|
ΕΛΛΑΔΑ, ΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΚΟΣΜΟΥ...
|
|
| Πανδαιμονιον | Date: Κυριακή, 09-ΦΕΒ-2014, 11:33 PM | Message # 1 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Ιστορίες φαντασμάτων και βρικολάκων από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας
Ένα ιδιαίτερο άρθρο με τίτλο «Φρικάρουν οι ιστορίες των φαντασμάτων στα
Τρίκαλα Θεσσαλίας» δημοσιεύει το τοπικό blog trikalaweb, στηριγμένο σε
προσωπικές μαρτυρίες ή αφηγήσεις των κατοίκων του νομού.
Τόσο για το περίεργο όσο και το λαογραφικό χαρακτήρα του θέματος, το αναδημοσιεύουμε:Πολλές είναι οι στοιχειωμένες ιστορίες σε όλη την Ελλάδα, και φυσικά όλοι
έχουμε ακούσει κατά καιρούς στα αυτιά μας ιστορίες με φαντάσματα.
Εκείνη η αίσθηση της περιέργειας, σε τραβάει να ανακαλύψεις το άγνωστο και το
υπερφυσικό που είναι ανατριχιαστικό. Μόνο που ακούμε ότι αυτό το σπίτι
είναι στοιχειωμένο σε προκαλεί φόβο.
Στα Τρίκαλα υπάρχουν πολλές ιστορίες για τα φαντάσματα και βαμπίρ.
Μια ιστορία κάνει λόγο για έναν φάντασμα μ έναν φαντάρο που έτρεχε πίσω απ τα αυτοκίνητα στα χωριά της Καλαμπάκας.
Συγκεκριμένα μια θεία μου από την Καλαμπάκα, πήγαινε με μια φίλη της στα χωριά για μια επίδειξη υαλικών.
Τους πήρε αργά το βράδυ, στο δρόμο για την επιστροφή κοντά στο χωριό της Νέας
Ζωής, εμφανίστηκε ένα φως πάνω στο αμάξι. Οι δύο γυναίκες φοβήθηκαν
πολύ, ταράχτηκαν, η συνοδηγός βλέπει πίσω απ΄το αμάξι ένα φαντάρο με μια
γκλίτσα να τους κυνηγά.Το κοντέρ του αυτοκινήτου δείχνει τα 120 χιλιόμετρα με το φάντασμα του φαντάρου.. μετά από λίγο εξαφανίζεται μέσα στο σκοτάδι….
Ένα άλλο περιστατικό.. με ένα ζευγαράκι που πήγαινε να ερωτοτροπήσει στο εβραϊκό νεκροταφείο της Λεπτοκαρυάς Τρικάλων.
Το ζευγαράκι πήγε ξανά το βράδυ σε αυτό το σημείο όταν ξαφνικά.. άρχισαν να βγαίνουν πίσω απ΄τα δέντρα μαυροντυμένοι άνθρωποι.Φόραγαν κουκούλες και κρατούσαν κεριά στα χέρια τους.Το ζευγαράκι τρομοκρατημένο έφυγε άρον άρον απ΄αυτό το σημείο.
Ένα φύλακας σχολείων στη Μπάρα Τρικάλων περπάταγε το βράδυ και βλέπει μια ξανθιά γυναίκα.Την πέρασε για μια γνωστή του γειτόνισσα.. και πήγε σιγά σιγά από πίσω να την
τρομάξει. Μόλις ο φύλακας πάει να την πιάσει απ΄τα μαλλιά η γυναίκα ως
δει μαγείας εξαφανίστηκε…
Στην παλιά εκκλησία της Παναγίας Καλαμπάκα, κάθε Χριστούγεννα εμφανίζονταν ένας
έγχρωμος άντρας και τρόμαζε τους χριστιανούς την ώρα της λειτουργίας.
Ανέβαινε στον τρούλο και πήδαγε ουρλιάζοντας μέσα στους πιστούς.
Μια γριούλα τυφλή που έμενε δίπλα από την εκκλησία, κάθε βράδυ μίλαγε με το φάντασμα για αρκετό καιρό.
Πολλές είναι οι ιστορίες με νεράιδες στα χωριά του Ασπροπόταμου Τρικάλων. Οι νεράιδες έπαιρναν μικρά παιδιά από τα χωριά.
Μια γριά δέχονταν επισκέψεις κάθε βράδυ από όμορφες γυναίκες που την χτύπαγαν και την έδεναν σε μια καρέκλα.
