Βρισκόμενοι κοντά στην περιοχή Dulce, New Mexico είναι μια εγκατάσταση της οποίας η ύπαρξή της είναι άγνωστη στον πολύ κόσμο. Είναι το πρώτο βιογενετικό εργαστήριο στη Γη συνεργασίας Αμερικανικής Κυβέρνησης / Εξωγήινων. Υπάρχουν και άλλα στο Colorado, Nevada και Αριζόνα. Η βάση βρίσκεται 1 χλμ κάτω απ' τη γη, περιέχει πολλά πατώματα εκ των οποίων γνωστά είναι 7, έχει λεχθεί ότι υπάρχουν συστήματα ασφαλείας με κάρτες για κάθε πάτωμα και το οποίο σύστημα χρειάζεται όλο και πιο εξουσιοδοτημένη κάρτα ανά κάθε επίπεδο που κατεβαίνεις. Υπάρχουν πάνω από 3000 κάμερες ζωντανής λήψης και υπάρχουν πάνω από 100 έξοδοι που καταλήγουν κοντά στην περιοχή.

Οι Περισσότεροι από τους εξωγήινους είναι στα πατώματα 5,6,7 εκ των οποίων το πιο βασικό το 5. Το εξωγήινο είδος το οποίο και εξουσιάζει το μεγαλύτερο μέρος της βάσης είναι οι Γκρίζοι. Στην δεκαετία του 50 οι Γκρίζοι άρχισαν να παίρνουν έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων για πειράματα. Στην δεκαετία του 60 αυξήθηκε αυτό το ποσοστό ως που την δεκαετία του 80 πλέον η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατάλαβε πως δεν υπήρχε τρόπος άμυνας ενάντια στους Γκρίζους και έτσι δημιουργήθηκαν προγράμματα για την ενημέρωση του κοινού και για επικοινωνία μεταξύ εξωγήινων και Γης.

Ίσως ένας σύμμαχος του ανθρώπινου είδους είναι τα Reptoids όπου είναι αντίπαλα είδη με τους Γκρίζους. Όποιος έχει ασχοληθεί με το θέμα θα ξέρει για τα περίφημα "Dulce Papers" τα λεγόμενα έγγραφα Dulce όπου ένας πράκτορας του FBI έκλεψε κατά την εποχή του 60-70 με το όνομα Thomas C. καί τα οποία έδωσε σε 5-7 άτομα τα οποία περιείχαν 15 ασπρόμαυρες φωτογραφίες με τα πειράματα που υπήρχαν στο εργαστήριο, ένα 6λεπτο βίντεο χωρίς ήχο και διάφορα έγγραφα. Αυτός αναφέρει πως υπάρχουν πάνω από 15000 Γκρίζοι στην βάση. Η Αμερικανική Κυβέρνηση κλωνοποίησε τον άνθρωπο ως σκοπό να φτιαχτεί ένα νέο είδος το οποίο θα είναι υποδουλωμένο στον άνθρωπο. Σε αυτό το εργαστήριο στο επίπεδο 6 γινόταν έρευνα για την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DΝΑ που θα είχε την επίτευξη της μετατροπής ενός απλού κυττάρου σε έναν οργανισμό. Αυτό το επίπεδο είναι γνωστό στους υπάλληλους ως "Nightmare Hall" Εφιαλτική αίθουσα όπου εκεί βρίσκονται αποτελέσματα γενετικών πειραμάτων πάνω σε ανθρώπους ,ζώα και εξωγήινα είδη. Μαρτυρίες ανθρώπων που δούλευαν εκεί λένε πως είδαν ανθρώπους που έμοιαζαν με μισό άνθρωπο και μισό χταπόδι, Reptelians-άνθρωποι, και ζώα που είχαν ανθρώπινα χέρια, έκλαιγαν σαν μωρά και μιμούνταν την ανθρώπινη φωνή. Ακόμα υπήρχαν ερπετοειδή με μορφή ανθρώπου σε κλουβιά, ανθρωποειδή με φτερά νυχτερίδας και Draco-Reptoids. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων μπορεί να προκύψει κάποια θεραπεία για κάποια ασθένεια. Τότε την δημοσιεύουν στο ευρύ κοινό υποστηρίζοντας πως εφευρέθηκε σε κάποιο από τα γνωστά επιστημονικά εργαστήρια μετά από μακροχρόνια έρευνα.

