως τον 6ο
αιώνα π.Χ..Στην ανατολική και δυτική πλευρά των βράχων έχουν λαξευτεί 20
τάφοι-κόγχες, καθώς και κοιλότητες πάνω και γύρω από τους τάφους, που
χρησίμευαν για τοποθέτηση προσφορών προς τους νεκρούς. Ιδιαίτερα
εντυπωσιακός είναι ένας τάφος - κόγχη με ανθρωπόμορφη λάξευση, που
βρίσκεται αρκετά μακριά από τους υπόλοιπους τάφους της νεκρόπολης».
Κόγχες προσφορών
Σε ορισμένους βράχους λαξεύτηκαν ευρύχωρες ταφικές κόγχες, που μερικές
φορές μοιάζουν με μικρό δωμάτιο και είναι πιθανό να κατασκευάστηκαν για
περισσότερους του ενός νεκρούς. Επίσης, στη δυτική πλευρά της νεκρόπολης
παρατηρείται συστάδα ταφικών κογχών, που έχουν διαφορετικά μεγέθη και,
πιθανόν, να αποτελούσαν τόπο ταφής διαφορετικών μελών της ίδιας
οικογένειας.
Ακόμη, βρέθηκαν μικρότερες ταφικές κόγχες λαξευμένες στο βράχο, οι
οποίες ήταν προορισμένες για παιδιά, πληθώρα λαξευμένων κοιλοτήτων που
χρησίμευαν ως χώροι προσφορών ή και προσφοράς νερού, καθώς και δύο
μεγάλες λαξευμένες λεκάνες που προορίζονταν πιθανότατα για θυσίες ή για
υδρομαντική χρήση. Στα δύσβατα σημεία των βράχων λαξεύτηκαν κοιλότητες,
για να διευκολύνουν την ανάβαση.
Η δίψα του νεκρού
Οι τάφοι είναι χωρισμένοι σε τρία μέρη από δύο ρυάκια που ρέουν με
κατεύθυνση από βορρά προς νότο. Αυτά «τροφοδοτούνται» με το νερό των
πηγών του όρους Πανηγύρι, διασχίζουν τη βραχώδη έκταση και χύνονται σε
κοντινό χείμαρρο. Όλοι οι τάφοι πάντοτε είχαν προσανατολισμό προς την
κοίτη ενός ρυακιού, ενώ στην κορυφή τους υπήρχαν λαξευμένες κοιλότητες
για την προσφορά νερού προς την ψυχή του νεκρού.
«Η παρουσία του νερού στην Κικονική νεκρόπολη είχε σκοπό να ικανοποιήσει
τη δίψα της ψυχής του νεκρού, σύμφωνα με την ορφική αντίληψη ότι η ψυχή
του νεκρού διψά, κάτι που υπάρχει ακόμα και σήμερα στις νεότερες λαϊκές
δοξασίες»,
Μέσα στους τάφους δεν βρέθηκαν οστά, όστρακα κεραμικής ή οποιοδήποτε
άλλο αντικείμενο, δεδομένου ότι παραμένοντας ανοιχτοί, συλήθηκαν κατά
την αρχαιότητα ή καταστράφηκαν από ζώα. Έτσι, δεν έχουμε μια ασφαλή
χρονολόγηση. Με βάση όμως τη βιβλιογραφία και τους ανάλογους, αυτού του
τύπου, τάφους που βρέθηκαν σε περιοχές στη Βουλγαρία, μπορούμε να τους
εντάξουμε, με κάθε επιφύλαξη, μεταξύ του 11ου και του 6ου αιώνα π.Χ.,
χωρίς να αποκλείεται η συνέχιση του ταφικού αυτού εθίμου και αργότερα.
Αυτήν την περίοδο, «που συμπίπτει με την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου στη
Θράκη, θα πρέπει να λαξεύτηκαν οι βράχοι με τη χρησιμοποίηση σιδερένιων
εργαλείων, αφού η λάξευση φτάνει βαθιά μέχρι τον πυρήνα τους. Η εύρεση
αυτών των τάφων αλλάζει τα δεδομένα για την περιοχή, αφού μέχρι τώρα
γνωρίζαμε τους κιβωτιόσχημους τάφους που είχαν βρεθεί σε αποικίες, όπως
στη Ζώνη, Μεσημβρία και στη Μαρώνεια.
