Παρασκευή, 29-ΜΑΡ-2024, 12:06 PM
Welcome Ξωτικό | RSS


Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ (Από το μέλος μας "Αθηναίος") (Μέρος Β)

Μάλιστα, κύριε, κοντά στα όρια του Ηλιακού μας συστήματος, εκεί που η έλξη του αρχηγού και γενικού κουμανταδόρου μας πνέει το λοίσθια, δύο ομάδες επιστημόνων έχουν εντοπίσει ταυτόχρονα ένα άλλο διαστημικό τρομοκράτη, έναν πλανήτη, ή ένα νεκρό αστέρι, τρεις φορές το μέγεθος του πλανήτη Δία, που περιστρέφεται γύρο από το Ηλιακό μας σύστημα, σε απόσταση δύο τρισεκατομμυρίων μιλίων από τον ήλιο.

Πολύ μακριά το ουράνιο σώμα. Ναι. Δεν μας επηρεάζει άμεσα. Όχι. Αλλά μπορεί να κάνει «πονηριές». Μπορεί να τραβήξει άλλα σώματα από το διάστημα, να τα πετάξει μέσα στην περιοχή που επηρεάζεται από την έλξη του Ηλίου και μετά να έχουμε μεγάλα μπερδέματα και ένας… Γιαχβέ να βάλει το χέρι του!

*

Ας δούμε, λοιπόν όπως είχαμε πει και ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του «Worlds in Collision» (Κόσμοι σε Συγκρούσεις) που γράφτηκε το 1950 και ομιλεί για κοσμογονικές καταστροφές του παρελθόντος και πώς αυτές έχουν αναφερθεί σε διάφορες αρχαίες γραφές.

Ο Βελικόφσκυ, που είχε πτυχία από τα Πανεπιστήμια της Μόσχας, της Βιέννης και του Εδιμβούργου, αντιμετώπισε οργανωμένη δυσφήμιση και ανάθεμα από συγχρόνους του και φυσικά από την Εκκλησία. Αυτό δεν μας πειράζει! Όσο περισσότερη δυσφήμιση και ανάθεμα αντιμετωπίζει κάποιος, τόσο περισσότερο μου κινεί το ενδιαφέρον και τον ψάχνω. Αν ήταν ασήμαντος και βλάκας ποιος θα καθόταν να ασχοληθεί μαζί του;

Θα υπάρχουν και δικά μου σχόλια, βεβαίως, για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με όλα αυτά τα «περίεργα» πράγματα που λέμε εδώ, για να γίνουν πιο κατανοητά και να πάρετε μια ιδέα για το πώς πρέπει να αναλύουμε, συγκρίνουμε, εμβαθύνουμε κλπ., όταν μελετούμε ένα βιβλίο, όχι διαβάζουμε, γιατί άλλο είναι να μελετούμε ένα βιβλίο και άλλο να το διαβάζουμε. Τα σχόλιά μου σε παρένθεση.

Ο Κόκκινος Κόσμος.
Στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας πριν την παρούσα εποχή (σχόλιο: πριν 3.500 χρόνια, Εβραίος γαρ ο Βελικόφσκυ δεν γράφει χρονολογίες με π.Χ. ή μ.Χ.), η Γη γνώρισε μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της. Ένα ουράνιο σώμα πλησίασε πολύ την Γη. Το χρονικό της καταστροφής μπορεί να επανοικοδομηθεί από τις μαρτυρίες πολλών αρχαίων γραφών. Ο κομήτης (;) άγγιξε τη Γη, πρώτα με την αεριώδη ουρά του. Ο Σέρβιος είχε γράψει: «Δεν ήταν φτιαγμένη από φωτιά, αλλά από την κοκκινίλα του αίματος».

Ένα από τα πρώτα ορατά σημεία αυτής της «συνάντησης», ήταν το κοκκίνισμα της επιφάνειας της Γης από μια λεπτή σκόνη με χρώμα σκουριάς. Σε θάλασσα, λίμνες και ποτάμια, η σκόνη έβαψε κόκκινο το νερό. Λόγω την μορίων αυτής της σιδηρούχου σκόνης, ή κάποιας άλλης διαλυτέας ουσίας, κοκκίνισε όλος ο κόσμος.