Το πρωί οι γείτονες την έλυναν με μώλωπες στο κορμί της.
Οι νεράιδες χόρευαν γύρω από φωτιές και άφηναν τα σημάδια ενός κύκλου πάνω στο χορτάρι.Μια παρέα νεαρών στα Τρίκαλα αποφάσισαν να πάρουν ένα βιβλίο Σολομωνικής και να διαβάσουν κάποια ξόρκια για πλάκα.
Όλα ήταν στην εντέλεια, και άρχισαν να διαβάζουν με κεριά αναμμένα και σβηστά τα φώτα.Σε μια στιγμή, τα παράθυρα άρχιζαν να ανοίγουν και να κλείνουν με δύναμη. Το σπίτι άρχισε κουνιέται όπως γίνεται ένας σεισμός.
Η παρέα των «επίδοξων μάγων» μάλωσαν μεταξύ τους και ξαναμίλησαν μετά από πολλά χρόνια.Σε χωρίο της Νομής Τρικάλων εμφανίζεται ένα άσπρο σκυλί με δύο κεφάλια την νύχτα.
Πολλοί αγρότες το έχουν δει το βράδυ και λαχταρισμένοι ακόμη τρέχουν…
www.tribune.gr
http://stergiog.blogspot.com
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Κυριακή, 09-ΦΕΒ-2014, 11:35 PM |
| |
| |
| margarita | Date: Κυριακή, 09-ΦΕΒ-2014, 11:54 PM | Message # 2 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Μια ….παράξενη συνάντηση με πλάσματα της Ελληνικής μυθολογίας στην Καβάλα Θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες σας ένα περιστατικό που άλλαξε την ζωή μου και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι πολλά από τα πράγματα που θεωρούσα δεδομένα στην ζωή μου, χρειαζόταν αναθεώρηση.
Καταρχήν ονομάζομαι Βασίλης Δ. και είμαι 38 ετών. Κατάγομαι από ένα χωριό της Καβάλας αλλά τα τελευταία 19 χρόνια κατοικώ μόνιμα στην πόλη της Καβάλας. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν μέσο άνθρωπο, οικογενειάρχη, με δική μου επιχείρηση και αρκετά μεγάλη μόρφωση . Είμαι Χριστιανός από πεποίθηση και πιστεύω όχι γιατί έτσι μου είπαν να κάνω, αλλά γιατί θέλω να πιστεύω. Έχω δουλέψει
πολύ όλα αυτά τα χρόνια και έχω καταφέρει να σταθώ μόνος μου στα πόδια μου αφού έμεινα ορφανός και από τους δύο γονείς,από τα 14 χρόνια μου. Όλα αυτά τα γράφω για να καταλάβετε ότι δεν είμαι κάποιος φαντασμένος που δεν έχει τι άλλο να κάνει και δημιουργεί ιστορίες από το μυαλό του απλά για να ενθουσιάσει, μιας και ποτέ δεν είχα την πολυτέλεια να ασχοληθώ με μεταφυσικά και παρόμοια θέματα.
Αυτό που θα σας περιγράψω συνέβει το καλοκαίρι του 2006 ( πριν από 4 χρόνια δηλαδή) στην περιοχή των αρχαίων Φιλίππων της Καβάλας. Στις 14 Αυγούστου περί της 10 η ώρα το βράδυ κατευθυνόμουν με το αυτοκίνητο μου στον δρόμο που ενώνει την Καβάλα με την Δράμα με κατεύθυνση την Δράμα. Τότε δεν υπήρχε ο νέος δρόμος που υπάρχει σήμερα και η διαδρομή περνούσε μέσα από τους Φιλίππους και τα υπόλοιπα χωριά. Μέσα στο αυτοκίνητο ήμουν εγώ και η σύζυγος μου. Αφού περάσαμε τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και το χωριό Κρηνίδες, λίγο πριν να φτάσουμε στο βαπτιστήριο της αγίας Λυδίας, κατάλαβα ότι το αυτοκίνητο είχε πάθει λάστιχο. Σταματώ στην άκρη του δρόμου σε ένα πλάτωμα και βλέπω ότι όντος η δεξιά μπροστά ρόδα του αυτοκινήτου μου είχε πατήσει κάτι και είχε χάσει όλο τον αέρα της.
