Baphomet, σαν λέξη προέρχεται από την μεσαιωνική λατινική Baphometh, baffometi, (Occitan Bafometz) είναι μια φανταστική ειδωλολατρική θεότητα (δηλαδή ένα προϊόν της λαϊκής χριστιανοσύνης με στοιχεία ειδωλολατρικά), αναβίωσε κατά τον 19ο αιώνα ως φιγούρα του αποκρυφισμού και του σατανισμού.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο 11ο με 12ο αιώνα Στα λατινικά και προβηγκιανά ως παραφθορά του «Mahomet» εκ-λατινισμός του Muhammad
Αργότερα στις αρχές του 14ου αιώνα εμφανίστηκε ως όρος για ένα παγανιστικό είδωλο έγγραφες δίκες της Ιεράς Εξέτασης των Ναϊτών.
Το όνομα εμφανίζεται για πρώτη φορά σε λαϊκή αγγλόφωνη φιλοσοφική ομάδα κατά τον 19ο αιώνα, σε συζητήσεις και εικασίες σχετικά με τους λόγους για την καταστολή των Ναϊτών. Από το 1855, το Baphomet έχει συνδεθεί από τον μελετητή Eliphas Levi με μια «Sabbatic Goat"
Το Baphomet, για τον Eliphas Levi είναι " Dogme et Rituel de la Haute Magie (English: Dogma and Ritual of High Magic)", 1854, που εγκρίθηκε ως το σύμβολο σε κάποια «Αριστερή Πορεία» ως συστήματα πεποιθήσεων .
Το 1854 ο Eliphas Levi επήγε στην Αγγλία, όπου συνάντησε τον μυθιστοριογράφο T Bulwer Lytton, ο οποίος ενδιαφέρθηκε για τον Ροδοσταυρισμό ( Rosicrucianism) σαν ένα λογοτεχνικό θέμα μιας και ο ίδιος ήταν Πρόεδρος μιας δευτερεύουσας Rosicrucian. Μαζί με τον Lytton, ο Lévi συνέλαβε την έννοια και γράψανε μια πραγματεία πάνω στη μαγεία . Αυτό κυκλοφόρησε στα μέσα 1855 υπό τον τίτλο Dogme et Rituel de Lα Haute Magie, και μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Α Edward Waite όπως Transcendental Dogma and Ritual of High Magic (Μεταφυσικό δόγμα και τελετουργικη υψηλή μαγεία. Έτσι ανοίγεται μια νέα γραμμή που παρουσιάζει το ενιαίο ουσιαστικό θέμα ο Αποκρυφισμός και δίνει μερικές από τη γεύση της ατμόσφαιράς του. Ένα απόσπασμα:
Πίσω από το πέπλο όλων των ιερατικών και μυστικών αλληγοριών των αρχαίων δογμάτων, πίσω από το σκοτάδι και τις παράξενες δοκιμασίες όλων των ενάρξεων, κάτω από τη σφραγίδα όλων των ιερών γραφών, στις καταστροφές Nineveh ή Thebes, στις θρυμματιμένος πέτρες των παλαιών ναών και στο μαυρισμένο visage του Assyrian ή του αιγυπτιακού sphinx, στα τερατώδη ή θαυμάσια έργα ζωγραφικής που ερμηνεύουν στον πιστό της Ινδίας τις εμπνευσμένες σελίδες του Vedas, στα αινιγματικά εμβλήματα των παλαιών βιβλίων μας στην αλχημεία, στις τελετές που ασκούνται στην υποδοχή από όλες τις μυστικές κοινωνίες, υπάρχουν ενδείξεις ενός δόγματος που είναι παντού ίδιο και παντού προσεκτικά κρυμμένος
Ο Eliphas Levi μας δίνει άλλη μια απεικόνιση που είναι παρόμοια με εκείνη του διαβόλου, στην αρχή των Tarot καρτών Ο Eliphas Levi σε συνεργασίες του με διαφόρους, όπως έμεινες που χρησιμοποίησε αργότερα ο Mathers Samuel Liddell Mac Gregor "εξισώνεται ο διάβολος Tarot με το Mercury «δίνοντας» του τη φιγούρα Mercury του με ένα κηρύκειο