Το χειρόγραφο «Quiche» των Μάγια λέει ότι στο δυτικό ημισφαίριο, την εποχή ενός μεγάλου κατακλυσμού, όταν η Γη σείστηκε και η κίνηση του ήλιου διεκόπη, το νερό των ποταμών έγινε κόκκινο.

Ο Ιπουβέρ, ένας Αιγύπτιος αυτόπτης μάρτυρας, έγραψε σε πάπυρο, σε στυλ θρήνου: «Ο ποταμός (ο Νείλος) έγινε αίμα». Αυτό αντιστοιχεί με τον 20ο στίχο του 7ου κεφαλαίου της Εξόδου της Παλαιάς Διαθήκης: «…και μετέβαλε παν το ύδωρ το εν τω ποταμώ εις αίμα».

(Σχόλιο: Όταν έχουμε τρεις πολιτισμούς σε τρεις ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ τόπους, ο ένας εκ διαμέτρου αντίθετος γεωγραφικά από τους άλλους δυο, να αναφέρουν το ίδιο συμβάν, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι το συμβάν είναι πραγματικό. Τα νερά της Γης πρέπει να είχαν βαφτεί κόκκινα. Όποιος έχει βρεθεί στην Κύπρο και έχει δει την «κόκκινη θάλασσα» κοντά στα χαλκωρυχεία και ασφαλώς και σε άλλες παρόμοιες περιοχές αλλού, αντιλαμβάνεται τον λόγο που το ακάλυπτο νερό της Γης είχε κοκκινίσει πριν 3.500 χρόνια!

Εάν η αιτία ήταν η συνάντηση με κάποιον κομήτη, ή με ένα άλλο ουράνιο σώμα με τροχιά γύρω από τον ήλιο, τότε αυτό θα ξανασυμβεί. Το «πότε» εξαρτάται από την τροχιά του ουρανίου σώματος. Εκτός και αν, όταν πέρασε τόσο κοντά από τη Γη, δεν είχε τροχιά γύρω από τον ήλιο και ο ήλιος το «τράβηξε» και το έθεσε σε σταθερή τροχιά μακριά από τη Γη, και έτσι δεν θα ξαναπεράσει τόσο κοντά για να ξαναδημιουργήσει καταστροφές.

Χαρακτηριστική είναι η ομοφωνία της Παλαιάς Διαθήκης με τα αρχαία βιβλία των νότιο-αμερικανικών πολιτισμών, που είχαν αναπτυχθεί στην άλλη πλευρά του πλανήτη μας. Όλα ομιλούν για τις ίδιες κοσμογονικές καταστροφές και κάνουμε τεράστιο λάθος που τα αγνοούμε. Οι προειδοποιήσεις αυξάνονται μέρα με τη μέρα, αλλά κανένας δεν παίρνει είδηση ή μάλλον το κατεστημένο παίρνει είδηση, αλλά ότι γνωρίζει το κρατά για τον εαυτό του, δίχως να λέει τίποτα!).

Η Σκιά του Θανάτου.
Αν η έκρηξη ΕΝΟΣ ηφαιστείου μπορεί να σκουρύνει την ατμόσφαιρα σε όλον τον πλανήτη, μια ταυτόχρονη και παρατεταμένη έκρηξη χιλιάδων ηφαιστείων θα μαύριζε τον ουρανό. Τα ηφαίστεια ξερνούν υδρατμούς και στάχτη. Μετά τον κατακλυσμό, ο συγγραφέας του (νότιο-αμερικάνικου) «Κώδικα Χιμαλποπόκα», στην «Ιστορία των Ήλιων» του, αφηγείται τρομακτικά ουράνια φαινόμενα τα οποία ακολούθησε «σκότος που κάλυψε τη Γη», σε μια περίπτωση, «για μια περίοδο 25χρόνων».

Στον πάπυρο «Ερμιτάζ», στο Λένινγκραντ, περιέχονται θρήνοι για μια φοβερή καταστροφή, όταν «ο ουρανός και η Γη αναποδογυρίστηκαν». Μετά την καταστροφή, σκοτάδι κάλυψε τη Γη. Η «Σκιά του θανάτου» (στους ψαλμούς της Παλαιάς Διαθήκης) τοποθετείται (χρονολογικά) στον καιρό της περιπλάνησης των Εβραίων στην έρημο, μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο. Η φράση «Σκιά του θανάτου» ταιριάζει με την περιγραφή στον πάπυρο «Ερμιτάζ»: «Κανένας δεν μπορεί να ζήσει όταν ο ήλιος καλύπτεται από σύννεφα».

