Τα μέλη που ζούσαν στα κοι­νόβια ουσιαστικά επιβίωναν μό­νο με ναρκωτικά. Τρεφόντου­σαν, βέβαια, και με ένα ζωμό από φτηνά ζαρζαβατικά, όμως όταν πήγαν οι αστυνομικοί στο κοινόβιο, στην επιχείρηση σύλληψης των μελών της αίρεσης το 1995, έβγαλαν πάνω από 50 μέλη με φορεία επειδή από την ασιτία δεν ήταν σε θέση να περπατήσουν. Ο Ασαχάρα, βέβαια, έτρωγε τις μπριζόλες του και ζούσε άνετα με τη γυναίκα και τα έξι παι­διά του, που τώρα πια έχει δοθεί η κηδεμονία τους σε συγγενείς της συζύγου του.

Οι πιστοί της αίρεσης δεν μάθαιναν τίποτα για τον βομβαρδισμό τους με LSD, αλλά και με το ναρκωτικό της «Αλήθειας», το Sodium Thiopental, το οποίο μέσω αεραγωγών (στην κατάλληλη δοσολογία) περνούσε σ’ όλους τους θαλάμους όπου ζούσαν μέ­λη του Αούμ και προκαλούσε αλλοίωση του μυαλού τους. Κανονικό Άουσβιτς μαστούρας, δηλαδή. Σύμφωνα με τα στοιχεία 30 ά­τομα πέθαναν από την δοσολο­γία του φαρμάκου «Αλήθεια». Το συγκεκριμένο φάρμακο παί­ζει δυνατά με οπιούχα και ηρεμιστικά σκευάσματα. Εί­ναι, βέβαια, ένα αναισθητικό, αλλά χορηγείται και για άλλες χρήσεις, όπως π.χ. να ελέγχει τους σπασμούς. Γενικά, αναλό­γως την δοσολογία και τη μίξη μπουκάρει στον εγκέφαλο και κάνει μεγάλο σαματά…

Υπενθυμίζω απλά ότι και ο Σάββας Ξηρός (αυτός της 17 Νοέμβρη) είχε κα­τηγορήσει τις αρχές ότι του έδωσαν τόσο Sodium Thiopental, όσο και το Αλοπεριντίν προκειμένου να του αποσπάσουν μυστικά για την τρομοκρατική δράση της 17 Νοέμβρη. Την αλήθεια, άλ­λωστε, έψαχνε και η αστυνομία σύμφωνα με τον Σάββα.

Για να ανέβει, κάποιος στην ιε­ραρχία του Αούμ έπρεπε επί ένα 10ήμερο να περά­σει τρομερά βασανιστήρια, όπως π.χ. ένα 24ωρο κρεμασμένος ανάποδα. Κάποιοι δεν τα κατάφερναν. Πέθαιναν στα υπόγεια και τους έκαιγαν στους φούρ­νους μικροκυμάτων, που λέγαμε ενωρίτερα. Ο Ασαχάρα είχε στην υπηρεσί­α του οκτώ γιατρούς, οι οποίοι είχαν την επίβλεψη σ’ αυτά τα θέματα, ενώ στον κύκλο των 400 υψηλά ι­στάμενων του Αούμ, στην πλειοψηφία τους ήταν φτασμένοι ε­πιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων.

