|
Ανταπόκριση από το 3ο Διεθνές Συνέδριο για την Ατλαντίδα
|
|
| aposperittis | Date: Πέμπτη, 15-ΣΕΠ-2011, 11:43 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Ανταπόκριση από το 3ο Διεθνές Συνέδριο για την Ατλαντίδα (Σαντορίνη / 25-26/6/2011)
Η μυθική χαμένη ήπειρος των Πλατωνικών κειμένων συνδέεται διαχρονικά με θρύλους και ερμηνείες που συνήθως αγγίζουν τα όρια του φανταστικού και του ανέφικτου. Όμως στα τέλη του Ιουνίου, εξειδικευμένοι επιστήμονες και ερευνητές από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν για ένα διήμερο στη μαγευτική Σαντορίνη με σκοπό να αποδείξουν ότι η υπόθεση της αναζήτησης της Ατλαντίδας αξίζει μεγαλύτερης προσοχής από την ακαδημαϊκή κοινότητα…
Τη νύχτα της 26ης Ιουνίου αναχωρούσα από το λιμάνι της Σαντορίνης αφήνοντας πίσω μου την καλντέρα και το μαγικό τοπίο του ηφαιστειογενούς νησιού των Κυκλάδων. Μαζί με τις αποσκευές μου, έπαιρνα μαζί και όλες εκείνες τις πολύτιμες γνώσεις, μνήμες και εμπειρίες που αποκόμισα κατά το προηγούμενο διήμερο και στο 3ο Διεθνές Συνέδριο για την Ατλαντίδα, που έλαβε χώρα στις πολυτελείς και φιλόξενες εγκαταστάσεις του Συνεταιρισμού Οινοποιών «Santo Wines». Το γεγονός πραγματοποιήθηκε κάτω από την αιγίδα των τμημάτων Γεωλογίας του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Πατρών, της ΕΜΑΕΜ (Εταιρία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας) και του οργανισμού «Ηλιότοπος».
Το … μενού της συνδιάσκεψης
Το φετινό συνέδριο για την Ατλαντίδα ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του καθηγητή Αντώνη Κονταράτου, που, πέρα από την έντονη δραστηριότητά του στο εσωτερικό της χώρας μας, διέπρεψε σε πάμπολλα διεπιστημονικά προγράμματα στις ΗΠΑ (NASA, εθνικό ενεργειακό πρόγραμμα, εθνικό πρόγραμμα καταπολέμησης του AIDS κ.α). Πραγματοποιήθηκαν συνολικά εικοσιτρείς διαλέξεις, από τις οποίες οι δέκα έγιναν από Έλληνες ομιλητές και οι δεκατρείς από ξένους, που προέρχονταν από χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ρουμανία, η Νορβηγία, η Ισπανία και η Αυστραλία. Αξίζει να αναφέρουμε πως για όλες ανεξαιρέτως τις παρουσιάσεις χρησιμοποιήθηκε η αγγλική γλώσσα.
Ο καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και πρόεδρος της ΕΜΑΕΜ, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, ήταν εκείνος που εισήγαγε το κοινό στα «προβλήματα» που αντιμετωπίζει η υπόθεση της Ατλαντίδας. Υποστήριξε πως «παρά την περιπλοκότητα που παρουσιάζει το ζήτημα της χαμένης ηπείρου, η Ατλαντίδα υπήρξε και μάλιστα στην ίδια χρονική πραγματικότητα με μια ισχυρή Αθήνα, κατά τη διάρκεια του 12ου προχριστιανικού αιώνα. Το ερώτημα που τίθεται είναι το γιατί οι ιστορικοί των μετέπειτα αιώνων δεν την αναφέρουν… Θα μπορούσαν άραγε όλες αυτές οι λεπτομερείς περιγραφές της πόλης των Ατλάντων από τον Πλάτωνα να αποτελούν αποκλειστικά και μόνον φανταστικές ή συμβολικές σκέψεις του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου;»
Η πρώτη καθαρά επιστημονική έρευνα
Κατά τη διάρκεια του διεθνούς αυτού συνεδρίου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τα πορίσματα της παρθενικής επιστημονικής μελέτης που διεξήχθη σε πραγματικό τόπο για την αναζήτηση της θρυλικής ηπείρου. Η ομιλία έγινε από τον Γάλλο Marc-Andre Gutscher του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Ερευνα (C.N.R.S). Σε αυτήν παρουσιάστηκε η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των ερευνών στον πυθμένα του νησιού Spartel, λίγα μόλις μίλια έξω από τα στενά του Γιβραλτάρ. Οι επιστήμονες δεν εντόπισαν στοιχεία που παραπέμπουν σε κάποια βυθισμένη πολιτεία, παρ’ όλα αυτά όλοι ανεξαιρέτως οι παρευρισκόμενοι σημείωσαν την τεράστια σημασία της πραγματοποίησης μιας μελέτης τέτοιου επιπέδου που αναβαθμίζει επιστημονικά το ζήτημα και ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την πραγματοποίηση παρόμοιων προσπαθειών στο μέλλον.
