Παρασκευή, 29-ΜΑΡ-2024, 1:58 AM
Welcome Ξωτικό | RSS


Παράξενα Γενικότερα Γ

Περιστατικά στην Σπηλιά του Νταβέλη
Σύμφωνα με την μαρτυρία του Τ. Μ., ανώτερου υπαλλήλου τράπεζας, εκείνο το απόγευμα του τηλεφώνησε ένας φίλος του από τον ?γιο Στέφανο και τον ενημέρωσε ότι στην Πεντέλη διακρίνονται παράδοξα φώτα. Μετά από κάμποση ώρα του τηλεφώνησε ένας άλλος φίλος του από το Μαρούσι και μεταξύ των άλλων που συζήτησαν του είπε, χωρίς να το τονίσει ιδιαίτερα, ότι στην Πεντέλη παρατηρούνταν παράδοξες αστραπές, παρ' όλο που δεν έβρεχε και ο καιρός ήταν σχετικά καλός.
Με βάση αυτά τα δύο τηλεφωνήματα επικοινώνησε αμέσως με δύο άλλους φίλους του από τους οποίους ο ένας είναι γιατρός και ο άλλος μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος. Ακόμα τηλεφώνησε και σε μια κοπέλα και συναντήθηκαν σύντομα με σκοπό όλοι μαζί να μεταβούν στην Πεντέλη. Καθώς εξήλθαν από την Κηφισιά και πήραν τον δρόμο για την Πεντέλη, παρατήρησαν την ύπαρξη μιας περίεργης ομίχλης η οποία, αντίθετα του όπως συμβαίνει συνήθως, δεν άφηνε ίχνη στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, ούτε μύριζε.Επειδή η ομίχλη ήταν πυκνή το αυτοκίνητο έτρεχε με χαμηλή ταχύτητα, περίπου στα 20 χιλιόμετρα. Μέχρι να φθάσουν στην Σπηλιά του Νταβέλη είχε πέσει αρκετά η ένταση των μεγάλων φώτων του αυτοκινήτου και η μηχανή έσβησε τρεις φορές. Μόλις πέρασαν τη στροφή της Σπηλιάς του Νταβέλη, στα 300 περίπου μέτρα ο γιατρός ξαφνικά άρχισε να ιδρώνει, είχε γίνει άσπρος, και όπως τους είπε χαρακτηριστικά «δεν αισθάνομαι το κεφάλι μου από τα φρύδια και πάνω κι έχω τάση για εμετό». Αμέσως ο Τ. Μ., που είναι γνώστης των παράδοξων φαινομένων της Πεντέλης, αποφάσισε να απομακρυνθούν από την περιοχή, και όταν έφτασαν στο παλάτι της Δούκισσας της Πλακεντίας, ο γιατρός συνήλθε αμέσως. Σε σχετική ερώτηση του Τ. Μ., αν μπορεί να του εξηγήσει ιατρικά τι του συνέβη, ο γιατρός απάντησε αρνητικά.
Από εκεί πήγαν προς τον Άγιο Στέφανο, όπου δεν υπήρχε ομίχλη. «Από εκεί παρατήρησαν ότι πάνω από την Πεντέλη υπήρχε ένα μεγάλο σύννεφο 600 περίπου μέτρων, που στα άκρα του αναβόσβηναν ρυθμικά 2 φώτα και στη μέση του υπήρχαν λάμψεις και ακτίνες φωτός σαν λέιζερ. Αυτό το φαινόμενο κράτησε μέχρι τις 3 το πρωί."
Κατά τις 7.30 εξήλθε και η ίδια στο μπαλκόνι της, και όπως παρατήρησε, ο ουρανός ήταν ελαφρά συννεφιασμένος και σε διάφορα μέρη ξάστερος. Όμως, αμέσως της προκάλεσε την προσοχή το γεγονός ότι σε όλη την περιοχή, από την Εκάλη μέχρι και το βουνό της Πεντέλης προς τα δεξιά, ο ουρανός φωτιζόταν με κατάλευκο φως το οποίο ήταν διάχυτο παντού και εξέρχονταν μέσα από λευκά πυκνά σύννεφα τα οποία ήταν πάνω από το βουνό. Αυτό το τεράστιο φως άναβε κι έσβησε ρυθμικά ανά δευτερόλεπτο και παρείχε την εντύπωση ότι κάπου πίσω απ' αυτό το σημείο άστραφτε συνέχεια και ότι θα επακολουθούσε μεγάλη καταιγίδα.
Μετά τις 8, αυτό το φως άρχισαν να το διαπερνούν δεκάδες λευκές γραμμές. Το θέαμα αυτό, που συνέβαινε μέσα σε μια απόλυτη σιωπή, ήταν τόσο συναρπαστικό που κυριολεκτικά την είχε καθηλώσει. Όπως είπε σχετικά: «Απλά μπορώ να θεωρήσω ότι εκεί επάνω διεξαγόταν κάποια αεροπορική μάχη, ή μάλλον συνέβαινε κάτι το οποίο διέφευγε από τις ανθρώπινες δυνατότητες αντίληψης. Το φαινόμενο αυτό παρατηρούσε εκτός από μένα ο γιος μου, που είναι 14ων χρονών, και από το διπλανό μπαλκόνι μια γειτόνισσά μου, η οποία έδειχνε πολύ φοβισμένη».
Μετά από δύο ώρες, από το βουνό της Πάρνηθας έπεφταν ακτίνες φωτός σαν προβολείς πάνω στο φως του ουρανού της Εκάλης. Μετέπειτα το φαινόμενο εξασθένισε στην Πεντέλη και σε ελάχιστα λεπτά εμφανίστηκε το ίδιο ακριβώς πάνω στην Πάρνηθα. Μέχρι τις 11 το βράδυ που ήταν καθηλωμένη στο μπαλκόνι της, το φαινόμενο παρουσιαζόταν άλλοτε στην Πάρνηθα και άλλοτε στην Εκάλη.
Είναι αξιοσημείωτο ότι εκείνο το βράδυ η μάρτυς προσπάθησε να επικοινωνήσει με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς για να αναφέρει αυτό το πρωτόγνωρο θέαμα, αλλά οι προσπάθειές της απέβησαν μάταιες αφού τελικά δεν μπόρεσε να μιλήσει με κάποιον αρμόδιο.Μετέπειτα αποτάνθηκε στην Ε.Μ.Υ. και την συνέδεσαν με κάποιον αρμόδιο, του οποίου αγνοεί τα στοιχεία, ο οποίος, όπως την ενημέρωσε, είχε δεχθεί πολλά τηλεφωνήματα για το ίδιο φαινόμενο από την Κορινθία μέχρι την Κεφαλλονιά, και πρόσθεσε ότι το ερευνούν και όπως υποθέτει πρέπει να είναι καταιγίδα.