Ο Ασαχάρα για να διευρύ­νει την πελατεία του ακόμα περισσότερο κι εκτός Ιαπωνί­ας αρχίζει να… εξελίσσει την θρησκεία του. Και την κάνει ένα κράμα βουδισμού - χριστιανισμού. Βγάζει, μάλιστα, και τις δικές του τέσσερις αλήθειες που δεν μπαίνουμε στον κόπο να τις αναλύσουμε. Το νόημα, όμως, παραμένει το ίδιο για όλα τα μέλη: «Φέρε λεφτά για να σωθείς». Γνώριζε ότι στην ανθρωπότη­τα υπάρχουν ένα σωρό θύματα. Κι ό,τι έκαναν ένα σωρό άλλοι μέσω πολιτικής ή θρη­σκείας, το έκανε τώρα με απόλυτη επιτυχία και ο Ασαχάρα, όμως,  βασιζόμενος μό­νο στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Το 1992 ο Ασαχάρα βάζει μέσα στην διδασκαλία του στεγνά πλέον και τον Χριστό, ενώ εμπλουτίζει την αίρεση και με Αρμαγεδδώνα για να προκαλέσει ακόμα πιο έντονη σχέση φόβου εξάρτησης των πιστών με την αίρεση. Κάνει μάλιστα κι ένα πέρασμα από Νοστράδαμο, ομιλώντας για τον τελικό πόλεμο με τους Μογγόλους. Βρίσκει και απόσπασμα από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στο κεφάλαιο 24, ότι: «θα σας συκοφαντήσουν και θα σας σκοτώσουν σε όλα τα έθνη α­πλά και μόνο επειδή είστε πι­στοί μου». Ωραίο το δέσιμο; Τι να λέμε τώρα! Διαχρονικά αν το δούμε, τέτοια θέλει ο κό­σμος. Σαν ψάρια τσιμπούσαν οι πελάτες, διότι ο Ασαχάρα επικοινωνιακά δεν παιζόταν. Έδινε στον κόσμο να ακούσει αυτό που ήθελε να ακούσει!!! Το απίστευτο είναι πως με τις αρλούμπες του αντί να τον πά­ρουν με τις πατσαβούρες, τό­σο πιο πολλοί κολλούσαν πάνω του. Για να επιβεβαιωθεί η διαχρονική ηλιθιότητα των ανθρώπων οι οποίοι, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να παραδοθούν «ψυχή τε και σώματι» στον οποιονδήποτε «γάτο».

Ο προσηλυτισμός του Ασαχάρα ξεφύγει πλέον από την Ιαπωνία και γίνεται παγκόσμιος. Έχει την γνώση λόγω εξειδικευμένου προσωπικού να κάνει πολλά πράγματα. Ήδη κάνει πειράματα βιολογικού πολέμου στην Μόσχα. Τον Μάρτιο του 1992 ανοίγει γραφείο του Αούμ στην πρω­τεύουσα της Ρωσίας με συνέ­ταιρο τον νομπελίστα(!!!) φυσικό Νικολάι Μπάσοφ (γεννηθείς το 1922, είχε πά­ρει το νόμπελ το 1964). Ο Ρώσος νομπελίστας είχε αναπτύξει συν τοις άλλοις και μια παράξενη θεωρία της πρακτικής χρήσης των λέι­ζερ. Γνώριζε και για την σει­σμολογία (εσείς τι λέτε, να μην γνώριζε;). Είχε τεράστια  τεχνογνωσία να δώσει στον Ασα­χάρα.

Τρεις μήνες αργότερα το Αούμ αναγνωρίζεται σαν επίσημη θρησκεία από το ρωσικό κράτος. Ο Ασαχάρα με την τρομερή οικονομική του δυνατότητα αγοράζει χρόνο σε δορυφορικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθ­μούς της Μόσχας για να διαδίδει (και μέσω αγγλικών) την θρησκεία του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Λίγο αργότερα αγοράζει δικό του ραδιοφωνικό σταθμό με πανίσχυρο πομπό στο Βλαδιβοστόκ. Το ραδιόφωνο λει­τουργεί συνδρομητικά και από τους πρώτους μήνες έχει ήδη 90.000 μέλη με μηνιαία συνδρομή (εκτός Ιαπωνίας εννοείται). Ο σταθμός σφραγίστηκε από την ρώσικη κυ­βέρνηση μόνο μετά την ιστορία με τα αέρια στο μετρό.

Το 1992 ο επικεφαλής εξοπλισμών του Αούμ, ο Γιαγεκάνα, ένας αρχιτέκτων από την Οσάκα, κάνει επίσκεψη σε εργοστάσιο εξοπλισμών της Ρωσίας και αγοράζει με το αζημίωτο το πολεμικό ελικόπτερο ΜΙ-17 το οποίο μεταφέ­ρεται στην Ιαπωνία, στο αρχηγείο του Αούμ, με νοικια­σμένο αεροσκάφος των αερογραμμών του Αζερμπαϊτζάν!!! Τελικά, δηλαδή, πόσες χώρες ήταν μπλεγμένες με το Αούμ; Είναι ένα ερώτημα κι αυτό…

Σύμφωνα με την ρωσική εφημερίδα Ισβέστια, την εποχή εκείνη ο εισαγγελέας της Μόσχας ερευνά για το ά­νοιγμα του Ρώσο-Ιαπωνικού πανεπιστημίου με συμμετοχή κατά το ήμισυ του Αούμ. Δεν βρήκαν τίποτα μέχρι που έ­σκασε η υπόθεση με το μετρό στο Τόκιο. Τότε διαπίστω­σαν πως όλα τα κεφάλαια είχαν μεταφερθεί, τις αμέσως προηγούμενες μέρες από την επίθεση του 1995, εκτός Ρωσίας.