Ο Gutscher δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι οι περιγραφές του Πλάτωνα για την καταστροφή της Ατλαντίδας αντιστοιχούν σε αυτές της πραγματοποίησης ισχυρού σεισμού και τσουνάμι που έγιναν κατά το 1300 π.Χ.
Προβλήματα με την ορολογία
Μια από τις ομιλίες που προκάλεσαν αίσθηση ήταν εκείνη του ηλεκτρονικού-μηχανικού και μέλους της ΕΜΑΕΜ, Γιώργου Σαραντίτη. Ο Ελληνας ερευνητής έθιξε το ζήτημα των πολλών και διαφορετικής «ποιότητας» μεταφράσεων των Πλατωνικών κειμένων (ιδίως των «επίμαχων» Τίμαιου και Κριτία) που δημιουργούν διαχρονικά παρεξηγήσεις ως προς το ζήτημα της Ατλαντίδας. Χαρακτηριστικά τόνισε ότι ο Ελληνας φιλόσοφος δεν μιλάει σε κανένα σημείο για καταβύθιση της χαμένης ηπείρου, γεγονός που έχει στρέψει τις έρευνες για την αναζήτησή της σε λάθος κατευθύνσεις όλα αυτά τα χρόνια. Επιπροσθέτως ο κ. Σαραντίτης παρουσίασε ένα γράφημα στο οποίο και κατέδειξε ότι ο Πλάτωνας χρησιμοποιεί στα κείμενά του ένα είδος «τεσταρίσματος» του αναγνώστη, αυξομοιώνοντας (ως προς τον βαθμό δυσκολίας) αρμονικά το νοηματικό περιεχόμενο του έργου του. Τέλος, μέσα από μια φιλολογική ανάλυση, «έδειξε» τον κόλπο του Gabes στις ανατολικές ακτές της Τυνησίας, ως τις πραγματικές «Ηράκλειες Στήλες».
Από τη μεριά του, ο καθηγητής Παπαμαρινόπουλος επεσήμανε τη διαφορετική σημασία της λέξης «νήσος» κατά την αρχαιότητα, η οποία και δεν ταυτιζόταν απόλυτα με την αντίστοιχη σημερινή. Για παράδειγμα, άλλοτε ταυτιζόταν με την λέξη «χερσόνησο», ένας όρος που ερμηνεύτηκε διαφορετικά μόλις τον 5ο προχριστιανικό αιώνα από τον Ηροδότο, ενώ άλλες φορές χρησιμοποιούταν για να χαρακτηρίσει ποταμούς (βλ. Λάδωνας) ή ακόμα και πόλεις. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε φυσικά να δημιουργήσει νέα δεδομένα ως προς την αναζήτηση της «νήσου Ατλαντίδας» από τους σύγχρονους μελετητές.
Η «αιρετική» υπόθεση της Ρωσίας
Μια από τις … παράξενες θεωρίες που παρουσιάστηκαν ήταν αυτή του Ιταλού Marco Bulloni που «τοποθέτησε» την Ατλαντίδα στα νησιά ρωσικά νησιά Solovetsky στην Λευκή θάλασσα (πολύ κοντά στα σύνορα με την Φινλανδία)! Ο ανεξάρτητος ερευνητής από τη γειτονική χώρα, χρησιμοποίησε μια αρκετά πειστική επιχειρηματολογία που περιλάμβανε μια φιλολογική ανάλυση των περιγραφών του Πλάτωνα, κάνοντας παράλληλα τις απαραίτητες συγκρίσεις από την επιτόπια έρευνα που διεξήγαγε ο ίδιος στη βορειοδυτική Ρωσία. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο κεντρικό νησί του συμπλέγματος (το μεγαλύτερο από τα έξι) υπάρχουν έως και τις μέρες μας δαιδαλώδεις υπόγειοι λαβύρινθοι και πλήθος μεγαλίθων και πετρογλυφικών που θα μπορούσαν να έχουν κατασκευαστεί από έναν προηγμένο πολιτισμό της αρχαιότητας. Όπως υποστήριξε ο Bulloni, υπάρχουν ενδείξεις καταστροφής και βύθισης ενός σημαντικού τμήματος του νησιού από τσουνάμι, ενώ η ηλικία του συγκεκριμένου γεγονότος προσδιορίζεται κατά το 1300 π.Χ.
