Ο Άρης είναι ένας νεκρός πλανήτης. Τουλάχιστον δεν μπορεί να υποστηρίξει ζωή όπως την ξέρουμε. Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι ο Άρης κρύβει πολλές πονηριές, ότι «κάτι» υπάρχει εκεί πάνω που μας παρακολουθεί.
Αυτό το «κάτι» που πολλοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει, δεν υποστηρίζεται από τον Άρη, όσον αφορά τροφή, νερό, οξυγόνο κλπ. Ο πλανήτης είναι όντως νεκρός, αν και υπάρχει μαρτυρία ότι δεν ήταν πάντοτε νεκρός. Ολοένα και αυξάνονται αυτοί που υποστηρίζουν ότι στο παρελθόν οι συνθήκες στον Άρη δεν διέφεραν και πολύ από τις συνθήκες που επικρατούν στη Γη σήμερα. Κάτι, όμως, είχε χτυπήσει τον πλανήτη, ίσως ένας κομήτης, και κατέστρεψε όλα όσα υπήρχαν, ή μάλλον ζούσαν εκεί πάνω. Ο Άρης είχε τη μοίρα που πολλοί υποστηρίζουν ότι θα έχει και η Γη και οι φωνές που καλούν για επισταμένη εξέταση του «διδύμου», για να μάθουμε από το πάθημά του, ολοένα και εντείνονται. Επίσης, εντείνονται οι φωνές που κατηγορούν τις μεγάλες δυνάμεις για συνωμοσία σιωπής.
Πάμε, όμως, σ’ αυτό το «κάτι». Πριν λίγα χρόνια οι Ρώσοι είχαν στείλει μια αποστολή στον Άρη, δύο δορυφόρους που είχαν ονομάσει «Φόβος 1» και «Φόβος 2», προς τιμήν της «πατάτας», του μικρού φυσικού δορυφόρου του Άρη, του Φόβου. Ο άλλος δορυφόρος του Άρη είναι ο Δείμος, που είναι ακόμη μικρότερος. Φόβος και Δείμος ονομάζονταν τα δύο παιδιά του Θεού Άρη, γι’ αυτό και οι δορυφόροι του ονομάσθηκαν έτσι. Στο κοσμοδρόμιο παρίσταντο αποστολές από άλλες χώρες π.χ. Αγγλία, Γαλλία κλπ.
Ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος, ο «Φόβος 1», εξαφανίστηκε σχετικά σύντομα, πριν καν ξεφύγει πολύ από τα «περίχωρα» της Γης. Τι να κάνουμε για «σαρδελοκούτια» ομιλούμε. Εδώ άνθρωποι πεθαίνουν στα καλά του καθουμένου και εμείς ρωτάμε τι συνέβη σε ένα τεχνητό δορυφόρο; Ο δεύτερος, όμως, ο «Φόβος 2», είχε φθάσει στον προορισμό του, που ήταν λίγες περιστροφές γύρω από τον Άρη, πριν τεθεί σε τροχιά γύρω από το Φόβο. Εκείνον ήθελαν να μελετήσουν οι Ρώσοι, για δικούς τους λόγους.
Όταν ο τεχνητός δορυφόρος είχε αρχίσει να περιστρέφεται γύρω από τον Άρη, άρχισε και η φωτογράφηση του πλανήτη. Και καλά έκανε το σαρδελοκούτι που το έπαιξε «παπαράτσι». Ξαφνικά, οι φωτογραφίες άρχισαν να δείχνουν κάτι περίεργο: Μια μακρόστενη «βούλα» πάνω στην επιφάνεια του Άρη. Βρε αμάν, βρε ζαμάν, βρε τι είναι τούτο, τρελάθηκαν οι σπασίκλες στο κοσμοδρόμιο. Φωτογράφησαν τη βούλα έτσι, την φωτογράφησαν αλλιώς, με συμβατή κάμερα, με υπέρυθρες ακτίνες, ατού η βούλα. Δεν το κουνούσε από κει!
Ε, αφού ήταν σίγουρο πως υπήρχε η βούλα, πως δεν ήταν τρικ του φωτός, τι ήταν; Υπολόγισαν τη θέση του Ήλιου και είπαν: «Σκιά είναι». Σκιά τίνος όμως; Σκιά του Φόβου δεν ήταν, διότι ο φόβος είχε σχήμα πατάτας, ενώ η σκιά στην επιφάνεια ήταν μακρόστενη, όπως ένα πούρο ή μια τορπίλη.
Σκιά του Δείμου δεν ήταν, διότι και το σχήμα ήταν λάθος και ο Δείμος ήταν μακριά. Σκιά του τεχνητού δορυφόρου δεν ήταν, διότι και το σχήμα ήταν λάθος και το μέγεθος. Η σκιά ήταν τεράστια.
Εκεί που συζητούσαν, λοιπόν, ο τεχνητός δορυφόρος «πετάχτηκε» στον τελικό προορισμό του, που ήταν η τροχιά γύρω από τον Φόβο. Με τις πρώτες μια-δυό περιστροφές, ένας πολυβραβευμένος Ρώσος φυσικομαθηματικός αναφώνησε: «Για καθίστε, μωρέ, πλάκα μου κάνετε; Αυτό το πράγμα είναι κούφιο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία κινείται ο υποτιθέμενος πλανήτης του Άρη, μόνο για κάτι κούφιο μπορούν να ισχύουν. Γιάααα ψάξτε καλά τη δουλειά, έχουμε κάτι περίεργο στα χέρια μας». Δεν τα είπε έτσι ακριβώς ο καθηγητής αλλά αυτό ήταν το νόημα!