Ανάμνηση προηγούμενης ζωής
Προτείνεται να γίνεται σε συνεργασία με κάποιον φίλο ή ακόμα καλλίτερα κάποιον γνώστη του Εσωτερισμού, έτσι ώστε αν εγκλωβιστείς σε άλλα πεδία ή έχεις πρόβλημα να «γυρίσεις», να μπορέσει να το κάνει ο φίλος. Επίσης, ο φίλος θα πρέπει να κρατά σημειώσεις για όλα όσα θα πεις/κάνεις κατά την διάρκεια που θα βρίσκεσαι σε κατάσταση διαλογισμού.
Επιβάλλεται να εκτελέσεις αρχικά ένα τελετουργικό λουτρό και στην συνέχεια διαλογισμό με σκοπό τον εξαγνισμό της αύρας σου και την χαλάρωση.
Ξάπλωσε κάπου με το κορμί σε ευθεία θέση και ένα μικρό μαξιλαράκι κάτω από τον σβέρκο. Κλείσε τα μάτια σου, πάρε μερικές βαθιές αναπνοές και χαλάρωσε. Ο φίλος σου τώρα θα πρέπει να αρχίσει να σου λέει αργά, σε ήπιο τόνο και καθαρά αυτά που αναφέρονται παρακάτω. Εσύ θα πρέπει να οραματίζεσαι καθαρά αυτά που αναφέρονται καθώς σου τα υπαγορεύει.