Ο Ομηρος και τα αστρονομικά δεδομένα!
Στο συνέδριο για την Ατλαντίδα παρακολουθήσαμε και ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες σχετικά με τις αστρονομικές παραμέτρους των περιπετειών του Οδυσσέα και τις θάλασσιες οδούς της εποχής του Ομήρου. Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί απόρησαν για την παρουσία των καθαρά ομηρικών αυτών δεδομένων στο πρόγραμμα, παρ’ όλα αυτά στο τέλος κατανόησαν την χρησιμότητα των μελετών αυτών. Την παράσταση έκλεψε δίχως η αμφιβολία η παρουσίαση των Παναγιώτη Αντωνόπουλου (φυσικού) και Ελένης Μητροπέτρου (αρχαιολόγου) σχετικά με τον προσδιορισμό του ακριβούς χρόνου τέλεσης των γεγονότων της Οδύσσειας με βάση το συνδυασμό της φιλολογικής ανάλυσης των κειμένων και των αστρονομικών φαινομένων που περιγράφονται από τον Ομηρο. Ο υπολογισμός της επιστροφής του πολυμήχανου ήρωα στην Ιθάκη του προσδιορίστηκε στο Φθινόπωρο του 1207 π.Χ, πολύ κοντά στην έκλειψη ηλίου της 30ης Οκτώβρη εκείνου του έτους. Τα αστρονομικά προγράμματα και οι μαθηματικοί τύποι που χρησιμοποιήθηκαν κατέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο την πολύτιμη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η «σκληρή επιστήμη» (hard science, όπως χαρακτηρίστηκε), δηλαδή η φυσική, τα μαθηματικά, η γεωλογία κ.α, στο έργο των φιλολόγων και των αρχαιολόγων. Ανάλογες μέθοδοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον (έστω και με τα λιγοστά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας) και για την αναζήτηση της Ατλαντίδας.
Αντιμέτωποι με την παραφιλολογία
Κατά τη διάρκεια της στρογγυλής τράπεζας των συμμετεχόντων, που αποτέλεσε την τελευταία ενότητα του συνεδρίου της Σαντορίνης, τέθηκε και το ζήτημα της παραφιλολογίας που σχετίζεται με την υποτιθέμενη φύση της χαμένης ηπείρου και τις θεωρίες περί υπερεξελιγμένων τεχνολογικά (με τα σημερινά δεδομένα) ή ακόμα και εξωγήινων Ατλάντων. Αίσθηση προκάλεσε η ριζοσπαστική πρόταση του Gutscher, που προέτρεψε την οργανωτική επιτροπή να καλεί από εδώ και στο εξής στο συνέδριο τέτοιου είδους ερευνητές, έτσι ώστε οι θεωρίες τους να τίθενται στο … «μικροσκόπιο» των υπολοίπων.
Εν αναμονή μιας νέας έρευνας
Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη επιστημονική μελέτη για την αναζήτηση της ιστορικής Ατλαντίδας. Ειδικοί αμερικανοί ερευνητές ψάχνουν τον υποθαλάσσιο και παράκτιο χώρο της χερσονήσου Κόστα Ντε λα Λουθ στην Ανδαλουσία, στο σημείο όπου εκβάλλει ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ. Στο υπέδαφος της περιοχής αυτής πιστεύεται ότι βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης της Ταρτησσού, που από αρκετούς θεωρείται πως ταυτιζόταν με την Ατλαντίδα του Πλάτωνα. Τα αποτελέσματα των ερευνών αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη τριετία και θα ανακοινωθούν κατά τις εργασίες του επόμενου συνεδρίου για την Ατλαντίδα στη χώρα μας.