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την κουβέντα του ο καθηγητής και τέρμα ο «Φόβος 2». Σταμάτησαν οι φωτογραφίες και κάθε λογής εκπομπές. Έβαλαν τα κλάματα οι επιστήμονες κι εκεί που άρχισαν τους επικήδειους και να μοιράζουν ψωμάκι και τυράκι για να μακαριστεί σωστά το σαρδελοκούτι, «τσακ», να πάλι οι φωτογραφίες. Μόνο που δεν κράτησε πολύ η «ανάσταση» του τεχνητού δορυφόρου. Μισή ώρα το πολύ και μετά τέλος. Σ’ εκείνη τη μισή ώρα, όμως, η αποστολή των φωτογραφιών ήταν μεγάλο πρόβλημα, σαν κάτι να μην πήγαινε σωστά. Οι επιστήμονες δεν ήταν βλάκες. Τις έβαλαν σε μια σειρά και αμέσως κατάλαβαν ότι ο «Φόβος 2» στριφογύριζε σαν σβούρα! Γιατί; Δεν μπορούσε να το κάνει από μόνος του, όσο κι αν είχε «τρελαθεί». Μάλλον κάτι τον κτύπησε «ξώφαλτσα» (και μετά τον χτύπησε ανάμεσα στα φρύδια και κλάταρε μια κι έξω!). Κάτι πήγαν να πουν οι Ρώσοι στις ειδήσεις τους, αλλά μετά το πρώτο δελτίο, όπου κάτι τους είχε ξεφύγει, απόλυτη σιωπή!
Η Μαρίνα, όμως, δεν έκανε το ίδιο. «Ποια Μαρίνα», ρωτάτε; Η Μαρίνα Πόποβιτς, Συνταγματάρχης της Ρωσικής Αεροπορίας με πολλά ταξίδια στο διάστημα και πρώην σύζυγος του μεγαλύτερου κοσμοναύτη της Σοβιετικής Ένωσης. Όταν αυτή δεν ήταν στο διάστημα ήταν στα κοσμοδρόμια. Και ήταν παρούσα στη συγκεκριμένη αποστολή! Μεγάλη γυναίκα.
Όταν πήγε στις Η.Π.Α., λίγα χρόνια αργότερα, ορισμένοι ξύπνιοι και μπελαλήδες την στρίμωξαν και την ρώτησαν για τον «Φόβο 2». Ορκίζονταν ότι η Πόποβιτς τους είπε: «Κάτι σας έκρυψαν οι πονηροί συμπατριώτες μου. Σας έδειξαν όλες τις φωτογραφίες, αλλά όχι τις τρεις τελευταίες. Το περιεχόμενο των φωτογραφιών αυτών μόνο λίγοι το είδαμε!». Και τους έδειξε φωτογραφίες ενός μητρικού διαστημοπλοίου, ενάμισι χιλιόμετρο μάκρος επί εκατόν πενήντα μέτρα διάμετρο, κομπλέ με μπουκαπόρτες! Το «κάτι» που είχε κτυπήσει τον «Φόβο 2»!!!
Πολλοί συμφωνούν ότι εκείνο το περιστατικό ήταν η αιτία που ο συχωρεμένος ο Ρέιγκαν και ο Γκορμπατσόφ ομίλησαν ξεχωριστά στον ΟΗΕ και στο Κρεμλίνο
για επί Γης ειρήνη ενώπιον «κοινού εχθρού από το διάστημα», έχοντας ομιλήσει κατ’ ιδίαν για πέντε ώρες, χωρίς κανένα άλλο στο δωμάτιο.
Είδατε ότι και για τα περί του Άρη υπάρχουν συνωμοσίες σιωπής. Όχι, μόνο, για ότι αφορά το επεισόδιο του «Φόβος 2» και Μαρίνας Πόποβιτς. Ομιλούμε για άλλες συνωμοσίες. Το κυρίως θέμα, το καυτό ερώτημα, είναι: Υπάρχει, ή υπήρξε ποτέ ζωή οποιασδήποτε μορφής στον Άρη; Και, αν υπήρξε και δεν υπάρχει σήμερα, τι είχε προκαλέσει την εξόντωσή της; Απλά πράγματα. Και ένας από τους κύριους λόγους για το ενδιαφέρον δεν είναι απλά η λύση ενός μυστηρίου. Ο Άρης θεωρείται ως ο «δίδυμος» πλανήτης της Γης. Ό,τι έχει συμβεί, αν κάτι όντως έχει συμβεί, μπορεί να συμβεί, και στη Γη. Πάλι απλά πράγματα.
Ένα ωραίο ανέκδοτο είναι το εξής. Πριν πολλά χρόνια, πριν αρχίσουν οι διαστημικές αποστολές, ένας εκδότης είχε στείλει σε ένα γνωστό αστρονόμο ένα τηλεγράφημα που έλεγε: «Στείλε τηλεγραφικά εκατό λέξεις, με τα τέλη πληρωμένα από τον παραλήπτη. Υπάρχει ζωή στον Άρη;». Και ο αστρονόμος απάντησε επαναλαμβάνοντας πενήντα φορές: «Nobody knows» (Κανείς δεν ξέρει)!