Το φαινόμενο του σκότους που είχε διαρκέσει χρόνια, αποτυπώθηκε στη «συλλογική» μνήμη των Δώδεκα Φυλών του Ισραήλ και αναφέρεται σε πολλά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, όπως «Οι άνθρωποι που περπατούσαν στο σκότος… στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου».

Υπάρχει και η ιστορία του Τζόσουα Μπεν Νουμ που, ενώ κυνηγούσε τους Κανανίτες στο Μπεθ-Χορόν, πρόσταξε τον ήλιο και το φεγγάρι να μείνουν ακίνητα: «Και ο ήλιος ακινητοποιήθηκε, και το φεγγάρι ακινητοποιήθηκε, μέχρι που ο λαός πήρε εκδίκηση από τους εχθρούς του». Μήπως δεν έχει γραφτεί στο βιβλίο του Γιασέρ: «Έτσι ο ήλιος στάθηκε στο μέσο του ουρανού και δεν βιάστηκε να δύσει για μια ολόκληρη ημέρα»;

(Σχόλιο: Η Παλαιά Διαθήκη είναι διάσπαρτη με αναφορές στη «Σκιά του Θανάτου» Στους ψαλμούς έχουμε και το «…ότι εταπείνωσας ημάς εν τόπω κακώσεως και επεκάλυψεν ημάς σκιά θανάτου». Στο Ιώβ, κεφ. 3:5 το «εκλάβει δε αυτήν σκότος και σκιά θανάτου, επέλθει επ’ αυτήν γνόφος», στο κεφ. 10:22 «…εις γην σκότους αιωνίου, ου ουκ έστι φέγγος, ουδέ οράν ζωήν βροτών». Οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης ΔΕΝ χρησιμοποιούν σχήματα λόγου, αλλά αναφέρονται σε πραγματικά φυσικά φαινόμενα του απώτερου παρελθόντος, που συνέβησαν τον καιρό των προπατόρων τους!).

Στην άλλη πλευρά του Ωκεανού.
Το Βιβλίο του Τζόσουα, που έχει σαν βάση το αρχαίο βιβλίο του Γιασέρ, λέει ότι ο ήλιος ακινητοποιήθηκε πάνω από τη Γιβεών και το φεγγάρι πάνω από την κοιλάδα του Αγαλών. Η περιγραφή των θέσεων των ουρανίων σωμάτων εισηγείται ότι (στο ανατολικό ημισφαίριο) ο ήλιος βρισκόταν σε προμεσημβρινή θέση. Το βιβλίο του Τζόσουα λέει ότι ο ήλιος και το φεγγάρι «στάθηκαν στη μέση του ουρανού». Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη διαφορά στο γεωγραφικό μήκος, πρέπει να ήταν νύκτα ή αυγή στο δυτικό ημισφαίριο.

Ας πάμε τώρα στο ράφι που περιέχει βιβλία γύρω από τις ιστορικές παραδόσεις των ιθαγενών της κεντρικής Αμερικής. Οι ναυτικοί του Κολόμβου και του Κορτέζ, φθάνοντας στην Αμερική, βρήκαν εγγράμματους ιθαγενείς που είχαν βιβλία. Στο Μεξικάνικο «Χρονικά του Κουαουτιτλάν», που είχε γραφτεί στη διάλεκτο των Ινδιάνων Ναχούα, αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια μια κοσμικής καταστροφής, που είχε συμβεί στο μακρινό παρελθόν, η νύκτα δεν είχε τελειώσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο Σαχαγκούν, ο Ισπανός σοφός που πήγε στην Αμερική μια γενιά μετά από τον Κολόμβο και μελέτησε τις παραδόσεις των ιθαγενών, έγραψε ότι κατά τη διάρκεια μιας κοσμικής καταστροφής, ο ήλιος είχε σηκωθεί ελάχιστα πάνω από τον ορίζοντα και παρέμεινε εκεί, ακίνητος. Το φεγγάρι, επίσης, είχε ακινητοποιηθεί. Οι βιβλικές ιστορίες ΔΕΝ ήταν γνωστές στους ιθαγενείς της Αμερικής. Επίσης, η παράδοση που είχε διασωθεί από τον Σαχαγκούν, ΔΕΝ φέρει ίχνη εισαγωγής από ιεραποστόλους.