Που βρίσκεται η Ατλαντίδα;
Το 3ο Διεθνές Συνέδριο για την Ατλαντίδα έχει πλέον περάσει στην ιστορία. Οι συμμετέχοντες ανανέωσαν το ραντεβού τους για το 2014, υποσχόμενοι να παρουσιάσουν τους νέους καρπούς των αναζητήσεών τους σε ότι αφορά την αναζήτηση της χαμένης ηπείρου. Κάνοντας μια απόπειρα ανίχνευσης των κύριων τάσεων και κατευθύνσεων που παρουσιάστηκαν στο διήμερο της Σαντορίνης μπορούμε να συνοψίσουμε στα εξής:
α) Η Ατλαντίδα αποτέλεσε έναν πραγματικό τόπο που καταστράφηκε από κάποια φυσική καταστροφή (σεισμό και τσουνάμι), πιθανότατα κατά τη διάρκεια του 13ου ή 12ου προχριστιανικού αιώνα, στα τέλη δηλαδή της εποχής του Μπρούντζου.
β) Οι περισσότεροι φαίνεται να συμφωνούν ότι δεν αποτελούσε κάποιο νησί, αλλά μια περιοχή που βρισκόταν είτε στη Νότια Ισπανία, είτε στις βορειοδυτικές ακτές της Αφρικής (Μαρόκο).
γ) Τονίστηκε η ανάγκη περαιτέρω εξέτασης φιλολογικών, γεωλογικών, αστρονομικών και αρχαιολογικών δεδομένων μέσω της διενέργειας ολοκληρωμένων επιστημονικών ερευνών, σαν και αυτή που έγινε στο νησί Spartel.
δ) Υπήρξε προβληματισμός και συζήτηση ως προς τη στάση της επιστημονικής κοινότητας απέναντι στη χρηματοδότηση ερευνών που σχετίζονται με μυθολογικά δεδομένα, όπως η περίπτωση της Ατλαντίδας, παρά τα … «παθήματα» του παρελθόντος (βλ. τις περιπτώσεις της Τροίας, της Κνωσσού και των Μυκηνών).
*Επισκεφτείτε: Τον επίσημο ιστότοπο του 3ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Ατλαντίδα στο http://atlantis2011.conferences.gr.
** Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Φαινόμενα” του Ελέυθερου Τύπου (τ. 38 – 16/7/2011)
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Παρασκευή, 16-ΣΕΠ-2011, 10:27 AM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Ωραιο !!
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| aposperittis | Date: Κυριακή, 18-ΣΕΠ-2011, 2:42 PM | Message # 3 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: Administrators
Messages: 4719
Status: Offline
| Στην Αθήνα γιατί δε γίνονται τέτοια!
Καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι!
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Κυριακή, 18-ΣΕΠ-2011, 6:22 PM | Message # 4 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Γιατί οι περισσότεροι ταυτίζουν την Ατλαντίδα με την Σαντορίνη!
Η Ατλαντίδα βρίσκεται εκεί που την τοποθετεί ο Πλάτωνας! Πέρα από τις Ηράκλειες στήλες. Ούτε δίπλα, ούτε πίσω, ούτε δεξιά και αριστερά! Μπροστά! Την εποχή του Πλάτωνα, αλλά και του Σόλωνα που είχε την πληροφόρηση από τους Αιγύπτιους, οι Ηράκλειες Στήλες ήταν στο Γιβραλτάρ. Αν και το 10.000 π.Χ. εννοούσαν αυτές τις Ηράκλειες στήλες έχει καλώς! Αν δεν εννοούσαν αυτές αλλά κάποια άλλη τοποθεσία, τότε πρέπει πρώτα να βρούμε την άλλη τοποθεσία και μετά να ψάξουμε να βρούμε την Ατλαντίδα!
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 1:15 AM | Message # 5 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ.
ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΑ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΜΕ ΤΟ "EYΡΗΜΑ" TOY GOOGLE !!!! ΑΝΕΒΑΣΑ ΤΗ ΦΩΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΣΤΟ ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.
