Βελονισμός Β

Πως εφαρμόζεται ο βελονισμός
Αν έπρεπε να δοθεί ένας τεχνικός ορισμός για το βελονισμό, θα διατυπωνόταν κάπως έτσι:

«Βελονισμός είναι η τέχνη του ερεθισμού με βελόνες, συγκεκριμένων σημείων στο σώμα, που βρίσκονται στην πορεία καναλιών ενέργειας τα οποία λέγονται μεσημβρινοί».

Σύμφωνα με την κινέζικη ιατρική παράδοση, η κινητήρια ενέργεια ενός ζώντος οργανισμού (chi) κυκλοφορεί μέσα σ' αυτόν ακολουθώντας κάποιες συγκεκριμένες πορείες (κανάλια ενέργειας), τους μεσημβρινούς. Τέτοιοι μεσημβρινοί υπάρχουν 12 στο ανθρώπινο σώμα και αντιστοιχούν στα ζωτικά όργανα (καρδιά, ήπαρ, πνεύμονες, κ.λ.π.). Αυτοί αποτελούνται από ένα κεντρικό τμήμα (colateral) που αντιστοιχεί στο εσωτερικό όργανο κάθε μεσημβρινού, και από ένα περιφερικό τμήμα, το οποίο βρίσκεται πιο επιφανειακά κι έτσι μπορεί να ερεθιστεί.

Πάνω στα περιφερικά κυρίως τμήματα των βασικών μεσημβρινών υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία, στα οποία υπάρχει τάση συσσώρευσης ενέργειας, ή είναι δυνατό μέσω αυτών να επηρεαστεί η ενέργεια ενός καναλιού.

Τα βελονιστικά σημεία είναι τριών ειδών:

    * Κλασσικά σταθερά σημεία. Είναι 361 σημεία και έχουν χαρτογραφηθεί στα αρχεία του κινέζικου παραδοσιακού βελονισμού πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Κάθε ένα τέτοιο σημείο έχει συγκεκριμένο κινέζικο όνομα, που φανερώνει στοιχεία για τη θέση ή για τη λειτουργία του: «Γκέϊ Κο» σημαίνει ευχάριστη οσμή, και αντιστοιχεί στο σημείο «παχύ έντερο 20» που βρίσκεται δίπλα στα ρουθούνια της μύτης, ενώ το «Φου Μον» που μεταφράζεται ως πύλη του ανέμου, περιγράφει την επίδραση του 12ου σημείου της κύστης για τα αναπνευστικά προβλήματα.

    * Εμπειρικά σημεία. Αυτά ανακαλύπτονται από τον ασθενή ή το βελονιστή και αποτελούν σημεία που όταν τυχαία ή κατά λάθος ερεθιστούν, προκαλούν απαλλαγή από κάποια συμπτώματα.

    * ASHI Points και επώδυνα σημεία. Είναι σημεία τα οποία αφορούν κυρίως μυοσκελετικούς πόνους. Αποτελούν σημεία ευαισθησίας και με την ψηλάφηση δίνουν στον εξεταστή την αίσθηση τοπικής σύσπασης και έντασης.

Ο κλασσικός κινέζικος βελονισμός ασχολείται κυρίως με τα πρώτα 361 σημεία. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, εκτός από τους πρωτεύοντες μεσημβρινούς, υπάρχουν δύο ακόμη κεντρικοί μεσημβρινοί (κανάλια Du και Ren), καθώς και έξι δευτερεύοντες. Οι τελευταίοι δεν έχουν σημεία που αντιστοιχούν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, αλλά ερεθίζονται μέσω των άλλων μεσημβρινών (μέσω των προαναφερθέντων κλασσικών 361 σημείων).

Δύο πολύ γνωστές μορφές του βελονισμού είναι ο ωτοβελονισμός και ο ερεθισμός της κρανιακής απονεύρωσης. Στον ωτοβελονισμό ερεθίζονται σημεία που αντιπροσωπεύουν ολόκληρο το σώμα αλλά βρίσκονται στο αυτί, τα οποία αναπαριστούνται σε ειδικούς χάρτες. Ο ερεθισμός τους γίνεται με τη χρήση πολύ μικρών βελονών. Ο κρανιακός βελονισμός ακολουθεί extra κανάλια ενέργειας, τα οποία συχνά δεν έχουν συγκεκριμένα σημεία, αλλά ερεθίζεται όλο το κανάλι στο μήκος του. Έχει μεγαλύτερη εφαρμογή σε νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις.

χάρτης που απεικονίζει τα βελονιστικά σημεία στο αυτί

Ο ερεθισμός των βελονιστικών σημείων γίνεται συνήθως με δύο τρόπους:

* Βελονισμός. Χρησιμοποιούνται βελόνες με διάμετρο 0,26 0,46 mm και μήκος που ποικίλλει από 0,5 cm έως και μερικά εκατοστά. Μια βελόνα αποτελείται από τη λαβή, τη ρίζα, το σώμα και την αιχμή. Βυθίζεται δε στο σώμα σε βάθος, που ποικίλλει ανάλογα με την ανατομία της περιοχής, αλλά και το βάθος στο οποίο θεωρείται ότι βρίσκεται το συγκεκριμένο βελονιστικό σημείο.