(Σχόλιο: Τι λέει εδώ ο Βελικόφσκυ και παρεμπιπτόντως, άλλοι συγγραφείς στα δικά τους βιβλία; Λέει ότι δυο γεωγραφικά εκ διαμέτρου αντίθετοι πολιτισμοί αναφέρουν «στάση» του ήλιου και του φεγγαριού. Οι μεν Εβραίοι λένε ότι ο ήλιος δεν έδυε, οι δε Ινδιάνοι της Αμερικής ότι δεν ανέτελλε!

Οι πιθανότητες να είχαν ακούσει οι Ινδιάνοι τις ιστορίες των Εβραίων είναι αμελητέες, για να μην πούμε μηδενικές. Αν, όμως, τις είχαν ακούσει, τότε κι αυτοί θα έλεγαν ότι ο ήλιος δεν έδυε. Αυτοί, όμως, λένε ότι ο ήλιος δεν ΑΝΕΤΕΛΛΕ, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, όταν στην Αίγυπτο και το Ισραήλ είναι ημέρα, στην κεντρική Αμερική είναι νύχτα!

Τι είχε προκαλέσει αυτό το φαινόμενο; Όλα εισηγούνται μια στάση της περιστροφής της Γης γύρω από τον εαυτό της. «Κάτι» που την είχε προσεγγίσει της άλλαξε τα φώτα! Υπάρχει και άλλη πιθανότητα: Το φαινόμενο μπορεί να οφειλόταν σε μια ξαφνική μετατόπιση των πόλων της Γης, που ταιριάζει και με το «ο ουρανός και η Γη αναποδογύρισαν» στον πάπυρο του Λένινγκραντ. Αυτό κι αν είναι «αναστάτωση»).

Νάφθα
Το ακατέργαστο πετρέλαιο αποτελείται από δύο στοιχεία, άνθρακα και υδρογόνο. Η θεωρία της ανόργανης χημείας περί της προελεύσεως του πετρελαίου λέει ότι υδρογόνο και άνθρακας είχαν ενωθεί ανάμεσα στα στρώματα της Γης, κάτω από τεράστιες πιέσεις και θερμοκρασίες.

Οι ουρές των κομητών αποτελούνται, κυρίως, από άνθρακα και υδρογόνο σε αέρια μορφή. Στην απουσία οξυγόνου, τα εύφλεκτα αέρια δεν καίγονται «εν πτήση», αλλά όταν περάσουν μέσα από ατμόσφαιρα που περιέχει οξυγόνο αναφλέγονται, δεσμεύοντας όλο το διαθέσιμο οξυγόνο.

Η πτώση στη Γη ενός κολλώδους υγρού που καιγόταν με πυκνό καπνό, αναφέρεται τόσο στις προφορικές όσο και στις γραπτές παραδόσεις των λαών και των δύο ημισφαιρίων (ανατολικού και δυτικού).

Το «Πόπολ-Βου», το ιερό βιβλίο των Μάγια, αφηγείται: «Άνθρωποι πνίγηκαν μέσα σε ένα υγρό που κολλούσε και που έπεφτε από τον ουρανό… και αργότερα ήλθε ένας μεγάλος σαματάς από φωτιά πάνω από τα κεφάλια τους». Ολόκληρος ο πληθυσμός της περιοχής είχε αποδεκατιστεί. Παρόμοια περιγραφή υπάρχει στα «Χρονικά του Κουαουτιτλάν»: Η εποχή που είχε τελειώσει με βροχή φωτιάς ονομαζόταν «Ο Ήλιος της βροχής από φωτιά».