Το 1992 στην Ισικάουα της Ιαπωνίας ο Ασαχάρα αγοράζει ένα τεράστιο συγκρότημα βιομηχανικό και το μετατρέπει σε εργοστά­σιο παραγωγής του σοβιετι­κού όπλου   ΑΚ-74. Μην μπερδευτούμε, άλλο το ΑΚ­47 που είναι το Καλάζνικωφ κι άλλο το ΑΚ-74 που άρχι­σε να κάνει κόπιες ο Ασαχά­ρα έχοντας πάρει την πατέ­ντα ιδιοχείρως από την ρω­σική πολεμική βιομηχανία. Παράλληλα στέλνει ραδιο­φωνικό μήνυμα στους Ιάπω­νες ότι: «πρέπει να ετοιμα­στούμε να πολεμήσουμε το γιαπωνέζικο σύστημα που προσπαθεί να δηλητηριάσει τα κοινόβιά μας με αέρια».

Τον Σεπτέμβριο του 1993 το Αούμ αγοράζει μια τερά­στια απομονωμένη έκταση με παλιά εργοστάσια στην Αυστραλία. Λίγο καιρό αρ­γότερα φτάνουν και υψηλά μέλη της αίρεσης στο αερο­δρόμιο του Περθ. Το φορτί­ο που μεταφέρουν είναι υπέρβαρο και πρέπει να πλη­ρώσουν 200.000 δολάριο. Όλο το σκηνικό προκαλεί υ­ποψίες και οι αρχές της Αυ­στραλίας ανοίγουν τις απο­σκευές όπου βλέπουν μέσα γεννήτριες, μάσκες αερίων, προστατευτικές στολές. Η έρευνα είναι άμεση α­πό τους Αυστραλούς και τους διώχνουν επί τό­που, ενώ αργότερα βλέ­πουν ότι αγοραστές στις εκτάσεις ήταν οι ίδιοι οι επι­σκέπτες. Στην έκταση βρή­καν οι μπάτσοι της Αυστρα­λίας και μυστικά εργαστήρια που αργότερα κατάλαβαν ότι ήταν για την πειραματική χρήση του νευροπαραλυτικού αερίου Σαρίν, με το οποίο έγινε το 1995 η επίθεση στο Τόκιο. Εντοπίστηκε, μάλιστα, μια ποσότητα Σαρίν και κόκαλα από νεκρά πρό­βατα μέσα στα εργαστήρια όπου προφανώς δούλευαν πάνω στο προϊόν μέλη της αίρεσης που ζούσαν στην Αυστραλία. Οι αυστραλιανές αρχές αναγκάζουν τις ιαπωνικές να ξυπνήσουν. Ο Ασαχάρα δίνει πλέον πολιτική χροιά στα μηνύματά του σε στυλ όπως «Ο Αγών μου» του Χί­τλερ. Και το Σαρίν, άλλω­στε, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έκανε «πρεμιέρα» από τους ναζί.

Είναι, λοιπόν, να μην πέσεις σε άνθρωπο που κοιτά πώς να βγάλει λεφτά με κάθε τρόπο. Έτσι και γυαλίζει το μάτι του τότε όλο και κάτι θα σκαρφιστεί. Κάποια στιγμή, λοιπόν, εκεί στα 1992 πόλεις και χωριά άρχισαν να φρικάρουν από τα εκατοντάδες κοινόβια της αίρε­σης Αούμ που είχαν στηθεί σε όλη την Ιαπωνία. Πολύ σεξ και ναρκωτικά στα κοινόβια, οπότε η συντηρητική τάξη της Ιαπωνί­ας άρχισε να αντιδρά. Το χω­ριό Νομίνου, λοιπόν, έδωσε 10 εκατομμύρια δολάρια στην αίρεση για να φύγει το Αούμ από την περιοχή του. Ακολούθησαν κι άλλες περιοχές που έκαναν το ίδιο.