οι βελόνες που χρησιμοποιούνται για τον βελονισμό

Θερμικός ερεθισμός (moxibution).
Λαμβάνοντας υπόψην την αντίληψη ότι το ψυχρό πολύ συχνά είναι αίτιο αποσυντονισμού της ζωτικής ενέργειας, γίνεται ερεθισμός με μόξα (moxibution) ή και με βεντούζες. Οι τελευταίες γίνονται κυρίως σε αναπνευστικές παθήσεις, όπως άσθμα ή βρογχίτιδα, και ερεθίζουν σημεία όπου υπάρχει τοπογραφική συγγένεια με τα συμπτώματα της πάθησης (θώρακας και ράχη).

Ο μοξιμπισμός γίνεται με την καύση φύλλων του φυτού Artemesia vulgaris απευθείας πάνω στο δέρμα ή μέσω υγρών φύλλων, ή ακόμα και σε συνδυασμό με βελονιστικό ερεθισμό. Ο τελευταίος τύπος χρησιμοποιείται συχνά σε ιδιαίτερα επίπονες χρόνιες παθήσεις με «ψυχρό chi», όταν ο στόχος είναι να μεταφερθεί θερμότητα σε βαθύτερα στρώματα ιστών.

ερεθισμός βελονιστικού σημείου με καύση του φυτού "μόξα"

Ο τοπογραφικός εντοπισμός των σημείων ή «διακοπτών ενέργειας» γίνεται με τη βοήθεια χαρτών, ειδικά σχεδιασμένων ανθρώπινων ομοιωμάτων, αλλά και περιγραφικά. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται ένας αναλογικός κινέζικος τρόπος μέτρησης, που σαν μονάδα έχει το «κουν» ή «τσουν» (chun) . Ένα chun είναι ίσο με το μήκος της δεύτερης φάλαγγας του μεσαίου δακτύλου, δύο chun είναι το άθροισμα της διαμέτρου των τριών μεσαίων δακτύλων στο ύψος της δεύτερης φάλαγγας και τρία chun είναι η διάμετρος των τεσσάρων δακτύλων.

Επίσης χρησιμοποιούνται περιγραφές όπως «στο μέσο της απόστασης μεταξύ της ξιφοειδούς απόφυσης και του ομφαλού», ή «στον πυθμένα της ταμπακέρας» - το τελευταίο αναφέρεται στην εσοχή μεταξύ της κερκίδας και του σκαφοειδούς οστού! Ο αρχικός προσεκτικός εντοπισμός του σημείου αλλά και του βάθους του, καθώς και η πείρα αίσθηση που αποκτιέται με τον χρόνο, αποτελούν σημαντικά στοιχεία για έναν καλό βελονιστή.

χάρτης που απεικονίζει τους μεσημβρινούς και σημεία βελονισμού

Το μέρος όπου γίνεται ο βελονισμός, παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, σύμφωνα με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον του. Ένας χώρος ήσυχος, υποφωτισμένος, με χρώματα που χαλαρώνουν, αισθήματα ασφάλειας και σιγουριάς, είναι συνθήκες που επιτρέπουν στη ζωτική ενέργεια να αναζωογονηθεί.

Ο βελονισμός γίνεται συνήθως σε ξαπλωτή θέση σε ένα μέτριας σκληρότητας κρεβάτι, και σε ύπτια, πλάγια ή πρηνή στάση, ανάλογα με την επιφάνεια όπου βρίσκονται τα σημεία που θα ερεθιστούν με τις βελόνες. Κάποιες φορές μπορεί να γίνει και σε καθιστή θέση.

Πάντα ωστόσο δίνεται προσοχή στον τρόπο που ο ασθενής σηκώνεται, καθώς επίσης και στο διάστημα παραμονής του στο κρεβάτι μετά το βελονισμό, γιατί αισθήσεις όπως υπερβολική χαλάρωση, υπνηλία, νευρικό γέλιο, κλάματα, κάποιες φορές ακόμα και λιποθυμία, κ.λ.π. δεν είναι καθόλου ασυνήθιστες μετά από μία συνεδρία βελονισμού.

Πεδίο εφαρμογής του Βελονισμού
Το πεδίο εφαρμογής του βελονισμού είναι τεράστιο. Δεν περιορίζεται μόνο σε ασθένειες του σώματος, ούτε καν μόνο σε ανθρώπους. Αν και η φιλοσοφία του βελονισμού σκοπεύει στη ολιστική θεραπεία του ατόμου κι όχι μόνο στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων παθήσεων, παρακάτω θα γίνει μία προσπάθεια να παρουσιαστούν περιπτώσεις όπου συχνά αντιμετωπίζονται με την θεραπευτική μέθοδο του βελονισμού:

    * Αρθρίτιδες (εύφλεκτες αρθροπάθειες): Όλα τα είδη των αρθρίτιδων είναι "bi" ασθένειες. "Bi" σημαίνει μπλοκαρισμένος μεσημβρινός. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το σύνδρομο Reiter, ινομυοσίτιδα, ρευματισμούς και οστεοαρθρίτιδα.