Στη Σιβηρία, οι Βόγουλοι μετέφεραν αυτή την ανάμνηση επί αιώνες και χιλιετίες: «Ο Θεός είχε στείλει βροχή από φωτιά πάνω στη Γη». Στις Ανατολικές Ινδίες, οι ιθαγενείς λένε ότι στο απώτερο παρελθόν, «ο ουρανός είχε βρέξει νερό από φωτιά». Όλοι οι άνθρωποι είχαν πεθάνει, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ο Αιγυπτιακός «Πάπυρος του Ιπουβέρ» περιγράφει αυτή την αδηφάγο φωτιά: «Πύλες, κολόνες και τοίχοι αναλώνονται από τη φωτιά. Στον ουρανό επικρατεί σύγχυση». Ο πάπυρος αναφέρει ότι αυτή η φωτιά είχε αποδεκατίσει σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα.

(Σχόλιο: Κεντρική Αμερική, Σιβηρία, Ισραήλ, Αίγυπτος, ανατολικές Ινδίες, είχαν συμφωνήσει να πουν το ίδιο «παραμύθι»; Είμαστε με τα καλά μας; Δεν βλέπουμε ότι όλοι αυτοί οι πολιτισμοί, όλες οι παραδόσεις αναφέρουν την ίδια καταστροφή; Μια καταστροφή που μπορεί να ξανασυμβεί; Που όλο και περισσότεροι ειδήμονες αναμένουν να ξανασυμβεί σύντομα; Και εμείς αγνοούμε «τ’ αχνάρια του φιδιού» και επαναπαυόμαστε ότι «με αυτό τον τρόπο οι ευσεβείς παραμυθάδες αρχαίοι έδειχναν το δέος τους για τον Γιαχβέ, το Ρα και όλους τους άλλους Θεούς που είχαν σκαρφιστεί»;

Είναι, δηλαδή, τόσο αδύνατο η προφητεία περί συντέλειας να μην είναι παρά επίγνωση κοσμικών καταστροφών του παρελθόντος και ειδικότερα επίγνωση της ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ αυτών των καταστροφών; Μόνο οι χρηματιστές είναι έξυπνοι, που μελετούν την χρηματιστηριακή πορεία 40, 50 και 100 χρόνων, των λεγομένων «κύκλων», και καταλήγουν σε συμπεράσματα; Είναι τόσο απίθανο η Αποκάλυψη του Ιωάννη που, μεταξύ μας, είναι μια αντιγραφή του πανάρχαιου Βιβλίου του Ενώχ, να αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και συμβάντα του παρελθόντος και να βασίζεται στη βεβαιότητα της επανάληψής τους; Το ίδιο και οι προειδοποιήσεις του Χριστού για την συντέλεια;

Ο Ιησούς και οι πέριξ του ΜΕΛΕΤΟΥΣΑΝ τα βιβλία που σήμερα αποτελούν την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και άλλα αρχαία Εβραϊκά βιβλία που δεν έχουν συμπεριληφθεί στον κανόνα. Ο Ιησούς ήταν μεγάλος μελετητής, κυρίως του Ησαΐα. Κάθε δεύτερη κουβέντα του ήταν «ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του προφήτου» (εκτός και αν με τα λόγια και τα έργα του κατηύθυνε τα πράγματα, για λόγους που αυτός ήξερε, έτσι ώστε να επαληθεύεται ο Ησαΐας)! Είναι τόσο απίθανο ο τουλάχιστον εξαιρετικά μορφωμένος και χαρισματικός Ιησούς να είχε βγάλει τα δικά του συμπεράσματα από την μελέτη πανάρχαιων Εβραϊκών γραπτών;

Να μην ξεχνάμε και τις άλλες, αμέτρητες γραφές, Ελληνικές, Χαλδαϊκές και άλλες, που ο πρόστυχος «θεόπνευστος» Ευσέβιος και η συμμορία του είχαν μετατρέψει σε στάχτη. Μέχρι τον καιρό του Ιησού, και λίγο αργότερα, όλα αυτά ήταν διαθέσιμα. Μπορεί εμείς να μην τα έχουμε πια, αλλά οι παλαιοί τα είχαν και αρκετοί θα τα είχαν μελετήσει. Μπορούμε να φανταστούμε τι θησαυρό γνώσεων και τι μαρτυρίες περιείχαν;)

Σεισμός.
Ο λόγος που οι Ισραηλίτες είχαν καλύτερη μοίρα από τους Αιγυπτίους (τον καιρό της Εξόδου), κρύβεται στα υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα τα σπίτια τους. Αφού οι αιχμάλωτοι (οι Ισραηλίτες) ζούσαν σε μια περιοχή βάλτων και εργάζονταν με πηλό, πρέπει να ζούσαν σε καλύβες φτιαγμένες από πηλό και καλάμια, που είναι πιο ανθεκτικά (σε σεισμό) από τα τούβλα και τις πέτρες (από τα οποία ήταν κατασκευασμένα τα σπίτια των Αιγυπτίων).

