| Θνητος | Date: Τρίτη, 12-ΦΕΒ-2013, 8:48 PM | Message # 121 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
|  Added (12-ΦΕΒ-2013, 8:48 PM)
---------------------------------------------
Το σφαγείο των λέξεων
 Αυτό δεν είναι μια πίπα. Rene Magritte
Ηαλληλουχία των λέξεων επαναλαμβάνεται μονότονα και οι χειρονομίες συναντιούνται
με το χθεσινό τους είδωλο στα προεκλογικά πάνελ των καναλιών. Το απεγνωσμένο ζάπινγκ
αποτυγχάνει να γίνει λυτρωτικό. Υπνωτισμένοι με το τηλεκοντρόλ ανά χείρας ζούμε
καθημερινά ένα αφόρητο deja vu όπου μόνο το πλούσιο βεστιάριο των
παρουσιαστών εξασφαλίζει την αναγκαία συνθήκη του θεάματος, την ψευδαίσθησης
της αλλαγής.
Κάποτε το νομίζαμε διασκεδαστικό. Σήμερα διαπιστώνουμε το κόστος αυτήςμας της απρονοησίας. Αφήσαμε τις λέξεις μας ανυπεράσπιστες και τώρα παρατηρούμε
τα φαντάσματά τους να επιστρέφουν απειλητικά. Αφήσαμε τα νοήματα να αιμορραγούν
χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το αίμα έθρεφε τα πλάσματα της νύχτας, τους βρικόλακες
της εξουσίας. Αυτούς που μονότονα επαναλαμβάνουν το άνυδρο μουρμουρητό του
κυρίαρχου λόγου. Ενός λόγου που δεν είναι τίποτα άλλο από μια πλημμυρίδα ευφημισμών,
μετωνυμιών και διαστρεβλώσεων.
Ο Πρετεντέρηςονομάζει την εκπομπή του ΑΝΑΤΡΟΠΗκαι ο Χρυσοχοΐδηςτο υπουργείο του Προστασίας του ΠολίτηΔενπρόκειται για τον εξορκιστικό ευφημισμό που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε
Εύξεινο Πόντο αλλά για επιτελεστικό λόγο που εξασφαλίζει ότι στην αυτοκρατορία της
αιώνιας γαλήνης όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια συμφέροντα και το ίδιο
ενδιαφέρον να διατηρηθεί η υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική τάξη, και επομένως
η κοινωνική συναίνεση είναι αυτονόητη, γι’ αυτό τίποτε δενσυνέβη ούτε θα συμβεί ποτέ. Οιλέξεις έρχονται και παρέρχονται, οι σημασίες εξατμίζονται. Η εξουσία τις
αλλάζει, τις διαστρέφει, αυξομειώνει τις αξίες τους στο χρηματιστήριο της
ιδεολογίας. Το παιχνίδι των λέξεων δεν είναι παρά η αθόρυβη πλευρά του πολέμου
της ηγεμονίας. Είναι μια μοντέρνα σαμανιστική τελετουργική μεσολάβηση που επιχειρεί
να απαλύνει την βία της πραγματικότητας. Στο ρολό του μεγάλου σαμάνου τα ΜΜΕ. Ο Τζορτζ Όργουελ, το περιέγραψε με θαυμαστή αδρότητα στο «1984»:« … Όταν τελειώσουμε, οι άνθρωποι σαν εσέναθα πρέπει να μάθουν τη Νέα Ομιλία, που τώρα κατασκευάζουμε, απ’ αρχής.
Πιστεύεις, φαντάζομαι, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφευρίσκουμε νέες
λέξεις. Αλλά δε συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο! Καταστρέφουμε λέξεις –
εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο… Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατοτο έγκλημα της σκέψης, γιατί δε θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς….Η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα σπάσει και ο τελευταίος
κρίκος με το παρελθόν» Οκόσμος αλλάζει, αν αλλάξουν οι λέξεις.