το κηρύκειο (κηρύκειον) ήταν το κύριο έμβλημα του θεού Ερμή. Το κηρύκειο αποτελείται από μία λεπτή ράβδο από ξύλο δάφνης ή ελιάς γύρω από την οποία είναι τυλιγμένα δύο φίδια που τα κεφάλια τους συναντιόνται αντικριστά
Φαλλός Baphomet είναι στην πραγματικότητα το κηρύκειο Ερμής »- μια ράβδο συνδεδεμένη με δύο φίδια. Αυτό το αρχαίο σύμβολο εκπροσωπεί τον Ερμητισμός για αιώνες. Το κηρύκειο αντιπροσωπεύει τον εσωτερισμό την ενεργοποίηση των τσάκρας, από τη βάση της σπονδυλικής στήλης με την επίφυση, με ελικοειδή δύναμη (ως εκ τούτου, τα φίδια) ή Αστρικό Φως
Μετέπειτα βρίσκουμε παρόμοιες απεικονίσεις εμπνευσμένες από το Baphomet όπως τα γλυπτά grotesques στην εκκλησία της Lanleff σε Βρετανία και η Saint Merri στο Παρίσι Saint-Merri στο Παρίσι , που απεικονίζουν οκλαδόν γενειοφόρους άνδρες με φτερά νυχτερίδας, γυναικεία στήθη, κέρατα και τα δασύτριχα οπίσθια ενός θηρίου, Τα Viollet-le-Duc που μοιάζουν σαν να είναι ζωντανά, τα gargoyles που έχουν προστεθεί στο Notre Dame de Paris περίπου την ίδια εποχή με την εικονογράφηση του LEVI'S
Ιστορία
Το Baphomet σαν όνομα εμφανίζεται στην Ιούλιο του 1098 σε μια επιστολή από τον σταυροφόρο Anselm του Ribemont:
Sequenti die aurora apparente, Altis vocibus Baphometh invocaverunt? Et nos Deum nostrum in cordibus nostris deprecantes, impetum facientes στην EOS, de Muris civitatis omnes expulimus
As the next day dawned they called loudly upon Baphometh while we prayed silently in our hearts to God; then we attacked and forced all of them outside the city walls
Σαν ξημέρωσε η επόμενη μέρα κάλεσαν δυνατά το Baphometh ενώ προσευχόμασταν σιωπηλά μέσα από την καρδιά μας στο Θεό. Τότε τους επιτεθήκαμε βίαια διώξαμε όλους έξω από τα τείχη της πόλης
Ένας χρονογράφος της Πρώτης Σταυροφορίας, ο Raymond της Aguilers, ονομάζει τα τζαμιά Bafumarias τα οποία γίνονται οικήματα συγκεντρώσεων. Ο Raymond ισχυρίζεται όσοι ανήκουν στο Baphometh είναι απόγονοι των Ναϊτών Ιπποτών, αλλά όχι στο σύνολο των Ιπποτών Κατά την διάρκεια των σταυροφοριών, μια μικρή ομάδα των Ιπποτών του ναού έσπασαν τους όρκους της αγνότητας ο δε Πάπας υπηρέτησε το είδωλο του Baphometh μιλώντας μέσα από ένα κρανίο στο πλήθος του Το όνομα Bafometz εμφανίζεται αργότερα γύρω στο 1195 στο ποίημα Occitan "Senhors , per los nostres peccatz που έγινε γνωστό το 1212-1213) από τον τροβαδούρο Gevaudan (1195-1215), που ήταν ένας στρατιώτης στις αυλές των δύο βασιλέων Raymnond V και VΙ στη Τουλούζη και αργότερα στη Καστίλη. Ήταν από το Gevaudan και ίσως το όνομα του πιθανότατα να είναι και ψευδώνυμο.
