Από την εποχή των Jing, οι Βρετανοί προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν στην κλειστή κινεζική αγορά που απορροφούσε μεγάλες ποσότητες δυτικών προϊόντων. Βασικό εμπορεύσιμο είδος ήταν το ινδικό όπιο από όπου οι Άγγλοι εξασφάλιζαν μυθικά κέρδη. Το 1839 απαγορεύτηκε σε όλη την Κίνα η εμπορία του οπίου. Λίγους μήνες αργότερα οι Άγγλοι απαντούν με πόλεμο. Τελικά οι Κινέζοι νικήθηκαν και αναγκάστηκαν να δεχτούν το εμπόριο του οπίου, να παραχωρήσουν στην Αγγλία το Χονγκ Κονγκ και να επιτρέψουν στα αγγλικά εμπορικά πλοία να χρησιμοποιούν πέντε λιμάνια.
Με τις διεθνείς ρυθμίσεις η Κίνα μετατράπηκε σε ένα είδος ημι -αποικιακού-φεουδαρχικού κράτους.
Το 1856 ξεσπά ο δεύτερος Πόλεμος του Οπίου. Οι Κινέζοι αποφεύγουν την ήττα με τις ειρηνευτικές συνθήκες του Πεκίνου και στρέφονται εναντίον των Taiping
Η Κίνα από τους Πολέμους του Οπίου μέχρι την ανατροπή της μοναρχίας (1864-1911)
Η διάλυση του κράτους του Taiping δεν επέφερε την ειρήνη στην Κίνα. Η χήρα του Zhu X’si ως «Δυτική Χήρα» επέβαλε στον θρόνο τον ανιψιό της, ενώ η ίδια διατηρούσε την εξουσία. Το 1894, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Κίνας-Ιαπωνίας, ο οποίος έληξε με ήττα των Jing. Αργότερα η Zhu X’si σύναψε συμμαχία με τους «Μποξέρ» οι οποίοι ανέλαβαν αγώνα εναντίων των ξένων. Τον 20ο αιώνα. αρχίζει να αναπτύσσεται το δημοκρατικό κίνημα σε όλη την χώρα. Το 1911 η χώρα ανακηρύσσεται σε Κινεζική Δημοκρατία.
Εθνικιστική περίοδος (1912–1949)
Στην νεότερη ιστορική περίοδο του (Yìyǒngjūn) Κουομινταγκ (Yìyǒngjūn Jìnxíngqǔ έτσι ονομάστηκε και ο εθνικός ύμνος τους义勇军进行曲 ) ΚΜΤ, το εθνικιστικό κόμμα της Κίνας στράφηκε προς την επιστήμη, τον μοντερνισμό και τη δυτική κουλτούρα, ανάμεσα στην οποία περιλαμβάνεται μερικώς και ο Χριστιανισμός
Οι εθνικιστές στην Κίνα θεωρώντας τη λαϊκή θρησκεία shamanism αντιδραστική και παρασιτική, δήμευσαν ορισμένους ναούς για δημόσια κτήρια και προσπάθησαν εν γένει να ελέγξουν την παραδοσιακή θρησκευτική δραστηριότητα.
Παράλληλα στην Κίνα υπήρχαν διάφοροι τοπικοί κυβερνήτες που εξουσίαζαν μια ορισμένη περιοχή και που έπαιρναν τους φόρους για λογαριασμό τους, με ιδιωτικούς στρατούς και που ο καθένας τους προσπαθούσε να επεκτείνει την περιοχή του σε βάρος των άλλων, υποδαυλιζόμενος από τους Ευρωπαίους. Την οξύτητα αυτή σταμάτησε το 1927 ο Jiǎng Jieshi ή Jiǎng Zhongzheng蒋中正/蒋介石, όταν με το Κουομιτάνγκ (Yìyǒngjūn )κατέλαβε την εξουσία.