Θυμηθείτε:
Την ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη που σήμαινετον χρηματιστηριακό τζόγο Την χρηστήδιαχείριση που σήμαινε Τσουκάτουςκαι Τσοχατζόπουλους
Ένα αναρίθμητο πλήθος μετωνυμιών -μεταρρύθμιση,αξιοποίηση, εκσυγχρονισμός, ορθολογισμός, διαρθρωτικές αλλαγές, ευέλικτος, απασχολήσιμος, διαβίου μάθηση, δημοκρατία … - είναι τα
άνθη του τεχνοκρατικού-εξουσιαστικού λόγου, ενώ και μόνο η εκφορά της λέξης ανταγωνιστικότητα χαρίζει ρίγη σεξουαλικήςδιέγερσης στους μισθοφόρους του συστήματος. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν κάποιοι
βιρτουόζοι της γλωσσικής παραπλάνησης. Κορυφαίος όλων ο Βενιζέλος, ο άνθρωπος
που ανερυθρίαστα βάφτισε το χαράτσι των ακινήτων μικρό ασφάλιστρο κινδύνου. Ο ίδιος θα μας ζητήσει να πιστέψουμε ότι η αντιμνημονιακέςπολιτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβειαεκτός ευρώ, αδιαφορώντας αν τα μαθηματικά που επικαλείται απαιτούν την απόδειξη και όχι την πίστη.
Δεν πρόκειται για ελληνική ιδιαιτερότητα.Η εξουσία διαστρέφει τις λέξεις γιατί πρέπει να ελέγξει τις σημασίες. Είναι ο τρόπος να αποδυναμωθεί ηκοινωνική πραγματικότητα και να παρουσιαστεί λιγότερο αποτρόπαιη, φυσιολογική
και προπαντός αναπόφευκτη. Ταπροηγούμενα παραδείγματα, παρά την εξόφθαλμη χοντροκοπιά τους και το διάχυτο κυνισμό
τους, εξακολουθούν να λειτουργούν πειστικά για μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, όμως
για τους περισσοτέρους σύντομα καταρρέουν
και κυρίως όταν η πραγματικότητα υπερβαίνει το όριο σκληρότητας για το οποίο είχε
προβλεφθεί η περίτεχνη πολιτική ορθότητα και η λεπτότητα των νεολογισμών.Όμως η υπεροχή της γλώσσας της εξουσίας δε βρίσκεταιστο ότι επιβάλλει μια ψευδή συνείδησηή μια παραμορφωτική εικόνα της πραγματικότητας, αλλά στο ότι κατασκευάζει σημασιολογικές
κατηγορίες μέσα από τις οποίες οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να
αντιλαμβάνονται και να βιώνουν τη σχέση τους με τις υλικές συνθήκες της ύπαρξής
τους.
Η γλώσσα της εξουσίας κατασκευάζει την πραγματικότηταγιατί η πραγματικότητα δεν είναι παρά μια αφήγηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα
γεγονότα δεν υπάρχουν αυτόνομα, πέρα από την ανθρώπινη συνείδηση, αλλά ότι η συνείδηση των γεγονότων προκύπτει από τις
αφηγήσεις μας γι’ αυτά. Οι άνθρωποι υιοθετώνταςως δική τους αυτή την εκδοχή της πραγματικότητας συντελούν στην αναπαραγωγή της
κυρίαρχης ιδεολογίας και στη διατήρηση των ταξικών, εξουσιαστικών καιιεραρχικών μορφών. Αφούεγκαταστήσει τη γλώσσα της η εξουσία, μπορεί να περιοριστεί στο ρόλο του
επιστάτη στον πύργο της Βαβέλ που κατασκεύασε, επιθεωρώντας και επισκευάζοντας
από καιρού εις καιρόν τις γλωσσικές μόδες που τον αποτελούν. Την υπόλοιπη δουλειά
θα την κάνουν οι υπήκοοί της που έχουν χάσει την κυριότητα του νοήματος πριν καν
εκφέρουν το λόγο τους.