    * Καρδιαγγειακές και πνευμονικές παθήσεις: Περιλαμβάνει στηθάγχη (Angina Pectoris) που είναι είτε τύπου "Shi", δηλαδή οφείλεται σε φράξιμο και λίμναση της ενέργειας, ή τύπου "Xu" που σημαίνει ανεπάρκεια ενέργειας. Σ' αυτήν την κατηγορία εντάσσεται και το άσθμα, που αποτελεί μπλοκάρισμα ενέργειας από "άνεμο και θερμό", ή "άνεμο και ψυχρό". Η οξεία βρογχίτιδα σημαίνει έντονο"Chi" ενώ αντίθετα η χρόνια, άτονο. Η υπέρταση τέλος, μπορεί να έχει είτε άτονο είτε και έντονο "Chi".

    * Στομαχικές και εντερικές παθήσεις: Πόνοι υπογαστρίου λόγω επιβράδυνσης της ενέργειας, φλεγμονή τυφλού από διαταραχή κυκλοφορίας της ενέργειας, παθήσεις χολής, διάρροια, λόξιγκας, πεπτικό έλκος κ.λ.π.

    * Γυναικολογικά νοσήματα και νοσήματα του ουροποιητικού: Αμηνόρροια, δυσμηνόρροια, φλεγμονές ουροποιογεννητικού συστήματος, ορμονικές διαταραχές, ενούρηση, ανικανότητα, σύνδρομο εμμηνόπαυσης, διαταραχές τοκετού, επίσχεση, κ.λ.π.

    * Ψυχολογικά προβλήματα: Κατάθλιψη, ίλιγγος, υστερία. Η τελευταία μπορεί να μιμηθεί όλες τις παθήσεις, αποτελεί δε πολύ συχνά αίτιο για πολλές παθολογικές καταστάσεις (ψυχοσωματικό σύνδρομο).

    * Νευρολογικές παθήσεις: Παράλυση προσωπικού, κεφαλαλγία, εμβοές αυτιών, πονόδοντος, νευραλγία τριδύμου, ζαλάδες κ.λ.π.

    * Μολυσματικές παθήσεις: Ρινική καταρροή, χρόνιο συνάχι και ιγμορίτιδα, αλλεργίες, παιδικές ασθένειες, αμυγδαλίτιδα, κνίδωση, κ.λ.π.

Πρέπει οπωσδήποτε να τονιστεί, πως υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο βελονισμός δεν επιτρέπεται να γίνεται. Τέτοιες είναι:

1. σε άτομα υπό την επήρεια αλκοόλ
2. σε κουρασμένα και εξαντλημένα άτομα
3. σε έγκυες γυναίκες με ιδιαίτερη προσοχή σε συγκεκριμένα σημεία
4. πάνω σε πληγές
5. κάθετα επάνω στον θώρακα (για ευνόητους λόγους να μην τραυματιστούν οι πνεύμονες)

Σε γενικές γραμμές, η μέθοδος του βελονισμού, εφόσον συνοδεύεται από τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής και αποστείρωσης, είναι σπάνιο να επιφέρει κάποια παρενέργεια. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή αυτής της μεθόδου θεραπείας, ειδικά σε περιπτώσεις όπου κρίνεται η ζωή του ασθενή, και που πιθανόν η παράλειψη να επισκεφτεί αυτός έναν γιατρό της σχετικής ειδικότητας, μπορεί να αποβεί επικίνδυνο. Αυτός είναι και ο κυριότερος κίνδυνος της θεραπευτικής μεθόδου του βελονισμού. Σχετικά ωστόσο με την πρακτική της μεθόδου αυτής, θα κλείσουμε με ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Ralph C. Croizier, που συγκρίνει την δυτική ιατρική με την παραδοσιακή κινέζικη:

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι βελόνες είναι τόσο λεπτές, που προκαλούν ασήμαντη βλάβη και τα σημεία ερεθισμού είναι προσεκτικά επιλεγμένα, ώστε να αποφεύγουν ζωτικά όργανα. Επιπλέον, σύμφωνα με πολλές σχολές (βελονισμού), δεν υπάρχει αναγκαιότητα εμβίθυσης της βελόνας πέραν από λίγα χιλιοστά. Στη χειρότερη λοιπόν περίπτωση, ο βελονισμός δεν μπορεί να είναι πιο βλαβερός, από οποιαδήποτε αιματηρή ιατρική πράξη της Δύσης.

Πηγή:Esoterica.gr

Θεματολογία

Ψηφοφορία

Login form

Επισκεψιμότητα

Total online: 1

Επισκέπτες: 1

Μέλη: 0

Site Translator

Visitors Location

Γίνετε μέλος μας!

Τα βιβλία μας!
Για τους λάτρεις του τρόμου.

Σε συνεργασία με:

Το Ράδιο μας!