Αφού επισκεφτεί την Ιερουσαλήμ ο παθών, που έχει προηγουμένως θεωρηθεί ισορροπημένος και νορμάλ (οτιδήποτε κι αυτό σημαίνει) θα υποφέρει από ψυχωτικές παραισθήσεις. Συνήθως αυτές εμπεριέχουν μία εμμονή με την θρησκεία με αποκορύφωμα την δημιουργία μίας θρησκευτικής ομάδας σε στυλ χλαμύδας (ας είναι καλά τα σεντόνια των ξενοδοχείων), μία εμμονή με την καθαριότητα, η ανάγκη να φωνάξεις αποσπάσματα από την Βίβλο και ύμνους, να εισβάλεις σε ένα από τα άγια μέρη της Ιερουσαλήμ και να δώσετε ένα κήρυγμα εκλιπαρώντας την ανθρωπότητα να γίνει καλύτερη.
Μετά την νοσηλεία και την αποχώρηση από την Ιερουσαλήμ, το σύνδρομο λέγεται πως εξασθενεί.