Οι Ιάπωνες, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες αυτές, εισέβαλαν στη Μαντζουρία το 1931 και ίδρυσαν το κράτος του Menggu. Η ηγεσία του (Yìyǒngjūn) Κουομινταγκ, αντί να οργανώσει την αντίσταση της χώρας, στράφηκε εναντίον των οπαδών του Máo Zédōng, Wade-Giles: Mao Tse-tung 毛泽东 / 毛澤東 κι έτσι έγινε η διάσπαση του (Yìyǒngjūn) Κουομινταγκ. Τελικά οι Ιάπωνες το 1937 κατέλαβαν όλο το βόρειο τμήμα της χώρας. Στο διάστημα μεταξύ του 1937 και του 1942 έγιναν πολλές προσπάθειες να ενωθούν τα δύο κινήματα του (Yìyǒngjūn )κι εκείνου στο οποίο είχε την ηγεσία το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Το 1946 οδηγήθηκαν σε σύγκρουση, που τέλειωσε
Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας 1949–παρόν
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, επίσημα αθεϊστικό, αρχικά κατέστειλε τον Tao 道 , μαζί με άλλες θρησκείες. Ένα μεγάλο τμήμα της Taoism υποδομής καταστράφηκε. Οι μοναχοί και οι ιερείς κλείστηκαν σε στρατόπεδα εργασίας. Τούτη η πρακτική εντάθηκε κατά τη διάρκεια της πολιτικής επανάστασης , από το 1966 έως το1976, ξεριζώνοντας σχεδόν τα περισσότερα Taoism κέντρα.
Ο Deng Xiaoping αποκατέστησε σταδιακά κάποια θρησκευτική ανοχή από το 1982 και στη συνέχεια οι κομμουνιστές ηγέτες αναγνώρισαν τον Taoism ως σημαντική παραδοσιακή θρησκεία της Κίνας και επίσης ως πιθανή προσοδοφόρα εστία προσέλκυσης τουρισμού. Πολλοί από τους φυσικούς ναούς και τις μονές επισκευάστηκαν και άνοιξαν τις πύλες τους στο κοινό.
Πεποιθήσεις
Θρησκευτικός Taoism (Daojia 道家)
Θεότητες
Η διδασκαλία του περιέχεται στις ιερές Taoism γραφές, που αποτελούνται από 1500 διαφορετικά έργα. Είναι θρησκεία ατομική με την έννοια ότι κάθε άτομο μπορεί μόνο του χωρίς τη βοήθεια κανενός να φθάσει στην αθανασία. Έχει σταθερές θρησκευτικές εορτές κάθε χρόνο, όπως είναι η εορτή του ουρανού, της γης, του νερού κ.ά. Πριν από τις διάφορες τελετές, οι οπαδοί του Taoism υποβάλλονται σε νηστείες και απομονώσεις, οι οποίες κρίνονται αναγκαίες για την άφεση των αμαρτιών. Στη λατρεία του Tao 道 χρησιμοποιούνται διάφορες πρακτικές, όπως ο πνευματισμός, η γεωμαντία, οι εξορκισμοί καθώς και κάθε είδους μαγεία. Οι οπαδοί του Tao 道 διακρίνονται ιδιαίτερα για το μυστικισμό τους και την πίστη τους σε κάθε είδους παράλογο ή υπερφυσικό γεγονός.
Η παραδοσιακή κινεζική θρησκεία είναι πολυθεϊστική. Οι θεότητές της διευθετούνται σε μια θεϊκή δημόσια υπηρεσία που αντανακλά τη γραφειοκρατία της αυτοκρατορικής Κίνας.
Οι θεότητες προάγονται ή υποβιβάζονται και πολλές θεωρούνται θεοποιήσεις άλλοτε ενάρετων ανθρώπων. Οι ιδιαίτερες θεότητες που λατρεύονται ποικίλλουν σύμφωνα με γεωγραφικά και χρονολογικά κριτήρια. Παρατηρείται εδώ ένα χάσμα ανάμεσα στο σύνολο των θεοτήτων που εκπροσωπούνται στη λαϊκή λατρεία shamanism , και εκείνες στις οποίες εστιάζονται τα τελετουργικά της ελίτ του Tao 道 . των Taoism. Για παράδειγμα ο αυτοκράτορας Zante είναι επικεφαλής του λαϊκού πάνθεου, ενώ ο βωμός των Ουράνιων Διδασκάλων αναγνωρίζει σε αυτή τη θέση τον θεοποιημένο Lao Tse και τους Τρεις Αγνούς. Παρόλο που διάφοροι αθάνατοι ή άλλες μυστηριώδεις μορφές εμφανίζονται στο Zhuangzi 庄子και σε μικρότερη έκταση στο Dao De Jing , γενικώς δεν έγιναν αντικείμενα λατρείας. Οι λόγιοι σχολιαστές του Ταοϊσμού εστιάζονται περισσότεροι στη θεότητα του ίδιο του Dao, που μπορεί να συγκριθεί με τις δυτικές συλλήψεις του Θεού. Τα πρώιμα κείμενα περιγράφουν το Tao 道 όχι ως ίσο, αλλά ως αρχή που υποκρύπτεται κάτω από το Ένα και τα Πολλά. Μια φράση που χρησιμοποιείται για να το περιγράψει είναι το Xuntun (κατά προσέγγιση, «χαοτικό μείγμα»). Αρκετοί από τους εκπροσώπους του φιλοσοφικού Ταοϊσμού τείνουν να το περιγράφουν ως το «τίποτα» ή «μη-ύπαρξη», που είναι η πηγή της «ύπαρξης».