Βρίσκεσαι έξω από μια τεράστια και επιβλητική βιβλιοθήκη.
Μπροστά της βρίσκονται 10 τεράστια σκαλιά που οδηγούν στην κεντρική είσοδο.
Πολύ αργά ξεκίνα να ανεβαίνεις τα σκαλιά μετρώντας κάθε ένα που περνάς.
Τώρα έφτασες μπροστά από την κεντρική είσοδο του κτηρίου. Η πόρτα είναι γιγαντιαία και έχει ένα τεράστιο ρόπτρο.
Χρησιμοποίησε το ρόπτρο για να χτυπήσεις την πόρτα.
Κάποιος θα σου ανοίξει την πόρτα. Αυτός είναι το πνεύμα-οδηγητής σου.
Πες του συγκεκριμένα να σου δείξει αυτό που αναζητείς (π.χ. την αμέσως προηγούμενη ζωή σου ή την προ-προηγούμενη)
Δεν είναι απαραίτητο να ανοίξεις συζήτηση αυτή τη στιγμή με το πνεύμα-οδηγητή.
Ζήτα του να σε οδηγήσει εκεί όπου θα μπορέσεις να λάβεις τις πληροφορίες που ζήτησες.
Πίσω από τον οδηγητή σου τώρα βλέπεις μια πόρτα και σε οδηγεί εκεί.
Σε οδηγεί σε ένα άλλο δωμάτιο και σου ζητά να καθίσεις.
Εδώ ο οδηγητής θα σου προσφέρει ένα βιβλίο ή κάποιο άλμπουμ με φωτογραφίες ή θα σου παρουσιάσει εικόνες σαν οθόνη. Παρακολούθα προσεκτικά τα όσα βλέπεις και ακούς και διηγήσου τα στον φίλο σου ταυτόχρονα ο οποίος θα πρέπει να κρατά σημειώσεις. Όταν ολοκληρώσεις, ευχαρίστησε τον οδηγητή σου~
Άνοιξε την πόρτα του δωματίου και πήγαινε στην κεντρική πόρτα του κτηρίου απ' όπου και ήρθες.
Άνοιξε την κεντρική πόρτα και βγες έξω.
Καθώς κατεβαίνεις τα σκαλιά, κάντο αργά και μέτρα από το 10 έως το 1 κάθε σκαλί που περνάς.
Μην σε εντυπωσιάσει αν δεν θυμάσαι τα όσα είδες! Γι αυτό άλλωστε κρατά τις σημειώσεις ο φίλος σου. Προτείνεται επίσης εκτός από τον φίλο που θα βρίσκεται κοντά σου, να έχεις και ένα μαγνητόφωνο για την περίπτωση που αρχίσεις να μιλάς σε κάποια άγνωστη γλώσσα και δεν μπορέσει ο φίλος σου να κρατήσει σημειώσεις.