Το 1250 περίπου σε ένα ποίημα του θρηνεί την ήττα της έβδομης Σταυροφορίας από τον Austorc d’Aorlhac κάνει αναφορά στον Bafomet. De Bafomet είναι επίσης ο τίτλος ενός από τα τέσσερα σωζόμενα κεφάλαια της μετάφρασης Occitan του Ramon Llull’s σε παλαιότερη γνωστή εργασία, το Libre de la doctrina pueril, "βιβλίο για τη διδασκαλία των παιδιών».
Όταν το μεσαιωνικό τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών κατεστάλη από τον βασιλιά Φίλιππο IV της Γαλλίας, στις 13 Οκτωβρίου 1307, ο Φίλιππος είχε πολλές γαλλικές επαρχίες. Ο ισχυρογνώμων Φίλιππος προσπάθησε με κάθε μέσο να εξουδετερώσει όλους τους πάπες μέχρι την τοποθέτηση πάπα της αρεσκείας του, που δεν θα πήγαινε κόντρα στα σχέδια του. Έστειλε εναντίον του πάπα Βονιφάτιου Η' τον Γουλιέλμο Νογκάρετ που τον κακοποίησε και πέθανε λίγο αργότερα. Στην συνέχεια νέος Πάπας εξελέγη ο Πάπας Βενέφικτος ΙΑ’ που πήγαινε επίσης κόντρα στα συμφέροντα του Φιλίππου, και δηλητηριάστηκε ύστερα από ραδιουργίες του. Τελικά κατάφερε να ανεβάσει στον παπικό θρόνο Πάπα της αρεσκείας του, τον αρχιεπίσκοπο του Μπορντό που εξελέγη με το όνομα Κλήμης Ε’. Αυτός μετέφερε την παπική έδρα στην Αβινιόν, δημιουργώντας ένα ρήγμα που κράτησε 68 χρόνια στην Καθολική Εκκλησία με την ύπαρξη δύο Πάπων, έναν στην Ρώμη και έναν στην Αβινιόν.
Στις 13 Οκτωβρίου του 1307, χιλιάδες Ναΐτες ιππότες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν και αργότερα εκτελέστηκαν. Ο Φίλιππος Δ' χρησιμοποίησε την επιρροή του απέναντι στον Πάπα Κλήμεντα Ε΄, προκειμένου να αποκηρύξει τους Ναΐτες, και να δημεύσει τις πλούσιες περιουσίες τους και να τις χρησιμοποιήσει στα δικά του υπέρογκα στρατιωτικά έσοδα. Πάνω από 100 διαφορετικές χρεώσεις είχαν διατυπωθεί κατά των Ναϊτών.
Όταν ο πάπας τους αποκήρυξε ως αιρετικούς και χιλιάδες από αυτούς πέθαναν από τα βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης. Μερικοί κατάφεραν να σωθούν και να διαφύγουν σε Σκοτία, Γερμανία και Πορτογαλία
Κατά τους ιστορικούς, ο Φίλιππος Δ' ήταν ο βασιλιάς που κατόρθωσε να διαλύσει το περίφημο τάγμα των Ναϊτών ιπποτών που βρισκόταν σε πλήρη ισχύ για περισσότερα από 200 χρόνια.
Πριν απαχθεί ο Πάπας Βονιφάτιος VIII από εχθρούς του Βασιλέα Φιλίππου Β είχε χρεώσει τους Ναΐτες ότι είναι αιρετοί (λάτρεις του Baphometh )ή ότι έπρατταν βλαστήμιες όπως φτύσιμο και ούρηση στον σταυρό καθώς και για σοδομισμό
Ωστόσο, ο Malcom Barber παρατηρεί ότι σαν ιστορικοί «είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι μια υπόθεση ενός τέτοιου τερατώδους κατασκευάσματος να ευσταθεί στο σύνολό των Ναϊτών.