Ο Tao 道 , θεωρούμενο ως θρησκεία, αλλά και ως φιλοσοφικό σύστημα κάνει ένα είδος υπέρβασης. Δεν ασχολείται με τον ίδιο τον Θεό ως Υπέρτατη Αρχή, αλλά με τις αρχές που διέπουν την παρουσία του στην εκδήλωση. Από αυτή την άποψη θα μπορούσαμε με φιλοσοφικούς όρους να τον περιγράψουμε ως προσπάθεια συγκεκριμενοποίησης της δομής και των νόμων τους οποίους μπορεί η ανθρώπινη ύπαρξη να χρησιμοποιήσει ως οδοδείκτες στον δρόμο της για τη θέωση
« Η Τέχνη του Έρωτα είναι η πρώτη απ΄ όλες τις τέχνες γιατί όταν ασκείται σωστά, φέρνει τον άνθρωπο κοντά στην Αθανασία…»,Shu-Nu Jing
Για να πετύχει κάποιος την βιολογική αθανασία και την απελευθέρωση, δια μέσου ενεργειακών ερωτικών τεχνικών που εφαρμόζονται στη διάρκεια του σωματικού έρωτα.
Ο τελετουργικός έρωτας είναι το μέσο για να φτάσει κανείς στην απόλυτη ένωση και αρμονία με το σύντροφό του αλλά και με τη ίδια τη φύση και το σύμπαν. Στην Tantra και το Tao 道ο οργασμός δεν είναι ο κεντρικός σκοπός κάθε σεξουαλικής ένωσης. Αντίθετα η ανταλλαγή ενεργειών σώματος και νου σε ένωση οδηγούν στην έκσταση που είναι και το ζητούμενο της απόλυτης αίσθησης μέσα από την πράξη του έρωτα..
Η ερωτική πρακτική της μη-εκσπερμάτωσης «αποταμιεύει» και μετασχηματίζει το σπέρμα και τα γυναικεία ερωτικά υγρά σε ενέργεια υψηλών δονήσεων, αφού υγρά των γεννητικών οργάνων αντιπροσωπεύουν μια υψηλή συγκέντρωση πολύτιμων συστατικών διατήρησης της ζωής και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα ξοδεύουμε ασυλλόγιστα… στην πραγματικότητα όμως ο «οργασμός» δεν είναι κατά κανένα τρόπος κάτι συνώνυμο με την «εκσπερμάτωση».
Αλληγορικά αυτή ερωτική πράξη συμβολίζεται με την ένωση του Shiva 大自在天 Άντρας, με την Parvati Γυναίκα Αν το ζευγάρι εμβαθύνει σε αυτές τις ερωτικές τεχνικές, ανυψώνει τη Δύναμη της Κουνταλίνης, της δύναμης του φιδιού . Η Κουνταλίνη που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης.
είναι η ανώτερη εξελικτική δύναμη που κρύβεται μέσα μας κι έχει την δυνατότητα να ξεδιπλώσει τις πνευματικές δυνατότητες
Αυτό έχει σαν συνέπεια να μεταλλάσσει σε νέα τα θνητά του κύτταρα και με τον καιρό δημιουργείτε το αθάνατο σώμα ή σώμα του Κεραυνού. Αυτό φυσικά επιτυγχάνετε μέσω μιας εσωτερικής ερωτικής Αλχημικής τεχνικής που επιτυγχάνει την ενστάλαξη του «Χρυσού ελιξιρίου της αθανασίας» στο σώμα του ζευγαριού.
Σαν αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας το ζευγάρι βιώνει την Απελευθερωτική Ανύψωση, την Υπερβατικότητα και εντέλει τη Θέωση.