Λεμούρια

Η θρυλική Λεμουρία, η χαμένη Ήπειρος του Ινδικού ωκεανού που πιστεύεται ότι δεν είναι άλλη από τον Κήπο της Εδέμ αλλά και ο λίκνος του ανθρώπινου γένους.
Η θεωρία της ύπαρξης της Λεμουρίας ξεκίνησε κατά της αρχές του 19ου αιώνα, όταν επιστήμονες μελετούσαν την Δαρβινική θεωρία εξέλιξης. Τότε παρουσιάστηκε η θεωρία ότι υπήρχε μια φυσική «γέφυρα» που συνέδεε το αρχιπέλαγος Μαλάι με την νότια Ασία και την Μαδαγασκάρη, δηλαδή ότι υπήρχε σύνδεση μεταξύ Ινδίας και Νότιας Αφρικής αλλά και Ινδίας με το αρχιπέλαγος Μαλάι, δηλαδή την... Λεμουρία.
Οι αποκρυφιστές όρισαν την χαμένη Ήπειρο ως το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της αρχαιότερης ιστορίας της Ανθρωπότητας. Η Μαντάμ Ελένα Μπλαβάσκυ -η οποία υπήρξε και η πρώτη που κίνησε εκτενέστερα το ενδιαφέρον των μελετητών για την Λεμουρία- πίστευε ότι η θρυλική αυτή Ήπειρος κατοικήθηκε από την 3η Ριζική Φυλή της ανθρωπότητας και την περιγράφει (την Φυλή) ως πανύψηλους, μελαμψούς ερμαφρόδιτους με 4 χέρια και μερικοί διέθεταν ένα 3ο μάτι στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους. Συνεχίζει την περιγραφή αναφέροντας ότι είχαν περίεργα πόδια με κλείδωσεις που τους επέτρεπαν να περπατούν εξίσου καλά είτε προς τα μπροστά είτε προς τα πίσω. Τα μάτια τους βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους κι έτσι μπορούσαν να βλέπουν και πλάγια. Η περιγραφή της Μπλαβάσκυ ολοκληρώνεται με την αναφορά στις εκπληκτικές τους ψυχικές και τηλεπαθητικές ικανότητες. Με αυτήν την περιγραφή συμφωνεί ο Ρούντολφ Στέινερ και προσθέτει ότι αρχικά δεν είχαν μνήμη καθώς επίσης ότι η επιθυμία τους ήταν να αναπτύξουν την θέληση, την διαίσθηση και την φαντασία τους ώστε να μπορούν να εξουσιάζουν τις δυνάμεις της Φύσης.
Η θρυλική Λεμουρία, η χαμένη Ήπειρος του Ινδικού ωκεανού που πιστεύεται ότι δεν είναι άλλη από τον Κήπο της Εδέμ αλλά και ο λίκνος του ανθρώπινου γένους.
Η θεωρία της ύπαρξης της Λεμουρίας ξεκίνησε κατά της αρχές του 19ου αιώνα, όταν επιστήμονες μελετούσαν την Δαρβινική θεωρία εξέλιξης. Τότε παρουσιάστηκε η θεωρία ότι υπήρχε μια φυσική «γέφυρα» που συνέδεε το αρχιπέλαγος Μαλάι με την νότια Ασία και την Μαδαγασκάρη, δηλαδή ότι υπήρχε σύνδεση μεταξύ Ινδίας και Νότιας Αφρικής αλλά και Ινδίας με το αρχιπέλαγος Μαλάι, δηλαδή την... Λεμουρία.
Οι αποκρυφιστές όρισαν την χαμένη Ήπειρο ως το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της αρχαιότερης ιστορίας της Ανθρωπότητας. Η Μαντάμ Ελένα Μπλαβάσκυ -η οποία υπήρξε και η πρώτη που κίνησε εκτενέστερα το ενδιαφέρον των μελετητών για την Λεμουρία- πίστευε ότι η θρυλική αυτή Ήπειρος κατοικήθηκε από την 3η Ριζική Φυλή της ανθρωπότητας και την περιγράφει (την Φυλή) ως πανύψηλους, μελαμψούς ερμαφρόδιτους με 4 χέρια και μερικοί διέθεταν ένα 3ο μάτι στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους. Συνεχίζει την περιγραφή αναφέροντας ότι είχαν περίεργα πόδια με κλειδώσεις που τους επέτρεπαν να περπατούν εξίσου καλά είτε προς τα μπροστά είτε προς τα πίσω. Τα μάτια τους βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους κι έτσι μπορούσαν να βλέπουν και πλάγια. Η περιγραφή της Μπλαβάσκυ ολοκληρώνεται με την αναφορά στις εκπληκτικές τους ψυχικές και τηλεπαθητικές ικανότητες. Με αυτήν την περιγραφή συμφωνεί ο Ρούντολφ Στέινερ και προσθέτει ότι αρχικά δεν είχαν μνήμη καθώς επίσης ότι η επιθυμία τους ήταν να αναπτύξουν την θέληση, την διαίσθηση και την φαντασία τους ώστε να μπορούν να εξουσιάζουν τις δυνάμεις της Φύσης.
Συνεχίζοντας με βάση την θεωρία της Μπλαβάσκυ, οι Λεμουριανοί μετά την καταστροφή της Ηπείρου τους, μετανάστευσαν στην Ατλαντίδα κι εκεί εξελίχθηκαν στην 4η Ριζική Φυλή της ανθρωπότητας. Μετά την καταστροφή και της Ατλαντίδας, μετανάσταυσαν πάλι, αυτή τη φορά όμως όχι ενωμένοι, αλλά διασκορπίστηκαν σε όλη την υδρόγειο και εξελίχθηκαν στην 5η Ριζική Φυλή.
Κατά την Μπλαβάσκυ, οι Ριζικές Φυλές είναι 7 και κατά τους νεότερους Θεοσοφιστές (κυρίως τον Σκότ-Έλλιοτ) οι Λεμουριανοί ξεκίνησαν από ωοτόκοι, εξελίχθηκαν με διασταυρώσεις με ζώα -εξ' ου και οι σημερινοί χιμπατζήδες- και μετά από αρκετές μεταλλάξεις φτάνουμε στον σημερινό άνθρωπο.
Η Ήπειρος της Λεμουρίας λέγεται ότι εκτεινόταν σε σχεδόν ολόκληρο το Νότιο ημισφαίριο. Μετά την καταστροφή της, πιθανότατα από έκρηξη ηφαιστίου, το μεγαλύτερο κομμάτι γης βυθίστηκε ενώ άλλα κομμάτια παρέμειναν και είναι η σημερινή Μαδαγασκάρη, Αυστραλία και Νησί του Πάσχα. Η θρυλική Λεμουρία δεν κίνησε ποτέ το ενδιαφέρον των ερευνητών τόσο πολύ όσο η Ατλαντίδα, ίσως λόγω των εξοφρενικών περιγραφών της Μαντάμ Μπλαβάσκυ σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη έστω και ελάχιστων άλλων πηγών πληροφοριών, πόσο μάλλον αποδείξεων ύπαρξής της, σε αντίθεση με την Ατλαντίδα που συναντάμε αρκετές αναφορές ανά τους αιώνες.
Αλλά τα υποτιθέμενα «υπολείμματά» της Λεμουρίας (κυρίως το Νησί του Πάσχα) προκαλούν τον κάθε ερευνητή μέχρι σήμερα.