Το λέω στην γυναίκα μου και αρχίζω να ετοιμάζω τα εργαλεία και την ρεζέρβα για να αλλάξω το λάστιχο, ενώ η γυναίκα μου έχει βγει από το αυτοκίνητο για να καπνίσει όση ώρα θα αλλάζω εγώ το λάστιχο.
Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά και ακούμε ψιθυρίσματα και γέλια μέσα από τους θάμνους που ήταν κοντά μας. Να πω ότι σε εκείνο το σημείο του δρόμου δεν υπήρχε δημόσιος φωτισμός και το λάστιχο το άλλαζα υπό το φως ενός φακού που κρατούσε η γυναίκα μου. Στην αρχή λοιπόν φοβήθηκα πως κάποιοι ήταν εκεί και η γυναίκα μου πανικοβλήθηκε αμέσως. Της είπα να μπεί στο αυτοκίνητο και να κλειδώσει έχοντας το κινητό της στο χέρι για να καλέσει της αστυνομία αν συμβεί κάτι. Εγώ πήρα στο ένα χέρι μου τον φακό και στο άλλο τον σταυρό που βιδώνουμε τα μπουλόνια των τροχών και με αργά βήματα κατευθύνθηκα προς το σημείο που ακουγόταν οι ψίθυροι. Δεν ήθελα να το παίξω ήρωας αλλά μιας και δεν μπορούσα να φύγω με 3 ρόδες, έπρεπε να δω τι συμβαίνει. Όσο πλησίαζα τόσο πιο πολύ τους άκουγα. Ξαφνικά όμως σταμάτησαν να ακούγονται και κατάλαβα ότι με έχουν αντιληφθεί. Συνέχισα να περπατώ φωτίζοντας συνέχεια την περιοχή δεξιά αριστερά και ξαφνικά πάγωσα αφού με τον φακό μου φώτισα δύο πλάσματα που καθόταν στο χώμα και με κοιτούσαν κατευθείαν στα μάτια.
Έμοιαζαν με τον αρχαίος θεό Πάνα και τους Σάτυρους στην όψη. Ήταν γυμνά από την μέση και πάνω μικρά στο μέγεθος και με πολλές τρίχες από το στήθος και κάτω, μέχρι τα πόδια. Είχαν πυκνά μακριά μαύρα μαλλιά και στο πρόσωπο θύμιζαν μικρά παιδιά αλλά είχαν και κάποιες αραιές τρίχες σαν γένια. Δεν θυμάμαι αν είχαν πόδια κατσικιού, όπως αναφέρει η μυθολογία, αλλά ήταν μάλλον κανονικά καλυμμένα με πάρα πολλές μαύρες τρίχες. Επίσης δεν είδα να είχαν κέρατα στο κεφάλι αλλά τα μαλλιά τους ήταν τόσο πυκνά που ίσως και να μην φαινόταν.
 Ήταν καθισμένα και τα δύο στο χώμα, το ένα δίπλα το άλλο και με κοιτούσαν χωρίς να κάνουν καμία κίνηση. Δεν μπόρεσα όμως ούτε κι εγώ να κάνω καμία κίνηση γιατί ένοιωθα παγωμένο το αίμα στις φλέβες μου και από τον φόβο μου ο σταυρός που κρατούσα στο δεξί μου χέρι έπεσε στο χώμα. Έμεινα να κοιτώ τα πλάσματα παγωμένος. Το ένα από αυτά έκανε μία κίνηση του κεφαλιού του δεξιά – αριστερά, σαν να με ρωτούσε τι θέλω ή τι κάνω ή απλά να ήταν μία κίνηση. Δεν ήταν καθόλου επιθετική όμως. Συνεχίσαμε να κοιταζόμαστε για αρκετά λεπτά. Εμένα μου φάνηκαν πάρα πολλά γιατί περνούσαν χιλιάδες σκέψεις από το μυαλό μου εκείνη την ώρα και ο φόβος μου γινόταν όλο και μεγαλύτερος με αποτέλεσμα να αρχίσω να τρέμω και να αισθάνομαι ότι θα λιποθυμήσω. Τότε σαν να με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, όταν άκουσα την φωνή της γυναίκας μου να φωνάζει το όνομα μου και να με επαναφέρει λίγο θυμίζοντας μου ότι δεν είμαι τελείως μόνος. Τα πλάσματα ακούγοντας την γυναίκα μου να με φωνάζει έστρεψαν το βλέμμα της προς την μεριά του αυτοκινήτου και αφού σηκώθηκαν αργά το ένα μου είπε κάτι που μέσα στην ζάλη και τον φόβο μου ακούστηκε σας “ μη φοβού” ή κάτι παραπλήσιο του “φοβού”. Μου μίλησε πάντως και είμαι σίγουρος γι αυτό.