Ο Ασαχάρα βρήκε έτσι έναν νέο τρόπο να βγάλει λεφτά. Συν τοις άλλοις, πιο προοδευτι­κές πόλεις και κωμοπόλεις έκαναν πλειστηριασμό λέγοντας στο Αούμ: «Εμείς σας θέλουμε και σας δίνουμε τόσα για να έρθετε στην πόλη μας να κάνετε το κοινόβιό σας…». Πάλι κέρδος ο Ασαχάρα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οικονομούσε και γιγαντωνόταν έτσι ώστε να μπορεί να αγο­ράζει ελικόπτερα, να φτιάχνει εργαστήρια, να πληρώνει επιστήμονες βαρβάτους, ακόμα και νομπελίστες φυσικής.

Ο Ασαχάρα, λοιπόν, άρχισε να περνά τα μηνύματά του προς τα μέλη του Αούμ για το τελικό κτύπημα. Είχε αποφασίσει να δουλέψει στο κεφάλαιο τρομοκρατία. Έψαχνε να βρει κάθε όπλο, το τέ­λειο όπλο, που θα μπορούσε να φέρει το μεγάλο κτύπημα στο ιαπωνικό κράτος. Μέσα βαθιά στο μυαλό του είναι σίγουρο πως έβλεπε όχι την φυλάκιση του Αούμ, ό­πως κι έγινε, αλλά την εξάπλω­ση της αίρεσης και την απόλυ­τη κυριαρχία της στην Ιαπωνία.

Το 1992, λοιπόν, υπήρξε μια τρομερή δραστηριότητα σε πολλά, μέτωπα παράλληλα. Και προσέξτε να δείτε οργάνωση που είχαν οι άνθρωποι:

1.      Μέλη του Αούμ μπαίνουν το 1992 μέσα στο μουσείο του γνωστού Σέρβου φυσικού Τέ­σλα στο Βελιγράδι και παίρ­νουν φωτογραφίες για να αποκρυπτο­γραφήσουν γραπτά του επι­στήμονα σχετικά με τις κυματομορφές κλπ. που μπορούν να προκαλέσουν σεισμό. Παράλληλα, έχουν συναντήσεις με μυημένα στην θεωρία Τέσλα άτομα, τα οποία μπορούν άνετα να συνεννοηθούν με τους ειδικευμένους επιστήμονες του Ασαχάρα. Ούτως ή άλλως ο Ασαχάρα ήδη είχε τεχνογνωσία από τον Ρώσο νομπελίστα φυ­σικό Μπάσοφ, όμως έψαχνε και για άλλα πράγματα προκειμένου να συμψηφίσει όλες τις σχετικές, παλιές και νέες, επί του θέματος γνώσεις.

2.      Στο Βελιγράδι πήγαν έξι επιστήμονες του Αούμ όμως την ίδια στιγμή άλλοι έξι ήταν στο Ζαΐρ για να πάρουν δείγμα του ιού Έμπολα, που τότε θέριζε την χώρα. Τον ιό τον ήθελαν για να εξαπολύσουν βιολογικό πόλεμο κατά των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, όπως προέκυψε από την δίκη.

3.      Τον Οκτώβριο του 1992 ένα μέλος του Α­ούμ φοιτά στην σχολή πιλότων της Φλόριντα. Ακριβώς στην ίδια σχολή είχαν μάθει να πιλοτάρουν αργότερα και τα τσακάλια το Οσάμα Μπιν Λάντεν. Εκεί τους έστελνε ο Οσάμα για να πάρουν το πτυχίο και να κτυπήσουν τους δίδυμους πύργους το 2001. 0 Μοχάμεντ Άττα που έριξε το πρώτο αεροπλάνο στους δίδυμους πύργους από εκεί πήρε το πτυχίο του. Γενικά, δηλαδή, πολύ… φιλόξενη η σχολή πιλότων της Φλόριντα. Και οπωσ­δήποτε θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν είναι τυχαίο που συνεχώς εκτρέφει και εξειδικεύει τρομοκράτες. Διότι, ο Ασαχάρα το 1992 και ο Οσάμα αργότερα, έστειλαν εκεί τους ανθρώπους τους να μάθουν να πιλοτάρουν, για να τους χρησιμοποιήσουν αργότερα σε τρομοκρατικές ενέργειες.