Ζωή στο Σύμπαν
Η ύπαρξη εξωγήινων έχει φανατικούς υποστηρικτές, όπως βέβαια και εχθρούς ανάμεσα στους επιστήμονες. Τα τελευταία  χρόνια, όμως, η εξέλιξη της επιστήμης στους κλάδους της αστρονομίας, της αστροβιολογίας και γενικότερα της εξερεύνησης του διαστήματος είναι ραγδαία και τα ευρήματα εντυπωσιακά, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των επιστημόνων να κλίνει υπέρ της ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχει πράγματι ζωή εκεί έξω...
Οι επιστήμονες δεν ψάχνουν, πλέον, μόνο για μικρά πράσινα ανθρωπάκια. Χωρίς, φυσικά, να έχει αποκλειστεί αυτή η πιθανότητα στην οποία στρέφονται ορισμένα από τα επιστημονικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη. Μία άλλη μεγάλη κατηγορία ερευνητών έχει στρέψει τις προσπάθειές της στην εύρεση εξωγήινων βακτηρίων, καθώς αυτή θεωρείται η πρώτη μορφή ζωής που ίσως εμφανίστηκε και σε κάποιον άλλο πλανήτη.

Ο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ, ΕΥΡΩΠΗ
Στοιχεία που βρέθηκαν στον δορυφόρο του πλανήτη Δία, την Ευρώπη, κάνουν τους Αμερικανούς επιστήμονες να μιλούν για μια «ισχυρή πιθανότητα» να υπάρχει εκεί ζωή, αφού κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου ενδέχεται να υπάρχει νερό.
Η Μάργκαρετ Τζ. Κίβελσον, επιστήμονας διαστημικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Λος ?ντζελες, αναφέρει ότι τα ευρήματα μιας συσκευής ανίχνευσης μαγνητικού πεδίου, τα οποία μετέδωσε στη Γη το διαστημόπλοιο «Γαλιλαίος», δείχνουν πως υπάρχει ένας ωκεανός κάτω από τους πάγους που καλύπτουν την Ευρώπη.
Ο Δίας έχει 17 δορυφόρους και 4 από αυτούς είναι ορατοί με τηλεσκόπια από τη Γη. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα πιο πιθανά σημεία για να βρεθεί ζωή στον Γαλαξία μας είναι ο Δίας και ο Άρης, έστω κι αν οι εξωγήινοι που θα βρεθούν εκεί θα είναι απλώς μικρόβια.
Με τη μελέτη των μαγνητικών πεδίων της Ευρώπης και του Δία οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας ωκεανός σε βάθος 7,5 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Ευρώπης.
Η Ευρώπη φαίνεται να έχει τα πιο βασικά συστατικά για τη ζωή. Αλλά ακόμα κι αν έχει τα συστατικά, η ερώτηση που μπαίνει είναι, υπάρχει ένας σπινθήρας που θα δημιουργήσει τα πρώτα οργανικά μόρια; Λέει ο Ron Greeley, ένας πλανητικός επιστήμονας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Τα πειράματα με σφαίρες του Borucki υποδεικνύουν ότι οι συγκρούσεις με μετεωρίτες μπορεί να δώσουν αυτόν τον σπινθήρα. Ο ηλεκτρικός σπινθήρας δεν είχε ποτέ ανιχνευθεί, επειδή κανένας δεν είχε βάλει τους αισθητήρες κάτω από έναν... κρατήρα λόγω σύγκρουσης προηγουμένως, είπε ο ίδιος. Η ομάδα σκέφτεται ότι το ρεύμα προκαλείται από τη μετακίνηση των πρωτονίων καθώς ο πάγος σπάζει. Στη δεκαετία του '50, ο Stanley Miller, που βρίσκεται τώρα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, έδειξε ότι πυροδοτώντας ένα ηλεκτρικό σπινθήρα μέσα σε ένα μείγμα νερού, μεθανίου και αμμωνίας, δημιούργησε σύνθετα οργανικά μόρια. Τα αμινοξέα, οι δομικοί λίθοι των πρωτεϊνών, ήταν μεταξύ εκείνων των προϊόντων.