Είναι γεγονός ότι υπήρξαν πολλές αποστολές στον Άρη, αρχίζοντας με τον «Mariner 4», που είχε πλευρίσει τον Άρη κι έστειλε 22 ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Ακολούθησαν κι άλλες αποστολές Mariner και οι φωτογραφίες όλο και αυξάνονταν, μέχρι που οι αποστολές Viking 1 και 2 έστειλαν πάνω από 60.000 φωτογραφίες, εξαιρετικής ποιότητας.
Ακόμη «δεν ξέρουμε», αλλά η γνώμη ότι κάτω από την επιφάνεια του Άρη ζουν μικροοργανισμοί, βακτήρια ή και ιοί, αποκτά όλο και περισσότερο έδαφος. Μια από τις μαρτυρίες είναι ότι σε μετεωρίτες, που είναι βέβαιο ότι έχουν έρθει στη Γη από τον Άρη βρέθηκαν απολιθώματα τέτοιων μικροοργανισμών. Δύο είναι οι μετεωρίτες που «καίνε». Ο ALH84001, που ανακαλύφθηκε στην Ανταρκτική το 1984 και ο ΕΕΤΑ79001. Τον μεν πρώτο εξέτασαν Αμερικάνοι, τον δε δεύτερο Άγγλοι. Και οι δύο ομάδες επιστημόνων «άφησαν την πόρτα ανοιχτή» για την ύπαρξη απολιθωμάτων μικροοργανισμών. Οι Άγγλοι, μάλιστα, είπαν χωρίς μου-σου-του ότι ο ΕΕΤΑ79001 περιείχε τα χημικά συστατικά που χρειάζονται για να φτιαχτεί ζωή και ομίλησαν για «οργανισμούς που θα μπορούσαν να είχαν ζήσει στον Άρη πριν μόλις 600.000 χρόνια».
Μια περίεργη υπόθεση συγκάλυψης αφορά την αποστολή Viking το 1976. Οι επιστήμονες ή μάλλον μια ομάδα επιστημόνων της NASA, είχαν αποφανθεί και δημοσίευσαν ανάλογη μελέτη, ότι «δεν υπάρχει πειστική μαρτυρία περί της ύπαρξης ζωής στην επιφάνεια του Άρη».
Ένας πολύ εξηγημένους επιστήμονας, ο Δρ. Γκίλμπερτ Λέβιν, που ήταν ένας από τους «αρχηγούς» των αποστολών Viking, διαφωνεί ριζικά! Σύμφωνα με ένα ακριβέστατο, αλάνθαστο, τεστ που είχε κάνει, υπήρχε αδιάσειστη μαρτυρία περί της ύπαρξης μορφών ζωής στον δίδυμο πλανήτη. Εκεί που πήγε να το ανακοινώσει, τον μπλόκαραν οι συνάδελφοί του με την απερίγραπτη δικαιολογία ότι η μελέτη του ήταν αντίθετη με τα πορίσματα των επιστημόνων πιο ψηλά στην ιεραρχία της NASA και δεν «έκανε»!!! Ο Λέβιν ακόμη φωνάζει ότι οι μελέτες με τις οποίες αντικρούστηκε το τεστ του ήταν τελείως της «πλάκας» και φέρνει ένα παράδειγμα: Τα όργανα που είχαν χρησιμοποιηθεί για να το αντικρούσουν δεχόντουσαν ερεθίσματα από την ύπαρξη 10.000.000 βιολογικών μορίων και άνω σε μια συγκεκριμένη ποσότητα ανόργανης ύλης, ενώ υπήρχαν όργανα που μπορούσαν να ευαισθητοποιηθούν με μόνο 50 μόρια στην ίδια ποσότητα ύλης! Ομιλούμε, δηλαδή, να ψάχνεις για μικρόβια με…γυαλιά μυωπίας, όταν έχεις ένα τελειότατο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Συνεχίζουμε με το ενδιαφέρον θέμα των συνωμοσιών του κατεστημένου σχετικά με τον πλανήτη Άρη. Πυραμίδες!!! Η Γη είναι γεμάτος πυραμίδες. Είτε μαυσωλεία ήταν, που είναι το πιο απίθανο, είτε χώροι μύησης, είτε παρατηρητήρια διαστημικά, είτε πυρηνικοί αντιδραστήρες, οι πυραμίδες είναι αρχηγοί ανάμεσα στα «μυστικιστικά κατασκευάσματα».
Πυραμίδες στην Αίγυπτο, πυραμίδες στην Άπω ανατολή (η λευκή πυραμίδα στην Κίνα είναι από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη, στον κόσμο, άσχετα αν δεν τη γνωρίζουν πολλοί λόγω απαγορεύσεων της Κίνας), πυραμίδες στην Νότιο Αμερική και ασφαλώς πυραμίδες στην Ελλάδα. Και βέβαια υπάρχουν πυραμίδες στην Ελλάδα, ίσως πιο παλαιές από όλες τις άλλες. Υπάρχουν στο Ελληνικό του Άργους, στη Θήβα, στον Ταΰγετο, στην Κρήτη και αλλού. Πολλοί Έλληνες (οι περισσότεροι) δεν γνωρίζουν για τις Ελληνικές πυραμίδες. Αλλά, όπως πληροφορήθηκα από κάποιον γνώστη του θέματος, δεν γνωρίζουν και το ότι ένας «εθνάρχης», ίσως ο πιο περίφημος και πιο (φαινομενικά τουλάχιστον) σωστός, είχε απαγορεύσει τη μελέτη των Ελληνικών πυραμίδων δια νομοθετικού διατάγματος. Δεν έχω διασταυρώσει κάτι τέτοιο, αλλά αν είναι σωστό, δεν θα απορώ πια για τη Μικρασιατική καταστροφή!!! Ουφ, πάει κι αυτό, το είπα και ξαλάφρωσα!