Αργά μου γύρισαν την πλάτη και αφού έκαναν μερικά βήματα χάθηκαν στο σκοτάδι που δεν είχα το κουράγιο να φωτίσω με τον φακό μου. Η γυναίκα μου συνέχισε να φωνάζει και να με βλέπει που κρατώ τον φακό ακίνητος και ήρθε προς το μέρος μου. Με βρήκε ακόμη παγωμένο, κάτασπρο και να τρέμω. Όταν την είδα ένοιωσα κάπως καλύτερα αλλά δεν μπορούσα να της μιλήσω όσο και να προσπαθούσα. Άρχισα να κλαίω από τον φόβο μου με αναφιλητά και λυγμούς. Φανταστείτε ότι ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις σειρές οι αναμνήσεις είναι τόσο έντονες που ανατριχιάζω. Η γυναίκα μου φοβήθηκε πολύ νομίζοντας πως κάτι έχω πάθει ή κάποιος μου έκανε κακό και πήρε κλαίγοντας στο κινητό τον αδελφό της για να ρθεί να μας βοηθήσει. Εγώ τελικά έπεσα στο έδαφος και λιποθύμησα για αρκετή ώρα μη αντέχοντας το βάρος που ένοιωθα μέσα μου. Όταν συνήλθα με είχαν μεταφέρει στο αυτοκίνητο και μου έριχναν νερό στο πρόσωπο η γυναίκα μου και ο αδελφός της.
Έκανα να μιλήσω περίπου μισή ώρα και μόνον αφού με πήραν από εκείνο το σημείο. Τους διηγήθηκα στη συνέχεια τι είχα δεί και έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Μου είπαν μήπως δεν είδα καλά ή μήπως ήταν κάποιο ζώο ή διάφορα άλλα απίθανα πράγματα αλλά είμαι σίγουρος για το τι είδα όσο σίγουρος είμαι ότι ο ήλιος ανατέλλει από την ανατολή. Διηγήθηκα το συμβάν και σε έναν φίλο μου ακόμη αλλά και αυτός ήταν διστακτικός στο να το πιστέψει. Είμαι σίγουρος όμως πως και σ΄ εμένα αν διηγόταν κάποιος την ίδια ιστορία, θα ήμουν το ίδιο επιφυλακτικός στο να την πιστέψω.
Ελπίζω να μην σας κούρασα και να μην ήταν βαρετή η “περιπέτεια” μου. Νοιώθω ευτυχισμένος που είχα μία τέτοια εμπειρία στη ζωή μου παρόλο τον φόβο που ένοιωσα και νοιώθω ακόμη όταν περνάω από εκείνο το σημείο.
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:21 AM | Message # 3 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Θρύλοι που στοιχειώνουν το νησί της Ρόδου!
Κάθε τόπος έχει τους δικούς του θρύλους και μύθους που διασώζονται στο
χρόνο, άγραφοι από στόμα σε στόμα, αφήνοντας πάντα την αμφιβολία του
αληθινού, του μεταφυσικού, του ψέματος. Έτσι και στη Ρόδο υπάρχουν
ορισμένοι κυρίαρχοι θρύλοι που στοιχειώνουν τους δρόμους του νησιού,
κάνοντας τους περαστικούς των συγκεκριμένων σημείων, υποσυνείδητα να
σκέφτονται το θρύλο που σχετίζεται με το μέρος αυτό.
Ο ποδηλάτης στην Καλλιθέα
Λέγεται πως πολλά χρόνια πριν κάποιος ποδηλάτης σε έναν ποδηλατικό αγώνα
στην Καλλιθέα έχασε τον έλεγχο του ποδηλάτου από έναν λάθος χειρισμό
και σκοτώθηκε πέφτοντας στον γκρεμό. Έκτοτε ο θρύλος λέει πως πολλοί
έχουν δει τα βράδια στην περιοχή εκείνη τα πετάλια του ποδηλάτου να
φωσφορίζουν, ακούνε την αλυσίδα του ποδηλάτου ή βλέπουν μια σκιά ενός
ποδηλάτη. Μια ακόμα παραλλαγή του θρύλου, διότι τίποτε από αυτά δεν
είναι έγκυρα στοιχεία είναι πως τον ποδηλάτη τον σκότωσε κατά τη
διάρκεια του αγώνα ένα διερχόμενο αμάξι και έτσι ο ποδηλάτης εμφανίζεται
και προσπαθεί να προκαλέσει ατυχήματα στους οδηγούς, αιφνιδιάζοντας
τους με την παρουσία του!