Σε αντιστοιχία με τον γενικευμένο διαχωρισμό του εργάτη απότο προϊόν της εργασίας του, θα πρέπει να κατανοήσουμε τον γενικευμένο διαχωρισμό των ανθρώπων από το προϊόν του λόγου τους. Ηαλλοτρίωση του ομιλούντα από το προϊόν
του λόγου του εκφράζεται ως εξής: όσο περισσότερο χρησιμοποιεί τα λεκτικά
σχήματα της εξουσίας τόσο περισσότερο απομακρύνεται από τη δυνατότητα της
κατανόησης. Μέσα από την οριοθετημένη γλώσσα
της εξουσίας οι άνθρωποι νομίζουν ότι αναπαράγουν την προσωπικότητα και
τη κοινωνικότητά τους αλλά κυρίως αναπαράγουν τις συνθήκες της αποστέρησης και
την αποξένωσή τους όχι μόνο από την τάξη τους αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό
τους, καθώς η ψευτοεπικοινωνιακή γλώσσα αδειάζει το βίωμα απότην ουσία του. Όσο περισσότερο δέχεται κανείς να εντάσσει στο λόγο του τοκυρίαρχο λεξιλόγιο τόσο απομακρύνεται από τη δική του συνείδηση. Οι λέξεις του
δεν του ανήκουν αλλά οργανώνουν το εχθρικό σκηνικό της υποτέλειαςμέσα στο οποίο λιγότερο η περισσότερο υπάρχουμε ως Προλετάριοι του Νοήματος.
Ηεξουσία δημιουργεί ένα κλειστό ταυτολογικό σύστημα σημασιών που καταδικάζει σε
ακατανοησία ότι δε χωράει στα σχήματά της. Εν αρχή ην ο λόγος της εξουσίας και
ο λόγος ην προς την εξουσία και εξουσία ην ο λόγος.Με θεόη χωρίς κάθε εξουσία έχει τη μεταφυσική της.Όπως αργά η γρήγορα ο απρόσεχτος βιολόγος θα αυτοπαγιδευτεί στην ανώδυνη
φράση: «το τάδε είδος παρουσιάζει αυτό το χαρακτηριστικό για να προστατευτεί από τους εχθρούς του» και χωρίς να το αντιληφθείθα πετάξει τους τόμους του δαρβινισμού
στα σκουπίδια μπάζοντας με το αθόρυβο «για να» τον ευφυή σχεδιασμό και τοθεό-δημιουργό από το παράθυρο -οι αρχαϊκοί μύθοι βρίσκουν στα γλωσσικά
στερεότυπα ιδανικούς ξενιστές- έτσι οι άνθρωποι αναπαράγοντας στον καθημερινό
τους λόγο τα αθόρυβα κλισέ του κυρίαρχου λόγου αποδέχονται μια εικόνα του
κόσμου στην οποία η υποταγή τους αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη που τον
συνέχει.
Οιαγορές ανησυχούν! Στο τετριμμένο αυτό κλισέ πουδιανθίζει καθημερινά το λόγο των αμόρφωτων η εντεταλμένων δημοσιογράφων,
αποκαλύπτεται η μεταφυσική οντολογία του νεοφιλελευθερισμού. Οι αγορές απόκτησαν
συναισθήματα και ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά και το χρηματοπιστωτικό σύστημα
αναλήφθηκε σε έναν υπερουράνιο χώρο προς τον οποίο μπορούμε μόνο να απευθύνουμε
με ταπεινότητα τους ύμνους, τις δεήσεις και τις παρακλήσεις μας. Μπορούμε ακόμα
να παρακολουθούμε τις αναλύσεις των τεχνικών της εξουσίας με την προσήλωση που άλλοτε
παρακολουθούσαμε τις συζητήσεις των θεολόγων για το φύλλο των αγγέλων.
Η βασική εγκαταστημένη παρανόηση πάνω στηνοποία ερίδεται η αλλοτριωμένη σχέση των
ανθρώπων με τη γλώσσα βρίσκεται στην ψευδαίσθηση
ότι η γλώσσα αντανακλά παθητικά την πραγματικότητα, ότι ταγεγονότα είναι «ουδέτερα» και είναι δυνατή η καταγραφή τους όπως πραγματικά
υπάρχουν «εκεί έξω». Αυτή η παραδοχή εξασφαλίζει την πίστη στην καθολικήεγκυρότητά της και συσκοτίζει το γεγονός ότι πρόκειται για ιδεολογική δομή η
οποία προσδίδει στη φυσική ή κοινωνική πραγματικότητα μια συγκεκριμένη εννοιολογική
οργάνωση, παρουσιάζοντάς την αιώνια και φυσική ενώ στην πραγματικότητα είναι
μεταβατική, ιστορικά και πολιτισμικά προσδιορισμένη.