Μια παρένθεση εδώ. Είχα επισκεφθεί την Πυραμίδα του Ελληνικού, ένα μικρό χωριό κοντά στο κεφαλάρι του Άργους και είχα εντυπωσιαστεί! Όλη η παρέα μας είχε εντυπωσιαστεί! Την επόμενη ημέρα όταν συναντηθήκαμε για πρωινό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, όλοι κοιταζόμασταν περίεργα. Σ’ όλους είχε συμβεί κάτι πολύ περίεργο και πίνοντας καφέ το συζητήσαμε, δεν κρατιόμασταν, αν και υπήρχε περίπτωση αν είχε συμβεί μόνο σε ένα, οι υπόλοιποι να τον πάρουν στο δούλεμα. Όλων τα ρούχα που φορούσαμε όταν πήγαμε στην πυραμίδα, το βράδυ που πέσαμε για ύπνο και σβήσαμε τα φώτα, φωσφόριζαν!!! Το φαινόμενο κράτησε για καμιά ώρα εξασθενώντας ώσπου χάθηκε τελείως! Μόνο δύο από την παρέα δεν είδαν αυτό το φαινόμενο με τα ρούχα τους! Ήταν οι μόνοι που ΔΕΝ είχαν μπει μέσα στην Πυραμίδα!!! Ξαναπήγα δύο ακόμα φορές με άλλες παρέες και τους προετοίμασα για το περίεργο γεγονός που θα ζούσαν. Μπήκαν όλοι στην Πυραμίδα και έγινα ρεζίλι γιατί το φαινόμενο δεν επαναλήφθηκε!!!! Συνέβη όμως ξανά σε ένα φίλο μου που του το είχα πει και είχε μπει στην Πυραμίδα! Άρα μάλλον κάτι ενεργειακό συμβαίνει εκεί, κάτι που έχει περιοδικότητα και όχι μονιμότητα! Κλείνει η περίεργη παρένθεση.
Τώρα θα μου πείτε: «Για τον Άρη λέγαμε και μας πήγες στις πυραμίδες, τον «εθνάρχη» και τα ρούχα που φωσφόριζαν, τι γίνεται εδώ;». Υπομονή γιατί υπάρχουν κι αλλού πυραμίδες. Για παράδειγμα στον… πλανήτη Άρη! Βέβαια, το κατεστημένο λέει ότι αυτά τα πράγματα που υπάρχουν στον Άρη, οι πυραμίδες, το τεράστιο πέτρινο πρόσωπο και το τέλεια σχεδιασμένο και ευθυγραμμισμένο σύστημα υπογείων στοών και διαδρόμων είναι … συμπτωματικά πράγματα, δουλειά της μητέρας φύσης! (Για να μην πούμε για τα υπολείμματα πόλεων και πανύψηλων, τεραστίων πύργων ή καμινάδων που καπνίζουν(!) που φαίνονται σε αεροφωτογραφίες).
Μάλιστα, κύριε, φωτογραφίζουμε μια περιοχή του Άρη με υπέρυθρες ακτίνες και βρίσκουμε ένα σύστημα υπογείων διαδρόμων που θυμίζει το οδικό ή αποχετευτικό σύστημα μιας μοντέρνας μεγαλούπολης και λένε ότι είναι τυχαίο και συμπτωματικό. Βέεεβαια… Τα σκουλήκια και οι τυφλοπόντικες του Άρη ήταν τεράστια όντα, περίπου δύο τόνοι το κάθε σκουλήκι και μια ντουζίνα τόνοι ο κάθε τυφλοπόντικας και είχαν ντοκτορά στην γεωμετρία και τριγωνομετρία, διότι έσκαβαν τέλεια παράλληλους και κάθετους υπόγειους διαδρόμους! Στη Χαϊδελβέργη πρέπει να είχαν σπουδάσει τα τρωκτικά και οι σκώληκες του Άρη, με διπλώματα λίαν καλώς, τουλάχιστον.
Και το πρόσωπο; Α, λένε, αυτό είχε διαμορφωθεί από τον άνεμο! Άλλο πράγμα κι αυτό. Δηλαδή, ο πουνέντες και οι τραμουντάνες του Άρη είχαν σπουδάσει στην σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου και είχαν σαν είδωλο τον Χαλεπά και τον Μιχαήλ Άγγελο; Μα, τι μας λένε οι αθεόφοβοι; Ότι ο άνεμος είχε διαμορφώσει τόσο τέλεια ένα πρόσωπο, κομπλέ με αυτιά και χαμόγελο όπου «σκάνε» λιγάκι τα χείλη; Αν είναι δυνατόν!