Η νύφη στους Τρεις
Οι “Τρεις” είναι μια περιοχή στη Ρόδο, με μια απότομη κατηφόρα και
πολλές επικίνδυνες στροφές. Ο Θρύλος αναφέρει πως μια νύφη, την ημέρα
του γάμου της πηγαίνοντας στην εκκλησία σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα
στην περιοχή αυτή. Ίσως είναι ο πιο γνωστός θρύλος στους κατοίκους της
Ρόδου καθώς οι ιστορίες θέλουν τη νύφη να εμφανίζεται πολλάκις στη
στροφή που σκοτώθηκε πριν χρόνια και να αιφνιδιάζει τους οδηγούς που
περνούν τις στροφές αυτές! Εμφανίζεται με το νυφικό της, άλλοτε
περπατώντας, άλλοτε καθισμένη στη μέση του δρόμου αλλά πάντοτε
αποσπώντας την προσοχή των περαστικών σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο.
Η Σπηλιά στην παραλία Αγάθη
Στην παραλία της Αγάθης στο Χαράκι, υπάρχει και το ομώνυμο εκκλησάκι της
Αγίας Αγάθης. Εκεί δίπλα στα αριστερά της εκκλησίας υπάρχει μια σπηλιά.
Όταν πηγαίνει κόσμος και ψάλλει στην περιοχή της σπηλιάς λέγεται ότι
ακούγονται ψαλμοί. Ο Θρύλος θέλει μοναχούς να είναι θαμμένοι στην
ευρύτερη περιοχή και με το θυμίαμα ακούγονται ψαλμωδίες από τις φωνές
τους.
Ο Θρόνος της Τάφρου
Ένας λιγότερος γνωστός θρύλος αναφέρει πως μια παρέα τριών παιδιών έκανε
βόλτα για εξερεύνηση στην Τάφρο της παλιάς πόλης. Μια περιοχή γεμάτη
απόκρυφες σπηλιές στοές, ερείπια. Έτσι εισήλθαν σε κάποιες στοές που
τους οδήγησαν σε μια ερειπωμένη εκκλησιά και απέναντι της είχε έναν
θρόνο. Ένα παιδί ήθελε να βγει φωτογραφία καθισμένο πάνω στο θρόνο και
μόλις κάθισε κοκάλωσε σαν άγαλμα. Δε μπορούσε να κουνηθεί αλλά ούτε και
να μιλήσει. Τα υπόλοιπα παιδιά έντρομα φώναξαν τους γονείς τους και
έκαναν εξορκισμό με παπά. Το παιδί συνήλθε, ζει ακόμα, καλά στην υγεία
του και ο παπάς ήταν παπάς που διέμενε στην παλιά πόλη.
Βέβαια να τονίσουμε ότι οι παραπάνω ιστορίες δεν είναι τίποτε άλλο από
αστικοί θρύλοι, που κάποιοι ίσως έχουν παραποιηθεί από την ανθρώπινη
φαντασία, ίσως στηρίζονται και σε πραγματικά γεγονότα.
Έχουν επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου με την ακουστική παράδοση και
και αν το πιστέψει κανείς ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο και
τα προσωπικά του βιώματα!