Έχω πράγματι συγκλονιστεί. Διάβαζα τον ΚΡΙΤΙΑ του Πλάτωνα για πολλοστή φορά. Ξαφνικά σταμάτησα στο αρχαίο κείμενο και αναρωτήθηκα. Θεέ μου πως δεν το είχα προσέξει !!! Ο Κριτίας περιγράφει με λεπτομέρεια την ΠΕΔΙΑΔΑ -όπως την αποκαλεί- της Ατλαντίδας στην κυριολεξία μεταφράζοντας την φωτογραφία του Google!!! Εξηγεί λοιπόν ο Κριτίας με απίστευτη λεπτομέρεια ότι αυτά που φαίνονται στην φωτογραφία που έχω επεξεργαστεί στο Photoshop, είναι τα χαντάκια τα οποία είχαν σκάψει οι Άτλαντες και τα οποία δέχονταν τα νερά από τα γύρω βουνά και τα οποία με το σύστημα αυτό και ύδρευαν στην πόλη τους αλλά και μετέφεραν και τους κορμούς των δέντρων στη πόλη για να χρησιμοποιούν τη ξυλεία στις διάφορες κατασκευές. Επίσης χρησιμοποιούσαν τα τεχνητά αυτά "κανάλια" για να μεταφέρουν με πλοιάρια τα προϊόντα σε όλη τη πόλη!!! Μάλιστα 2 από τα χαντάκια αυτά-οπως αναφέρει ο Κριτίας- συνέχιζαν και εκτός πόλης και άδειαζαν τα νερά τους στη θάλασσα. Ο Κριτίας αναφέρει ότι όλη η περιοχή αυτή έβλεπε νότια και ήταν προφυλαγμένη από τους βορειάδες. Τα βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τα βουνά δυτικά και βόρεια της ΠΕΔΙΑΔΑΣ; Παρατηρείτε ότι η πεδιάδα είναι προσανατολισμένη νοτιοανατολικά και άρα τα βουνά που την περιβάλλουν την προστατεύουν από τους βόρειους ανέμους; ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ!!!
Το κανάλι που μετέφερε τα νερά από τα βουνά στο σύστημα της πόλης; Βλέπετε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και όλα τα χαντάκια-κανάλια που διασχίζουν την πόλη; Ότι η ΠΕΔΙΑΔΑ είναι τετράγωνη (προσέξτε το τετράγωνο με πλευρά 135 χλμ); Βλέπετε και τα 2 χαντάκια που συνεχίζουν για περίπου 100 χιλιόμετρα εκτός της περιοχής και ξαφνικά σταματάνε σε μιά περιοχή-πιθανότατα στις αρχαίες όχθες της θάλασσας- και ότι υπάρχει ημικύκλιο σαν λιμάνι; Αυτά περιγράφει λοιπόν ο ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ φαίνονται στο Google earth!!! Επειδή ίσως κάποιοι πουν ότι υπερβάλλω, παραθέτω ΑΥΤΟΥΣΙΟ το κείμενο του ΚΡΙΤΙΑ σε μετάφραση. ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί. Αποδώστε την τιμή στο γίγαντα του πνεύματος. Τον Πλάτωνα. Που η καθηγήτρια του Αριστοτέλειου το 2010 με πομπώδη ανακοίνωση στον τύπο αποφάνθηκε ότι: η Ατλαντίδα δεν υπήρξε αλλά είναι μίμησις!!! Ανάθεμα αν διάβασε ποτέ της προσεκτικά τον Πλάτωνα. Ανάθεμα αν ήξερε ότι η Google άθελά της προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον παγκόσμιο πολιτισμό. Φυσικά την Ατλαντίδα εντόπισε πρώτος τον Φεβρουάριο του 2009 ο Bernie Bamford, αλλά δεν μπορούσε με τίποτε να εξηγήσει τι φαίνεται στη φωτό. Το 2011 ξένοι ερευνητές δημοσίευσαν την φωτογραφία του Google με αλλαγμένη φωτεινότητα και κοντράστ και επιβεβαίωσαν ότι δεν ήταν ίχνη από τα sonar πλοίων όπως ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος της Google αμέσως μετά την ανακάλυψη του Bernie αλλά τρισδιάστατη απεικόνιση του πυθμένα. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2011 ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΑ την Ατλαντίδα του Πλάτωνα στην θέση ΑΚΡΙΒΩΣ που περιγράφεται στο διάλογο του Πλάτωνα, ΚΡΙΤΙΑΣ. Αυτή η είδηση πρέπει να κάνει τον γύρο του κόσμου, αφού επισημοποιεί την αρχαία Ελληνική ιστορία τουλάχιστον από το 9.500π.Χ. που αναφέρεται ΑΥΤΟΥΣΙΑ σαν ημερομηνία όχι από εμένα αλλά από τον ΣΟΛΩΝΑ. Ναι η ιστορία της Ελλάδας μας δεν ξεκινάει her Φαλμεράιερ με τους ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους σας, τον 19ο π.Χ. αιώνα. Αλλά τον 95ο π.Χ.(ΕΝΕΝΗΚΟΣΤΟ ΠΕΜΤΟ).Το νούμερο πραγματικά ζαλίζει αλλά δεν το υποστηρίζω εγώ. Το αποδεικνύει ο Πλάτωνας!!!!Added (2011-12-02, 1:07 AM)