Η " Περγαμηνή Chinon” δείχνει ότι οι Ναΐτες πράγματι φτύνουν πάνω στο σταυρό , λεει ο Sean Martin, και ότι αυτές των οι πράξεων που είχαν ως στόχο να δίνουν ψευδείς ομολογίες ένα είδος της ταπείνωσης και βασανισμού σε περίπτωση που συλλαμβάνονταν ο Crusader (ιππότης) και θα τύγχανε να υποταχθεί. Διδάχθηκαν από τους Σαρακηνούς ,να είναι σε αποστασία "με το μυαλό και όχι με την καρδιά".
Το κατηγορητήριο (acte d'accusation), που δημοσιεύθηκε από το δικαστήριο της Ρώμης που διατυπώνει:
... "Ότι σε όλες τις επαρχίες που είχαν τα είδωλα, όπως κεφάλι, μερικά από των οποίων είχαν τρία πρόσωπα, και αλλά είχα ένα και μερικές φορές, ήταν ένα ανθρώπινο κρανίο ...
Μέσα σε συνελεύσεις τους λάτρευαν το είδωλο ως θεό, ως σωτήρα τους, λέγοντας ότι αυτό το κεφάλι θα μπορούσε να τους σώσει, και παραχωρούσαν όλο τον πλούτο τους, κάνοντας όλα τα λουλούδια τα δέντρα και τα φυτά της γης να βλαστήσει . ."
Το όνομα Baphomet εμφανίζεται σε αρκετές από αυτές τις ομολογίες. Ο Peter, το 1987 στο βιβλίο του Οι Ναΐτες Ιππότες και το μύθο τους ,ανάμεσα στα άλλα γράφει "Στη δίκη των Ναϊτών μια από τις κύριες κατηγορίες τους υποτίθεται ότι ήταν λατρεία τους για ένα ειδωλολατρικό είδωλο-κεφάλι γνωστή ως« Baphomet «Mahomet» εκ-λατινισμός του Muhammad”.
Η περιγραφή του αντικειμένου αλλάζει με τον εξαναγκασμό ομολογίας για εξομολόγηση. Μερικοί Ναΐτες αρνήθηκαν οποιαδήποτε γνώση του. Άλλοι, με βασανιστήρια, τον περιέγραψε ως είτε είναι ένα κομμένο κεφάλι, μια γάτα, ή ένα κεφάλι με τρία πρόσωπα Οι Ναΐτες διέθεταν σαν επένδυση πλούτου αρκετά ασημένια κεφάλια ως λειψανοθήκες των οποίων το ένα φέρει capud LVIII ένα άλλο λέγεται ότι είναι της Αγίας Ευφημίας , και, ενδεχομένως, την πραγματική κεφάλι του Hugh de Payns Οι ισχυρισμοί του είδωλο ότι ονομάζεται Baphomet ήταν μοναδική για την Ιερά Εξέταση των Ναϊτών. Η Karen Ralls, συντάκτης της Εγκυκλοπαίδειας Ναϊτών Ιπποτών, υποστηρίζει ότι το πιο σημαντικό είναι:. "Δεν υπάρχει καμία αναφορά του Baphomet είτε στο άρθρο Ναϊτών ούτε σε άλλα μεσαιωνικά έγγραφα κατά την περίοδο των Ναϊτών ”
Εναλλακτικές ετυμολογίες
Η Δίκη μιας ψεύτικης ομολογίας του Leo Taxil. Ενσωμάτωσε στο εξώφυλλο του βιβλίου του μια φιγούρα του Baphomet για να εναντιωθεί στους Τέκτονες. Αργότερα δημόσια αποκήρυξε όλες τις κατηγορίες του.
