| alkistis | Date: Τρίτη, 02-ΙΟΥ-2013, 10:51 AM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Special User
Messages: 1316
Status: Offline
| Το 1118, είκοσι περίπου χρόνια μετά την ίδρυση του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ από το Γοδεφρίγο ντε Μπουγιόν, και τους Σταυροφόρους, εννέα Γάλλοι ιππότες υπό την ηγεσία του Υγ ντε Πεγιέ, ενός ευγενή από την Καμπανία, έφτασαν στους Αγίους Τόπους και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή γύρω από τα ερείπια του Ναού του Σολομώντα. Φανερός σκοπός τους ήταν να ιδρύσουν ένα τάγμα με διπλή ιδιότητα, δηλαδή και μοναστική και στρατιωτική, που θα είχε ως αποστολή του να προστατεύει τους Ευρωπαίους προσκυνητές, οι οποίοι επισκέπτονταν την εποχή εκείνη τους Αγίους Τόπους. Πιο συγκεκριμένα, να προσέχουν την ευαίσθητη διαδρομή από το λιμάνι του Αγίου Ιωάννη της Άκρα ως την Ιερουσαλήμ. Επειδή εγκαταστάθηκαν στην περιοχή γύρω από τον αρχαίο Ναό του Σολομώντα, ονομάστηκαν ιππότες του Ναού ή Ναϊτες και το τάγμα τους, Τάγμα του Ναού.
Αρχικά οι Ναϊτες ζούσαν σε απόλυτη φτώχεια, ενώ ο επικεφαλής τους, Υγ ντε Πεγιέ, μοιραζόταν το ίδιο άλογο με έναν από τους εννιά ιππότες, τον Ζωφρέ του Σαιν Ομέρ. Η δύναμη και η επιρροή τους ωστόσο δεν άργησε να μεγαλώσει, εφόσον ανταποκρινόταν και στην "ιπποτική μόδα" της εποχής τους. Έτσι δέκα χρόνια μετά την ίδρυση του Τάγματος τους, ο αριθμός των Ναϊτών έφτασε τους 300 ιππότες και ο στρατός τους αριθμούσε 3000 άνδρες. Η δύναμή τους μεγάλωνε συνεχώς, όσο καιρό βρίσκονταν σε εξέλιξη οι Σταυροφορίες, οι "ιερές" εκστρατείες της Χριστιανικής Δύσης, που αποσκοπούσαν στην απελευθέρωση -και όχι μόνο- των Αγίων Τόπων από τους "άπιστους".
Στα πρώτα τους βήματα οι Ναϊτες είχαν την υποστήριξη μιας από τις μεγαλύτερες μορφές της εποχής, του Αγίου Βερνάρδου του Κλερβώ, που ήταν επικεφαλής του μοναχικού Κισκερκιανού Τάγματος. Ο Άγιος Βερνάρδος, χάρη στη μεγάλη του επιρροή, στην ευφράδεια και στην ασκητική ζωή του, κατόρθωσε να πείσει τον Πάπα Ονώριο ΙΙ να δώσει την επίσημη αναγνώριση της Εκκλησίας στο Τάγμα του Ναού. Έτσι, το συμβούλιο της Καθολικής εκκλησίας, που συνεδρίασε το 1128 στο Τρουάγ της Γαλλίας, ενέκρινε το καταστατικό του Νέου Τάγματος. Οι Ναϊτες είχαν πλέον και επίσημη εκκλησιαστική υπόσταση.
Το τάγμα του Ναού βασιζόταν σε μία πολύ κλειστή αδελφότητα ανδρών με αριστοκρατική καταγωγή. Η αδελφότητα αυτή συνοδευόταν από ιππότες, ιπποκόμους, υπηρέτες και από μεγάλο αριθμό τεχνητών και χειρωνακτών, τους οποίους και παραχωρούσαν οι βασιλείς στο Τάγμα. επικεφαλής του Τάγματος ήταν ο Μάγιστρος. Επόμενος στην ιεραρχία και πληρεξούσιος του Μαγίστρου ήταν ο Πρωτόγερος. Ακολουθούσε ο Στρατάρχης και κατόπιν ο Αρχηγός. Το Τάγμα του Ναού ήταν χωρισμένο διοικητικά σε επαρχίες, όπου αρχηγός της κάθε επαρχίας υπάκουε στην ίδια ιεραρχική δομή. Το Τάγμα απαλλασσόταν από φόρους προς τις εκκλησιαστικές αρχές των περιοχών δράσης του κι απολάμβανε δικαστική αυτονομία. Στις σχέσεις του με την εκκλησία ήταν υπόλογο μόνο στον Πάπα κι αντιδρούσε μονάχα στις δικές του προσταγές.