Η κάθε γλωσσική μόδα της εξουσίας αντιστοιχείσε μια συγκεκριμένη ιστορικότητα της αλλοτρίωσης αλλά ταυτόχρονα μιας ιστορικότητας
της σύγκρουσης που μοιραία αναδύεται όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με
την αντίφαση ανάμεσα στις κυρίαρχες ψευδαισθήσεις και τις υλικές συνθήκες τηςζωής τους. Η συγκρότηση της γλώσσας θα πρέπει να κατανοηθείόχι ως μια κατασκευή της εξουσίας αλλά ως προϊόν κοινωνικής σύγκρουσης. Μιας άνισης
βέβαια σύγκρουσης. Οι λέξεις υπηρετούν την εξουσία καλυτέρα απ' ότι υπηρετούν τους ανθρώπους.
Όμως,αν και πάντα είναι αργα να κλεισεις την κερκόπορτα που άφησες ανοιχτή, ο αγώνας
δεν τελειώνει στο κατώφλι της, γιατί τοζωντανό θα εξακολουθεί να υπάρχει μέσα στη Νεκρή Θάλασσα του Κεφάλαιου και το
αληθινό θα εξακολουθεί να υπάρχει ως στιγμή μέσα στο ψεύτικο, εφόσον οι
άνθρωποι παραμένουν πραγματικοί και η ζωή τους δεν έχει συρρικνωθεί σε
θεωρητικό σχήμα.
Αυτές οι στιγμές όπου η επιθυμία γίνεται συνειδητή είναιτα προγεφυρώματα της δικής μας γλώσσας απ’όπου θα πρέπει να οργανώνεται η επιθυμίαγια συνείδηση. Η δική μας γλωσσά είναι η γλώσσα της βιωμένης ποίησης καιόχι της ποιητικής εξιδανίκευσης του βιώματος, της πραγματοποιημένης φιλοσοφίας,
όχι της φιλοσοφικής θεώρησης της πραγματικότητας. Στη δική μας γλωσσά η επαναστατική
θεωρία και οι λέξεις των ερωτευμένων βρίσκονται στην ίδια επικράτεια.
Η δική μας γλώσσα θα είναι εγγεγραμμένη στονενεστώτα διαρκείας της διακινδύνευσης και όχι στον συντελεσμένο μέλλοντα τηςζωής του μέλλοντος αιώνος σαν τον πρωτογονισμό της ιδιολέκτου του ΚΚΕ της οποίας ο εκκωφαντικός μπρουταλισμόςκαι η αξιοθρήνητη λεξιπενία – λυκοσυμμορία, πλουτοκρατία, ευρωμονόδρομος και
πεντέξη ακόμα λέξεις- πάνε αγκαλιά με το συντακτικό της θεοκρατίας.
Δεν θέλουμε να οικοδομήσουμε την τέλεια γλώσσα, ούτετον τέλειο κόσμο. Θέλουμε να μεγαλώνουμε την επικράτεια της αλήθειας και να κάνουμε
τον κόσμο λιγότερο ανυπόφορο και ωμό από όσο είναι σήμερα
Όσο πιο πολύ αποτοξινώνονται οι άνθρωποι από τηνξύλινη γλώσσα της εξουσίας τόσο πιο πολύ θα νιώθουν την ανάγκη να της
αντισταθούν
Πηγη , http://drop-entropia.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| margarita | Date: Τρίτη, 12-ΦΕΒ-2013, 9:37 PM | Message # 123 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Quote (Θνητος) Οι λέξεις υπηρετούν την εξουσία καλυτέρα απ' ότι υπηρετούν τους ανθρώπους.Όμως,αν και πάντα είναι αργα να κλεισεις την κερκόπορτα που άφησες ανοιχτή, ο αγώνας
δεν τελειώνει στο κατώφλι της, γιατί τοζωντανό θα εξακολουθεί να υπάρχει μέσα στη Νεκρή Θάλασσα του Κεφάλαιου και το
αληθινό θα εξακολουθεί να υπάρχει ως στιγμή μέσα στο ψεύτικο, εφόσον οι
άνθρωποι παραμένουν πραγματικοί και η ζωή τους δεν έχει συρρικνωθεί σε
θεωρητικό σχήμα.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Σάββατο, 02-ΜΑΡ-2013, 10:10 PM | Message # 124 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Νάνος Βαλαωρίτης: Είναι, σχεδόν, μια σουρεαλιστική επανάσταση...