Οι ερωτικές αυτές τεχνικές εφαρμόζεται από άντρες και γυναίκες που το βρίσκουν απόλυτα φυσιολογικό, να βρίσκουν ευτυχία στη σαρκική επαφή και από τη στιγμή που πριν ή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, επεμβαίνει ο οραματισμός και η φαντασία, το ζευγάρι βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στο στόχο του αυτό που η ανατολική Ερωτική Παράδοση ονομάζει Ερωτική Αλχημεία.
Και οι δυο στέκονται γυμνοί ο ένας απέναντι στον άλλο με απόλυτο σεβασμό και μέσω της νόησης των εξυψώνει ο ένας τον άλλο σε θεό.
Η ερωτική ένωση γίνεται μεταξύ δύο «θεών» και ο ερωτάς τους στοχεύει στην απόκτηση της υπέρτατης ευδαιμονία και στην ικανότητα να πραγματοποιήσουν την «αλήθεια του σώματος» και να γίνουν ικανοί να συμμετάσχουν στην «κοινωνία» με την Συμπαντική Νοημοσύνη.
Η μελέτη για την θρησκεία στην Κίνα περιπλέκεται από διάφορα ζητήματα. Επειδή πολλά κινεζικά συστήματα πεποίθησης έχουν έννοιες ενός ιερού και μερικές φορές πνευματικού κόσμου ακόμα δεν επικαλούνται μια έννοια Θεός, αλλά γίνεται η ταξινόμηση ενός κινεζικού συστήματος πεποίθησης είτε ως θρησκεία είτε ως φιλοσοφία .
Αν και ο Tao 道 σαφώς ανέπτυξε μια θρησκευτική οργάνωση με τους ιερείς τους μοναχούς και τους ναούς ο Confucius.παρέμεινε μια διανοητική αναζήτηση
Οι Κινεζικές θρησκείες, αντίθετα από πολλές δυτικές θρησκείες, δεν είναι οργανώσεις που απαιτούν την αποκλειστική εμμονή των μελών. Οι κινεζικοί λαοί μπορούν να επισκεφτούν Βουδιστικούς ναοούς ενώ η διαβίωση τους είναι σύμφωνα με Taoism αρχές και συμμετοχή σε τοπική λατρεία προγόνων.
Σημαντικές μορφές θρησκείας που αναπτύχθηκαν μέσα στην Κίνα περιλαμβάνουν λατρεία προγόνων, στην Κινεζική λαϊκή θρησκεία, shamanism, Taoism και το σεβασμό των εντοπισμένων θεοτήτων. Τα περισσότερα κινέζικα έχουν μια συν ένωση ουρανού και yin and yang. Οι Κινέζοι πιστεύουν επίσης πρακτικές όπως αστρολογία, Feng Shui,
Σε πολλούς ναούς διακρίνουμε τη θρησκευτική πρακτική της καύσης θυμιάματος και μαζί πάντα και τα πνεύματα φύλακες Fu Dog and Dragon στην αρχαία κινεζική θρησκεία
Η Dragon goddess Nü-Kua 女娲 Ο δράκος θεά Nu-Kua (γνωστής και ως Nu Gua, Nu-Kua) προέκυψε από τον ουρανό. Περιγράφεται ως ένα όμορφο πλάσμα, μισή γυναίκα, μισή δράκος, που περιπλανιόταν τη Γη και την θαύμαζαν την ομορφιά της γνωστή για τη δημιουργία της ανθρωπότητας και την επιδιόρθωση του τείχους (Σινικού) του ουρανού.....
Η Nüwa αναφέρεται σε πολλά ποιήματα και τα βιβλία των τραγουδιών. Παρακάτω είναι μερικές από τις κοινές πηγές που περιγράφουν Nüwa, δίνεται με χρονολογική σειρά.
Σε Shan Hai Jing από τα εμπόλεμα κράτη μέχρι την αρχή της δυναστείας Han η Nüwa είναι διάσπαρτη σε δέκα πνεύματα.
Σε Liezi 475-221 π.Χ., "Ερωτήσεις του Tang 卷第五汤问篇), συγγραφέας Lie Yukou περιγράφει ότι η Nüwa επισκεύασε και τελείωσε τον αρχικό ατελή ουρανό με πέντε χρωματιστές πέτρες, και την κοπή των ποδιών από μια χελώνα που την χρησιμοποίησε ως αντηρίδες για να κρατήσει ψηλά στον ουρανό.
Σε Τραγούδια του Chu 340 - 278 π.Χ., "Ζητώντας τους Ουρανούς 问天”, O συγγραφέας Qu Yuan γράφει ότι η Nüwa με τα φορμαρισμένα στοιχεία από το κίτρινο της γη, τους δίνει τη ζωή και την ικανότητα να φέρουν τα παιδιά.