Πηγή : secretrhodes.gr
Από το mystiria
Συνάντηση με Σάτυρο στη Ρόδο
Με λένε Γιώργο είμαι απο τη Ρόδο 37 ετών. Θέλω να σας πω οτι και εγώ είχα ακριβώς την ίδια εμπειρία με τον Βασίλη απο την Καβάλα μόνο που το δικό μου περιστατικό συνέβη στην ηλικία των 10 ετών.θα μου πεις τώρα οτι τα παιδιά έχουν μεγάλη φαντασία…Εγώ όμως είμαι 100% σίγουρος για αυτό που μου συνέβη.Ήταν καλοκαίρι πάνω που σουρούπωνε , το σπίτι στο οποίο μένω μέχρι και σήμερα είναι σε περιοχή με λίγα σπίτια πολύ πράσινο και σε απόσταση
1χλμ απο την αρχαία Ακρόπολη της Ρόδου, δεν ξέρω αν αυτό παίζει ρόλο.Καθώς διέσχιζα ένα μικρο μονοπάτι δίπλα σε ένα μικρο σπίτι όπου έμενε ένας δάσκαλος και σε απόσταση 50 μέτρα απο το δικό μου ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με ένα πλάσμα (σάτυρος) να το πω όπως ακριβώς αυτό που περιέγραψε ο Βασίλης ήταν μισό άνθρωπος μισό τράγος θα το περιέγραφα εγώ.Το μόνο που θυμάμαι είναι οτι πάγωσα δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε , ήταν όρθιο και σε απόσταση γύρω στα 3 μετρά από έμενα, επίσης με έβλεπε
μέσα στα μάτια χωρίς να κάνει την παραμικρή κίνηση.Έβαλα τις φωνές για να με ακούσει η μητέρα μου που ήταν στο σπίτι , όμως για καλή μου τύχη βγήκε ο δάσκαλος απο το δικό του , ο οποίος όπως
έμαθα μετά απο πολύ καιρό είχε δει και αυτός το ίδιο πλάσμα να απομακρύνεται μπαίνοντας σε κάτι καλαμιες. Σε εμένα εκείνη την
χρονική περίοδο είπαν οτι αυτό που είδα ήταν τον δάσκαλο που ήθελε να με
τρομάξει για πλάκα.Βεβαία εγώ παρόλο το μικρο της ηλικίας μου δεν το πίστεψα ποτέ γιατί αυτό που είδα ήταν σε πολύ κοντινή απόσταση και πολύ ξεκάθαρο.
http://mystiria.gr
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:28 AM |
| |
| |
| margarita | Date: Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:41 AM | Message # 4 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 12902
Status: Offline
| Τα φαντάσματα που στοίχειωναν τα σοκάκια της Παλιάς Πόλης της Ρόδου
Μια ιστορία φαντασμάτων θα σας διηγηθώ διαφορετική απο τις συνηθισμένες .Πάνε χρόνια πίσω όταν στην Παλιά Πόλη ακόμα δεν υπήρχαν μπαρ , τότε που η Παλιά Πόλη αποτελούσε απλά μια περιοχή με φτωχογειτονιές , χωρίς φασαρία και μουσική στα γραφικά σοκάκια να αντηχεί σε όλη την περιοχή , χωρίς μηχανάκια να πηγαινοέρχονται και ορδές νέων να διασκεδάζουν .Θυμάμαι εκεί που τώρα είναι το Μικρο Καφέ ήταν το σούπερ μάρκετ του Πολιά λίγο, πιο πάνω το Μανάβικο του Στεφάνου , μόνο ο μπαρμπέρης έμεινε στο ίδιο πόστο τόσα χρόνια , αν και τώρα έχει αναλάβει ο γιος του . Σε αυτή λοιπόν την περίοδο που όλα κυλούσαν πιο ήσυχα, θα να ανατρέξω και θα σας διηγηθώ εκείνη την διαφορετική ιστορία φαντασμάτων . Η Μεσαιωνική Πόλη , εκείνη την εποχή ήταν ήσυχη και οι δρόμοι έρημοι τα βράδια , αν ήταν και χειμώνας δεν συναντούσες ψυχή . Ο αέρας μουρμούριζε τις δίκες του νότες σαν περνούσε μέσα απο τα γραφικά σοκάκια κάνοντας ήχους τρομακτικούς . Βλέπετε λίγο τα παλιά κτίρια , λίγο η ερημιά στους δρόμους , λίγο η φαντασία να τρέχει πίσω στον Μεσαίωνα και στις μάχες που δόθηκαν και είχε στηθεί το τέλειο σκηνικό για μια ιστορία φαντασμάτων .Φαντάσματα λοιπόν κατάλευκα έτρεχαν κάθε βράδυ μέσα στα σοκάκια τις Παλιάς Πόλης κάνοντας τους κατοίκους να φοβούνται ακόμα περισσότερο να κυκλοφορήσουν τη νύχτα , οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν στο πρώτο φως της μέρας και κάθε λίγο καιρό και μια καινούργια συνάντηση με ένα φάντασμα .Ο καιρός περνούσε , όλο και περισσότερες γειτονίες είχαν φως , η Παλιά Πόλη άλλαζε με γρήγορους ρυθμούς και τα φαντάσματα πλέον αναγκάστηκαν να αφήσουν τα λευκά σεντόνια τους σπίτι.Βλέπεις το κόλπο του λευκού σεντονιού που φόραγαν τα παράνομα ζευγαράκια τις νύχτες και τρόμαζε ο κόσμος νομίζοντας οτι έβλεπε φάντασμα δεν έπιανε πλέον , έτσι τα φαντάσματα εξαφανίστηκαν και την θέση τους πήραν οι αλλοπρόσαλλοι ήχοι των μπαρ και οι ορδές των νέων που περιδιαβαίνουν στα φωτισμένα πλέον σοκάκια .
"Στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε"
Message edited by margarita - Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:45 AM |
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:52 AM | Message # 5 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| Οι νεράιδες του Καρτερού Κρήτης
Νεράιδες, ονομασία που προέρχεται από τις αρχαίες Νηρηίδες, ξυπνούν τα μεσάνυχτα και κατευθύνονται προς τις πηγές. Οι λεπτές οπτασίες με τα μακριά μαλλιά πλένονται και τραγουδούν, μαγεύοντας όποιον βρίσκεται κοντά.Χορεύουν και λικνίζουν τα αισθησιακά κορμιά τους σε ρυθμούς που επιβάλλει η
νύχτα. Αλίμονο σ” αυτόν που θα ανακαλύψει τα καλά κρυμμένα μυστικά τους:
Χάνει τα λογικά του και θεωρείται νεραϊδοπαρμένος ή νυμφόληπτος.
Οι νεράιδες του Καρτερού Κρήτης.
Όπου σταθούν και όπου βρεθούν, αφήνουν τα ανεξίτηλα σημάδια τους. Στο Νεραϊδόσπηλιο των Αστρακών, το οποίο είναι μέσα στο φαράγγι του Καρτερού Κρήτης, εδώ και χρόνια υπάρχουν ιστορίες για «νεράιδες«.
Τα μικροσκοπικά πλάσματα χρησιμοποιώντας τις μαγικές τους ικανότητες, εκπληρώνουν κάθε επιθυμία των θνητών που προσπαθούν να πιουν από το «αθάνατο» νερό τους. Λένε ότι όποιος ξεδιψάσει από το σπήλαιο αυτό, διώχνει μια για πάντα λύπες και δυσάρεστα γεγονότα!
Οι θυγατέρες του Νηρέα με ξέπλεκα μαλλιά επιλέγουν τη σκοτεινή σπηλιά της Κρήτης. Υφαίνουν το άσπρο πέπλο τους και λουσμένες από το φως της
νεότητας προκαλούν κάθε στοιχείο της φύσης. Με κινήσεις αέρινες και όψη γλυκιά πασπαλίζουν το μεταφυσικό τόπο με μελωδίες ανώτερες ίσως από
αυτές των Σειρήνων, αποπροσανατολίζουν τους αλαφροΐσκιωτους και τους σαββατογεννημένους. Σαν από θαύμα, εξ ουρανού δίνουν λύσεις σε προβλήματα και σκορπούν τη
χαρά. Άραγε η φωνή τους να μοιάζει με αυτή των θνητών, ή μιλούν τη
γλώσσα των νεράιδων, τα «γεραγιδίστικα» όπως ονομάζονται;Τα «δάκρυα της Νεράϊδας».Γύρω από το Νεραϊδοσπήλαιο των Αστρακών υπάρχουν οπές και σχισμές από τις οποίες αναβλύζει το μαγεμένο ύδωρ και
συνοδεύεται από ένα ελαφρύ κλάμα που εμφανίζεται μετά από έντονη
βροχόπτωση.
Το ανεξήγητο φαινόμενο που συμβαίνει συχνά πυκνά σήμερα, προέρχεται από τα «Δάκρυα της Νεράιδας«. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μετά από πλημμύρες, τα νερά θολώνουν.
Παρόλο που τα χρόνια κυλούν, η χημική σύσταση δεν μπορεί να αναλυθεί.