Βέβαια είναι πιο εύκολο να πεις ότι αυτά είναι συμπτωματικά. Διότι αν πεις ότι ΔΕΝ είναι συμπτωματικά, τότε αυτό σημαίνει ότι κάποιοι είχαν ζήσει εκεί πάνω. Και άμα είχαν ζήσει και δεν ζουν σήμερα πως και γιατί είχαν χαιρετήσει τον Αρειανό πλάτανο;
Είναι και το άλλο, βέβαια. Αν μας έλεγαν πως κάποιοι είχαν ζήσει στον Άρη, αντίο θρησκεία. Διότι αν ξέραμε ότι νοήμονα όντα που μας έμοιαζαν, αν κρίνουμε από το πέτρινο πρόσωπο, είχαν ζήσει στον Άρη, τι θα κάναμε όταν ακούγαμε για Αδάμ και Εύα και άλλα τέτοια; Θα ξυνόμασταν! Ίσως να μην μας ενδιέφεραν τα χρηματιστήρια, ο τζόγος, οι ανοησίες του κάθε άσχετου που το παίζει πολιτικός και τα τελευταία μοντελάκια της Νόκια και της Έρικσον! Ούτε θα δεχόμασταν να ξοδεύονται τόσα χρήματα σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ούτε να πεινούν τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας. Ούτε να μας ζαλίζει ο κάθε ρασοφόρος, ανεξαρτήτως θρησκείας και δόγματος.
Και οι πυραμίδες του Άρη; Κι αυτές δουλειά του αέρα; Μωρέ, αυτός ο αέρας του Άρη είναι σκέτη ιδιοφυΐα (ή αυτοί που τα λένε αυτά, λένε αερολογίες). Για να δούμε όμως πόσο τυχαίες είναι οι πυραμίδες του Άρη. Ας πάρουμε μία. Συγκεκριμένα την πυραμίδα «Δ & Μ». Αυτή η πυραμίδα έχει μετρηθεί πάρα πολύ επισταμένα από πολύ μεγάλους μαθηματικούς. Και μεταξύ άλλων «συμπτώσεων», οι γωνίες και γενικά οι διαστάσεις της, περικλείουν κάτι φοβερά πράγματα που αφορούν «Πι», «Έψιλον» και «Έψιλον/Πι». Και δεν είναι μόνον αυτό. Το πεντάπλευρο δημιούργημα μιας τραμουντάνας «γνωρίζει» ακριβώς το σημείο του Άρη στο οποίο είχε δημιουργηθεί «τυχαία». Διότι το γεωγραφικό πλάτος και μήκος του σημείου που βρίσκεται η πυραμίδα, αντιπροσωπεύεται από ένα πασιφανή συσχετισμό δύο στοιχείων της!
Υπάρχει κι αυτή η επαναλαμβανόμενη γωνία των 19,5 μοιρών, κάτι που έχει σχέση με ένα πεδίο των μαθηματικών που ονομάζεται «Ενεργητική - Συνεργητική Γεωμετρία». Είναι να τρελαίνεται κανείς. Μεγάλο μαθηματικό κεφάλι ο άνεμος του Άρη ή τεράστιοι ΑΕΡΟΛΟΓΟΙ αυτοί που πιστεύουν στις ικανότητες του αέρος του Άρη.
Έχουν δίκαιο, όμως, όλοι αυτοί. Για άπιστους Θωμάδες ομιλούμε, που αντικρούουν τις μαθηματικές σχέσεις και σταθερές κυρίως «μυστικιστικών» οικοδομημάτων όπως οι πυραμίδες.
Λένε, για παράδειγμα, ότι όλα αυτά τα «απίστευτα πράγματα» στα οποία καταλήγουν πολλοί πυραμιδολόγοι είναι μπούρδες, διότι όταν έχεις μια ομάδα αριθμών, μπορείς να καταλήξεις όπου θέλεις, όταν αρχίζεις «να παίζεις» μαζί τους. Για παράδειγμα, μπορείς να πάρεις το ύψος μιας συγκεκριμένης πυραμίδας, το μήκος μιας πλευράς της βάσης της, το εμβαδόν της, και με αυθαίρετες διαιρέσεις, πολλαπλα¬σιασμούς, προσθέσεις και αφαιρέσεις,, να καταλήξεις στην ημερομη¬νία που η μαμά του Μά¬ο Τσε Τουνγκ είχε συλ¬λάβει τον απερίγραπτο κιτρινιάρη χωρίς να έχει οργασμό, ή στην τιμή ενός εξοχικού στην Βοιωτία, ή στην πίεση ανά τετραγωνικό εκατοστό που μπορεί να αντέξει το λατέξ ενός προφυλακτικού αγορασμένου βερεσέ από μια παρθένα φαρμακοποιό με σπυράκια στα Άνω Λιό¬σια. Και πράγματι έτσι είναι. Όπου θέλεις καταλήγεις με μια ομάδα αριθμών!
Αυτή η πυραμίδα του Άρη, μία από τις αρκετές που υπάρχουν εκεί πάνω, η Δ & Μ, έχει κάτι πολύ περίεργα μαθηματικά χαρακτηριστικά που δεν είναι αποτελέσματα προσθαφαιρέσεων. Αυτοί που την έχουν μελετήσει , έστω εκ του μακρόθεν, δεν είναι ούτε βλάκες, ούτε αλλόκοτοι, ούτε αντιστασιακοί με την στενή έννοια του όρου. Είναι επιστήμονες, μαθηματικοί και αστρονόμοι, που το μόνο τους «σφάλμα» είναι ότι κάθε τόσο λένε στο κατεστημένο ότι μας κοροϊδεύει σχετικά με την ύπαρξη ζωής, εκτός από την κουτσουλιά ενός ατροφικού και υποσιτισμένου γλάρου πάνω στον ύφαλο 12 μιλίων μέσα σε άγριο τυφώνα, δηλαδή τη Γη! Τι βρήκανε, λοιπόν, στην πυραμίδα που το κατεστημένο επιμένει ότι είχε διαμορφωθεί από τον… άνεμο;
Πρώτα απ’ όλα, η κάθετος από την κορυφή της πυραμίδας βρίσκεται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 40,86 μοιρών ΑΚΡΙΒΩΣ. «Και τι έγινε;» ρωτάνε οι άπιστοι Θωμάδες. «Απλά έτυχε η πέτρα που «πελέκη¬σε» ο άνεμος να βρίσκεται εκεί. Μπορεί να βρισκόταν σε νότιο πλάτος 28,02 μοιρών. Τι πάει να πει αυτό;».