Σύμφωνα με τα Μεξικανικά χρονικά, σε μια (κοσμική) καταστροφή που ακολούθησαν λαίλαπες και σεισμοί, μόνο οι άνθρωποι που ζούσαν σε μικρές ξύλινες καλύβες είχαν παραμείνει άθικτοι. Τα μεγαλύτερα οικοδομήματα είχαν παρασυρθεί. Γλίτωσαν εκείνοι που ζούσαν σε μικρές καλύβες και επίσης τα νιόπαντρα ζευγάρια που, κατά το έθιμο, ζούσαν για λίγα χρόνια (μετά το γάμο) σε καλύβες μπροστά από τα σπίτια των πεθερικών!

Στην Παλαιά Διαθήκη, ή Έξοδος λέει «…τα παιδιά των πριγκίπων ρίχνονται στους τοίχους…τα παιδιά των πριγκίπων πετιούνται στους δρόμους». Ο πληθυσμός το έβαλε στα πόδια. Ο Ιπουβέρ έγραψε: «Οι άνθρωποι έφυγαν… φτιάχνουν τσαντίρια, όπως οι βουνίσιοι». Ο πληθυσμός μιας πόλης που καταστράφηκε από σεισμό, περνά τις νύχτες σε αγρούς (και τσαντίρια)!

Σύμφωνα με την Έξοδο, τα πιο πάνω συνέβησαν την 14η ημέρα του μηνός Αβίβ. Ενώ οι (ορθόδοξοι) Εβραίοι άρχιζαν, και εξακολουθούν να αρχίζουν, το μέτρημα μιας ημέρας από το ηλιοβασίλεμα, οι Αιγύπτιοι πάντα μετρούσαν την ημέρα από την αυγή. Κατά τους Αιγυπτίους, η καταστροφή συνέβη την 13η ημέρα (που ταιριάζει απόλυτα με την 14η των Ισραηλιτών!)

Εδώ βρίσκεται η απάντηση στο ανοικτό ερώτημα περί της προελεύσεως της δεισιδαιμονίας σχετικά με τον αριθμό 13 και κυρίως την 13η ημέρα του μήνα, που θεωρείται δυσοίωνη. Δεν υπάρχει μαρτυρία ότι αυτή η δεισιδαιμονία υπήρχε από τον καιρό της Εξόδου.

Παλίρροια.
Μια επιβράδυνση, ή στάση της περιστροφής της Γης (γύρω από τον εαυτό της) θα προκαλούσε μια παλιρροϊκή υποχώρηση των θαλασσών προς τους πόλους, ενώ ταυτόχρονα ένα ουράνιο σώμα που θα βρισκόταν κοντά (στη Γη) θα διατάρασσε την υποχώρηση του νερού προς τους πόλους, έλκοντάς το.

Οι παραδόσεις πολλών λαών επιμένουν ότι οι θάλασσες «σχίστηκαν» και τα νερά τους σηκώθηκαν ψηλά και πετάχτηκαν στην ξηρά.

Οι αρχαίες παραδόσεις των λαών του Περού λένε ότι για (μεγάλη) χρονική περίοδο ο ήλιος δεν βρισκόταν στον ουρανό, μετά ο ωκεανός εγκατέλειψε τις ακτές και με ένα φοβερό σαματά έπεσε πάνω στην ξηρά. Οι Ινδιάνοι Σοκτώ της Οκλαχόμα αφηγούνται: «Η Γη είχε βυθιστεί στο σκοτάδι για πολύ καιρό».

Οι Σοκτώ συνεχίζουν ότι στο τέλος ένα αμυδρό φως φάνηκε στο βορά «αλλά ήταν κύματα ψηλά όπως τα βουνά, που πλησίαζαν με αστραπιαία ταχύτητα».