Ανάλογοι τάφοι έχουν βρεθεί και στη Βουλγαρία, όμως η συνύπαρξη τάφου
και νερού, όπως σ’ αυτήν την υδατόβρεκτη νεκρόπολη των Κικόνων, δεν έχει
εντοπιστεί σε άλλη περιοχή.
Ενας ήρωας στα «σπλάχνα» της μητέρας θεάς
Το σημαντικότερο εύρημα στην Κικονική νεκρόπολη είναι η λαξευμένη ταφική
κόγχη με ανθρωπόμορφη όψη. Στην κορυφή υπάρχει μια μικρή κοιλότητα και
μια δεύτερη στο μέσον, μεταξύ των δύο κογχών.
Σε απόσταση τριών μέτρων από τον τάφο ρέει το νερό ενός ρυακιού, ενώ
πάνω από τον τάφο και σε απόσταση 15 μέτρων, υπάρχει μια «λιθοτράπεζα»,
ένας βράχος λαξευμένος σε σχήμα τραπεζιού που χρησίμευε για κάποια
τελετουργία.
Μετά θάνατον ζωή
Η ευρύτητα της θρησκευτικής συνήθειας να λαξεύονται κόγχες, τρύπες ή
κοιλότητες στους βράχους - κοινή σε όλους τους λαούς, όπως και στους
Κίκονες της Θράκης βρίσκει την εξήγησή της στην πρωτόγονη ευλάβεια προς
τη θεότητα της φύσης και, ιδιαίτερα, στη Μητέρα θεά. Η πίστη στην
τελευταία μπορούσε να ανακουφίσει το τραυματικό γεγονός του θανάτου και
να εξασφαλίσει τη ζωή μετά το θάνατο». Πάνω σε επίπεδο βράχο βρέθηκε
χαραγμένη παράσταση του ήλιου, που μαζί με το νερό έχουν πρωτεύοντα ρόλο
στην Κικονική νεκρόπολη κι αποτελούν τα βασικά συστατικά των
μυστηριακών Ορφικών τελετών.
«...Η παρουσία της λιθοτράπεζας, του βωμού, της ανθρωπόμορφης ταφικής
κόγχης, αλλά και η πληθώρα των ταφικών κογχών γύρω από την ανθρωπόμορφη
ταφική κόγχη, που εκτείνονται σ’ όλη την έκταση της βραχώδους έξαρσης
προσδιορίζουν την παρουσία ιερού χώρου. Πιθανότατα βρισκόμαστε μπροστά
σ’ ένα υπαίθριο θρακικό ιερό μιας χθόνιας γονιμοποιού θεότητας, που
ενσαρκώνεται στο βράχο με την ανθρωπόμορφη ταφική κόγχη και απεικονίζει
την αρχέγονη θεϊκή μορφή της Μεγάλης Θεάς ή Μεγάλης Μητέρας: σύμβολο της
αναγέννησης της ζωής και του θανάτου, καθώς και της μεταθανάτιας
αθανασίας.
Ο επίλογος του ιερού γάμου στις τοιχογραφίες του τάφου του Kazanlik, η
ηρωοποίηση - στέψη του Γέτη άρχοντα στον τάφο του Sνestari, και η
ανθρωπόμορφη ταφική κόγχη στο χωριό Κίρκη του Ν. Έβρου, παραπέμπουν σε
τελετές αποθέωσης, που ανεβάζουν τον βασιλιά, ηγεμόνα ή φύλαρχο σε θεϊκή
υπόσταση και επαληθεύουν τη φιλοσοφικο-θεωρητική αντίληψη της ορφικής
διδασκαλίας για τη μεταθανάτια ευδαιμονική επιβίωση, που ήταν
διαδεδομένη στην αριστοκρατία, έτσι όπως επιβεβαιώνεται και από το
περιεχόμενο των χρυσών πινακίδων, που βρέθηκαν σε τάφους της Ελλάδας και
της Ν. Ιταλίας».