Σε Huainanzi 179 - 122 π.Χ. "Lanmingxun"览冥训, συγγραφέας Lia Mia λεει ότι στην μακρινή αρχαιότητα οι τέσσερις πόλοι του Σύμπαντος καταρρεύσανε και ο κόσμος κατέβηκε στο χάος το στερέωμα δεν ήταν είναι πλέον σε θέση να καλύψει τα πάντα και η γη δεν ήταν πλέον σε θέση να υποστηρίξει τον εαυτό της πυρκαγιές έκαψαν τα άγρια φυτά και τα νερά πλημμύρισαν τη γη, τα άγρια θηρία έφαγαν τους ανθρώπους, και πουλιά και έγινε άγρια επίθεση κατά των παλαιών και των αδυνάτων. Έτσι η Nüwa μετριάζει τις πέντε χρωματιστές πέτρες για να επιδιορθώσει τους ουρανούς, έκοψαν τα πόδια της μεγάλη χελώνας για να υποστηρίξει τους τέσσερις πόλους, σκότωσε το μαύρο δράκο για να βοηθήσει τη γη, και συγκέντρωσε την τέφρα του καλαμιού για να σταματήσει την πλημμύρα
Σε Shuowen Jiezi 58 - 147 μ.Χ., με συγγραφέα Xu Shen την περιγράφει τόσο ως η αδελφή και γυναίκα του Fuxi . Η Nüwa και ο Fuxi απεικονίζονται ως φίδια που συμπλέκονται οι ουρές τους και βρέθηκε σε μια Ανατολικής Δυναστεία Han τοιχογραφία στην Wuliang Ναό στην Jiaxiang County, επαρχία Shandong.
Σε Duyi Zhi 独异志 618 - 907 μ.Χ,με συγγραφέα Li Rong στο βιβλίο "Άνοιγμα του Κόσμου” σαν έναν αδελφό και μια αδελφή που ζουν στο βουνό Kunlun. Το όνομα της αδελφής του ήταν Nüwa. Ο αδελφός και η αδελφή του θέλησαν να γίνουν ανδρόγυνο αλλά ο αδελφός αισθάνθηκε ντροπή και ενοχές για αυτή την επιθυμία του. Έτσι πήρε μικρότερη αδελφή του Nüwa. στην κορυφή του βουνού Kunlun και προσευχήθηκε, «Εάν οι ουρανοί μας επιτρέπουν να γίνουμε ζευγάρι , ενημερώστε τον καπνό πριν από τη απόφαση μας. Εάν όχι, παρακαλούμε ενημερώστε το διασκορπισμένο καπνό." Ο καπνός όμως πριν τελειώσει την προσευχή είχε κιόλας συγκεντρωθεί Έτσι η Nüwa έζήσε με τον μεγαλύτερο αδελφό της. Για να μην ανακαλύψουν έκανε έναν ανεμιστήρα με γρασίδι για να κρύψει το πρόσωπό της. Το έθιμο των γυναικών που καλύπτουν τα πρόσωπά τους προέρχονται από αυτή την ιστορία.
Σε Yuchuan Ziji 玉川子集γ. 618 - 907 μ.Χ.与马异结交诗"也称"女娲本是伏羲妇 "Yu Mayi Jie Jiao Shi "Yecheng" Nüwa ben shi Fuxi Fu "), συγγραφέας Lu Tong περιγράφει την Nüwa ως σύζυγος του Fuxi
Σε Sima Zhen 四库全书. 618 - 907 μ.Χ), παρέχει σχόλια σχετικά με τον πρόλογο του Sima Qian Shiji ,
"Συμπληρωματικό στο ιστορικό Ιστορία των "Three Ones August” όπου διαπιστώνεται ότι η Nüwa, Fuxi, και Shennong είναι Ένα το Feng 风.
Στη συλλογή «Τέσσερα Μεγάλα Βιβλία του τραγουδιού» γ. 960 - 1279 μ.Χ. γραμμένο από τον Li Fang και μας αναφέρει ότι δεν υπήρχαν άνδρες, όταν ο ουρανός και η γη χωρίστηκαν. Έτσι η Nüwa χρησιμοποιεί κίτρινο πηλό για να κάνει τους ανθρώπους. Αλλά ο πηλός δεν ήταν αρκετά ισχυρός και έβαλε τα σχοινιά στο πηλό και έκανε τους ανθρώπους να στέκονται όρθιοι. Επίσης, προσευχήθηκε στους θεούς να την αφήσουν να είναι η θεά του γάμου .