Σύμφωνα με το Έπος της Λαπωνίας, μετά που ο τοίχος από θάλασσα έπεσε πάνω στην ξηρά, γιγάντια κύματα συνέχισαν να κυλούν και πτώματα στριφογύριζαν στα σκοτεινά νερά.

Η Εβραϊκή ιστορία της διελεύσεως (των Ισραηλιτών με αρχηγό τον Μωυσή) μέσα από τη θάλασσα, λέει ότι ο πάτος είχε αποκαλυφθεί και το νερό χώρισε και στήθηκε σαν δύο τοίχοι σε μια διπλή παλίρροια. Η μετάφραση των Εβδομήκοντα λέει ότι το νερό στήθηκε «σαν τοίχος», ενώ το Κοράνι, αναφερόμενο στο ίδιο συμβάν, λέει «σαν δύο βουνά». Αρχαία ραβινικά κείμενα αναφέρουν ότι το νερό ακινητοποιήθηκε λες και ήταν «Γυαλί, συμπαγές και τεράστιο».

Λαίλαψ.
Το χειρόγραφο «Τροάνο» και άλλα ντοκουμέντα των Μάγια, αφηγούνται μια κοσμική καταστροφή κατά την οποία ο ωκεανός είχε πέσει πάνω στην (Αμερικανική) ήπειρο και ένας φοβερός σίφουνας σάρωσε την Γη. Ο σίφουνας ξερίζωσε και παρέσυρε όλες τι πόλεις και όλα τα δάση. Ένας άγριος ανεμοστρόβιλος που κατέβηκε από τον ουρανό πέρασε μέσα από τα ερείπια. Το τέλος του κόσμου έφερε ο Χουρακάν. Από αυτό το όνομα προέρχεται το «χαρικεην» (σίφουνας), η λέξη που χρησιμοποιούμε για πολύ δυνατό άνεμο.

Το θέμα του κοσμικού σίφουνα επαναλαμβάνεται συνεχώς στις Ινδικές Βέδες και στην Περσική Αβέστα. Η 11η πλάκα του «Έπους του Γκιλγκαμές» λέει ότι επί έξη ημέρες και μια νύκτα ο σίφουνας, ο κατακλυσμός και η τρικυμία σάρωσαν τη χώρα και σχεδόν όλη η ανθρωπότητα αφανίστηκε.

Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας αφηγούνται πως σε μια τρομακτική καταστροφή οι ισχυροί άνεμοι, οι βίαιες θύελλες, τα πυκνά, σκοτεινά, άγρια σύννεφα που μετακινούνταν με μεγάλη ταχύτητα και προκαλούσαν άγριες μπόρες, έπεσαν πάνω στη δημιουργία, σάρωσαν απέραντα δάση και μαστίγωναν τις θάλασσες σηκώνοντας κύματα που οι κορυφές τους ήσαν ψηλές σαν τα βουνά.

Οι Πολυνήσιοι εορτάζουν έναν Θεό, τον «Τααφαούνα». Στα αραβικά «Ταϊφούν» είναι ο ανεμοστρόβιλος και «Τουφάν» είναι ο κατακλυσμός. Στα Κινέζικα η ίδια έννοια εκφράζεται με την λέξη «Τάι-φόνγκ». Φαίνεται πως ο ήχος της λαίλαπας ήταν παρόμοιος σε όλους, όπως η λέξη: ΤΥΦΩΝ!

Παράρτημα.
Τα τελευταία χρόνια έφεραν στους τομείς της αρχαιολογίας, της γεωλογίας και της αστρονομίας μια τεράστια συλλογή δεδομένων που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς που έχουν διατυπωθεί στους «Συγκρουόμενους Κόσμους», δηλαδή ότι υπήρξαν φυσικές αναστατώσεις παγκόσμιου χαρακτήρα σε ιστορικές εποχές. Ότι αυτές οι καταστροφές είχαν προκληθεί από εξωπλανητικούς παράγοντες και ότι η φύση αυτών των παραγόντων μπορεί να αναγνωριστεί.

Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι η επιστήμη σήμερα, όπως και στον καιρό του Νεύτωνα, απλώνεται μπροστά μας σαν ένας τεράστιος ωκεανός που δεν έχει χαρτογραφηθεί, και ακόμη δεν έχουμε ταξιδέψει μακριά από την ακτή της άγνοιας.