Η Κίρκη ως χώρος των Κικόνων
Μια άλλη ιστορική αναφορά για την περιοχή μας, την οποία παραθέτω ως
έχει, περιλαμβάνεται στην έκδοση «Διαδρομές» και σ’ αυτήν η Κίρκη, στους
προϊστορικούς χρόνους, ορίζεται ως χώρος των Κικόνων: «Σε γειτονικό
ύψωμα έχει εντοπισθεί υπαίθριο προϊστορικό ιερό των Θρακών με
αναλημματικό τοίχο ενώ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κομοτηνής εκτίθεται
τμήμα βράχου, από την περιοχή του χωριού, με εγχάρακτα σχέδια και
λατρευτικές κοιλότητες, που χρονολογείται στο τέλος της Εποχής Χαλκού
και στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου.
Στην περιοχή γύρω από την Κίρκη έχουν εντοπισθεί κατά καιρούς και άλλες
αρχαιολογικού ενδιαφέροντος θέσεις, οι οποίες δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί.
Στα γειτονικά υψώματα εντοπίστηκαν προϊστορικά ιερά των Θρακών και μέσα στο δάσος, μεγαλιθικά λατρευτικά μνημεία τύπου Μενχίρ.
Ένα άλλο εύρημα είναι το ανάγλυφο Λυρωδού από την Κίρκη, που βρίσκεται
στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κομοτηνής. Αξιοσημείωτο είναι το ότι στο βουνό
Μεσαίος Βράχος και σ’ όλη τη βορεινή έκταση βλέπει κανείς ένα τείχος,
πάχους 4 περίπου μέτρων, από πέτρες, κατά τον τύπο της ξερολιθιάς, άξιον
απορίας. Μπορεί βέβαια να αποτελούσε τμήμα ακροπόλεως ή κάποιου
αμυντικού τείχους, αφού ο χώρος γύρω από το βουνό προσφέρεται για
αμυντικού τύπου κατασκευές.
Γόνιμο έδαφος για ερευνητές
Συμπερασματικά, έχει ξεχωριστή σημασία για την έρευνα της θρησκείας των
Θρακών η αποκάλυψη της Θρακικής νεκρόπολης της φυλής των Κικόνων στην
Κίρκη του Έβρου, από τον ιστορικό αρχαιολόγο Σταύρο Κιοτσέκογλου. Οι
λαξευτοί τάφοι του προϊστορικού νεκροταφείου και, ιδιαίτερα, ο
εντυπωσιακός τάφος - κόγχη, με την ανθρωπόμορφη όψη, περιμένουν τους
σύγχρονους ερευνητές να φωτίσουν τη ζωή, τα ήθη, τα έθιμα και τις
ταφικές τελετουργίες των Κικόνων, ενός αρχαιότατου Θρακικού φύλου.
Η πολιτεία χρειάζεται όμως να δείξει κι εδώ το ενδιαφέρον της, όπως το
έκανε έμπρακτα σ’ άλλες περιοχές της Θράκης με αξιοσημείωτες
αρχαιολογικές αποκαλύψεις.*
 Πέτρινα μανιτάρια
(ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ)
Επίσης αξίζει να γίνει και κάποια αναφορά με δύο λόγια για τα πέτρινα μανιτάρια.
Πενήντα μέτρα βορειότερα του υπαίθριου ιερού με την ανθρωπόμορφη κόγχη,
υψώνεται λίθινο μανιτάρι που λαξεύθηκε στον προϋπάρχοντα φυσικό βράχο.
Σ’ αυτό το υπαίθριο ιερό που έχει για τοτεμικό του σύμβολο το μανιτάρι,
οι προσφορές προς την γονιμοποιό θεότητα γίνονταν την περίοδο της
φυτικής έξαρσης τού εν λόγω φυτού, που είναι ο Οκτώβριος, ο μήνας των
μανιταριών Η συνύπαρξη του λίθινου μανιταριού (φυτική θεότητα) και της
ανθρωπόμορφης κόγχης (ανθρωπόμορφη θεότητα) απεικονίζουν τη συνύπαρξη
στον ίδιο χώρο μιας προελληνικής θεότητας-μανιτάρι, που λάτρευαν οι Θράκες.
Ομιλία του εκπαιδευτικού, νομικού και επιτίμου προέδρου της ΕΠΕΚ Αλέξανδρου Καζαντζή στο Ροταριανό Όμιλο Κομοτηνής
Επιμέλεια: Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη- paratiritis-news.gr
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΙΚΟΝΩΝ ΕΔΩ
http://www.visaltis.net/2013/12/blog-post_8950.html
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