Το επίπεδο 7 είναι χειρότερο καθώς υπάρχουν χιλιάδες ανθρωποειδή και άνθρωποι κλεισμένη σε κρυογενής θαλάμους, επίσης υπάρχουν έμβρυα σε διάφορες μορφές και επίπεδα ανάπτυξης. Πολλές φορές είδαν ανθρώπους σε κλουβιά παρακαλώντας για βοήθεια και μερικοί υπάλληλοι επαναστάτησαν ως αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να σκοτωθούν κάτω από περιέργες συνθήκες. ( τότε ήταν όπου και ο Thomas C. υπέκλεψε τα Dulce Papers). Η αλήθεια ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν αποτελέσματα από απαγωγές γυναικών από τις οποίες έπαιρναν ωάρια και έκαναν πειράματα στα ανθρώπινα αυτά έμβρυα μέσω γενετικής. Η απαγωγή ανθρώπων και ζώων μειώθηκε στα μέσα δεκαετίας 80 καθώς ειδικό εργαστήριο δημιουργούσε τεχνητό αίμα μέσω μεταλλαγμένων κυττάρων αλλά και ανθρώπους που είχαν στο εργαστήριο και κλωνοποιούσαν. Το σύμβολο της βάσης ήταν ένα τρίγωνο που κοιτάει προς τα κάτω και μέσα του ένα Τ, εκτός από γενετικά πειράματα στην βάση έκαναν και πειράματα ως σκοπό τον έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου. Δημιούργησαν chip τα οποία διοχετεύονταν στον ανθρώπινο εγκέφαλο και μπορούσαν να ελέγχουν τον ανθρώπινο οργανισμό από τους ρυθμούς της καρδιάς έως την διάθεση που έχει.

Η ιστορία του ερευνητή ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ ΠΟΛΛΑ
Ένα από τα πρόσωπα που εξαιτίας του έγινε για πρώτη φορά λόγος για την Ντούλσι είναι ο ερευνητής Πωλ Μπένεφιτζ, φυσικός εφευρέτης και συνεργάτης της APRO (Οργάνωση για την έρευνα των εναέριων φαινομένων) την παλιότερη ομάδα μελέτης και καταγραφής παράξενων φαινομένων που δρα μέχρι σήμερα παγκόσμια και έχει κέντρο την Αριζόνα. Ο Μπένεβιτζ είχε γίνει πολλές φορές ο ίδιος μάρτυρας σε παράξενα ιπτάμενα φώτα που περνούσαν πάνω από το σπίτι του, το οποίο βρισκόταν στο Νιου Μέξικο.
Ο Μπένεβιτζ κλήθηκε το 1980 να μελετήσει μαζί με τον ψυχολόγο Λέοναρντ Σπρινκλ, την περίπτωση της Μύρνα Χάνσεν. Η γυναίκα αυτή αντιμετώπιζε  σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα από την ημέρα που αυτή και ο γιος της έγιναν θεατές ενός ιπτάμενου δίσκου. Οι δύο ερευνητές πήραν την άδεια να υπνωτίσουν τους δύο μάρτυρες για να εκμαιεύσουν μια λεπτομερειακή περιγραφή των γεγονότων, αλλά δεν ήταν προετοιμασμένοι για αυτά που άκουσαν από τα "υποκείμενα" τους. Οι περιγραφές  συνέθεταν μια πραγματικά απίστευτη ιστορία και ώθησαν τους ερευνητές να συνεχίσουν τιε υπνώσεις για τρεις ολόκληρους μήνες, γιατί δίσταζαν να καταλήξουν σε ένα συμπέρασμα  για αυτά που άκουγαν. Αν και οι δυο μάρτυρες όσο ήταν ξύπνιοι θυμόντουσαν ότι είδαν μονάχα ένα "ιπτάμενο φως" κάτω από την υπνωτική αγωγή αποκάλυπταν πως είχαν δει πολλαπλά UFO, παρακολουθούσαν την απαγωγή ζώων, απήχθηκαν και οι ίδιοι από εξωγήινους και μεταφέρθηκαν σε μια υπόγεια μυστική βάση (που αργότερα ξεκαθάρισαν πως ήταν η Dulce). Εκεί παρακολούθησαν τον ακρωτηριασμό και την απορρόφηση του αίματος των ζώων και είδαν μεγάλες  δεξαμενές που περιείχαν ανθρώπινα μέλη, τα οποία επέπλεαν σε παράξενα υγρά. Ισχυρίστηκαν, μάλιστα  πως σε ένα συγκεκριμένο εργαστήριο τους είχε γίνει εμφύτευση κάποιων μικροσκοπικών συσκευών που είχαν σκοπό τον έλεγχο του μυαλού τους.
Ο Μπένεβιτζ πίστεψε τη μαρτυρία της γυναίκας και του γιου της, γιατί συνδέοταν με τις προσωπικές του παρατηρήσεις. Συγκλονισμένος από όλα αυτά, αποφάσισε να μελετήσει με μεγαλύτερη προσοχή το φαινόμενο ΑΤΙΑ και να διαπιστώσει την αλήθεια περί Dulce. Με την βοήθεια των επιστημονικών γνώσεων του έστησε κεραίες και ειδικά μηχανήματα, για να καταγράψει σήματα από τα ιπτάμενα αντικείμενα που έβλεπε να περνούν πάνω από την περιοχή του σπιτιού του.