Μην φοβάστε να αντιμετωπίσετε δεδομένα και ποτέ μην χάσετε την ικανότητά σας να κάνετε ερωτήσεις όπως «Γιατί;» και «Πώς;». Σ’ αυτό να είστε όπως τα μωρά. Μην φοβάστε τον εμπαιγμό, την κοροϊδία. Σκεφτείτε την ιστορία των μεγάλων ανακαλύψεων. Αναφέρω τον Άλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ: «Αν είχατε την προσοχή σας στραμμένη στους νεωτερισμούς στην σκέψη της εποχής σας, θα παρατηρούσατε πως σχεδόν όλες οι πραγματικά νέες ιδέες είχαν στοιχεία τρέλας όταν πρωτοεμφανίστηκαν».

Επομένως, τολμήστε.

Επιμείνατε, εάν δείτε τα δεδομένα να συρρέουν στη δική σας πλευρά. Είναι πιθανό και ο πιο δυνατός αντίπαλος, τα μαθηματικά, να καταρρεύσουν μπροστά στα δεδομένα. Ο μεγαλύτερος μαθηματικός που περπάτησε ποτέ σ’ αυτές τις ακτές, ο Σάιμον Νιούκομ, απέδειξε το 1903 ότι η πτήση μιας μηχανής που θα μετέφερε έναν πιλότο ήταν μαθηματικά αδύνατη. Τον ίδιο χρόνο οι αδελφοί Ράιτ, χωρίς μαθηματικές εξισώσεις αλλά με ΕΝΑ δεδομένο, απέδειξαν πως ο Νιούμαν ήταν λανθασμένος. Η αλήθεια του σήμερα είναι η αίρεση του χθες.

*

Αυτά λέει ο Βελικόφσκυ! Τα λένε και αρκετοί άλλοι σοβαροί και διαβασμένοι άνθρωποι. Οι κοσμογονικές καταστροφές, οι «μάστιγες του Φαραώ από τον Γιαχβέ», δεν είναι αποκλειστικότητες της Παλαιάς Διαθήκης. Πολλοί άλλοι πολιτισμοί τις αναφέρουν, σε μέρη πολύ απομακρυσμένα από Αίγυπτο, Νείλο, Ερυθρά Θάλασσα και Σινά, στην άλλη πλευρά της Γης!

Η ταύτιση των περιεχομένων των διαφόρων αρχαίων γραπτών δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Και όμως, οι πάντες αγρόν ηγόρασαν! Το πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο αφήνει τον κόσμο σε πλήρη άγνοια, αποσπώντας την προσοχή του με χρηματιστήρια, πιστωτικές κάρτες και καλοπέραση αγορασμένη «βερεσέ».

Και το θρησκευτικό κατεστημένο το «χαβά» του. Γιαχβέ πάνω, Αλλάχ κάτω, Βράχμα δεξιά, Βούδας αριστερά! Και όταν συμβεί το αναμενόμενο θα φταίνε οι…Αντίχριστοι και οι άπιστοι. Κι εκείνοι που προσπαθούν να επισύρουν την προσοχή του κόσμου τώρα, είναι αναρχικοί, δαιμονιστές, Μασόνοι, αρχαιόπληκτοι, «Ελληνάρες», πράκτορες των δυνάμεων του σκότους, ή…σκέτοι βλαμμένοι!

Και το γαϊτανάκι συνεχίζεται, στους χαρμόσυνους ήχους του «Σώσον κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου», στο τέμπο, τόσο των ταμειακών μηχανών του πολιτικό-οικονομικού κατεστημένου, όσο και των παγκαριών του θρησκευτικού κατεστημένου. Λες και τα δύο ήταν συμφωνημένα.



Ψηφοφορία
Σε τι θέματα θέλετε να ανανεώσουμε το site μας?
Total of answers: 351
Login form
Επισκεψιμότητα
Total online: 1
Επισκέπτες: 1
Μέλη: 0
Site Translator
 
Visitors Location
Γίνετε μέλος μας!


Τα βιβλία μας!
Για τους λάτρεις του τρόμου.




Σε συνεργασία με:




Το Ράδιο μας!