---------------------------------------------
Έχω μείνει πράγματι άφωνος με όσα ακολουθούν στο κείμενο. Τέτοια απίστευτα ρεαλιστική περιγραφή. Και με ακριβείς διαστάσεις των καναλιών, μήκη, βάθη πλάτη. Σαν να πήρε ο Κριτίας τη φωτό του Google και να μας εξήγησε τι ΑΚΡΙΒΩΣ βλέπουμε. Πλάτωνα ο Ελληνισμός σε ευγνωμονεί για εκατομμυριοστή φορά !!!! (Και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, τεράστια ευγνωμοσύνη αρμόζει και σε αυτούς που διέσωσαν τα ανεπανάληπτα γραπτά σου).
ΚΡΙΤΙΑΣ (Μετάφραση από το αρχαίο κείμενο)
Αυτή λοιπόν η πεδιάδα ήταν φτιαγμένη έτσι από τη φύση αλλά και από τα έργα που έκαναν πολλοί βασιλιάδες στη διάρκεια αμέτρητων χρόνων. Το σχήμα της ήταν τετράγωνο και στα περισσότερα μέρη, ορθογώνιο και μακρουλό" ίσιωσαν όμως τ' ακανόνιστα σημεία της σκάβοντας τριγύρω χαντάκια. Το βάθος, το πλάτος και το μήκος κάθε χαντακιού ήταν τόσο μεγάλο που είναι απίστευτο αυτό που λέγεται, ότι δεν ήταν φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια, αφού, σε σύγκριση με άλλα παρόμοια έργα, φαινόταν τεράστιο. Οφείλουμε, πάντως, ν' αναφέρουμε ό,τι ακούσαμε. Είχε σκαφτεί το βάθος του ένα πλέθρο και το πλάτος σε όλα τα σημεία ένα στάδιο. Επειδή τώρα ήταν σκαμμένο γύρω σ' ολόκληρη την πεδιάδα, το μήκος του τύχαινε να είναι δέκα χιλιάδες στάδια. Δεχόταν όλα τα νερά που κατέβαιναν κυλώντας από τα βουνά, κύκλωνε την πεδιάδα, έφτανε μέχρι την πόλη κι από τα δυο μέρη της, προχωρούσε μέχρι τη θάλασσα κι άδειαζε εκεί όλα τα νερά. Από το εσωτερικό της περιοχής ξεκινούσαν αυλάκια πλάτους περίπου εκατό ποδών, που διέσχιζαν την πεδιάδα σε παράλληλες γραμμές και είχαν τέτοια κλίση, ώστε τα νερά τους χύνονταν στο χαντάκι. Μέσα απ'αυτά τα αυλάκια, που απείχαν μεταξύ τους εκατό στάδια, κατέβαζαν την ξυλεία από τα βουνά στην πόλη και μετέφεραν με πλοία τα υπόλοιπα προϊόντα κάθε εποχής, αφού πρώτα άνοιξαν κι άλλα αυλάκια, πλάγια μεταξύ τους, ώστε να επικοινωνεί το ένα με το άλλο και με την πόλη. Added (2011-12-02, 1:08 AM)
---------------------------------------------
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ: Με απασχολούσε έντονα τον τελευταίο καιρό ένα τεράστιο θέμα σε σχέση με την Ατλαντίδα, που μου το έχουν θέσει πολλοί αναγνώστες του blog μου. Όπως λέει ο Κριτίας, η Ατλαντίδα αφανίστηκε βυθιζόμενη στη θάλασσα. Πως όμως είναι δυνατόν π.χ. η ΠΕΔΙΑΔΑ της Ατλαντίδας να κάθησε στο πυθμένα του ωκεανού; Πως και φαίνεται στο google ανέπαφη; Είναι ποτέ δυνατόν να βυθιστεί ένα μεγάλο νησί και να καθήσει μαλακά στα 3.000 μέτρα βάθος; Δεν διαλύθηκε;
Ξαναδιαβάζοντας πολύ προσεκτικά τον διάλογο ΚΡΙΤΙΑΣ και την αφήγηση του ίδιου του Κριτία, αμέσως εντόπισα τη λύση μέσα στο αρχαίο κείμενο!!! Στίβοντας το μυαλό μου και χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μου στην γενική γεωλογία, κατάφερα να δώσω επιστημονική λύση σε ένα φαινομενικά άλυτο πρόβλημα: Πως και γιατί η Ατλαντίδα βυθίστηκε χωρίς να διαλυθούν π.χ. τα δίκτυα των καναλιών της ΠΕΔΙΑΔΑΣ που φαίνεται στο google; Ναι η λύση του μυστηρίου είναι κατά κάποιο τρόπο καμουφλαρισμένη στο αρχαίο κείμενο. Ίσως κάποιοι να την έχουν διαβάσει αλλά δεν της έχουν δώσει την πρέπουσα σημασία.