Ναι μεν, αλλά: Η εφαπτο¬μένη του 40,86 είναι 0,865 που είναι ΑΚΡIΒΩΣ η αξία του έψιλον/πι, κάτι που επαναλαμβάνεται ΤΕΣΣΕΡΙΣ φορές στην εσωτερική δομή της πυραμίδας. Σύμπτωση, ε; Για να δούμε παρακάτω, μήπως έχει κι άλλα κουνελάκια το καπέλο.
Αρχίζοντας με την υποθετική γραμμή του γεωγραφικού πλάτους 40,86 μοιρών όταν «περνά» από την κάθετο της κορυφής της πυραμίδας, μια γωνία 19,5 μοιρών επαναλαμβάνεται συνεχώς στην εσωτερική δομή της πυραμίδας. «Και τι έγινε;» επεμβαίνουν οι Θωμάδες. «Όσα παίρνει ο άνεμος, που λένε. Έτσι φύσηξε το αεράκι, έτσι την έφτιαξε σε χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια. Μπορούσε η επαναλαμβανόμενη γωνία να ήταν 23,8 μοίρες».
Ναι, αλλά δεν είναι. Είναι Α¬ΚΡΙΒΩΣ 19,5 μοίρες που όπως είπαμε προηγουμένως είναι μια πολύ σημαντική γωνία σε ένα πεδίο των μαθημα-τικών που ονομάζεται «Ενεργητι¬κή - Συνεργητική Γεωμετρία», που είχε σκαρφιστεί ένας Αμερικανός μηχανικός, μια ιδιοφυΐα ονόματι Ρ. Μπακμίνστερ Φούλερ (1895-1983).
Το σύστημα παίρνει ως βασική μονάδα, το τετράεδρο. Δηλαδή μια πυραμίδα με τέσσερις πλευρές, συμπεριλαμβανομένης της βάσης, όπου η κάθε πλευρά εί¬ναι ένα ισοσκελές τρίγωνο και από κει κτίζεται ένας αριθμός α¬πίστευτων οικοδομημάτων, το πιο περίφημο δε απ’ αυτά είναι η γεωδαιτική δομή.
Εδώ θέλω να κάνω άλλη μια παρένθεση. Δικαιούμαι μια παρένθε¬ση, που δεν έχω κάνει εδώ και πολύ ώρα! Τώρα, βέβαια, θα μου πείτε ότι όλο το άρθρο είναι μια παρένθεση στη λογική, ότι ε¬γώ ο ίδιος είμαι μια παρένθεση στο ανθρώπινο γένος, και σας ομιλώ ειλικρινά ότι συμφωνώ α¬πόλυτα μαζί σας. Ένας άνθρω¬πος ο οποίος θεωρεί σημαντικό θέμα την υπόθεση ότι η προγιαγιά του είχε σταματήσει να κάνει έρωτα με τον προπάππο του, διότι ο προπάππος δεν έ¬τρωγε τις τσακιστές ελιές της, δεν μπορεί να είναι παρά μια παρένθεση. Πάμε πα¬ρακάτω.
Χρειάζομαι την παρένθεση για να πω ότι δεν καταλαβαίνω γρι από τις περισσότερες μαλακίες που γράφω! Ομιλούμε, δηλαδή, για γεωδαιτική δομή, ενώ η μόνη δομή που καταλαβαίνω είναι το καλντερίμι που χέζουν οι σκύλοι τρεις φορές την ημέρα και τα περίεργα αφεντικά τους μαζεύουν τα σκατά σε ένα μαύρο σακουλάκι διότι το παίζουν περιβαλλοντιστές και ευσυνείδητοι!
Κάθομαι και ομιλώ για εφαπτόμενες ενώ η μόνη επαφή που μ’ ενδιαφέρει είναι με κάποιον ξη¬γημένο κώλο, και δηλώνω ρητώς και απεριφράστως γυναικείο κώ¬λο και προτιμητέο χωρίς βρακί! (Συγνώμη, ξέφυγα εντελώς!!). Τι να κάνουμε, όμως, καταλαβαίνω ότι αυτά τα πράγματα ενδιαφέρουν τους πεντέξι αναγνώστες του άρθρου μου και προτιμώ να κάθομαι και να ανοίγω δανεικά βιβλία, να τα κλέβω όλ’ αυτά, να τα μεταφέρω και να τα αντιγράφω, παρά να κάθομαι και να ακούω στην τηλεόραση ότι ο τάδε καλλιτέχνης ρεύτηκε τρεις φορές και ξεπέρασε τη δυσπεψία που είχε, ή ότι η κουνιάδα της τάδε σταρ έκοψε το άνω χείλος της όταν προσπάθησε να κάνει αποτρίχωση στο μουστάκι της με κερί. Τί με νοιάζει εμένα, μωρή…
Τι λέγαμε; Α, ναι: Υπάρχει ένας κανόνας σ’ αυτό το τετράεδρο, που αποτελεί τη βάση του συστήματος της Ενεργητικής - Συνεργητικής Γεωμετρίας: Όταν τοποθετήσεις το τετράεδρο σε μια σφαίρα που εφάπτεται όλων των κορυφών του, με την μια κορυφή να αγγίζει είτε τον Βόρειο, είτε τον Νότιο πόλο της σφαίρας, ΤΟΤΕ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ 120 ΜΟΙΡΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΣΕ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ 19,5 ΜΟΙΡΩΝ!!!! Το αν οι τρεις κορυφές βρίσκονται σε νότιο ή βόρειο γεωγραφικό πλάτος 19,5 μοιρών, εξαρτάται από το αν η τέταρτη κορυφή βρίσκεται στο βόρειο, ή στο νότιο πόλο της σφαίρας.