Ίσως να μην επιθυμούν οι καλλονές του σπηλαίου να μάθουμε τη σύστασή
τους…
Μεγάλης ηλικίας αγρότες ομολογούν πως κατάφεραν να εντοπίσουν τις Καλές Κυράδες που γελούσαν ασταμάτητα μεταξύ τους. Μιλούν για αερικά, για πλάσματα που προέρχονται από έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Οι Καλούδες, ή Ξωνέρια, ή Καλομοίρες συνομιλούν μεταξύ τους
τηλεπαθητικά, γεγονός που δικαιολογεί το γεγονός ότι η περίεργη ομιλία
μοιάζει με στιγμιαία ηχώ, σύμφωνα με τις μαρτυρίες.Ουδείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά εάν πρόκειται για την αληθινή ύπαρξη των άυλων οντοτήτων που ταράζουν τα ήρεμα νερά της τοπικής κοινωνίας. Οι πιο ορθολογιστές
κάνουν λόγο για ήχους που βγαίνουν από τις δεκάδες οπές του σπηλαίου και
δημιουργούν την ψευδάισθηση της ομιλίας! Ωστόσο οι νεράιδες αποτελούν
παράδοση για την περιοχή. Πολλοί επιλέγουν το συγκεκριμένο προορισμό για
να μετατρέψουν το παιδικό όνειρο σε αληθινό: Να δουν το κόσμο των αερικών! Οι χωρικοί τον είδαν. Οι επισκέπτες
όμως;
apokrifamistiria.blogspot.gr/
http://mystiria.gr
Elke gek zijn gebrek
Message edited by Πανδαιμονιον - Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 0:53 AM |
| |
| |
| xrysanthi | Date: Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 1:33 AM | Message # 6 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 2422
Status: Offline
| τις λατρεύω τις νεράιδες
αν πάω ξανά Κρήτη θα προσπαθήσω να το επισκεφτώ
Η διαδρομη που ξεκινησες, μακρινη και μοναχική....
Λένε ομως οτι εκει που πας εχουν παει και αλλοι οποτε θα βρεις γνωστους.....
Καλό ταξίδι.
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 10-ΦΕΒ-2014, 1:50 AM | Message # 7 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote xrysanthi (  ) τις λατρεύω τις νεράιδες 
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| xrysanthi | Date: Παρασκευή, 27-ΙΟΥ-2014, 4:57 PM | Message # 8 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 2422
Status: Offline
| !!!!!!!! πολύ καλό
Η διαδρομη που ξεκινησες, μακρινη και μοναχική....
Λένε ομως οτι εκει που πας εχουν παει και αλλοι οποτε θα βρεις γνωστους.....
Καλό ταξίδι.
|
| |
| |
| xrysanthi | Date: Δευτέρα, 30-ΙΟΥ-2014, 10:34 AM | Message # 9 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 2422
Status: Offline
| εγώ πάντως θα την έπαιρνα μαζί μου
θα ήμουν περίεργη να δω τι της ειχε συμβεί
Η διαδρομη που ξεκινησες, μακρινη και μοναχική....
Λένε ομως οτι εκει που πας εχουν παει και αλλοι οποτε θα βρεις γνωστους.....
Καλό ταξίδι.
|
| |
| |
| Πανδαιμονιον | Date: Δευτέρα, 30-ΙΟΥ-2014, 4:02 PM | Message # 10 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 1684
Status: Offline
| 
Elke gek zijn gebrek
|
| |
| |
| xrysanthi | Date: Δευτέρα, 30-ΙΟΥ-2014, 5:12 PM | Message # 11 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 2422
Status: Offline
| έλα καλέ πως κανεις ετσι;;;
εσύ δεν θα είχες την περιέργεια να μάθεις;;;
αφού δεν είχε στόμα δεν θα μπορούσε να με φάει 
Η διαδρομη που ξεκινησες, μακρινη και μοναχική....
Λένε ομως οτι εκει που πας εχουν παει και αλλοι οποτε θα βρεις γνωστους.....
Καλό ταξίδι.
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Δευτέρα, 30-ΙΟΥ-2014, 8:25 PM | Message # 12 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| xar xar xar
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Θνητος | Date: Τρίτη, 26-ΜΑ-2015, 11:48 PM | Message # 13 |
|
Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10708
Status: Offline
| Quote habelmsxl ( ) πολλοί κτηνοτρόφοι να αραδιάζουν ψεύτικες ιστορίες με φαντάσματα για να αποθαρρύνουν πιθανώς επίδοξους ζωοκλέφτες και άλλοι πως αυτά είναι
παραμύθια φαντασιόπληκτων και μάλλον του 62χρονου του σάλεψε. 
ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
|
| |
| |
| Αθηναίος | Date: Τετάρτη, 27-ΜΑ-2015, 10:24 PM | Message # 14 |
 Ο βασιλιάς των μελών
Group: "Εσπερίτες"
Messages: 10386
Status: Offline
| Ξύπνιοι οι βλάχοι χαχαχαχαχαχαχαχα
Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος,
αυτάρ εμοί γένος ουράνιον.
|
| |
| |