09:26, 02 Μαρ 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/121421
 
 "[...] Οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται, ότι αυτό που υφίστανται αυτή τη στιγμή, είναι τόσο παράλογο, ώστε μοιραία προκαλεί το
αντίστοιχο παράλογό του, ως αντίδραση. Κι αυτή η αντίδραση θα είναι
τόσο ακραία, που θα προκαλέσει το αντίθετό της, δηλαδή, μία έκρηξη
καρναβαλίστικη, όπως την περιέγραψε ο Ρώσος θεωρητικός Μιχαήλ Μπαχτίν το
1920 [...] Η εκτόνωση σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να πάρει το
χαρακτήρα ενός άλλου παράλογου! Δηλαδή, είναι σχεδόν μια σουρεαλιστική
επανάσταση..." Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών και τις έντονες γερμανικές αντιδράσεις περί... κλόουν.Ν.Β.: Αυτές οι εκλογές έκαναν μια μεγάλη ανατροπή, την οποία βέβαια αναμέναμε. Όμως, δεν αναμέναμε, και τη λύσσα με την οποία υποδέχτηκαν τα αποτελέσματα οι Γερμανοί... Οι ιταλικές εκλογές ήταν η αρχή της ενεργοποίησης της ωρολογιακής βόμβας, καθώς όλη η Ευρώπη βρίσκεται κάτω από τη γερμανική μπότα! Είναι ο
Φελίνι εναντίον του Μπέργκμαν, ο Νότος του ήλιου και της χαράς της ζωής
εναντίον του γκρίζου αυτοκτονικού Βορά, γκρόσο μόντο.(Πρέπει να τρίψουμε τη μούρη της Μέρκελ στη λάσπη του Νότου, και να τους αναγκάσουμε να τυπώσουν χρήμα για την ανάπτυξη ή να
φύγουν. Τέρμα οι τερατώδεις φόροι και τα μέτρα λιτότητας, παρόλο που
όλοι οι Κεϊνσιανοί απορρίπτουν σε εποχές ύφεσης!)Ο Στάινμπρουκ, στη δήλωσή του για τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών, ανέφερε ότι οι Ιταλοί εκλέξανε δύο κλόουν, και ο μεν ένας(Γκρίλο) είναι επαγγελματίας κλόουν και δεν τον νοιάζει
να τον αποκαλούν έτσι, ενώ ο άλλος(Μπερλουσκόνι) αν και είναι κλόουν,
δεν του αρέσει να τον λένε έτσι...
Σε αυτές τις δηλώσεις, αντέδρασε ο Ναπολιτάνο, ο οποίος ακύρωσε το γεύμα που είχε με τον Στάινμπρουκ στο Μόναχο...
Απ' ότι είδαμε, μέσα απ’ όλο αυτό το… έντυπο υλικό που λύσσαξε εναντίον
των Ιταλών, δηλαδή, όλες τις γερμανικές εφημερίδες, από την Bild μέχρι
την Spiegel, μόνο ένας εξέφρασε πως ο Στάινμπρουκ κραυγάζει σαν να είναι ίλαρχος πρωσικού ιππικού... Αυτό, ήταν και το μόνο σχόλιο, το οποίο είδαμε να ακούγεται από τη Γερμανία, που έχει κάποια… αυτοσυνείδηση.Όμως, οι Γερμανοί, εκλέξανε -όπως όλοι γνωρίζουμε- τον μεγαλύτερο κλόουν της ιστορίας, τον Χίτλερ, ο οποίος ήταν και ο πιο
επικίνδυνος, διότι κατέστρεψε τον μισό πλανήτη!Τον είχε καταλάβει, τότε, και ο μεγάλος κωμικός Σαρλό, και τον σατίρισε θαυμάσια, βγάζοντας ακριβώς αυτά τα στοιχεία του κωμικού τα οποία είχε, μέσα σε όλο αυτό το δραματικό περιβάλλον της Γερμανίας της εποχής εκείνης.Πόσο θράσος, λοιπόν, έχουν οι Γερμανοί; Να έχουν ψηφίσει έναν τέτοιον, που νομίζω δεν υπάρχει άλλος αντίστοιχος εδώ και δύο