Ενώ οι σύγχρονοι μελετητές και το αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης αναφέρουν ότι η καταγωγή του Baphomet σαν όνομα ήταν μια πιθανή παλιά γαλλική εκδοχή του «Μωάμεθ», εναλλακτικές ετυμολογίες έχουν επίσης προταθεί:
Τον 18ο αιώνα, θεωρίες προσπάθησαν να συνδέσουν τους Ναΐτες Ιππότες με την προέλευση του Τεκτονισμού Ο βιβλιοπώλης Friedrich Nicolai , τέκτονας ο ίδιος και πεφωτισμένος (1733-1811), στο σύγγραμμα του "Versuch über die Beschuldigungen Welche dem Tempelherrenorden gemacht Worden , und über dessen Geheimniß (1782)”, ήταν ο πρώτος που ισχυρίζονταν ότι οι Ναΐτες ήταν Γνωστικοί, και ότι το"Baphomet", διαμορφώθηκε από την ελληνική λέξη λόγια βαφή μύθος , baphe metous, να σημαίνει Taufe der Weisheit, «βάπτισμα της Σοφίας"
Περαιτέρω η (εικόνα του Baphomet) Figura Baffometi συνδέθηκε ακόμη και με το πεντάγραμμο του Πυθαγόρα :
.... Το Πυθαγόρειο πεντάγωνο (Fünfeck) της είναι σύμβολο υγείας και της ευημερίας: ... Είναι γνωστό πόσο ιερός αριθμός ήταν πέντε Ακόμη θεωρήθηκε, ότι και οι Γνωστικοί είχαν πολλά κοινά με τους Πυθαγόρειους.
Arkon Daraul πρότεινε ότι "Baphomet" μπορεί να προκύπτει από την αραβική λέξη أبو فهمة Αμπού fihama (t), που σημαίνει "ο πατέρας της συμφωνίας". Το "Arkon Daraul" πιστεύεται ότι είναι το ψευδώνυμο του Idries Shah (1924 - 1996 ).
Ο Δρ Hugh J Schonfield (1901-1988), ένας από τους επιστήμονες που εργάστηκε για την Νεκρά Θάλασσα , υποστηρίζει στο βιβλίο του Η Οδύσσεια των Εσσαίων ότι η λέξη "Baphomet" δημιουργήθηκε με γνώση της Atbash cipher αντικατάστασης , το οποίο αντικαθιστά το πρώτο γράμμα του εβραϊκού αλφάβητου για το τελευταίο, το δεύτερο για το δεύτερο τελευταίο, και ούτω καθεξής. Το "Baphomet" στα εβραϊκά είναι בפומת ερμηνεύεται σε Atbash, γίνεται שופיא, η οποία μπορεί να ερμηνευθεί ως την ελληνική λέξη «Σοφία ». Η θεωρία αυτή είναι ένα σημαντικό μέρος από τον Κώδικα Ντα Βίντσι . Η θεωρία όμως του καθηγητή Schonfield δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί
Joseph Freiherr von Hammer-Purgstall (1774-1856)
Η εικόνα αυτή είναι μια σειρά από σκαλισμένα ή χαραγμένα τα στοιχεία που βρέθηκαν μέσα σε μια σειρά έργα τέχνης υποτίθεται του13ου αιώνα, του Ναού (όπως κύπελλα κούπες , και ταμεία) με το Baphometic είδωλο. Τέτοιες οι μικρές εικόνες υπάρχουν από πέτρα, Είναι όντα ερμαφρόδιτα, έχοντας, γενικά, δύο κεφάλια ή δύο πρόσωπα, με μούσι, αλλά, κατά τα άλλα, γυναικείες μορφές, τα περισσότερα από αυτά συνοδεύονται από φίδια, τον ήλιος και το φεγγάρι, και άλλα περίεργα εμβλήματα, και φέρουν πολλές επιγραφές, ως επί το πλείστον στα Αραβικά ....
Το 1818, το όνομα Baphomet εμφανίστηκε στο δοκίμιο από τον ανατολίτη βενετό Joseph Freiherr von Hammer-Purgstall , Mysterium Baphometis revelatum, Seu Fratres Militiæ Templi, qua Gnostici et quidem Ophiani, Apostasiæ, Idoloduliæ et Impuritatis convicti, ανά IPSA eorum Monumenta («Η ανακάλυψη του Μυστηρίου του Baphomet, με την οποία οι Ναΐτες Ιππότες, όπως οι Γνωστικοί και οι Ophites καταδικάστηκαν για Αποστασία.
Η συνέχεια και το τέλος ΕΔΩ