Το μεθάνιο και η αμμωνία είναι πιθανόν ότι βρίσκονται στον πάγο της Ευρώπης και η ενέργεια που απορροφάται από τον πάγο, από μια σύγκρουση με μετεωρίτες, θα τον λιώσει. Αν προκαλέσετε αιφνίδια έναν ηλεκτρικό σπινθήρα σε αυτό το μείγμα, λέει ο Borucki, θα σχηματισθούν τότε σύνθετα μόρια.
Αλλά αυτό χρειάζεται ακόμα να εξεταστεί και στο εργαστήριο. Μέχρι τώρα τα πειράματα έχουν χρησιμοποιήσει μόνο τον καθαρό πάγο του νερού, που ψύχθηκε στους -196°C για να μιμηθεί τις συνθήκες στην Ευρώπη.
Οι σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν είναι διαμέτρου ενός εκατοστού και πυροβολήθηκαν προς τον πάγο με μια ταχύτητα έξι km/sec. Αυτό είναι ισοδύναμο προς ένα αστεροειδή, μήκους ενός χιλιομέτρου, που θα συντριβεί πάνω στο φεγγάρι με μια ταχύτητα περίπου 24 km/s.
"Βλέπουμε μια χούφτα πολύ μεγάλων κρατήρων στην Ευρώπη, και φυσικά θα είχε αναπτυχθεί πολλή ενέργεια σε αυτούς κατά τη στιγμή της σύγκρουσης", σχολιάζει ο Greeley. "Αυτά τα νέα αποτελέσματα είναι συναρπαστικά." Ο Greeley έχει διοριστεί από τη NASA για να θέσει τις επιστημονικές προτεραιότητες για τον διαστημικό δορυφόρο που θα πάει στα φεγγάρια του Δία. Αυτός ο δορυφόρος, που πρόσφατα πήρε μια χρηματοδότηση, θα επισκεφτεί την Ευρώπη και δύο από τα άλλα φεγγάρια, το Καλλιστώ και τον Γανυμήδη. Τότε μπορεί να σταλεί στην επιφάνεια της Ευρώπης ένα όχημα για να ψάξει για οργανική ύλη. Αλλά αυτό θα αργήσει πολύ - η εκτίμηση του Greenley είναι ότι η πιο γρήγορη ημερομηνία έναρξης για την αποστολή είναι το 2011.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ
Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης μπορεί να φιλοξενεί μικρόβια, οι επιστήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι τα νέφη ψηλά στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Αφροδίτη περιέχουν χημικές ουσίες, που μπορεί να δείχνουν παρουσία μια μορφή ζωής.
Τα διαστημικά σκάφη δεν έχουν βρει ποτέ οποιοδήποτε σημάδι ζωής πάνω στην Αφροδίτη, η οποία έχει μια εξαιρετικά καυτή επιφάνεια και μια ατμόσφαιρα που περιέχει ένα μείγμα δηλητηριωδών χημικών ουσιών.
Αλλά οι Dirk Schulze-Makuch και Louis Irwin, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, λένε ότι η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι "σχετικά φιλόξενη" και μπορεί να υπάρχουν ένας μεγάλος αριθμός βακτηριδίων.
"Από την άποψη της αστροβιολογίας, η Αφροδίτη έχει ελπίδες", ισχυρίζονται οι επιστήμονες μετά το τέλος της έρευνάς τους, που δημοσιεύεται στο περιοδικό New Scientist.
Εντούτοις, οι περισσότεροι αστρονόμοι παραμένουν δύσπιστοι και η γενική συναίνεση είναι ότι η ζωή στον πιο στενό γείτονα της Γης, θα ήταν αδύνατη.