Σύντομα κατάφερε να καταγράψει κάποιες εκπομπές. Έπειτα από πολλές μελέτες και συγκρίσεις δεδομένων, ένιωσε πως είχε στα χέρια του αρκετά στοιχεία, που ολοφάνερα αποκάλυπταν ότι τα ιπτάμενα αντικείμενα κινούνταν γύρω από ένα στρατόπεδο αποθήκευσης όπλων στο Μανζάνο, τ οποίο πιθανότατα το παρακολουθούσαν.
Ο Μπένεβιτζ  θεώρησε πως είχε εντοπίσει μια απειλή για την "Εθνική Ασφάλεια" και επικοινώνησε αμέσως με τον ταγματάρχη Ε. Έντουαρτς που ήταν υπεύθυνος ασφαλείας του στρατοπέδου. Εκείνος τον παράπεμψε στους επιστημονικούς συμβούλους  Ρ. Ντότυ και Τζ. Μίλερ. Οι δυο αυτοί επιστήμονες, αφού επισκέφτηκαν τον Μπένεβιτζ απέρριψαν ως ανεπαρκή και αβάσιμα τα στοιχεία που τους παρουσίασε, αλλά παρατήρησαν με τεράστιο ενδιαφέρον τον εξοπλισμό του τον οποίο μάλιστα κατέγραψαν. Σύμφωνα με τους συνεργάτες του, το γεγονός πως ο Μπένεβιτζ μίλησε στον στρατό ήταν μια κακή επιλογή που τον οδήγησε στην καταστροφή.....
Ο Μπένεβιτζ ήταν προετοιμασμένος για την απόρριψη , γιατί αυτή είναι η τυπική αντίδραση των κρατικών υπηρεσιών όταν κάποιος ιδιώτης τους καταδεικνύει κάτι που δεν έχουν υπόψη τους. Έτσι συνέχισε την έρευνα του βασισμένος στα δικά του μέσα και κατασκεύασε ένα πρόγραμμα   που αποκωδικοποιούσε τις εκπομπές των ΑΤΙΑ.
Ο Μπένεβιτζ πίστεψε ότι μπορούσε να "διαβάσει" μηνύματα και υποσυνείδητες εκπομπές που οι εξωγήινοι έστελναν στα "εμφυτεύματα" τα οποία είχαν τοποθετήσει στα θύματα των απαγωγών. Αφού μάζεψε αρκετά στοιχεία, τα παρουσίασε σε υψηλόβαθμα στελέχη της αεροπορίας, μεταξύ των οποίων στον ταξίαρχο Γουίλιαμ Μπρύκσνερ.
Οι άνθρωποι του στρατού συμβούλεψαν τον Μπένεβιτζ να ζητήσει μια μικρή δωρεά και να αναλάβει την έρευνα για λογαριασμό της αεροπορίας, μα τελικά του απορρίφτηκε ξανά,   όταν αυτός επέμεινε να μελετηθούν τα στοιχεία που είχε μαζέψει. Αυτό το περιστατικό ακούγεται ακατανόητο, αλλά μάλλον σημαίνει  ότι η αεροπορία θέλησε να δωροδοκήσει τον Μπένεβιτζ με ένα σεβαστό ποσό (οποιαδήποτε "δωρεά" θα ζητούσε) και ως αντίτιμο θα τον "προσλάμβανε" για να του αφαιρέσει έτσι κάθε δικαίωμα να μιλήσει ανοικτά. αλλά μάλλον η επιμονή του έκανε τους "ανωτέρους" να τον χαρακτηρίσουν ασταθή, δηλαδή επικίνδυνο, έτσι προτιμήθηκε μια άλλη μέθοδος "απομάκρυνσης" του.
Ο Μπένεβιτζ με το πακέτο των στοιχείων του στα χέρια του, δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια του. Ήρθε σε επαφή με πολλούς άλλους ερευνητές, ενώ συνέχισε να στέλνει και κανονική αναφορά στην APRO. Τελικά κατάφερε να μιλήσει με δυο γερουσιαστές και να τους εκθέσει τις παρατηρήσεις του.
Το 1982 η APRO έστειλε τον ερευνητή Γουίλιαμ Μουρ (που μαζί με τον Τ. Μπέρλιτζ ήταν οι συγγραφείς των περίφημων βιβλίων "Το πείραμα της Φιλαδέλφειας" και "Το περιστατικό του Ροσγουέλ" και για τον οποίο μιλά σήμερα αρνητικά ολόκληρη η κοινότητα των UFOλόγων) για να μιλήσει με τον Μπένεβιτζ.