H Nüwa και o Fuxi βρίσκονται επίσης με διαφορετικά ονόματα και ιδιότητες όπως δημιουργοί της ανθρωπότητας μέσα από μια πράξη της αιμομιξίας μετά τον κατακλυσμό σε θρύλους και τους μύθους του λαού Miao 苗
Οι Miao 苗 είναι γλωσσικά και πολιτισμικά σχετικές ομάδες ανθρώπων που αναγνωρίζονται από την κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας σαν μία από τις 55 επίσημες μειονοτικές ομάδες . Miao είναι ένας κινεζική όρος και αντικατοπτρίζει τις ονομασίες των εθνών και των ανθρώπων, οι οποίες περιλαμβάνουν Χμονγκ , Hmu, A Hmao, και Kho (QHO) Xiong. Η κινεζική κυβέρνηση έχει συνενώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους σε μια ομάδα και ας μη σχετίζονται σαν λαοί μεταξύ των
Αυτοκρατορική κηδεμονία λιονταριών Shishi λιοντάρια, ή πέτρινα λιοντάρια (石狮, Shishi) στην κινεζική τέχνη και συχνά λανθασμένα με την ονομασία «Σκυλιά Foo" στη Δύση, είναι μια κοινή εκπροσώπηση του λέοντος στην προ -σύγχρονη Κίνα.
Τα βρίσκουμε πάντα σε ζευγάρια, σε αυτοκρατορικά ανάκτορα, τάφους , κυβερνητικά γραφεία, ναούς, και τα σπίτια των αξιωματούχων της κυβέρνησης και των πλουσίων, από τη δυναστεία Han 206π.Χ –220μ.Χ., και πιστεύεται ότι έχουν ισχυρά μυθικά προστατευτικά οφέλη...
Ο Tao 道 ως θρησκεία δεν επικεντρώνεται γύρω από δόγματα και δεν υπάρχουν γνωστές Taoism "διακηρύξεις πίστης". Ταυτόχρονα είναι δυνατόν να αναγνωρίσει κανείς ορισμένες χαρακτηριστικές πεποιθήσεις ή υποθέσεις. Πέραν της κινεζικής λαϊκής θρησκείας shamanism, διάφορα τελετουργικά και ασκήσεις θεωρούνται από τους ακόλουθους του Taoism ότι επηρεάζουν θετικά τη φυσική υγεία, ευθυγραμμίζουν την πνευματική ύπαρξη με τις κοσμικές δυνάμεις ή ωθούν σε εκστατικά πνευματικά ταξίδια. Αυτού του είδους οι ιδέες φαίνονται βασικές για τον στις ελίτ μορφές του.
Φιλοσοφικός Tao 道
Ο όρος φιλοσοφικός Ταοϊσμός δεν αναφέρεται σε μία συγκεκριμένη Taoism σχολή ή διακριτούς φιλοσόφους και είναι τμήμα του Xuanxu 李玄旭και άλλων ρευμάτων σκέψης. Η διάκριση ανάμεσα στον φιλοσοφικό και τον θρησκευτικό Taoism είναι τόσο δύσκολη, όσο ο ορισμός του ίδιου του Tao 道 . Πιστοί του "Θρησκευτικού" Tao 道 πιθανώς δεν έχουν ποτέ διαβάσει τη σκέψη του Lao Tse, Zhuangz ή Daojia 道家και το γεγονός ότι αποκαλούνται Taoism πιθανώς να προκαλεί αμηχανία ή φαίνεται κατασκευασμένο.
Ο φιλοσοφικός Tao 道 δίνει έμφαση σε διάφορες έννοιες του Dao De Jing, ή Daodejing(道德經, όπως η "μη δράση" Wu Wei το κενό, η απόσπαση, η δύναμη της απαλότητας (ή ευλυγισία) και του Zhuangz όπως η δεκτικότητα, ο αυθορμητισμός, ο σχετικισμός των ανθρώπινων δρόμων στη ζωή, οι τρόποι ομιλίας και συμπεριφοράς. Ως είναι φυσικό το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται γύρω από το Dao -ποιο δρόμο θα έπρεπε να ακολουθούμε και κυρίως τι είναι το Dao, πώς μπορούμε να το γνωρίσουμε. Η αποσπασμένη συζήτηση και η απροθυμία διαμόρφωσης κάποιου συγκεκριμένου τρόπου έκφρασης διαμορφώνει ένα status παραδοξότητας μάλλον παρά δογματισμού. Εξαιτίας αυτού τα Tao 道 κείμενα διαφέρουν αισθητά από εκείνα του Confucius.