Στοιχεία της Αφροδίτης
Δεύτερος πλανήτης από τον ήλιο - Παρόμοιος στο μέγεθος και τη μάζα με τη Γη - Παχιά, δηλητηριώδης ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα και θειικό οξύ - Η επίδραση του φαινομένου του θερμοκηπίου κρατά την επιφάνεια αρκετά καυτή, ώστε να λιώνουν τα μέταλλα.

Μοναδικότητες
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τις ρωσικές διαστημικές αποστολές Venera και επίσης τα σκάφη Venus και Magellan, οι ερευνητές έχουν μελετήσει την υψηλή συγκέντρωση σταγονιδίων ύδατος στα σύννεφα της Αφροδίτης.
Παρατήρησαν κάποιες μοναδικότητες στη χημική σύνθεσή τους, που θα μπορούσαν να εξηγηθούν αν υποτεθεί ότι υπάρχουν μικρόβια στην ατμόσφαιρα.
Οι επιστήμονες βρήκαν υδρόθειο και διοξείδιο του θείου - δύο αέρια που αντιδρούν το ένα με το άλλο, και δεν φαίνονται στην ίδια θέση εκτός αν κάτι τα παράγει.
Επίσης λένε ότι - παρά την ηλιακή ακτινοβολία και τις αστραπές - η ατμόσφαιρα περιέχει μετά βίας οποιαδήποτε ποσότητα μονοξείδιο του άνθρακα, που αυτό φανερώνει ότι ένα απροσδιόριστο πράγμα αφαιρεί αυτό το αέριο.

Βακτηριακή ζωή
Οι ερευνητές είπαν ότι τα μικρόβια που ζουν στα νέφη της Αφροδίτης θα μπορούσαν να ενώσουν χημικά το διοξείδιο του θείου με το μονοξείδιο του άνθρακα και ενδεχομένως με το υδρόθειο σε έναν μεταβολισμό παρόμοιο με αυτόν μερικών πολύ-πολύ παλιών, στην πρόωρη Γη, γήινων μικροβίων.
Θεωρούν επίσης ότι οι θερμοκρασίες της Αφροδίτης ήταν κάποτε πολύ πιο χαμηλές και θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει ωκεανοί στον πλανήτη.
"Η ζωή θα μπορούσε να έχει αρχίσει εκεί και να υποχώρησε σε πιο σταθερές μορφές ζωής, σαν τα μικρόβια, μόλις άρχισε η επίδραση του φαινομένου του θερμοκηπίου", λέει ο κ. Schulze-Makuch.
Βέβαια οι περισσότεροι επιστήμονες είναι δύσπιστοι για αυτόν τον ισχυρισμό. Τέλος ισχυρίζονται ότι τα μικροσκοπικά σταγονίδια του νερού δεν είναι αρκετά για να υποστηρίξουν τη ζωή στον πλανήτη Αφροδίτη.

