Πρόκειται για έναν εξομοιωτή της φαινόμενης κίνησης των πλανητών. Επινοήθηκε από τον Εύδοξο τον Κνίδιο που προσπάθησε να προσομοιώσει την ανώμαλη κίνηση των πλανητών με το συνδυασμό κυκλικών κινήσεων που θεωρούνταν οι μόνες αποδεκτές τροχιές για την αέναη κίνηση.

Αποτελούνταν από δύο ομόκεντρες σφαίρες (ή δακτυλίους). Η εσωτερική σφαίρα εδραζόταν υπό γωνία στην εξωτερική σφαίρα και έφερε στον ισημερινό της τον πλανήτη.

Η ταυτόχρονη περιστροφή των δύο σφαιρών (δακτυλίων) με ίση συχνότητα αλλά αντίθετη φορά προκαλούσε την οκτάσχημη (8) κίνηση του πλανήτη με την ανύψωση (σμίκρυνση), τη βύθιση (μεγέθυνση) και την ανάδρομη κίνησή του.

Το όλο σύστημα εδραζόταν και περιστρεφόταν στην περιφέρεια μιας τρίτης σφαίρας και απέδιδε την αναπτυγμένη πολύπλοκη ανάδρομη τροχιά του πλανήτη.