χιλιάδες τουλάχιστον χρόνια, από εκείνον τον περίφημο Καλιγούλα…Κρ.Π.: Τον ημίτρελο. Δηλαδή, τον τελείως τρελό…Ν.Β.: Ακριβώς! Ανάμεσα, λοιπόν, στον Καλιγούλα και τον Χίτλερ, δεν υπήρχε κανένας πιο τρελός! Υπήρξανε σκληροί ηγέτες, βέβαια, αλλά ηγέτες κλόουν και καταστροφικοί συγχρόνως, ήταν μοναδικό φαινόμενο!Γι’ αυτό, λέω, πως έχει μεγάλη σημασία το ότι οι Γερμανοί δεν έχουν αποκτήσει ακόμα αυτοσυνείδηση. Εφόσον, μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουν μέσα στη δήθεν σοβαρότητά τους, ότι φέρονται τελείως παράλογα!Έχουν προκαλέσει τρεις πολέμους στην Ευρώπη, και μάλιστα ένα νεοσύστατο κράτος τότε, με τους Πρώσους και τον Βίσμαρκ,
αλλά και τον Κάιζερ, ο οποίος έκανε ένα φοβερό ολοκαύτωμα σε δύο φυλές
της Αφρικής. Υπάρχει ολόκληρο βιβλίο για το ολοκαύτωμα του Κάιζερ!Ενώ, λοιπόν, έχουν αυτή την ιστορία, μας λένε για τους Ιταλούς, ότι εκλέγουν κλόουν; Είναι τουλάχιστον γελοίο, να μην το
αντιλαμβάνονται. Δεν λέω ότι είναι ο μόνος λαός που μπορεί να παράγει
έναν κλόουν, αλλά έχουν παράγει ήδη -οι ίδιοι- τον κορυφαίο των κλόουν!Κρ.Π.: Και είναι ενδιαφέρον ότι αυτό που "βλέπουν" στους Ιταλούς, είναι μάλλον μία δική τους προβολή, εφόσον, και οι δύο λαοί
έχουν παράγει στην ιστορία της ανθρωπότητας, τούς πιο καταστροφικούς
κλόουν… Είναι οι δύο λαοί που συναγωνίζονται στους... κλόουν;Ν.Β.: Πράγματι, υπάρχει μία περίεργη σύγκλιση εκεί. Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς ακριβώς, αλλά εγώ θεωρώ
ότι η φοβερή δίψα για εξουσία των Ρωμαίων, καθώς και ανάλογη δίψα των
Γερμανών, είναι κάτι το αντίστοιχο. Και εκεί είναι που ίσως δημιουργείται ο κλόουν, ο επικίνδυνος κλόουν, ο οποίος συνδυάζει το θέμα
της εξουσίας με το θέμα του κωμικού…Κρ.Π.: Και με το θέμα της βαριάς ψυχιατρικής περίπτωσης...
Ν.Β.: Μιας ψυχιατρικής όμως, η οποία έχει και το στοιχείο ενός μακάβριου χιούμορ, όταν π.χ. ο Καλιγούλας ανακηρύσσει γερουσιαστή το άλογό του… ή ο Χίτλερ με την εμμονή του στην άρια φυλή…
Κρ.Π.: Σε σχέση με αυτό που είπατε, ότι οι ιταλικές εκλογές είναι η αρχή της ενεργοποίησης της ωρολογιακής βόμβας, πώς το εννοείτε;Ν.Β.: Νομίζω ότι όλη η Ευρώπη υφίσταται αυτό το νέο Γερμανικό ιμπεριαλισμό, και νομίζω ότι θα εκραγεί!Δηλαδή, θα ακολουθήσει κι άλλη έκρηξη και από άλλη χώρα. Και τελικά, θα ενωθούν όλες οι χώρες εναντίον τους και θα την πληρώσουνε!Διότι οι Γερμανοί, αρχίσανε με το να προσβάλλουν εμάς και την Αφροδίτη, και αυτό δεν το κάνεις ενδεχομένως, χωρίς να τιμωρηθείς... Τα βάλανε και με κάτι το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από αυτούς, που είναι το Ελληνικό πνεύμα!Κρ.Π.: Διέπραξαν μία ύβρη, και προφανώς θα υπάρξει τιμωρία και κάθαρση;
Ν.Β.: Βέβαια, ήταν ύβρις για την Αφροδίτη! Και κατόπιν μας έβγαλαν και όλους απατεώνες. Ε, λοιπόν, αυτό θα το πληρώσουν...