Με απλά σχήματα θα παρουσιάσω την εξέλιξη ενός κατακλυσμιαίου φαινομένου. Ναι η Ατλαντίδα βρισκόταν -δυστυχώς γι αυτήν-πάνω σε hyper volcano (υπερ-ηφαίστειο) κάτι αντίστοιχο με το Yellostone της Αμερικής. Aυτή λοιπόν είναι η τρομερή πληροφορία που υπάρχει "καμουφλαρισμένη" στο αρχαίο κείμενο. Το γεγονός αυτό το αγνοούσαν όμως οι Άτλαντες (ή και δεν του έδωσαν τη πρέπουσα σημασία, όπως πιστεύω εγώ αφού δεν τους είχε προειδοποιήσει ποτέ στο παρελθόν) και οικοδόμησαν τις πόλεις τους πάνω σε κοιμώμενο γίγαντα, παρόμοιο με αυτόν τον εν υπνώσει υπεργίγαντα του εθνικού πάρκου της Αμερικής του Yellostone!!!
Για να φανταστείτε τις ΤΡΟΜΕΡΕΣ ομοιότητες, ο Κριτίας περιγράφει την φύση της Ατλαντίδας, σαν να περιγράφει κάτι ανάλογο με το σημερινό πανέμορφο πάρκο Yellostone!!!
Και το εκπληκτικότερο όλων; Αναφέρει ότι στην Ατλαντίδα υπήρχαν πολλές δεξαμενές με ζεστό νερό που τις χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοί της για θεραπευτικούς σκοπούς ενώ έκαναν ζεστά λουτρά και το χειμώνα!!!
Γνωρίζετε ότι τέτοιες μικρές λιμνούλες υπάρχουν εκατοντάδες, ΑΚΡΙΒΩΣ στο Yellostone και πάνε οι επισκέπτες του πάρκου και κάνουν τα ζεστά τους μπάνια και το χειμώνα; Συνειρμός απίστευτος που ενισχύει τα μέγιστα την θεωρία μου. Ο ωκεάνιος λοιπόν φλοιός (με πάχος ~10 χιλιόμετρα) στον οποίο βρισκόταν η Ατλαντίδα, στην ουσία δεν ακουμπούσε στο μανδύα της γης, αλλά κατά κάποιο τρόπο επέπλεε σε παχύρευστα υλικά του πυρήνα και τα οποία λόγω της πίεσης και της υψηλής θερμοκρασίας "τρύπησαν" κάποια στιγμή τον μανδύα και κατά κάποιο τρόπο φούσκωσαν τον φλοιό, δημιουργώντας ένα μεγάλο εξώγκωμα στη μέση του Ατλαντικού. Την νήσο Ατλαντίδα η οποία δεν ήταν απόλειξη βουνών-όπως γίνεται με τα νησιά όταν ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας- αλλά ένα ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ δημιούργημα της φύσης. Εξ αιτίας λοιπόν της ύπαρξης μάγματος κάτω από τον φλοιό της Ατλαντίδας, δικαιολογούνται ΑΠΟΛΥΤΑ οι άπειρες λιμνούλες που είχε η Ατλαντίδα με ιαματικά ζεστά νερά. Λογικά η Ατλαντίδα ήταν νησί που δημιουργήθηκε από την ήπια στερεοποιήση της λάβας πριν από περίπου 100.000 χρόνια. Ήταν δηλαδή ηφαιστειακό νησί με έδαφος πλούσιο σε γόνιμα υλικά που καθιστούσαν την Ατλαντίδα πολύ εύφορη, αφού πράγματι ο Κριτίας αναφέρει ότι υπήρχε απέραντη αφθονία σε προϊόντα της γης. Και τι άλλο τρομερό αναφέρει ο Κριτίας; Ότι η Ατλαντίδα ήταν πλούσια και σε ορυκτά, όπως χαλκός, κασσίτερος, ορείχαλκος, χρυσός, ασήμι και επίσης και κάποια άλλα σε ρευστή κατάσταση. Όμως γνωρίζουμε ότι τα μέταλλα, σαν βαριά υλικά, υπάρχουν βαθιά στον πυρήνα της γης και ανεβαίνουν προς την επιφάνεια με το μάγμα!!!