Ο Μπένεβιτζ όμως αποκάλυψε στον Μουρ ότι πίσω από όλα αυτά κρύβονταν μια ιστορία πιο περίπλοκη από εκείνη που είχε τολμήσει να αποκαλύψει στο στρατό. Από τα στοιχεία που είχε περισυλλέξει είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι στην Αμερική είχαν εισβάλει δυο είδη εξωγήινων, οι ειρηνικοί Λευκοί και οι μοχθηροί Γκρίζοι. Οι Γκρίζοι είχαν συνάψει συμφωνία με την κυβέρνηση των Η.Π.Α που τους επέτρεπε να στήσουν μια υπόγεια βάση στο οροπέδιο Αρτσιουλέτα, κάτω από την Dulce. Παρόλα αυτά οι εξωγήινοι ήταν έτοιμοι να σπάσουν την συμφωνία και έπρεπε να γίνει κάτι αμέσως για αυτό.
Αυτή η ιστορία περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν αργότερα ο Γουίλιαμ Μουρ παραδέχτηκε πως κάποιος με το όνομα "Falcon" τον είχε στρατολογήσει για να τρελάνουν τον Μπένεβιτζ. Ο Μουρ αποκάλυψε ότι του δόθηκε εντολή από την αεροπορία να ταΐζει τον Μπένεβιτζ με λάθος  πληροφορίες όπως ένα έγγραφο που αποκάλυπτε την ύπαρξη του σχεδίου Υδροχόος (Aquarius Project) και της μυστικής κυβερνητικής ομάδας μελέτης των ΑΤΙΑ MJ 12 (Majestic 12). (Αυτό το κείμενο περιέπλεξε απίστευτα πράγματα σχετικά με την κυβερνητική συγκάλυψη για την αλήθεια των UFO και επιβεβαιώνει σύμφωνα με πολλούς ερευνητές τη θεωρία ότι η Αμερικανική κυβέρνηση διενεργεί μια εκστρατεία παραπληροφόρησης για το θέμα των ΑΤΙΑ). Επίσης ο Μουρ παραδέχτηκε ότι είχε διαταγές να επιβεβαιώσει την υπόνοια του Μπένεβιτζ για τους Γκρίζους.
Με όλα αυτά τα στοιχεία στα χέρια του και ποιος ξέρει τι άλλες "επιρροές" ο Μπένεβιτζ άρχισε να γίνεται πραγματικά παρανοϊκός. Αργότερα ισχυρίστηκε πως οι εξωγήινοι άρχισαν να εμφανίζονται -περνώντας μέσα από τους τοίχους !-στο σπίτι του και τον δηλητηρίαζαν με χημικά. Τελικά οδηγήθηκε στο νοσοκομείο για "εξάντληση" και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Σήμερα ο Μπένεβιτζ αρνείται οτιδήποτε έχει σχέση με τα UFO. Η ιστορία του όμως δεν τελειώνει εδώ. Έχουν εμφανιστεί άνθρωποι σε διάφορα πόστα, υψηλόβαθμοι οργανώσεων, ερευνητές (Σταν Ντέγιο, Γουίλιαμ Κούπερ, Μπιλ Χάμιλτον, Βαλ Βαλέριαν, Commander X, Ρόμπερτ Λέηζαρ, Τόμας Μουρ) που επιβεβαίωσαν με πολύπλοκα στοιχεία τα όσα ισχυρίστηκε ο Μπένεβιτζ.
Όσο για την τρέλα του Μπένεβιτζ , ο Tal όπως αναφέραμε προηγουμένως, μιλάει για την δομή του σώματος των ενδογήινων  και των εξωγήινων και αναφέρει πως είναι φτιαγμένοι από "πλάσμα" , δηλαδή αέριο υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας και έχουν την ικανότητα να στερεοποιούνται σε συγκεκριμένη μορφή όποτε το θέλουν. Ίσως αυτό να εξηγεί την παράδοξη εισβολή στο σπίτι του ερευνητή με σκοπό να τον τρελάνουν. Ο Tal μιλάει και για μια πιθανή αποκωδικοποίηση της γλώσσας των ερπετοειδών, καθώς είναι φανερό σε αυτόν ότι αυτή  στηρίζεται σε χώρο πολλών διαστάσεων και όχι στο γραμμικό (μονοδιάστατο) τρόπο ομιλίας. Θεωρεί μάλιστα πως τα περίφημα σχέδια  που εμφανίζονται στους αγρούς είναι επικοινωνία μεταξύ "αυτών που ξέρουν".