Οι Taoism σχολιαστές προβληματίζονται από τις εισαγωγικές προτάσεις του Dao De Jing , οι οποίες συνήθως μεταφράζονται ως:
Ο δρόμος που μπορεί να προφερθεί δεν είναι ο αιώνιος Δρόμος.
Το όνομα που μπορεί να ονομαστεί, δεν είναι το αιώνιο Όνομα.
(Για την ακρίβεια οι αυθεντικές λέξεις είναι:
道可道，非常道。 (Dao δρόμοι) μπορούν να προφερθούν, μη συνήθεις δρόμοι)
名可名，非常名。 (ονόματα μπορούν να ονομαστούν, μη συνήθη ονόματα)
Στην κινεζική γλώσσα το "道" ή " Dao " χρησιμοποιείται τόσο ως ουσιαστικό αλλά και σαν ρήμα. Η μετάφραση 'Δρόμος' για το ουσιαστικό αποδίδει αρκετούς συνειρμούς, αλλά η μετάφραση για το ρήμα Dao =ομιλείν δείχνει αταίριαστη με το γενικό εννοιολογικό πλαίσιο του Tao 道 , εκτός και αν αποδώσει κανείς στο ρήμα τις έννοιες του κηρύττω, της διατυπώνω κ.λπ. Στη δεύτερη ερμηνεία η χρήση του '名' ως ρήματος και ουσιαστικού φαίνονται νοηματικά πλησιέστερα, «ονόματα» και «ονοματίζω». Συγκεκριμένα, ο δρόμος είναι ένα Dao, ένας οδηγός για το πού θα τραβήξει κανείς ή για το πώς θα φθάσει ως εκεί. Όμως οι δρόμοι οριοθετούνται και με άλλους τρόπους –π.χ. με ενδιάμεσους οδοδείκτες κατά μήκος του δρόμου κ.λ.π.
Οι Taoism ασχολούνται επίσης με τη χάραξη του δρόμου (λείανση της ατραπού) και με το «διάβασμα» των φυσικών σημείων που δείχνουν την πορεία που μπορεί να ακολουθήσει κανείς.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ενώ οι παραπάνω φράσεις κατέληξαν τυποποιημένη μετάφραση, η λόγια άποψη τις θεωρεί γραμματικά και εννοιολογικά προβληματικές. Γραμματικά στη φράση δεν εμπεριέχεται άρθρο και θα μπορούσε να αναγνώθει εναλλακτικά ως «ένας δρόμος μπορεί να προφερθεί, (αλλά) δεν είναι αυτός ο διαρκής δρόμος. Ένα όνομα μπορεί να ονομαστεί, (αλλά) δεν είναι αυτό το διαρκές όνομα». Συνεπώς ο χαρακτήρας που σημαίνει «διαρκής» ή αιώνιος στην προκειμένη περίπτωση (常) χρησιμοποιείται φιλοσοφικά για να περιγράψει το Dao που δε χρειάζεται αλλαγές σε διαφορετικές εποχές ή κοινωνίες και καθοδηγεί αξιόπιστα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο Lao Tse αργότερα περιγράφει το Dao ως «αντιστροφή» και τα κείμενα δίνουν έμφαση στα αντίθετα, π.χ. ανώτερο και κατώτερο, μαλακό και σκληρό, κ.λπ.).
Έτσι όποιους όρους και αν χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε ένα Dao, αυτό μπορεί να αντιστραφεί και παρόλα αυτά ακόμα να καθοδηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο άλλος όρος στον τίτλο ο όποιος, μαζί με το «Dao», διαμόρφωσε τον κινεζικό όρο για την ‘ηθική είναι το 'De'. Είναι το «εσωτερικό Dao» και μπορεί να περιλαμβάνει την ικανότητά μας να μαθαίνουμε έναν τρόπο της ζωής, καθώς και το αποτέλεσμα της εκμάθησης ή της άσκησής του. Το De ερμηνεύεται ως βιωμένος «δρόμος της ζωής» σε ένα ορθό πρότυπο συμπεριφοράς, για αυτό και η συνήθης μετάφρασή του είναι «αρετή» ή «τελειότητα».