Και αυτό λοιπόν το γεγονός ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ την ύπαρξη ηφαιστειακού υλικού κάτω από την επιφάνεια της Ατλαντίδας. Τι έγινε λοιπόν; Κάποια στιγμή λόγω της μεγάλης και αυξανόμενης πίεσης που ασκούσαν τα υλικά του ρευστού υποβάθρου στον φλοιό, αυτός άνοιξε (ναι υπάρχει ακόμη και σήμερα το ρήγμα αυτό στη μεσο-ατλαντική ράχη και μάλιστα διχοτομεί την Ισλανδία), και τα ρευστά υλικά εκτοξεύτηκαν βίαια μέσα από την τεράστια έκρηξη του υπερ-ηφαιστείου. Τι έγινε κατόπιν; Ο φλοιός της Ατλαντίδας, χωρίς το ρευστό υλικό που υπήρχε από κάτω του, κατά κάποιο τρόπο "ξεφούσκωσε" και κάθισε στο ίδιο επίπεδο του πυθμένα του Ατλαντικού Ωκεανού.
ΔΙΝΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΜΕ 3 ΣΚΙΤΣΑ ΜΟΥ. Η ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΠΤΩΣΗ ΚΟΜΗΤΗ Ή ΜΕΤΕΩΡΙΤΗ ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ. ΑΝ ΔΙΑΒΑΖΑΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗ ΛΥΣΗ!!!!
ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΛΑΤΩΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. ΕΓΩ ΤΟ ΕΧΩ, ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ " ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ" ΟΜΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ. Added (2011-12-02, 1:15 AM)
---------------------------------------------
ΣΩΤΗΡΗς ΣΟΦΙΑΣ
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 1:50 AM | Message # 6 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Άλλη μια Ατλαντίδα ανακαλύφθηκε! Τουλάχιστον ο Σοφιάς την τοποθετεί στον Ατλαντικό και όχι στην Μεσόγειο! Η φωτογραφία πάντως δεν με πείθει! Λέει ότι η Ατλαντίδα είναι βυθισμένη σε βάθος 2.700 μέτρων, ενώ στον Τίμαιο ο Πλάτωνας λέει ότι δεν μπορεί να εξερευνήσει την περιοχή αυτή κανείς γιατί υπάρχει πολύ λάσπη και είναι δύσκολη η προσπέλαση των υδάτων. Τέλος πάντων... βρήκαμε άλλη μια Ατλαντίδα, αυτή τη φορά στον Ατλαντικό! Όλο και πλησιάζουμε.... 
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
| margarita | Date: Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 2:09 AM | Message # 7 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| εχει πλάκα ομως ολοι παλεύουν να την βρούν απο την εποχη του πλάτωνα Added (2011-12-02, 2:09 AM)
---------------------------------------------
και ιδίως οι ξένοι
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 2:11 AM | Message # 8 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Ένας από τους λόγους που "δεν την βρίσκουν" νομίζω ότι είναι το ότι θα είμαστε ο αρχαιότερος λαός της Γης επίσημα πλέον 
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
Message edited by Αθηναίος - Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 2:12 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Παρασκευή, 02-ΔΕΚ-2011, 2:14 AM | Message # 9 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| ναι εχεις απόλυτο δίκιο και μόνο γι αυτό δεν θα την βρούν ποτέ και να την βρουν θα το κρύψουν!!!!
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