Κρ.Π.: Μακάρι...
Ν.Β.: Και να κάνουν και να λένε όλα αυτά, την ώρα που ακόμα δεν μας έχουν δώσει τις αποζημιώσεις του πολέμου και δεν έχουν
ξεπληρώσει το χρέος τους προς την Ελλάδα;Δηλαδή, ποιος είναι ο μεγαλύτερος απατεώνας στην Ευρώπη; Αυτοί! Και νομίζουν ότι δεν μας κάνουν τον.. κλόουν; Μα, συνεχώς μάς παίζουν ένα θέατρο!Κρ.Π.: Μακάβριο θέατρο;
Ν.Β.: Ναι! Φυσικά! Βόρειο…
Κρ.Π.: Αυτό που είπατε, επίσης, ότι συμβολικά, ο Φελίνι στρέφεται εναντίον του Μπέργκμαν… ο Νότος εναντίον του Βορά;
Ν.Β.: Είναι ένας τρόπος σκέψης τελείως διαφορετικός - αυτοκτονικός στο Βορά, και υπέρ της ζωής στο Νότο.Οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που υφίστανται αυτή τη στιγμή, είναι τόσο παράλογο, ώστε μοιραία προκαλεί το αντίστοιχο
παράλογό του, ως αντίδραση. Και αυτή η αντίδραση, θα είναι τόσο ακραία,
που θα προκαλέσει το αντίθετό της, δηλαδή, μία έκρηξη καρναβαλίστικη,
όπως την περιέγραψε ο Ρώσος θεωρητικός, Μιχαήλ Μπαχτίν, το 1920.Κρ.Π.: Τί εννοείτε, ακριβώς, με το «καρναβαλίστικη»; Ν.Β.: Εννοώ ότι μαζεύεται πάρα πολύ ένταση μέσα στους λαούς, και αυτή η ένταση χρειάζεται να εκτονωθεί. Η εκτόνωση σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να πάρει το χαρακτήρα ενός
άλλου παράλογου! Δηλαδή, είναι σχεδόν μια σουρεαλιστική επανάσταση...Κρ.Π.: Επειδή, στις παράλογες καταστάσεις, οι παράλογες αντιδράσεις, είναι φυσιολογικές… Ν.Β.: Είναι, όχι μόνο φυσιολογικές, αλλά και αναμενόμενες! Όταν πιέζεις κάποιον, θα φτάσει μια στιγμή που δεν θα το αντέξει. Θα
εκραγεί. Είτε με οργή και βία, είτε -ειδικά στην αρχή- με την μορφή του
καρναβαλίστικου… όπως φάνηκε στην Ιταλία.Παρατηρούνται τελευταία, άλλωστε, διάφορα φαινόμενα καρναβαλικά, όπως οι Fema(γυμνόστηθες Ουκρανέζες) μπροστά στο άγαλμα της Αφροδίτης ή
μπροστά στον Μπερλουσκόνι όταν πήγε να ψηφίσει, ή εκείνο το γκρουπ της
Ρωσίας(που τραγούδησε μέσα σε καθεδρικό ναό της Μόσχας, εναντίον του
Πούτιν).Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πληθώρα μικρών θεατρικών παραστάσεων στην Αθήνα, που όπως έχω παρατηρήσει, κυρίως στις διαφημίσεις τους, ένα ύφος καρναβαλικό, πολύ καιρό πριν ξεκινήσει το Τριώδιο...Added (02-ΜΑΡ-2013, 10:10 PM)
---------------------------------------------
Quote (Θνητος) Διότι οι Γερμανοί, αρχίσανε με το να προσβάλλουν εμάς και την Αφροδίτη, και αυτό δεν το κάνεις ενδεχομένως, χωρίς να τιμωρηθείς... Τα βάλανε και με κάτι το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από αυτούς, που είναι το Ελληνικό πνεύμα!Κρ.Π.: Διέπραξαν μία ύβρη, και προφανώς θα υπάρξει τιμωρία και κάθαρση;
Ν.Β.: Βέβαια, ήταν ύβρις για την Αφροδίτη! Και κατόπιν μας έβγαλαν και όλους απατεώνες. Ε, λοιπόν, αυτό θα το πληρώσουν...
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