Μάλιστα, κύριε. Αυτό είναι το 19,5 από το οποίο η πυραμίδα Δ & Μ του Άρη είναι γεμάτη, από κορυφή μέχρι βάση. Και το κατεστημένο μας λέει ότι το αεράκι την έφτιαξε.
Τώρα που το σκέφτομαι, θα προτιμούσα να ακούσω για την αποτρίχωση της κουνιάδας της σταρ! Άνω χείλος, γάμπες, μέχρι και πιπί, παρά να ακούω τις μαλακίες της NASA και των άλλων βαλτών του κατεστημένου…
Αυτά που λέτε για τον Άρη και τον αέρα του. Αλλά, δεν μου το βγάζετε από το μυαλό. Υπάρχει κάτι «εκεί έξω» και το γνωρίζουν. Ποιοι το γνωρίζουν; Αυτοί που κάνουν κουμάντο, βέβαια (και οι Σουμέριοι, που έχω αναφέρει σε άλλο άρθρο μου)!!
Το κατεστημένο και τα διεθνή «συμφέροντα» αντιμετωπίζουν ένα δίλημμα: Αν υπάρχει «κάτι», κυρίως αν υπάρχει «κάτι» που βρίσκεται «προ των πυλών», ένας λανθασμένος χειρισμός του θέματος μπορεί να προκαλέσει πανικό στις μάζες και ο πανικός δεν είναι ωραίο πράγμα, κυρίως αν είσαι το διεθνές κατεστημένο.
Θα ένοιαζε έναν πρόσφυγα Κοσσοβάρο ή έναν Ιρακινό ή έναν Αφγανό ή ένα παλαιστίνιο, ή ένα Λίβυο αν μάθαινε ότι εξωγήινοι είναι καθ’ οδόν, ή ότι μας παρακολουθούν κρυμμένοι μέσα στον κατά πολλούς ειδήμονες ΚΟΥΦΙΟ φυσικό δορυφόρο του Άρη, Φόβο; Όχι βέβαια! Μήπως θα ένοιαζε τον λαό της Τσαντ, ή πιο παλαιά τον λαό της Μπιάφρα, που αποδεκατίσθηκαν από την πείνα; Τους δυστυχισμένους που περπατούσαν, και ίσως ακόμα περπατούν, δέκα χιλιόμετρα για να κουβαλήσουν ένα κουβά νερό, ενώ αλλού σπαταλούν ένα κουβά νερό για ένα κατούρημα σε καμπινέδες με λεκάνες από πορσελάνη και χρυσά χερούλια; Όχι βέβαια!
Ποιους θα βλάψει ένας πανικός; Αυτούς που πουλούν ασφάλειες ζωής, τους τραπεζίτες, τους εργολάβους οικοδομών, τους μεσίτες, τα λαμόγια του κατεστημένου. Πώς θα γίνει, δηλαδή; Θα γνωρίζει κάποιος ότι σε δύο χρόνια θα προσγειωθούν εξωγήινοι, με άγνωστες διαθέσεις, και θα κάνει ασφάλεια ζωής ή θα αγοράσει εξοχικό; Μπα! Το πολύ να αγοράσει σιτάρι, κουκιά, φασόλια και φρυγανιές. Άντε να κρύψει και καμιά δεκαριά χρυσές λίρες κάτω από το στρώμα!
Το κατεστημένο ΔΕΝ θέλει να μάθει ο κόσμος, αν όντως υπάρχει κάτι για να μαθευτεί. Υπάρχει, όμως, και η άλλη όψη. Ας πούμε ότι αυτό που λέει ο Σίτσιν, πάντα κατά την δική του ερμηνεία των Σουμερικών γραφών, είναι σωστό. Ότι, δηλαδή, στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχει κι ένας άλλος, άγνωστος σε μας πλανήτης, με μια φοβερά ελλειπτική τροχιά που τον φέρνει στα λημέρια μας κάθε 3.600 χρόνια. Ας πούμε, επίσης, ότι ο υπολογισμός του Σίτσιν είναι σωστός: Ότι ο «12ος Πλανήτης» αναμένεται γύρω στο 2012. Μα, αργά ή γρήγορα, αυτό θα μαθευτεί, είτε το θέλουν, είτε όχι! Το δίλημμα του κατεστημένου είναι ότι, κάποτε, θα πρέπει να «βγάλει τη γάτα από το σακούλι», όπως λένε οι εγγλέζοι. Επίσης, πρέπει να το ανακοινώσει έγκαιρα διότι, αν δεν το κάνει, θα γίνει το «έλα να δεις» όταν καταστεί πασιφανές με βίαιες αλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες και άλλα διάφορα καλά ή κακά.