Άλλοι όροι ενσωματώθηκαν αργότερα στον φιλοσοφικό Tao 道 , ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι θεωρίες για το Yank and Yin (διαλεκτικός μονισμός) και τα πέντε στοιχεία 五行, guxingk. 发送短信
Ανήκοντας αρχικά σε αντίπαλες φιλοσοφικές σχολές, αυτά τα θέματα εισήχθησαν στον Tao 道 μέσω του Han Confucius, ο όποιος εστίαζε στους κοσμικούς κύκλους και τους οιωνούς για την καθοδήγηση της συμπεριφοράς των κυβερνητών κ.ο.κ. Αναμείχθηκαν με τον Tao 道 ως παραδείγματα του φυσικού δρόμου με τον οποίο πρέπει να εναρμονίζεται κάθε ανθρώπινος δρόμος.
Υπάρχει επίσης μια πολύ απλούστερη μεταφορική ερμηνεία: Ο Δρόμος μοιάζει με το χορό. Μπορείς να μιλήσεις για το χορό, αλλά τα λεγόμενά σου για το χορό δεν είναι ο ίδιος ο χορός. Ούτε η περιγραφή σου διδάσκει πραγματικά κάποιον άλλο πώς να χορεύει εκτός και αν το δοκιμάσει ο ίδιος για τον εαυτό του. Αυτή η ερμηνεία μοιάζει με την παρατήρηση του Korzybski ότι «ο χάρτης δεν είναι η επικράτεια».
Ο Tao 道 δεν είναι θρησκεία που θεωρεί τις γραφές ως αρχική πηγή της αλήθειας. Οι Taoism γενικώς δε συμβουλεύονται δημοσιευμένες εκδόσεις του Daozang αλλά κείμενα που πέρασαν από τον διδάσκαλο στον μαθητή. Η άδεια από τον διδάσκαλο για την τέλεση του τελετουργικού θεωρείται σημαντικότερη από τη γνώση του περιεχομένου των κειμένων.
Αντίθετα, η σχολή Kuan-zen διαθέτει μια παράδοση προσέγγισης του Tao 道 μέσω της μελέτης των γραφών, ενώ ορισμένα κινεζικά κινήματα επικεντρώνονται σε νεο αποκαλυφθείσες γραφές. Στην Ταϊβάν, ανακαλύπτει κανείς συχνά βουδιστικά κείμενα που ψέλνονται στους Taoism ναούς. Ο φιλοσοφικός Tao 道 επικεντρώθηκε στο Dao De Jing και το Zhuangzi 庄子, . Αυτή η μορφή Tao 道 , περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, επηρέασε τους δυτικούς σχολιαστές.
O Χριστιανισμός στην Κίνα
Μερικοί εξετάζουν την πρώτη είσοδο Χριστιανισμού στην Κίνα να εισήλθε εισαγωγή από Nestorianism της Ευρώπης ή τους Μεσο-Ανατολικούς ταξιδιώτες που ήρθαν στην Κίνα 635, όπως τεκμηριώνεται από τον Stone Nestorian Xi’an το 1289 μια Ευρωπαϊκή αποστολή έφτασε στην Κίνα. Αυτή η αποστολή κατέρρευσε μέσα στο 1368, σαν Δυναστεία Ming και ο χριστιανισμός κηρύχθηκε απαγορευμένος στην Κίνα
Ο πρώτoς Ιησουΐτης Jesuit που προσπάθησε να επιτευχθεί ο Ιησουϊτισμός στην Κίνα έγινε στα μέσα του 1552 ήταν από τον Τ. Xavier, αλλά πέθανε το ίδιο έτος στο κινεζικό νησί Shan chuan, χωρίς επίτευξη του στόχου του. Το 1582, Το Jesuits για άλλη μια φορά έστειλε αποστολή στην Κίνα, για να κάνει εισαγωγή της δυτικής επιστήμης, όπως μαθηματικά, και αστρονομία. Ένας από αυτούς τους ιεραποστόλους ήταν Matteo Ricci.
Στις αρχές του 18ου αιώνα, Κινεζική διαμάχη για ιεροτελεστίες, προέκυψε μια διαφωνία μέσα στην Καθολική εκκλησία Έτσι πέρα από το εάν οι κινεζικές λαϊκές τελετουργικές και προσφορές θρησκείας στον αυτοκράτορα που αποτελούσαν ειδωλολατρία