Για να εισέλθει ένας υποψήφιος στα Τάγμα του Ναού έπρεπε να πληρεί ορισμένες προϋποθέσεις. Καταρχήν έπρεπε να είναι τέκνο νόμιμου γάμου, ανύπαντρος, ενήλικας, ελεύθερος από δεσμεύσεις και χρέη και να μην είναι μέλος κάποιου άλλου Τάγματος, τις ίδιες δηλαδή προϋποθέσεις που ζητούν ακόμη και σήμερα ορισμένα εσωτερικά Τάγματα. Εκτός από αυτές τις προϋποθέσεις ο υποψήφιος Ναϊτης, προκειμένου να γίνει δεκτός, έπρεπε να υποστεί ορισμένες δοκιμασίες : να περάσει μια μεγάλη περίοδο προετοιμασίας, στη διάρκεια της οποίας θα έπρεπε να αποδείξει την ευσέβεια και τη δύναμη του χαρακτήρα του. επίσης, ήταν υποχρεωμένος να παραδώσει όλη την προσωπική του περιουσία στο Τάγμα, που έτσι γινόταν όλο και πιο πλούσιο με την είσοδο νέων μελών.
Ο νεοεισερχόμενος έδινε όρκους αγνότητας και υπακοής : "Ορκίζομαι να αφιερώσω τις σκέψεις, την ενέργεια και τη ζωή μου στην υπεράσπιση της ενότητας του Θεού και των μυστηρίων της Πίστης... Υπόσχομαι να είμαι ταπεινός και υπάκουος στο Μεγάλο Διδάσκαλο του Τάγματος". Ακόμη τα μέλη του Τάγματος έδιναν όρκο πενίας, έτρωγαν τροφές μόνο από δημητριακά και απαρνιούνταν το κυνήγι και άλλες στρατιωτικές απολαύσεις. Όταν δεν πολεμούσαν, ασχολούνταν με τη συντήρηση του οπλισμού τους παράλληλα με προσευχές, μετάνοιες κι άλλες θρησκευτικές ασχολίες, όπως και οι απλοί μοναχοί.
Η σημαία των Ναϊτών ήταν ένας κόκκινος σταυρός μέσα σε ένα λευκό και μαύρο πλαίσιο. Η σφραγίδα του Τάγματος απεικόνιζε δύο ιππότες καβάλα στο ίδιο άλογο και συμβόλιζε τόσο τη φτώχεια όσο και τη συντροφικότητα τους. Τέλος, η πολεμική κραυγή τους ήταν : Non nobis Domine, non nobis, sed Nomini Tuo da Gloriam" (Όχι σε μας, Κύριε, όχι σε μας, αλλά στο Όνομα Σου δώσε τη δόξα)!
Πηγή : Μυστικές εταιρίες, εκδόσεις αρχέτυπο, σελ. 15-17
Συνεχίζεται....
"Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η Αγάπη είναι το πλάτος του..."
Message edited by alkistis - Τρίτη, 02-ΙΟΥ-2013, 3:42 PM |
| |
| |
| xrysanthi | Date: Τρίτη, 02-ΙΟΥ-2013, 12:39 PM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 2422
Status: Offline
| 
Η διαδρομη που ξεκινησες, μακρινη και μοναχική....
Λένε ομως οτι εκει που πας εχουν παει και αλλοι οποτε θα βρεις γνωστους.....
Καλό ταξίδι.
Message edited by xrysanthi - Τρίτη, 02-ΙΟΥ-2013, 12:40 PM |
| |
| |
| aposperittis | Date: Τρίτη, 02-ΙΟΥ-2013, 12:47 PM | Message # 3 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Quote (alkistis) Ορκίζομαι να αφιερώσω τις σκέψεις, την ενέργεια και τη ζωή μου στην υπεράσπιση της ενότητας του Θεού και των μυστηρίων της Πίστης... Υπόσχομαι να είμαι ταπεινός και υπάκουος στο Μεγάλο Διδάσκαλο του Τάγματος
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