Το ότι το κατεστημένο άφησε και συνεχίζει να αφήνει αιχμές, είναι φανερό. Αφήστε τα φιλμ του Σπίλμπεργκ. Εδώ ομιλούμε για αιχμές από των κρατούντων τα στόματα. Συγκεκριμένα από τα στόματα ηγετών τόσο των Η.Π.Α., όσο και της τέως Σοβιετικής Ενώσεως. Για τον συχωρεμένο τον Ρέιγκαν και τον Γκορμπατσόφ ομιλούμε.
Τώρα θα μου πείτε: Κάτσε, μωρέ, εδώ ομιλούμε για σοβαρά πρόσωπα όπως οι Σουμέριοι και όχι για καραγκιόζηδες. Ποιος έχει χάσει την σοβαρότητα για να την βρουν ο συχωρεμένος και ο Γκόρμπυ; Εν πάση περιπτώσει, η κουβέντα είχε αρχίσει με το Strategic Defenses Initiative, κοινός SDI, την διαστημική «ομπρέλα ακτίνων» που ήθελε να εφαρμόσει η Αμερική.
Ελάχιστα χρόνια προηγουμένως, οι Σοβιετικοί είχαν θέσει ως όρο συνέχισης των συνομιλιών για αφοπλισμό τον τερματισμό του προγράμματος SDI. Ξαφνικά σταμάτησαν οι αντιρρήσεις, ή τουλάχιστον «μαλάκωσαν» πάρα πολύ. «Ας το συζητήσουμε» είπαν οι Σοβιετικοί. Καπάκι ήρθε και η συμφωνία για την ενοποίηση της Γερμανίας. Τα φετίχ και τα ταμπού του ψυχρού πολέμου άρχισαν να καταρρέουν το ένα πίσω από το άλλο. Ήταν φανερό πως «άλλα κόλπα» είχαν μπει στην ημερήσια διάταξη.
Και ξαφνικά βρίσκονται ο Ρέιγκαν και ο Γκορμπατσόφ. Τον Νοέμβριο του 1985 τα είπαν στην Γενεύη και όχι μόνο: Τα είπαν και εντελώς μόνοι! Μάλιστα! Οι συναντήσεις είχαν κρατήσει συνολικά 19 ώρες, αλλά για ένα πεντάωρο οι δυο αρχηγοί έκατσαν μόνοι τους. Πρέπει να είχαν συζητήσει κάτι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ για να ζητήσουν την αποχώρηση των υπουργών εξωτερικών και των διαφόρων συμβούλων τους. Τετ-α-τετ και εντελώς μόνοι!
Τώρα θα μου πείτε: Μα, ήταν λογικό, διότι προφανώς είχαν συζητήσει τις μίζες και τις αρπαχτές του Γκόρμπυ, για την διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως. Ναι, μπορεί, δεν λέω, αλλά αμέσως μετά, σε μια ομιλία του στο Φάλστον του Μέρυλαντ, στις 4 Δεκεμβρίου του 1985, ο κάου-μπόυ είπε κάτι κουφό:
«Σε ένα σημείο της κατ’ ιδίαν συνομιλίας μας, και έχοντας σταματήσει και σκεφτεί ότι όλοι είμαστε παιδιά του Θεού, οπουδήποτε στον κόσμο κι αν ζούμε, δεν μπορούσα να μην του πω του Γκορμπατσόφ: Σκέψου πόσο εύκολο θα ήταν το έργο και των δύο μας σ’ αυτές τις συνομιλίες, αν ξαφνικά υπήρχε απειλή από ένα άλλο είδος, από κάποιον άλλο πλανήτη στο σύμπαν. Θα ξεχνούσαμε όλες τις μικρές και τοπικές διαφορές που έχουμε μεταξύ μας και θα ανακαλύπταμε μια κι έξω πως όλοι είμαστε άνθρωπο που ζούμε μαζί στη Γη»! Τι είδους σχόλιο και κυρίως «μήνυμα» ήταν αυτό;
Παιδιά του Θεού; Πλάκα μας κάνετε, μωρέ; Είναι αυτό πράγμα για να λεχθεί από ένα πλανητάρχη, αν δεν υπάρχει ΛΟΓΟΣ; Τι στην οργή θέατρο παίζουμε; Ναι, ο άνθρωπος ήταν ένα ραμολιμέντο, αλλά ήταν κι ο πρόεδρος των Η.Π.Α.! Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ λέγονται τυχαία!
Αμ, το άλλο το μπουμπούκι; Στις 16 Φεβρουαρίου του 1987, σε μια σημαντική ομιλία του στο συνέδριο «Επιβίωση της Ανθρωπότητας», που φιλοξενήθηκε από το Κρεμλίνο, είπε: «Στην συνάντησή μας στη Γενεύη, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. είχε πει πως, αν η ανθρωπότητα αντιμετώπιζε εισβολή από εξωγήινους, η Σοβιετική Ένωση και οι Η.Π.Α. θα ένωναν τις δυνάμεις τους για να την αποτρέψουν. Δεν αμφισβητώ την υπόθεση, παρ’ όλο που πιστεύω πως είναι ΝΩΡΙΣ για να ανησυχούμε για τέτοια εισβολή»!
Νωρίς το 1987; Δηλαδή πότε ΔΕΝ θα είναι νωρίς, Γκόρμπυ μου; Το 2012 σου κάνει; Άλλο το «νωρίς», άλλο το «αργά» και άλλο το «ΠΟΤΕ»!