ΑΡΗΣ
"Πολύς λόγος έχει γίνει για τον Κόκκινο Πλανήτη τη μορφή και σύστασή του και το ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής. Κάτι όχι απίθανο αν όντως στον ?ρη υπάρχει μια υπόγεια θαλάσσια έκταση."
Μερικά από τα γήινα βακτηρίδια τροφοδοτούνται από αντιδράσεις διοξειδίου του άνθρακα με υδρογόνο, από τις οποίες παράγεται μεθάνιο και νερό. Τέτοιου είδους «μεθανογόνα» βακτηρίδια είναι οι πρώτοι από τους υποψήφιους κατοίκους τους Άρη, καθώς δεν χρειάζονται το φως του Ήλιου ή οξυγόνο για να επιβιώσουν.
Σύμφωνα με ανακοίνωση Ευρωπαίων επιστημόνων, κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη ?ρη υπάρχει μια τεράστια παγωμένη θάλασσα. Το συμπέρασμά του βασίζεται σε φωτογραφίες από την περιοχή Elysium κοντά στον ισημερινό του πλανήτη, μια θάλασσα από πλάκες πάγου με συνολική έκταση 800 επί 900 χλμ κρυμμένη κάτω από ένα λεπτό στρώμα ηφαιστειακής στάχτης.
Στις φωτογραφίες των Ηλύσιων Πεδίων του Κόκκινου Πλανήτη διακρίνονται τεράστιες, επίπεδες και λείες πλάκες, όμοιες με τις ραγισμένες παγωμένες εκτάσεις κοντά στους πόλους της Γης. Πρόκειται για πλάκες πάγου, καλυμμένες από ηφαιστειακή τέφρα, οι οποίες παρέμειναν στην περιοχή έπειτα από μια κατακλυσμιαία πλημμύρα υγρού νερού πριν από πέντε εκατομμύρια χρόνια. Όσος πάγος δεν ήταν καλυμμένος από την ανακλαστική σκόνη έχει πλέον λιώσει από την ηλιακή ακτινοβολία.
Σήμερα νερό υπάρχει στον ?ρη μόνο υπό τη μορφή πάγου στους πόλους τους πλανήτη. Οι επιστήμονες ωστόσο, υποψιάζονται εδώ και χρόνια ότι είναι πιθανό να υπάρχουν μεγάλες αποθέσεις πάγου ρηχά στο υπέδαφος εύκρατων περιοχών. Έχει πλέον επιβεβαιωθεί, εξάλλου, ότι στον πλανήτη υπήρξε κάποτε άφθονο υγρό νερό. Όπως αναφέρει το New Scientist, η ομάδα των ερευνητών, με επικεφαλής τον Τζον Μάρεϊ του Ανοιχτού Πανεπιστημίου της Βρετανίας, υποστηρίζει ότι η επίμαχη περιοχή της πεδιάδας Elysium είναι χωρισμένη σε παράξενες επίπεδες πλάκες, με γραμμικά ίχνη που άφησαν πίσω τους οι πλάκες πάγου καθώς μετακινούνταν στο σκληρό υπόστρωμα. Επιπλέον, οι κρατήρες της περιοχές είναι ασυνήθιστα ρηχοί, ένδειξη ότι είναι μισογεμάτοι με κάποιο υλικό, όπως πάγος. Το μέσο βάθος της παγωμένης θάλασσας είναι 45 μέτρα. Είναι πάντως ενδιαφέρον ότι το όργανο OMEGA του Mars Express, το οποίο αναλύει τη χημική σύσταση της επιφάνειας, δεν κατάφερε να ανιχνεύσει καμία γεωλογική μεταβολή που να υποδηλώνει επίδραση από το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με δημοσίευση στο Science την προηγούμενη εβδομάδα, το γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ φαινόμενο θερμοκηπίου σημαίνει ότι ο πλανήτης δεν ήταν ποτέ αρκετά θερμός ώστε να λιώσει το παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα (ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου) που υπάρχει στους πόλους. Άρα, το νερό του Άρη δεν ήταν ποτέ υγρό για μεγάλα διαστήματα, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Στη διαλεύκανση του μυστηρίου ίσως βοηθήσει τώρα το ραντάρ MARSIS του Mars Express, το οποίο πρόκειται να ενεργοποιηθεί σύντομα για να ανιχνεύσει υγρό νερό και πάγο στα ανώτερα στρώματα του εδάφους.

Πηγή http://www.darkworld.gr
Ψηφοφορία
Σε τι θέματα θέλετε να ανανεώσουμε το site μας?
Total of answers: 351
Login form
Επισκεψιμότητα
Total online: 1
Επισκέπτες: 1
Μέλη: 0
Site Translator
 
Visitors Location
Γίνετε μέλος μας!


Τα βιβλία μας!
Για τους λάτρεις του τρόμου.




Σε συνεργασία με:




Το Ράδιο μας!