4.      Την ίδια εποχή άλλος ένας πράκτορας της αίρεσης πηγαίνει στη Νέα Υόρκη και πληρώνοντας πολλά χρήματα σε χάκερ καταφέρνει να σπάσει τους κωδικούς και να πάρει στα χέρια του μέσω Internet την φόρμουλα για την κα­τασκευή του δηλητηρίου του πράσινου φιδιού Μάμπα.

Επειδή όλα τα μέλη του Αούμ που συμμετείχαν σ’ αυτές τις αποστολές δού­λευαν αποκομμένα η μια ο­μάδα από την άλλη, ουδείς εκτός του Α­σαχάρα γνώριζε το τελικό σχέδιο και τι ακριβώς είχε στο μυαλό του. Η ουσία εί­ναι πως έψαχνε απεγνωσμένα για λύσεις επίθεσης και οργάνωσε ένα τρομερό και πολλαπλό επιχειρησια­κό σχέδιο ανεύρεσης ό­πλων μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Με σει­σμό, με δηλητήρια, με αεροπλάνο ή ελικόπτερο πού θα πέσει πάνω σε έναν στό­χο. Πολύ πριν τον Οσάμα. Έψαχνε να βρει κάθε τι δολοφονικό ο Ασα­χάρα που είχε, βέβαια, τεράστια υποδομή από εργαστήρια, ε­πιστήμονες δυνατούς και πολύ χρήμα.

Και φτάνουμε στο 1994, οπότε και η αίρεση αγορά­ζει κι άλλη γη 100 μίλια μακριά από το Τόκιο στην περιοχή Ματσουμότο, στο Ναγκάνο, με εικονικούς ιδιοκτήτες μέσα από μια εταιρεία βιτρίνα. Τον παίρνουν είδηση οι ντόπιοι τον γκουρού, του κάνουν αγωγή, την χάνει ο Ασαχάρα, πάει στράφι η αγορά. Και το πρωί στις 27 Ιουνίου από ένα φορτηγάκι βγαίνουν δη­λητηριώδη αέρια στο Ματσουμότο που σκοτώνουν ε­πτά άτομα κι έξι τραυματίζονται. Είναι ουσιαστικά η τελική δοκιμή γι’ αυτό που θα επακολουθήσει στο Τόκιο.

Στην περιοχή ζούσε ένας τρελός χημικός ο οποίος δεν είχε καμιά σχέση με το έγκλημα, ούτε με το Αούμ, όμως τα βάρη έπεσαν πάνω του και τον έστησαν σε δίκη. Πάλι, δηλαδή, την γλίτωσε ο Ασαχάρα. Η επίθεση έγινε με το αέριο Σαρίν. Με ένα τηλεκοντρόλ κι έχο­ντας απομακρυνθεί από το φορτηγάκι οι εκτελεστές του Α­ούμ άρχισαν να διαρρέουν αέριο από το φορτηγάκι σκορπώντας τον θάνατο. Τότε και πριν οι αστυνομικές έρευνες καταλήξουν, ο Ασαχάρα προλαβαίνει και ξα­ναβάζει μπροστά τους Αμερικάνους βγάζοντας μήνυ­μα μαγνητοσκοπημένο στην τηλεόραση: «Οι πιλότοι της Αμερικής δηλητηριάζουν τον κόσμο».

Την ίδια μέρα, μεσάνυχτα 27^ης Ιουνίου, ο Ασαχάρα συναντά τους έμπιστούς του, 100 άτομα περίπου, σε δικό του εστιατόριο. Το μήνυμα ήταν σαφές: «Είμαστε σε θέση να κάνουμε την τελική επίθεση». Ανακηρύσσει τον εαυτό του βασιλέα του νόμου και μοιράζει 24 υ­πουργεία (τα αντίστοιχα της ιαπωνικής κυβέρνησης) ­στα πρωτοπαλίκαρά του. Ορίζει την 11χρονη κόρη του ως διάδοχό του σε περίπτωση θανάτου του και φτιά­χνει και ένα 25^ο υπουργείο, το «Αγίας Μουσικής» που αφορά τα παιδιά της αίρεσης. Τους επόμενους μήνες καταστρώνεται το τελικό σχέδιο.

Στις 25 Δεκεμβρίου του 1994 η ιαπωνική αστυνομία αποκαλύπτει επισήμως ότι στην επίθεση που έγινε στο Ναγκάνο χρησιμοποιή­θηκε το νευροπαραλυτι­κό αέριο Σαρίν, γνωστό από την χρήση του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.